1- ຜົນກະທົບທາງເສດຖະກິດ

ທີໜຶ່ງ, ຫຼຸດຜ່ອນພາລະທາງດ້ານການເງິນຂອງຄົວເຮືອນ, ໂດຍສະເພາະກຸ່ມທີ່ມີລາຍໄດ້ຕໍ່າ ແລະ ປານກາງ

ແຜນນະໂຍບາຍຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນສຳລັບນັກຮຽນອະນຸບານ ແລະ ມັດທະຍົມຕອນປາຍໃນສະຖາບັນການສຶກສາຂອງລັດມີຜົນກະທົບໂດຍກົງຕໍ່ແຕ່ລະຄົວເຮືອນ, ໂດຍສະເພາະຄອບຄົວທີ່ມີລາຍໄດ້ຕໍ່າ ແລະ ປານກາງ. ອີງຕາມຂໍ້ມູນຂອງກົມໃຫຍ່ສະຖິຕິ (ປີ 2020), ແຕ່ລະຄົວເຮືອນໃນເຂດຕົວເມືອງໄດ້ໃຊ້ຈ່າຍສະເລ່ຍ 10,7 ລ້ານດົ່ງ/ປີ/ນັກຮຽນ ເຊິ່ງສູງກວ່າຄົວເຮືອນໃນເຂດຊົນນະບົດເຖິງ 2,1 ເທົ່າ. ກຸ່ມທີ່ມີລາຍໄດ້ສູງສຸດໃຊ້ຈ່າຍດ້ານການສຶກສາຫຼາຍກວ່າ 15,4 ລ້ານດົ່ງ/ຄົນ/ປີ, ໃນຂະນະທີ່ກຸ່ມທີ່ມີລາຍໄດ້ຕໍ່າສຸດໃຊ້ຈ່າຍພຽງ 2,5 ລ້ານດົ່ງ ເຊິ່ງແຕກຕ່າງກັນເຖິງ 6,2 ເທົ່າ. ບໍ່ພຽງແຕ່ເທົ່ານັ້ນ, ຫຼາຍຄອບຄົວຍັງຕ້ອງໃຊ້ເງິນຈຳນວນໜຶ່ງເພື່ອໃຫ້ລູກຂອງເຂົາຮຽນນອກກຳນົດເວລາ, ເຊິ່ງກວມເອົາ 32% ຂອງຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນການສຶກສາທັງໝົດໃນໂຮງຮຽນປະຖົມ, 42% ໃນໂຮງຮຽນມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນ ແລະ 43% ໃນໂຮງຮຽນມັດທະຍົມຕອນປາຍ⁽¹⁾.

ການຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນຈະຊ່ວຍໃຫ້ຄົວເຮືອນຫວຽດນາມຫຼຸດຜ່ອນແຮງກົດດັນທາງດ້ານການເງິນ, ໃນຂະນະທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຂົາສາມາດຈັດສັນ "ງົບປະມານ" ຂອງຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າຄືນໃໝ່ໃຫ້ກັບຄວາມຕ້ອງການທີ່ຈຳເປັນ, ເຊັ່ນ: ການດູແລສຸຂະພາບ, ໂພຊະນາການ, ການລົງທຶນໃນການສຶກສາເພີ່ມເຕີມ ຫຼື ການອອມເງິນສຳລັບອະນາຄົດ. ພິເສດ, ແຜນນະໂຍບາຍນີ້ມີຄວາມໝາຍໂດຍສະເພາະສຳລັບຄົວເຮືອນທຸກຍາກ ແລະ ເກືອບທຸກຍາກ, ຊ່ວຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮັກສາສະພາບການດຳລົງຊີວິດທີ່ໝັ້ນຄົງ ແລະ ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງທີ່ຈະຕົກຢູ່ໃນວົງວຽນຄວາມທຸກຍາກ. ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນການສຶກສາແມ່ນໜຶ່ງໃນເຫດຜົນທີ່ເດັກນ້ອຍຫຼາຍຄົນ, ໂດຍສະເພາະເດັກນ້ອຍໃນເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ, ຕ້ອງອອກຈາກໂຮງຮຽນ. ເມື່ອອຸປະສັກທາງດ້ານການເງິນຖືກລົບລ້າງ, ເດັກນ້ອຍ ແລະ ນັກຮຽນຈະມີເງື່ອນໄຂທີ່ເອື້ອອຳນວຍໃນການໄປໂຮງຮຽນ, ສຳເລັດໂຄງການອະນຸບານ ແລະ ການສຶກສາທົ່ວໄປ ແລະ ຂະຫຍາຍໂອກາດໃນການເຮັດວຽກໃນອະນາຄົດ. ດັ່ງນັ້ນ, ການຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນບໍ່ພຽງແຕ່ຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນຄວາມກົດດັນທາງດ້ານການເງິນຕໍ່ຄົວເຮືອນ, ເພີ່ມອັດຕາການສຳເລັດການສຶກສາທົ່ວໄປ, ເພີ່ມອັດຕາການເຂົ້າເຖິງການສຶກສາເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງສ້າງເງື່ອນໄຂເພື່ອປັບປຸງຄຸນນະພາບຊີວິດ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການຫຼຸດຜ່ອນຊ່ອງຫວ່າງລະຫວ່າງຄົນຮັ່ງມີ ແລະ ຄົນທຸກຍາກ.

