ທິດທາງການລົງທຶນ ແລະ ພັດທະນາກິດຈະການກໍ່ສ້າງ
ຄົມມະນາຄົມທີ່ສຳຄັນ ໃນໄລຍະປິ 2021-2025
ຄົມມະນາຄົມທີ່ສຳຄັນ ໃນໄລຍະປິ 2021-2025
ການນຳແຂວງ ດົ່ງນາຍ ແລະບັນດາໜ່ວຍງານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ໃຫ້ຄຳໝັ້ນສັນຍາກັບກຳມະການກົມການເມືອງສູນກາງ, ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ຫງວຽນຊວັນຝຸກ ວ່າຈະປະຕິບັດໂຄງການສະໜາມບິນສາກົນ ລອງແທ່ງ ໃຫ້ສຳເລັດຕາມກຳນົດເວລາ, ວັນທີ 21 ກໍລະກົດ 2020) _ພາບ: TTXVN
ສະພາບການພັດທະນາຂອງລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມ
ຂອງຫວຽດນາມໃນປະຈຸບັນ
ໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມມີບົດບາດສຳຄັນພິເສດ ໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ. ລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມດີ ຈະຊຸກຍູ້ການເຊື່ອມໂຍງ ແລະ ການຮ່ວມມືຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນໃນພູມີພາກ, ເຊື່ອມຕໍ່ຕະຫຼາດພາກພື້ນ ແລະ ລະຫວ່າງພາກພື້ນ ກັບຕະຫຼາດແຫ່ງຊາດ ແລະ ສາກົນ, ຂຸດຄົ້ນແລະເຮັດໃຫ້ທ່າແຮງເສດຖະກິດຂອງທ້ອງຖິ່ນປະກົດຜົນເປັນຈິງ; ຍົກສູງສະມັດຕະພາບການລົງທຶນ, ພັດທະນາການຜະລິດ ທຸລະກິດ... ດ້ວຍບົດບາດ ແລະ ຄວາມໝາຍທີ່ສຳຄັນນັ້ນ, ໃນຍຸດທະສາດການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 10 ປີ 2021-2030, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ໄດ້ມີການກຳນົດ “ສືບຕໍ່ປັບປຸງບູລະຍະລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານເສດຖະກິດ ສັງຄົມທີ່ຄົບຊຸດແລະທັນສະໄໝ, ຈຸດໜັກແມ່ນໃຫ້ບຸລິມະສິດການພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານທີ່ສຳຄັນທາງດ້ານການຄົມມະນາຄົມ”(1).
ນັບແຕ່ເມື່ອປະເທດເຂົ້າສູ່ຂະບວນການປ່ຽນແປງໃໝ່, ໂດຍສະເພາະແມ່ນໃນໄລຍະ 10 ປີທີ່ຜ່ານມາ, ລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມໄດ້ມີບາດກ້າວການພັດທະນາຢ່າງແຂງແຮງ, ປະກອບສ່ວນຊຸກຍູ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນຂອງພື້ນຖານເສດຖະກິດ ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງກັບເສດຖະກິດສາກົນ.
ທາງບົກ: ແມ່ນຮູບແບບການຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງທີ່ມີຄວາມຍືດຫຍຸ່ນ ແລະ ມີປະສິດທິພາບສໍາລັບໄລຍະທາງປານກາງແລະໄລຍະສັ້ນ (<300 ກິໂລແມັດ). ໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາ, ໂຄງການກໍ່ສ້າງທາງບົກທີ່ທັນສະໄໝ ແລະ ສຳຄັນຫຼາຍແຫ່ງ ໄດ້ຖືກນຳໃຊ້, ເຊັ່ນ: ການເປີດກວ້າງທາງຫຼວງແຫ່ງຊາດເລກທີ 1 ແລະ ເສັ້ນທາງໂຮ່ຈີມິນ (ຜ່ານບັນດາແຂວງເຂດພູດອຍພາກກາງ); ໄດ້ເປີດນຳໃຊ້ທາງດ່ວນຍາວ 1.163 ກິໂລແມັດ, ໃນນັ້ນມີທາງດ່ວນຫຼາຍເສັ້ນທີ່ເຊື່ອມຕໍ່ກັບນະຄອນຫຼວງຮ່າໂນ້ຍ(2); ນະຄອນໂຮ່ຈີມິນ (3); ທາງດ່ວນເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງພາກພື້ນ(4); ເຊື່ອມຕໍ່ກັບທ່າກຳປັ່ນທະເລໄປຕ່າງປະເທດ (ເຕິນຫວຸ - ແລັກຮ້ວຽນ); ຂົວຂະໜາດໃຫຍ່ຫຼາຍແຫ່ງ (ແບັກດັ່ງ, ກາວແຫຼ້ງ, ຫວ່າມໂກ໊ງ); ອຸໂມງທາງໃຫຍ່ (ກູ່ມົງ, ແດ່ວກ໋າ);...
ການເດີນເຮືອທະເລ: ເປັນຮູບແບບການຂົນສົ່ງຕົ້ນຕໍໃນການສົ່ງອອກ ແລະ ນຳເຂົ້າສິນຄ້າ(5). ມາເຖິງປະຈຸບັນ, ລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມປະກອບມີທ່າເຮືອປະຕູຈໍານວນໜຶ່ງລວມກັບການຂົນສົ່ງສາກົນ ເພື່ອຮັບເຮືອຄອນເທນເນີຣ໌ຈາກ 132.000 DWT ເຖິງ 214.000 DWT, ເຊັ່ນ: ທ່າເຮືອ ແລັກຮ້ວຽນ (ນະຄອນຫາຍຟ່ອງ), ກ໊າຍແມັບ (ແຂວງບ່າເຮ້ຍ - ຫວຸງເຕົ່າ); ບັນດາທ່າທຽບເຮືອສະເພາະຂະໜາດໃຫຍ່ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສວນອຸດສາຫະກຳ, ໂຮງງານຫຼອມໂລຫະປະສົມ, ໂຮງກັ່ນນ້ຳມັນແລະປິໂຕເຄມີ, ສູນພະລັງງານຄວາມຮ້ອນຈາກຖ່ານຫີນ ເຊິ່ງສາມາດຮັບກຳປັ່ນຂະໜາດ 300,000DWT, ກຳປັ່ນບັນທຸກສິນຄ້າຂອງແຫຼວເຖິງ 150,000DWT (ກຳປັ່ນສົ່ງອອກຜະລິດຕະພັນ), ກຳປັ່ນບັນທຸກນ້ຳມັນດິບເຖິງ 320,000DWT,...
