ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມນຳພາການພັດທະນາເສດຖະກິດ
ຂອງປະເທດ ໃນໄລຍະການປ່ຽນແປງໃໝ່
ຕອນທີ 2: ສືບຕໍ່ເສີມຂະຫຍາຍຄວາມກ້າຫານ ແລະ ຄວາມຄິດປະດິດສ້າງ
ເພື່ອນຳພາການພັດທະນາເສດຖະກິດໃນຍຸກໃໝ່
ຂອງປະເທດ ໃນໄລຍະການປ່ຽນແປງໃໝ່
ເພື່ອນຳພາການພັດທະນາເສດຖະກິດໃນຍຸກໃໝ່
ສະພາບການໃໝ່ທີ່ມີກາລະໂອກາດແລະສິ່ງທ້າທາຍທີ່ກ່ຽວພັນກັນຫຼາຍຢ່າງ
ບົນພື້ນຖານທັງສືບທອດບັນດາເປົ້າໝາຍ ທີ່ກຳນົດໂດຍກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງກ່ອນ ແລະ ການຮັບເອົາບັນດາມາດຖານຕາມການປະຕິບັດສາກົນ, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ໄດ້ກຳນົດເປົ້າໝາຍສະເພາະ ເພື່ອພັດທະນາປະເທດໃນຊຸມປີຕໍ່ໜ້າ: “ເຖິງປີ 2025, ສະເຫຼີມສະຫຼອງ 50 ປີການປົດປ່ອຍພາກໃຕ້ຢ່າງສົມບູນ ແລະ ທ້ອນໂຮມປະເທດຊາດເປັນເອກະພາບ: ຫວຽດນາມກາຍເປັນປະເທດກຳລັງພັດທະນາ ມີອຸດສາຫະກຳຕາມທິດທັນສະໄໝ, ມີລາຍໄດ້ລື່ນກາຍລະດັບປານກາງຕ່ຳ. ເຖິງປີ 2030, ສະເຫຼີມສະຫຼອງວັນກໍ່ຕັ້ງພັກຄົບຮອບ 100 ປີ: ຫວຽດນາມກາຍເປັນປະເທດກຳລັງພັດທະນາ ມີອຸດສາຫະກຳທັນສະໄໝ, ມີລາຍໄດ້ປານກາງສູງ. ເຖິງປີ 2045, ສະເຫຼີມສະຫຼອງ 100 ປີ ການສະຖາປະນາສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ຫວຽດນາມ ເຊິ່ງປະຈຸບັນແມ່ນສາທາລະນະລັດ ສັງຄົມນິຍົມ ຫວຽດນາມ: ຫວຽດນາມກາຍເປັນປະເທດທີ່ພັດທະນາແລ້ວ ແລະມີລາຍໄດ້ສູງ”(1). ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມນຳພາປະຊາຊົນທັງຊາດປະຕິບັດເປົ້າໝາຍ ແລະ ຄວາມປາດຖະໜາເຫຼົ່ານັ້ນ ໃນສະພາບການທີ່ມີການປ່ຽນແປງຫຼາຍຢ່າງໃນໂລກແລະໃນປະເທດ ເຊິ່ງມີຜົນກະທົບທີ່ສຳຄັນຕໍ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດຂອງຫວຽດນາມ, ນັ້ນແມ່ນ:
ກ່ຽວກັບສະພາບການສາກົນ:
ສະພາບການສາກົນໃນປັດຈຸບັນມີລັກສະນະສໍາຄັນຈໍານວນໜຶ່ງດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ໂລກກຳລັງປະເຊີນກັບຄວາມບໍ່ແນ່ນອນທີ່ຄາດຄະເນບໍ່ໄດ້ຫຼາຍຢ່າງ. ການປະທະກັນ ແລະການປ່ຽນແປງສະພາບພູມອາກາດທີ່ເພີ່ມຫຼາຍຂຶ້ນ ເຮັດໃຫ້ເກີດຜົນກະທົບທີ່ນັບມື້ນັບຮຸນແຮງ; ໄພເງິນເຟີ້ ແລະຄວາມສ່ຽງຂອງພາວະເສດຖະກິດຖົດຖອຍທົ່ວໂລກ. ອັດຕາເງິນເຟີ້ໃນບາງປະເທດເສດຖະກິດໃຫຍ່ ຍັງບໍ່ຄົງຕົວ ແລະ ມີທ່າອ່ຽງທີ່ຈະເພີ່ມຂຶ້ນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ໂລກກໍາລັງປະເຊີນກັບຄວາມສ່ຽງທີ່ຈະເກີດພາວະເສດຖະກິດຖົດຖອຍຄັ້ງໃໝ່. ນະໂຍບາຍເງິນຕາທີ່ເຂັ້ມງວດຂຶ້ນຈະເຮັດໃຫ້ການເຕີບໂຕຂອງເສດຖະກິດໂລກມີຄວາມສ່ຽງທີ່ຈະຫຼຸດລົງ.
ທີສອງ, ໂລກກໍາລັງຜ່ານຂະບວນການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັນ ແລະ ການແຍກອອກຈາກກັນ. ດ້ານໜຶ່ງ, ສັນຍາການຄ້າເສລີລຸ້ນໃໝ່ ແລະ ການເຊື່ອມຕໍ່ພາກພື້ນ ພວມໄດ້ຮັບການຊຸກຍູ້ ດ້້ວຍສັນຍາທີ່ເປັນຕົວແບບສອງສະບັບຄື ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມມືຮອບດ້ານແລະກ້າວໜ້າຂ້າມປາຊີຟິກ (CPTPP) ແລະ ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມມືເສດຖະກິດຮອບດ້ານພາກພື້ນ (RCEP); ດ້ານອື່ນ, ທ່າອ່ຽງການແບ່ງແຍກກໍ່ປາກົດຕົວຂຶ້ນ ເຊັ່ນ ເຫດການທີ່ອັງກິດອອກຈາກສະພະພາບເອຣົບ (Brexit) ແລະ ການປະທະກັນລະຫວ່າງລັດເຊຍ ກັບອູແກຣນ, ການທີ່ລັດເຊຍຖືກຂວ້ຳບາດແລະໂລກຖືກແບ່ງແຍກ, ຫຼືການປະທະກັນທີ່ກຳລັງເກີດຂຶ້ນໃນຕາເວັນອອກກາງ. ຍ້ອນເຫດນັ້ນ, ບັນດາປະເທດເອີຣົບປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການຈັດຫາພະລັງງານ ແລະ ຜົນທີ່ຕາມມາອື່ນໆ ອີກຫຼາຍຢ່າງ.