ທີສອງ, ເພີ່ມກຳລັງຊື້ ແລະ ກະຕຸ້ນການບໍລິໂພກພາຍໃນປະເທດ

ນອກເໜືອຈາກຜົນກະທົບໃນທາງບວກຕໍ່ການເງິນຂອງຄົວເຮືອນແລ້ວ, ລາຍໄດ້ທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກການບໍ່ຕ້ອງຈ່າຍຄ່າຮຽນຍັງຊ່ວຍກະຕຸ້ນການບໍລິໂພກ, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງສ້າງແຮງຜັກດັນໃຫ້ແກ່ເສດຖະກິດ. ເມື່ອຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຄົງທີ່ຫຼຸດລົງ, ຄົວເຮືອນກໍ່ມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະໃຊ້ຈ່າຍກັບອາຫານ, ຜະລິດຕະພັນໃນຄົວເຮືອນ, ບໍລິການ ແລະ ການທ່ອງທ່ຽວຫຼາຍຂຶ້ນ.

ບໍ່ພຽງແຕ່ຢຸດຢູ່ທີ່ການບໍລິໂພກສ່ວນບຸກຄົນເທົ່ານັ້ນ, ການໃຊ້ຈ່າຍທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຍັງກະຕຸ້ນຄວາມຕ້ອງການ, ສ້າງຜົນກະທົບແຜ່ກະຈາຍຕໍ່ເສດຖະກິດໂດຍລວມ. ວິສາຫະກິດຈະຂະຫຍາຍການຜະລິດ, ສ້າງວຽກເຮັດງານທຳ ແລະ ລາຍໄດ້ເພີ່ມເຕີມໃຫ້ກັບຜູ້ອອກແຮງງານ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການເຕີບໂຕຂອງ GDP ແລະ ຮັບປະກັນການພັດທະນາເສດຖະກິດຢ່າງຍືນຍົງ. ດັ່ງນັ້ນ, ການຕັດສິນໃຈນະໂຍບາຍນີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ສະໜັບສະໜູນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນນະໂຍບາຍກະຕຸ້ນຄວາມຕ້ອງການດ້ານເສດຖະກິດທີ່ມີປະສິດທິພາບ, ຊ່ວຍເພີ່ມການບໍລິໂພກພາຍໃນປະເທດ, ສົ່ງເສີມການຜະລິດ ແລະ ຂະຫຍາຍຂະໜາດຂອງວິສາຫະກິດ.

ທີສາມ, ປັບປຸງຄຸນນະພາບຂອງຊັບພະຍາກອນມະນຸດ, ສົ່ງເສີມການເຕີບໂຕໃນໄລຍະຍາວ

ແຜນນະໂຍບາຍຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນບໍ່ພຽງແຕ່ຮັບປະກັນຄວາມສະເໝີພາບໃນການສຶກສາເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການປັບປຸງຄຸນນະພາບຂອງຊັບພະຍາກອນມະນຸດ, ຈາກນັ້ນຈຶ່ງສົ່ງເສີມຂະບວນການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ແລະທັນສະໄໝ, ຊຸກຍູ້ການເຕີບໂຕໃນໄລຍະຍາວຂອງປະເທດ ແລະ ປັບປຸງຍົກສູງຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນຂອງຫວຽດນາມໃນສະພາບແວດລ້ອມສາກົນ.

ເມື່ອອຸປະສັກທາງດ້ານການເງິນຖືກລົບລ້າງ, ອັດຕາການສຳເລັດການສຶກສາທົ່ວໄປຈະເພີ່ມຂຶ້ນ, ໂດຍສະເພາະໃນເຂດທີ່ມີສະພາບເສດຖະກິດ-ສັງຄົມທີ່ຫຍຸ້ງຍາກ, ຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ຮຽນມີໂອກາດສຶກສາຕໍ່ໃນລະດັບທີ່ສູງຂຶ້ນ, ພັດທະນາຄຸນວຸດທິວິຊາຊີບ ແລະ ທັກສະດ້ານອາຊີບຂອງເຂົາເຈົ້າ. ໃນໄລຍະຍາວ, ແຜນນະໂຍບາຍນີ້ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການສ້າງຊັບພະຍາກອນບຸກຄົນທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງ, ຊ່ວຍເພີ່ມຜະລິດຕະພາບແຮງງານ, ດຶງດູດການລົງທຶນຈາກຕ່າງປະເທດ ແລະ ເພີ່ມຄວາມສາມາດໃນການແຂ່ງຂັນຂອງປະເທດ. ຜະລິດຕະພາບແຮງງານຂອງຫວຽດນາມຍັງຕໍ່າກວ່າປະເທດອື່ນໆໃນພາກພື້ນ ໂດຍຈັດຢູ່ໃນກຸ່ມທີ່ຕໍ່າທີ່ສຸດໃນອາຊີ⁽²⁾, ສ່ວນໜຶ່ງແມ່ນຍ້ອນຄຸນນະພາບຂອງຊັບພະຍາກອນບຸກຄົນທີ່ຈຳກັດ. ເມື່ອຄຸນນະພາບການສຶກສາໄດ້ຮັບການປັບປຸງຍົກສູງ, ກຳລັງແຮງງານຈະສາມາດເຂົ້າເຖິງເຕັກໂນໂລຊີທີ່ກ້າວໜ້າໄດ້ງ່າຍ, ເພີ່ມປະສິດທິພາບການຜະລິດ ແລະ ດຶງດູດວິສາຫະກິດຕ່າງປະເທດຈຳນວນຫຼາຍເຂົ້າມາລົງທຶນ, ດຳເນີນທຸລະກິດໂດຍກົງໃນຫວຽດນາມ.