ທາງນ້ຳພາຍໃນປະເທດ: ເປັນຮູບແບບທີ່ໄດ້ປຽບສຳລັບການຂົນສົ່ງຂະໜາດໃຫຍ່, ໄລຍະກາງ ແລະ ການເຊື່ອມຕໍ່ໂດຍກົງກັບລະບົບທ່າກຳປັ່ນທະເລ; ຄວາມໄດ້ປຽບທາງດ້ານຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຕ່ຳ, ຫຼຸດຜ່ອນມົນລະພິດສິ່ງແວດລ້ອມ. ໃນ 10 ປີທີ່ຜ່ານມາ, ກະຊວງຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງໄດ້ລົງທຶນປັບປຸງເສັ້ນທາງຄົມມະນາຄົມທາງນ້ຳຕົ້ນຕໍ 16 ເສັ້ນທາງທີ່ມີຄວາມຕ້ອງການຂົນສົ່ງສູງ; ເປີດນຳໃຊ້ເສັ້ນທາງຄົມມະນາຄົມທາງນ້ຳຊາຍຝັ່ງຈາກກ໋ວາງນິງໄປກຽນຢາງ ເພື່ອໜູນຊ່ວຍແລວທາງເໜືອ-ໃຕ້ ແລະ ເສັ້ນທາງການຂົນສົ່ງປະສົມທາງນ້ຳແລະທາງທະເລຈຳນວນໜຶ່ງ ທີ່ເຊື່ອມຕໍ່ບັນດາແຂວງແຄມທະເລ ແລະ ເຊື່ອມຕໍ່ທ່າກຳປັ່ນທະເລຢູ່ໃນແມ່ນ້ຳ.
ການບິນ: ເປັນຮູບແບບການຂົນສົ່ງທີ່ມີຄວາມສະເພາະສູງ, ມີຄວາມໄດ້ປຽບໃນການຂົນສົ່ງຜູ້ໂດຍສານ ແລະ ສິນຄ້າທີ່ມີຄຸນຄ່າ, ມີໄລຍະທາງປານກາງເຖິງໄກ (ກວ່າ 700 ກິໂລແມັດ - 800 ກິໂລແມັດ), ໃຊ້ເວລາສັ້ນ ແລະ ບໍ່ຖືກຜົນກະທົບຈາກການແຕກແຍກທາງພູມສັນຖານ. ໃນປະຈຸບັນ, ລະບົບສະໜາມບິນທີ່ກຳລັງດຳເນີນການແມ່ນ 22 ໃນ 23 ສະໜາມບິນຕາມແຜນການ, ໃນນັ້ນມີ 9 ສະຫນາມບິນສາກົນ(6); 13 ສະຫນາມບິນພາຍໃນປະເທດ (7). ຄວາມສາມາດດ້ານການຂົນສົ່ງຜູ້ໂດຍສານບັນລຸ 95 ລ້ານຄົນຕໍ່ປີ ແລະສິນຄ້າ 1 ລ້ານໂຕນຕໍ່ປີ.
ທາງລົດໄຟ: ເປັນຮູບແບບການຂົນສົ່ງທີ່ໄດ້ປຽບທາງດ້ານປະລິມານຂະຫນາດໃຫຍ່, ໄລຍະກາງແລະໄລຍະໄກ (300 ກິໂລແມັດ - 800 ກິໂລແມັດ). ຍ້ອນແຫຼ່ງພະລັງຖືກຈຳກັດ, ດັ່ງນັ້ນ ໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາ, ຂະແໜງການລົດໄຟພຽງແຕ່ໄດ້ສ້ອມແປງ ແລະ ຍົກລະດັບຈຸດສຳຄັນຈຳນວນໜຶ່ງໃນເສັ້ນທາງ ຮ່າໂນ້ຍ - ນະຄອນໂຮ່ຈິມິນ ແລະ ເສັ້ນທາງ ຮ່າໂນ້ຍ - ລ່າວກາຍ; ສຳເລັດການກໍ່ສ້າງແລະເປີດນຳໃຊ້ເສັ້ນທາງ ຮ້າລອງ - ກ໊າຍເລິນ 5,67 ກິໂລແມັດ ຂອງເສັ້ນທາງ ອຽນວຽນ - ຮ້າລອງ - ກ໊າຍເລິນ;...
