ແນວ​ຄິດກ່ຽວກັບ “ການສົມທົບກຳ​ລັງແຮງຂອງຊາດ​ກັບ​ກຳ​ລັງ​ແຮງ​ຂອງ​ຍຸກ​ສະ​ໄໝ” ນັ້ນ ໄດ້​ຮັບ​ການໝູນໃຊ້​ຢ່າງ​ມີ​ຫົວ​ຄິດ​ປະ​ດິດ​ສ້າງ ​ໂດຍ​ພັກ​ກອມ​ມູ​ນິດ​ຫວຽດ​ນາມ ໃນ 80 ປີ​ທີ່​ຜ່ານ​ມາ ເຊິ່ງໄດ້ເຊື່ອມໂຍງ​ການ​ປະ​ຕິ​ວັດ​ຫວຽດ​ນາມ ກັບ​ທ່າ​ອ່ຽງ​ກ້າວ​ໜ້າ​ຂອງ​ຍຸກ​ສະ​ໄໝ ແລະ ພາລະກິດຮ່ວມກັນ​ຂອງ​ມະ​ນຸດ ຢ່າງໃກ້ຊິດ.

ເຂົ້າ​ສູ່​ໄລຍະ​ແຫ່ງ​ການປ່ຽນແປງໃໝ່, ພັກ​ກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້​ກຳນົດ​ວ່າ ຖ້າ​ຢາກ​ໄດ້​ສັນຕິພາບ ​ແລະ ການ​ພັດທະນາ, ຕ້ອງ​ເປີດ​ກວ້າງ​ການ​ຮ່ວມ​ມື​ກັບ​ຕ່າງປະ​ເທດ, ​ໃນ​ນັ້ນ​ ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ເຂົ້າ​ກັບ​ສາກົນ​ແມ່ນ​ຮູບ​ແບບ ​ແລະ ລະດັບ​ສູງ​ຂອງ​ການ​ຮ່ວມ​ມື​ສາກົນ. ເວົ້າອີກຢ່າງໜຶ່ງ, ການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນໝາຍເຖິງ “ການນຳປະເທດເຂົ້າສູ່ກະແສຫຼັກຂອງຍຸກສະໄໝ, ເຕັ້ນດ້ວຍຈັງຫວະດຽວກັນ ແລະ ຫາຍໃຈດ້ວຍລົມຫາຍໃຈອັນດຽວກັນ ຂອງຍຸກສະໄໝ”, ເພີ່ມກຳລັງແຮງຂອງປະເທດເຮົາຜ່ານການເຊື່ອມຕໍ່ກັບໂລກ. ພັກໄດ້ສະເໜີນະໂຍບາຍເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ, ໂດຍເລີ່ມຈາກການເຊື່ອມໂຍງທາງເສດຖະກິດກ່ອນ, ຈາກນັ້ນຈຶ່ງເຊື່ອມໂຍງຢ່າງຮອບດ້ານ ເພື່ອເປີດແລະຂະຫຍາຍການພົວພັນກັບບັນດາປະເທດ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ, ລະດົມຊັບພະຍາກອນພາຍນອກເພື່ອພັດທະນາເສດຖະກິດແລະສັງຄົມ ແລະ ປັບປຸງຍົກສູງບົດບາດແລະສະຖານະຂອງປະເທດ, ນຳຫວຽດນາມເຂົ້າສູ່ການເມືອງໂລກ, ເສດຖະກິດສາກົນ ແລະ ອາລະຍະທຳມະນຸດ.  

ປະເທດພວມກ້າວເຂົ້າສູ່ຍຸກແຫ່ງການບຸກບືນສູ່ຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະໝັ້ນຄົງເຂັ້ມແຂງ, “ປະຊາຊົນຮັ່ງມີ, ປະເທດຊາດເຂັ້ມແຂງ, ມີປະຊາທິປະໄຕ, ຍຸຕິທຳ ແລະ ອາລະຍະທຳ” ເຊິ່ງຈຳເປັນຕ້ອງມີຈິດຕະພາບແລະຕຳແໜ່ງໃໝ່, ​ແນວ​ຄິດ​​ແລະວິທີ​ການ​ເຂົ້າເຖິງໃໝ່ ໃນການເຊື່ອມ​ໂຍງ​ເຂົ້າ​ກັບ​ສາກົນ. ການກຳເນີດຂອງມະຕິເລກທີ 59-NQ/TW, ລົງວັນທີ 24 ມັງກອນ 2025 ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງພັກກ່ຽວ​ກັບ “ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ເຂົ້າ​ກັບ​ສາກົນ​ໃນ​ສະພາບ​ການ​ໃໝ່” ຖືເປັນຈຸດປ່ຽນ​ທາງປະຫວັດສາດ​ ໃນ​ຂະ​ບວນການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງສາກົນ​ຂອງ​ປະ​ເທດ ໂດຍກຳນົດ​ໃຫ້ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ເຂົ້າ​ກັບ​ສາກົນ​ເປັນ​ແຮງຂັບເຄື່ອນທີ່ສຳຄັນ ທີ່ຈະນຳພາ​ປະ​ເທດ​ກ້າວ​ເຂົ້າ​ສູ່​ຍຸກ​ໃໝ່. ໃນນັ້ນ, ການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນປ່ຽນຈາກການຮັບ ໄປເປັນການສະໜັບສະໜູນ, ຈາກການເຊື່ອມໂຍງທາງເລິກ ເປັນການເຊື່ອມໂຍງຢ່າງເຕັມຮູບແບບ, ຈາກສະຖານະຂອງປະເທດຫຼ້າຫຼັງ ເປັນສະຖານະຂອງປະເທດທີ່ບຸກບືນ ແລະນຳໜ້າໃນຂົງເຂດໃໝ່ໆ.

ພັກ​ກອມ​ມູນິດ​ຫວຽດນາມ​ໄດ້​ກຳນົດ​ວ່າ ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ເຂົ້າ​ກັບ​ສາກົນ​ແມ່ນ​ຍຸດ​ທະ​ສາດ​ສຳຄັນ​ ໃນການປັບປຸງສະ​ຖານະ​ການ​ເມືອງ, ສົ່ງເສີມ​ການ​ພັດທະນາ​ເສດຖະກິດ, ຮັບປະກັນ​ຄວາມ​ໝັ້ນຄົງ​ຂອງ​ຊາດ ແລະ​ເພີ່ມອິດທິພົນ​ຂອງ​ປະ​ເທດ​ໃນ​ແຜນ​ທີ່​ໂລກ. ການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນໄດ້​​ພັດທະນາ​ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງໃນໄລຍະເວລາຕ່າງໆ, ຕັ້ງ​ແຕ່​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງແບບ​ຈຳກັດ, ມີການຄັດ​ເລືອກ ແລະຕາມອຸດົມການ, ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງທາງເສດຖະກິດລ້ວນໆໃນໄລຍະຕົ້ນ ໄປຈົນເຖິງ “ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ເຂົ້າ​ກັບ​ສາກົນ​ຢ່າງ​ເລິກ​ເຊິ່ງ, ຮອບດ້ານ” ໃນປະຈຸບັນ. ກອງ​ປະ​ຊຸມ​ໃຫຍ່​ຄັ້ງ​ທີ IX ຂອງ​ພັກ​ໄດ້​ສະ​ເໜີ​ແຜນນະ​ໂຍ​ບາຍ “ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ເສດ​ຖະ​ກິດ​ສາ​ກົນ” ເປັນຄັ້ງທຳອິດ. ກອງ​ປະ​ຊຸມ​ໃຫຍ່​ຄັ້ງ​ທີ XI ຂອງ​ພັກ​ຂີດໝາຍຈຸດປ່ຽນຄວາມ​ຄິດ​ຈາກ “ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ທາງເສດ​ຖະ​ກິດ​ສາ​ກົນ” ມາ​ເປັນ “ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ເຂົ້າ​ກັບ​ສາ​ກົນ​ໃນ​ທຸກ​ຂົງ​ເຂດ”. ມະຕິໝາຍເລກ 22-NQ/TW ວ່າດ້ວຍການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ລົງວັນທີ 10 ເມສາ 2013 ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ ແມ່ນການຜັນຂະຫຍາຍແນວທາງການເຊື່ອມໂຍງສາກົນເປັນຮູບປະທຳ ດ້ວຍນະໂຍບາຍ “ການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນຢ່າງເປັນເຈົ້າການແລະຕັ້ງໜ້າ”. ຫຼ້າສຸດ, ທີ່​ກອງ​ປະຊຸມ​ໃຫຍ່​ຜູ້​ແທນ​ທົ່ວ​ປະ​ເທດ​ຄັ້ງ​ທີ XIII ຂອງ​ພັກ, ທິດ​ທາງ​ຍຸດ​ທະ​ສາດ​ນີ້​ກໍ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຜັນ​ຂະຫຍາຍ​ຢ່າງ​ຕັ້ງໜ້າ ​ແລະ ສົມບູນ​ແບບ​ເປັນ “ຄວາມເປັນເຈົ້າການແລະຕັ້ງໜ້າໃນ​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ສາກົນ​ຢ່າງຮອບດ້ານ, ​ກວ້າງຂວາງເລິກ​ເຊິ່ງ ​ແລະ ມີ​ປະສິດທິ​ຜົນ”.

