ຫວຽດນາມເປັນເຈົ້າການແລະຕັ້ງໜ້າໃນການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ ແລະ ເຂົ້າຮ່ວມບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີຮຸ່ນໃໝ່ ໄດ້ສ້າງໂອກາດໃຫ້ຂົງເຂດເສດຖະກິດລວມໝູ່ແລະສະຫະກອນເປີດກວ້າງ, ເຂົ້າເຖິງຕະຫຼາດຂະໜາດໃຫຍ່ ແລະ ພັດທະນາຄູ່ຮ່ວມມືທາງເສດຖະກິດ; ເພີ່ມກາສົ່ງອອກ; ຊຸກຍູ້ແລະສະໜັບສະໜູນການຜະລິດພັດທະນາ, ຫຼຸດຜ່ອນຄ່າໃຊ້ຈ່າຍ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບການເຄື່ອນໄຫວ; ເພີ່ມທະວີການເຊື່ອມໂຍງ, ເພີ່ມກຳລັງການຜະລິດ ແລະ ມາດຕະຖານສິນຄ້າ ຕາມທິດກ້າວໜ້າ ທັນສະໄໝ, ​ເຂົ້າ​ສູ່​ມາດຖານ​ສາກົນ.  

ນອກຈາກຜົນກະທົບທາງບວກແລ້ວ, ການ​ປະຕິບັດສັນຍາການຄ້າເສລີຮຸ່ນ​ໃໝ່​ຍັງ​ສ້າງ​ຄວາມ​ຫຍຸ້ງຍາກ ​ແລະ ສິ່ງ​ທ້າ​ທາຍ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ​ ໃຫ້​ແກ່​ພື້ນຖານ​ເສດຖະກິດ, ໃນນັ້ນມີຂົງເຂດເສດຖະກິດລວມໝູ່ແລະສະຫະກອນ: ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນເມື່ອເຂົ້າຮ່ວມຕ່ອງໂສ້ການສະໜອງທົ່ວໂລກ ​ເນື່ອງ​ຈາກຂາດ​ຄວາມ​ສາ​ມາດໃນການປະຕິບັດຕາມຂໍ້ກຳນົດຂອງຕ່ອງໂສ້, ໂດຍສະເພາະ ໃນດ້ານຄຸນນະພາບ, ຂະໜາດ ແລະ ປະລິມານຂອງສິນຄ້າ; ຄວາມສ່ຽງຈາກບັນດາມາດຕະການປ້ອງກັນການຄ້າ ແລະ ອຸປະສັກທີ່ບໍ່ແມ່ນພາສີ; ແຮງກົດດັນດ້ານການແຂ່ງຂັນຫຼາຍກວ່າເກົ່າ ນັບທັງໃນຕະຫຼາດພາຍໃນປະເທດ; ສິ່ງທ້າທາຍກ່ຽວກັບບັນຫາແຮງງານ ແລະ ວຽກເຮັດງານທຳ.  

ການພັດທະນາຂອງສະຫະກອນຢູ່ຫວຽດນາໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາ

ທີໜຶ່ງ, ສະຫະກອນສືບຕໍ່ພັດທະນາຢ່າງແຮງ, ປັບປຸງ, ຍົກສູງຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນ ແລະ ປະສິດທິຜົນການເຄື່ອນໄຫວ.

ຈຳນວນສະຫະກອນ, ສະຫະພັນສະຫະກອນ, ກຸ່ມຮ່ວມມື ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນທາງດ້ານປະລິມານ, ຫຼາກຫຼາຍທາງດ້ານປະເພດ ແລະ ຂົງເຂດການເຄື່ອນໄຫວ, ຢູ່ບັນດາທ້ອງຖິ່ນຕິດພັນກັບການປັບໂຄງສ້າງເສດຖະກິດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ໃນກະສິກຳ ແລະຊົນນະບົດ. ເຖິງທ້າຍປີ 2021, ທົ່ວປະເທດມີສະຫະກອນ 27.394 ແຫ່ງ (ເພີ່ມຂຶ້ນ 7,6% ທຽບກັບປີ 2020); ມີສະຫະພັນສະຫະກອນ 108 ແຫ່ງ, ຕົ້ນຕໍແມ່ນຢູ່ເຂດທົ່ງພຽງແມ່ນ້ຳແດງ, ຢູ່ເຂດຕາເວັນອອກພາກໃຕ້ ແລະ ເຂດທົ່ງພຽງແມ່ນ້ຳຂອງ, ກວ່າ 50% ຂອງສະຫະພັນສະຫະກອນເຄື່ອນໄຫວມີປະສິດທິຜົນ ແລະ ປະຕິບັດ​ບົດບາດ​ເປັນ​ຈຸດ​ສຸມ​ເຊື່ອມ​ຕໍ່​ສະຫະກອນ​ສະມາຊິກ​ ກັບ​ຕະຫຼາດ​ ເປັນ​ຢ່າງ​ດີ; ມີກຸ່ມ​ຮ່ວມ​ມື 119.710 ກຸ່ມ​ທີ່​ມີ​ຊື່​ແລະ​ຮູບ​ແບບ​ການ​ດຳ​ເນີນ​ງານ​ທີ່​ຫຼາກ​ຫຼາຍ, ໄດ້ຮັບການສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ເພື່ອ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ ​ແລະ ໜູນ​ຊ່ວຍ​ເຊິ່ງກັນ ​ແລະ ກັນ​ໃນ​ການ​ຜະລິດ, ການ​ກູ້​ຢືມ, ການເກັບກ່ຽວ ​ແລະ ການ​ບໍລິ​ໂພ​ກຜະລິດ​ຕະພັນ⁽¹⁾.

