ແຫຼ່ງພະລັງວັດທະນະທຳເພື່ອການພັດທະນາ
ຂອງຫວຽດນາມໃນປະຈຸບັນ
ຂອງຫວຽດນາມໃນປະຈຸບັນ
ວກ. - ແຫຼ່ງພະລັງວັດທະນະທຳຖືກຖືວ່າເປັນແຫຼ່ງພະລັງພິເສດ, ແມ່ນກຳລັງແຮງຊຸກຍູ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຢ່າງຍືນຍົງ ຕາມທິດທາງມະນຸດສະທຳ ມະນຸດຊາດ. ຢູ່ຫວຽດນາມ, ການພິຈາລະນາວັດທະນະທຳເປັນແຫຼ່ງທຶນ - ແຫຼ່ງຊັບພະຍາກອນ ເພື່ອການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ໄດ້ມີການກ່າວເຖິງເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ແຕ່ໄດ້ຮັບຄວາມສົນໃຈແລະຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມຈາກທົ່ວສັງຄົມ.
ການສ້າງວັດທະນະທຳແລະຜູ້ຄົນຫວຽດນາມທີ່ພັດທະນາຢ່າງຮອບດ້ານ, ມຸ່ງສູ່ຄວາມຈິງ - ຄວາມດີ - ຄວາມງາມ, ເຊື່ອມຊຶມຈິດໃຈຊາດ, ມະນຸດສະທຳ, ປະຊາທິປະໄຕ ແລະວິທະຍາສາດ (ໃນພາ: ເລຂາທິການໃຫຍ່, ປະທານສະພາແຫ່ງຊາດ ຫວຽນຝູຈ້ອງ ຢ້ຽມຢາມມອບຂອງຂວັນ ແລະອວຍພອນປີໃໝ່ທ່ານ ຮວ່າງວັນບ໋າວ (ພະຍານປະຫວັດສາດກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 2 ຂອງພັກ) ຢູ່ຕາແສງກີມບິ່ງ, ເມືອງຈຽມຫ່ວາ, ແຂວງຕວຽນກວາງ, ປີ 2011) _ພາບ: ເອກະສານ TTXVN
1- ໃນຂະບວນການພັດທະນາປະເທດ, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມຍາມໃດກໍ່ເອົາໃຈໃສ່ທີ່ສຸດເຖິງການພັດທະນາວັດທະນະທຳ ແລະ ໄດ້ອອກມະຕິຫຼາຍສະບັບ ເພື່ອຊີ້ນຳການກໍ່ສ້າງແລະພັດທະນາວັດທະນະທຳ, ເຊັ່ນມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 5 ສະໄໝທີ 8 “ກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງແລະພັດທະນາພື້ນຖານວັດທະນະທຳຫວຽດນາມທີ່ກ້າວໜ້າ, ເຂັ້ມຂົ້ນໄປດ້ວຍເອກະລັກຂອງຊາດ”, ມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 9 ສະໄໝທີ 11 “ກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງແລະພັດທະນາວັດທະນະທຳ, ຜູ້ຄົນຫວຽດນາມ ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການພັດທະນາປະເທດຢ່າງຍືນຍົງ”... ໜຶ່ງໃນບັນດາເປົ້າໝາຍສຳຄັນທີ່ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມວາງອອກມາແມ່ນ ການກໍ່ສ້າງພື້ນຖານວັດທະນະທຳແລະຄົນຫວຽດນາມທີ່ພັດທະນາຢ່າງຮອບດ້ານ, ມຸ່ງສູ່ຄວາມຈິງ - ຄວາມດີ - ຄວາມງາມ, ເຊື່ອມຊຶມຈິດມຈຊາດ, ມະນຸດສະທຳ, ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ວິທະຍາສາດ; ກໍ່ສ້າງວັດທະນະທຳໃຫ້ກາຍເປັນພື້ນຖານຈິດໃຈທີ່ໜັກແໜ້ນຂອງສັງຄົມ ແລະກຳລັງແຮງພາຍໃນສຳຄັນທີ່ຮັບປະກັນການພັດທະນາທີ່ຍືນຍົງ ແລະປົກປ້ອງປະເທດຊາດຢ່າງໝັ້ນຄົງ ເພື່ອເປົ້າໝາຍປະຊາຊົນຮັ່ງມີ, ປະເທດຊາດເຂັ້ມແຂງ, ມີປະຊາທິປະໄຕ ຍຸດຕິທຳ ແລະອາລະຍະທຳ. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 12 ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ເນັ້ນໜ້າທີ່ກໍ່ສ້າງຜູ້ຄົນຕິດກັບການກໍ່ສ້າງວັດທະນະທຳ ໃຫ້ເປັນພື້ນຖານຈິດໃຈ, ໃນນັ້ນ ຄົນເປັນເຈົ້າຜູ້ປະດິດສ້າງວັດທະນະທຳ ແລະ ຊົມໃຊ້ຄຸນຄ່າ ຜະລິດຕະພັນວັດທະນະທຳ; ເອົາໃຈໃສ່ສ້າງຄົນຫວຽດນາມໃຫ້ມີຄວາມງາມທາງດ້ານບຸກຄະລິກກະພາບ, ຄຸນສົມບັດແລະຈິດວິນຍານ; ສູງສົ່ງທາງດ້ານປັນຍາຄວາມຮູ້, ຄວາມສາມາດ, ທັກສະການສ້າງສັນ; ແຂງແຮງທາງດ້ານສຸຂະພາບຮ່າງກາຍ; ຍົກສູງຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ສັງຄົມ, ໜ້າທີ່ພົນລະເມືອງ, ມີຄວາມເຄົາລົບແລະປະຕິບັດຕາມກົດາຍ. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 12 ກໍ່ເຊີດຊູໜ້າທີ່ກໍ່ສ້າງວັດທະນະທຳໃນການເມືອງແລະເສດຖະກິດ; ພັດທະນາອຸດສາຫະກຳວັດທະນະທຳ ໄປຄຽງຄູ່ກັບການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະຕະຫຼາດບໍລິການແລະຜະລິດຕະພັນທາງວັດທະນະທຳ; ເປັນເຈົ້າການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບວັດທະນະທຳສາກົນ, ດູດຊຶມເອົາວັດທະນະທຳອັນດີງາມຂອງມະນຸດຊາດ. ນີ້ແມ່ນບັນຫາພື້ນຖານ, ຈຸດສຸມ, ແກນກາງໃນການພັດທະນາວັດທະນະທໍາ - ແຫຼ່ງພະລັງພາຍໃນ ເພື່ອສ້າງແລະພັດທະນາປະເທດແບບຍືນຍົງ. ແຫຼ່ງພະລັງວັດທະນະທຳ - ທຶນວັດທະນະທຳ ບໍ່ຢູ່ນອກເສດຖະກິດ, ການເມືອງ, ສັງຄົມໃນການພັດທະນາປະເທດ, ແຕ່ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ຫວຽດນາມຈຶ່ງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຢ່າງແທ້ຈິງເຖິງບັນຫານີ້. ວັດທະນະທໍາມີພາລະກິດເປັນພື້ນຖານແລະເປົ້າໝາຍສຳລັບການພັດທະນາເສດຖະກິດ - ສັງຄົມ. ດັ່ງນັ້ນ, ແຫຼ່ງພະລັງວັດທະນະທຳກາຍເປັນແຫຼ່ງພະລັງພິເສດ, ທີ່ປຸກຕື່ນແລະຊຸກຍູ້ແຫຼ່ງພະລັງອື່ນໆ, ສ້າງກຳລັງແຮງສັງລວມໃນການພັດທະນາປະເທດຢ່າງຍືນຍົງ. ດູດຊຶມຈິດໃຈຂອງຍຸກສະໄໝ, ບົນພື້ນຖານລັດທິມາກ-ເລນິນ, ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມຢືນຢັນວ່າ ວັດທະນະທຳເປັນຜົນມາຈາກເສດຖະກິດ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ເປັນແຮງຂັບເຄື່ອນການພັດທະນາເສດຖະກິດ. ບັນດາປັດໄຈວັດທະນະທຳຕ້ອງເຊື່ອມຕໍ່ຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກັບຊີວິດການເປັນຢູ່ ແລະການເຄື່ອນໄຫວສັງຄົມໃນທຸກດ້ານ ການເມືອງ, ເສດຖະກິດ, ສັງຄົມ, ກົດໝາຍ..., ຕ້ອງກາຍເປັນແຫຼ່ງພະລັງພາຍໃນທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງການພັດທະນາ.
ແຫຼ່ງພະລັງວັດທະນະທຳຂອງຫວຽດນາມແມ່ນອຸດົມສົມບູນທາງດ້ານປະລິມານ, ຄຸນນະພາບ ແລະ ຄວາມຫຼາກຫຼາຍທາງດ້ານການສະແດງອອກ.
ຊັບພະຍາກອນມະນຸດ ແມ່ນທ່າແຮງແລະຄວາມສາມາດຂອງແຕ່ລະບຸກຄົນແລະຊຸມຊົນ ທີ່ໄດ້ສ້າງຂຶ້ນ, ກຳລັງສ້າງແລະຈະສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງ ເພື່ອຊຸກຍູ້ການພັດທະນາສັງຄົມ. ນີ້ແຫຼ່ງພະລັງສຳຄັນອັນດັບໜຶ່ງ, ມີຄວາມໝາຍຕັດສິນການພັດທະນາຂອງວັດທະນະທຳ, ເສດຖະກິດ, ການເມືອງແລະສັງຄົມ. ໃນປະຈຸບັນ, ຫວຽດນາມແມ່ນປະເທດທີ່ມີປະຊາກອນຫຼາຍເປັນອັນດັບທີ 15 ຂອງໂລກ ແລະອັນດັບທີສາມໃນອາຊີຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້. ໂຄງສ້າງປະຊາກອນຍັງໜຸ່ມ, ລະດັບການສຶກສາເພີ່ມຂຶ້ນທຸກວັນ, ອັດຕາແຮງງານຄຸນນະພາບສູງມີທ່າອຽງເພີ່ມຂຶ້ນ, ສາມາດເຂົ້າໃຈແລະປະຢຸກໃຊ້ວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີທີ່ທັນສະໄດ້ ດ້ວຍຄວາມງາມຂອງຈິດວິນຍານ, ຄວາມເຂັ້ມແຂງແລະສະຕິປັນຍາ, ນັ້ນແມ່ນຈຸດແຂງດ້ານຊັບພະຍາກອນມະນຸດໃນຫວຽດນາມທີ່ຕ້ອງໄດ້ຮັບການສົ່ງເສີມ.
