ສຸມໃສ່ຄົ້ນຄວ້າ, ພັດທະນາ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີ
ກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດໃນໄລຍະໃໝ່
ກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດໃນໄລຍະໃໝ່
ສະຫາຍເລຂາທິການໃຫຍ່ ຫງວຽນ ຝູ ຈ້ອງ ພ້ອມກັບບັນດາຜູ້ແທນເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມຄະນະປະຈຳ ຄະນະກຳມະການພັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບສູນກາງ _ພາບ: TTXVN
ເອົາໃຈໃສ່ຊີ້ນໍາວຽກງານທິດສະດີ
ລັດທິມາກ-ເລນິນໄດ້ຊີ້ແຈ້ງວ່າ: “ຖ້າບໍ່ມີທິດສະດີປະຕິວັດ ກໍບໍ່ມີຂະບວນການປະຕິວັດເກີດຂຶ້ນໄດ້”(1), ປະທານໂຮ່ຈີມິນກໍເຄີຍຢືນຢັນວ່າ: “ຖ້າບໍ່ມີທິດສະດີສັງຄົມນິຍົມວິທະຍາສາດ ກໍບໍ່ສາມາດມີຫຼັກໝັ້ນຊົນຊັ້ນທີ່ໜັກແໜ້ນໄດ້”(2), ນັ້ນສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄຸນຄ່າແລະຄວາມສຳຄັນອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງທິດສະດີ. ທ່ານ ກ.ມາກ ແລະ ຟ.ອັງແກນ ໄດ້ຕັ້ງຂໍ້ສັງເກດວ່າ: “ທິດສະດີຂອງພວກເຮົາແມ່ນທິດສະດີການພັດທະນາ, ບໍ່ແມ່ນຄຳພີທີ່ຜູ້ຄົນຈົດຈໍາແລະເຮັດຊ້ຳໂດຍອັດຕະໂນມັດ”(3). ເລື່ອງນີ້ໝາຍຄວາມວ່າ, ການສຸມໃສ່ຄົ້ນຄວ້າ, ພັດທະນາ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີ, ຄວາມຈົງຮັກພັກດີ, ການໝູນໃຊ້ ແລະ ການພັດທະນາ ລັດທິສັງຄົມນິຍົມວິທະຍາສາດ ຢ່າງປະດິດສ້າງ ໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບຄວາມເປັນຈິງ ແມ່ນສິ່ງທີ່ບັນດານັກຄລາສສິກຕ້ອງການບອກເລົ່າໃຫ້ລູກຫຼານຟັງ. “ການປະຕິວັດຈະມີຄຸນຄ່າກໍຕໍ່ເມື່ອຮູ້ວິທີປ້ອງກັນຕົນເອງເທົ່ານັ້ນ”(4) ແລະ ຖ້າຊາວກອມມູນິດ “ບໍ່ຖືອາວຸດເພື່ອປົກປ້ອງສາທາລະນະລັດສັງຄົມນິຍົມ, ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດຢູ່ລອດໄດ້”(5). ໂດຍຊາບຊຶມທັດສະນະຂອງລັດທິມາກ-ເລນິນ, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມຍາມໃດກໍກຳນົດວ່າ ໜ້າທີ່ປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ແມ່ນຈຸດສຳຄັນໃນພາລະກິດປະຕິວັດ, ຈົງຮັກພັກດີ ແລະ ໝູນໃຊ້ລັດທິມາກ-ເລນິນ ແລະ ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ ຢ່າງປະດິດສ້າງ ເພື່ອຊີ້ນຳ ນຳພາພາລະກິດການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍຢືນຢັນຢ່າງຈະແຈ້ງເຖິງ ຄວາມສຳຄັນຂອງການຄົ້ນຄ້ວາ, ພັດທະນາ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ.
ຕັ້ງແຕ່ວັນທຳອິດຂອງການສ້າງຕັ້ງ, ພັກຂອງພວກເຮົາໄດ້ອອກຄຳສັ່ງແລະມະຕິເພື່ອປົກປັກຮັກສາພັກ, ປົກປັກຮັກສາພື້ນຖານການປະຕິວັດ, ສ້າງຕັ້ງ ຊີ້ນຳນຳພາບັນດາໜ່ວຍປ້ອງກັນຕົນເອງສີແດງ, ໜ່ວຍປ້ອງກັນຕົນເອງກຳມະກອນຊາວນາ, ໜ່ວຍປ້ອງກັນຕົນເອງກູ້ຊາດ, ກອງກຽດຕິຍົດກຳຈັດຜູ້ທໍລະຍົດ, ກອງກຽດຕິຍົດຫວຽດມິນ ແລະອື່ນໆ, ຕໍ່ສູ້ເພື່ອປ້ອງກັນແລະຕ້ານພວກນັກສືບສອດແນມ, ຜູ້ແຈ້ງຂ່າວ ແລະ ລູກນ້ອງປະຕິການ. ໃນໄລຍະຕໍ່ຕ້ານພວກລ່າເມືອງຂຶ້ນແລະຈັກກະພັດນິຍົມ, ກໍ່ສ້າງລະບອບສັງຄົມນິຍົມ, ພັກຂອງພວກເຮົາໄດ້ຊີ້ນຳ “ເພີ່ມທະວີກອງກຳລັງຕຳຫຼວດເປັນເຄື່ອງມືຜະເດັດການທີ່ຈົງຮັກພັກດີຕໍ່ພັກ, ມີຄວາມສະໜິດຕິດພັນກັບມະຫາຊົນ..., ທົ່ວພັກຕ້ອງກຳແໜ້ນກອງກຳລັງຕຳຫຼວດ ແລະ ຕ້ອງຖືການເພີ່ມທະວີກອງກຳລັງຕຳຫຼວດເປັນໜ້າທີ່ການເມືອງທີ່ສຳຄັນ”(6); ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ ພັກຍັງມີແຜນນະໂຍບາຍຕໍ່ສູ້ຕ້ານບັນດາອິດທິກຳລັງສັດຕູ ແລະ ພວກປະຕິການ ທີ່ວາງແຜນກໍ່ການຈະລາຈົນ ແລະ ສົງຄາມຈິດຕະສາດ; ປ້ອງກັນແລະຕ້ານການເຄື່ອນໄຫວສອດແນມ, ກອງປຸ້ນກອມມານໂດ, ການຕິດຕັ້ງສອດແນມ ໂຈມຕີພາຍໃນ ແລະ ການທຳລາຍລະບຽບຄວາມສະຫງົບ; ການອອກແຮງງານທຳການຜະລິດ ພັດທະນາເສດຖະະກິດ ແລະ ປຸກລະດົມຂະບວນການປົກປ້ອງຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ຄວາມສະຫງົບຮຽບຮ້ອຍໃນພາກເໜືອ. ໃນສະໜາມຮົບພາກໃຕ້, ພັກມີແຜນຊີ້ນຳນຳພາການຕໍ່ສູ້ຢ່າງເດັດດ່ຽວເພື່ອຍຶດພື້ນທີ່, ໃກ້ຊິດຕິດແທດປະຊາຊົນ, ເຂົ້າຮ່ວມໃນການກຳຈັດພວກຄົນຊົ່ວຮ້າຍ, ທຳລາຍການກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງ, ຕໍ່ສູ້ເພື່ອເອົາຊະນະກິດຈະກຳຂ່າວກອງ, ການເຄື່ອນໄຫວສອດແນມ, ການປາບປາມກວາດລ້າງ, “ການປາບໃຫ້ສະຫງົບ”, “ການຮຽກຄືນ” ຂອງອາເມລິກາແລະພວກຫຸ່ນ; ປົກປັກຮັກສາກົມສູນກາງພາກໃຕ້, ຖານທີ່ໝັ້ນການຕໍ່ຕ້ານ ແລະ ຂະບວນການປະຕິວັດ, ປົກປັກຮັກສາປະຊາຊົນ, ປະກອບສ່ວນອັນໃຫຍ່ຫຼວງເຂົ້າໃນການປົດປ່ອຍພາກໃຕ້ ແລະ ໂຮມປະເທດເປັນເອກະພາບ... ມະຕິ, ຄຳສັ່ງ ແລະ ແຜນນະໂຍບາຍຂອງພັກໃນໄລຍະນີ້ ໄດ້ຮັບການສະຫຼຸບສັງລວມເປັນທັດສະນະແລະທິດນຳ ເຊິ່ງເປັນການວາງຮາກຖານສ້າງທິດສະດີ ກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ແລະ ວິທະຍາສາດວຽກງານປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບໃນອະນາຄົດ.
ເມື່ອເຂົ້າສູ່ສະໄໝແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່, ວັນທີ 30 ສິງຫາ 1990, ກົມການເມືອງສູນກາງພັກໄດ້ອອກມະຕິຕົກລົງເລກທີ 110-QD/TW, ວ່າດ້ວຍການຈັດຕັ້ງຄະນະກຳມະການພັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບສູນກາງ ເຊິ່ງຢູ່ພາຍໃຕ້ການນຳໂດຍກົງຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ ໂດຍມີບົດບາດຊ່ວຍຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກໃນການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ສະເໜີແນວທາງແລະນະໂຍບາຍປົກປ້ອງຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ. ໃນສະພາບການທີ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມໃນໂລກ ກຳລັງຖົດຖອຍລົງສູ່ວິກິດການຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ທາງດ້ານຮູບແບບຕົວຈິງແລະທິດສະດີ, ວັນທີ 28 ມີນາ 1992, ກົມການເມືອງສູນກາງພັກໄດ້ອອກມະຕິເລກທີ 01-NQ/TW, “ວ່າດ້ວຍວຽກງານທິດສະດີໃນໄລຍະປະຈຸບັນ”, ກຳນົດທິດທາງຂອງວຽກງານທິດສະດີໃນສະໄໝຂ້າມຜ່ານຂຶ້ນສູ່ສັງຄົມນິຍົມຢູ່ຫວຽດນາມ ເຊິ່ງໃນນັ້ນ ມີທິດສະດີກ່ຽວກັບການປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ການປ້ອງກັນປະເທດ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ກອງປະຊຸມຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 3 ສະໄໝທີ VII ໄດ້ອອກມະຕິຢ່າງທັນການ “ວ່າດ້ວຍໜ້າທີ່ປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ, ຕ້ານກົນອຸບາຍ “ຫັນປ່ຽນໂດຍສັນຕິ” ຂອງສັດຕູ”. ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງ, ຈາກການວິເຄາະໄຈ້ແຍກ ການປະເມີນ ແລະ ການພິນິດໄສຢ່າງຮອບດ້ານແລະເລິກເຊິ່ງ ກ່ຽວກັບສະພາບການໂລກແລະພາກພື້ນ, ສະຖານະການພາຍໃນປະເທດ ທີ່ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ, ບົນພື້ນຖານການສືບທອດ ແລະ ພັດທະນາມະຕິກ່ອນໜ້າຂອງພັກ, ວັນທີ 17 ທັນວາ 1998, ກົມການເມືອງສູນກາງພັກຊຸດທີ VIII ໄດ້ອອກມະຕິເລກທີ 08-NQ/TW, “ວ່າດ້ວຍຍຸດທະສາດຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດ”. ນີ້ແມ່ນຄັ້ງທຳອິດທີ່ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ໄດ້ອອກມະຕິແຍກຕ່າງຫາກກ່ຽວກັບຍຸດທະສາດຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດ ເຊິ່ງມີຄວາມໝາຍສຳຄັນພິເສດ ຕໍ່ພາລະກິດປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ແລະ ເປັນພື້ນຖານສຳລັບການກຳນົດທິດສະດີຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດຢ່າງຊັດເຈນ ເຊິ່ງເປັນອັດຕະພາບເອກະລາດ, ເປັນອົງປະກອບທີ່ສໍາຄັນໃນລະບົບທິດສະດີການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ໂຄງການການເມືອງກໍ່ສ້າງປະເທດໃນສະໄໝຂ້ານຜ່ານຂຶ້ນສູ່ສັງຄົມນິຍົມ (ສະບັບເພີ່ມເຕີມ ພັດທະນາປີ 2011) ໄດ້ຢືນຢັນວ່າ “ພັດທະນາແນວທາງແລະສິລະປະການທະຫານ ສົງຄາມປະຊາຊົນ ແລະ ທິດສະດີ ວິທະຍາສາດຄວາມໝັ້ນຄົງປະຊາຊົນ”(7). ເປັນຄັ້ງທໍາອິດໃນເອກະສານຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມທີ່ມີການກ່າວເຖິງ “ວິທະຍາສາດຄວາມໝັ້ນຄົງ” ເຊິ່ງກຳນົດທີ່ຕັ້ງແລະບົດບາດສຳຄັນຂອງວິທະຍາສາດຄວາມໝັ້ນຄົງ ໃນທິດສະດີໂດຍລວມ ກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ, ກຳນົດທີ່ຕັ້ງແລະຄວາມສຳຄັນຂອງວຽກງານຄົ້ນຄວ້າ ພັດທະນາ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ. ໂດຍຊາບຊຶມທັດສະນະພື້ນຖານຂອງພັກກ່ຽວກັບການສ້າງທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປ້ອງປະເທດຊາດ ແລະປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ, ຄະນະກຳມະການພັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບສູນກາງ ໄດ້ອອກມະຕິເລກທີ 08-NQ/ĐUCA, ລົງວັນທີ 6 ມິຖຸນາ 2012, ວ່າດ້ວຍ “ວຽກງານທິດສະດີປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບປະຊາຊົນໃນສະພາບການໃໝ່”.
ບົນພື້ນຖານການສະຫຼຸບ 20 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດມະຕິເລກທີ 08-NQ/TW, “ວ່າດ້ວຍຍຸດທະສາດຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດ” ແລະ ຂໍ້ສະເໜີຂອງຄະນະກຳມະການພັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບສູນກາງ, ວັນທີ 5 ກັນຍາ 2019, ກົມການເມືອງສູນກາງໄດ້ອອກມະຕິເລກທີ 51-NQ/TW, “ກ່ຽວກັບຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ”, ແມ່ນມະຕິສະເພາະທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ ເຊິ່ງສະຫຼຸບມະຕິເລກທີ 28-NQ/TW, “ກ່ຽວກັບຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດໃນສະພາບການໃໝ່”. ມະຕິເລກທີ 51-NQ/TW, ມີຈຸດໃໝ່ຕ່າງໆ ກ່ຽວກັບເປົ້າໝາຍ, ທັດສະນະ, ຄຳຂວັນຊີ້ນຳ, ໜ້າທີ່ ແລະ ວິທີແກ້ໄຂທີ່ລະອຽດສະເພາະ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງວິໄສທັດ ແລະ ຍຸດທະສາດຂອງພັກກ່ຽວກັບສະພາບແວດລ້ອມດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ການພັດທະນາຂອງປະເທດ ໂດຍເນັ້ນໜັກເຖິງຄວາມຈຳເປັນໃນ “ການປັບປຸງບູລະນະລະບົບທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ”. ບັນຫານີ້ສືບຕໍ່ໄດ້ຮັບການຢືນຢັນໃນເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກ: “ສືບຕໍ່ຄົ້ນຄວ້າແລະພັດທະນາທິດສະດີກ່ຽວກັບການປ້ອງກັນປະເທດ, ການທະຫານ, ຄວາມໝັ້ນຄົງ, ສິລະປະການທະຫານ, ສິລະປະການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ໃນສະຖານະການໃໝ່”(8). ໂດຍປະຕິບັດມະຕິເລກທີ 51-NQ/TW ແລະ ຊາບຊຶມຈິດໃຈຂອງມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກ, ຄະນະກຳມະການພັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບສູນກາງ, ກະຊວງປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ ໄດ້ສະຫຼຸບວຽກງານທິດສະດີປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບປະຊາຊົນໄລຍະ 2011-2021 ປະກາດໃຊ້ມະຕິເລກທີ 10-NQ/ĐUCA ແລະ ຄຳສັ່ງເລກທີ 05-CT/BCA, ລົງວັນທີ 1 ມິຖຸນາ 2022, ກ່ຽວກັບ “ຍູ້ແຮງວຽກງານດ້ານທິດສະດີການປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບປະຊາຊົນຮອດປີ 2030 ໂດຍມີວິໄສທັດເຖິງປີ 2035”.
ລະບົບທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ
ໄດ້ຮັບການປັບປຸງໃຫ້ສົມບູນແບບເທື່ອລະກ້າວ
ຈາກພຶດຕິກຳການປະຕິວັດ ແລະ ການສະຫຼຸບສັງລວມທິດສະດີກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ແລະ ຈາກການຊາບຊຶມບັນດາທັດສະນະຂອງພັກຢ່າງເລິກເຊິ່ງຮອບດ້ານ, ລະບົບທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດໄດ້ຮັບການສ້າງຂຶ້ນ, ຄົ້ນຄວ້າເພີ່ມເຕີມ, ພັດທະນາ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະ. ຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດໃນຂັ້ນຕົ້ນຖືກລະບຸວ່າ ແມ່ນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານການເມືອງ, ການປົກປ້ອງຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ຕົ້ນຕໍແມ່ນການປ້ອງກັນແລະຕໍ່ສູ້ຕ້ານການກໍ່ການຮ້າຍ, ການເຄື່ອນໄຫວທຳລາຍຂອງກຳລັງສັດຕູແລະປະຕິກິລິຍາ. ມະຕິເລກທີ່ 51-NQ/TW, ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ, “ຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດ” ໄດ້ຂະຫຍາຍແນວຄວາມຄິດ: ຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດແມ່ນຄວາມເຂັ້ມແຂງ ແລະ ຄວາມຍືນຍົງຂອງພັກ, ຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ການພັດທະນາຢ່າງຍືນຍົງໃນທຸກດ້ານຂອງປະເທດ, ລະບອບສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ລັດແຫ່ງສາທາລະນະລັດສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ; ແມ່ນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານການເມືອງ, ຄວາມໝັ້ນຄົງຊາຍແດນ, ອະທິປະໄຕໃນດິນແດນ, ຄວາມໝັ້ນຄົງແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ. ມະຕິເລກທີ 51-NQ/TW ກໍໄດ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ ຈິນຕະນາການຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນສະຖານະທີ່ເຂັ້ມແຂງແລະໝັ້ນຄົງຂອງລັດການເມືອງທີ່ເປັນເອກະລາດ ແລະ ມີອຳນາດອະທິປະໄຕໃນການພົວພັນສາກົນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງລວມເຖິງກຳລັງແຮງສັງລວມ ແລະ ຄວາມສາມາດຂອງປະເທດ ໃນການຮັບມືກັບໄພຂົ່ມຂູ່ພາຍໃນແລະພາຍນອກຢ່າງຍືດຫຍຸ່ນ ເພື່ອຮັບປະກັນສະຖານະເຂັ້ມແຂງແລະໝັ້ນຄົງຂອງປະເທດ ພາກພື້ນ ແລະ ທົ່ວໂລກ. ຈາກນັ້ນ, ເນື້ອໃນຂອງ “ການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ” ໄດ້ຂະຫຍາຍອອກ ເຊິ່ງບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນການປ້ອງກັນແລະຕ້ານກົນອຸບາຍ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງບັນດາອິດທິກຳລັງສັດຕູເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງລວມທັງການເປັນເຈົ້າການສ້າງກຳລັງບົ່ມຊ້ອນຂອງຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ; ຄວາມສາມາດທາງດ້ານກຳລັງຄົນ, ກຳລັງວັດຖຸ, ການເງິນ ແລະ ຈິດໃຈ ຢູ່ໃນປະເທດແລະຕ່າງປະເທດ ທີ່ສາມາດລະດົມໄດ້ ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມສະຫງົບສຸກຂອງປະເທດ ແລະ ສະຖຽນລະພາບຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງລະບອບ. ຈິນຕະນາການກ່ຽວກັບຂອບເຂດແລະເປົ້າໝາຍການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດບໍ່ພຽງແຕ່ຈຳກັດໃນບັນດາບັນຫາຄວາມໝັ້ນຄົງທາງການເມືອງແລະການທະຫານແບບດັ້ງເດີນເທົ່ານັ້ນ ແຕ້ຍັງລວມທັງບັນດາບັນຫາຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມອີກນຳ. ຈິນຕະນາການກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດໃນປະຈຸບັນໄດ້ປ່ຽນຈາກຄວາມຄິດແບບທ່າຮັບ, ຄັບແຄບ, ປິດ ແລະ ໂດດດ່ຽວ ມາສູ່ຄວາມຄິດທີ່ເປັນເຈົ້າການ, ຮ່ວມມື ແລະ ພັດທະນາ; ເປັນເຈົ້າການໃນການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນ ຈາກໄລຍະໄກ ລ່ວງໜ້າ, ສ້າງຂອບເຂດການຮັກສານຄວາມໝັ້ນຄົງຈາກນອກອານາເຂດ, ຂອບເຂດຊາຍແດນແຫ່ງຊາດ, ການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງທາງໄຊເບີສະເປດ, ທ້ອງຟ້າ ແລະ ພື້ນທີ່ໃຕ້ດິນ.
