ເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນແລະທ່າສະໜາມຮົບ
ປ້ອງກັນປະເທດໃນໄລຍະໃໝ່ ຕາມການກຳນົດທິດ
ຂອງກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກ
ປ້ອງກັນປະເທດໃນໄລຍະໃໝ່ ຕາມການກຳນົດທິດ
ຂອງກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກ
ກຳມະການກົມການເມືອງ, ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ຟ້າມມິງຈິ້ງ ກວດກາວຽກງານກຽມພ້ອມສູ້ຮົບ ຢູ່ກອງພັນໃຫຍ່ 935, ກອງພົນ 370, ກອງທັບປ້ອງກັນອາກາດ-ກອງທັບອາກາດ _ພາບ: VG
1- ໂດຍສືບທອດມູນເຊື້ອແຫ່ງການກໍ່ຕັ້ງປະເທດແລະຮັກສາປະເທດຂອງຊາດ, ຈາກພຶດຕິກຳພາລະກິດການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດໃນ 35 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່, 30 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດໂຄງການການເມືອງກໍ່ສ້າງປະເທດໃນສະໄໝຂ້າມຜ່ານຂຶ້ນສູ່ສັງຄົມນິຍົມ, ເຊິ່ງຈຸດໜັກແມ່ນ 10 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດໂຄງການການເມືອງ (ສະບບັບເພີ່ມເຕີມ, ພັດທະນາປີ 2011), ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກ ໄດ້ວາງທິດທາງ: “ເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນການປ້ອງກັນປະເທດແລະຄວາມໝັ້ນຄົງ; ກໍ່ສ້າງແລະເສີມຂະຫຍາຍ “ທ່າສະໜາມຮົບນ້ຳໃຈປະຊາຊົນ” ຢ່າງແຂງແຮງ ໃນພື້ນຖານການປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ ແລະພື້ນຖານການຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງປະຊາຊົນ; ກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ ແລະ ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງປະຊາຊົນຢ່າງໜັກແໜ້ນ”(1). ນີ້ແມ່ນຂໍ້ຄິດທິດສະດີທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງທັດສະນະທີ່ບໍ່ປ່ຽນແປງແລະສອດຫ້ອຍຕະຫຼອດ ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ, ແນໃສ່ສືບຕໍ່ເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະ ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການແລະໜ້າທີ່ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ທັງໃນສະເພາະໜ້າແລະໃນຍາວນານ.
ເບິ່ງຄືນຫຼັງ 35 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ສະໄໝກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 12 ຂອງພັກ, ຄຽງຂ້າງຄວາມສະດວກທີ່ເປັນພື້ນຖານນັ້ນ, ສະພາບການໂລກແລະພາກພື້ນມີການຜັນປ່ຽນຢ່າງໄວວາ, ສັບສົນ, ຄາດເດົາຍາກ; ການແກ່ງແຍ້ງແຂ່ງຂັນຍຸດທະສາດລະຫວ່າງບັນດາປະເທດໃຫຍ່ເກີດຂຶ້ນຢ່າງດຸເດືອດ; ບັນດາສິ່ງທ້າທາຍຕໍ່ຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ ນັບມື້ນັບຮ້າຍແຮງຂຶ້ນ. ບັນດາອິດທິກຳລັງສັດຕູ ແລະປະຕິການເພີ່ມທະວີການເຄື່ອນໄຫວຕ້ານຢັນທຳລາຍພັກ, ລັດ ແລະ ລະບອບສັງຄົມນິຍົມ, ຕ້ານຢັນທຳລາຍກອງທັບ ຢ່າງເລິກແລບແຍບຍົນ, ໂຫດຫ້ຽມ, ເປີດແປນ ແລະ ໂດຍກົງຍິ່ງຂຶ້ນ. ໜ້າທີ່ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ການປົກປັກຮັກສາອຳນາດອະທິປະໄຕໃນທະເລແລະເກາະ ໄດ້ປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງ.
ໃນສະຖານະການນັ້ນ, ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ, ກົມການເມືອງ ແລະ ຄະນະເລຂາທິການສູນກາງພັກ ໄດ້ລວມສູນການນຳພາຊີ້ນຳເຂົ້າໃນການຈັດຕັ້ງການຊາບຊຶມ, ຫັນເປັນລະອຽດ ແລະ ຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດໜ້າທີ່ການທະຫານ, ການປ້ອງກັນປະເທດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ຕາມຈິດໃຈມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 12 ຂອງພັກ; ສຸມໃສ່ການປັບປຸງແລະເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ, ກໍ່ສ້າງກອງທັບປະຊາຊົນທີ່ “ປະຕິວັດ, ເປັນລະບຽບຫຼວງ, ເກ່ງກ້າສາມາດ, ທັນສະໄໝເທື່ອລະກ້າວ”, ຍາດໄດ້ບັນດາຜົນສຳເລັດທີ່ສຳຄັນ, ບັນລຸເປົ້າໝາຍກວມລວມຄື: “ປົກປັກຮັກສາເອກະລາດ, ອຳນາດອະທິປະໄຕ, ເອກະພາບ, ຜືນແຜ່ນດິນອັນຄົບຖ້ວນຂອງປະເທດຊາດ, ຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາດ-ປະເທດຊາດໄວ້ຢ່າງໝັ້ນຄົງ; ປົກປັກຮັກສາພັກ, ລັດ, ປະຊາຊົນ ແລະລະບອບສັງຄົມນິຍົມ; ຮັບປະກັນຄວາມສະຫງົບ, ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ ແລະ ຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ; ຮັກສາສະພາບແວດລ້ອມສັນຕິພາບ, ສະຖຽນລະພາບ ເພື່ອພັດທະນາປະເທດ”(2).
ກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງການປ້ອງກັນປະເທດແມ່ນຄວາມສາມາດທາງດ້ານກຳລັງຄົນ, ກຳລັງຊັບ, ການເງິນ, ຈິດໃຈຢູ່ໃນປະເທດແລະຕ່າງປະເທດ ທີ່ສາມາດລະດົມເພື່ອປະຕິບັດໜ້າທີ່ປ້ອງກັນປະເທດ (3). ກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງການປ້ອງກັນປະເທດແມ່ນບັນຫາສຳຄັນທີ່ສຸດ, ສ້າງພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ການປັບປຸງແລະຍົກສູງກຳລັງແຮງຂອງຊາດ, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ຜ່ານ 5 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 12 ຂອງພັກ, ກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງການປ້ອງກັນປະເທດໄດ້ມີການບຸກທະລຸທີ່ສຳຄັນໃນຈິນຕະນາການ ແລະການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ການກໍ່ສ້າງພື້ນຖານການປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ, ສ້າງພະລັງສັງລວມ ເພື່ອຮັບປະກັນດີທີ່ສຸດ ໃຫ້ແກ່ວຽກງານປ້ອງກັນປະເທດ ໃນສະພາບການຍູ້ແຮງການຫັນປະເທດເປັນອຸດສາຫະກຳ, ທັນສະໄໝ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ.