ແຫຼ່ງພະລັງຜະລິດຕະພັນວັດທະນະທຳ ແມ່ນແຫຼ່ງພະລັງທີ່ຕົກຜະລຶກດ້ວຍທຶນຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ເຊິ່ງປາກົດເປັນຜະລິດຕະພັນວັດຖຸທີ່ມີຄ່າທາງວັດທະນະທຳທີ່ບໍ່ມີຕົວຕົນ, ລວມທັງວັດຖຸບູຮານປະຫວັດສາດແລະວັດທະນະທຳ, ທັດສະນີຍະພາບ... ດ້ວຍຜະລິດຕະພັນວັດທະນະທຳສ້າງສັນຂອງມະນຸດ. ວັດທະນະທຳຫວຽດນາມແມ່ນພື້ນຖານວັດທະນະທຳຫຼາຍຊົນເຜົ່າ, ອຸດົມສົມບຸນທາງດ້ານປະເພດ, ລວມທັງມໍລະດົກຫຼາຍແຫ່ງທີ່ຖືກຮັບຮູ້ໂດຍອົງການ UNESCO ວ່າເປັນມໍລະດົກທາງວັດທະນະທຳທີ່ຈັບຕ້ອງໄດ້ແລະບໍ່ມີຕົວຕົນຂອງມວນມະນຸດ. ນີ້ແມ່ນບັນດາເງື່ອນໄຂທີ່ສະດວກດີເພື່ອໃຫ້ຫວຽດນາມພັດທະນາການທ່ອງທ່ຽວແລະບໍລິການ ແນໃສ່ເສີມຂະຫຍາຍຄຸນຄ່າມໍລະດົກວັດທະນະທຳຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ, ປຸກຄວາມພາກພູມໃຈຂອງຊາດ, ປະກອບສ່ວນໂຄສະນາວັດທະນະທຳຫວຽດນາມອອກສູ່ໂລກ.
ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ໃນຫຼາຍປີທີ່ຜ່ານມາ, ພັກກອມມູນິດແລະລັດຫວຽດນາມໄດ້ມີນະໂຍບາຍການລົງທຶນຫຼາຍເພື່ອການພັດທະນາວັດທະນະທໍາ, ສົ່ງເສີມການພັດທະນາຂະແໜງການຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ການສື່ສານ, ສື່ໃວນຊົນແລະສິ່ງພິມເທື່ອລະກ້າວ; ເອົາໃຈໃສ່ແລະສຸມໃສ່ກິດຈະກຳສ້າງສັນສິລະປະແລະວັນນະຄະດີ; ອຸດສາຫະກຳຮູບເງົາແລະໂທລະທັດມີການປ່ຽນແປງຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ທັງດ້ານຄຸນນະພາບແລະປະລິມານ; ຖັນແຖວຜູ້ເຮັດວຽກງານວັດທະນະທຳໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມແລະບຳລຸງສ້າງຢ່າງເປັນປະຈຳ. ນອກຈາກນັ້ນ ຍັງມີການປ່ຽນແປງໃໝ່ໃນກົນໄກການຄຸ້ມຄອງ, ສ້າງກອບກົດໝາຍສຳລັບຜູ້ດຳເນີນກິດຈະກຳທາງວັດທະນະທຳ ເພື່ອສ້າງເງື່ອນໄຂທີ່ເອື້ອອຳນວຍໃຫ້ວັດທະນະທຳພັດທະນາຢ່າງຍືນຍົງ ສອດຄ່ອງກັບການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ.
ບັນດາແຫຼ່ງພະລັງຂ້າງເທິງມີຄວາມສຳພັນທາງສັດຈະວິພາກ, ກະທົບ ແລະຄວບຄຸມຊຶ່ງກັນແລະກັນ ເພື່ອສ້າງການພັດທະນາປະເທດແບບຍືນຍົງ, ໃນນັ້ນແຫຼ່ງກຳລັງຄົນມີບົດບາດຕັດສິນຊີ້ຂາດ, ມັນສາມາດກະທົບ, ປ່ຽນແປງແລະເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງຂອງແຫຼ່ງພະລັງອື່ນ.