ໃນຫຼາຍປີທີ່ຜ່ານມາ, ພັກແລະລັດຫວຽດນາມໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ເປັນພິເສດ ເຖິງການລົງທຶນກໍ່ສ້າງ, ພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມ ແລະ ໄດ້ບັນລຸຜົນສຳເລັດທີ່ສຳຄັນຫຼາຍຢ່າງ. ແຕ່ມາເຖິງປະຈຸບັນ, ລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມຂອງຫວຽດນາມ ຍັງບໍ່ທັນມີບາດກ້າວພັດທະນາທີ່ກ້າວໜ້າ. ການປະຕິບັດເປົ້າໝາຍການພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານທີ່ຄົບຊຸດ, ທັນສະໄໝບໍ່ໄດ້ຕາມຄວາມຕ້ອງການ, ບໍ່ສົມສ່ວນລະຫວ່າງເຂດ ພາກພື້ນ... ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, “ການເຊື່ອມຕໍ່ໃນການພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານ, ໂດຍສະເພາະໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມ, ຍັງຂາດຄວາມຄົບຊຸດ”(8); ຕາໜ່າງທາງດ່ວນຫາກໍ່ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ, ແຕ່ຍັງບໍ່ທັນບັນລຸເປົ້າໝາຍທີ່ໄດ້ວາງໄວ້ (9); ລະບົບທາງລົດໄຟທີ່ລ້າສະໄຫມ, ຍັງບໍ່ມີການລົງທຶນກໍ່ສ້າງທາງລົດໄຟຄວາມໄວສູງ, ທາງລົດໄຟໃນຕົວເມືອງພຽງແຕ່ລົງທຶນກໍ່ສ້າງສາຍທຳອິດ; ທ່າກຳປັ່ນທະເລຈຳນວນໜຶ່ງຍັງບໍ່ໄດ້ໃຊ້ປະໂຫຍດຢ່າງເຕັມທີ່, ຂາດທ່າເຮືອໃນແມ່ນ້ຳ ແລະ ທ່າກຳປັ່ນທະເລທີ່ທັນສະໄໝ ເພື່ອການພັດທະນາເສດຖະກິດ ແລະ ການທ່ອງທ່ຽວ; ສະໜາມບິນສາກົນໃຫຍ່ບາງແຫ່ງເຊັ່ນ: ໂນ້ຍບ່າຍ, ເຕິນເຊິນເຍິ໊ດ ແລະ ດານັ້ງ ລ້ວນແຕ່ໄດ້ເຄື່ອນໄຫວຢ່າງໜັກໜ່ວງ,... ສາເຫດຕັ້ນຕໍແມ່ນຍ້ອນທຶນຈາກງົບປະມານຂອງລັດ ເພື່ອລົງທຶນພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມຍັງຈຳກັດຫຼາຍ(10); ຄວາມສາມາດໃນການເຂົ້າເຖິງເງິນກູ້ຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານການພັດທະນາຢ່າງເປັນທາງການ (ODA) ແລະ ເງິນກູ້ສໍາປະທານມີທ່າອຽງຫຼຸດລົງຢ່າງໄວ. ນອກຈາກນັ້ນ, ກອບກົດໝາຍບໍ່ສົມບູນແບບ, ບໍ່ໜ້າສົນໃຈ, ມີຄວາມສ່ຽງແລະອື່ນໆ, ດັ່ງນັ້ນ, ການລະດົມທຶນນອກງົບປະມານຂອງລັດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນທຶນເອກະຊົນເຂົ້າຮ່ວມການລົງທຶນພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມ ຍັງພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍ...
ເບິ່ງລວມແລ້ວ, ຍ້ອນເສດຖະກິດໃນປະເທດຕ້ອງປະເຊີນໜ້າກັບສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງ, ບັນດາການບຸກທະລຸຍຸດທະສາດ, ເຖິງວ່າໄດ້ຮັບການຍອມຮັບ, ແຕ່ກໍບໍ່ໄດ້ຮັບການປັບປຸງຫຼາຍພໍເທົ່າໃດ. ໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້, ການລົງທຶນໂຄງສ້າງພື້ນຖານຂອງຫວຽດນາມເປັນອັດຕາສ່ວນຮ້ອຍຂອງລວມຍອດຜະລິດຕະພັນພາຍໃນປະເທດ (ຈີດີພີ) ແມ່ນຕ່ຳສຸດໃນສະມາຄົມປະຊາຊາດອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ (ອາຊຽນ). ນີ້ເປັນສິ່ງທ້າທາຍສຳລັບການພັດທະນາຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ຂອງການບໍລິການໂຄງສ້າງພື້ນຖານທີ່ທັນສະໄໝທີ່ຈຳເປັນ ສໍາລັບໄລຍະການເຕີບໂຕຕໍ່ໄປ (ຫວຽດນາມຖືກຈັດອັນດັບທີ 89 ໃນຈຳນວນ 137 ປະເທດທາງດ້ານຄຸນນະພາບຂອງໂຄງສ້າງພື້ນຖານ)(11).
ບັນດາທິດທາງໃຫຍ່ກ່ຽວກັບການພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມຂອງຫວຽດນາມ
ໃນໄລຍະປີ 2021-2030
ວຽກງານການວາງແຜນກຳນົດໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມຂອງທັງ 5 ສາຂາໃຫຍ່ຄື: ທາງບົກ, ທາງລົດໄຟ, ທາງທະເລ, ທາງອາກາດ ແລະ ທາງນ້ຳພາຍໃນປະເທດ ແມ່ນບຸລິມະສິດອັນດັບໜຶ່ງ. ການວາງແຜນກຳນົດລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານດີ, ຮັບປະກັນລັກສະນະຍຸດທະສາດ, ວິໄສທັດໄລຍະຍາວ ຈະເສີມຂະຫຍາຍທ່າໄດ້ປຽບຂອງແຕ່ພາກພື້ນໄດ້ ແລະ ເຊື່ອມຕໍ່ບັນດາສູນເສດຖະກິດນຳກັນ, ສ້າງພື້ນທີ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດໃໝ່, ສ້າງແຫຼ່ງພະລັງໃໝ່ ແລະ ເປັນພື້ນຖານເພື່ອສ້າງບັນດາໂຄງການທີ່ດຶງດູດນັກລົງທຶນ; ພິເສດແມ່ນຈະເສີມຂະຫຍາຍທ່າໄດ້ປຽບຂອງແຕ່ລະສາຂາ ເພື່ອປະກອບສ່ວນໃນການຫຼຸດຜ່ອນຄ່າໃຊ້ຈ່າຍດ້ານ ໂລຈິສະຕິກ, ປັບຄ່າໃຊ້ຈ່າຍການຂົນສົ່ງໃຫ້ດີທີ່ສຸດ, ຈາກນັ້ນ, ປະກອບສ່ວນປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນການແຂ່ງຂັນຂອງເສດຖະກິດ.
ຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນປີ 2020, ກະຊວງຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງໄດ້ສຸມໃສ່ຊີ້ນຳໃຫ້ສຳເລັດແຜນ ກຳນົດຂະແໜງການຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງແຫ່ງຊາດທັງ 5 ສາຂາ (ໃນຈຳນວນ 37 ແຜນກຳນົດຂະແໜງການແຫ່ງຊາດໃນທົ່ວປະເທດ). ມາເຖິງປະຈຸບັນ, ດ້ວຍຄວາມເອົາໃຈໃສ່ຊີ້ນຳຢ່າງໃກ້ຊິດຂອງການນຳລັດຖະບານ, ການປະສານສົມທົບຂອງບັນດາກະຊວງ ຂະແໜງການ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນ, ກະຊວງຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງໄດ້ສ້າງສຳເລັດໂດຍພື້ນຖານ 5 ແຜນກຳນົດສະເພາະຂະແໜງການ.