ບັນດາສະຫະກອນສ້າງວຽກເຮັດງານທຳ ແລະ ລາຍໄດ້ໃຫ້ຜູ້ອອກແຮງງານ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຜູ້ທີ່ມີລາຍໄດ້ຕ່ຳ, ຮັບປະກັນສົ້ນເຂົ້າແລະສົ້ນອອກສຳລັບການຜະລິດຂອງບັນດາສະມາຊິກ, ປະກອບສ່ວນ​ຂະຫຍາຍ​ຂອບເຂດການປະກັນຄວາມປອດໄພທາງ​ສັງຄົມ, ປະຕິບັດການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກແບບຍືນຍົງ. ໃນສະພາບການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19, ໃນຂົງເຂດເສດຖະກິດລວມໝູ່ແລະສະຫະກອນ​ ສືບ​ຕໍ່​ປະຕິບັດ​ບົດບາດ​ໜູນ​ຊ່ວຍ​ຜູ້​ອອກ​ແຮງ​ງານ, ຮັບປະກັນ​ຄວາມປອດໄພທາງ​ສັງຄົມ, ສ້າງ​ວຽກ​ເຮັດ​ງານ​ທຳ, ພິ​ເສດ​ແມ່ນ ຊ່ວຍເຫຼືອ​ຜູ້​ດ້ອຍ​ໂອກາດ​ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຝຶກ​ອົບຮົມ. ສະຫະກອນ, ສະຫະພັນສະຫະກອນ, ກຸ່ມຮ່ວມມືໄດ້ສ້າງວຽກເຮັດງານທຳໃໝ່ຫຼາຍກວ່າ 40.000 ຕຳແໜ່ງໃນແຕ່ລະປີ, ເພີ່ມລາຍໄດ້ໃຫ້ຜູ້ອອກແຮງານ, ປະກອບສ່ວນຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກແບບຍືນຍົງ, ສະສົມກຳໄລໄດ້ປະມານ 18.600 ຕື້ດົ່ງ ເພື່ອລົງທຶນ ເປີດກວ້າງການຜະລິດ. ທົ່ວປະເທດມີຫຼາຍກວ່າ 7.000 ຕາແສງທີ່ໄດ້ບັນລຸມາດຕະຖານກ່ຽວກັບການຈັດຕັ້ງການຜະລິດຕາມຮູບແບບສະຫະກອນ. ຫຼາຍສະຫະກອນໄດ້ພັດທະນາຜະລິດຕະພັນ OCOP (One commune one product - ໜຶ່ງຕາແສງ ໜຶ່ງຜະລິດຕະພັນ) ຕິດພັນກັບການອະນຸລັກ ແລະ ພັດທະນາເອກະລັກວັດທະນະທຳຂອງຊາດ, ປະກອບສ່ວນຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງທາງການເມືອງ ແລະ ສັງຄົມ ຢູ່ທ້ອງຖິ່ນ⁽²⁾. 

ຢູ່ບາງເຂດພາກ, ຈຳນວນສະມາຊິກ ແລະ ຜູ້ອອກແຮງງານເຂົ້າຮ່ວມສະຫະກອນ, ກຸ່ມຮ່ວມມື, ສະຫະພັນສະຫະກອນ ເພີ່ມຂຶ້ນທຽບກັບປີ 2020; ສະຫະກອນໃນບາງຂົນເຂດ ໄດ້ເພີ່ມທຶນຈົດທະບຽນ. ກ່ຽວກັບຈຳນວນສະມາຊິກທັງໝົດ, ໃນຂົງເຂດເສດຖະກິດລວມໝູ່ແລະສະຫະກອນ ໄດ້ດຶງດູດສະມາຊິກຫຼາຍກວ່າ 7 ລ້ານຄົນ, ເພີ່ມຂຶ້ນ 23.453 ສະມາຊິກເມື່ອທຽບກັບປີ 2020; ປະຈຸບັນມີ 2.506.739 ລ້ານແຮງງານ. ເຖິງວັນທີ 31 ທັນວາ 2021, ທຶນຈົດທະບຽບຂອງສະຫະກອນທັງໝົດເກືອບ 50 ພັນຕື້ດົ່ງ, ​ໂດຍ​ສະ​ເລ່ຍ​ແຕ່ລະ​ສະຫະກອນ​ມີ 1,82 ຕື້​ດົ່ງ, ​ເພີ່ມ​ຂຶ້ນ 80 ລ້ານ​ດົ່ງ/ສະຫະ​ກອນ​ເມື່ອ​ທຽບ​ໃສ່​ປີ 2020; ຍອດ​ມູນ​ຄ່າ​ຊັບ​ສິນ 184 ພັນ​ຕື້​ດົ່ງ, ​ເພີ່ມ​ຂຶ້ນ 5,4 ພັນຕື້​ດົ່ງ (3%) ​ເມື່ອ​ທຽບ​ໃສ່​ປີ 2020, ສະ​ເລ່ຍ 6,7 ຕື້​ດົ່ງ/ສະຫະກອນ;... ທຶນຈົດທະບຽນເພີ່ມຂຶ້ນຢູ່ບັນດາສະຫະກອນຂົນສົ່ງ, ກອງທຶນສິນເຊື່ອປະຊາຊົນ, ສະຫະກອນອຸດສາຫະກຳ, ສະຫະກອນຫັດຖະກຳ, ສະຫະກອນກໍ່ສ້າງ, ສະຫະກອນຜະລິດວັດສະດຸກໍ່ສ້າງ, ກະສິກຳ, ທໍາ​ຄວາມ​ສະ​ອາດ​ສິ່ງ​ແວດ​ລ້ອມ​⁽³⁾.