ທີສີ່, ສົ່ງເສີມການປະດິດສ້າງ ແລະ ການເປັນຜູ້ປະກອບການ

ກ່ອນໜ້ານີ້ 12 ປີ, ມະຕິເລກທີ 46/NQ-CP, ລົງວັນທີ 29 ມີນາ 2013 ຂອງລັດຖະບານໄດ້ປະກາດໃຊ້ໂຄງການປະຕິບັດງານເພື່ອຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມະຕິເລກທີ 20-NQ/TW, ລົງວັນທີ 1 ພະຈິກ 2012 ຂອງກອງປະຊຸມຄັ້ງທີ 6 ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງຊຸດທີ XI ວ່າດ້ວຍການພັດທະນາວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ເພື່ອຮັບໃຊ້ພາລະກິດການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳແລະທັນສະໄໝ ໃນສະພາບການຂອງເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ພັກແລະລັດໄດ້ມີແຜນນະໂຍບາຍ ແລະ ນະໂຍບາຍຫຼາຍສະບັບ ເພື່ອສົ່ງເສີມການນຳໃຊ້ ແລະ ການພັດທະນາວິທະຍາສາດ ແລະເຕັກໂນໂລຊີ, ຊຸກຍູ້ການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ ແລະ ການຫັນປ່ຽນດິຈິຕອນ, ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງກະຕືລືລົ້ນແລະຂັນແຂງໃນການປະຕິວັດອຸດສາຫະກໍາຄັ້ງທີ 4 ແລະ ໄດ້ບັນລຸຜົນສຳເລັດທີ່ສໍາຄັນຫຼາຍປະການ. ວັນທີ 22 ທັນວາ 2024, ກົມການເມືອງສູນກາງພັກໄດ້ອອກມະຕິເລກທີ 57-NQ/TW ວ່າດ້ວຍການບຸກທະລຸໃນການພັດທະນາວິທະຍາສາດ, ເຕັກໂນໂລຊີ, ການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ ແລະ ການຫັນປ່ຽນດິຈິຕອນແຫ່ງຊາດ. ເພື່ອຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມະຕິເລກທີ 57-NQ/TW ຢ່າງມີປະສິດທິພາບ, ຈໍາເປັນຕ້ອງມີຊັບພະຍາກອນບຸກຄົນທີ່ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງວຽກງານໃນສະຖານະການໃໝ່. ແຜນນະໂຍບາຍຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນແມ່ນແຮງຂັບເຄື່ອນທີ່ເຂັ້ມແຂງ ເພື່ອສົ່ງເສີມການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ, ການເລີ່ມຕົ້ນທຸລະກິດ ແລະ ຊຸກຍູ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດ, ສ້າງພື້ນຖານໃນການຝຶກອົບຮົມຄົນລຸ້ນໜຸ່ມທີ່ສຸມໃສ່ນະວັດຕະກໍາ, ການເລີ່ມຕົ້ນທຸລະກິດ ແລະ ການຫັນປ່ຽນດິຈິຕອນ ໂດຍບໍ່ຖືກຄອບງຳດ້ວຍແຮງກົດດັນທາງການເງິນ. ຈາກນັ້ນ, ຜູ້ຮຽນມີເວລາທີ່ຈະລົງທຶນໃນການສຶກສາ, ຄົ້ນຄວ້າ, ພັດທະນາທັກສະ ແລະ ປະຕິບັດແນວຄວາມຄິດທາງທຸລະກິດທີ່ກ້າວກະໂດດ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການສ້າງເສດຖະກິດຫວຽດນາມທີ່ມີຄວາມຄິດປະດິດສ້າງ, ມີຊີວິດຊີວາ ແລະ ຍືນຍົງ.

ເມື່ອເບິ່ງໄປທົ່ວໂລກ, ປະເທດທີ່ມີລະດັບການສຶກສາທົ່ວໄປໃນລະດັບສູງ ເຊັ່ນ ຟິນແລນ ແລະ ເຢຍລະມັນ ໄດ້ໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກນະໂຍບາຍນີ້ເພື່ອສ້າງລະບົບນິເວດເລີ່ມຕົ້ນທຸລະກິດທີ່ມີຊີວິດຊີວາ. ຟິນແລນມີຊື່ສຽງໃນດ້ານຮູບແບບການສຶກສາທີ່ສົ່ງເສີມຄວາມຄິດສ້າງສັນ, ຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ຮຽນພັດທະນາການຄິດຢ່າງວິພາກວິຈານ ແລະ ທັກສະການແກ້ໄຂບັນຫາ. ໃນຂະນະດຽວກັນ, ເຢຍລະມັນຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນສຳລັບນັກສຶກສາຕ່າງປະເທດ, ສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ຜູ້ຮຽນສຸມໃສ່ການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ພັດທະນາແນວຄວາມຄິດທາງທຸລະກິດ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການສ້າງສະພາບແວດລ້ອມການເລີ່ມຕົ້ນທຸລະກິດທີ່ເຂັ້ມແຂງ ດ້ວຍການເກີດຂຶ້ນຂອງກຸ່ມວິສາຫະກິດດ້ານເຕັກໂນໂລຊີ ແລະນະວັດຕະກໍາ ຈາກມະຫາວິທະຍາໄລຕ່າງໆ.

ທີຫ້າ, ສ້າງຄວາມໄດ້ປຽບໃນການແຂ່ງຂັນລະດັບສາກົນ

ໃນຍຸກດິຈິຕອນທີ່ມີການພັດທະນາທາງວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ, ການມີກຳລັງແຮງງານທີ່ມີຄຸນສົມບັດສູງ ແລະທັກສະດ້ານເຕັກໂນໂລຊີທີ່ເຂັ້ມແຂງ ຖືເປັນປັດໄຈສຳຄັນໃນການສົ່ງເສີມການເຕີບໂຕທາງເສດຖະກິດ ແລະ ເພີ່ມຄວາມສາມາດໃນການແຂ່ງຂັນຂອງປະເທດ. ໃນເວລານັ້ນ, ການລົງທຶນໃນການສຶກສາບໍ່ພຽງແຕ່ເຮັດໃຫ້ຜູ້ອອກແຮງງານມີທັກສະທີ່ເໝາະສົມກັບຕະຫຼາດເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ອອກແຮງງານປັບຕົວໄດ້ໄວຕໍ່ການປ່ຽນແປງໃໝ່ຂອງເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ແນວໂນ້ມເສດຖະກິດໂລກ.