ນີ້ເປັນຄັ້ງທຳອິດທີ່ 5 ແຜນກຳນົດຂະແໜງການຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງໄດ້ສ້າງຂຶ້ນພ້ອມໆກັນຕາມທິດທາງຂອງການປະສົມ ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງຮັບປະກັນລັກສະນະຄົບຊຸດ, ການເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງຂະແໜງການສະເພາະ ແລະ ແກ້ໄຂຜ່ານພົ້ນຂໍ້ຈຳກັດຂອງບັນດາແຜນກຳນົດກ່ອນໜ້ານີ້; ສອດຄ່ອງກັບທັດສະນະການພັດທະນາໃນມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກ; ແຜນກຳນົດຮັບປະກັນລັກສະນະຍືດຫຍຸ່ນໃນຂະບວນວິວັດການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ, ອະນຸຍາດໃຫ້ບັນດາທ້ອງຖິ່ນທີ່ຕ້ອງການພັດທະນາແລະລະດົມແຫຼ່ງກຳລັງໄດ້ ສາມາດລາຍງານຕໍ່ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ເພື່ອຜັນຂະຫຍາຍບັນດາໂຄງການລົງທຶນໂດຍໄວ. ຕາມນັ້ນ, ທິດທາງທົ່ວໄປກ່ຽວກັບການພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມໄລຍະປີ 2021-2030 ໃນບັນດາແຜນກຳນົດຂະແໜງການແຫ່ງຊາດປະກອບດ້ວຍ:
ກ່ຽວກັບທາງບົກ, ຈະສຳເລັດໂດຍພື້ນຖານບັນດາສາຍທາງດ່ວນທີ່ເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງພາກພື້ນ, ເຊື່ອມຕໍ່ກັບທ່າກຳປັ່ນທະເລໄປຕ່າງປະເທດ, ທ່າອາກາດສະຍານສາກົນ, ບັນດາດ່ານສາກົນຫຼັກທີ່ມີຄວາມຕ້ອງການສົ່ງອອກແລະນໍາເຂົ້າສິນຄ້າເປັນຈຳນວນຫຼາຍ, ບັນດາຕົວເມືອງພິເສດ, ຕົວເມືອງປະເພດ I. ການເຊື່ອມຕໍ່ທີ່ສະດວກລະຫວ່າງບັນດາສາຍທາງຫຼວງ ກັບທ່າກຳປັ່ນທະເລປະເພດ II, ສະໜາມບິນສາກົນ, ທ່າເຮືອພາຍໃນປະເທດທີ່ສຳຄັນ, ສະຖານີລົດໄຟສູນກາງ ແລະ ສູນກາງການຈະລາຈອນໃນຕົວເມືອງປະເພດ II ຫຼື ໜ້ອຍກວ່າ. ສູ້ຊົນໃຫ້ສຳເລັດການກໍ່ສ້າງທາງດ່ວນປະມານ 5.000 ກິໂລແມັດ. ສຸມໃສ່ການຍົກລະດັບພື້ນຜິວຖະໜົນ, ເພີ່ມທະວີລະບົບຄວາມປອດໄພຈະລາຈອນ, ການແກ້ໄຂຈຸດດ່າງດໍາ, ດຳເນີນການສ້ອມແປງແລະຍົກລະດັບຂົວທີ່ອ່ອນແອ, ຍົກລະດັບທາງຫຼວງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍເສັ້ນເຊື່ອມຕໍ່ກັບສູນການຂົນສົ່ງທີ່ສຳຄັນ (ທ່າກຳປັ່ນທະເລ, ທ່າເຮືອພາຍໃນປະທດ, ສະໜາມບິນ, ສະຖານີລົດໄຟ) ທີ່ຍັງບໍ່ທັນມີເສັ້ນທາງດ່ວນເຊື່ອມຕໍ່.
ກ່ຽວກັບການເດີນທະເລ, ໃຫ້ບຸລິມະສິດການພັດທະນາທ່າກຳປັ່ນທີ່ສຳຄັນ, ປະກອບດ້ວຍ: ທ່າກຳປັ່ນດ່ານສາກົນສົມທົບກັບການຂົນຖ່າຍສາກົນຢູ່ນະຄອນຫາຍຟ່ອງ (ແລັກຫ້ວຽນ, ທາງໃຕ້ຂອງເມືອງໂດ່ເຊີນ) ແລະແຂວງ ບ່າເຣ້ຍ - ຫວຸງເຕົ່າ (ກ໊າຍແມັບ - ຖີ້ຫວາຍ); ບັນດາທ່າກຳປັ່ນທະເລຂະໜາດໃຫຍ່ທີ່ຮັບໃຊ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດ - ສັງຄົມຂອງທົ່ວປະເທດ ຫຼືລະຫວ່າງພາກພື້ນ, ບັນດາທ່າກຳປັ່ນໂດຍສານສາກົນ ຕິດພັນກັບເຂດຊຸກຍູ້ການພັດທະນາການທ່ອງທ່ຽວ, ບັນດາທ່າກຳປັ່ນຂະໜາດໃຫຍ່ຕິດກັບເຂດເສດຖະກິດ, ເຂດອຸດສາຫະກຳ, ໂຮງງານຫຼອມໂລຫະ, ໂຮງກັ່ນນ້ຳມັນ, ໂຮງງານຜະລິດໄຟຟ້າດ້ວຍຖ່ານຫີນ, ອາຍແກ໊ສ. ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການລົງທຶນກໍ່ສ້າງເທື່ອລະກ້າວໃນທ່າກຳປັ່ນທະເລທີ່ມີຄວາມບົ່ມຊ້ອນຈໍານວນໜຶ່ງ, ເຊັ່ນ: ເວິນຟອງ, ເຈິ່ນເດ່,... ທ່າເຮືອຢູ່ບັນດາເມືອງເກາະ ເພື່ອຮັບໃຊ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຕິດພັນກັບການປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ, ອະທິປະໄຕທາງທະເລ ແລະ ໝູ່ເກາະ.