ຈຳນວນສະຫະກອນທີ່ນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີສູງເຂົ້າໃນການຜະລິດແລະທຸລະກິດ ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຕ່ອງໂສ້ຄຸນຄ່າຜະລິດຕະພັນກະເສດທີ່ສຳຄັນຂອງປະເທດ ເຂດພາກ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ຜະລິດຕະພັນທີ່ສາມາດກວດສອບຍ້ອນກັບໄດ້ ແລະ ມີຍີ່ຫໍ້ສິນຄ້ານັ້ນ ເພີ່ມຂຶ້ນ; ການເຊື່ອມໂຍງການຜະລິດລະຫວ່າງບັນດາສະຫະກອນນຳກັນ, ການເຊື່ອມໂຍງກັບກຸ່ມຮ່ວມມື ແລະ ວິສາຫະກິດໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ. ເຖິງທ້າຍປີ 2021, ທົ່ວປະເທດມີ 4.667 ສະຫະກອນທີ່ໄດ້ນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີສູງໃນການຜະລິດ, ກວມເອົາ 17% ຂອງຈໍານວນສະຫະກອນທັງໝົດ; ສະຫະກອນຫຼາຍແຫ່ງໄດ້ລົງທຶນເຂົ້າໃນປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ອຸປະກອນໃນການຄຸ້ມຄອງ ແລະ ສົ່ງເສີມການຄ້າ; ກອງທຶນສິນເຊື່ອປະຊາຊົນໄດ້ນໍາໃຊ້ເຕັກໂນໂລຢີຂໍ້ມູນຂ່າວສານໃນການຄຸ້ມຄອງ. ມີ 2.618 ສະຫະກອນ​ປະຕິບັດ​ການ​ເຊື່ອມ​ຕໍ່​ຕ່ອງ​ໂສ້​ຄຸນ​ຄ່າ​ໃນ​ການ​ປຸງ​ແຕ່ງ ​ແລະ ບໍລິ​ໂພ​ກ, ຫຼຸດຜ່ອນ​ຕົວ​ກາງ, ຫຼຸດຜ່ອນ​ຕົ້ນ​ທຶນ, ​ເພີ່ມ​ຂຶ້ນ 1,5 ​ເທົ່າ​ເມື່ອ​ທຽບ​ໃສ່​ປີ 2020.

ທີສອງ, ​ສະຫະກອນເລີ່ມເປັນເຈົ້າການເຊື່ອມໂຍງ​ເຂົ້າກັບສາກົນ, ໃຊ້​ປະໂຫຍດຈາກ​ສິ່ງ​ຈູງ​ໃຈ​ໃນສັນຍາການຄ້າເສລີຮຸ່ນ​ໃໝ່, ຊຸກຍູ້​ການ​ສົ່ງ​ອອກ, ຫຼາຍ​ສະຫະກອນ​ໄດ້​ສົ່ງ​ອອກ​ໂດຍ​ກົງ.

ບັນດາສະຫະກອນ, ສະຫະພັນສະຫະກອນ ແລະ ກຸ່ມຮ່ວມມື ໄດ້ຕັ້ງໜ້າພະຍາຍາມເຂົ້າຮ່ວມການສົ່ງອອກຜະລິດຕະພັນກະສິກຳ, ຜະລິດຕະພັນ OCOP ແລະ ສິນຄ້າອຸດສະຫະກຳຄຸນນະພາບສູງບາງປະເພດ; ສະຫະກອນ​ຫຼາຍ​ແຫ່ງ​ໄດ້​ສ້າງ​ຍີ່​ຫໍ້​ສິນຄ້າ​ຢູ່​ຕະຫຼາດ​ຕ່າງປະເທດ, ປະລິມານຜະລິດຕະພັນສິນຄ້າຂອງບັນດາສະຫະກອນ ແລະສະຫະພັນສະຫະກອນເພີ່ມຂຶ້ນ, ຄຸນນະພາບຂອງສິນຄ້ານັບມື້ນັບດີຂຶ້ນ, ຕອບສະໜອງໄດ້ກັບຄວາມຕ້ອງການແລະເງື່ອນໄຂຂອງບັນດາຕະຫຼາດທີ່ຕ່າງກັນ, ນັບທັງຕະຫຼາດທີ່ຕ້ອງການມາດຕະຖານສູງ⁽⁴⁾. ສະຫະກອນຫຼາຍແຫ່ງໄດ້​​ໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກ​ສິ່ງ​ຈູງ​ໃຈ​ໃນ​ສັນຍາການຄ້າເສດລີຮຸ່ນ​ໃໝ່, ຍູ້ແຮງການສົ່ງອອກ, ໂດຍສະເພາະການສົ່ງອອກໂດຍກົງ (191 ສະຫະກອນມີຍີ່ຫໍ້ສິນຄ້າ ແລະ ສົ່ງອອກໂດຍກົງ⁽⁵⁾, ຜະລິດຕະພັນຫຼາຍປະເພດບັນລຸມາດຕະຖານສູງ, ສົ່ງອອກໄປຍັງຕະຫຼາດທີ່ສຳຄັນເຊັ່ນ ຍີ່ປຸ່ນ, ອາເມລິກາ, ເອີຮົບ...⁽⁶⁾).

ທີສາມ, ລະ​ບົບ​ພັນ​ທະ​ພາບ​ສະ​ຫະ​ກອນ​ຫວຽດ​ນາມ ມີ​ບົດ​ບາດ​ສຳ​ຄັນ​ໃນ​ການ​ຍົກ​ສູງ​ຄວາມ​ສາ​ມາດ​ແຂ່ງຂັນ​ຂອງ​ສະ​ຫະ​ກອນ.