ຫຼາຍປະເທດໄດ້ໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກນະໂຍບາຍການສຶກສາທົ່ວໄປໃນລະດັບສູງ ເພື່ອບັນລຸຄວາມກ້າວໜ້າທາງດ້ານເສດຖະກິດ. ເກົາຫຼີໃຕ້ເປັນຕົວຢ່າງທີ່ໂດດເດັ່ນ. ຫຼັງຈາກສົງຄາມເກົາຫຼີ (1950-1953), ເກົາຫຼີໃຕ້ໄດ້ສຸມໃສ່ຢ່າງແຂງແຮງໃນການປະຕິຮູບການສຶກສາ, ໂດຍຖືວ່າມັນເປັນພື້ນຖານສຳລັບການຟື້ນຟູ ແລະ ການພັດທະນາເສດຖະກິດ. ນັບຕັ້ງແຕ່ຊຸມປີ 1990, ນະໂຍບາຍການສຶກສາທົ່ວໄປໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ນັກຮຽນ 86% ສາມາດເຂົ້າຮຽນໃນລະດັບວິທະຍາໄລ ແລະມະຫາວິທະຍາໄລ, ສົ່ງຜົນໃຫ້ມີແຮງງານທີ່ມີຄຸນສົມບັດສູງ ແລະ ສົ່ງເສີມໃຫ້ເກົາຫຼີໃຕ້ກາຍເປັນໜຶ່ງໃນເສດຖະກິດຊັ້ນນຳຂອງອາຊີ. ຍີ່ປຸ່ນກໍ່ມີຍຸດທະສາດທີ່ຄ້າຍຄືກັນໃນໄລຍະຕົ້ນຂອງຍຸກເມຈິ, ໂດຍຖືວ່າການສຶກສາເປັນເຄື່ອງມືສຳຄັນໃນການປັບປຸງປະເທດໃຫ້ທັນສະໄໝ, ຊ່ວຍສ້າງຖານອຸດສາຫະກຳທີ່ເຂັ້ມແຂງ, ເຮັດໃຫ້ຍີ່ປຸ່ນກາຍເປັນສູນກາງທາງເສດຖະກິດ. ບົດຮຽນຈາກເກົາຫຼີໃຕ້ ແລະ ຍີ່ປຸ່ນສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ການສຶກສາທີ່ມີຄຸນນະພາບແລະທົ່ວເຖິງໃນລະດັບສູງ ເປັນກຸນແຈສຳຄັນສູ່ຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະ ການພັດທະນາທີ່ຍືນຍົງ.  

2- ຜົນກະທົບທາງສັງຄົມ

ທີໜຶ່ງ, ສົ່ງເສີມຄວາມຍຸຕິທຳ ແລະ ຄວາມສະເໝີພາບໃນການສຶກສາ

ແຜນນະໂຍບາຍຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນສຳລັບນັກຮຽນອະນຸບານ ແລະ ມັດທະຍົມຕອນປາຍໃນສະຖາບັນການສຶກສາຂອງລັດ ເປັນບາດກ້າວທີ່ສຳຄັນໃນການເຂົ້າເຖິງການສຶກສາ, ໃນການຫຼຸດຜ່ອນຊ່ອງຫວ່າງລະຫວ່າງຄົນຮັ່ງມີ ແລະ ຄົນທຸກຍາກ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມເໜືອກວ່າຂອງປະເທດ. ເມື່ອແຜນນະໂຍບາຍ, ນະໂຍບາຍຂອງພັກ ແລະ ລັດກ່ຽວກັບການຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນ, ບໍ່ຕ້ອງຈ່າຍຄ່າຮຽນ, ການສະໜັບສະໜູນຄ່າຮຽນ... ຖືກຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ, ຜູ້ຮຽນທຸກຄົນ, ຕັ້ງແຕ່ອະນຸບານຈົນເຖິງມັດທະຍົມຕອນປາຍ, ໂດຍບໍ່ຄຳນຶງເຖິງສະພາບເສດຖະກິດ, ກໍ່ສາມາດຮຽນຕໍ່ໄປໄດ້ ເຊິ່ງຈະຊ່ວຍສ້າງໂອກາດການຮຽນຮູ້ທີ່ເທົ່າທຽມກັນ ແລະປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການສ້າງລະບົບການສຶກສາທີ່ສະເໝີພາບຫຼາຍຂຶ້ນ.

ແຜນນະໂຍບາຍນີ້ຈະຊ່ວຍເພີ່ມອັດຕາການເຂົ້າຮຽນຂອງນັກຮຽນໃນພື້ນທີ່ດ້ອຍໂອກາດຫຼາຍແຫ່ງ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ຫຼຸດຜ່ອນແຮງກົດດັນທາງການເງິນຂອງຄອບຄົວທີ່ທຸກຍາກ ແລະ ເກືອບທຸກຍາກ. ໂດຍສະເພາະ ຊ່ວຍປ້ອງກັນປະກົດການທີ່ນັກຮຽນບໍ່ສາມາດໄປໂຮງຮຽນໄດ້ ເນື່ອງຈາກຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າບໍ່ມີເງິນພໍທີ່ຈະຈ່າຍຄ່າຮຽນ - ບັນຫາທີ່ຍັງມີຢູ່ໃນບາງທ້ອງຖິ່ນທົ່ວປະເທດ. ຜູ້ຮຽນທຸກຄົນມີໂອກາດທີ່ຈະສຳເລັດຫຼັກສູດການຝຶກອົບຮົມຕັ້ງແຕ່ອະນຸບານຈົນເຖິງສຳເລັດການສຶກສາລະດັບມັດທະຍົມຕອນປາຍ, ເຊິ່ງເປັນການສ້າງຮາກຖານໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາສັງຄົມທີ່ຍືນຍົງ.    