ການພັດທະນາວັດທະນະທຳນັບມື້ນັບຕິດແໜ້ນກັບການກໍ່ສ້າງຜູ້ຄົນຫວຽດນາມ, ຄ່ອຍໆກາຍເປັນໜຶ່ງໃນບັນດາແຫຼ່ງພະລັງທີ່ສຳຄັນ ຂອງພາລະກິດການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ ແລະການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດສາກົນ _ພາບ: ເອກະສານຂໍ້ມູນ
2- ດ້ວຍການປະສົມປະສານຂອງບັນດາແຫຼ່ງພະລັງ, ຂະບວນການກໍ່ສ້າງວັດທະນະທຳແລະຜູ້ຄົນຫວຽດນາມໃນຊຸມປີທີ່ຜ່ານມາໄດ້ມີບາດກ້າວພັດທະນາທີ່ໂດດເດັ່ນ, ປະກອບສ່ວນອັນສຳຄັນເຂົ້າໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງປະເທດ. ບົດສະຫຼຸບຂອງກົມການເມືອງຄະນະບໍລິງານສູນກາງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ຢືນຢັນວ່າ ການພັດທະນາວັດທະນະທຳນັບມື້ນັບຕິດພັນກັບການກໍ່ສ້າງຜູ້ຄົນຫວຽດນາມ, ຄ່ອຍໆກາຍເປັນໜຶ່ງໃນແຫຼ່ງພະລັງທີ່ສຳຄັນຂອງພາລະກິດການພັດທະນາທີ່ຍືນຍົງ ແລະການເຊື່ອມໂຍງທາງເສດຖະກິດກັບສາກົນ. ຄຸນນະພາບ, ປະສິດທິຜົນຂອງການເຄື່ອນໄຫວວັດທະນະທຳໄດ້ຮັບການຍົກສູງຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ; ການກໍ່ສ້າງສະພາບແວດລ້ອມທາງວັດທະນະທຳໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່, ຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳປະເພນີອັນດີງາມຫຼາຍຢ່າງຂອງຊາດ ແລະ ແຕ່ລະພາກແລະເຂດຕ່າງໆ ໄດ້ຮັບການສືບທອດແລະພັດທະນາ. ແຜນນະໂຍບາຍ, ນະໂຍບາຍ ແລະຂໍ້ກຳນົດກົດໝາຍຫຼາຍສະບັບໄດ້ຮັບການປະກາດໃຊ້ ເຊິ່ງໄດ້ສ້າງພື້ນຖານການເມືອງ-ກົດໝາຍ ແລະເງື່ອນໄຂເພື່ອກໍ່ສ້າງຄົນ. ຫຼາຍມາດຕະຖານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ ແລະວິຖີການດຳເນີນຊີວິດຂອງຄົນໃນສະໄໝໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ຖືກລວມເຂົ້າໃນເອກະສານທາງກົດໝາຍຈຳນວນໜຶ່ງ, ເຂົ້າໃນສັນຍາກຳນົດຂອງໝູ່ບ້ານ ຕາແສງ, ໃນຂໍ້ກຳນົດ ກົດລະບຽບຂອງສຳນັກງານ ອົງການ ການຈັດຕັ້ງສັງຄົມ. ຄະນະພັກ, ອຳນາດການປົກຄອງ, ອົງການຈັດຕັ້ງການເມືອງ-ສັງຄົມ ໄດ້ຍູ້ແຮງຂະບວນການລິເລີ່ມທຸລະກິດ, ອາສາມະໝັກ, ຕິດກັບຂະບວນການແຂ່ງຂັນກັນຮັກຊາດ, ສ້າງຄຸນຄ່າມະນຸດມາດຕະຖານຫວຽດນາມ ໃຫ້ເໝາະສົມກັບແຕ່ລະເປົ້າໝາຍ; ເອົາໃຈໃສ່ຫຼາຍກວ່າອີກ ເຖິງການສັ່ງສອນສຶກສາລູກຫຼານໃນຄອບຄົວ, ສອນໜັງສືສົມທົບກັບບອກສອນຄົນ ແລະ ສອນທັກສະຊີວິດ, ປັບປຸງຄວາມແຂງແຮງທາງດ້ານຮ່າງກາຍ ແລະຄວາມສູງໃຫ້ກັບຄົນຮຸ່ນໜຸ່ມ. ວຽກງານຄອບຄົວມີຄວາມຄືບໜ້າອັນໃຫຍ່ຫຼວງ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຢູ່ອຳນາດການປົກຄອງຂັ້ນຮາກຖານ, ປະຕິບັດຄວາມສະເໝີພາບທາງເພດ, ຈຳກັດການໃຊ້ຄວາມຮຸນແຮງຕໍ່ແມ່ຍິງແລະເດັກຍິງ. ສືບຕໍ່ດຳເນີນຂະບວນການ “ທົ່ວປວງຊົນສາມັກຄີກໍ່ສ້າງຊີວິດວັດທະນະທຳ” ຕິດກັບ “ການຂົນຂວາຍກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່, ຕົວເມືອງສີວິໄລ”; ເອົາໃຈໃສ່ຫຼາຍກວ່າອີກເຖິງການປະຕິບັດກົດລະບຽບປະຊາທິປະໄຕຢູ່ຮາກຖານ ດ້ວຍການສ້າງຂໍ້ກຳນົດກົດລະບຽບວັດທະນະທຳ, ປະຕິບັດວິຖີຊີວິດໃນງານແຕ່ງດອງ, ງານສົບ ແລະ ງານບຸນຕ່າງໆ. ໜ້າທີ່ອະນຸລັກແລະສົ່ງເສີມມໍລະດົກວັດທະນະທຳຂອງຊາດ ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງໄປໃນທາງບວກ, ລະດົມແຫຼ່ງພະລັງສັງຄົມໄດ້ເປັນຈຳນວນຫຼາຍ, ອະນຸລັກມໍລະດົກວັດທະນະທຳດັ້ງເດີມ ໂດຍສະເພາະສິລະປະບາງຮູບແບບທີ່ສ່ຽງຕໍ່ການສູນເສຍ; ການຂຸດຄົ້ນຄຸນຄ່າຂອງມໍລະດົກວັດທະນະທຳ ຕິດກັບການພັດທະນາການທ່ອງທ່ຽວ. ໄດ້ປະກາດໃຊ້ນະໂຍບາຍ, ກົດໝາຍຈຳນວນໜຶ່ງ ທີ່ສ້າງພື້ນຖານກົດໝາຍໃຫ້ແກ່ວຽກງານກໍ່ສ້າງແລະພັດທະນາວັດທະນະທຳແລະຜູ້ຄົນຫວຽດນາມ. ລະບົບສະຖາບັນວັດທະນະທຳໄດ້ຮັບການລົງທຶນກໍ່ສ້າງ ແລະ ຄ່ອຍໆຫັນປ່ຽນກົນໄກ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ກ່ຽວກັບແບບວິທີການເຄື່ອນໄຫວ. ຕະຫຼາດວັດທະນະທຳໄດ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນເບື້ອງຕົ້ນ. ການເຄື່ອນໄຫວປະດິດຄິດແຕ່ງສິລະຫະ ວັນນະຄະດີມີບາດກ້າວຂະຫຍາຍຕົວໃໝ່ ດ້ວຍການຄົ້ນຫາແລະຂະຫຍາຍຫົວຂໍ້, ຮູບແບບການສະແດງ, ສ້າງສັນຜະລິດຕະພັນທາງວັດທະນະທຳ, ວັນນະຄະດີ ແລະສິລະປະທີ່ຫຼາກຫຼາຍຍິ່ງຂຶ້ນ. ບົດບາດຂອງສິລະປະແລະວັນນະຄະດີໃນການຫຼໍ່ລ້ຽງແນວຄິດຈິດໃນແລະອາລົມຈິດຂອງຜູ້ຄົນນັ້ນ ໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃສ່ແລະສົ່ງເສີມ. ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນທາງດ້ານວັດທະນະທຳ ແລະການດູດຊຶມວັດທະນະທຳທີ່ດີງາມຂອງມະນຸດຊາດນັບມື້ນັບເປັນເຈົ້າການ.
3- ເພື່ອສືບຕໍ່ເສີມຂະຫຍາຍບັນດາແຫຼ່ງພະລັງວັດທະນະທຳໃນການພັດທະນາປະເທດແລະການກໍ່ສ້າງຄົນຫວຽດນາມນັ້ນ ຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ເນື້ອໃນຈຳນວນໜຶ່ງດັ່ງນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ຍູ້ແຮງວຽກງານໂຄສະນາ, ຊາບຊຶມ, ຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້ໃຫ້ພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ ແລະປະຊາຊົນທຸກຊັ້ນວັນນະ ກ່ຽວກັບບົດບາກທີ່ຕັ້ງຂອງວັດທະນະທຳ ໃນພາລະກິດການກໍ່ສ້າງ ແລະປົກປັກຮັກສາ ປະເທດຊາດຫວຽດນາມສັງຄົມນິຍົມ. ກຳນົດແຈ້ງ ການກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາວັດທະນະທຳແລະຜູ້ຄົນ ແມ່ນໜ້າທີ່ສຳຄັນ ແລະ ເປັນປະຈຳຂອງລະບົບການເມືອງທັງໝົດ. ວັດທະນະທຳແມ່ນຈິດວິນຍານຂອງຊາດ, ແມ່ນພື້ນຖານຈິດໃຈທີ່ໝັ້ນແກ່ນຂອງສັງຄົມ, ແມ່ນກຳລັງແຮງພາຍໃນສຳຄັນທີ່ຮັບປະກັນການພັດທະນາທີ່ຍືນຍົງ ແລະ ປົດປັກຮັກສາປະເທດຊາດຢ່າງໝັ້ນຄົງ ເພື່ອເປົ້າໝາຍປະຊາຊົນຮັ່ງມີ, ປະເທດຊາດເຂັ້ມແຂງ, ມີປະຊາທິປະໄຕ ຍຸດຕິທຳ ແລະອາລະຍະທຳ. ເອົາໃຈໃສ່ລັກສະນະພິເສດສະເພາະຂອງວັດທະນະທຳ, ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ວັດທະນະທຳ, ສິນລະປະ ວັນນະຄະດີ ພັດທະນາຖືກຕ້ອງຕາມທິດທາງການເມືອງ, ແນວຄິດຂອງພັກກອມມູນິດ, ທັງຮັປະກັນເສລີພາບໃນການປະດິດຄິດແຕ່ງຂອງບຸກຄົນ ບົນພື້ນຖານເສີມຂະຫຍາຍຄວາມຕື່ນຕົວສະໝັກໃຈສູງ ດ້ວຍຈຸດປະສົງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ເພີ່ມທະວີການໂຄສະນາເພື່ອໃຫ້ປະຊາຊົນມີຄວາມຮັບຮູ້ຖືກຕ້ອງ ຄົບຖ້ວນກ່ຽວກັບບົດບາດ ທີ່ຕັ້ງຂອງວັດທະນະທຳ, ຈາກນັ້ນມີການກະທຳທີ່ແທດຈິງເໝາະສົມ ເພື່ອອະນຸລັກ ຮັກສາມໍລະດົກວັດທະນະທຳ, ທັງເສີມຂະຫຍາຍມໍລະດົກວັດທະນະທຳອັນດີງາມຂອງຊາດ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ພະຍາຍາມປະດິດຄິດແຕ່ງຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ “ທຶນທາງວັດທະນະທຳ” ຂອງປະເທດຊາດອຸດົມສົມບຸນຂຶ້ນເລື່ອຍໆ.