 ໃນໄລຍະ  40 ປີ​ແຫ່ງ​ການ​ປ່ຽນ​ແປງ​ໃໝ່, ຂະ​ບວນ​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ເຂົ້າ​ກັບ​ສາ​ກົນ​ຂອງ​ຫວຽດ​ນາມ ບັນ​ລຸ​ໄດ້​ບັນ​ດາ​ໝາກ​ຜົນ​ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ໝາຍ​ປະ​ຫວັດ​ສາດ. ຈາກປະເທດທີ່ຖືກປິດລ້ອມ ແລະ ໂດດດ່ຽວ, ຫວຽດນາມໄດ້ສ້າງຕັ້ງການພົວພັນທາງການທູດກັບ 194 ປະເທດໃນໂລກ, ມີການພົວພັນຄູ່ຮ່ວມມືຍຸດທະສາດ ແລະ ຄູ່ຮ່ວມມືຮອບດ້ານກັບ 34 ປະເທດ, ໃນນັ້ນມີບັນດາສະມາຊິກຖາວອນຂອງສະພາຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງສະຫະປະຊາຊາດ ແລະບັນດານປະເທດໃຫຍ່; ເປັນ​ສະມາຊິກ​ທີ່​ຕັ້ງໜ້າ​ຂອງ 70 ອົງການ​ຈັດ​ຕັ້ງ​ພາກ​ພື້ນ ແລະສາກົນ, ມີ​ການ​ພົວພັນ​ທາງ​​ການ​ເມືອງ, ການປ້ອງ​ກັນ​ປະເທດ ແລະຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ເລິກເຊິ່ງແລະແທ້ຈິງ. ຈາກ​ພື້ນຖານ​ເສດຖະກິດ​ທີ່​ທຸກ​ຍາກ, ຫຼ້າຫຼັງ, ລະດັບ​ຕ່ຳ, ຖືກ​ປິດ​ລ້ອມ​ແລະຖືກຂວ້ຳບາດ, ຫວຽດນາມ​ໄດ້​ກາຍ​ເປັນໜຶ່ງໃນ 34 ພື້ນຖານເສດຖະກິດໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກ ໂດຍມີຂະໜາດເສດຖະກິດທີ່ຂະຫຍາຍຕົວເກືອບ 100 ເທົ່າເມື່ອທຽບກັບປີ 1986, ລາຍໄດ້ສະເຫຼ່ຍຕໍ່ຫົວເພີ່ມຂຶ້ນຈາກຕ່ຳກວ່າ 100 ໂດລາສະຫະລັດ ເປັນເກືອບ 5.000 ໂດລາສະຫະລັດ. ການ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ບັນດາ​ສັນຍາ​ການ​ຮ່ວມ​ມື ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງ​ເສດຖະກິດ​ສາກົນ​ຫຼາຍລະດັບ, ໂດຍສະເພາະ ສັນຍາ​ການ​ຄ້າ​ເສລີ (FTA) ຈຳນວນ 17 ສະບັບ ​ໄດ້​ເຊື່ອມ​ໂຍງຫວຽດນາມ​ເຂົ້າ​ກັບ​ພື້ນຖານ​ເສດຖະກິດທີ່​ສຳຄັນຫຼາຍກວ່າ 60 ແຫ່ງ, ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງເລິກເຊິ່ງກ້ວາງຂວາງໃນລະບົບຕ່ອງໂສ້ການຜະລິດ ແລະການສະໜອງລະດັບໂລກ, ນຳຫວຽດນາມເຂົ້າໄປໃນກຸ່ມ 20 ປະເທດທີ່ມີຂະໜາດການຄ້າໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກ; ໂດຍຢູ່ໃນກຸ່ມ 20 ປະເທດ​ທີ່​ດຶງ​ດູດ​ການ​ລົງທຶນ​ຈາກ​ຕ່າງປະ​ເທດ​ຫຼາຍ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ໂລກ​ຕັ້ງແຕ່​ປີ 2019 ຮອດ​ປະຈຸ​ບັນ, ​ແລະ ​ເປັນ​ໜຶ່ງ​ໃນ 10 ປະ​ເທດ​ທີ່​ມີ​ເງິນໂອນເຂົ້າປະ​ເທດ​ຫຼາຍ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ໂລກ.  

ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ເມື່ອເບິ່ງຢ່າງຮອບດ້ານ, ຈິງຈັງ ແລະ ພາວະວິໄສແລ້ວຈະເຫັນວ່າ, ໝາກຜົນຂອງການປະຕິບັດນະໂຍບາຍເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນຍັງມີບາງຈຸດບໍ່ເປັນໄປຕາມຄາດໝາຍ, ບໍ່ບັນລຸເປົ້າໝາຍທີ່ວາງໄວ້, ບໍ່ຕອບສະໜອງໄດ້ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງການພັດທະນາ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຍັງມີຂໍ້ບົກຜ່ອງ, ຂໍ້ຈຳກັດ, ສິ່ງກີດຂວາງ, ຂໍ້ຄົງຄ້າງທີ່ເປັນອຸປະສັກຕໍ່ການພັດທະນາ. ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນນໍາມາເຊິ່ງໂອກາດຫຼວງຫຼາຍ, ແຕ່ກໍນໍາມາເຊິ່ງຄວາມທ້າທາຍແລະດ້ານລົບຫຼາຍຢ່າງເຊັ່ນ: ການແຂ່ງຂັນທີ່ບໍ່ຍຸຕິທໍາ, ການເຕີບໂຕທີ່ບໍ່ຍືນຍົງ, ຊ່ອງຫວ່າງລະຫວ່າງຜູ້ຮັ່ງມີແລະຜູ້ທຸກຍາກເພີ່ມຫຼາຍຂຶ້ນ, ມົນລະພິດສິ່ງແວດລ້ອມ, ຄວາມສ່ຽງຂອງ “ການຜິດຈາກທິດທາງທີ່ວາງໄວ້”, “ການບຸກລຸກທາງວັດທະນະທໍາ”, “ການປ່ຽນແປງຕົນເອງ”, “ການຫັນປ່ຽນຕົນເອງ”, “ການກັດເຊາະຄວາມໄວ້ວາງໃຈ” ພາຍໃນ ແລະອື່ນໆ.      

ໂລກ​ພວມ​ປະ​ເຊີນ​ກັບ​ການ​ປ່ຽນ​ແປງ​ພື້ນຖານ​ຂອງ​ຍຸກ​ສະ​ໄໝ, ການ​ປ່ຽນ​ແປງ​ຢ່າງ​ເລິກ​ເຊິ່ງ​ໃນ​ທຸກ​ດ້ານ ​ພາຍ​ໃຕ້​ຜົນ​ກະທົບ​ຂອງ​ການ​ປ່ຽນ​ແປງ​ຄັ້ງໃຫຍ່ທາງ​ການ​ເມືອງ, ​ເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມ, ວິທະຍາສາດ​ ແລະເຕັກ​ໂນ​ໂລ​ຊີ. ໄລຍະເວລາ​ນັບ​ແຕ່​ນີ້​ຮອດ​ປີ 2030 ​ແມ່ນ​ໄລຍະ​ທີ່ສຳຄັນ​ທີ່​ສຸດ ​ໃນການກຳນົດແລະສ້າງ​ລະບຽບ​​ໂລກ​ໃໝ່. ການ​ປ່ຽນ​ແປງ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ກຳລັງ​ສ້າງ​ສະພາບ​ແວດ​ລ້ອມ​ສາກົນ​ທີ່​ມີ​ມິຕິຫຼາຍຂຶ້ນ ເຊິ່ງ​ເປີດ​ໂອກາດ​ແລະຄວາມ​ທ້າ​ທາຍ​ອັນ​ໃຫຍ່​ຫຼວງ​​ໃຫ້​ປະ​ເທດ. ໃນ​ໄລຍະ​ປ່ຽນ​ຜ່ານ​ລະຫວ່າງ​​ເກົ່າ​ແລະ​ໃໝ່, ປະເທດຂະໜາດນ້ອຍແລະຂະໜາດກາງ ມັກຈະຖືກຕົກໃນທ່າຮັບ ແລະບໍ່ສາມາດປັບຕົວໄດ້ທັນເວລາ. ໃນ​ການປ່ຽນຜ່ານ​ນີ້, ຖ້າ​ຫາກ​ເຮົາ​ບໍ່ສາມາດກ້າວ​ທັນ​ໂລກ, ຄົ້ນຫາລະບຸ ແລະຄວ້າເອົາ​ໂອກາດ​ເພື່ອນຳ​ປະ​ເທດ​ໄປສູ່ການປ່ຽນແປງທີ່ຖືກຕ້ອງ ໃນອີກ 10 ຫຼື 20 ປີ​ຂ້າງ​ໜ້າ, ຄວາມສ່ຽງຂອງການຖືກຕົກຢູ່ເບື້ອງຫຼັງຈະມີຫຼາຍກ່ວາເກົ່າ.  

​ກຳລັງ​ແຮງ​ຂອງ​ຍຸກ​ປະຈຸ​ບັນ​ແມ່ນ​ທ່າ​ອ່ຽງດ້ານ​ການ​ເມືອງ, ​ເສດຖະກິດ ​ແລະ ສັງຄົມ​ໃນ​ໂລກ ​ເຊັ່ນ: ສັນຕິພາບ, ການ​ຮ່ວມ​ມື ​ແລະ ການ​ພັດທະນາ, ທ່າ​ອ່ຽງປະຊາທິປະ​ໄຕ​ຂອງ​ການ​ພົວພັນ​ສາກົນ, ທ່າ​ອ່ຽງ​ການ​ພັດທະນາ​ແບບ​ຍືນ​ຍົງ, ທ່າ​ອ່ຽງ​ການ​ຮ່ວມ​ມື​ ແລະການເຊື່ອມໂຍງດ້ານ​ເສດຖະກິດ; ແມ່ນກຳລັງແຮງຂອງສັນທາມະຕິຂອງ​ປະຊາ​ຄົມ​ໂລກ ໃນການ​ສ້າງ​ແລະປັບປຸງໂລກທີ່ມີ​ຫຼາຍ​ຂົ້ວອຳນາດ, ຫຼາຍ​ສູນກາງ, ປະຊາທິປະ​ໄຕ, ຍຸດຕິ​ທຳ ແລະ ເທົ່າທຽມກັນ ໂດຍຍຶດຫຼັກກົດໝາຍ​ສາກົນ ​ແລະ ​ໂດຍ​ສະ​ເພາະຢ່າງຍິ່ງ​ ​ການ​ປະຕິວັດ​ວິທະຍາສາດ​ ແລະ​ເຕັກ​ໂນ​ໂລ​ຊີ ທີ່ພາໃຫ້ເກີດພື້ນທີການ​ພັດທະນາ​ທີ່ບໍ່ມີທີ່ສິ້ນສຸດ ບົນ​ພື້ນຖານ​ຄວາມ​ຮູ້ ​ແລະທ່າ​ແຮງ​ຂອງ​ມະນຸດ.

ຕໍ່ໜ້າກັບຊ່ວງເວລາປະຫວັດສາດນີ້, ປະເທດຕ້ອງການການຕັດສິນໃຈນະໂຍບາຍປະຫວັດສາດ. ໂດຍສືບ​ທອດ​ບັນດາ​ຄຸນຄ່າ​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຢືນຢັນ, ມະຕິ​ເລກທີ 59-NQ/TW ​ໄດ້​ກຳ​ແໜ້ນ​ກະແສອຳນາດແລະກຳລັງ​ແຮງ​ຂອງ​ຍຸກ​ສະ​ໄໝ ​ແລະ “ຍົກລະດັບ” ​ຄວາມ​ຮັບ​ຮູ້​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​​ສາກົນ ​ດ້ວຍ​ທັດສະນະ​ທີ່ມີລັກສະນະປະຕິວັດ​, ບຸກທະລຸ, ລັກສະນະ​ຊາດ, ລັກສະນະວິທະຍາສາດ ​ແລະ ລັກສະນະຍຸກສະໄໝ​ສູງ.

ກ່ອນ​ອື່ນ​ໝົດ, ຄຽງ​ຄູ່​ກັບ​ການ​ປ້ອງ​ກັນ​ປະ​ເທດແລະຄວາມໝັ້ນຄົງ, “ການ​ຍູ້ແຮງ​ວຽກ​ງານ​ການ​ຕ່າງ​ປະ​ເທດ ແລະ ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​​ສາ​ກົນ” ແມ່ນ​ວຽກ​ງານ​ທີ່​ສຳ​ຄັນ ແລະ ເປັນ​ປະ​ຈຳ. ຈິດວິນຍານທີ່ສຳຄັນແລະເປັນປະຈຳໃນການເຊື່ອມໂຍງສາກົນແມ່ນການໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກຊັບພະຍາກອນພາຍນອກ ແລະ ເງື່ອນໄຂທີ່ເອື້ອອຳນວຍ ເພື່ອເປົ້າໝາຍໃນການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຕັ້ງແຕ່ກ່ອນແລະຈາກໄລຍະໄກ ແລະ ພັດທະນາປະເທດ; ຮັບປະກັນ​ຜົນ​ປະ​ໂຫຍ​ດສູງ​ສຸດ​ຂອງ​ຊາດ-ປະເທດຊາດ, ຮັບປະກັນ​ຜົນ​ປະ​ໂຫຍ​ດທີ່​ດີ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​ປະຊາຊົນ.