ທີສອງ, ຫຼຸດຜ່ອນອັດຕາແຮງງານທີ່ອາຍຸຕ່ຳກວ່າເກນ, ເພີ່ມອັດຕາການສຳເລັດການສຶກສາທົ່ວໄປ

ແຜນນະໂຍບາຍຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນຂອງພັກແລະລັດ ບໍ່ພຽງແຕ່ຊ່ວຍເພີ່ມຈຳນວນຄົນທີ່ສືບຕໍ່ໄປຮຽນເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນອັດຕາແຮງງານທີ່ອາຍຸຕ່ຳກວ່າເກນຕາມຂໍ້ກຳນົດຂອງກົດໝາຍແຮງງານ, ໂດຍສະເພາະໃນຄອບຄົວທີ່ມີລາຍໄດ້ຕໍ່າ. ລາຍໄດ້ສະເລ່ຍຂອງຄົນງານທີ່ອາຍຸຕ່ຳກວ່າເກນຂ້ອນຂ້າງຕໍ່າ. ໃນຂະນະນັ້ນ, ການໄປເຮັດວຽກຍັງສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຄຸນນະພາບຂອງການສຶກສາ, ສົ່ງຜົນກະທົບທາງລົບຕໍ່ສຸຂະພາບ ແລະ ການພັດທະນາຂອງຄົນງານທີ່ອາຍຸຕ່ຳກວ່າເກນ.

ຈາກຂໍ້ມູນຂອງກົມໃຫຍ່ສະຖິຕິ, ອັດຕາການສຳເລັດການສຶກສາຊັ້ນປະຖົມແມ່ນ 99,7%, ຊັ້ນມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນແມ່ນ 99%, ແຕ່ຊັ້ນມັດທະຍົມຕອນປາຍບັນລຸພຽງ 95%. ສິ່ງນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ຍັງມີນັກຮຽນຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ບໍ່ສາມາດຮຽນຕໍ່ໄດ້ ແລະ ສາເຫດປະການໜຶ່ງແມ່ນຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າບໍ່ສາມາດຫາແຫຼ່ງເງິນທຶນໄດ້. ດັ່ງນັ້ນ, ເມື່ອຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນ, ພາລະທາງການເງິນຂອງຄອບຄົວທີ່ທຸກຍາກ ແລະເກືອບທຸກຍາກກໍ່ຈະຫຼຸດລົງ ແລະ ເດັກຫຼາຍຄົນຈະໄປໂຮງຮຽນຕໍ່ ແທນທີ່ຈະຕ້ອງເຮັດວຽກຕັ້ງແຕ່ຍັງເດັກເພື່ອຫາເງິນຊ່ວຍຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ.

ທີສາມ, ປັບປຸງສະຖຽນລະພາບທາງສັງຄົມ.

ການດຳເນີນນະໂຍບາຍຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນ, ອັດຕາການເຂົ້າຮຽນຂອງເຍົາວະຊົນຈະເພີ່ມຂຶ້ນ; ຜູ້ອອກແຮງງານມີໂອກາດໃນການສຶກສາ, ຄົ້ນຄວ້າ, ສະສົມຄວາມຮູ້ ແລະ ປະກອບສ່ວນອັນຕັ້ງໜ້າຕໍ່ຄອບຄົວແລະສັງຄົມຫຼາຍຂຶ້ນ, ຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນອັດຕາການກໍ່ອາຊະຍາກຳ, ການລະເມີດກົດໝາຍ ແລະ ເສີມສ້າງຄວາມສາມັກຄີທາງສັງຄົມ. ໃນສະພາບແວດລ້ອມການຮຽນຮູ້, ຜູ້ທີ່ມີອາຍຸຕ່ຳກວ່າເກນຈະສາມາດເຂົ້າເຖິງຄວາມຮູ້, ທິດທາງການປະກອບອາຊີບ ແລະ ການພັດທະນາທັກສະຊີວິດ, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງຈາກພຶດຕິກຳທີ່ຜິດກົດໝາຍ. ສະພາບຄວາມເປັນຈິງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ເມື່ອການສຶກສາເຂົ້າເຖິງໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ, ຜູ້ທີ່ມີອາຍຸຕ່ຳກວ່າເກນຫຼາຍຄົນຈະມີໂອກາດພັດທະນາທີ່ດີຂຶ້ນ, ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງໃນການຕົກຢູ່ໃນວັງວົນຂອງການລະເມີດກົດໝາຍ ອັນເນື່ອງມາຈາກຂາດໂອກາດໃນການຮຽນ ແລະ ບໍ່ໄດ້ເຮັດວຽກ.

ນອກຈາກນັ້ນ, ການຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນຈະສ້າງການສຶກສາທີ່ມີຄຸນນະພາບ ທົ່ວເຖິງ ແລະ ຍຸດຕິທຳ ໂດຍບໍ່ຄຳນຶງເຖິງສະພາບເສດຖະກິດຂອງຄອບຄົວ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການສ້າງຊົນຊັ້ນກາງທີ່ເຂັ້ມແຂງ, ປະກອບສ່ວນຮັກສາສະຖຽນລະພາບ ແລະ ການພັດທະນາສັງຄົມໃນໄລຍະຍາວ. ເມື່ອລະບົບການສຶກສາພັດທະນາຢ່າງຍືນຍົງ, ລະດັບຄວາມສາມັກຄີທາງສັງຄົມກໍ່ສູງຂຶ້ນ, ປະຊາຊົນມີຈິດສຳນຶກຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ສັງຄົມທີ່ເຂັ້ມແຂງຫຼາຍຂຶ້ນ ຈາກນັ້ນຈຶ່ງມີສ່ວນຮ່ວມໃນກິດຈະກຳຂອງຊຸມຊົນຢ່າງແຂງຂັນ ແລະກະຕືລືລົ້ນ. ເປັນອັນຈະແຈ້ງວ່າ ການຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນມີຜົນກະທົບຕໍ່ການຫຼຸດຜ່ອນອັດຕາການກໍ່ອາຊະຍາກຳ ໂດຍຜ່ານການປັບປຸງຄວາມຮູ້ຂອງປະຊາຊົນ, ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມັກຄີທາງສັງຄົມ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການສ້າງສັງຄົມທີ່ປອດໄພ, ຍຸດຕິທຳ ແລະ ພັດທະນາຢ່າງຍືນຍົງ.