ແນວຄິດກ່ຽວກັບການເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງສັງລວມນັ້ນ ໄດ້ຫັນເປັນຮູບປະທຳໃນຈິນຕະນາການທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ. ນັ້ນແມ່ນກຳລັງແຮງສັງລວມຂອງລະບົບການເມືອງ, ຂອງປວງຊົນ, ສົມທົບກັບກຳລັງແຮງຂອງຍຸກສະໄໝ, ລະດົມກຳລັງແຮງໃນປະເທດແລະຕ່າງປະເທດ ເພື່ອປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ; ເອົາໃຈໃສ່ສ້າງລະບົບຄວາມໝັ້ນຄົງປະຊາຊົນ, ທ່າປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງປະຊາຊົນ, ນ້ຳໃຈປະຊາຊົນທີ່ໝັ້ນຄົງ. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມສືບຕໍ່ຢືນຢັນ: “ຮັກສາແລະເພີ່ມທະວີການນຳພາໂດຍກົງ, ເດັດຂາດ ໃນທຸກດ້ານຂອງພັກ, ການຄຸ້ມຄອງຢ່າງລວມສູນ ເປັນເອກະພາບຂອງລັດ ຕໍ່ກອງທັບປະຊາຊົນ, ກອງກຳລັງຕຳຫຼວດປະຊາຊົນ ແລະ ພາລະກິດປ້ອງກັນປະເທດ ແລະ ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ”(9). ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຈິນຕະນາການກ່ຽວກັບບົດບາດຂອງປະຊາຊົນ ໃນການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ໄດ້ຮັບການຢືນຢັນຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າ: ການເອົາໃຈໃສ່ເຖິງຄວາມໝັ້ນຄົງແລະຄວາມປອດໄພແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາປັດໄຈນຳໜ້າໃນຊີວິດຂອງປະຊາຊົນ. ປະຊາຊົນແມ່ນຈຸດໝາຍແລະເປົ້າໝາຍສູງສຸດ ໃນການຮັບໃຊ້ສຳລັບພາລະກິດປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ. ຫຼາຍບັນຫາທິດສະດີໃໝ່ໄດ້ຮັບການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ຜັນຂະຫຍາຍໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບສະພາບການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນນັບມື້ນັບເລິກເຊິ່ງ ເຊັ່ນ: ທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປ້ອງຄວາມໝັ້ນຄົງໃນຂົງເຂດການຕ່າງປະເທດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ; ທິດສະດີກ່ຽວກັບການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງເສດຖະກິດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງວັດທະນະທຳແລະແນວຄິດທີ່ນັບມື້ນັບໄດ້ຮັບການປັບປຸງໃຫ້ເໝາະສົມກັບສະພາບການໃໝ່; ທິດສະດີກ່ຽວກັບການສ້າງລະບົບຄວາມໝັ້ນຄົງປະຊາຊົນ, ສ້າງສະໜາມຮົບປົກປ້ອງຄວາມໝັ້ນຄົງປະຊາຊົນ, ທ່າສະໜາມຮົບໃນໃຈປະຊາຊົນ; ທິດສະດີກ່ຽວກັບການຮັບມືກັບໄພຂົ່ມຂູ່ຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ແມ່ນແບບດັ້ງເດີມ; ການຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພຂອງມະນຸດໄດ້ຖືກຄົ້ນຄວ້າຢ່າງເປັນລະບົບ ແລະ ບັນລຸໄດ້ໝາກຜົນສຳຄັນ. ໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ແມ່ນແບບດັ້ງເດີມຈໍານວນໜຶ່ງ ພ້ອມກັບລະບົບວິທີການແລະມາດຕະການຮັບມືຕອບໂຕ້ ໄດ້ຖືກຄົ້ນຄ້ວາແລະຕີຄວາມໝາຍ ຈາກຫຼາຍແງ່ມຸມແລະວິທີການເຂົ້າເຖິງ, ເຊັ່ນ ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ, ມົນລະພິດຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອມ, ຄວາມຂາດແຄນດ້ານແຫຼ່ງນ້ຳ, ພະຍາດລະບາດ; ວິກິດການການເງິນ, ຄວາມປອດໄພຂອງເຄືອຂ່າຍ, ອາຊະຍາກຳຂ້າມຊາດ; ລັດທິກໍ່ການຮ້າຍ, ການປະທະກັນດ້ານຊົນເຜົ່າ, ສາສະໜາ, ວັດທະນະທຳ ແລະອື່ນໆ.
ທິດທາງຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີ
ກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດໃນໄລຍະໃໝ່
ໃນສະພາບການໂລກາພິວັດແລະການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ບັນດາກາລະໂອກາດທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນໄດ້ເກີດຂຶ້ນ, ພ້ອມກັນນັ້ນ, ບັນດາສິ່ງທ້າທາຍທີ່ໃຫຍ່ຫຼວງກໍ່ເກີດຂຶ້ນສຳລັບໜ້າທີ່ການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ; ຄຽງຄູ່ກັບບັນຫາຄວາມໝັ້ນຄົງແບບດັ້ງເດີມທີ່ເປັນທັງພື້ນຖານແລະຮີບດ່ວນນັ້ນ ຍັງມີບັນຫາໃໝ່ທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນ ກ່ຽວກັບຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ແມ່ນແບບດັ້ງເດີມ ຫຼາຍຢ່າງກໍໄດ້ປະກົດຂຶ້ນ. ພຶດຕິກຳຕົວຈິງກຳນົດໃຫ້ການຄົ້ນຄວ້າແລະປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ຕ້ອງຮັບປະກັນເປົ້າໝາຍພື້ນຖານດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: ທີໜຶ່ງ, ສ້າງພື້ນຖານການເມືອງເພື່ອເພີ່ມເຕີມແລະປັບປຸງບູລະນະແນວທາງຂອງພັກກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດໃນສະພາບການສາກົນໃໝ່; ປັບປຸງບູລະນະກົນໄກປະຕິບັດການນຳພາໂດຍກົງ, ເດັດຂາດ, ໃນທຸກດ້ານຂອງພັກ ໃນການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ຢ່າງເປັນເອກະພາບ ແລະ ຕະຫຼອດແຕ່ສູນກາງຮອດຮາກຖານ. ທີສອງ, ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຊີ້ນຳນຳພາຂອງຄະນະກຳມະການພັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບສູນກາງ ໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ປົກປັກຮັກສານຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ; ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະກົນໄກປະສານງານລະຫວ່າງຄະນະກຳມະການພັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບສູນກາງ ກັບບັນດາຄະນະ, ກະຊວງ, ຂະແໜງການສູນກາງແລະທ້ອງຖິ່ນ ໃນການຊີ້ນຳນຳພາດ້ານວຽກງານປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ ຄວາມສະຫງົບ ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ ແລະ ການກໍ່ສ້າງກອງກຳລັງຕຳຫຼວດປະຊາຊົນ. ທີສາມ, ເສີມຂະຫຍາຍຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຫົວໜ້າຄະນະພັກ, ອຳນາດການປົກຄອງທຸກຂັ້ນ ໃນການຊີ້ນຳນຳພາ ແນະນຳ ຊຸກຍູ້ ກວດກາ ຕິດຕາມກວດກາວຽກງານປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ; ຫົວໜ້າມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຕົ້ນຕໍແລະກ່ອນອື່ນໝົດ ໃນການແກ້ໄຂບັນຫາຄວາມໝັ້ນຄົງ ໃນຂົງເຂດ, ທ້ອງຖິ່ນຂອງຕົນ. ທີສີ່, ສ້າງພື້ນຖານເພື່ອສືບຕໍ່ຫັນແນວທາງປົກປ້ອງຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດຂອງພັກເປັນນິຕິກຳ, ຫັນລັດຖະທຳມະນູນກ່ຽວກັບການສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມເປັນຮູບປະທຳ ຕາມທິດເພີ່ມທະວີການຄວບຄຸມອຳນາດລັດໃນການປະຕິບັດບັນດາມາດຕະການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ ຄວາມປອດໄພ ແລະ ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ. ທີຫ້າ, ເພີ່ມທະວີປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນ ຂອງການຄຸ້ມຄອງລັດ, ການຄຸ້ມຄອງຂອງອຳນາດການປົກຄອງທຸກຂັ້ນ, ຮັບປະກັນການປະຕິບັດບັນດາຂໍ້ກຳນົດຂອງລັດຖະທຳມະນູນ ແລະ ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດຢ່າງເຂັ້ມງວດ. ທີຫົກ, ເຂົ້າໃຈແຈ້ງກວ່າອີກ ກ່ຽວກັບການສ້າງແລະການປັບປຸງລະບົບຄວາມໝັ້ນຄົງປະຊາຊົນ, ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງປະຊາຊົນ ໂດຍປະສານສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກັບລະບົບປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ, ທ່າສະໜາມຮົບປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນທີ່ໝັ້ນຄົງ; ສ້າງທ່າສະໜານຮົບປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ຕໍ່ເນື່ອງ. ທີເຈັດ, ສ້າງກອງກຳລັງຕຳຫຼວດປະຊາຊົນທີ່ປະຕິວັດ, ເປັນແບບຫຼວງ, ຊຳນິຊຳນານ ແລະ ທັນສະໄໝເທື່ອລະກ້າວ, ກອງກຳລັງບາງສ່ວນກ້າວໄປສູ່ທັນສະໄໝໂດຍກົງ.
ເພື່ອປະຕິບັດບັນດາເປົ້າໝາຍຂ້າງເທິງ, ການຄົ້ນຄວ້າແລະປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດໃນໄລຍະໃໝ່ ຕ້ອງສຸມໃສ່ບັນຫາຈຸດໜັກຈຳນວນໜຶ່ງດັງຕໍ່ໄປນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ສືບຕໍ່ໝູນໃຊ້ຢ່າງປະດິດສ້າງ ແລະ ພັດທະນາລັດທິມາກ-ເລນິນ, ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ, ທັດສະນະຂອງພັກ ໃນການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດ.
ວ.ອີ. ເລນິນ ໄດ້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນແຈ້ງວ່າ: ທິດສະດີຂອງມາກພຽງແຕ່ວາງຮາກຖານສຳລັບວິທະຍາສາດທີ່ນັກສັງຄົມນິຍົມຈຳເປັນຕ້ອງພັດທະນາເພີ່ມເຕີມໃນທຸກດ້ານ ຖ້າພວກເຂົາບໍ່ຕ້ອງການທີ່ຈະຖອຍຫຼັງໃນຊີວິດ. ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີ 4 ພ້ອມກັນກັບຂະບວນການໂລກາພິວັດ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ພວມເປັນສອງທ່າອ່ຽງໃຫຍ່ ທີ່ແຊກຄຸມຢ່າງເລິກເຊິ່ງຕໍ່ຂະບວນການພັດທະນາຂອງມະນຸດຊາດ ເຊິ່ງເປີດສັກກະລາດໃໝ່ດ້ວຍຄວາມກ້າວໜ້າທາງເຕັກໂນໂລຊີຢ່າງວ່ອງໄວໃນຫຼາຍຂົງເຂດ, ຈະສົ່ງຜົນກະທົບໂດຍກົງເຖິງຜົນປະໂຫຍດ ແລະ ຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດຂອງຫວຽດນາມ. ສິ່ງນັ້ນສະແດງໃຫ້ເຫັນຫຼາຍກວ່າອີກເຖິງຄຸນຄ່າ ແລະ ຄວາມສຳຄັນຂອງການສືບຕໍ່ຍຶດໝັ້ນລັດທິມາກ-ເລນິນ ໃນຖານະເປັນເຂັມທິດໃນການຮັບຮູ້ສັດຈະທຳ, ການບໍ່ຢຸດຢັ້ງໃນການຄົ້ນຄວ້າແລະປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອນຊາດ, ຮັບປະກັນຄວາມສອດຄ່ອງກັບທ່າອ່ຽງຂອງຍຸກສະໄໝ, ກໍຄືຄວາມຕ້ອງການ ແລະ ໜ້າທີ່ປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດໃນໄລຍະໃໝ່ ເພື່ອສຸມໃສ່ຄົ້ນຄ້ວາເພີ່ມເຕີມ ແນວຄວາມຄິດດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງຮອບດ້ານ, ຄວາມໝັ້ນຄົງໂດຍລວມ ໃນລະບົບແນວຄວາມຄິດແລະມາດຕະເກນກ່ຽວກັບຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ; ເອົາໃຈໃສ່ຄົ້ນຄວ້າ ອະທິບາຍຄວາມຮັບຮູ້ໃໝ່, ຈິນຕະນາການໃໝ່ ກ່ຽວກັບຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ, ພັດທະນາທິດສະດີຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງ, ສິລະປະປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ, ຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ການສ້າງກອງກຳລັງພິເສດປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ... ທີ່ກຳນົດໄວ້ໃນເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ.