ພິທີຖະຫວາຍ ເຂົ້າໜົມຕົ້ມເຕ໊ດ ບູຊາພະເຈົ້າມະຫາຊີວິດຮຸ່ງ ທີ່ວິຫານເທິງ, ເຂດອະນຸສອນສະຖານບັນດາເຈົ້າຊີວິດຮຸ່ງ ໃນສວນປະຫວັດສາດແລະວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ, ເມືອງທີ 9, ນະຄອນໂຮ່ຈີມິນ _ ພາບ: TTXVNN
ທີສອງ, ສືບຕໍ່ປັບປຸງບູລະນະນະໂຍບາຍພັດທະນາວັດທະນະທຳ. ເອົາໃຈໃສ່ລົງທຶນໃນສະຖາບັນວັດທະນະທຳທີ່ເໝາະສົມແລະປະຕິບັດໄດ້ຈິງ; ເປີດປະຊາທິປະໄຕໃນການເຄື່ອນໄຫວປະດິດຄິດແຕ່ງ - ເຜີຍແຜ່ - ຊົມໃຊ້ຜະລິດຕະພັນວັດທະນະທຳ; ສົ່ງເສີມຄວາມສາມາດໃນການສ້າງສັນຂອງສິລະປິນແລະຜູ້ຄົນ. ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ມີກົນໄກ ນະໂຍບາຍທີ່ດີ ເພື່ອດຶງດູດນຳໃຊ້ແລະຊົມເຊີຍຜູ້ທີ່ມີຄວາມເກັ່ງກ້າສາມາດ. ລົງທຶນຊັບພະຍາກອນຫຼາຍສຸດເພື່ອພັດທະນາການສຶກສາແລະຝຶກອົບຮົມ; ພັດທະນາແລະຄຸ້ມຄອງຂົງເຂດຂໍ້ມູນ-ການສື່ສານ-ສື່ມວນຊົນ-ການພິມຈຳໜ່າຍຢ່າງແຂງແຮງແລະມີປະສິດທິຜົນ. ທົບທວນຄືນ, ປະເມີນ ແລະ ສືບຕໍ່ຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດ ບັນດາມະຕິຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມກ່ຽວກັບກາກໍ່ສ້າງ ພັດທະນາວັດທະນະທຳແລະຜູ້ຄົນຫວຽດນາມ ຢ່າງເຂັ້ມງວດແລະມີປະສິດທິຜົນ.