ພັກ, ລັດ, ຄະນະພັກການທະຫານສູນກາງ, ກະຊວງປ້ອງກັນປະເທດ ໄດ້ນຳພາຊີ້ນຳການພັດທະນກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງການປ້ອງກັນປະເທດ ຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ, ຮອບດ້ານ, ມີລວງເລິກ ໃນທຸກຂົງເຂດ: ການເມືອງ - ຈິດໃຈ, ເສດຖະກິດ, ວິທະຍາສາດ, ເຕັກໂນໂບຊີ ແລະ ການທະຫານ. ໃນຂົງເຂດການເມືອງ-ຈິດໃຈ, ໄດ້ເສີມຂະຫຍາຍສຸດຂີດ ນ້ຳໃຈຮັກຊາດ, ຄວາມສາມັກຄີ, ເຈດຈຳນົງເອກະລາດ, ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ, ອີງໃສ່ຕົນສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ກັບຕົນເອງ ຂອງທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນ, ທົ່ວປວງຊົນໃນການກໍ່ສ້າງພື້ນຖານການປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ ຂອງປະຊາຊົນ, ໂດຍປະຊາຊົນ, ເພື່ອປະຊາຊົນ, ເຊິ່ງແກ່ນສານແມ່ນການກໍ່ສ້າງ “ທ່າສະໜາມຮົບນ້ຳໃນປະຊາຊົນ”. ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ ແລະ ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງປະຊາຊົນ, ໂດຍສະເພາະໃນບັນດາພື້ນທີ່ຍຸດທະສາດ, ຈຸດສຳຄັນ, ໄດ້ຮັບການປັບປຸງຢ່າງໝັ້ນຄົງ; ຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນ, ກຳລັງແຮງຂອງເຂດປ້ອງກັນປະເທດທຸກຂັ້ນ ໄດ້ຮັບການຍົກສູງຂຶ້ນ, ຮັບປະກັນລັກສະນະເປັນເອກະລາດ, ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ, ກັບບ່ອນ ແລະ ເຊື່ອມຕໍ່ກັນຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ, ປະຕິບັດໄດ້ເປົ້າໝາຍ “ບ້ານຮັກສາບ້ານ, ຕາແສງຮັກສາຕາແສງ, ເມືອງຮັກສາເມືອງ, ແຂວງຮັກສາແຂວງ” ຕອບສະໜອງໄດ້ຄວາມຕ້ອງການປ້ອງກັນປະເທດ ຕິດກັບການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ໃນແຕ່ລະທ້ອງທີ່ແລະໃນທົ່ວປະເທດ. ກອງທັບໄດ້ເສີມຂະຫຍາຍເປັນຢ່າງດີ ບົດບາດປະຈັນບານ, ແກນກາງ, ປະກົດຕົວທັນເວລາໃນສະຖານທີ່ວິກິດ, ຫຍຸ້ງຍາກ ແລະອັນຕະລາຍ, ພ້ອມກັນກັບປະຊາຊົນປ້ອງກັນແລະຕ້ານໄພທຳມະຊາດ, ໂລກລະບາດ, ການກູ້ໄພກູ້ຊີບ, ການແກ້ໄຂບັນຫາສິ່ງແວດລ້ອມ, ການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ, ການສ້າງຊີວິດວັດທະນະທຳ, ກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່..., ປະກອບສ່ວນຮັດແໜ້ນສາຍພົວພັນສາມັກຄີລະຫວ່າງກອງທັບ ແລະ ປະຊາຊົນ, ປັບປຸງ “ທ່າສະໜາມຮົບນ້ຳໃຈປະຊາຊົນ” ຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ, ເສີມສວຍພາບລັກສະນະຂອງ “ກອງທັບລຸງໂຮ່” ໃນຍຸກໃໝ່.
ໃນຂົງເຂດເສດຖະກິດ, ພ້ອມກັນກັບການຮັກສາຄວາມໄວໃນການເຕີບໂຕເສດຖະກິດທີ່ສູງພໍສົມຄວນ ທຽບກັບພາກພື້ນແລະໃນໂລກ (ສະເລ່ຍໃນ 5 ປີແມ່ນ 6,7% ຕໍ່ປີ), ພັກແລະລັດໄດ້ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບການເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງເສດຖະກິດການທະຫານ; “ສົມທົບຢ່າງມີປະສິດທິຜົນລະຫວ່າງການປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ ກັບເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມ ໃນແຕ່ລະຍຸດທະສາດ, ແຜນກຳນົດ, ແຜນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ”(4). ການປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຄອບຄອງທີ່ຕັ້ງທີ່ເໝາະສົມຫຼາຍຂຶ້ນໃນຍຸດທະສາດ, ແຜນກຳນົດ, ແຜນການ, ໂຄງການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ໃນແຕ່ລະທ້ອງຖິ່ນ, ໃນບັນດາຂະແໜງການ, ບັນດາພາກສ່ວນເສດຖະກິດ ແລະໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດ. ປະຕິບັດທັດສະນະຂອງພັກ: “ແຕ່ລະບາດກ້າວການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແມ່ນບາດກ້າວການເພີ່ມທະວີການປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ”, ໃນເບື້ອງຕົ້ນພວກເຮົາໄດ້ແກ້ໄຂຜ່ານຜ່າຂໍ້ຈໍາກັດແລະຂໍ້ບົກຜ່ອງບາງຢ່າງ ທີ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 12 ຂອງພັກໄດ້ຊີ້ອອກມາ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຢູ່ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ, ເຂດຊາຍແດນ, ເຂດທະເລແລະເກາະ.
ໃນຂົງເຂດວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ, ຜົນສຳເລັດຂອງການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີສີ່ ໄດ້ຮັບການໝູນໃຊ້ຢ່າງກວ້າງຂວາງ ໃນຂົງເຂດການທະຫານ, ການປ້ອງກັນປະເທດ; ເອົາໃຈໃສ່ພັດທະນາພື້ນຖານວິທະຍາສາດ, ເຕັກໂນໂລຊີການທະຫານ ແລະ ອຸດສາຫະກໍາການປ້ອງກັນປະເທດແບບໃຊ້ສອງທາງທີ່ທັນສະໄໝ. ໃນຂົງເຂດການທະຫານ, ກຳລັງປະກອບອາວຸດໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ພັດທະນາຢ່າງຮອບດ້ານ, ຖືເອົາຄວາມໜັກແໜ້ນທາງການເມືອງເປັນພື້ນຖານ ເພື່ອຍົກສູງຄຸນນະພາບສັງລວມ ແລະ ກຳລັງແຮງສູ້ຮົບ. ວຽກງານການຝຶກອົບຮົມ ຫັດແອບ ແລະການຝຶກຊ້ອມ ໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃສ່ຫຼາຍຂຶ້ນ; ກອງກຳລັງທະຫານໄດ້ຮັບການປະກອບອາວຸດແລະອຸປະກອນເຕັກນິກທີ່ນັບມື້ນັບທັນສະໄໝ, ໂດຍໃຫ້ບຸລິມະສິດກັບບາງເຫຼົ່າທັບ, ເຫຼົ່າພົນ, ກອງກຳລັງ ກ້າວຂຶ້ນທັນສະໄໝໂດຍກົງ ແລະ ເປັນເຈົ້າເຕັກໂນໂລຊີທັນສະໄໝ; ຍົກສູງຄວາມສາມາດສູ້ຮົບປົກປັກຮັກສາອຳນາດອະທິປະໄຕເໜືອທະເລ, ເກາະດອນ, ຊາຍແດນ, ໄຫຼ່ທະວີບ ແລະ ໂລກໄຊເບີຣ໌, ປ້ອງກັນແລະຕ້ານກົນອຸບາຍ “ຫັນປ່ຽນໂດຍສັນຕິ”. ການຈັດຕັ້ງແລະບັນຈຸກຳລັງຂອງກອງທັບ ໄດ້ຮັບການປັບປຸງຕາມທິດ “ຮັດກຸມ, ແໜ້ນແຟ້ນ, ເຂັ້ມແຂງ”; ກໍາລັງທະຫານລາດແລະກອງປ້ອງກັນຕົນໄດ້ພັດທະນາທັງດ້ານປະລິມານແລະຄຸນນະພາບ; ກອງກຳລັງສຳຮອງເພື່ອການລະດົມພົນໄດ້ຂະຫຍາຍຕົວເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນເລື້ອຍໆ...
ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນແມ່ນການຈັດຕັ້ງ, ຜັນຂະຫຍາຍ, ຈັດວາງກຳລັງແລະກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນການປ້ອງກັນຊາດໃນດິນແດນທັງໝົດ ຕາມແຜນການທີ່ເປັນເອກະພາບ, ສອດຄ່ອງກັບຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ເພື່ອກີດກັ້ນແລະເອົາຊະນະກົນອຸບາຍແລະການເຄື່ອນໄຫວຕ້ານຢັນທຳລາຍທັງໝົດຂອງກຳລັງສັດຕູ, ພ້ອມແລ້ວທີ່ຈະຍ້າຍປະເທດຈາກຍາມສະຫງົບສູ່ສົງຄາມ(5). ປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 12 ຂອງພັກ, ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນໄດ້ເຊື່ອມຕໍ່ຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກັບທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບປະຊາຊົນ; ທ່າຈັດວາງຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດໄດ້ວາງແຜນ ແລະ ດັດປັບໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ແລະ ຍຸດທະສາດ, ແຜນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ. ການເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງການປ້ອງກັນປະເທດ, ການປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ ແລະ ການຕ່າງປະເທດນັບມື້ນັບແໜ້ນແຟ້ນ, ສ້າງທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ, ການຕ່າງປະເທດທີ່ໝັ້ນຄົງ, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດໃນສະພາບການໃໝ່. ຄຸນນະພາບການກໍ່ສ້າງເຂດປ້ອງກັນແຂວງ, ນະຄອນ, ຄວາມສາມາດປ້ອງກັນປະເທດເທິງບົກ, ໃນອາກາດ, ຢູ່ທະເລ, ໝູ່ເກາະ ແລະ ໃນໂລກໄຊເບີຣ໌ ໄດ້ຮັບການຍົກສູງຂຶ້ນ. ກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະເທື່ອລະກ້າວ ລະບົບກິດຈະການປ້ອງກັນ, ຖານທີ່ໝັ້ນສູ້ຮົບ, ຖານທີ່ໝັ້ນແນວຫຼັງ, ລະບົບປ້ອງກັນພົນລະເຮືອນ,... ຮັບປະກັນການກຽມພ້ອມສູ້ຮົບແລະປ້ອງກັນຕົວ, ແລະ ເພື່ອປ້ອງກັນ, ຫຼີກລ່ຽງ ແລະ ເອົາຊະນະຜົນຮ້າຍຢ້ອນຫຼັງຈາກສົງຄາມ, ໄພທຳມະຊາດ ແລະ ໄພພິບັດ. ເລັ່ງລັດກໍ່ສ້າງເສັ້ນທາງລາດຕະເວນຊາຍແດນ, ກໍ່ສ້າງເສັ້ນທາງເຈື່ອງເຊີນຕາເວັນອອກໃຫ້ສຳເລັດໂດຍພື້ນຖານ. ພັກນຳພາລັດແລະລະບົບການເມືອງທັງໝົດປະຕິບັດການລະດົມແຫຼ່ງພະລັງຕ່າງໆຫຼຼາຍຢ່າງ ຈາກໃນປະເທດແລະຕ່າງປະເທດ ແນໃສ່ຍົກສຸງກຳລັງແຮງສັງລວມ, ເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນການປ້ອງກັນປະເທດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການ, ໜ້າທີ່ສ້າງສາແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ພື້ນຖານອຸດສາຫະກຳປ້ອງກັນປະເທດໄດ້ພັດທະນາຢ່າງຮອບດ້ານ ທັງລວງກວ້າງແລະລວງເລິກ...
ພະນັກງານ, ນັກຮົບກອງພົນນ້ອຍ 167, ເຂດ 2 ກອງທັບເຮືອໃນການຝຶກຕອນກາງຄືນ _ພາບ: TTXVN
ການບັນລຸຜົນສຳເລັດຂ້າງເທິງຍ້ອນເຫດຜົນຫຼາຍປະການ, ໃນນັ້ນ, ສາເຫດພື້ນຖານແມ່ນການນຳພາຊີ້ນຳທີ່ຖືກຕ້ອງ, ສະຫຼາດສ່ອງໃສຂອງພັກ, ລັດ, ຄະນະພັກການທະຫານສູນກາງ, ກະຊວງປ້ອງກັນປະເທດ, ການລົງມືຂອງລະບົບການເມືອງແລະປວງປະຊາຊົນ, ໃນນັ້ນກຳລັງປະກອບອາວຸດເປັນຫຼັກແຫຼ່ງແກ່ນສານ. ຈິນຕະນາການກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຂອງພັກ ມີການພັດທະນາທີ່ສຳຄັນ. ການຊີ້ນຳສ້າງແລະປະກາດໃຊ້ລະບົບຍຸດທະສາດສະເພາະຂະແໜງ ກ່ຽວກັບການທະຫານ ແລະ ການປ້ອງກັນປະເທດ(6); ປັບປຸງເພີ່ມເຕີມແລະປະກາດໃຊ້ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຊາຍແດນຫວຽດນາມ, ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍກຳລັງສຳຮອງເພື່ອລະດົມພົນ, ມະຕິເລດທີ 130/2020/QH14, ລົງວັນທີ 13 ພະຈິກ 2020, “ກ່ຽວກັບການເຂົ້າຮ່ວມກອງກຳລັງຮັກສາສັນຕິພາບຂອງສະຫະປະຊາຊາດ”, ປຶ້ມປົກຂາວການປ້ອງກັນປະເທດຫວຽດນາມ ພ້ອມດ້ວຍມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 8 ສະໄໝທີ 9, ສະໄໝທີ 11, ໄດ້ປະກອບເປັນຍຸດທະສາດທີ່ເປັນເອກະພາບແລະຮອບດ້ານ ກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ທັງດ້ານທິດສະດີແລະພຶດຕິກຳຕົວຈິງ. ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ, ຄະນະພັກການທະຫານສູນກາງ, ກະຊວງປ້ອງກັນປະເທດໄດ້ມີບາດກ້າວບຸກທະລຸທີ່ສຳຄັນໃນການນຳພາຊີ້ນຳການກໍ່ສ້າງພື້ນຖານການປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ, ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ ຕິດກັບທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບປະຊາຊົນ; ຍູ້ແຮງການກໍ່ສ້າງເຂດປ້ອງກັນແຂວງ, ນະຄອນ; ກະກຽມ ກຳລັງປະກອບອາວຸດ, ເພີ່ມທະວີກຳລັງ, ກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະ ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ,...