ທີສາມ, ກະແສເງິນທຶນກຳລັງເຄື່ອນອອກຈາກປະເທດດັ້ງເດີມບາງປະເທດ ແລະໄປສູ່ປະເທດທີ່ພົ້ນເດັ່ນໃໝ່ບາງປະເທດ. ຄວາມຈິງທີ່ວ່າ ບັນດາປະເທດດັດປັບເປົ້າໝາຍຍຸດທະສາດ ເພື່ອຕອບສະໜອງຕໍ່ຄວາມສ່ຽງທາງດ້ານພູມສາດ-ການເມືອງ ເຮັດໃຫ້ກະແສເງິນທຶນມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະເຄື່ອນຍ້າຍອອກຈາກປະເທດດັ້ງເດີມ (ເຊັ່ນ: ຈີນ) ແລະ ໄປສູ່ປະເທດເສດຖະກິດເກີດໃໝ່ (ເຊັ່ນ: ອາຊຽນ). ເລື່ອງນີ້, ໃນດ້ານໜຶ່ງ, ມີຜົນກະທົບຕໍ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດຂອງປະເທດທີ່ກະແສເງິນທຶນເຄື່ອນຕົວອອກໄປ; ໃນດ້ານອື່ນ, ສ້າງການແຂ່ງຂັນເພື່ອດຶງດູດເງິນທຶນໃໝ່. ສົ່ງຜົນໃຫ້ປະເທດຕ່າງໆຕ້ອງປັບນະໂຍບາຍການພັດທະນາເສດຖະກິດຂອງຕົນ.
ທີສີ່, ໂລກກຳລັງຢູ່ໃນຍຸກຂອງການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີສີ່ ເຊິ່ງມີກາລະໂອກາດ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງ. ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີສີ່ ສ້າງກາລະໂອກາດຫຼາຍຢ່າງເຊັ່ນ: ພື້ນທີ່ເສດຖະກິດໃໝ່; ເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່; ຜະລິດຕະພັນໃໝ່... ໂລກຈະເປີດກວ້າງກວ່າອີກ ຄວບຄູ່ໄປກັບການເຊື່ອມຕໍ່ທີ່ແໜ້ນແຟ້ນກວ່າອີກ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີສີ່ ຍັງສ້າງຄວາມທ້າທາຍ ແລະ ຄວາມສ່ຽງທີ່ອາດຈະເກີດຂຶ້ນ ກ່ຽວກັບການເຄື່ອນຍ້າຍເງິນທຶນ; ກ່ຽວກັບການແຂ່ງຂັນລະຫວ່າງໂລກຈິງ ແລະ ໂລກສະເໝືອນ. ໂດຍສະເພາະ, ຄວບຄູ່ໄປກັບການປັບເປົ້າໝາຍແລະຍຸດທະສາດການທຸລະກິດ, ວິສາຫະກິດດ້ານເຕັກໂນໂລຊີຈຳນວນໜຶ່ງກຳລັງເລີກຈ້າງຄົນງານຫຼາຍພັນຄົນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ມີບໍລິສັດເຕັກໂນໂລຢີດິຈິຕອນຫຼາຍແຫ່ງທີ່ລົ້ມລະລາຍ, ສົ່ງຜົນກະທົບທີ່ແນ່ນອນຕໍ່ຜະລິດຕະພັນດິຈິຕອນໂດຍສະເພາະ ແລະເສດຖະກິດໂລກໂດຍລວມ.
ສາຍການຜະລິດຜະລິດຕະພັນເຊນເຊີອັດສະລິຍະທີ່ເປັນມິດກັບສິ່ງແວດລ້ອມ ຂອງບໍລິສັດ Hyundai Kefico Vietnam Co., Ltd. (ເງິນລົງທຶນຈາກເກົາຫຼີ) ໃນສວນອຸດສາຫະກຳ ດ້າຍອານ II, ແຂວງ ຫາຍເຢືອງ _ພາບ: TTXVN
ທີຫ້າ, ຄວາມສ່ຽງດ້ານຄວາມປອດໄພທີ່ບໍ່ແມ່ນແບບດັ້ງເດີມເລີ່ມຮ້າຍແຮງຫຼາຍຂຶ້ນ. ໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມປອດໄພທີ່ບໍ່ແມ່ນແບບດັ້ງເດີມ ເຊັ່ນ: ການລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19 ນັ້ນ ບໍ່ເຄີຍເກີດຂຶ້ນມາກ່ອນ, ສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງໜັກໜ່ວງຕໍ່ລະບົບຕ່ອງໂສ້ການຜະລິດ ແລະ ການສະໜອງ ເນື່ອງຈາກການເວັ້ນໄລຍະຫ່າງທາງກາຍ. ນອກຈາກນີ້, ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດທີ່ເກີດໄວຂຶ້ນ, ຮຸນແຮງຂຶ້ນ ແລະ ຍາກທີ່ຈະຄາດການໄດ້ ກໍ່ສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງເລິກເຊິ່ງຕໍ່ຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ການພັດທະນາຂອງປະເທດ.
ກ່ຽວກັບສະພາບການພາຍໃນປະເທດ:
ທີໜຶ່ງ, ສືບຕໍ່ກໍ່ສ້າງພື້ນຖານເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ. ຫວຽດນາມໄດ້ຫັນປ່ຽນມາສູ່ພື້ນຖານເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ ຈາກພື້ນຖານເສດຖະກິດວາງແຜນການລວມສູນ ໃນທ້າຍທົດສະວັດທີ 80 ຂອງສະຕະວັດທີ XX. ການສ້າງລະບົບເສດຖະກິດຕະຫຼາດ ດ້ວຍແກນຫຼັກຄືການສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ກົນໄກຕະຫຼາດດຳເນີນການ ເພື່ອເປັນພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ການແຂ່ງຂັນ - ຈາກນັ້ນ, ແຫຼ່ງກຳລັງຈະຖືກຈັດແບ່ງໃຫ້ບັນດາພື້ນທີ່, ເຂດ ແລະ ຫົວໜ່ວຍທີ່ນຳໃຊ້ແຫຼ່ງກຳລັງນັ້ນ ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນທີ່ສຸດ. ໃນເກືອບ 40 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່, ຫວຽດນາມບັນລຸໄດ້ບັນດາຜົນງານອັນໃຫຍ່ຫຼວງ. ພິເສດ, ສະຖາບັນເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນຢ່າງຈະແຈ້ງຫຼາຍຂຶ້ນ. ໃນໄລຍະເຖິງປີ 2030 ວິໄສທັດເຖິງປີ 2045, ການສືບຕໍ່ກໍ່ສ້າງພື້ນຖານເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ສືບຕໍ່ມີການປະດິດສ້າງ ແລະປະຕິຮູບ, ໃນນັ້ນ ມີການປັບປຸງສະຖາບັນການພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ ຢ່າງຮອບດ້ານແລະຄົບຊຸດ. ກ່າວໂດຍສະຫຼຸບ, ຈຳເປັນຕ້ອງສ້າງສະພາບແວດລ້ອມທາງທຸລະກິດ ໂດຍອີງໃສ່ການແຂ່ງຂັນທີ່ຍຸດຕິທໍາ ແລະມີປະສິດທິພາບ.
ທີສອງ, ຫວຽດນາມກຳລັງກາຍເປັນໜຶ່ງໃນປະເທດທີ່ນຳໜ້າໃນໄລຍະການເຊື່ອມໂຍງສາກົນລຸ້ນໃໝ່. ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນຂອງຫວຽດນາມມາພ້ອມກັນກັບຂະບວນການສ້າງລະບົບເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິບົມ. ການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດສາກົນ - ໂດຍມີແກນຫຼັກແມ່ນການເປີດກວ້າງຕະຫຼາດ ແລະການຂະຫຍາຍພື້ນທີ່ເສດຖະກິດ ເຊິ່ງມີຄວາມຕ້ອງການພື້ນຖານແມ່ນເພີ່ມທະວີຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນ, ໃນນັ້ນ ມີຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນແຫ່ງຊາດ, ຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນຂອງຂະແໜງການ ແລະ ຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນຂອງວິສາຫະກິດ. ສິ່ງດັ່ງກ່າວສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ວິສາຫະກິດ ແລະຂະແໜງການໃນປະເທດ ໃນການເຊື່ອມຕໍ່ກັບຕ່ອງໂສ້ການຜະລິດ ແລະການສະໜອງທົ່ວໂລກ. ເຖິງວ່າຫວຽດນາມຈະເປັນຜູ້ມາຊ້າໃນຂະບວນການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ແຕ່ກໍແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາປະເທດທີ່ລິເລີ່ມການຮ່ວມມືດ້ານການຄ້າລຸ້ນໃໝ່. ຫວຽດນາມແມ່ນສະມາຊິກຜູ້ກໍ່ຕັ້ງຂອງສັນຍາ CPTPP, ສັນຍາ RCEP ແລະ ສັນຍາການຄ້າເສລີສອງຝ່າຍລຸ້ນໃໝ່ຫຼາຍສະບັບ. ຫວຽດນາມຍັງໄດ້ລົງນາມຂໍ້ຕົກລົງຮ່ວມມືກັບບັນດາປະເທດ ແລະ ດິນແດນສ່ວນໃຫຍ່ໃນໂລກ. ການເປີດກວ້າງເສດຖະກິດຂອງຫວຽດນາມ ແມ່ນໜຶ່ງໃນປະເທດທີ່ມີລະດັບສູງທີ່ສຸດໃນໂລກ. ເພື່ອສືບຕໍ່ “ເກັບກ່ຽວ” ຄວາມສໍາເລັດໃນຂະບວນການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດສາກົນ, ຫວຽດນາມຕ້ອງປະຕິບັດຫຼາຍມາດຕະການແກ້ໄຂພ້ອມກັນ, ແຕ່ສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ ການປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນການແຂ່ງຂັນຂອງປະເທດ, ຂະແໜງການ ແລະ ວິສາຫະກິດຫວຽດນາມ ຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ.