ລະ​ບົບ​ພັນ​ທະ​ພາບ​ສະ​ຫະ​ກອນ​ຫວຽດ​ນາມປະກອບມີ ພັນ​ທະ​ພາບ​ສະ​ຫະ​ກອນ​ຫວຽດ​ນາມຢູ່ສູນກາງ ແລະ ພັນທະພາບສະຫະກອນລະດັບແຂວງ ໃນ 63 ແຂວງ ມີບົດບາດສຳຄັນໃນການຍົກສູງປະສິດທິພາບການເຄື່ອນໄຫວ ແລະ ຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນຂອງສະຫະກອນ, ເພີ່ມທະວີການສົ່ງເສີມການຄ້າ ແລະ ການລົງທຶນໃຫ້ສະຫະກອນ ກັບບັນດາຄຸ່ຮ່ວມມືສາກົນ. ລະອຽດຄື: 1- ເປັນ​ຜູ້ນຳ​ໃນ​ການຂົນຂວາຍ, ໃຫ້ຄຳປຶກສາ, ສະ​ໜັບ​ສະ​ໜູນ​ການ​ສ້າງ​ຕັ້ງໃໝ່, ການປັບໂຄງສ້າງການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການປ່ຽນແປງການເຄື່ອນໄຫວຂອງ​ສະ​ຫະ​ກອນ​ສ່ວນ​ໃຫຍ່​ ຕາມ​ກົດ​ໝາຍ​ວ່າ​ດ້ວຍ​ສະ​ຫະ​ກອນ​ປີ 2012, ລະດົມບັນດາແຫຼ່ງພະລັງ ເພື່ອສ້າງຮູບແບບສະຫະກອນຜະລິດ ຕິດພັນກັບຕ່ອງໂສ້ຄຸນຄ່າ ແລະ ການນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີສູງ; 2- ປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ພາລະບົດບາດເປັນຕົວແທນ, ປົກປ້ອງສິດແລະຜົນປະໂຫຍດທີ່ຖືກກົດໝາຍຂອງສະມາຊິດ, ໃຫ້ຄຳແນະນໍາທາງດ້ານກົດໝາຍສໍາລັບສະຫະກອນສະມາຊິກ, ປະສານ​ສົມທົບ​ກັບ​ທຸກ​ຂັ້ນ ​ແລະ ຂະແໜງການ ເພື່ອ​ແກ້​ໄຂ​ຂໍ້​ສະ​ເໜີ​ແນະ, ບັນຫາ ​ແລະ ຄຳ​ຮ້ອງ​ທຸກ; ຮັບຜິດຊອບຕົ້ນຕໍໃນການກວດກາ, ຕິດຕາມກວດກາ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ຂອງ​ສະຫະກອນ, ສົມທົບ​​ຢ່າງ​ແໜ້ນ​ແຟ້ນ ​ແລະ ປະຕິບັດ​​ເປັນ​ຢ່າງ​ດີ ບົດບາດ​ສະມາຊິກ​ຂອງແນວ​ໂຮມ​ປະ​ເທດ​ຊາດຫວຽດນາມ; 3- ເຂົ້າຮ່ວມໃນການໃຫ້ບໍລິການສາທາລະນະ ແລະ ການລະດົມແຫຼ່ງພະລັງ ເພື່ອສະໜັບສະໜູນເສດຖະກິດລວມໝູ່ແລະສະຫະກອນເປີດກວ້າງ ແລະ ຍົກສູງຄຸນນະພາບແລະປະສິດທິຜັນຂອງການເຄື່ອນໄຫວ; ບຳລຸງແລະຝຶກອົບຮົມວິຊາຊີບ; ໃຫ້ກູ້ຢືມ; ໃຫ້ຄໍາແນະນຳການກູ້ຢືມເງິນຈາກສະຖາບັນສິນເຊື່ອ; 4- ເປີດກວ້າງການຮ່ມມືກັບ 150 ອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ; ​ເປັນ​ປະທານ ​ແລະ ​ເປັນ​ເຈົ້າພາບ​ຈັດ​ກອງ​ປະຊຸມ ​ແລະ ສຳ​ມະ​ນາ​ສາ​ກົນ​ໃຫຍ່​ຢູ່​ຫວຽດນາມ; ລົງນາມໃນໂຄງການຮ່ວມມື, ລະດົມ​ບັນດາ​ອົງການ​ຈັດ​ຕັ້ງ​ສາກົນ​ສະໜັບສະໜູນ​ການ​ພັດທະນາ​ເສດຖະກິດລວມໝູ່, ສະຫະກອນ ແລະ ລະບົບພັນທະພາບສະຫະກອນຫວຽດນາມ⁽⁷⁾.   

ພິເສດ, ພັນທະພາບສະຫະກອນຫວຽດນາມໄດ້ເພີ່ມທະວີ ແລະ ເປີດກວ້າງການເຄື່ອນໄຫວສົ່ງເສີມການຄ້າ ແລະ ການລົງທຶນດຂົ້າໃນຂົງເຂດສະຫະກອນ ແລະ ກະສິກຳ: ເປັນເຈົ້າການໃນການຊອກຫາຄູ່ຮ່ວມມື ແລະ ຕະຫຼາດ, ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຕັ້ງໜ້າໃນການເຄື່ອນໄຫວຮ່ວມມື ດ້ານການແລກປ່ຽນຂໍ້ມູນຂ່າວສານຕະຫຼາດ, ສົ່ງເສີມການຮ່ວມມືດ້າການຄ້າ, ການລົງທຶນລະຫວ່າງຂົງເຂດສະຫະກອນຫວຽດນາມ ກັບສະຫະພັນສະຫະກອນຂອງປະເທດຕ່າງໆ⁽⁸⁾; ຈັດ​ງານ​ວາງສະ​ແດງສິນຄ້າ​ຢູ່​ບັນດາປະ​ເທດ​ເອີຣົບ, ຈີນ ​ແລະ ງານ​ວາງສະ​ແດງ​ລະດັບ​ຊາດໃນປະເທດ; ​ເຊື່ອມ​ຕໍ່​ການ​ສະ​ໜອງ - ​ຄວາມ​ຕ້ອງ​ການ​, ການບໍລິໂພກສິນຄ້າຂອງສະຫະກອນ; ຖ່າຍທອດການນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີສູງເຂົ້າໃນການຜະລິດ; ສ້າງ​ຮູບ​ແບບ​ສະຫະກອນທີ່​ນຳ​ໃຊ້​ເຕັກ​ໂນ​ໂລ​ຊີ​ສູງ ​ຕິດ​ພັນ​ກັບ​ຕ່ອງ​ໂສ້​ຄຸນ​ຄ່າ; ຈັດ​ຕັ້ງ​ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ສະຫະກອນ​ຫວຽດນາມ ​ໄປ​ຮ່ວມ​ງານ​ວາງສະ​ແດງ​ສິນຄ້າຢູ່​ປະເທດຈີນ ​ເພື່ອ​ຊຸກຍູ້​ການ​ຄ້າ, ຊຸກຍູ້​ການ​ນຳ​ເຂົ້າ ​ແລະ ສົ່ງ​ອອກ​ສິນຄ້າ​ຂອງ​ສອງ​ຝ່າຍ⁽⁹⁾; ຈັດງານວາງສະແດງສິນຄ້າ ສົ່ງເສີມການຄ້າຂອງສະຫະກອນ⁽¹⁰⁾.    