ກ່ຽວກັບທາງນ້ຳພາຍໃນປະເທດ, ສ້ອມແປງ ຍົກລະດັບເຕັກນິກທາງນ້ຳສາຍສຳຄັນທີ່ມີການຈະລາຈອນໜາແໜ້ນ ເພື່ອຕອບສະໜອງການເດີນເຮືອຕະຫຼອດ 24 ຊົ່ວໂມງ; ສູ້ ສູ້ຊົນສ້າງເສັ້ນທາງການນຳໃຊ້ແບບຄົບຊຸດທີ່ມີຄວາມຍາວທັງໝົດຕາມລະດັບເຕັກນິກທີ່ໄດ້ວາງໄວ້ໃຫ້ບັນລຸ 5.000 ກິໂລແມັດ. ພັດທະນາລະບົບທ່າເຮືອໃນແມ່ນ້ຳຕ່າງໆ ຕອບສະໜອງໄດ້ກັບຄວາມຕ້ອງການການຂົນສົ່ງໃນແລວທາງການຂົນສົ່ງທາງນ້ຳ; ສ້າງຄວາມທັນສະໄໝໃຫ້ກັບທ່າເຮືອຕົ້ນຕໍ, ທ່າເຮືອພິເສດ. ແກ້ໄຂໂດຍພື້ນຖານການເຊື່ອມຕໍ່ທາງບົກກັບທ່າເຮືອທີ່ສຳຄັນພາຍໃນປະເທດ, ລົງທຶນໃນທ່າທຽບເຮືອສຳລັບພາຫະນະຂົນສົ່ງທາງນ້ຳພາຍໃນໃນເຂດນ້ຳຂອງທ່າກຳປັ່ນທະເລ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຢູ່ທ່າກຳປັ່ນ ຫາຍຟ່ອງ ແລະ ທ່າກຳປັ່ນ ບ່າເຣ້ຍ - ຫວຸງເຕົ່າ; ລົງທຶນໃນທ່າເຮືອຜູ້ໂດຍສານ ເພື່ອຮັບໃຊ້ການທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ການຂົນສົ່ງຜູ້ໂດຍສານ.
ກ່ຽວກັບການບິນ, ໃຫ້ບຸລິມະສິດການລົງທຶນກໍ່ສ້າງສະໜາມບິນຂະໜາດໃຫຍ່ຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ຖືບົດບາດເປັນຈຸດເຊື່ອມໂຍງ ໃນເຂດນະຄອນຫຼວງຮ່າໂນ້ຍ (ທ່າອາກາດສະຍານໂນ້ຍບ່າຍ) ແລະ ນະຄອນໂຮ່ຈີມິນ (ທ່າອາກາດສະຍານເຕິນເຊີນເຍິ໊ດ ແລະ ລອງແທັ່ງ). ຂຸດຄົ້ນຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ແລະ ຄ່ອຍໆປັບປຸງເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງສະໜາມບິນທີ່ມີຢູ່ 22 ແຫ່ງ, ລົງທຶນກໍ່ສ້າງສະໜາມບິນໃໝ່ 6 ແຫ່ງ, ຍົກຈຳນວນສະໜາມບິນທັງໝົດໃນປະເທດທີ່ໄດ້ນຳໃຊ້ເປັນ 28 ແຫ່ງ, ຄວາມສາມາດໃນການອອກແບບໂດຍລວມຂອງລະບົບສະໜາມບິນແມ່ນປະມານ 278 ລ້ານຄົນ/ປີ, ເພື່ອສູ້ຊົນໃຫ້ປະຊາກອນກວ່າ 95% ສາມາດເຂົ້າເຖິງສະໜາມບິນໄດ້ໃນໄລຍະ 100 ກິໂລແມັດ. ລົງທຶນໃນລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານ ແລະ ອຸປະກອນຄວບຄຸມການບິນ ຕາມທິດທາງຄົບຊຸດ ທັນສະໄໝ, ທຽບເທົ່າລະດັບພາກພື້ນ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂົນສົ່ງຜູ້ໂດຍສານທີ່ຄາດການໄວ້. ຄ່ອຍໆລະດົມຊັບພະຍາກອນເພື່ອລົງທຶນໃນສູນໂລຈິສະຕິກ, ສູນສຶກສາແລະຝຶກອົບຮົມການບິນ, ສູນສ້ອມແປງເຮືອບິນ ແລະ ລະບົບອຸປະກອນ ເພື່ອຮັບປະກັນດຳເນີນການບິນ.
ກ່ຽວກັບທາງລົດໄຟ, ປັບປຸງແລະຍົກລະດັບເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພຂອງທາງລົດໄຟ 7 ເສັ້ນທີ່ມີຢູ່ແລ້ວ; ຜັນຂະຫຍາຍການລົງທຶນໃນ 2 ສ່ວນສຳຄັນຂອງທາງລົດໄຟຄວາມໄວສູງເໜືອ-ໃຕ້. ໃຫ້ບຸລິມະສິດການກໍ່ສ້າງທາງລົດໄຟບາງສາຍເຊື່ອມຕໍ່ທ່າກຳປັ່ນດ່ານສາກົນແຫ່ງຕ່າງໆ, ໂດຍສະເພາະຢູ່ເຂດກ໋ວາງນິງ, ຫາຍຟ່ອງ ແລະ ບ່າເຣ້ຍ - ຫວຸງເຕົ່າ; ເຊື່ອມຕໍ່ນະຄອນໂຮ່ຈີມິນກັບນະຄອນເກີ່ນເທີ, ເຊື່ອມຕໍ່ດ່ານສາກັນຫຼັກ ກັບປະເທດຈີນ, ລາວ ແລະ ກຳປູເຈຍ ສອດຄ່ອງກັບສົນທິສັນຍາການຂົນສົ່ງສາກົນ ແລະ ສອດຄ່ອງກັບຄວາມກ້າວໜ້າທາງດ້ານການລົງທຶນຂອງປະເທດຕ່າງໆໃນພາກພື້ນ.