ທີສາມ, ຫວຽດນາມແມ່ນປະເທດທີ່ກຳລັງຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳຢ່າງແຂງແຮງ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍ່ແມ່ນປະເທດທີ່ໄດ້ຮັບທຶນໃນຂະບວນການເຄື່ອນຍ້າຍເງິນທຶນທົ່ວໂລກ. ໃນສະພາບການປ່ຽນແປງຫຼາຍຢ່າງໃນໂລກ, ການພົວພັນດ້ານເສດຖະກິດພວມໄດ້ຮັບການປັບປຸງໃຫ້ເໝາະສົມ. ແງ່ມູມໜຶ່ງທີ່ຈະແຈ້ງແມ່ນ ການເຄື່ອນຍ້າຍເງິນທຶນອອກຈາກປະເທດດັ້ງເດີມ ແລະເຂົ້າສູ່ປະເທດທີ່ພົ້ນເດັ່ນຂຶ້ນໃໝ່. ຫວຽດນາມແມ່ນປະເທດທີ່ຕ້ອນຮັບເງິນທຶນໄຫຼເຂົ້າມາ. ບັນຫາແມ່ນ ວິທີການແຂ່ງຂັນແລະດຶງດູດເງິນທຶນນັ້ນ. ແລະ ເມື່ອທຶນມາຮອດແລ້ວ ຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອຮັກສາທຶນນັ້ນໄວ້. ນອກຈາກນີ້, ຈະເຮັດຄືແນວໃດເພື່ອລະດົມທຶນໃນປະເທດເຂົ້າຮ່ວມຂະບວນການຜະລິດຮ່ວມກັບວິສາຫະກິດຕ່າງປະເທດທີ່ລົງທຶນຢູ່ຫວຽດນາມ. ບັນຫາສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ ເຮັດຄືແນວໃດໃຫ້ທຶນຕ່າງປະເທດບໍ່ຄອບງຳ ຫຼືກົດຂີ່ ທຶນໃນປະເທດ ແຕ່ຮ່ວມມືກັນເພື່ອການພັດທະນາຮ່ວມກັນ (ຕາມຫຼັກການ Win - Win, ຜົນປະໂຫຍດຮ່ວມກັນ).
ທີສີ່, ຫວຽດນາມແມ່ນປະເທດທີ່ມາພາຍຫຼັງໃນການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງກ່ອນ ແຕ່ມາພ້ອມກັບໂລກ ໃນການປະຕິວັດອຸດສາປະກຳຄັ້ງທີສີ່ - ການຫັນເປັນທັນສະໄໝ. ການປະຕິວັດອຸດສາປະກຳຄັ້ງທີສີ່ ໂດຍມີແກນຫຼັກຄືການຫັນເປັນດິຈິຕອນ, ສ້າງໂອກາດໃນການຂະຫຍາຍພື້ນທີ່ທາງເສດຖະກິດ. ຄຽງຄູ່ກັບໂລກ, ຫວຽດນາມພວມກໍ່ສ້າງລະບົບອຸດສາຫະກຳທີ່ທັນສະໄໝ. ຜະລິດຕະພັນເຕັກໂນໂລຢີໃໝ່ໄດ້ຖືກນຳມາໃຊ້. ບັນຫາແມ່ນ ວິທີການເອົາຊະນະ ຢກັບດັກການປຸງແຕ່ງ” ຊຶ່ງໝາຍເຖິງການຄົງຢູ່ໃນຂັ້ນຕອນການຮັບເໝົາປຸງແຕ່ງທີ່ມີມູນຄ່າເພີ່ມຕ່ຳ ໂດຍບໍ່ສາມາດກ້າວໄປສູ່ ຂັ້ນຕອນທີ່ມີມູນຄ່າເພີ່ມສູງຂຶ້ນໄດ້. ການສ້າງຕ່ອງໂສ້ການຜະລິດ ແລະການແຈກຢາຍ ຕິດກັບການສົ່ງເສີມເຄື່ອງໝາຍການຄ້າຫວຽດນາມ ແລະການເຂົ້າຮ່ວມໃນຕ່ອງໂສ້ຄຸນຄ່າທົ່ວໂລກ ແມ່ນໜຶ່ງໃນຈຸດສຸມຂອງການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ.
ທີຫ້າ, ຫວຽດນາມກຳລັງຢູ່ໃນຂະບວນວິວັດການຫັນເປັນຕົວເມືອງຢ່າງແຂງແຮງ. ພ້ອມກັນກັນການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳແລະທັນສະໄໝ, ການສ້າງພື້ນຖານເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນຢ່າງເລິກເຊິ່ງນັ້ນ, ຂະບວນການຍ້າຍປະຊາກອນໄປສູ່ສູນກາງແລະເຂດຕົວເມືອງທີ່ສຳຄັນ ແມ່ນທ່າອ່ຽງທີ່ຫຼີກລ່ຽງບໍ່ໄດ້. ຂະບວນການຫັນເປັນຕົວເມືອງ ແມ່ນຜົນຕາມມາທີ່ຫຼີກລ່ຽງບໍ່ໄດ້ ຂອງບັນດາຂະບວນການຫັນເປັນອຸດສາຫະກໍາ, ການເປີດຕະຫຼາດ, ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ແລະ ການປ່ຽນແປງດິຈິຕອນ. ເນື້ອແທ້ຂອງການຫັນເປັນຕົວເມືອງແມ່ນ ເພື່ອເພີ່ມທະວີການເຕົ້າໂຮມຜູ້ທີ່ເກ່ງກ້າສາມາດ ແລະ ຊັບພະຍາກອນວັດຖຸ ເຂົ້າໃນພື້ນທີ່ທີ່ໄດ້ປຽບ ເພື່ອເພີ່ມປະສິດທິພາບເສດຖະກິດຈາກຂະໜາດ. ປະຈຸບັນ, ຫວຽດນາມມີຂະໜາດການຂະຫຍາຍຕົວຂອງຕົວເມືອງຫຼາຍກວ່າ 40% ແລະມີແນວໂນ້ມວ່າຈະເພີ່ມຂຶ້ນເຖິງ 50% ພາຍໃນປີ 2030. ຄວາມສຳເລັດຂອງຫວຽດນາມໃນການພັດທະນາຕົວເມືອງ ໂດຍປາສະຈາກການກໍ່ຕົວຂອງຊຸມຊົນແອອັດນັ້ນ ໄດ້ຮັບການຕີລາຄາສູງຈາກທົ່ວໂລກ. ຈາກນີ້ຮອດປີ 2030 ແລະ ວິໄສທັດຮອດປີ 2045, ການຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການດ້ານການຫັນເປັນຕົວເມືອງແມ່ນຄວາມທ້າທາຍທີ່ແທ້ຈິງ ສຳລັບການພັດທະນາເສດຖະກິດ.