ທີສາມ, ສຸມໃສ່ການກໍ່ສ້າງຄົນຫວຽດນາມທີ່ພັດທະນາຢ່າງຮອບດ້ານ. ຫັນການເຄື່ອນໄຫວວັດທະນະທຳ ການສຶກສາ ແລະວິທະຍາສາດ ເຂົ້າໃນການກໍ່ສ້າງຄົນຫວຽດນາມທີ່ມີໂລກກະທັດວິທະຍາສາດ, ມີບຸກຄະລິກກະພາບດີ ວິຖີຊີວິດທີ່ສວຍງາມ ດ້ວຍຄຸນສົມບັດພື້ນຖານຄື “ຮັກຊາດ, ຄວາມເມດຕາ, ຄວາມກະຕັນຍູ, ຊື່ສັດ, ສາມັກຄີ, ໝັ່ນພຽນ, ປະດິດສ້າງ”. ເພື່ອທະວີການສຶກສາດ້ານສຸນທະລີຍະພາບ, ເຊື່ອມຕໍ່ການສຶກສາທາງດ້ານຮ່າງກາຍ ກັບການສຶກສາຄວາມຮູ້, ສິນລະທຳ ແລະທັກສະທາງສັງຄົມ ໃຫ້ທຸກຊັ້ນຄົນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຊາວໜຸ່ມແລະເຍົາວະຊົນ. ການສ້າງວິຖີຊີວິດຕາມຫຼັກກົດໝາຍ, ເຄົາລົບໃນສິນທຳ “ດື່ມນ້ຳລະນຶກເຖິງແຫຼ່ງນ້ຳ”, “ຕອບແທນບຸນຄຸນ”, “ຊ່ວຍເຫຼືອຊຶ່ງກັນແລະກັນ”. ຢືນຢັນ, ໃຫ້ກຽດ, ເຜີຍແຜ່ບັນດາຄ່ານິຍົມທີ່ດີງາມຂອງມະນຸດ. ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກວ່າອີກເຖິງວຽກງານວາງແຜນ, ຝຶກອົບຮົມ, ບຳລຸງສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານນຳພາ ຄຸ້ມຄອງ, ບັນດາຜູ້ທີ່ເຮັດວຽກງານສິລະປະ ວັດທະນະທຳ ໃຫ້ມີຄຸນສົມບັດທາງການເມືອງ ແລະຄວາມສາມາດໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍຢ່າງພຽງພໍ.
ທີສີ່, ຍູ້ແຮງການກໍ່ສ້າງສະພາບແວດລ້ອມທາງວັດທະນະທຳ ແລະຊີວິດວັດທະນະທຳທີ່ດີງາມ, ຕິດກັບຂະບວນການ “ທົ່ວປວງຊົນສາມັກຄີກໍ່ສ້າງຊີວິດວັດທະນະທຳ”, ກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່, ຕົວເມືອງສີວິໄລ. ມີກົນໄກສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກວ່າອີກລະຫວ່າງຄອບຄົວ, ໂຮງຮຽນ ແລະສັງຄົມ ໃນການລ້ຽງດູ, ສັ່ງສອນສຶກສາ ແລະປົກປ້ອງເດັກເຍົາວະຊົນ, ສ້າງບຸກຄະລິກກະພາບ ສິນທຳອັນບໍລິສຸດ ແລະທັກສະພຶດຕິກຳສັງຄົມອາລະຍະທຳ. ສ້າງຈິດສຳນຶກໃນການປົກປ້ອງສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ປະພຶດຕົນຢ່າງເໝາະສົມກັບສິ່ງແວດລ້ອມ ເພື່ອຈຸດປະສົງພັດທະນາປະເທດຢ່າງຍືນຍົງ. ປະຕິບັດເປັນຢ່າງດີ ກົດລະບຽບປະຊາທິປະໄຕໃນຮາກຖານ; ສ້າງວິຖີຊີວິດວັດທະນະທຳທີ່ກ້າວໜ້າ ແລະສີວິໄລ. ລະດົມແຫຼ່ງພະລັງຕ່າງໆເພື່ອລົງທຶນໃນວັດທະນະທຳ, ຮັດແຄບຊ່ອງຫວ່າງການຊົມໃຊ້ວັດທະນະທຳລະຫວ່າງເຂດ, ພາກ ແລະຊັ້ນຄົນໃນສັງຄົມ. ມີບົດລົງໂທດທີ່ຮຸນແຮງພໍທີ່ຈະຈຳກັດການກະທໍາທີ່ລະເມີດວັດທະນະທໍາຂອງຊາດ; ກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍແນວຄິດປະຕິການ ແລະຜະລິດຕະພັນທີຝືນວັດທະນະທຳເທິງເຄືອຂ່າຍສັງຄົມອອນໄລ. ຕໍ່ສູ້ເພື່ອລົບລ້າງຜະລິດຕະພັນທີ່ເປັນພິດ, ການກະທຳຫຍໍ້ທໍ້ ສວຍໂອກາດ, ລະເມີດກົດໝາຍ, ການເຜີຍແຜ່ແນວຄິດທີ່ຜິດພາດ, ວິຖີຊີວິດແບບອັດຖະປະໂຫຍດ, ທີ່ຂັດກັບຂະນົບທຳນຽມປະເພນີຂອງຊາດ, ສົ່ງຜົນເສຍຕໍ່ການສ້າງແລະພັດທະນາວັດທະນະທຳແລະຄົນຫວຽດນາມ.