ການວາງທິດທາງໂຄງການທີ່ສຳຄັນໃນໄລຍະ 2021–2025
ເພື່ອພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມຕາມເປົ້າໝາຍ ແລະ ທິດທາງທີ່ລະບຸໄວ້ໃນມະຕິຂອງພັກ, ສອດຄ່ອງກັບເນື້ອໃນຂອງແຜນກຳນົດຂະແໜງການແຫ່ງຊາດ, ກະຊວງຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງໄດ້ສ້າງແຜນການໄລຍະກາງປີ 2021–2025 ດ້ວຍຈຸດໝາຍສຳຄັນຈຳນວນໜຶ່ງເຊັ່ນ: ສູ້ຊົນສ້າງສຳເລັດທາງດ່ວນເໜືອ-ໃຕ້ຕາເວັນອອກ; ສ້ອມແປງ ຍົກລະດັບທາງຫຼວງແຫ່ງຊາດປະມານ 1.000 ກິໂລແວັດ, ຂົວຂະໜາດໃຫຍ່ຈຳນວນໜຶ່ງຢູ່ເທິງເສັ້ນທາງຫຼວງ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂົນສົ່ງ, ຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພໃນການຄົມມະນາຄົມຕາມແລວທາງການຂົນສົ່ງທີ່ສຳຄັນຈຳນວນໜຶ່ງ. ສຳເລັດການລົງທຶນໃນຊ່ອງທາງແມ່ນ້ຳ ເຮົ້າ ຢ່າງຄົບວົງຈອນ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ກຳປັ່ນຂະໜາດໃຫຍ່ສາມາດເຂົ້າສູ່ທ່າກຳປັ່ນ ເກິ່ນເທີ; ປັບປຸງຊ່ອງທາງແມ່ນ້ຳໄປຍັງທ່າກຳປັ່ນ ກ໊າຍແມັບ - ຖີ້ຫວາຍ ເພື່ອຮັບປະກັນການຮັບກຳປັ່ນ 200.000 ໂຕນ ໂດຍບໍ່ຕ້ອງຫຼຸດນ້ຳໜັກ; ສ້ອມແປງຍົກລະດັບຊ່ອງທາງນ້ຳຢູ່ທ່າກຳປັ່ນ ກູຍເຍິນ ເພື່ອຮັບປະກັນການຮັບກຳປັ່ນ 50.000 ໂຕນ; ສາຍທາງນ້ຳ ທໍ້ກວາງ ເພື່ອຮັບປະກັນການຮັບກຳປັ່ນ 8.000 ໂຕນ - 100.000 ໂຕນ; ສາຍທາງນ້ຳເຂົ້າທຽບທ່າທ່າເຮືອທາງໃຕ້ງີເຊີນ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການພັດທະນາບັນດາເຂດອຸດສາຫະກຳຢູ່ ແທັງຮ໋ວາໃຕ້ - ເງ້ອານເໜືອ. ລົງທຶນເຂົ້າໃນບັນດາກິກຈະກຳຮັບປະກັນອະທິປະໄຕຢູ່ທະເລ ແລະ ໝູ່ເກາະ (ປະພາຄານ, ກຳປັ່ນສະໜອງ, ກຳປັ່ນກູ້ໄພ,...); ລົງທຶນປັບປຸງເສັ້ນທາງຄອງ ເຈີ້ກ້າວ ໃຫ້ສຳເລັດສົມບູນ; ຍົກຄວາມສູງຂອງຂົວເທິງເສັ້ນທາງນ້ຳແຫ່ງຊາດຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ມີປະລິມານການສັນຈອນສູງ (ຊ່ອງທາງແມ່ນ້ຳແດງ ແລະ ຊ່ອງທາງນ້ຳຈຳນວນໜຶ່ງໃນເຂດແມ່ນ້ຳຂອງ). ປັບປຸງບັນດາເສັ້ນທາງນ້ຳພາຍໃນຢູ່ທາງທິດໃຕ້ ເພື່ອຍົກສູງຄວາມສາມາດເຊື່ອມຕໍ່ ແລະ ຂົນສົ່ງສິນຄ້າລະຫວ່າງເຂດທົ່ງພຽງແມ່ນ້ຳຂອງ ກັບພາກຕາເວັນອອກຂອງ ນາມໂບ້ ແລະ ທ່າກຳປັ່ນ ກ໊າຍແມັບ - ຖີ້ຫວາຍ. ສຳເລັດການກໍ່ສ້າງໄລຍະ 1 ຂອງທ່າອາກາດສະຍານສາກົນ ລອງແທັ່ງ, ປັບປຸງເສັ້ນທາງບິນຂຶ້ນແລະລົງ ຂອງສະໜາມບິນ ໂກນດ່າວ, ຍົກລະດັບສະໜາມບິນ ດ້ຽນບຽນ, ອາຄານຜູ້ໂດຍສານ T3 ຂອງສະໜາມບິນ ເຕິນເຊີນເຍິ໊ດ, ໄລຍະທີ 2 ຂອງເສັ້ນທາງບິນຂຶ້ນແລະລົງຢູ່ສະໜາມບິນສາກົນ ໂນ້ຍບ່າຍ ແລະ ສະໜາມບິນສາກົນ ເຕິນເຊີນເຍິ໊ດ. ສຳເລັດການຕໍ່ລາງລົດໄຟທີ່ ຮ່າເຂົາ ເພື່ອຮັບປະກັນການຂົນຖ່າຍທາງລົດໄຟກັບຝ່າຍຈີນ; ສ້ອມແປງສະຖານີລົດໄຟບາງແຫ່ງ ເພື່ອເພີ່ມຄວາມສາມາດໃນການຂົນຖ່າຍ ແລະ ການເຕົ້າໂຮມສິນຄ້າ; ສຳເລັດການສ້ອມແປງຂົວທີ່ອ່ອນແອ ອຸໂມງທີ່ອ່ອນແອຈຳນວນໜຶ່ງ ແລະ ສະຖາປັດຕະຍະກໍາຊັ້ນເທິງ,... ຮັບປະກັນເງື່ອນໄຂທີ່ປອດໄພໃນການເດີນລົດໄຟ, ຍົກສູງຄວາມສາມາດການຂຸດຄົ້ນເສັ້ນທາງລົດໄຟ ຖົງເຍິ໊ດ; ກະກຽມຜັນຂະຫຍາຍການກໍ່ສ້າງບາງສ່ວນຂອງທາງລົດໄຟຄວາມໄວສູງເໜືອ-ໃຕ້.