ທີສອງ, ຄົ້ນຄວ້າ ເພີ່ມເຕີມ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ໂດຍຕິດແໜ້ນກັບການຄົ້ນຄວ້າທິດສະດີ, ການສະຫຼຸບສັງລວມຍຸດທະສາດການປ້ອງກັນປະເທດ, ການທະຫານ, ການທູດ ເຊິ່ງຈຸດສຸມແມ່ນການສະຫຼຸບສັງລວມ 10 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດມະຕິຄັ້ງທີ 8 ຂອງສູນກາງພັກສະໄໝທີ XI ກ່ຽວກັບຍຸດທະສາດການປົກປ້ອງປະເທດໃນສະພາບການໃໝ່; ປະສານສົມທົບການເຂົ້າຮ່ວມໃນການສະຫຼຸບສັງລວມ, ການຄົ້ນຄວ້າທິດສະດີສະເພາະທາງໃນຂົງເຂດການເມືອງ, ເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳແລະສັງຄົມ ເພື່ອເພີ່ມເຕີມ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປ້ອງຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ.
ຊາບຊຶມແລະປະຕິບັດຢ່າງເຂັ້ມງວດຕາມທັດສະນະຊີ້ນຳຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ, ບົດແນະນຳຂອງຄະນະຊີ້ນຳສູນກາງກ່ຽວກັບການສະຫຼຸບ 10 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດມະຕິຄັ້ງທີ 8 ຂອງສູນກາງພັກສະໄໝທີ XI ກ່ຽວກັບຍຸດທະສາດຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດໃນສະພາບການໃໝ່, ສຸມໃສ່ຄົ້ນຄວ້າພື້ນຖານທິດສະດີແລະພຶດຕິກຳກ່ຽວກັບບັນດາບັນຫາປ້ອງກັນປະເທດຊາດ, ປົກປ້ອງອຳນາດອະທິປະໄຕ, ເອກະພາບແລະຜືນແຜ່ນດິນອັນຄົບຖ້ວນຂອງປະເທດ; ປົກປ້ອງຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ, ຮັກສາສະຖຽນລະພາບດ້ານການເມືອງແລະສັງຄົມ ເພື່ອຮັບໃຊ້ວຽກງານກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາປະເທດ ໃນສະພາບການໃໝ່, ໄລຍະໃໝ່. ການກຳນົດບົດບາດ ແລະ ຕຳແໜ່ງສຳຄັນພິເສດຂອງການຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ໃນຍຸດທະສາດການປ້ອງກັນປະເທດຊາດ, ໃນສາຍພົວພັນສັດຈະວິພາກກ່ຽວກັບການສົມທົບລະຫວ່າງສອງໜ້າທີ່ ຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ການປ້ອງກັນປະເທດ, ເນື້ອໃນປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດໃນຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ຕາມທັດສະນະຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມກ່ຽວກັບ “ການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນ ແລະ ຈາກໄລຍະໄກ; ຮັກສາປະເທດໃນຂະນະທີ່ຍັງບໍ່ທັນຕົກຢູ່ໃນອັນຕະລາຍ”. ສົ່ງເສີມການຄົ້ນຄວ້າທິດສະດີໃນຂົງເຂດການເມືອງ, ເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມ, ການປ້ອງກັນປະເທດ, ການທະຫານ ແລະ ການຕ່າງປະເທດ ເພື່ອຈາກນັ້ນ ຖອດຖອນບັນດາບັນຫາທີ່ຈະຕ້ອງເພີ່ມເຕີມ ແລະ ພັດທະນາທິດສະດີປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງງຊາດໃນໄລຍະໃໝ່.
ທີສາມ, ຄະນະກຳມະການພັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບສູນກາງພັກ, ກະຊວງປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບຈະສຸມໃສ່ຊາບຊຶມ ແລະ ຊີ້ນຳການປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ(10), ມະຕິເລກທີ 37-NQ/TW, ລົງວັນທີ 9 ທັນວາ 2014, ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ “ກ່ຽວກັບວຽກງານທິດສະດີ ແລະ ທິດທາງຄົ້ນຄວ້າເຖິງປີ 2030”, ມະຕິເລກທີ 51-NQ/TW, ລົງວັນທີ 5 ກັນຍາ 2019 ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ “ກ່ຽວກັບຍຸດທະສາດປົກປ້ອງຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ”, ມະຕິເລກທີ 10-NQ/ĐUCA, ລົງວັນທີ 1 ມິຖຸນາ 2022 ຂອງຄະນະກຳມະການພັກປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບສູນກາງ ກ່ຽວກັບ “ການຊຸກຍູ້ວຽກງານທິດສະດີປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບປະຊາຊົນຮອດປີ 2030, ວິໄສທັດຮອດປີ 2035” ແລະ ຄຳສັ່ງເລກທີ 05/CT-BCA-V04, ລົງວັນທີ 1 ມິຖຸນາ 2022 ຂອງລັດຖະມົນຕີກະຊວງປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ ກ່ຽວກັບ “ການຊຸກຍູ້ວຽກງານທິດສະດີປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບປະຊາຊົນຮອດປີ 2030, ວິໄສທັດຮອດປີ 2035”. ຈັດຕັ້ງການທົບທວນແລະປະເມີນສະຖານະປະຈຸບັນ ຂອງລະບົບທິດສະດີປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບປະຊາຊົນ ແລະ ທິດສະດີໃນແຕ່ລະສາຂາດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງ ຄວາມປອດໄພ ແລະ ຄວາມສະຫງົບຮຽບຮ້ອຍ, ປະສົມປະສານກັບການຄົ້ນຄວ້າຄາດຄະເນ, ການປະເມີນພຶດຕິກຳຕົວຈິງ, ການສ້າງຍຸດທະສາດໂດຍລວມໄລຍະຍາວ ໃນການພັດທະນາທິດສະດີປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບປະຊາຊົນ, ຕາມທິດສຸມໃສ່ເພີ່ມເຕີມ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສານຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ໂດຍຕິດແໜ້ນກັບການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ມະຕິເລດທີ 12-NQ/TW, ລົງວັນທີ 6 ມີນາ 2022, ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງສະໄໝທີ XIII “ກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງກອງກຳລັງຕຳຫຼວດປະຊາຊົນທີ່ສະອາດ, ເຂັ້ມແຂງ, ເປັນແບບຫຼວງ, ຊຳນິຊຳນານ ແລະ ທັນສະໄໝຢ່າງແທ້ຈິງ, ຕອບສະໜອງໄດ້ຕາມຄວາມຕ້ອງການ ແລະ ໜ້າທີ່ໃນສະພາບການໃໝ່”.