ທີສີ່, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການເສີມສ້າງຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຂອງປະຊາຊົນຕໍ່ພັກ, ລັດ ແລະ ລະບົບການສຶກສາ

ແຜນນະໂຍບາຍຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນນຳເອົາຜົນປະໂຫຍດໂດຍກົງມາສູ່ຜູ້ຮຽນ ແລະ ຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ, ສືບຕໍ່ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການເສີມສ້າງຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຂອງປະຊາຊົນຕໍ່ພັກ, ລັດ ແລະ ລະບົບການສຶກສາ. ໃນສິບປີທີ່ຜ່ານມາ, ນັບຕັ້ງແຕ່ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມະຕິເລກທີ 29-NQ/TW, ລົງວັນທີ 14 ພະຈິກ 2013, ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ “ວ່າດ້ວຍການປ່ຽນແປງໃໝ່ການສຶກສາ ແລະ ການຝຶກອົບຮົມ ຢ່າງພື້ນຖານ ແລະຮອບດ້ານ”, ງົບປະມານດ້ານການສຶກສາແລະການຝຶກອົບຮົມ ຢູ່ລະຫວ່າງ 15% - 19% ສະເໝີ, ເຖິງແມ່ນວ່າບໍ່ມີປີໃດບັນລຸ 20%⁽³⁾, ທຽບເທົ່າກັບ 5% ຂອງ GDP ສໍາລັບການສຶກສາເປັນເປົ້າໝາຍທີ່ກໍານົດໄວ້ໃນມະຕິ, ແຕ່ຍັງສະແດງໃຫ້ເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າ ນີ້ແມ່ນຂໍ້ກັງວົນທີ່ໃຫຍ່ຂອງພັກແລະລັດໃນເລື່ອງການສຶກສາ.

ແຜນນະໂຍບາຍຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນປະກອບສ່ວນປັບປຸງລະບົບການສຶກສາ. ເມື່ອໂຮງຮຽນໄດ້ຮັບການລົງທຶນຢ່າງເປັນແບບສະບັບ ແລະເຕັມທີ່ຫຼາຍຂຶ້ນໃນດ້ານສິ່ງອຳນວຍຄວາມສະດວກ, ຖັນແຖວຄູອາຈານ ແລະ ວິທີການສອນ, ພໍ່ແມ່ນັກຮຽນຈະໄວ້ວາງໃຈໃນລະບົບການສຶກສາຫຼາຍຂຶ້ນ.

ການສຶກສາວິໄຈຂອງມະຫາວິທະຍາໄລ ດາລັດ ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ໃນຫຼາຍປະເທດ, ເມື່ອມີການປັບປຸງການສຶກສາ ແລະ ຮັບປະກັນຄຸນນະພາບການສຶກສາແລ້ວ ຈະຊ່ວຍຈຳກັດສະຖານະການການສອນແລະການຮຽນນອກກຳນົດເວລາໃນວົງກວ້າງໄດ້, ສ້າງສະພາບແວດລ້ອມການຮຽນຮູ້ທີ່ເທົ່າທຽມກັນສຳລັບຜູ້ຮຽນທຸກຄົນ. ດັ່ງນັ້ນ, ການຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນນະໂຍບາຍສັງຄົມຂອງພັກ ແລະ ລັດເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນຍຸດທະສາດໄລຍະຍາວທີ່ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການສ້າງຊັບພະຍາກອນມະນຸດທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງ ແລະ ຊຸກຍູ້ການພັດທະນາແບບຍືນຍົງຂອງປະເທດ.

ທີຫ້າ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຍຸດທະສາດການພັດທະນາມະນຸດຂອງພັກແລະລັດ

ນີ້ແມ່ນບາດກ້າວຕົວຈິງໃນການປະຕິບັດແຜນນະໂຍບາຍ “ການສຶກສາແມ່ນນະໂຍບາຍແຫ່ງຊາດອັນດັບໜຶ່ງ”, ຢືນຢັນຄຳໝັ້ນສັນຍາທີ່ເຂັ້ມແຂງຂອງພັກ ແລະ ລັດໃນການລົງທຶນໃນຊັບພະຍາກອນມະນຸດເປັນຊັບພະຍາກອນທີ່ສຳຄັນ. ທ່ານເລຂາທິການໃຫຍ່ ໂຕເລິມ ໄດ້ເນັ້ນໜັກວ່າ ການສຶກສາແລະການຝຶກອົບຮົມແມ່ນອະນາຄົດຂອງປະເທດຊາດ⁽⁴⁾, ແລະ ຈຳເປັນຕ້ອງໃຫ້ບຸລິມະສິດໃນການພັດທະນາ ແລະ ການລົງທຶນກ່ອນຂົງເຂດອື່ນໆ. ການຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນແມ່ນບາດກ້າວທີ່ສຳຄັນໃນການຜັນຂະຫຍາຍຈິດໃຈຂອງມະຕິເລກທີ 42-NQ/TW ຂອງກອງປະຊຸມສູນກາງຄັ້ງທີ 8 ສະໄໝທີ XIII, ວ່າດ້ວຍການສືບຕໍ່ການປ່ຽນແປງໃໝ່, ປັບປຸງຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງນະໂຍບາຍສັງຄົມ, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງພາລະກິດການສ້າງສາ ແລະ ປົກປ້ອງປະເທດຊາດໃນໄລຍະໃໝ່, ເຊິ່ງການສຶກສາແມ່ນໜຶ່ງໃນເສົາຄ້ຳທີ່ສຳຄັນ. ການມູ່ງສູ່ການສຶກສາທົ່ວເຖິງ ແລະ ມີຄຸນນະພາບຍັງຊ່ວຍໃຫ້ຫວຽດນາມບັນລຸເປົ້າໝາຍການພັດທະນາຢ່າງຍືນຍົງ ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ.

ແຜນນະໂຍບາຍຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນເປັນການສະແດງທີ່ຊັດເຈນເຖິງຄວາມຕັດສິນໃຈຂອງພັກແລະລັດທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ການສຶກສາເປັນຮາກຖານສຳລັບຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະ ຄວາມກ້າວໜ້າໃນໄລຍະຍາວ.

3- ສິ່ງທ້າທາຍທີ່ຕ້ອງເອົາຊະນະ

ແຜນນະໂຍບາຍຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນສຳລັບນັກຮຽນອະນຸບານ ແລະ ມັດທະຍົມຕອນປາຍໃນສະຖາບັນການສຶກສາຂອງລັດນຳມາເຊິ່ງຜົນປະໂຫຍດອັນໃຫຍ່ຫຼວງຫຼາຍຢ່າງ, ແຕ່ກໍ່ມີສິ່ງທ້າທາຍໃນດ້ານຄຸນນະພາບການສຶກສາ, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງຕ້ອງມີວິທີແກ້ໄຂສະເພາະເພື່ອແກ້ໄຂສິ່ງທ້າທາຍເຫຼົ່ານັ້ນ.

ການແກ້ໄຂບັນຫາ "ພາລະ" ງົບປະມານຂອງລັດ. ການຍົກເວັ້ນແລະຫຼຸດຜ່ອນຄ່າຮຽນອາດຈະສ້າງແຮງກົດດັນມະຫາສານ, ໂດຍສະເພາະໃນສະພາບການທີ່ຫວຽດນາມມີຄວາມຕ້ອງການໃຊ້ຈ່າຍຮີບດ່ວນອື່ນໆຫຼາຍຢ່າງ, ເຊັ່ນ: ການດູແລສຸຂະພາບ, ໂຄງສ້າງພື້ນຖານ ແລະ ປະກັນສັງຄົມ. ເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫານີ້, ຈຳເປັນຕ້ອງກະຈາຍຊັບພະຍາກອນທາງການເງິນສຳລັບການສຶກສາຜ່ານການຫັນເປັນສັງຄົມ, ການລະດົມຊັບພະຍາກອນຈາກພາກເອກະຊົນ ແລະ ການຮ່ວມມືລະຫວ່າງພາກລັດ ແລະ ເອກະຊົນ (PPP), ຈາກນັ້ນຈຶ່ງຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນພາລະດ້ານງົບປະມານ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ການເພີ່ມປະສິດທິພາບໃນການຄຸ້ມຄອງການໃຊ້ຈ່າຍດ້ານການສຶກສາ, ການຈຳກັດຄວາມສິ້ນເປືອງ ແລະ ການເພີ່ມປະສິດທິພາບການໃຊ້ຊັບພະຍາກອນ ກໍ່ເປັນວິທີແກ້ໄຂທີ່ສຳຄັນເຊັ່ນກັນ. ອີກທິດທາງໜຶ່ງທີ່ຄວນກ່າວເຖິງຄື ການສ້າງຕັ້ງກອງທຶນຄ່າຮຽນ ເຊິ່ງຈະໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນຈາກວິສາຫະກິດ, ຜູ້ໃຈບຸນ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນບາງແຫ່ງ, ເພື່ອຊ່ວຍເສີມເງິນທຶນ ແລະ ຮັກສາຄວາມຍືນຍົງຂອງນະໂຍບາຍ.

ການແກ້ໄຂຄວາມທ້າທາຍໃນການເພີ່ມຈຳນວນຜູ້ຮຽນ. ເມື່ອມີການຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນ, ໂຮງຮຽນຈະປະເຊີນກັບການເພີ່ມຂຶ້ນຂອງຈຳນວນນັກຮຽນ, ເຊິ່ງສ້າງແຮງກົດດັນໃຫ້ກັບຄູອາຈານ ແລະສະຖານທີ່ຮຽນ ແລະ ມີຄວາມສ່ຽງທີ່ຈະຫຼຸດຄຸນນະພາບການສຶກສາລົງ ຖ້າບໍ່ມີການກະກຽມທີ່ດີ. ເພື່ອຮັບປະກັນຄຸນນະພາບ, ຈຳເປັນຕ້ອງລົງທຶນໃນການຂະຫຍາຍ ແລະ ຍົກລະດັບລະບົບໂຮງຮຽນ ແລະ ຄຸນນະພາບຂອງຄູອາຈານ, ໂດຍສະເພາະ ໃນເຂດຊົນນະບົດ ແລະພູດອຍ ທີ່ເງື່ອນໄຂການຮ່ຳຮຽນ ແລະພື້ນຖານວັດຖຸມີຈຳກັດ. ໃນເວລາດຽວກັນ, ຈຳເປັນຕ້ອງປັບປຸງຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງການຮັບສະໝັກ, ການຝຶກອົບຮົມ ແລະ ການພັດທະນາຖັນແຖວຄູອາຈານ, ປັບປຸງນະໂຍບາຍ ແລະລະບຽບເງິນເດືອນ ແລະ ສະຫວັດດີການ ເພື່ອດຶງດູດຊັບພະຍາກອນບຸກຄົນທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງເຂົ້າມາເຮັດວຽກໃນຂະແໜງການສຶກສາ. ເພີ່ມການນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີຂໍ້ມູນຂ່າວສານໃນການສອນ, ພັດທະນາຮູບແບບການສຶກສາອອນໄລນ໌ ແລະ ໂຮງຮຽນສະຫຼາດ ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນແຮງກົດດັນຕໍ່ລະບົບການສຶກສາແບບດັ້ງເດີມ ແລະ ປັບປຸງຍົກສູງປະສິດທິພາບການສອນ.