ໜ້າທີ່ ແລະ ວິທີແກ້ໄຂທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອສຳເລັດບັນດາເປົ້າໝາຍແຜນການ
ໃນໄລຍະປີ 2021 - 2025, ເພື່ອສ້າງການບຸກທະລຸທີ່ແທ້ຈິງໃນການພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມ, ກະຊວງຄົມມະນາຄົມຂົ່ນສົ່ງໄດ້ວາງໜ້າທີ່ ແລະ ວິທີແກ້ໄຂສະເພາະທີ່ຕ້ອງຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດ, ໃນນັ້ນກໍານົດຈຸດໜັກແມ່ນວິທີແກ້ໄຂ 2 ປະການ ກ່ຽວກັບການປັບປຸງບູລະນະລະບຽບລະບອບ ແລະ ການລະດົມແຫຼ່ງພະລັງ.
ທີສອງ, ສຸມໃສ່ກໍ່ສ້າງ ແກ້ໄຂ ແລະ ປະກາດໃຊ້ບັນດາກົນໄກ, ນະໂຍບາຍທີ່ມີລັກສະນະບຸກທະລຸ ແລະ ຄົບຊຸດ ບົນຫຼັກການຍຶດໝັ້ນກັບຄວາມເປັນຈິງ ຕາມທິດຫຼຸດຜ່ອນຂັ້ນຕອນການບໍລິຫານ ເພື່ອສຸມໃສ່ຄວາມຮັບຜິດຊອບ, ຫຼຸດໄລຍະເວລາດໍາເນີນງານ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນສ້າງກອບກົດໝາຍເພື່ອຍູ້ແຮງການແບ່ງຂັ້ນໃຫ້ທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆເປັນອົງການທີ່ມີອຳນາດ ເພື່ອເພີ່ມຄວາມເປັນເຈົ້າການໃນການລະດົມແຫຼ່ງພະລັງ. ກະຊວງຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງສຸມໃສ່ປະຕິບັດບັນດາພາລະໜ້າທີ່ຄຸ້ມຄອງລັດ, ເຊັ່ນ: ສ້າງລະບຽບລະບອບ, ສ້າງແຜນກຳນົດ ແລະ ເພີ່ມທະວີການກວດກາ ຕິດຕາມກວດກາ.
ທີສອງ, ກຳນົດແຫຼ່ງທຶນງົບປະມານຂອງລັດມີບົດບາດນຳພາ ເພື່ອລະດົມຫຼາຍສຸດແຫຼ່ງພະລັງທີ່ຖືກກົດໝາຍນອກງົບປະມານ ໂດຍຕິດກັບບັນດາກົນໄກ ນະໂຍບາຍທີ່ມີລັກສະນບຸກທະລຸ; ເລືອກແລະນຳໃຊ້ຢ່າງຍືດຫຍຸ່ນ ຕົວແບບການລະດົມທຶນທີ່ປະສົບຜົນສຳເລັດຈຳນວນໜຶ່ງ; ນຳໃຊ້ທຶນຂອງລັດໃນແຕ່ລະຂົງເຂດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ເຊັ່ນ: 1- ກ່ຽວກັບທາງບົກ, ແບ່ງຂັ້ນຫຼາຍສຸດໃຫ້ບັນດາທ້ອງຖິ່ນເປັນອົງການລັດທີ່ມີສິດຂອບເຂດຕໍ່ບັນດາໂຄງການທີ່ປະຕິບັດຕາມຮູບແບບການຮ່ວມມືພາກລັດແລະເອກະຊົນ (PPP) ໂດຍສະເພາະແມ່ນບັນດາໂຄງການທາງດ່ວນ; 2- ກ່ຽວກັບການເດີນທະເລ ແລະ ທາງນ້ຳພາຍໃນປະເທດ, ງົບປະມານຂອງລັດພຽງແຕ່ສຸມໃສ່ລົງທຶນໃນໂຄງສ້າງພື້ນຖານສາທາລະນະເຊັ່ນ: ການຂຸດລອກທາງນ້ຳ, ຮັບປະກັນການເດີນທະເລ...; ລະດົມແຫຼ່ງພະລັງຂອງເອກະຊົນ ເພື່ອລົງທຶນໃນລະບົບທ່າກຳປັ່ນ, ທ່າທຽບເຮືອທັງໝົດ ແລະ ແບ່ງມອບອຳນາດທັງໝົດໃນການອອກໃບອະນຸຍາດ ແລະ ຮຽກຮ້ອງການລົງທຶນໃຫ້ບັນດາທ້ອງຖິ່ນ; 3- ສຳລັບການບິນ, ມອບໃຫ້ທ້ອງຖິ່ນເປັນອົງການທີ່ມີອຳນາດຈັດຕັ້ງການລົງທຶນຕາມຮູບແບບການຮ່ວມມືລັດແລະເອກະຊົນ ສຳລັບສະໜາມບິນໃໝ່ ແລະ ສະໜາມບິນທີ່ບໍ່ສຳຄັນທັງໝົດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນສະໜາມບິນຢູ່ເຂດຕາເວັນຕົກສຽງເໜືອ; 4- ສຳລັບທາງລົດໄຟ, ງົບປະມານຂອງລັດສຸມໃສ່ການລົງທຶນໃນໂຄງສ້າງພື້ນຖານ, ລະດົມແຫຼ່ງພະລັງນອກງົບປະມານເພື່ອລົງທຶນໃນອຸປະກອນ, ດໍາເນີນການ ແລະ ໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກບາງສະຖານີ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ສ້າງກົນໄກເພື່ອໃຫ້ທ້ອງຖິ່ນວາງແຜນກຳນົດ ແລະ ຫາປະໂຫຍດຈາກກອງທຶນທີ່ດິນບໍລິເວນສະຖານີລົດໄຟ ເພື່ອເຂົ້າຮ່ວມການລົງທຶນສ່ວນໜຶ່ງ, ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມກົດດັນຕໍ່ງົບປະມານສູນກາງ.