ຄຽງຂ້າງຜົນງານທີ່ໄດ້ຮັບ, ຄວາມຮັບຮູ້ຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກຈຳນວນໜຶ່ງ ກ່ຽວກັບໜ້າທີ່ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດເວົ້າລວມ, ກ່ຽວກັບການເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ, ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດເວົ້າສະເພາະ, ຍັງຖືກຈຳກັດຢູ່. ວຽກງານຊີ້ນຳນຳພາການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຢູ່ໃນບາງບ່ອນ ປະສິດທິພາບຍັງຕ່ຳ. ການສົມທົບລະຫວ່າງທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ ກັບທ່າສະໜາມຮົບການປ້ອງກັນ; ລະຫວ່າງການພັດທະນາເສດຖະກິດ ວັດທະນະທຳ ສັງຄົມ ກັບການເພີ່ມທະວີການປ້ອງກັນປະເທດ, ການປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ, ການຕ່າງປະເທດ ຢູ່ໃນບາງທ້ອງທີ່, ຂົງເຂດ ບໍ່ໄດ້ແໜ້ນແຟ້ນແທ້ເທື່ອ; ການເຄື່ອນໄຫວຂອງບັນດາເຂດເສດຖະກິດ-ປ້ອງກັນປະເທດ ຢູ່ບາງແຫ່ງ, ໃນບາງຄັ້ງ ບໍ່ມີປະສິດທິຜົນ, ຜົນໄດ້ຮັບຂອງບາງດ້ານ ບໍ່ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການທີ່ກໍານົດໄວ້; ການລົງທຶນກໍ່ສ້າງພື້ນຖານວັດຖຸສຳລັບທ່າສະໜາມຮົບ, ເຂດປ້ອງກັນຕົວ, ພັດທະນາວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີໃນບາງດ້ານ ຍັງຖືກຈຳກັດ.
2- ພາຍຫຼັງ 35 ປີແຫ່ວການປ່ຽນແປງໃໝ່, ດ້ວຍຄວາມມານະພະຍາຍາມຂອງທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນ ແລະ ທົ່ວກອງທັບ, ປະເທດເຮົາໄດ້ພັດທະນາທີ່ ບໍ່ເຄີຍມີຍາມໃດທີ່ປະເທດເຮົາມີພາລະກິດອັນໃຫຍ່ໂຕ, ກໍາລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ, ຖານະຕຳແໜ່ງ ແລະກຽດສັກສີສາກົນສູງຄືທຸກວັນນີ້. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ສະຖານະການໂລກ, ພາກພື້ນຄາດວ່າຍັງມີການປ່ຽນແປງຢ່າງໄວວາ, ສັບສົນທີ່ສຸດ, ຄາດເດົາຍາກ. ບັນດາປະເທດລ້ວນແຕ່ໄດ້ປັບຍຸດທະສາດແລະແບບວິທີການພັດທະນາເພື່ອຄວາມຄ່ອງຕົວກັບສະພາບການໃໝ່. ລັດທິຊາດນິຍົມສຸດຂົ້ວ, ລັດທິອັດຖະປະໂຫຍດ, ລັດທິອຳນາດບາດໃຫຍ່ ໃນການພົວພັນສາກົນໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ; ການແກ່ງແຍ້ງທາງດ້ານອຳນາດອະທິປະໄຕລະຫວ່າງບັນດາປະເທດ; ການແກ່ງແຍ້ງຍຸດທະສາດລະຫວ່າງບັນດາປະເທດໃຫຍ່; ພື້ນທີ່ຍຸດທະສາດໃໝ່; ບັນດາຮູບແບບການສູ້ຮົບໃໝ່... ກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມທ້າທາຍໃໝ່ຕໍ່ສັນຕິພາບແລະຄວາມໝັ້ນຄົງໃນໂລກແລະໃນພາກພື້ນ. ບັນດາປັດໄຈຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນການກໍ່ການຮ້າຍ, ໄພທຳມະຊາດ, ໂລກລະບາດ ຍັງເກີດຂຶ້ນຢ່າງສັບສົນ... ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີສີ່, ໂດຍສະເພາະແມ່ນເຕັກໂນໂລຊີດິຈິຕອນທີ່ພັດທະນາຢ່າງແຂງແຮງ, ໄດ້ສ້າງການບຸກທະລຸໃນຫຼາຍຂົງເຂດ, ໃນນັ້ນມີຂົງເຂດການທະຫານແລະການປ້ອງກັນປະເທດ. ການປະກົດຕົວຂອງຮູບແບບສົງຄາມໃໝ່, ອາວຸດໃໝ່, ອຸປະກອນເຕັກນິກການທະຫານທີ່ທັນສະໄໝ ພ້ອມດ້ວຍການປ່ຽນແປງສະພາບແວດລ້ອມຍຸດທະສາດ ໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບ ເຮັດໃຫ້ມີການປ່ຽນແປງໂດຍພື້ນຖານ ໃນການຈັດຕັ້ງກອງທັບ, ຮູບຖານແລະແບບວິທີການດຳເນີນສົງຄາມ. ພາກພື້ນອາຊີ-ປາຊີຟິກ, ໃນນັ້ນມີອາຊີຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້ ມີທີ່ຕັ້ງຍຸດທະສາດທີ່ນັບມື້ນັບສຳຄັນ, ແມ່ນພາກພື້ນທີ່ມີການແກ່ງແຍ້ງຍຸດທະສາດ ລະຫວ່າງປະເທດມະຫາອຳນາດ, ມີຄວາມບໍ່ແນ່ນອນບໍ່ໝັ້ນຄົງຢູ່ຫຼາຍ. ການແກ່ງແຍ້ງທາງດ້ານອຳນາດອະທິປະໄຕໃນແຜ່ນດິນ, ອຳນາດອະທິປະໄຕໃນທະເລແລະເກາະດອນ ເກີດຂຶ້ນຢ່າງເຄັ່ງຮ້ອນ, ສັບສົນ, ດຸເດືອດຍິ່ງຂຶ້ນ. ສັນຕິພາບ, ສະຖຽນລະພາບ, ເສລີພາບ, ຄວາມໝັ້ນຄົງ, ຄວາມປອດໄພຂອງການເດີນທະເລ ແລະການບິນເທິງທະເລຕາເວັນອອກ ປະເຊີນກັບຄວາມທ້າທາຍໃຫຍ່, ມີຄວາມສ່ຽງທີ່ຈະເກີດການປະທະກັນ.