ທີສອງ, ໃນ​ຄວາມ​ຮັບ​ຮູ້, ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ສາ​ກົນ​ຕ້ອງ​ແມ່ນ​ພາລະກິດ​ຂອງ​ທົ່ວ​ປວງ​ຊົນ, ຂອງ​ລະ​ບົບ​ການ​ເມືອງທັງໝົດ ພາຍ​ໃຕ້​ການ​​ນຳ​ພາຂອງ​ພັກ, ການ​ຄຸ້ມ​ຄອງ​ຂອງລັດ. ປະຊາຊົນ​ແລະວິ​ສາ​ຫະກິດ​ແມ່ນ​ໃຈກາງ, ເປັນເຈົ້າຂອງ, ​ແມ່ນ​ກຳລັງ​ຂັບ​ເຄື່ອນ, ​ແມ່ນ​ກຳລັງ​ຕົ້ນຕໍ ​ແລະ ຜູ້​ໄດ້​ຮັບ​ຜົນ​ປະ​ໂຫຍ​ດຈາກ​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​​ສາກົນ. ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​​ແຕ່​ຍັງ​ຄົງ​ຮັກສາ​ເອກະລັກ​ຂອງ​ຊາດໄວ້, ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ, ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ແຕ່​ບໍ່​ສະຫຼາຍຕົວ.

ທີ​ສາມ, ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ສາກົນ​ຕ້ອງ​ອີງ​ໃສ່​ກຳລັງ​ພາຍ​ໃນ​ທີ່​ມີ​ບົດບາດ​ຕັດສິນ, ​ເພີ່ມ​ທະວີ​ກຳລັງ​ແຮງ​ພາຍ​ໃນ ​ພ້ອມ​ກັບ​ຍາດ​ແຍ່ງ​ທ່າ​ແຮງ​ຈາກ​ພາຍ​ນອກ. ຄວາມ​ເຂັ້ມ​ແຂງ​ພາຍ​ໃນ​ແມ່ນ​ຊັບ​ພະ​ຍາ​ກອນ​ຕົ້ນ​ຕໍ, ຮາກ​ຖານ​ຂອງ​ຄວາມ​ເຂັ້ມ​ແຂງ, ສະ​ນັ້ນ ​ຕ້ອງ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ສົ່ງເສີມ​ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ເພື່ອ​ຮັບ​ປະ​ກັນ​ຄວາມ​ເປັນເຈົ້າການ, ເປັນ​ເອ​ກະ​ລາດ ແລະ ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງດ້ວຍ​ຕົນ​ເອງ; ພ້ອມ​ກັນ​ນັ້ນ, ຕ້ອງໃຊ້ປະໂຫຍດສູງສຸດຈາກຊັບພະຍາກອນ​ພາຍ​ນອກ ​ເພື່ອ​ສົມທົບ ​ແລະ ​ເສີມ​ຂະຫຍາຍ​ກຳລັງ​ແຮງ​ພາຍ​ໃນ. ສົມທົບ​ກັນ​ຢ່າງ​ແໜ້ນ​ແຟ້ນກຳລັງ​ແຮງ​ຂອງ​ປະ​ເທດ​ຊາດ ​ແລະ ກຳລັງ​ແຮງ​ຂອງ​ຍຸກ​ສະ​ໄໝ, ສ້າງ​ກຳລັງ​ແຮງ​ຂອງ​ຫວຽດນາມ​ໃນ​ຍຸກແຫ່ງການບຸກບືນຂຶ້ນ.  

ທີ​ສີ່, ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ເຂົ້າ​ກັບ​ສາກົນ​ແມ່ນ​ຂະ​ບວນການທັງ​ຮ່ວມ​ມື​ແລະຕໍ່ສູ້, “ຮ່ວມ​ມືເພື່ອ​ຕໍ່ສູ້ ​ແລະ ຕໍ່ສູ້​ເພື່ອຮ່ວມ​ມື. ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບ​ຄູ່​ຮ່ວມ​ມື, ຈຳກັດ​ພາກສ່ວນ​ເປົ້າ​ໝາຍ”. ພ້ອມ​ກັນ​ນັ້ນ, ໃຫ້​ເຄົາລົບ​ບັນດາຫຼັກການ​ພື້ນຖານ​ຂອງ​ກົດ​ບັດ​ສະຫະ​ປະຊາ​ຊາດ ​ແລະ ກົດໝາຍ​ສາກົນ. ໃນ​ການ​ເຊື່ອມໂຍງ, ເຮົາຕ້ອງ​ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນເຖິງ​ຈິດ​ໃຈ “ຄູ່​ຮ່ວມ​ມື​ທີ່​ຕັ້ງໜ້າ ​ແລະ ມີ​ຄວາມ​ຮັບຜິດຊອບ” ຂອງ​ປະຊາ​ຄົມ​ໂລກ, ພ້ອມ​ແລ້ວ​ທີ່​ຈະ​ປະກອບສ່ວນ​ເຂົ້າ​ໃນ​ຄວາມ​ພະຍາຍາມ​ຮ່ວມກັນ​ຂອງ​ພາກ​ພື້ນແລະໂລກ.

ທີ​ຫ້າ, ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ສາກົນ​ຕ້ອງມີລັກສະນະ “ຄົບຊຸດ, ຮອບດ້ານ ​ແລະ ເລິກເຊິ່ງ”, ​ໃນ​ນັ້ນ ​ບັນດາ​ຂົງ​ເຂດ​ຕ້ອງ​ເຊື່ອມ​ຕໍ່ກັນຢ່າງ​ແໜ້ນ​ແຟ້ນ ​ແລະ ເພີ່ມເຕີມໃຫ້ແກ່ກັນ​ໃນ​ຍຸດ​ທະ​ສາດ​ລວມ, ​ໂດຍ​ມີ​ຈຸດ​ສຸມ​ແລະຈຸດ​ສຳຄັນ ພ້ອມແຜນງານ​ແລະຂັ້ນຕອນ​ທີ່​ເໝາະ​ສົມ.

ປະ​ເທດ​ພວມ​ປະ​ເຊີນກັບ​ຄວາມ​ຈຳ​ເປັນ​ຂອງ​ການ​ປະ​ຕິ​ວັດ​ດ້ວຍ​ການ​ປະ​ຕິ​ຮູບ​ຢ່າງ​ແຂງ​ແຮງ ແລະ​ຮອບ​ດ້ານ ​ເພື່ອການ​ພັດ​ທະ​ນາ. ພ້ອມ​ກັບ “​ຈິດ​ໃຈ​ປ່ຽນແປງໃໝ່” ໃນ​ການຈັດ​ຕັ້ງ ​ສັບຊ້ອນກົງຈັກຂອງລະບົບການ​ເມືອງ ຕາມ​ມະຕິ​ເລກທີ 18; “ແນວຄິດບຸກທະລຸ” ໃນການພັດທະນາວິທະຍາສາດ, ເຕັກໂນໂລຊີ, ນະວັດຕະກໍາ ແລະ ການປ່ຽນແປງດິຈິຕອນແຫ່ງຊາດ ຕາມມະຕິເລກທີ 57; “ຄູ່​ມື​ປະຕິບັດການ” ກ່ຽວ​ກັບ​ທິດ​ທາງ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ສາ​ກົນ​ຂອງ​ມະ​ຕິ​ເລກ​ທີ 59 ຈະສ້າງ “ການປະສານສາມ​ຍຸດ​ທະ​ສາດ” ​ໃນ​ຈຸດ​ສຸມ “ສະຖຽນລະພາບ​ໄລຍະ​ຍາວ - ການພັດທະນາ​ຢ່າງ​ຍືນ​ຍົງ - ​ມາດຕະຖານການຄອງຊີບທີ່ດີຂຶ້ນ” ຕາມທີ່​ພັກໄດ້ວາງໄວ້. ​ໃນ​ໄລຍະ​ປະຕິວັດ​​ປະຈຸ​ບັນ, ຕ້ອງ​ດຳເນີນການ​ຢ່າງ​ຈິງຈັງ ​ແລະ ມີ​ປະສິດທິ​ຜົນ​ຕາມ​ທິດ​ທາງ​ຕໍ່ໄປ​ນີ້:

ທີໜຶ່ງ, ​ແນວ​ຄິດ, ຄວາມ​ຮັບ​ຮູ້ ​ແລະ ການ​ກະທຳ​ໃໝ່ ​ໃນ​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​​ສາກົນ ຕ້ອງ​ໄດ້​ຮັບ​ຄວາມ​ຊາບຊຶມ​ຢ່າງ​ເລິກ​ເຊິ່ງ ​ແລະເຂົ້າສູ່ຊີວິດ. ຕາມ​ນັ້ນ​, ຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບຄວາມເປັນເຈົ້າການແລະ​ຕັ້ງໜ້າ ໃນການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ຢ່າງຄົບຊຸດ ຮອບດ້ານ, ​ເລິກ​ເຊິ່ງ ​ແລະ ມີ​ປະສິດທິ​ຜົນ ​ແມ່ນ​ທິດ​ທາງ​ຍຸດ​ທະ​ສາດ​ສຳຄັນ​ຂອງ​ພັກ, ​ເປັນພະລັງຂັບເຄື່ອນທີ່ສຳຄັນເພື່ອ​ພັດທະນາ ​ແລະ ປົກ​ປັກ​ຮັກສາ​ປະ​ເທດ​ຊາດ, ປະຕິບັດຄວາມ​ກ້າວໜ້າ, ຄວາມຍຸຕິ​ທຳ​ທາງສັງຄົມ, ​ປົກ​ປັກ​ຮັກສາ​ສິ່ງ​ແວດ​ລ້ອມ, ​ຮັກສາ​ແລະ​ເສີມຂະຫຍາຍ​ເອກະລັກ​ວັດທະນະທຳ​ຂອງ​ຊາດ ​ຕ້ອງ​ເປັນ​ເອກະ​ພາບ​ແຕ່​ສູນ​ກາງ​ຮອດ​ທ້ອງ​ຖິ່ນ, ​ເຖິງ​ແຕ່ລະ​ອົງການ, ພົນລະ​ເມືອງ ​ແລະ ວິ​ສາ​ຫະກິດ. ບັນດາແນວທາງແລະນະໂຍບາຍຂອງພັກແລະລັດ ກ່ຽວກັບການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ບັນດາຂໍ້ກຳນົດ, ໜ້າທີ່, ໂອກາດ, ສິດຜົນປະໂຫຍດ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບ ແລະ ພັນທະຂອງຫວຽດນາມ ໃນການເຊື່ອມໂຍງສາກົນນັ້ນ ຕ້ອງໄດ້ຮັບການເຜີຍແຜ່ ແລະ ເຂົ້າໃຈຢ່າງເລິກເຊິ່ງໃນທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນ ແລະ ທົ່ວກອງທັບ.

ທີສອງ, ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ທາງເສດຖະກິດ​ຖືກ​ກຳນົດວ່າ​ເປັນ​ສູນກາງ, ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງໃນ​ຂົງ​ເຂດ​ອື່ນ​ຕ້ອງ​ອຳນວຍ​ຄວາມ​ສະດວກ​ໃຫ້​ແກ່​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ທາງເສດຖະກິດ​ ໂດຍ​ມີ​ບຸລິມະສິດ​ອັນ​ດັບ​ໜຶ່ງ​ແມ່ນ ​ການ​ສ້າງ​ໂຄງ​ປະກອບ​ເສດຖະກິດ​ຄືນ​ໃໝ່, ການປ່ຽນແປງໃໝ່​ຮູບ​ແບບ​ການ​ເຕີບ​ໂຕ ​ແລະ ​ຊຸກຍູ້​ການປ່ຽນແປງ​ດິຈິ​ຕອນ. ສຸມໃສ່ບັນດາຂະແໜງການທີ່ມີທ່າໄດ້ປຽບ ແລະ ທ່າແຮງ, ບຸລິມະສິດການລະດົມຊັບພະຍາກອນໃຫ້ແກ່ບັນດາຂົງເຂດ ແລະໂຄງການທີ່ສຳຄັນ ເຊັ່ນ ໂຄງສ້າງພື້ນຖານຍຸດທະສາດດ້ານຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງ ແລະ ພະລັງງານ ເຊັ່ນ ລົດໄຟຄວາມໄວສູງ, ທາງຫຼວງ, ລະບົບທ່າເຮືອ ແລະ ສະໜາມບິນ; ໂຮງໄຟຟ້ານິວເຄຼຍ, ພະລັງງານລົມ, ພະລັງງານແສງຕາເວັນ; ຫຼຸດຜ່ອນການປ່ອຍມົນລະພິດ ແລະ ຄວາມເປັນກາງທາງກາກບອນ ເພື່ອຫຼີກລ້ຽງສິ່ງເສດເຫຼືອ ແລະ ບັນລຸປະສິດທິຜົນສູງ, ໂດຍສະເພາະໃນສະພາບການຫັນປ່ຽນດິຈິຕອນ ແລະ ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີ 4 ໃນປະຈຸບັນ. ມີຄວາມຈຳເປັນຕ້ອງ​ໃຊ້​ປະໂຫຍດຈາກຄຳ​ໝັ້ນ​ສັນຍາ, ສັນຍາ ແລະ ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງທາງ​ເສດຖະກິດ​ສາກົນ, ​ໂດຍ​ສະ​ເພາະ ສັນຍາການຄ້າເສລີ (FTA) ຮຸ່ນ​ໃໝ່ ເພື່ອເພີ່ມຜົນ​ປະ​ໂຫຍ​ດທີ່ແຊກຊ້ອນກັນ ​ແລະ ຫຼີກລ້ຽງການ​ເພິ່ງ​ພາ​​ຄູ່​ຮ່ວມ​ມືພຽງຜູ້ດຽວ. ບັນດາ​ສະ​ຖາ​ບັນ​ພາຍ​ໃນ​ປະ​ເທດ​ທີ່​ດີ​ເລີດ​ເພື່ອ​ຍົກ​ສູງ​ຄວາມ​ສາມາດ​ປະຕິບັດ​ບັນດາ​ຄຳ​ໝັ້ນ​ສັນຍາ ​ແລະ ຂໍ້​ຕົກລົງ​ສາກົນ. ປັບປຸງບູລະນະສະຖາບັນພາຍໃນປະເທດ ເພື່ອເພີ່ມກຳລັງຄວາມສາມາດໃນການປະຕິບັດຕາມຄຳໝັ້ນສັນຍາ ແລະສັນຍາສາກົນ. ພັດທະນາກົນໄກ ແລະນະໂຍບາຍສະເພາະທີ່ເໝາະສົມ ເພື່ອຊຸກຍູ້ການດຶງດູດການລົງທຶນຈາກຕ່າງປະເທດທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງ, ໂດຍສະເພາະ ໃນຂົງເຂດພົ້ນເດັ່ນ, ທີ່ສຳຄັນ, ກຳລັງແຮງໃໝ່ ໃຫ້ແກ່ການເຕີບໂຕຂອງສະມັດຕະພາບແຮງງານ ເຊັ່ນ ເຕັກໂນໂລຊີຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ໂທລະຄົມມະນາຄົມ, ຊິບເຊມິຄອນດັກເຕີຣ໌, ປັນຍາປະດິດ ແລະອື່ນໆ. ມີນະ​ໂຍບາຍ​ທີ່​ເໝາະ​ສົມ ​ເພື່ອສະໜັບສະໜູນໃຫ້​ນັກ​ລົງທຶນ​ຕ່າງປະ​ເທດ ​ຖ່າຍ​ທອດ​ເຕັກ​ໂນ​ໂລ​ຊີ, ການຄຸ້ມ​ຄອງ ແລະ ທັກສະວິຊາ​ຊີບ​ໃຫ້​ວິ​ສາ​ຫະກິດ ແລະ ຄົນ​ງານ​ຫວຽດນາມ. ສົ່ງເສີມ​ວິ​ສາ​ຫະກິດ​ຫວຽດນາມ ​ໄປ​ລົງທຶນ ​ແລະ ດຳ​ເນີນ​ທຸລະ​ກິດ​ຢູ່​ຕ່າງປະ​ເທດ​ຢ່າງ​ມີ​ປະສິດທິ​ຜົນ, ກໍ່ສ້າງ​ບັນດາ​ເຄື່ອງໝາຍ​ຂອງ​ຊາດ​ທີ່​ມີ​ຊື່​ສຽງ​ສາກົນ.  