ຂໍ້ຈໍາກັດແລະບັນຫາບາງຢ່າງ ໃນນະໂຍບາຍ,
ກົດໝາຍກ່ຽວກັບການພັດທະນາເສດຖະກິດລວມໝູ່ ແລະ ສະຫະກອນ

​ເຖິງ​ວ່າ​ມີ​ຜົນຫຼາຍຢ່າງ​ທີ່​ໜ້າຊົມເຊີຍກໍຕາມ, ແຕ່ການພັດທະນາຂອງເສດຖະກິດລວມໝູ່ແລະສະຫະກອນ ກໍກຳລັງປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍຢ່າງ, ໂດຍສະເພາະໃນການຜະລິດກະສິກຳ, ຍ້ອນບໍ່ມີກົນໄກມອບທີ່ດິນ, ໃຫ້ເຊົ່າທີ່ດິນ ເພື່ອຮັບໃຊ້ການເຄື່ອນໄຫວ. ກົດໝາຍສະຫະກອນປີ 2012 ກຳນົດວ່າ ສະຫະກອນ, ສະຫະພັນກະສິກອນທີ່ເຄື່ອນໄຫວໃນຂົງເຂດກະສິກຳ, ການປ່າໄມ້, ການປະມົງ, ການຜະລິດເກືອ ໄດ້ຮັບສິດຕາມນະໂຍບາຍ “ມອບທີ່ດິນ, ໃຫ້ເຊົ່າທີ່ດິນເພື່ອຮັບໃຊ້ການເຄື່ອນໄຫວຂອງສະຫະກອນ, ສະຫະພັນສະຫະກອນ ຕາມກົດໝາຍວ່າດ້ວຍທີ່ດິນ”, ແຕ່ວ່າ, ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍທີ່ດິນປີ 2013 ບໍ່ໄດ້ກຳນົດການມອບທີ່ດິນໃຫ້ບັນດາອົງການເສດຖະກິດ (ລວມທັງສະຫະກອນ ແລະ ສະຫະພັນສະຫະກອນ) ​ເພື່ອ​ໃຊ້ໃນ​ການຜະລິດ​ກະສິກຳ, ການປ່າໄມ້, ການປະມົງ, ການຜະລິດເກືອ, ພຽງ​ແຕ່​ກຳນົດ​ໃຫ້​ສະຫະກອນ ​ແລະ ສະຫະພັນສະຫະກອນເຊົ່າ​ທີ່​ດິນເທົ່ານັ້ນ⁽¹¹⁾.

ສະຫະກອນບໍ່ໄດ້ຮັບການຄວບຄຸມ ແລະ ບໍ່ແມ່ນຜູ້ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກນະໂຍບາຍບາງຢ່າງ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ, ບາງຂະແໜງການລົງທຶນແລະທຸລະກິດທີ່ມີເງື່ອນໄຂ ພຽງແຕ່ອະນຸຍາດໃຫ້ວິສາຫະກິດເຂົ້າຮ່ວມ, ແຕ່ສະຫະກອນບໍ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນຂະແໜງການລົງທຶນນັ້ນ (ເງື່ອນ​ໄຂ​ການ​ທຸ​ລະ​ກິດ​ລະ​ບຸ​ວ່າ​: “ແມ່ນວິ​ສາ​ຫະ​ກິດ​ທີ່​ໄດ້​ຈັດ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ຕາມ​ກົດ​ຫມາຍ”​)​, ຍັງ​ບໍ່​ທັນ​ຮັບປະກັນ​ສະພາບ​ແວດ​ລ້ອມ​ການ​ຜະລິດແລະ​ທຸລະ​ກິດ ​ທີ່​ສະ​ເໝີ​ພາບ​ກັບ​ວິ​ສາ​ຫະກິດ, ຍັງ​ບໍ່​ທັນ​ຊຸກຍູ້​ໃຫ້​ສະຫະກອນ​ເປີດ​ກວ້າງ​ການ​ຜະລິດ​ແລະ​ທຸລະ​ກິດ ​ເມື່ອ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ຕະຫຼາດ; ພ້ອມ​ກັນ​ນັ້ນ ສະຫະກອນ​ກໍ​ສູນ​ເສຍ​ຄວາມເປັນເຈົ້າ​ຕົນ​ເອງ ​ແລະ ຄວາມ​ຮັບຜິດຊອບ​ດ້ວຍຕົນເອງຂອງ​.

ຍັງບໍ່ທັນກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງ ບັນດາຮູບການຈັດຕັ້ງເສດຖະກິດໃນພຶດຕິກຳຕົວຈິງ, ພ້ອມກັນນັ້ນ, ການພົວພັນ, ການເຊື່ອມໂຍງ, ການຮ່ວມມືລະຫວ່າງບັນດາອົງການເສດຖະກິດລວມໝູ່ນຳກັນກໍຍັງອ່ອນແອ, ນໍາໄປສູ່ການຫຼຸດລົງຂອງຄວາມສາມາດໃນການແຂ່ງຂັນ, ບໍ່​ສວຍໃຊ້ໄດ້​ຜົນ​ປະ​ໂຫຍດ​ຈາກ “ຄວາມ​ໄດ້​ປຽບ​ຂອງ​ຂະ​ໜາດ” ໃນ​ສະ​ພາບ​ການ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ສາ​ກົນ ແລະ ການ​ແຂ່ງ​ຂັນ​ລະດັບ​ໂລກ.  