ການແກ້ໄຂສິ່ງທ້າທາຍໃນການຮັບປະກັນຄວາມຍຸຕິທຳສຳລັບຜູ້ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກແຜນນະໂຍບາຍ, ນະໂຍບາຍ. ຖ້າບໍ່ມີກົນໄກການຕິດຕາມກວດກາຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ອາດຈະມີການລ່ວງລະເມີດ ຫຼື ການຈັດສັນທີ່ບໍ່ສົມເຫດສົມຜົນ, ເຮັດໃຫ້ຜູ້ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດບາງຄົນຖືກມອງຂ້າມໄດ້ງ່າຍ ຫຼື ບໍ່ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຢ່າງເຕັມທີ່. ເພື່ອປ້ອງກັນສະຖານະການນີ້, ຈຳເປັນຕ້ອງສ້າງລະບົບການຕິດຕາມກວດກາທີ່ໂປ່ງໃສ, ຮັບປະກັນວ່າ ນະໂຍບາຍໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຕໍ່ຜູ້ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດທີ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ໃນເວລາດຽວກັນ ສະໜັບສະໜູນຜູ້ຮຽນໃນເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ, ຜູ້ດ້ອຍໂອກາດ ແລະອື່ນໆ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ກະຊວງ, ຄະນະ, ຂະແໜງການ, ຄະນະພັກ ແລະ ອຳນາດການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນ ຈຳເປັນຕ້ອງເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດການນຳພາ, ຊີ້ນຳ, ຄຸ້ມຄອງ ແລະ ຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດແນວທາງ ນະໂຍບາຍ, ຮັບປະກັນວ່າຊັບພະຍາກອນດ້ານການສຶກສາໄດ້ຮັບການຈັດສັນຢ່າງເໝາະສົມ, ຫຼີກລ່ຽງການຂາດແຄນ ຫຼື ຄວາມບໍ່ພຽງພໍຂອງຊັບພະຍາກອນໃນທ້ອງຖິ່ນ.

ແຜນນະໂຍບາຍຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນຈະນຳມາເຊິ່ງຜົນປະໂຫຍດໄລຍະຍາວຫຼາຍຢ່າງຢ່າງແນ່ນອນ, ແຕ່ກໍ່ມາພ້ອມກັບສິ່ງທ້າທາຍທີ່ສຳຄັນເຊັ່ນກັນ. ເພື່ອຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິພາບ, ພັກແລະລັດຈຳເປັນຕ້ອງພັດທະນາຍຸດທະສາດທີ່ຮອບດ້ານ, ປະສົມປະສານການເງິນທີ່ຍືນຍົງ, ການບໍລິຫານຄຸ້ມຄອງທີ່ມີປະສິດທິພາບ ແລະການພັດທະນາຄຸນນະພາບການສຶກສາ. ຖ້າດຳເນີນການຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ນີ້ຈະເປັນກ້າວສຳຄັນໃນການສ້າງລະບົບການສຶກສາທີ່ຍຸດຕິທຳ ແລະພັດທະນາຢ່າງຍືນຍົງ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການປັບປຸງຄຸນນະພາບຊັບພະຍາກອນມະນຸດ ພ້ອມທັງເສີມຂະຫຍາຍຄວາມສາມາດໃນການແຂ່ງຂັນຂອງຫວຽດນາມໃນເວທີສາກົນ./.

------------------

(1) ເບິ່ງ: ເຕວ້ ຫງວຽນ: "ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນການຮຽນນອກກຳນົດເວລາແມ່ນຄ່າໃຊ້ຈ່າຍທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດສຳລັບຄອບຄົວຂອງນັກຮຽນ" ໜັງສືພິມຊາວໜຸ່ມເອເລັກໂຕຣນິກ, ອອກວັນທີ 8 ສິງຫາ 2022, https://thanhnien.vn/chi-phi-hoc-them-la-khoan-lon-nhat-voi-gia-dinh-hoc-sinh-pho-thong-1851486215.htm
(2) ເບິ່ງ: ເກວ໊ ຈີ: “ຜະລິດຕະພາບແຮງງານຂອງຫວຽດນາມຍັງຕໍ່າຫຼາຍໃນພາກພື້ນ”, ໜັງສືພິມແຮງງານເອເລັກໂຕຣນິກ, ອອກວັນທີ 24 ພຶດສະພາ 2024, https://laodong.vn/cong-doan/nang-suat-lao-dong-cua-viet-nam-van-rat-thap-trong-khu-vuc-1344168.ldo,
(3) ເບິ່ງ: ປອ. ເຢືອງ ຊວັນ ແທັ່ງ: “ພາບງົບປະມານການສຶກສາຜ່ານຕົວເລກ” ໜັງສືພິມການສຶກສາເອເລັກໂຕຣນິກ, ອອກວັນທີ 20 ກຸມພາ 2024, https://giaoduc.net.vn/buc-tranh-ngan-sach-giao-duc-qua-nhung-con-so-2-post240824.gd
(4) ທ່ານເລຂາທິການໃຫຍ່ ໂຕເລິມ ກ່າວປາໄສທີ່ກອງປະຊຸມກັບຜູ້ຕາງໜ້າຄູອາຈານ ແລະຜູ້ຈັດການການສຶກສາ ເນື່ອງໃນວັນຄູຫວຽດນາມ 20 ພະຈິກ 2024.