ທີ​ສາມ, ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ດ້ານ​ການ​ເມືອງ, ຄວາມ​ໝັ້ນຄົງ, ການປ້ອງ​ກັນປະເທດ ຕ້ອງ​ແນ​ໃສ່​ເສີມ​ຂະຫຍາຍ​ທ່າ​ແຮງ ​ແລະ ຖານະທີ່​ຕັ້ງ​ຂອງ​ປະ​ເທດ, ປົກ​ປັກ​ຮັກສາ​ປະ​ເທດ​ຊາດຕັ້ງແຕ່ກ່ອນ ຈາກໄລຍະ​ໄກ, ກ່ອນ​ທີ່​ປະ​ເທດ​ຈະ​ຕົກ​ຢູ່​ໃນ​ອັນຕະລາຍ. ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​​ສາກົນ​ຈະຕ້ອງສົ່ງ​ເສີມ​ເຄືອ​ຂ່າຍ​ຄວາມ​ຮ່ວມ​ມື​ທີ່​ຈັດ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ​ເພື່ອ​ເພີ່ມ​​ຄວາມ​ໄວ້ວາງ​ໃຈທາງ​ການ​ເມືອງ ແລະ ລະດົມ​ຊັບພະຍາກອນເພື່ອການ​ພັດທະນາ, ແກ້​ໄຂ​ບັນຫາ​ທີ່​ມີ​ຢູ່ດ້ວຍວິທີການ​ສັນຕິ ແລະ ​ເພີ່ມ​ທະວີ​ການ​ຮ່ວມ​ມື​ບົນ​ພື້ນຖານ​ການເຄົາລົບ ​ແລະ ການປະຕິບັດຕາມ​ກົດໝາຍ​ສາກົນ. ເພີ່ມ​ທະວີ​ການປະສານ​ສົມທົບ​ກັບ​ບັນດາ​ຄູ່​ຮ່ວມ​ມື ​ເພື່ອ​ຕອບ​ສະໜອງ​ຕໍ່ຄວາມ​ທ້າ​ທາຍ​ດ້ານ​ຄວາມໝັ້ນຄົງ​ແບບ​ດັ້ງ​ເດີມ ​ແລະ ບໍ່​ເປັນແບບ​ດັ້ງ​ເດີມ ​ເຊັ່ນ ບັນຫາ​ທະ​ເລ​ຕາ​ເວັນ​ອອກ, ຄວາມ​ໝັ້ນຄົງຂອງແຫຼ່ງ​ນ້ຳ, ຄວາມ​ໝັ້ນຄົງ​ດ້ານສະບຽງ​ອາຫານ; ການປ້ອງກັນ​ມົນ​ລະ​ພິດ, ພະຍາດ​ລະບາດ, ອາດຊະຍາ​ກຳ​ທາງ​ໄຊເບີຣ໌, ອາດຊະຍາ​ກຳ​ຂ້າມ​ຊາດ... ດ້ວຍ​ທ່າ​ແລະກຳລັງ​ແຮງ​ໃໝ່, ຫວຽດນາມສາມາດ​ບຸກບືນຂຶ້ນຖືບົດບາດ​​ຫຼັກແຫຼ່ງ, ນຳພາ ​ແລະສ້າງຄວາມ​ປອງ​ດອງໃນຂົງ​ເຂດ​ທີ່​ເໝາະ​ສົມ; ປະກອບສ່ວນຢ່າງ​ຕັ້ງໜ້າ​ເຂົ້າ​ໃນ​ການ​ຮັກສາ​ສັນຕິພາບ, ການ​ຄົ້ນ​ຫາ ​ແລະກູ້​ໄພກູ້ຊີບ; ຂະຫຍາຍການຮ່ວມມືດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງ​ກັນ​ຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ພັດ​ທະ​ນາ​ອຸດ​ສາ​ຫະ​ກຳ​ການປ້ອງ​ກັນ​ປະ​ເທດແລະຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ອີງໃສ່​ຕົນ​ເອງ, ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງດ້ວຍຕົນເອງ, ທັນ​ສະ​ໄໝ ແລະ ໃຊ້ງານໄດ້ສອງແບບ.

ທີ​ສີ່, ວິທະຍາສາດ, ​ເຕັກ​ໂນ​ໂລ​ຊີ ​ແລະ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ ຕ້ອງ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ກຳນົດ​ວ່າ​ເປັນ​ບາດກ້າວ​ບຸກທະລຸ​ສຳຄັນ​ອັນ​ດັບ​ໜຶ່ງ, ​ເປັນ​ກຳລັງ​ຊຸກຍູ້​ການ​ພັດທະນາ​ຢ່າງ​ວ່ອງ​ໄວ​ຂອງ​ກຳລັງ​ຜະລິດ ​ແລະ ປັບປຸງບູລະນະ​ການ​ພົວພັນ​ດ້ານ​ການ​ຜະລິດ​ ຕາມ​ມະຕິ​ໝາຍ​ເລກທີ 57-NQ/TW. ສະນັ້ນ, ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນດ້ານວິທະຍາສາດ, ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ ຈະຕ້ອງມຸ່ງເນັ້ນທີ່ຈະນຳມາດຕະຖານແລະກົດລະບຽບພາຍໃນປະເທດກ່ຽວກັບວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ໃຫ້ໃກ້ຄຽງກັບມາດຕະຖານ ແລະແນວປະຕິບັດຂັ້ນສູງລະດັບສາກົນ. ຜ່ານນັ້ນ, ປັບປຸງ​ຄວາມ​ສາມາດ​ແຂ່ງຂັນຂອງ​ຊາດ​ໂດຍ​ໄວ, ຂະຫຍາຍພື້ນທີ່ການ​ພັດທະນາ​ຂອງ​ປະ​ເທດ, ລະດົມ​ແລະໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກຊັບພະຍາກອນຕ່າງປະເທດ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍຊັບພະຍາກອນ​ໃນ​ປະ​ເທດ​ຢ່າງ​ແຂງ​ແຮງ ​ເພື່ອ​ພັດທະນາ​ຂະ​ແໜງອຸດສາຫະກຳ​​ບຸລິມະສິດ​ແລະ​ເປັນ​ຫົວຫອກ, ​ຂະ​ແໜງການທີ່ເກີດໃໝ່ ​ແລະ ບັນດາຂົງເຂດທີ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ. 