ທີຫົກ, ການເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງແຂງແຮງຂອງຊົນຊັ້ນກາງ, ຕາມມາດ້ວຍອັດຕາເງິນຝາກປະຢັດທີ່ສູງ ແລະ ມີຊັບພະຍາກອນທີ່ມີທ່າແຮງສໍາລັບການພັດທະນາ. ຫຼັງຈາກເກືອບ 40 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່, ຫວຽດນາມໄດ້ກາຍເປັນປະເທດທີ່ມີລາຍໄດ້ປານກາງ (ຕ່ຳ). ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຫວຽດນາມຍັງຢູ່ໃນຍຸກທອງຄຳຂອງປະຊາກອນ ເປັນຜົນໃຫ້ອັດຕາການເຕີບໂຕຂອງຊົນຊັ້ນກາງຂອງຫວຽດນາມເພີ່ມຂຶ້ນໄວທີ່ສຸດໃນອາຊີ. ທະນາຄານໂລກປະເມີນການເພີ່ມຂຶ້ນຂອງຊົນຊັ້ນກາງໃນຫວຽດນາມວ່າ ເປັນຄວາມສຳເລັດໃນຂະບວນການພັດທະນາເສດຖະກິດ. ປະຊາຊົນຫວຽດນາມນັບລ້ານຄົນຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກ ແລະ ກ້າວໄປສູ່ “ຂັ້ນໄດເສດຖະກິດ” ທີ່ສູງກວ່າ ເຊິ່ງແມ່ນຊົນຊັ້ນກາງ.
ທີເຈັດ, ຫວຽດນາມແມ່ນປະເທດທີ່ມີລາຍໄດ້ປານກາງ (ຕ່ຳ) ແລ້ວ, ໂຄງສ້າງພື້ນຖານພວມຢູ່ໃນໄລຍະແຫ່ງການລົງທຶນ ແລະ ຍົກລະດັບຢ່າງແຂງແຮງ. ເພື່ອຜ່ານພົ້ນ “ກັບດັກລາຍໄດ້ປານກາງ”, ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການໜຶ່ງແມ່ນການລົງທຶນຈຳນວນຫຼາຍ ເພື່ອປັບປຸງ ແລະ ຍົກລະດັບລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ໂດຍສະເພາະ ໂຄງສ້າງພື້ນຖານດ້ານການຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງ, ເຊິ່ງຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການມີກົນໄກທີ່ແຂງແຮງ ແລະມີປະສິດທິພາບ ໃນການດຶງດູດເງິນລົງທຶນ. ບັນຫາແມ່ນຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອສາມາດຍົກລະດັບໂຄງສ້າງພື້ນຖານໄດ້ ແຕ່ບໍ່ຕົກຢູ່ໃນກັບດັກໜີ້ຕ່າງປະເທດ. ນີ້ແມ່ນບັນຫາທີ່ສຳຄັນຢ່າງແທ້ຈິງ ໃນໄລຍະນັບແຕ່ນີ້ຮອດປີ 2030, ໂດຍມີວິໄສທັດຮອດປີ 2045.
ທີແປດ, ປະຈຸບັນຫວຽດນາມແມ່ນປະເທດທີ່ມີອັດຕາສ່ວນປະຊາກອນເປັນທອງຄຳ, ແຕ່ມີສັນຍານວ່າ ໃນບໍ່ຊ້ານີ້ ປະຊາກອນຈະກ້າວເຂົ້າສູ່ໄລຍະສູງໄວ. ຈາກຜົນການຄົ້ນຄວ້າທາງສັງຄົມວິທະຍາ ຍຸກທອງຄຳຂອງປະຊາກອນຫວຽດນາມເລີ່ມຕົ້ນໃນປີ 2006 ແລະ ຈະສິ້ນສຸດລົງໃນປີ 2039. ຍຸກທອງຄຳຂອງປະຊາກອນຖືເປັນຍຸກທອງຄຳຂອງການພັດທະນາຂອງແຕ່ລະປະເທດ ເມື່ອອັດຕາສ່ວນຄົນງານເປັນສອງເທົ່າຂອງຈຳນວນຜູ້ຢູ່ໃນອຸປະກະລະ. ພວກເຮົາມີເວລາເຫຼືອອີກປະມານ 15 ປີໃນການໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກຂໍ້ໄດ້ປຽບນີ້ ພ້ອມທັງກຽມພ້ອມຮັບມືກັບຈຳນວນປະຊາກອນສູງອາຍຸ.
ທີເກົ້າ, ໂດຍແມ່ນປະເທດໜຶ່ງໃນບັນດາປະເທດທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຢ່າງໜັກໜ່ວງຈາກການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດຫຼາຍ, ຫວຽດນາມໄດ້ຮັບການລະບຸໂດຍຄະນະກຳມະການລະຫວ່າງລັດຖະບານກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ (IPCC) ເປັນໜຶ່ງໃນປະເທດທີ່ມີແນວໂນ້ມວ່າ ຈະໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຢ່າງຮຸນແຮງ ຈາກການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ ຍ້ອນມີຝັ່ງທະເລທີ່ຍາວຢຽດ, ພື້ນທີ່ມະຫາສະໝຸດອັນກວ້າງໃຫຍ່, ເຂດທົ່ງພຽງແລະທົ່ງນ້ຳທ່ວມຂັງອັນກວ້າງຂວາງ, ເປັນບ່ອນຢູ່ໃນເສັ້ນທາງຂອງພະຍຸ ແລະ ມີປະຊາກອນທີ່ທຸກຍາກຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ. ການຮັບມືຕອບໂຕ້ກັບໄພແຫ້ງແລ້ງ, ຕ້ານການລ່ວງລ້ຳຂອງນ້ຳເຄັມ ແລະ ການເຊາະເຈື່ອນແຄມທະເລ ຢູ່ເຂດທົ່ງພຽງຫາກແມ່ນ້ຳຂອງ ຖືເປັນບັນຫາທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ. ສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ ການປັບຕົວ ແລະ ແກ້ໄຂຜົນກະທົບທາງລົບ ຈາກການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ. ສິ່ງນີ້ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຫວຽດນາມຕ້ອງໃຊ້ຄວາມພະຍາຍາມຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃນຂະບວນການພັດທະນາປະເທດ.