ທີສີ່, ປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ຮັບໃຊ້ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນຢ່າງເປັນເຈົ້າການ ແລະ ການເຂົ້າຮ່ວມເວທີປາໄສຫຼາຍຝ່າຍ ແລະກົນໄກການຮ່ວມມືດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງ ຢ່າງຕັ້ງໜ້າ.
ຊາບຊຶມທັດສະນະຊີ້ນຳຂອງທ່ານເລຂາທິການໃຫຍ່ ຫງວຽນ ຝູ ຈ້ອງ ໃນກອງປະຊຸມການຕ່າງປະເທດແຫ່ງຊາດ ເພື່ອຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກ ເມື່ອວັນທີ 14 ທັນວາ 2021, ວ່າດ້ວຍ “ໂຮງຮຽນການຕ່າງປະເທດແລະການທູດທີ່ມີຄວາມພິເສດແລະເອກະລັກສະເພາະແຫ່ງຍຸກໂຮ່ຈີມິນ ເຊິ່ງເຕັມໄປດ້ວຍເອກະລັກປະຈຳຊາດແບບ “ໄມ້ໄຜ່ຫວຽດນາມ”, “ຮາກແຂງ, ລຳຕົ້ນແຂງແຮງ, ກິ່ງກ້ານຍືດຫຍຸ່ນ”, ເຕັມປ່ຽມໄປດ້ວຍຈິດວິນຍານ, ຄຸນລັກສະນະ ແລະ ຄວາມຜ່າເຜີຍອົງອາດຂອງຊາດຫວຽດນາມ”(11) ເພື່ອໝູນໃຊ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ ປະດິດສ້າງ ແລະ ຄົ້ນຄວ້າເພີ່ມເຕີມພັດທະນາ, ປັບປຸງບູລະນະທິດສະດີກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດໃນຂະບວນການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ ດ້ວຍທິດນຳ “ເຂົ້າໃຈຄົນອື່ນ”, “ຮູ້ຈັກຕົນເອງ”, ເອົາໃຈໃສ່ກັບການສຶກສາບົດຮຽນແລະປະສົບການສາກົນ, ສຸມໃສ່ຊີ້ແຈ້ງຄວາມໝາຍ, ຍຸດທະສາດ, ເນື້ອໃນ, ວິທີການ, “ເປົ້າໝາຍ”, “ຄູ່ຮ່ວມມື” ແລະ ບັນດາບັນຫາຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມທົ່ວໂລກໃນປະຈຸບັນ, ເພື່ອເປັນພື້ນຖານອັນໜັກແໜ້ນສຳລັບການປະຕິບັດວຽກງານການຕ່າງປະເທດ ແລະ ການຮ່ວມມືດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງໃນໄລຍະໃໝ່ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ./.
--------------------------
(1) ວ.ອີ ເລນິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2005, ເຫຼັ້ມ 6, ໜ້າ 30.
(2) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2011, ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 113.
(3) ກ. ມາກ ແລະ ຟ. ອັງແກນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 1999, ເຫຼັ້ມ 36, ໜ້າ 796.
(4) ວ.ອີ ເລນິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 37, ໜ້າ 145.
(5) ວ.ອີ ເລນິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 38, ໜ້າ 165.
(6) ມະຕິເລກທີ 40-NQ/TW, ລົງວັນທີ 20 ມັງກອນ 1962, ຂອງກົມການເມືອງສູນການສະໄໝທີ III, “ວ່າດ້ວຍການປັບປຸງແລະເພີ່ມທະວີກອງກຳລັງຕຳຫຼວດ”
(7) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XI, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2011, ໜ້າ 82.
(8) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XIII, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2021, ເຫຼັ້ມ 1. ໜ້າ 159.
(9) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XIII, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 1, ໜ້າ 160-161.
(10) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກໄດ້ຊີ້ແຈ້ງວ່າ: “ສືບຕໍ່ຄົ້ນຄວ້າ ແລະພັດທະນາທິດສະດີກ່ຽວກັບການປ້ອງກັນປະເທດ, ການທະຫານ, ຄວາມໝັ້ນຄົງ, ສິລະປະການທະຫານ, ສິລະປະການປົກປ້ອງຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມໃນສະພາບການໃໝ່”. ເບິ່ງ: ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XIII, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 1, ໜ້າ 159.
(11) ຫງວຽນ ຝູ ຈ້ອງ: ບາງບັນຫາທິດສະດີແລະພຶດຕິກຳກ່ຽວກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມແລະເສັ້ນທາງຂຶ້ນສູ່ສັງຄົມນິຍົມຢູ່ຫວຽດນາມ, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2022, ໜ້າ 14,
- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 1012 (ເດືອນເມສາ 2023)