ທີຫ້າ, ແກ້ໄຂຢ່າງດີສາຍພົວພັນລະຫວ່າງ ການອະນຸຮັກ ເສີມຂະຫຍາຍຄຸນຄ່າມໍລະດົກວັດທະນະທຳຂອງບັນດາເຜົ່າ ກັບການພັດທະນາເສດຖະກິດແລະການທ່ອງທ່ຽວຢ່າງຍືນຍົງ ໃນທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ, ປະກອບສ່ວນໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ພາບພົດແລະຜູ້ຄົນຫວຽດນາມ. ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງການປະຕິບັດບັນດາໂຄງການຟື້ນຟູແລະອະນຸລັກຮູບແບບສິລະປະດັ້ງເດີມຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ສ່ຽງຕໍ່ການສູນເສຍ; ຮັກສາແລະເສີມຂະຫຍາຍມໍລະດົກວັດທະນະທຳຂອງບັນດາຊົນເຜົ່າສ່ວຍນ້ອຍ, ບັນດາຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳ ໃນສາດສະໜາ ແລະຄວາມເຊື່ອ. ສ້າງເງື່ອນໄຂແລະສົ່ງເສີມຄວາມຄິດສ້າງສັນຂອງຖັນແຖວສິລະປິນ ເພື່ອໃຫ້ມີຜົນງານທີ່ມີຄຸນຄ່າທາງອຸດົມການແລະສິລະປະຈຳນວນຫຼາຍ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ແບບວິທີການເຄື່ອນໄຫວຂອງບັນດາສະມາຄົມສິລະປະວັນນະຄະດີ, ປັບປຸງຄວາມເປັນມືອາຊີບ ແລະພ້ອມກັນນັ້ນ ພັດທະນາສິລະປະແລະວັນນະຄະດີມະຫາຊົນຢ່າງກວ້າງຂວາງ. ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຂອງສື່ມວນຊົນ, ຍົກສູງປະສິດທິຜົນການເຄື່ອນໄຫວຂອງບັນດາພາຫະນະສື່ມວນຊົນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນໃນສິ່ງແວດລ້ອມເຄືອຂ່າຍອອນໄລ.
ທີຫົກ, ສົ່ງເສີມການພັດທະນາການທ່ອງທ່ຽວ, ການຄ້າບໍລິການ, ໃນນັ້ນເອົາໃຈໃສ່ເປັນພິເສດຕໍ່ການພັດທະນາຜະລິດຕະພັນການທ່ອງທ່ຽວທີ່ມີເອກະລັກຂອງຕົນເອງ. ມີກົນໄກ ນະໂຍບາຍທີ່ເໝາະສົມ ເພື່ອພັດທະນາບັນດາຂະແໜງການ, ອາຊີບຫັດຖະກຳດັ້ງເດີມ. ເອົາໃຈໃສ່ພັດທະນາບັນດາຂະແໜງການອຸດສາຫະກຳວັດທະນະທຳ, ໃຫ້ຄວາມ ສຳຄັນກັບການລົງທຶນໃສ່ສະຖາບັນການສຶກສາຝຶກອົບຮົມຈຸດໜັກ, ມີຄຸນະພາບສູງ ແລະອຸດສາຫະກຳວັດທະນະທໍານຳໜ້າຈໍານວນໜຶ່ງ ທີ່ມີຄວາມສາມາດນໍາພາການເຄື່ອນໄຫວວັດທະນະທຳ. ເພີ່ມທະວີການປົກປ້ອງລິຂະສິດ, ພັດທະນາອຸດສາຫະກຳວັດທະນະທຳ ໄປຄຽງຄູ່ກັບການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງຕະຫຼາດວັດທະນະທຳ. ສ້າງຄວາມຮັບຮູ້ຢ່າງເລິກເຊິ່ງຂອງທົ່ວສັງຄົມກ່ຽວກັບບົດບາດ ທີ່ຕັ້ງຂອງບັນດາຂະແໜງການອຸດສາຫະກຳວັດທະນະທຳ. ເສີມຂະຫຍາຍດ້ານຕັ້ງໜ້າຂອງກົນໄກຕະຫຼາດ; ເພີ່ມທະວີແລະສ້າງຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງແຫຼ່ງພະລັງການລົງທຶນ ເພື່ອພັດທະນາອຸດສາຫະກຳວັດທະນະທຳ. ທົບທວນຄືນ, ດັດແປງ, ເພີ່ມເຕີມ, ສ້າງໃໝ່ ເອກະສານກົດໝາຍ, ກົນໄກ, ນະໂຍບາຍ ສົ່ງເສີມການເຄື່ອນໄຫວປະດິດຄິດແຕ່ງ, ດຶງດູດການລົງທຶນເຂົ້າໃນພື້ນຖານວັດຖຸ, ເຕັກນິກ, ເຕັກໂນໂລຊີຂັ້ນສູງ, ສ້າງເງື່ອນໄຂສະດວກດີໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາບັນດາຂະແໜງການອຸດສາຫະກຳວັດທະນະທຳ. ຍົກສູງປະສິດທິຜົນຂອງການປະຕິບັດສິດທິໃນຊັບສິນທາງປັນຍາ ແລະບັນດາສິດທິທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ, ຊຸກຍູ້ການແຂ່ງຂັນແບບສະເໝີພາບໃນຕະຫຼາດ. ຍູ້ແຮງການແນະນຳ, ໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ພາບພົດຂອງປະເທດແລະຜູ້ຄົນຫວຽດນາມ ຕໍ່ເພື່ອນມິດໃນໂລກ ໂດຍຜ່ານສື່ໃໝ່ແລະກິດຈະກຳແລກປ່ຽນວັດທະນະທຳ./.
--------------------------
ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 957 (ເດືອນມັງກອນ 2021)