ເພື່ອບັນລຸຄວາມມຸ່ງມາດປາດຖະໜາໃນການພັດທະນາປະເທດ
ທີໜຶ່ງ, ສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ຈິນຕະນາການກ່ຽວກັບເສດຖະກິດ, ກຳນົດແນວທາງແລະແຜນນະໂຍບາຍການພັດທະນາເສດຖະກິດທີ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ນຳພາການປະຕິບັດແນວທາງ ແລະແຜນນະໂຍບາຍນັ້ນ ຢ່າງສຳເລັດຜົນ.
ຜ່ານເກືອບ 40 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ປ່ຽນແປງໃໝ່ຈິນຕະນາການຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ປັບປຸງເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມໃຫ້ສົມບູນແບບ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍຊັບພະຍາກອນທັງໝົດ ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ຄວາມສາມາດປະດິດສ້າງຂອງທຸກຊົນຊັ້ນ ແລະປະຊາຊົນທຸກຊັ້ນວັນນະ... ໃນໄລຍະຈະມາເຖິງ, ເພື່ອກຳນົດແນວທາງ,ນະໂຍບາຍ ແລະ ແຜນນະໂຍບາຍທີ່ສຳຄັນທາງເສດຖະກິດໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ພັກຈຳເປັນຕ້ອງສືບຕໍ່ເສີມຂະຫຍາຍປະຊາທິປະໄຕໃນທົ່ວສັງຄົມ, ເລີ່ມຈາກຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ, ອີງໃສ່ປະຊາຊົນ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍສະຕິປັນຍາຂອງທົ່ວປວງຊົນ ໃນການສ້າງແຜນນະໂຍບາຍແລະ ນະໂຍບາຍຂອງພັກ. ເພື່ອປັບປຸງຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງການປະກາດໃຊ້ແນວທາງ, ແຜນນະໂຍບາຍ ແລະນະໂຍບາຍເສດຖະກິດ... ຈໍາເປັນຕ້ອງເອົາຊະນະການບັງຄັບແບບອັດຕະວິໄສ, ເຈດຈຳນົງນິຍົມ ແລະ ຄຳພີຕາຍຕົວ, ຕ້ອງເຄົາລົບກົດເກນພາວະວິໄສ, ເລີ່ມຈາກພຶດຕິກຳຕົວຈິງ ແລະ ຕິດແໜ້ນກັບຄວາມເປັນຈິງຂອງປະເທດ.
ຮັບປະກັນຄວາມເປັນເອກະພາບແບບສັດຈະວິພາກ ລະຫວ່າງເສດຖະກິດແລະການເມືອງ. ນະໂຍບາຍ, ແຜນນະໂຍບາຍ ແລະ ແນວທາງເສດຖະກິດ ຕ້ອງໄດ້ຮັບການພິນິດພິສູດທາງດ້ານເສດຖະກິດແລະການເມືອງ ໃນຄວາມເປັນເອກະພາບແບບສັດຈະວິພາກ, ແກ້ໄຂຂໍ້ຜິດພາດໃນການແຍກເສດຖະກິດອອກຈາກການເມືອງ; ແກ້ໄຂການພົວພັນລະຫວ່າງຜົນປະໂຫຍດໄລຍະສັ້ນແລະໄລຍະຍາວ, ຜົນປະໂຫຍດພາກສ່ວນແລະທ້ອງຖິ່ນ ກັບຜົນປະໂຫຍດລວມ, ຜົນປະໂຫຍດຂອງສັງຄົມທັງໝົດ ກັບຜົນປະໂຫຍດຂອງແຕ່ລະຊົນຊັ້ນ, ແຕ່ລະຊັ້ນຄົນ ແລະ ແຕ່ລະບຸກຄົນ ຢ່າງເໝາະສົມ. ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບຜົນປະໂຫຍດຂອງປະເທດແລະຊົນຊາດເປັນອັນດັບໜຶ່ງ; ຍຶດໝັ້ນໃນເອກະລາດແລະຄວາມເປັນເຈົ້າຕົນເອງຂອງຊາດ ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ເປັນເຈົ້າການແລະຕັ້ງໜ້າໃນການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ ບົນພື້ນຖານຂອງຄວາມສະເໝີພາບ ການຮ່ວມມື ແລະ ມີຜົນປະໂຫຍດຮ່ວມກັນ.
ເພື່ອປະຕິບັດແຜນນະໂຍບາຍແລະແນວທາງຂອງຕົນປະສົບຜົນສໍາເລັດ, ພັກຕ້ອງນຳພາການກໍ່ສ້າງ ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ ເຮັດໜ້າທີ່ບໍລິຫານຄຸ້ມຄອງ ແລະຈັດຕັ້ງການກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງປະເທດ ຢ່າງດີ. ດ້ວຍບົດບາດນີ້, ພັກນຳພາການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະກົນໄກແຫ່ງລັດ, ກໍ່ສ້າງກົນໄກແຫ່ງລັດໃຫ້ສະອາດ ແລະ ເຂັ້ມແຂງ; ຫັນປ່ຽນຈາກແນວຄວາມຄິດກ່ຽວກັບລັດຜູ້ບໍລິຫານປົກຄອງ ໄປສູ່ລັດສ້າງສາພັດທະນາ; ປະສານສົມທົບການເຄື່ອນໄຫວຂອງບັນດາອົງການຂອງລັດ, ຮັບປະກັນການດຳເນີນງານຂອງອົງການເຫຼົ່ານັ້ນຢ່າງຊ່ອງລ່ອງຄ່ອງດີ. ພັກບໍ່ໄດ້ຕັດສິນບັນຫາສະເພາະທີ່ຢູ່ພາຍໃຕ້ສິດອຳນາດຂອງອົງການລັດ. ການກຳນົດບົດບາດນຳພາຂອງພັກ ແລະ ພາລະໜ້າທີ່ຄຸ້ມຄອງເສດຖະກິດຂອງລັດຢ່າງຈະແຈ້ງ ເພື່ອແກ້ໄຂຜ່ານຜ່າສະຖານະການທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນບາງຄັ້ງ ແລະ ບາງແຫ່ງ ທີ່ອົງການຂອງພັກເຂົ້າມາແທນທີ່ໜ້າທີ່ບໍລິຫານຂອງລັດ, ໃນຂະນະທີ່ ອົງການຂອງລັດຄອບງຳສິດຄຸ້ມຄອງຂອງວິສາຫະກິດ.