ສະຫະກອນ​ມັກ​ແບ່ງ​ກຳ​ໄລ​ທັງ​ໝົດ, ບໍ່​ສະ​ສົມ, ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຂາດ​ເຂີນ​ແຫຼ່ງທຶນ ແລະ ຍາກ​ໃນ​ການ​ເຕີບ​ໂຕ. ຊັບສິນທີ່ບໍ່ມີການແບ່ງປັນແມ່ນລັກສະນະຂອງສະຫະກອນ ເມື່ອທຽບກັບປະເພດເສດຖະກິດອື່ນໆ. ຕາມ​ຫຼັກ​ການ​ເລກ​ທີ 4 ຂອງ​ສະ​ຫະ​ພັນສະຫະກອນສາກົນ (ICA) ກອງ​ທຶນສ່ວນລວມ​ບໍ່​ໄດ້​ແບ່ງ​ປັນ​ (ຫຼື ຊັບສິນສ່ວນລວມທີ່ບໍ່ແບ່ງປັນ) ທີ່ຕ້ອງໄດ້ຈັດສັນເປັນປະຈຳທຸກປີ ເພື່ອພັດທະນາຊັບສິນສ່ວນລວມ ຂອງສະຫະກອນ, ດຶງ​ດູດ​ສະມາຊິກ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ ​ແລະ ຕິດ​ພັນ​ກັບ​ສະຫະກອນ, ເພື່ອພັດທະນາ​ຂະບວນການສະຫະກອນ, ພ້ອມ​ກັນ​ນັ້ນ ​ກໍ​ຈຳກັດ​ການ​​ຍຸບ​ເລີກ ​ແລະ ການ​ຫັນປ່ຽນ​ຂອງ​ສະຫະກອນ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ມາດຕາ 48 ຂອງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍສະຫະກອນປີ 2012 ກຳນົດວ່າ ສະຫະກອນຕັດສິນໃຈດ້ວຍຕົນເອງ ໃນການຫັກເງິນສ່ວນໜຶ່ງຂອງກອງທຶນການລົງທຶນພັດທະນາໄປໃສ່ໃນ “ຊັບສິນທີ່ບໍ່ໄດ້ແບ່ງປັນ”, ສິ່ງນີ້ນຳໄປສູ່ຄວາມຈິງທີ່ວ່າ ມີສະຫະກອນຈຳນວນໜ້ອຍທີ່ສຸດທີ່ຫັກເງິນເພື່ອສ້າງສັນຊັບສິນທີ່ບໍ່ແບ່ງປັນ, ຊັບສິນທີ່ບໍ່ແບ່ງປັນຂອງສະຫະກອນບໍ່ພັດທະນາ, ບໍ່ສາມາດດຶງດູດສະມາຊິກໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມສະຫະກອນໄດ້.

ສະຫະກອນພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການເພີ່ມເງິນທຶນ ແລະ ບໍ່ມີການຈັດແຍກຢ່າງຈະແຈ້ງ ລະຫວ່າງທຶນຂອງສະຫະກອນ ແລະທຶນຂອງບັນດາສະມາຊິກ. ສະຫະກອນແມ່ນນິຕິບຸກຄົນ, ມີຊັບສິນເອກະລາດ ແລະ ຮັບຜິດຊອບຕໍ່ຊັບສິນເອກະລາດນັ້ນ, ແຕກຕ່າງຈາກຊັບສິນແລະໜີ້ສິນຂອງນິຕິບຸກຄົນອື່ນ ນັ້ນຄືສະມາຊິກຂອງສະຫະກອນ. ຢ່າງ​ໃດ​ກໍ​ຕາມ, ກົດໝາຍ​ວ່າ​ດ້ວຍ​ສະຫະກອນ​ປີ 2012 ​ບໍ່​ໄດ້​ກຳນົດ​ວ່າ ​ໃນເມື່ອ​ປະກອບ​ທຶນສະມາຊິກຈະ​ຕ້ອງ​ໂອນ​ກຳມະສິດໃນ​ຊັບ​ສິນ​ທີ່ໃຊ້ສົມທົບທຶນ​ໃຫ້ແກ່​ສະຫະກອນ, ດັ່ງ​ນັ້ນ ຈຶງ​ມີ​ສະຖານະການທີ່ບໍ່ມີການ​ແບ່ງແຍກ​ທຶນ​ຂອງ​ສະຫະກອນ ແລະ ທຶນຂອງສະມາຊິກອອກຈາກກັນ​ຢ່າງ​ຊັດ​ເຈນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ຂໍ້ 1 ມາດຕາ 42 ກົດໝາຍ​ວ່າດ້ວຍສະຫະກອນປີ 2012 ກຳນົດວ່າ​ ຊັບສິນອື່ນໆ​ທີ່​ປະກອບ​ເປັນ​ທຶນ​ຂອງ​ສະມາຊິກ​ໄດ້​ປ່ຽນ​ເປັນ​ເງິນ​ດົ່ງ​ຫວຽດນາມ, ​ແຕ່​ບໍ່​ໄດ້​ລະບຸ​​ປະ​ເພດຂອງ​ຊັບ​ສິນທັງໝົດ ​ທີ່ໃຊ້​ໃນການເພີ່ມທຶນ​ໃຫ້​ກັບສະຫະກອນ​ເຊັ່ນ: ຄຳ, ​ເຕັກ​ໂນ​ໂລ​ຊີ ແລະ ຊັບ​ສິນ​ອື່ນໆ ທີ່ສາມາດຕີລາຄາເປັນເງິນສົດໄດ້.

ວຽກງານການຄຸ້ມຄອງລັດ ຕໍ່ຂົງເຂດເສດຖະກິດລວມໝູ່ ແລະ ສະຫະກອນໃນລະດັບທ້ອງຖິ່ນ ຍັງບໍ່ໄດ້ກໍານົດໄວ້ໃນກົດຫມາຍວ່າດ້ວຍສະຫະພັນປີ 2012; ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ກົນໄກການປະສານງານລະຫວ່າງອົງການຄຸ້ມຄອງລັດ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ ຍັງບໍ່ເປັນເອກະພາບ, ບໍ່ໄດ້ຮັບການຫັນເປັນຮູບປະທຳໃນກົດລະບຽບ; ປະສິດທິຜົນຂອງການປະສານງານລະຫວ່າງບັນດາອົງການຄຸ້ມຄອງລັດ ໃນຂົງເຂດເສຖະກິດລວມໝູ່ແລະສະຫະກອນບໍ່ສູງ, ການຕິດຕາມແລະປະເມີນສະພາບການພັດຖະນາເສດຖະກິດລວມໝູ່ແລະສະຫະກອນຍັງບໍ່ເປັນປະຈຳ.