ທີສາມ, ກ່ຽວກັບການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ, ການແບ່ງຂັ້ນຢ່າງແຂງແຮງໃຫ້ທ້ອງຖິ່ນໃນການລົງທຶນ ຄຸ້ມຄອງ ນຳໃຊ້ໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມ ຈະລະດົມແລະເສີມຂະຫຍາຍປະສິດທິຜົນຂອງບັນດາແຫຼ່ງພະລັງ ຄວາມສາມາບົ່ມຊ້ອນ ແລະ ຂໍ້ໄດ້ປຽບທີ່ມີຢູ່ຂອງທ້ອງຖິ່ນ. ການເສີມຂະຫຍາຍຄວາມເປັນເຈົ້າການ ຄວາມຄິດປະດິດສ້າງ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງອຳນາດການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນ ແມ່ນປັດໄຈທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ. ເວລານັ້ນ, ບັນດາແຂວງ ນະຄອນທີ່ມີໂຄງການລົງທຶນກໍ່ສ້າງໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມ,ໂດຍສະເພາະແມ່ນທາງດ່ວນ ຈະເປັນເຈົ້າການໃນການສ້າງ ແລະ ດັດແປງບັນດາແຜນກຳນົດອື່ນຂອງທ້ອງຖິ່ນຢ່າງຄົບຊຸດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນແຜນກຳນົດການພັດທະນາກອງທຶນທີ່ດິນ, ສ້າງພື້ນທີ່ການພັດທະນາອຸດສາຫະກຳ ການບໍລິການ ການທ່ອງທ່ຽວ ຕົວເມືອງ.... ການລະດົມການເຂົ້າຮ່ວມງານຂອງລະບົບການເມືອງຢູ່ທ້ອງຖິ່ນທັງໝົດ ຈະແກ້ໄຂຢ່າງທັນການ ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຂໍ້ຄົງຄ້າງອັນຍາວນານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການຈັດຫາສະຖານທີ່, ການສະໜອງອຸປະກອນການກໍ່ສ້າງ.... ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ຕ້ອງມີການສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນ ກັບບັນດາກະຊວງ, ຂະແໜງການສູນກາງໃນການຄຸ້ມຄອງລັດກ່ຽວກັບການລົງທຶນ, ການກໍ່ສ້າງ. ເພື່ອສ້າງກອບກົດໝາຍເພື່ອປະຕິບັດວິທີການແກ້ໄຂດັງກ່າວ, ໃນປະຈຸບັນ, ກະຊວງຄົມມະນາຄົມຂົ່ນສົ່ງ ກຳລັງກວດຄືນກົດລະບຽບທາງກົດໝາຍທັງໝົດ ແລະ ສະເໜີການແກ້ໄຂ ປັບປຸງ ເພື່ອລາຍງານຕໍ່ລັດຖະບານ, ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ຍື່ນສະເໜີໃຫ້ອົງການທີ່ມີອຳນາດຕັດສິນ. ຂະແໜງການຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງ, ດ້ວຍການຊີ້ນຳຢ່າງໃກ້ຊິດຂອງລັດຖະບານ, ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ, ການປະສານສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນຂອງບັນດາກະຊວງ ແລະ ຂະແໜງການສູນກາງ, ການເຂົ້າຮ່ວມງານຢ່າງຂັນແຂງຂອງທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ ຈະປະສົບຄວາມສຳເລັດໃນການປະຕິບັດເປົ້າໝາຍພັດທະນາເສດຖະກິດ - ສັງຄົມໄລຍະປີ 2021-2025 ທີ່ກຳນົດໄວ້ໃນມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກ ແລະ ມະຕິຂອງສະພາແຫ່ງຊາດກ່ຽວກັບແຜນການພັດທະນາເສດຖະກິດ - ສັງຄົມ 5 ປີ 2021-2025./.
-----------------
(1) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2021, ເຫຼັ້ມ I, ໜ້າ 222.
(2) ຮ່າໂນ້ຍ - ຖາຍງວຽນ, ຮ່າໂນ້ຍ - ບັກຢາງ, ຟ໊າບເວິນ - ເກົ່າແຢ໋, ໂນ້ຍບ່າຍ - ລ່າວກາຍ.
(3) ນະຄອນໂຮ່ຈີມິນ - ລອງແທັ່ງ - ເຢົ່າຢາຍ.
(4) ດານັ້ງ - ກ໋ວາງງ້າຍ, ຮ່າໂນ້ຍ - ຫານຟ່ອງ, ຫານຟ່ອງ - ຮ້າລອງ.
(5) 90% ຂອງສິນຄ້າສົ່ງອອກແລະນຳເຂົ້າໄດ້ຜ່ານລະບົບທ່າກຳປັ່ນທະເລ.
(6) ໂນ້ຍບ່າຍ, ເວິນໂດ່ນ, ກ໊າດບີ, ຝູບ່າຍ, ດານັ້ງ, ການແຣງ, ເຕິນເຊີນເຍິ໊ດ, ເກິ່ນເທີ ແລະ ຝູກວັກ.
(7) ດ້ຽນບຽນ, ທໍ້ຊວັນ, ວິງ, ດົ່ງເຫີຍ, ຈູລາຍ, ຝູ່ກ໊າດ, ຕຸຍຮ່ວາ, ປະເລີຍກູ, ບວນມາທ້ວດ, ລຽນເຄືອງ, ກ່າເມົາ, ແຣັກຢ໊າ ແລະ ໂກນດ໋າວ. ສະເພາະສະໜາມບິນຟານຖ໊ຽດທີ່ກຳລັງກະກຽມການລົງທຶນ.
(8) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ II, ໜ້າ 68.
(9) ເປົ້າໝາຍຕາມມະຕິສະບັບເລກທີ 13-NQ/TW, ລົງວັນ 16 ມັງກອນ 2012, ກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 4 ສະໄໝທີ 11 ແມ່ນເຖິງປີ 2020 ຈະສຳເລັດແລະເປີດນຳໃຊ້ສາຍທາງດ່ວນທີ່ມີຄວາມຍາວປະມານ 2.000 ກິໂລແມັດ.
(10) ໃນໄລຍະປີ 2016 - 2020, ກະຊວງຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງ ພຽງແຕ່ຈັດຄວາມສົມດຸນ ແລະ ຕອບສະໜອງໄດ້ປະມານ 24% ຂອງຄວາມຕ້ອງການຕົວຈິງຂອງການລົງທຶນພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄົມມະນາຄົມ.
(11) ເບິ່ງ: “ພາບລວມຂອງຫວຽດນາມ”, https://www.worldbank.org/vi/country/vietnam/overview, ວັນທີ 7 ເມສາ 2021
- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 978 (ເດືອນພະຈິກ 2021)