ຢູ່ໃນປະເທດ, ທ່າແລະພະລັງ, ກຳລັງແຮງສັງລວມຂອງຊາດ, ກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ, ຊື່ສຽງແລະຖານະບົດບາດຊອງປະເທດໃນເວທີສາກົນ, ຄວາມໄວ້ວາງໃຈຂອງປະຊາຊົນຕໍ່ພັກແລະລັດ ໄດ້ຮັບກາຍົກສູງຂຶ້ນເລື້ອຍໆ, ສ້າງປະຖົມປັດໄຈທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອສ້າງສາແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ແຕ່, ພາລະກິດການສ້າງສາແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດກໍ່ປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ສິ່ງທ້າທາຍບໍ່ໜ້ອຍ. ໄພອັນຕະລານສີ່ປະການທີ່ພັກຊີ້ອອກມານັ້ນ ຍັງຄົງຕົວຢູ່, ມີດ້ານເຄັ່ງຮ້ອນຂຶ້ນຕື່ມ. ບັນດາອິດທິກຳລັງສັດຕູພວມຍູ້ແຮງຍຸດທະສາດ “ຫັນປ່ຽນໂດຍສັນຕິ”, ຕ້ານຢັນທຳລາຍ ເພື່ອຫວັງລົບລ້າງການນຳພາຂອງພັກ, “ຫັນເປັນປອດການເມືອງ” ຕໍ່ກຳລັງປະກອບອາວຸດ, ແບ່ງແຍກສາຍພົວພັນລະຫວ່າງພັກແລະປະຊາຊົນ, ພັກແລະກອງທັບ... ບັນຫາທັງໝົດດັ່ງກ່າວ ໄດ້ສ້າງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການໃໝ່ ໃຫ້ແກ່ໜ້າທີ່ເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ, ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ ແລະ ການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ.
ມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກໄດ້ລະບຸບັນດາໜ້າທີ່ທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອເພີ່ມທະວີການປ້ອງກັນປະເທດ, ຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຫວຽດນາມສັງຄົມນິຍົມໄວ້ຢ່າງໝັ້ນຄົງ ໃນເວລາທີ່ຈະມາເຖິງຄື: “ເສີມຂະຫຍາຍສູງສຸດກຳລັງແຮງສັງລວມຂອງຊາດ, ຂອງລະບົບການເມືອງ ສົມທົບກັບກຳລັງແຮງຂອງຍຸກສະໄໝ”(7); “ເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງການປ້ອງກັນປະເທດ ແລະຄວາມໝັ້ນຄົງ; ກໍ່ສ້າງແລະເສີມຂະຫຍາຍຢ່າງແຂງແຮງ “ທ່າສະໜາມຮົບນ້ຳໃຈປະຊາຊົນ” ໃນພື້ນຖານການປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ ແລະ ພື້ນຖານຄວາມໝັ້ນຄົງປະຊາຊົນ”(8). ເພື່ອເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ ຖືກຕ້ອງຕາມຈິດໃຈມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກ, ຈຳເປັນຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ປະຕິບັດເນື້ອໃນພື້ນຖານຈຳນວນໜຶ່ງຕໍ່ໄປນີ້ ໃຫ້ໄດ້ເປັນຢ່າງດີ:
ທີໜຶ່ງ, ຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບການເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະ ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ, ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ.
ກຳລັງແຮງປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດແມ່ນກຳລັງແຮງຂອງກ້ອນມະຫາສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດ, ສົມທົບກັບກຳລັງແຮງຂອງຍຸກສະໄໝ; ກຳລັງແຮງສັງລວມຂອງທົ່ວປະເທດທັງດ້ານການເມືອງ, ເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມ, ການປ້ອງກັນປະເທດ, ການຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະການຕ່າງປະເທດ; ກຳລັງແຮງຂອງທົ່ວທັງລະບົບການເມືອງແລະທົ່ວປວງຊົນ, ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ, ການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດ ເຊິ່ງແກ່ນກາງແມ່ນ ກອງກຳລັງປະກອບອາວຸດ. ນີ້ແມ່ນທັດສະນະທີ່ສະແດງຈິນຕະນາການໃໝ່ຂອງພັກ, ແມ່ນທິດທາງຍຸດທະສາດເພື່ອໃຫ້ທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນ ແລະ ທົ່ວກອງທັບ ຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດໜ້າທີ່ການທະຫານ, ການປ້ອງກັນປະເທດຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຢ່າງໝັ້ນຄົງ ໃນສະພາບການໃໝ່. ຕາມນັ້ນ, ມີແຜນນະໂຍບາຍ: “ຍູ້ແຮງວຽກງານການໂຄສະນາ, ອົບຮົມສຶກສາ, ຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້ ແລະຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນ, ທົ່ວກອງທັບ, ຂອງທຸດຊັ້ນ ທຸກຂະແໜງການ, ຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ ແລະປະຊາຊົນທຸກຄົນ ຕໍ່ໜ້າທີ່ວຽກງານເພີ່ມທະວີການປ້ອງກັນປະເທດ, ຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ”(9); ພ້ອມກັນນັ້ນ, ແກ້ໄຂຜ່ານຜ່າປະກົດການອັດຕະວິໄສໃນຕົວ, ຂາດສະຕິລະວັງຕົວ, ໜັກກັບຜົນປະໂຫຍດເສດຖະກິດດ້ານດຽວ ສະເພາະໜ້າ. ຮັບຮູ້ຢ່າງຈະແຈ້ງເຖິງບົດບາດຂອງການປ້ອງກັນປະເທດ ຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ມີຕໍ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ. ໃນຍາມສະຫງົບ, ມີທັດສະນະອັດຕະວິໄສວ່າ ເສດຖະກິດທີ່ເຂັ້ມແຂງຈະມີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະມີທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດທີ່ເຂັ້ມແຂງ...; ສິ່ງນີ້ສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງຫຼາຍຕໍ່ຈິດສຳນຶກໃນການກໍ່ສ້າງກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ. ດັ່ງນັ້ນ, ບົນພື້ນຖານເຂົ້າໃຈແຈ້ງທັດສະນະ: “ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແມ່ນໃຈກາງ; ການກໍ່ສ້າງພັກແມ່ນກຸນແຈ; ການພັດທະນາວັດທະນະທຳແມ່ນພື້ນຖານຈິດໃຈ; ການຮັບປະກັນການປ້ອງກັນປະເທດ, ຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົມແມ່ນສຳຄັນ, ເປັນປະຈຳ” ນັ້ນ, ຕ້ອງຍົກສູງປະສິດທິຜົນການໂຄສະນາ, ອົບຮົມສຶກສາ ແລະ ນຳເອົາວຽກງານນີ້ເຂົ້າສູ່ເນື້ອແທ້; ເປີດກວ້າງເປົ້າໝາຍ, ຂອບເຂດ ແລະ ເປີດຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງຮູບການແລະວິທີການໂຄສະນາ, ອົບຮົມສຶກສາ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍປະສິດທິຜົນຂອງສື່ມວນຊົນ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຂອງບັນດາກຳລັງພິເສດໃນວຽກງານໂຄສະນາອົບຮົມສຶກສາ. ສຸມໃສ່ໂຄສະນາ, ອົບຮົມສຶກສາ, ກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນໃຫ້ພະນັກງານຫຼັກແຫຼ່ງໃນບັນດຂັ້ນ, ຂະແໜງການ, ພາກສ່ວນ, ກຳລັງ, ເພື່ອເປັນເອກະພາບໃນຄວາມຮັບຮູ້ ແລະ ການກະທຳ, ແກ້ໄຂໂດຍທັນທີ ຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດທີ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກໄດ້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນ.