ທີສອງ, ເພີ່ມທະວີການກວດກາ ແລະ ຕິດຕາມກວດກາ ໃນການປະຕິບັດແນວທາງແລະແຜນນະໂຍບາຍດ້ານເສດຖະກິດຂອງພັກ.
ການກວດກາ ແລະ ຕິດຕາມກວດກາແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາແບບວິທີການນຳພາພື້ນຖານຂອງພັກ. ຜ່ານວຽກງານນີ້, ພັກກຳແໜ້ນສະພາບການທຸກດ້ານຂອງບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງພັກ, ກຳແໜ້ນຖັນແຖວພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກທີ່ປະຕິບັດຕາມທັດສະນະແລະແນວທາງຂອງພັກ ເພື່ອມີວິທີການນຳພາແລະຊີ້ນຳທີ່ເໝາະສົມ. ນອກຈາກນັ້ນ, ຍັງເປັນການກວດສອບຄວາມຖືກຕ້ອງ ແລະ ແມ່ນຢຳ ຂອງແຜນນະໂຍບາຍແລະແນວທາງເສດຖະກິດ, ດັດແກ້ການຈັດຕັ້ງ ການປະຕິບັດ ແລະ ປັບປ່ຽນຖ້າຈຳເປັນ.
ພາລະໜ້າທີ່ສຳຄັນຂອງການກວດກາແລະຕິດຕາມກວດກາ ແມ່ນເພື່ອຕໍ່ສູ້ຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ ເຊິ່ງກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນ ການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ໃນຂົງເຂດເສດຖະກິດ. ເພື່ອສາມາດເຮັດສິ່ງນີ້ໄດ້ ຈຳເປັນຕ້ອງມີກົດລະບຽບທີ່ເຂັ້ມງວດກ່ຽວກັບການລາຍງານໄລ່ລຽງຊັບສິນແລະລາຍໄດ້ ຂອງພະນັກງານທີ່ມີຕໍາແໜ່ງແລະອຳນາດ; ຊີ້ແຈງສິດອຳນາດ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງພະນັກງານແລະລັດຖະກອນ ແຕ່ລະຕຳແໜ່ງ; ຄວບຄຸມລາຍຮັບແລະລາຍຈ່າຍທາງການເງິນ ຂອງອົງການແລະການຈັດຕັ້ງ... ຄວາມໂປ່ງໃສແລະເປີດເຜີຍຂໍ້ມູນເພື່ອເສີມຂະຫຍາຍປະຊາທິປະໄຕ, ສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ອົງການຈັດຕັ້ງພັກ, ອົງການຈັດຕັ້ງມວນຊົນແລະປະຊາຊົນສ່ວຍໃຫຍ່ ຄົ້ນພົບ, ລາຍງານຕໍ່ອົງການທີ່ມີອຳນາດ ເພື່ອກວດສອບ ແລະ ຈັດການແກ້ໄຂການກະທຳສໍ້ລາດບັງຫຼວງໃນຖັນແຖວພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ. ຈຳເປັນທີ່ສຸດທີ່ຕ້ອງມີກົນໄກໃນການປ້ອງກັນ, ລົງໂທດ, ສັ່ງເຕືອນ ແລະ ຮັບປະກັນວ່າ ບໍ່ຢາກສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ບໍ່ສາມາດສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ບໍ່ກ້າສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງສໍ້ລາດບັງຫຼວງ.
ທີສາມ, ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບວຽກງານສະຫຼຸບສັງລວມພຶດຕິກຳ.
ການສະຫຼຸບສັງລວມພຶດຕິກຳ, ການຄົ້ນຄວ້າແລະພັດທະນາທິດສະດີ, ປະກອບສ່ວນໃນການສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະແນວທາງ, ແຜນນະໂຍບາຍ ແລະ ແຜນການພັດທະນາເສດຖະກິດໃນປະຈຸບັນແລະໄຍະຍາວ ແມ່ນໜ້າທີ່ທີ່ສຳຄັນ. ພາກປະຕິບັດຕົວຈິງໃນເກືອບ 40 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ພັກໄດ້ສະຫຼຸບສັງລວມພຶດຕິກຳ, ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງລະບົບທິດສະດີເສດຖະກິດທີ່ໜັກແໜ້ນໃຫ້ສົມບູນແບບຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ພັກເອົາໃຈໃສ່ເຖິງການນຳພາຮອບດ້ານ, ແຕ່ບັນດາແຜນນະໂຍບາຍໃຫຍ່ແລະສຳຄັນ ຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບການທົດລອງ ແລະ ສະຫຼຸບເປັນບົດຮຽນທາງທິດສະດີ ເພື່ອຊີ້ນຳໃນວົງກວ້າງ. ໃນເວລາທີ່ຈະມາເຖິງນີ້, ວຽກງານນີ້ຈະຕ້ອງເນັ້ນການສະຫຼຸບສັງລວມພຶດຕິກຳຕົວຈິງ, ເລີ່ມຈາກຄວາມເປັນຈິງ ແລະ ຕິດຕາມການປະຕິບັດຢ່າງໃກ້ຊິດ, ການຄົ້ນຄວ້າທິດສະດີຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ສຸມໃສ່ການແກ້ບັນຫາທີ່ເກີດຈາກພຶດຕິກຳຕົວຈິງຢ່າງທັນການແລະປະສິດທິພາບ. ຕີລາຄາສູງການນຳໃຊ້ທີ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ຄວາມຮັບຮູ້ຂອງກົດໝາຍເສດຖະກິດຕາມເປົ້າໝາຍ, ປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນການຄາດຄະເນ ແລະ ວິໄສທັດໄລຍະຍາວ. ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບການໝູນໃຊ້ແລະເຂົ້າໃຈກົດເກນເສດຖະກິດພາວະວິໄສ ຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ປັບປຸງຍົກສູງຄວາມສາມາດໃນການຄາດຄະເນແລະວິໄສທັດໄລຍະຍາວ.