ຄໍາແນະນໍານະໂຍບາຍບາງປະການ
ສໍາລັບການພັດທະນາເສດຖະກິດລວມໝູ່ ແລະ ສະຫະກອນ

ທີໜຶ່ງ, ຫັນທັດສະນະ ແຜນນະໂຍບາຍ ແລະ ແນວທາງຂອງພັກ ກ່ຽວກັບການສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່, ພັດທະນາເສດຖະກິດລວມໝູ່ ແລະ ສະຫະກອນ ໃນສະພາບການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ເປັນນິຕິກຳຢ່າງຄົບຖ້ວນ, ຮັບປະກັນຄວາມຖືກຕ້ອງຕາມລັດຖະທຳມະນູນ, ຖືກກົດໝາຍ ແລະ ຄວາມເປັນເອກະພາບໃນລະບົບກົດໝາຍ, ຄວາມເຂົ້າກັນໄດ້ກັບຄໍາໝັ້ນສັນຍາສາກົນທີ່ປະເທດຫວຽດນາມເປັນສະມາຊິກ; ສ້າງກອບກົດຫມາຍທີ່ເອື້ອອໍານວຍໃຫ້ເສດຖະກິດລວມໝູ່ແລະສະຫະກອນພັດທະນາ. ບົນພື້ນຖານຂອງການສະຫຼຸບສັງລວມຄວາມເປັນຈິງແຫ່ງການພັດທະນາສະຫະກອນ, ການຖືເອົາສະຫະກອນເປັນໃຈການງ ເພື່ອສ້າງກອບກົດໝາຍທົ່ວໄປ; ສືບທອດຂໍ້ກຳນົດກົດລະບຽບທີ່ຍັງເໝາະສົມ ແລະ ເລືອກຮັບເອົາບົດຮຽບປະສົບການສາກົນທີ່ສອດຄ່ອງກັບເງື່ອນໄຂຕົວຈິງຂອງຫວຽດນາມ.

ທີສອງ, ແກ້ໄຂຜ່ານຜ່າຂໍ້ຈຳກັດ ຄວາມບໍ່ພຽງພໍໃນປະຈຸບັນ, ສ້າງກອບກົດໝາຍສະເພາະ ໃຫ້ເສດຖະກິດລວມໝູ່ທຸກປະເພດປະຕິບັດງານ ໃນບັນດາຂົງເຂດ, ຂະແໜງການ; ສ້້າງເງື່ອນໄຂອຳນວຍຄວາມສະດວກ ໃຫ້ເສດຖະກິດລວມໝູ່ພັດທະນາຢ່າງໄວ, ຍຶນຍົງ ແລະ ສະເໝີພາບກັບບັນດາພາກສ່ວນເສດຖະກິດອື່ນ, ຕິດພັນກັບການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ການປ່ຽນແປງໃໝ່ຮູບແບບການເຕີບໂຕ, ຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ, ປົກປ້ອງສິ່ງແວດລ້ອມ, ເສດຖະກິດສີຂຽວ, ເສດຖະກິດໝູນວຽນ, ການເຕີບໂຕລົ້ນຫຼາມ; ການຜະລິດແລະການທຸລະກິດຕິດພັນກັບຕ່ອງໂສ້ຄຸນຄ່າໃນປະເທດແລະສາກົນ; ປະກອບສ່ວນທີ່ຕັ້ງໜ້າເຂົ້າໃນການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ, ຄວມໝັ້ນຄົງທາງການເມືອງແລະສັງຄົມ, ຮັກສາເອກະລັກວັດທະນະທຳ ແລະ ພັດທະນາອົງການຈັດຕັ້ງພັກ, ອົງການຈັດຕັ້ງການເມືອງ - ສັງຄົມຢູ່ຮາກຖານ.

ທີສາມ, ໃຊ້ບັນດາຮູບການເຊື່ອມໂຍງ ແລະ ຮ່ວມມືທີ່ຫຼາກຫຼາຍ, ເອົາໃຈໃສ່ຍົກສູງຄຸນນະພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນການເຄື່ອນໄຫວຂອງບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງເສດຖະກິດ ຕາມກົນໄກຕະຫຼາດ, ຮັບປະກັນການເຄົາລົບທາດແທ້, ເປົ້າໝາຍ, ຫຼັກການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການເຄື່ອນໄວຂອງສະຫະກອນ; ຄ່ອຍໆລວມຕົວຫຼາຍສະຫະກອນເຂົ້ານຳກັນເພື່ອເພີ່ມຂະໜາດຂອງສະຫະກອນ, ສ້າງບັນດາສະຫະພັນສະຫະກອນ, ກຸ່ມເສດຖະກິດ ເພື່ອຍົກສູງຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນ, ການຜະລິດ ແລະ ທຸລະກິດຂະໜາດໃຫຍ່ ໂດຍຕິດພັນກັບຕ່ອງໂສ້ຄຸນຄ່າຜະລິດຕະພັນຕົ້ນຕໍຂອງຊາດແລະທ້ອງຖິ່ນ.

ທີສີ່, ກຳນົດແຈ້ງສະຖານະທາງກົດໝາຍ, ພາລະບົດບາດ ແລະ ໜ້າທີ່ຂອງລະບົບພັນທະພາບສະຫະກອນຫວຽດນາມ (ປະກອບດ້ວຍ ພັນທະພາບສະຫະກອນຫວຽດນາມ ແລະ ພັນທະພາບສະຫະກອນແຂວງ, ນະຄອນຂຶ້ນສັງກັດສູນກາງ) - ເຊິ່ງເປັນອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ມີບົດບາດຫຼັກແຫຼ່ງ ແລະ ຊຸກຍູ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດລວມໝູ່ແລະສະຫະກອນ, ເປັນຂົວຕໍ່ລະຫວ່າງພັກແລະລັດ ກັບພາກສ່ວນເສດຖະກິດລວມໝູ່; ກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງກ່ຽວກັບພາລະບົດບາດ, ໜ້າທີ່, ໂຄງປະກອບການຈັດຕັ້ງ ແລະ ແຫຼ່ງພະລັງສຳລັບພັນທະພາບສະຫະກອນຫວຽດນາມ ເພື່ອປະຕິບັດການພັດທະນາເສດຖະກິດລວມໝູ່ແລະສະຫະກອນ./.