ທີ​ຫ້າ, ຊຸກຍູ້​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ຢ່າງ​ຮອບດ້ານ​ໃນ​ຂົງ​ເຂດ​ວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມ, ການທ່ອງທ່ຽວ, ສິ່ງ​ແວດ​ລ້ອມ, ການສຶກສາ-ຝຶກອົບຮົມ, ສາທາລະນະ​ສຸກ ​ແລະ ຂົງ​ເຂດ​ອື່ນໆ. ກ່ຽວ​ກັບ​ວັດ​ທະ​ນະ​ທຳ, ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ຕ້ອງ​ຕິດ​ພັນ​ກັບ​ການ​ອະນຸລັກ​ຮັກ​ສາ, ເສີມຂະຫຍາຍ ແລະເຜີຍແຜ່​ວັດ​ທະ​ນະ​ທຳ​ຂອງ​ຊາດ; ພັດ​ທະ​ນາ​ອຸດ​ສາ​ຫະ​ກໍາ​ວັດ​ທະ​ນະ​ທໍາ​, ອຸດ​ສາ​ຫະ​ກໍາ​ເນື້ອ​ໃນ​, ຜະ​ລິດ​ຕະ​ພັນ​ວັດ​ທະ​ນະ​ທໍາ ​ແລະ ຍີ່​ຫໍ້​ວັດ​ທະ​ນະ​ທໍາ​ທີ່​ມີ​ຄຸນ​ນະ​ພາບ​ແລະ​ຄວາມສາມາດໃນການ​ແຂ່ງ​ຂັນ​ລະດັບ​ໂລກ​. ທາງດ້ານສາທາລະນະສຸກ, ເພີ່ມທະວີການຮ່ວມມືໃນການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ນຳໃຊ້ວິທະຍາສາດໃນຂົງເຂດສາທາລະນະສຸກ, ເບິ່ງແຍງດູແລສຸຂະພາບຂອງປະຊາຊົນ, ພັດທະນາສູນການແພດສະເພາະທາງມາດຕະຖານສາກົນ ເພື່ອປິ່ນປົວພະຍາດຕາມຄຳຂວັນ “ປະສົມປະສານການແພດຕາເວັນອອກ ແລະ ຕາເວັນຕົກ”.  ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ສຶກສາ​ແລະການຝຶກອົບຮົມ, ຊຸກຍູ້​ການ​ສ້າງ​ມາດຕະຖານ, ປະດິດ​ສ້າງ ​ແລະ ຍົກ​ສູງ​ຄຸນ​ນະພາ​ບການຝຶກອົບຮົມ​ຂອງ​ບັນດາ​ສະ​ຖາ​ບັນການສຶກສາ​ພາຍ​ໃນ​ປະ​ເທດ​ໃຫ້​ໄດ້​ມາດຕະຖານ​ພາກ​ພື້ນ ​ແລະ ສາກົນ. ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ທ່ອງ​ທ່ຽວ, ​ເປີດ​ກວ້າງ​ແລະຂະຫຍາຍຄວາມ​ຫຼາກ​ຫຼາຍຂອງ​ຕະຫຼາດ​, ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບ​ຕະຫຼາດ​ທີ່​ມີ​ທ່າ​ແຮງ ​ມີ​ແຫຼ່ງ​ລູກຄ້າຂະໜາດໃຫຍ່ ​ໃຊ້​ຈ່າຍ​ສູງ ​ແລະ ພັກ​ເຊົາໄລຍະ​ຍາວ. ກ່ຽວ​ກັບ​ແຮງ​ງານ, ຜັນຂະຫຍາຍ​ບັນດາ​ກົນ​ໄກ​ພັດທະນາຊັບພະຍາກອນບຸກຄົນ​ທີ່​ມີ​ຄຸນ​ນະພາ​ບສູງ, ຍົກ​ສູງ​ຄວາມ​ສາມາດ​ຮ່ຳຮຽນ​ຕະຫຼອດ​ຊີວິດ, ຄວາມ​ສາມາດ ​ແລະ ຜະລິດ​ຕະພາບ​ຂອງແຮງ​ງານຊາວ​ຫວຽດນາມ. ​ແລະທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ​ ກໍ່ສ້າງ​ຍຸດ​ທະ​ສາດ​ການພັດທະນາ​ຜູ້ຄົນ​ຫວຽດນາມ “​ລຸ້ນແຫ່ງການບຸກບືນຂຶ້ນ” ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ຮອດ​ປີ 2045, ເຍົາວະຊົນຍິງ​ຊາຍ​​ອາຍຸລະຫວ່າງ 18 ແລະ 20 ປີ​ຈະມີລະດັບສະຕິ​ປັນຍາ ​ແລະ ກຳລັງ​ກາຍທຽບເທົ່າເພື່ອນຕ່າງຊາດ.

ທີ​ຫົກ, ​ແກ້​ໄຂ​ບັນຫາອຸປະສັກ​ໃນ​ການ​ປະຕິບັດ​​ຄຳ​ໝັ້ນ​ສັນຍາ​ ແລະຂໍ້​ຕົກລົງ​ສາກົນ ແລະ ສົ່ງເສີມການ​ພັດທະນາສະຖາບັນ​ແລະນະ​ໂຍບາຍ. ໂດຍສະເພາະ ຍູ້​ແຮງ​ການ​ກວດກາ ​ແລະການນຳກົດໝາຍສາກົນມາໃຊ້ພາຍໃນ ເພື່ອ​ປະຕິບັດຕາມ​ພັນທະ​ແລະຄຳ​ໝັ້ນ​ສັນຍາ​ຂອງຫວຽດນາມ ຢ່າງຄົບຖ້ວນ, ຄົບຊຸດ ແລະມີປະສິດທິຜົນ. ບັນດາ​ສຳນັກງານ ອົງການ ແລະ ອົງຄະນະມະຫາຊົນ​ ຕ້ອງ​ເພີ່ມ​ທະວີ​ການ​ຕິດຕາມ​ກວດກາ​ການ​ປະຕິບັດ​ແຜນ​ນະ​ໂຍບາຍ, ນະໂຍບາຍ, ກົດໝາຍ ​ແລະ ​ຄຳ​ໝັ້ນ​ສັນຍາ​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​​ສາກົນ. ບັນດາ​ກະຊວງ, ຂະແໜງການ ​ແລະ ທ້ອງ​ຖິ່ນ​ຕ້ອງ​ຍູ້​ແຮງ​ການປະຕິບັດ​ບັນດາ​ຄຳ​ໝັ້ນ​ສັນຍາ ​ແລະ ຂໍ້​ຕົກລົງ​ສາກົນ. ພ້ອມ​ກັນ​ນັ້ນ, ຫັນເປັນນິຕິກຳ ​ແລະຜັນຂະຫຍາຍ​ຍຸດ​ທະ​ສາດ​ການເຊື່ອມ​ໂຍງ​ສາກົນ​ຕາມ​ຂະ​ແໜງ​ການ ​ແລະຂົງເຂດ, ​ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ ​ການ​ພັດທະນາ ​ແລະ ປັບປຸງ​ກົດໝາຍ​ທີ່ກ່ຽວ​​ຂ້ອງກັບເສດຖະກິດ​ສີຂຽວ, ​ເສດຖະກິດ​ດິຈິຕອນ, ​ເສດຖະກິດ​ໝູນວຽນ, ການ​ຫັນປ່ຽນ​ພະລັງງານ, ການ​ປ່ຽນແປງ​ດິຈິ​ຕອນ, ການຫຼຸດຜ່ອນ​ການ​ປ່ອຍ​ອາຍ​ພິດ​ກາກ​ບອນ ​ແລະ ຈັກກະວານອາວະກາດ.  