ທີສີ່, ຍົກສູງບົດບາດ ແລະປະສິດທິຜົນ ການນຳພາເສດຖະກິດຂອງອົງການຈັດຕັ້ງພັກ ແລະສະມາຊິກພັກທີ່ດຳເນີນງານໃນອົງການຂອງລັດ ແລະອົງການທາງເສດຖະກິດ.
ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງພັກແລະສະມາຊິກພັກ ຊາບຊຶມແລະຜັນຂະຫຍາຍປະຕິວັດຄຳສັ່ງແລະມະຕິຂອງພັກໂດຍກົງ, ດຳເນີນວຽກງານດ້ານການເມືອງແລະແນວຄິດ ເພື່ອມະຫາຊົນໃນວິສາຫະກິດ ແລະອົງການຕ່າງໆ. ຜ່ານບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງພັກແລະສະມາຊິກພັກ, ອົງການຈັດຕັ້ງພັກ ນຳພາອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນປະຕິບັດຕາມແຜນນະໂຍບາຍແລະແນວທາງຂອງພັກ, ນະໂຍບາຍແລະກົດໝາຍຂອງລັດ, ໃນນັ້ນມີ ແນວທາງແລະນະໂຍບາຍດ້ານເສດຖະກິດ. ດັ່ງນັ້ນ, ຈຳເປັນຕ້ອງຍົກສູງບົດບາດນຳໜ້າ ເປັນແບບຢ່າງ ແລະ ຄວາມສາມາດຄຸ້ມຄອງເສດຖະກິດຂອງສະມາຊິກພັກ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ສະມາຊິກພັກທີ່ດຳລົງຕຳແໜ່ງສຳຄັນໃນກົນໄກຄຸ້ມຄອງເສດຖະກິດ.
ທີຫ້າ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ວຽກງານພະນັກງານໃນຂົງເຂດການນຳພາແລະຄຸ້ມຄອງເສດຖະກິດ.
ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງການເຊື່ອມໂຍງທີ່ນັບມື້ນັບເລິກເຊິ່ງ ຈຳເປັນຕ້ອງສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານ ແລະລັດຖະກອນໃນກົງຈັກຂອງລັດ ແລະ ບຳລຸງສ້າງຊັບພະຍາກອນມະນຸດທີ່ມີຄຸນນະພາບໃຫ້ພື້ນຖານເສດຖະກິດທັງໝົດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ການຄົ້ນຫາ, ການຝຶກອົບຮົມ ແລະການບຳລຸງສ້າງ ພະນັກງານນຳພາທີ່ສຳຄັນໃນຂົງເຂດເສດຖະກິດ.
ປ່ຽນແປງໃໝ່ວຽກງານພະນັກງານ; ມີກົນໄກໃນການຄົ້ນພົບ, ວາງແຜນ, ຝຶກອົບຮົມ, ບຳລຸງສ້າງ ແລະ ຈັດວາງພະນັກງານທີ່ມີຄວາມກ້າຫານ, ມີຄວາມສາມາດໂດດເດັ່ນ ແລະ ມີໂອກາດກ້າວເຂົ້າສູ່ຕຳແໜ່ງຜູ້ນໍາ ແລະຜູ້ບໍລິຫານ, ລວມທັງການເລື່ອນຕຳແໜ່ງເກີນລະດັບ, ໂດຍສະເພາະພະນັກງານໜຸ່ມ. ປັບປຸງລະບົບລະບຽບການກຳນົດສິດອຳນາດ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບ ຂອງກຳມະການພັກ, ສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຂັ້ນໃຫ້ຄົບຖ້ວນ, ໂດຍສະເພາະຕຳແໜ່ງການນຳພາແລະຄຸ້ມຄອງເສດຖະກິດ ເພື່ອເປັນພື້ນຖານໃນການສະແດງຄວາມຄິດເຫັນ ແລະ ປະເມີນຜູ້ນຳ ແລະ ຜູ້ບໍລິຫານຄຸ້ມຄອງ ໃນຂົງເຂດເສດຖະກິດ. ນອກຈາກນັ້ນ, ມີມາດຕະການທີ່ມີປະສິດທິພາບໃນການຈັດການຢ່າງເຄັ່ງຄັດ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ສະເໜີໃຫ້ຍົກເລີກສະມາຊິກພັກທີ່ມີຕຳແໜ່ງສຳຄັນໃນຂະແໜງເສດຖະກິດ ທີ່ມີຄວາມສາມາດອ່ອນແອ ແລະ ມີພຶດຕິກຳສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະໃຊ້ຈ່າຍຟຸມເຟືອຍ./.
------------------------
(1) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XIII, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2021, ເຫຼັ້ມ 1, ໜ້າ 12.
* ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 1036 (ເດືອນເມສາ 2024)