---------------------------

* ປອ ຈູ ຕ໋ຽນ ດາດ, ຮອງຫົວໜ້າຄະນະພົວພັນສາກົນ, ພັນທະພາບສະຫະກອນຫວຽດນາມ; ເລທິທູ ເຮືອງ, ສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້ານິຕິບັນຍັດ, ຄະນະກະມະການປະຈຳສະພາແຫ່ງຊາດ; ຫວໍເຊີນ ຫາຍ, ພັນທະພາບສະຫະກອນຫວຽດນາມ.

(1), (2), (3) ເບິ່ງ: ລາຍງານປະຈຳປີ ຂອງພັນທະພາບສະຫະກອນຫວຽດນາມ ປີ 2021

(4) ຕາມການປະເມີນຂອງພັນທະພາບສະຫະກອນຫວຽດນາມມ ທີ່ກອງປະຊຸມອອນໄລທົ່ວປະເທດ ເພື່ອສະຫຼຸບສັງລວມ 20 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດມະຕິເລກທີ 13-NQ/TW, ວ່າດ້ວຍການສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່, ພັດທະນາ ແລະ ຍົກສູງປະສິດທິຜົນຂອງເສດຖະກິດສະຫະກອນ ແລະ 10 ປີແຫ່ງການສ້າງຕັ້ງສະຫະກອນໃນຂົງເຂດກະສິກຳ.

(5) 155 ສະຫະກອນກະສິກຳ, 36 ສະຫະກອນອຸດສາຫະກຳ, ຫັດຖະກຳ.

(6) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ສະຫະກອນ Artemia ຫວິງເຈົາ-ບາກລຽວ, ຕາແສງ ຫວິງຈ້າກດົງ, ນະຄອນບ້າກລຽວ, ແຂວງບ້າກລຽວ ຜະລິດໄຂ່ Artemia, ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນສົ່ງອອກໄປປະເທດໄທ, ຍີ່ປຸ່ນ, ແລະ ບາງປະເທດເອີຣົບ; ສະຫະກອນ ໝິຕິ້ງອານ ຢູ່ແຂວງ ຕ່ຽນອານ ຜະລິດແກ້ວມັງກອນຕາມມາດຕະຖານ Global GAP ທີ່ໄດ້ຮັບໃບຮັບຮອງຂອງອົງການ Biocert ມີເນື້ອທີ່ຫຼາຍກວ່າ 100 ແຮັກຕາ, ຜະລິດໝາກພ້າວຕາມມາດຕະຖານ Global GAP ທີ່ໄດ້ຮັບໃບຮັບຮອງຂອງອົງການ Agro Managament ຂອງ ດານມາດ ມີເນື້ອທີ່ຫຼາຍກວ່າ 10 ແຮັກຕາ, ສົ່ງອອກໄປປະເທດອາເມລິກາ ແລະ ເອີຮົບ ປີ 2019 ກວ່າ 1.000 ໂຕນ, ດ້ວຍລາຍຮັບເກືອບ 20 ຕື້ດົ່ງ. ໃນຂົງເຂດຫັດຖະກຳມີບັນດາສະຫະກອນເຊັ່ນ: ສະຫະກອນກວາງມິງ, ສະຫະກອນບິ່ງມິງ, ສະຫະກອນເຍິ້ດຈີ໋ ມີ​ລາຍ​ຮັບ​ສົ່ງ​ອອກ​ໄປ​ເອີ​ລົບ ​ແລະ ອາ​ເມ​ລິ​ກາ ​ໃນ​ປີ 2019 ບັນລຸ​ເກືອບ 4,1 ລ້ານໂດລາສະຫະລັດ, ໃນນັ້ນສະຫະກອນກວາງມິງມີລາຍຮັບເຖິງ 3,8 ລ້ານໂດລາສະຫະລັດ, ສິນຄ້າ​ສົ່ງ​ອອກ​ຕົ້ນຕໍ​ແມ່ນ​ພົມຜື, ສາດຜື, ສາດຜັກຕົບຊະວາ, ​ໂຄງເຫຼັກທໍຜັກຕົບຊະວາ, ໂຄງເຫຼັກ​ທໍສາຍພາສະຕິກ​...

(7) ຕາມສະຖິຕິຂອງພັນທະພາບສະຫະກອນຫວຽດນາມ ທີ່​ການ​ປະຊຸມເຮັດວຽກກັບ​ກະຊວງ​ພາຍ​ໃນ ວັນທີ 17 ມີນາ 2022.

(8) ເຊັ່ນ: ສະຫະພັນ NACF ຂອງ ສ.ເກົາຫຼີ; ອົງການຈັດຕັ້ງສະຫະກອນແຫ່ງຊາດມາເລເຊຍ (ANGKASA); ປະເທດຈີນ...

(9) ງານ​ວາງສະ​ແດງ​ຢູ່​ຄຸນ​ໝິງ (ປະເທດຈີນ), ເດືອນມິຖຸນາ 2019; ງານ​ວາງສະ​ແດງ​ຢູ່​ກວາງໂຈ (ປະເທດຈີນ), ເດືອນສິງຫາ 2019; ງານ​ວາງສະ​ແດງ​ຢູ່ໜານ​ໝິງ (ປະເທດຈີນ), ເດືອນກັນຍາ 2019...

(10) ພິເສດແມ່ນ ງານ​ວາງສະ​ແດງ​ຢູ່ນະຄອນໂຮ່ຈີມິນ ມີ​ຮ້ານ​ວາງສະ​ແດງ 350 ​ແຫ່ງ ​ໂດຍ​ມີ​ວິ​ສາ​ຫະກິດ ​ແລະ ສະຫະກອນ​​ໃນປະເທດ ​ແລະ ຕ່າງປະ​ເທດ 40 ​ແຫ່ງ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ, ​ເດືອນສິງຫາ 2019.

(11) ເຊິ່ງ: ລາຍງານສະຫຼຸບສັງລວມ 20 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດມະຕິເລກທີ 13-NQ/TW, ລົງວັນທີ 18 ມີນາ 2002, ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູງກາງພັກສະໄໝທີ 9.

- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 1000 (ເດືອນຕຸລາ 2022)