ທີສອງ, ເພີ່ມທະວີການນຳພາຂອງພັກ, ບົດບາດຄຸ້ມຄອງຂອງລັດ ໃນການສ້າງ ກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະ ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ.
ພັກນຳພາ, ລັດຄຸ້ມຄອງລວມສູນ, ເປັນເອກະພາບ ທາງດ້ານການທະຫານແລະການປ້ອງກັນປະເທດ ແມ່ນຫຼັກການພື້ນຖານແລະຕະຫຼອດຂະບວນການປະຕິວັດໃນປະເທດເຮົາ. ມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກສືບຕໍ່ຢືນຢັນ: “ຮັກສາແລະເພີ່ມທະວີການນຳພາເດັດຂາດໂດຍກົງໃນທຸກດ້ານ ຂອງພັກ, ການຄຸ້ມຄອງລວມສູນ, ເປັນເອກະພາບຂອງລັດ ຕໍ່ກອງທັບປະຊາຊົນ, ຕຳຫຼວດປະຊາຊົນ ແລະ ພາລະກິດການປ້ອງກັນປະເທດ, ຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງ”(10). ໃນການຮັບຮູ້ທິດສະດີກໍ່ຄືໃນພຶດຕິກຳຕົວຈິງ, ພັກເຮົາຍາມໃດກໍ່ຈົງຮັກພັກດີ ແລະ ໝູນໃຊ້ລັດທິມາກ-ເລນິນ, ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ ຢ່າງປະດິດສ້າງ, ໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບຄວາມຕ້ອງການແລະໜ້າທີ່ຂອງການປະຕິວັດ ເພື່ອນຳພາ, ຊີ້ນຳ ແລະ ຈັດຕັ້ງພາລະກິດການປັບປຸງການປ້ອງກັນປະເທດ. ການນຳພາຂອງພັກ, ການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດ ແມ່ນປັດໄຈຕັດສິນຊີ້ຂາດຕໍ່ໄຊຊະນະຂອງການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ດັ່ງນັ້ນ, ການເພີ່ມທະວີການນຳພາຂອງພັກ, ການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດ ແມ່ນວິທີແກ້ໄຂພື້ນຖານ, ແນໃສ່ການສ້າງກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ ໃນໄລຍະໃໝ່. ໃນຂະບວນການນັ້ນ, ຕ້ອງສືບຕໍ່ສະຫຼຸບສັງລວມພຶດຕິກຳ, ພັດທະນາທິດສະດີ, ຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້, ປ່ຽນແປງໃໝ່ຈິນຕະນາການ ເພື່ອໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບພືດຕິກຳປະຕິວັດ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການປະຕິບັດສອງໜ້າທີ່ຍຸດທະສາດ ສ້າງສາ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ຢ່າງສຳເລັດຜົນ.
ທີສາມ, ຍົກສູງປະສິດທິຜົນການນຳພາ, ຊີ້ນຳ, ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດການກໍ່ສ້າງບັນດາປັດໄຈໃນກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະ ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ.
ກ່ຽວກັບກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງດ້ານການເມືອງ-ຈິດໃຈ, ຕ້ອງໃຫ້ຄວາມສຳຄັນຫຼາຍກວ່າອີກ ກັບການສ້າງຄວາມໄວ້ວາງໃຈຂອງປະຊາຊົນໃນພັກ, ລັດ, ລະບອບສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ກິດຈະການປ່ຽນແປງໃໝ່. ປະຕິບັດເປັນຢ່າງດີ ມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 4 ສະໄໝທີ 11 ກ່ຽວກັບ “ບາງບັນຫາທີ່ຮີບດ່ວນກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງພັກໃນປະຈຸບັນ”, ມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 4 ສະໄໝທີ 12 “ກ່ຽວກັບການເພີ່ມທະວີການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກ; ກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດ, ວິຖີຊີວິດ, ບັນດາປະກົດການ “ປ່ຽນແປງຕົນເອງ”, “ຜັນປ່ຽນຕົນເອງ” ຢູ່ພາຍໃນ”, ເອົາໃຈໃສ່ກໍ່ສ້າງພັກໃຫ້ມີຄວາມສະອາດປອດໃສແລະເຂັ້ມແຂງ ທັງທາງດ້ານແນວຄິດ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ພະນັກງານ; ກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ ຂອງປະຊາຊົນ, ໂດຍປະຊາຊົນ, ເພື່ອປະຊາຊົນ ຢ່າງແທ້ຈິງ; ເອົາໃຈໃສ່ເບິ່ງແຍງຊີວິດການເປັນຢູ່ດ້ານວັດຖຸແລະຈິດໃຈຂອງປະຊາຊົນ; ປະຕິບັດຄວາມກ້າວໜ້າ ແລະຍຸດຕິທຳທາງສັງຄົມ; ເສີມຂະຫຍາຍເອກະລັກວັດທະນະທຳ ແລະມູນເຊື້ອອັນດີງາມຂອງຊາດ. ມີນະໂຍບາຍບຸລິມະສິດພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຢູ່ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ, ເຂດຊາຍແດນ, ທະເລແລະເກາະ, ປະຕິບັດເປົ້າໝາຍລົບລ້າງຄວາມອຶດຫີນ ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ, ຫຍໍ້ສັ້ນຄວາມແຕກໂຕນກັນລະຫວ່າງເຂດ ພາກ. ເປີດກວ້າງປະຊາທິປະໄຕຕາມທິດນຳ “ປະຊາຊົນຮູ້, ປະຊາຊົນປຶກສາຫາລື, ປະຊາຊົນເຮັດ, ປະຊາຊົນກວດກາ, ປະຊາຊົນຕິດຕາມ, ປະຊາຊົນຊົມໃຊ້”; ຍົກສູງປະສິດທິພາບຂອງການຕໍ່ສູ້ຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ ແລະຖືວ່ານີ້ແມ່ນເນື້ອໃນພື້ນຖານ, ປັດໄຈໜຶ່ງທີ່ມີລັກສະນະຕັດສິນໃນການສ້າງກຳລັງຊົ່ມຊ້ອນທາງການເມືອງ-ຈິດໃຈໃນປະຈຸບັນ. ກ່ຽວກັບກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງເສດຖະກິດ, ການກໍ່ສ້າງກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງເສດຖະກິດ ຂອງການປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ ຕ້ອງໄດ້ປະຕິບັດຜ່ານການສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ລະຫວ່າງການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ກັບການເພີ່ມທະວີ, ປັບປຸງການປ້ອງກັນປະເທດ-ຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງ; ເຊື່ອມຕິດການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ກັບການກໍ່ສ້າງເຂດປ້ອງກັນແຂວງ, ນະຄອນ ຕາມແຜນກຳນົດ ແຜນການ; ສ້າງເຂດເສດຖະກິດ-ປ້ອງກັນປະເທດ ຢູ່ພື້ນທີ່ຍຸດທະສາດແລະຈຸດສຸມ. ກ່ຽວກັບກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ, ການກໍ່ສ້າງກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ຂອງພື້ນຖານການປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ ຕ້ອງຕິດແໜ້ນກັບການພັດທະນາຂອງວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ, ບົນພື້ນຖານນັ້ນ ນຳໃຊ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນເຂົ້າໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ການທະຫານ, ການປ້ອງກັນ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງການທະຫານ, ນີ້ແມ່ນປັດໄຈແກ່ນສານຂອງກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນປ້ອງກັນປະເທດ, ໄດ້ຮັບການກໍ່ສ້າງບົນພື້ນຖານ ບັນດາກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນອື່ນ, ສະແດງອອກຢູ່ທີ່ຄວາມສາມາດຮັກສາ, ປັບປຸງບູລະນະ ແລະພັດທະນາ ກຳລັງແຮງສູ້ຮົບ, ລະດັບກຽມພ້ອມສູ້ຮົບຂອງບັນດາກອງກຳລັງປະກອບອາວຸດ, ຢູ່ໃນການສຳຮອງກຳລັງຄົນແລະກຳລັງຊັບ ທີ່ຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ໜ້າທີ່ການທະຫານ. ດັ່ງນັ້ນ, ການສ້າງກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງການທະຫານ ຕ້ອງຕິດແໜ້ນກັບ ຂະບວນການຫັນປະເທດເປັນອຸດສາຫະກຳ ທັນສະໄມ, ກັບບັນດາຜົນງານທີ່ບັນລຸໄດ້ໃນບັນດາຂົງເຂດເສດຖະກິດ, ວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ, ວັດທະນະທຳ-ແນວຄິດ...
ທີສີ່, ສືບຕໍ່ຄົ້ນຄວ້າເພີ່ມເຕີມ, ປັບປຸງບູລະນະກົນໄກ, ນະໂຍບາຍກ່ຽວກັບການເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ ທີ່ສອດຄ່ອງກັບຄວາມຕ້ອງການ ແລະໜ້າທີ່ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ໃນສະພາບການໃໝ່.
ກົນໄກ, ນະໂຍບາຍແມ່ນປັດໄຈສຳຄັນທີ່ສຸດ, ແມ່ນຫຼັກຖານເພື່ອປະຕິບັດການເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ. ໃນຊຸມປີທີ່ຜ່ານມາ, ການເພີ່ມເຕີມແລະປັບປຸງບູລະນະກົນໄກ, ນະໂຍບາຍກ່ຽວກັບການເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ ໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ພິເສດ, ໄດ້ແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ຂໍ້ຄົງຄ້າງຫຼາຍປະການ ແລະ ເອົາຊະນະຂໍ້ຈໍາກັດ, ຂໍ້ບົກພ່ອງຫຼາຍຢ່າງ ໃນຂະບວນການປະຕິບັດ, ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງຢູ່ພື້ນທີ່ຍຸດທະສາດທີ່ສຳຄັນ, ຢູ່ເຂດຊາຍແດນ, ທະເລແລະເກາະ, ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ສະຖານະການໃໝ່ຕ້ອງເພີ່ມເນື້ອໃນຈຳນວນຫຼາຍ ເພື່ອໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບຄວາມເປັນຈິງ ແລະ ຂະຈັດບັນຫາຄໍຂວດທີ່ຂັດຂວາງການເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດເຊັ່ນ: ໃນການລະດົມກຳລັງ, ໃນການສົມທົບບັນດາພາກສ່ວນເສດຖະກິດ, ບັນດາຂົງເຂດເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມ ກັບການປ້ອງກັນປະເທດ, ການຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງ, ການຕ່າງປະເທດ. ຕາມນັ້ນ, ຕ້ອງຊາບຊຶມທັດສະນະຂອງພັກກ່ຽວກັບການສ້າງກົດໝາຍ, ກົນໄກ, ນະໂຍບາຍ ກ່ຽວກັບການເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ ຕາມທິດຍອດດີ, ຮັດກຸມ, ແໜ້ນແຟ້ນແລະຄົບຊຸດ, ຫຼີກລ້ຽງການທັບຊ້ອນກັນ ແລະສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ ບໍ່ຂັດຂວາງ, ຫຼືສ້າງຄວາມສັບສົນ, ຫຍຸ້ງຍາກແກ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມ. ການເພີ່ມເຕີມແລະປັບປຸງບູລະນະກົນໄກ, ນະໂຍບາຍ ບໍ່ພຽງແຕ່ອີງໃສ່ພຶດຕິກຳຕົວຈິງເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງຕ້ອງອີງໃສ່ເປົ້າໝາຍ, ເລກຄາດໝາຍ ແລະ ບັນດາທິດທາງໃຫຍ່ ໃນຍຸດທະສາດພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 10 ປີ 2021 - 2030 ແລະແຜນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 5 ປີ 2021 - 2025 ໂດຍກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກວາງອອກມາ, ຮັບປະກັນຄວາມເປັນເອກະພາບ, ຄົບຊຸດ ລະຫວ່າງບັນດາຂະແໜງການ, ບັນດາຂັ້ນ.
ທີຫ້າ, ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດແກນກາງຂອງກຳລັງປະກອບອາວຸດໃນການເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະ ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ.
ການເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະ ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ ແມ່ນຄວາມຮັບຜິດຊອບລວມຂອງທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນ, ທົ່ວກອງທັບ, ໃນນັ້ນ ກຳລັງປະກອບອາວຸດເປັນແກນກາງ. ດັ່ງນັ້ນ, ຕ້ອງເສີມຂະຫຍາຍສຸດຂີດ ບົດບາດ, ທີ່ຕັ້ງ, ພາລະ ໜ້າທີ່ ຂອງກອງທັບປະຊາຊົນ ໃນການເປັນເສນາທິການ, ສະເໜີແນະແຜນນະໂຍບາຍ, ວິທີແກ້ໄຂ, ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ; ປະກອບສ່ວນໃນການປະເມີນ, ການຄຸ້ມຄອງ, ການນຳໃຊ້ທີ່ດິນເພື່ອການປ້ອງກັນປະເທດ ແລະ ການພັດທະນາເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມ, ພັດທະນາເສດຖະກິດ-ການປ້ອງກັນປະເທດ, ໂດຍສະເພາະຢູ່ພື້ນທີ່ຍຸດທະສາດສະຖານທີ່ສຳຄັນ, ຢູ່ຊາຍແດນ, ທະເລແລະເກາະ, ຮັບປະກັນຮັກສາສະພາບແວດລ້ອມສັນຕິພາບ, ສະຖຽນລະພາບທາງການເມືອງ, ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍພັດທະນະນາເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມໃນທົ່ວປະເທດແລະໃນແຕ່ລະພື້ນທີ່.
ບັນດາກົມກອງທະຫານຕ້ອງລົງກວດກາຄົ້ນຄວ້າຢູ່ທ້ອງຖິ່ນເປັນປະຈຳ, ແນະນຳໃຫ້ຄະນະພັກ ແລະ ອຳນາດການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນໂດຍໄວ ໃນການນຳພາ, ຊີ້ນຳ ແລະ ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວຽກງານປ້ອງກັນປະເທດຢູ່ທ້ອງຖິ່ນ, ຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ມະຕິ, ຄຳສັ່ງ, ແຜນການ, ແຜນງານການປ້ອງກັນປະເທດ, ການຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງ; ໃຫ້ຄຳປຶກສາໃນການສ້າງກິດຈະການສູ້ຮົບຕາມແຜນການປ້ອງກັນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຕາມບໍລິເວນຊາຍແດນ, ທະເລແລະເກາະ. ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຂອງກົມກອງທະຫານໃນຖານະ “ໜ່ວຍປະຕິບັດງານ” ໃນພື້ນທີ່ຈຸດໜັກສຳຄັນ, ສັບສົນທາງດ້ານຄວາມສະຫງົບ ແລະ ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ; ຕັ້ງໜ້າເຂົ້າຮ່ວມໃນການຊ່ວຍເຫຼືອປະຊາຊົນລົບລ້າງຄວາມອຶດຫີວ ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ, ກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່.
ທີຫົກ, ຍູ້ແຮງການພົວພັນຕ່າງປະເທດ ແລະການຮ່ວມມືທາງການປ້ອງກັນປະເທດ ໃນການເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ.
ສືບຕໍ່ຍູ້ແຮງການປະຕິບັດມະຕິເລກທີ 22-/NQ-TW, ລົງວັນທີ 10 ເມສາ 2013, ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງພັກ “ກ່ຽວກັບການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ” ແລະ ມະຕິເລກທີ 806/NQ-TW, ລົງວັນທີ 31 ທັນວາ 2013, ຂອງຄະນະພັກການທະຫານສູນກາງ, ກ່ຽວກັບ “ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນແລະການຕ່າງປະເທດປ້ອງກັນຊາດເຖິງປີ 2020 ແລະຊຸມປີຕໍ່ໄປ”. ມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກໄດ້ເນັ້ນວ່າ: “ສົມທົບກຳລັງແຮງຂອງຊາດ ກັບກຳລັງແຮງຂອງຍຸກສະໄໝ, ເປັນເຈົ້າການແລະຕັ້ງໜ້າເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນຢ່າງຮອບດ້ານ ແລະກວ້າງຂວາງເລິກເຊິ່ງ”(11), ດັ່ງນັ້ນ, ຕ້ອງຍູ້ແຮງການຮ່ວມມື ແລະໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກຊັບພະຍາກອນທັງໝົດຈາກພາຍນອກຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ເພື່ອເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ. ໃນທ່າອຽງການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ກຳລັງແຮງຂອງຍຸກສະໄໝແລະການສະໜັບສະໜູນຂອງເພື່ອນມິດສາກົນ ມີບົດບາດໃຫຍ່ຫຼວງທີ່ສຸດ ຕໍ່ພາລະກິດການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດເວົ້າລວມ, ຕໍ່ການເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດເວົ້າສະເພາະ. ເພື່ອຍາດແຍ່ງເອົາກຳລັງແຮງຂອງຍຸກສະໄໝ ແລະການສະໜັບສະໜູນຂອງເພື່ອນມິດສາກົນ ແນໃສ່ເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດນັ້ນ, ນອກຈາກການເພີ່ມຜົນປະໂຫຍດທັບຊ້ອນແລະເປີດກວ້າງການພົວພັນຕ່າງປະເທດ, ຫວຽດນາມຕ້ອງພັດທະນາການພົວພັນຮ່ວມມືດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດກັບທຸກປະເທດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນປະເທດໃກ້ຄຽງ, ປະເທດຄູ່ຮ່ວມມືຍຸດທະສາດ, ຄູ່ຮ່ວມມືຮອບດ້ານ. ເປັນເຈົ້າການແລະຕັ້ງໜ້າເຂົ້າຮ່ວມບັນດາກົນໄກພະຫຸພາຄີກ່ຽວກັບການປ້ອງກັນປະເທດ; ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຕັ້ງໜ້າແລະມີຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນການແກ້ໄຂບັນດາບັນຫາຂອງພາກພື້ນແລະໂລກ, ໃນນັ້ນ ມີການເຄື່ອນໄຫວຮັກສາສັນຕິພາບຂອງສະຫະປະຊາຊາດ. ການຍາດແຍ່ງຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ ແລະຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມ ສະໜັບສະໜູນຂອງເພື່ອນມິດສາກົນ ແມ່ນບັນດາປັດໄຈທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ ເພື່ອເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ ແລະທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດ, ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຢ່າງໝັ້ນຄົງ ໃນສະພາບການໃໝ່./.
-----------------------------
(1) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ສພຈ ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2021, ເຫຼັ້ມ I, ໜ້າ 157
(2) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັມ I, ໜ້າ 67 – 68.
(3) ເບິ່ງ: ຂໍ້ 2, ມາດຕາ 2 ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການປ້ອງກັນປະເທດປີ 2018.
(4) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັມ I, ໜ້າ 68.
(5) ເບິ່ງ: ຂໍ້ 5, ມາດຕາ 2 ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການປ້ອງກັນປະເທດປີ 2018.
(6) ຍຸດທະສາດການປ້ອງກັນປະເທດ, ຍຸດທະສາດການທະຫານ, ຍຸດທະສາດການຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ, ຍຸດທະສາດການປ້ອງກັນຊາຍແດນແຫ່ງຊາດ, ຍຸດທະສາດການປ້ອງກັນປະເທດໃນໂລກໄຊເບີຣ໌.
(7), (8), (9) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັມ I, ໜ້າ 155, 157, 161.
(10) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັມ I, ໜ້າ 160 – 161.
(11) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັມ I, ໜ້າ 162.
- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 969 (ເດືອນກໍລະກົດ 2021)