ທີ​ເຈັດ, ເສີມຂະຫຍາຍ​ຈິດ​ໃຈ​ຂອງມະຕິໝາຍ​ເລກ 18-NQ/TW ​ໃນ​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ສາກົນ, ປັບປຸງບັນດາ​ອົງການ​ພິ​ເສດ​ສະ​ເພາະໃຫ້ມີຄວາມຄ່ອງຕົວ, ​ເຂັ້ມ​ແຂງ, ທັນ​ສະ​ໄໝ ​ແລະເປັນມືອາຊີບ. ເປົ້າໝາຍແມ່ນເຮັດໃຫ້ບັນດາກົນໄກເຫຼົ່ານີ້ເຄື່ອນໄຫວຢ່າງມີປະສິດທິຜົນຫຼາຍຂຶ້ນ, ສ້າງການປ່ຽນແປງໃນການປະສານງານການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດການເຊື່ອມໂຍງສາກົນລະຫວ່າງຂັ້ນ, ຂະແໜງການ, ທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ແຕ່ລະບຸກຄົນ ແລະ ວິສາຫະກິດ. ຖືວ່າວຽກງານບຸກຄະລາກອນເປັນ “ຮາກຖານ”, ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານທີ່ເຮັດວຽກການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ທີ່ມີຄວາມຊ່ຽວຊານ ແລະ ທັກສະສູງໃນລະດັບສາກົນ ແລະ ມີຄວາມສາມາດເຂົ້າຮ່ວມໃນການແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ່ງລະຫວ່າງປະເທດ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ຍົກສູງ​ຄວາມເປັນເຈົ້າການ ​ແລະ ​ປະດິດ​ສ້າງ​ຂອງ​ທ້ອງ​ຖິ່ນ, ປະຊາຊົນ ​ແລະ ວິ​ສາ​ຫະກິດ​ ໃນການເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ສາກົນ.

ສຸດທ້າຍ, ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນຈະປະສົບຜົນສໍາເລັດໄດ້ກໍຕໍ່ເມື່ອການເຊື່ອມໂຍງກາຍເປັນວັດທະນະທໍາຕື່ນຕົນຂອງທຸກອົງການຈັດຕັ້ງ, ບຸກຄົນ, ວິສາຫະກິດ ແລະທ້ອງຖິ່ນ; ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດສຳຄັນ, ການເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຕັ້ງໜ້າ, ເປັນເຈົ້າການ ແລະ ມີຫົວຄິດປະດິດສ້າງ ຂອງປະຊາຊົນ, ວິສາຫະກິດ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນ ໃນການເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງພາຍໃນປະເທດ, ເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງພາກພື້ນແລະທ້ອງຖິ່ນ, ເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງຂະແໜງການ ແລະ ຂົງເຂດ, ເຊື່ອມຕໍ່ການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດ… ເພື່ອປ່ຽນການເຊື່ອມໂຍງເປັນໝາກຜົນທີ່ເປັນຮູບປະທຳ.

ປະທານ​ໂຮ່ຈີ​ມິນ​ໄດ້​ໝູນໃຊ້​ແນວ​ຄິດການ​ສົມທົບ​ກຳລັງ​ແຮງ​ຂອງ​ຊາດ​ກັບ​ກຳລັງ​ແຮງ​ຂອງ​ຍຸກ​ສະ​ໄໝຢ່າງປະດິດສ້າງ, ຊອກ​ຫາ​ເສັ້ນທາງກູ້​ຊາດ, ປົດ​ປ່ອຍ​ຫວຽດນາມ​ຈາກ​ການ​ເປັນ​​ທາດ ແລະ ຍາດເອົາ​ເອກະລາດ ​ແລະ ​ເສລີພາບ​ໃຫ້​ປະ​ເທດ​ຊາດ. ໃນ​ໂລກທີ່ເພິ່ງພາອາໄສກັນ​ທຸກ​ມື້​ນີ້, ການ​ພັດ​ທະ​ນາ​ຂອງ​ແຕ່​ລະ​ປະ​ເທດ​ບໍ່​ສາ​ມາດແຍກອອກຈາກກັນ ໂດຍ​ຢູ່ພາຍ​ນອກ​ຜົນ​ກະ​ທົບ​ຂອງ​ໂລກ​ແລະຍຸກສະໄໝ, ຂອງ​ການເວ​ລາ ​ແລະ​ສະຖານະ​ການ​ຂອງມັນ. ດັງ​ນັ້ນ, ຫວຽດນາມຈຶງຕ້ອງກ້າວໃຫ້ທັນກັບການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ຂອງ​ໂລກ, ຊອກ​ຫາເສັ້ນທາງທີ່ຈະນຳມາເຊິ່ງ​ສັນຕິພາບ, ສະຖຽນ​ລະ​ພາບ, ຄວາມ​ຈະ​ເລີ​ນຮຸ່ງ​ເຮືອງ, ການພັດທະນາ ​ແລະສ້າງສະຖານະ​ທີ່​ສູງຂຶ້ນ ແລະ ໝັ້ນຄົງ​ເຂັ້ມ​ແຂງຍິ່ງຂຶ້ນ​ ໃຫ້​ປະ​ເທດ​ຊາດ​ໃນຍຸກ​ໃໝ່.

ປະ​ເທດ​ພວມ​ປະ​ເຊີນ​ກັບ​ກາ​ລະ​ໂອ​ກາດ​ອັນ​ຍິ່ງໃຫຍ່​ທີ່​ຈະກ້າວ​ຂຶ້ນ, ແຕ່​ຄວາມ​ທ້າ​ທາຍ​ກໍ່​ມີ​ຢ່າງ​ຫຼວງ​ຫຼາຍ. ໝາກຜົນ​ຂອງ​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງສາກົນທີ່ຜ່ານມາມີສ່ວນຊ່ວຍ​ສະ​ສົມສະຖານະ ​ແລະ ຄວາມ​ເຂັ້ມ​ແຂງສຳລັບຄວາມກ້າວໜ້າຄັ້ງຕໍ່ໄປ. ດ້ວຍການສືບຕໍ່ຈິດໃຈດັ່ງກ່າວ, ມະຕິເລກທີ 59-NQ/TW ໄດ້ຂີດໝາຍການຫັນປ່ຽນທີ່ສຳຄັນໃນແນວຄິດ ແລະ ທິດທາງຂອງພັກ ກ່ຽວກັບການເຊື່ອມໂຍງສາກົນໃນໄລຍະຈະມາເຖິງ, ສ້າງແຮງຜັກດັນທີ່ຈະນຳປະເທດຊາດສູ່ຄວາມສະຫງ່າລາສີແຫ່ງເອກະລາດ, ເສລີພາບ, ຄວາມສຸກ, ຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະ ຍືນຍົງຍາວນານ.