ສືບຕໍ່ຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດ ຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ,
ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ, ຍຸດທະສາດການທະຫານ
ຢ່າງຮອບດ້ານແລະຄົບຊຸດໃນໄລຍະໃໝ່
ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ, ຍຸດທະສາດການທະຫານ
ຢ່າງຮອບດ້ານແລະຄົບຊຸດໃນໄລຍະໃໝ່
ວກ. - ຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ, ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ, ຍຸດທະສາດການທະຫານ ເປັນການສືບທອດມູນເຊື້ອປ້ອງກັນປະເທດຂອງຊາດ ທີ່ຫຼອມລວມພູມປັນຍາຂອງທົ່ວພັກ, ທົ່ວກອງທັບ ແລະ ປະຊາຊົນ, ປະກອບສ່ວນປະຕິບັດສອງໜ້າທີ່ຍຸດທະສາດກໍ່ສ້າງ ແລະ ເດັດດ່ຽວປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຫວຽດນາມ ໃນຍຸກໃໝ່, ປະກອບສ່ວນປະຕິບັດສອງໜ້າທີ່ຍຸດທະສາດ ການກໍ່ສ້າງແລະການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມໃນໄລຍະໃໝ່ ຢ່າງສຳເລັດມີໄຊ
ສະຫາຍ ຫງວຽນ ຝູຈ້ອງ, ເລຂາທິການໃຫຍ່, ປະທານປະເທດ, ເລຂາທິການຄະນະພັກການທະຫານສູນກາງ ພົບປະກັບບັນດາຜູ້ແທນທີ່ເປັນແບບຢ່າງນຳໜ້າທົ່ວປະເທດ ໃນການສ້າງພື້ນຖານການປ້ອງກັນປະເທດໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ ໄລຍະ 2009-2019 ທີ່ສຳນັກງານໃຫຍ່ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ _ພາບ: ຂໍ້ມູນຂ່າວສານ
ວັນທີ 25 ຕຸລາ 2013, ກອງປະຊຸມຄົບຄະນະຄັ້ງທີ 8 ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກຊຸດທີ 11 ໄດ້ອອກມະຕິສະບັບທີ 28-NQ/TW, “ວ່າດ້ວຍຍຸດທະສາດການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດໃນສະພາບການໃໝ່”. ນີ້ແມ່ນມະຕິທີ່ສຳຄັນພິເສດ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງແນວຄິດໃໝ່ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ກ່ຽວກັບໜ້າທີ່ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ບົນພື້ນຖານນັ້ນ, ລັດຖະບານປະກາດໃຊ້ໂຄງການປະຕິບັດງານ ແລະ ບັນດາຄະນະ ກະຊວງ ຂະແໜງການຢູ່ສູນກາງ ໄດ້ຫັນເປັນບັນດາຍຸດທະສາດສະເພາະ, ເປັນໂຄງການ, ແຜນງານ. ຄະນະພັກການທະຫານສູນກາງ, ກະຊວງການປ້ອງກັນປະເທດໄດ້ສ້າງ ແລະ ຍື່ນສະເໜີຕໍ່ກົມການເມືອງສູນກາງພັກ ປະກາດໃຊ້ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ ແລະ ຍຸດທະສາດການທະຫານ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ສ້າງໂຄງການແລະແຜນການ ແລະ ເປັນແກນກາງໃນການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດ.
ໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາ, ພັກ, ລັດ, ບັນດາຂັ້ນ ຂະແໜງການ ທ້ອງຖິ່ນ, ກອງກຳລັງປະກອບອາວຸດ ເຊິ່ງກອງທັບເປັນແກນຫຼັກ ໄດ້ຈັດຕັ້ງການຊາບຊຶມ ກຳແໜ້ນທັດສະນະຊີ້ນຳ ແລະ ຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດບັນດາວິທີແກ້ໄຂທີ່ຮອບດ້ານ ຄົບຊຸດ ແລະ ແຂງຂັນ ເພື່ອນຳເນື້ອໃນຂອງຍຸດທະສາດໄປປະຕິບັດ, ຍົກສູງຈິດສຳນຶກ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງທົ່ວລະບົບການເມືອງ, ທົ່ວກອງທັບ ແລະ ປະຊາຊົນ ໃນການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ສຸມໃສ່ການກໍ່ສ້າງພື້ນຖານການປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນທີ່ໝັ້ນຄົງເຂັ້ມແຂງ, ຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ພັດທະນາສິລະປະການທະຫານ, ຜັນຂະຫຍາຍຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ ແລະ ໄດ້ບັນລຸຜົນສໍາເລັດທີ່ສໍາຄັນຫຼາຍປະການ. ຜ່ານນັ້ນ, ປະກອບສ່ວນເອົາຊະນະກົນອຸບາຍແລະມາດຕະການຕອບໂຕ້ຂອງບັນດາກຳລັງສັດຕູ; ປົກປັກຮັກສາລະບອບການປົກຄອງ ແລະ ຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາດ-ປະເທດຊາດ; ປົກປັກຮັກສາເອກະລາດ ອຳນາດອະທິປະໄຕ ເອກະພາບ ແລະ ຜືນແຜ່ນດິນອັນຄົບຖ້ວນຂອງປະເທດຊາດໄວ້ຢ່າງໝັ້ນຄົງ; ຮັກສາສະພາບແວດລ້ອມສັນຕິພາບ ສະຖຽນລະພາບ ເພື່ອສ້າງສາແລະພັດທະນາປະເທດ; ສືບຕໍ່ຍົກສູງຖານະບົດບາດ ແລະກຽດສັກສີສາກົນຂອງຫວຽດນາມ, ຄືທີ່ສະຫາຍເລຂາທິການໃຫຍ່ ຫງວຽນ ຝູຈ້ອງ ໄດ້ຢືນຢັນໃນກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກວ່າ: “ປະເທດຂອງພວກເຮົາບໍ່ມີເວລາໃດທີ່ມີພາລະກິດ, ກຳລັງແຮງຊ້ອນແຝງ, ຖານະບົດບາດ ແລະ ກຽດສັກສີສາກົນທີ່ໃຫຍ່ໂຕຄືທຸກວັນນີ້”(1). ບັນດາຍຸດທະສາດດັ່ງກ່າວໄດ້ຂີດໝາຍບາດກ້າວການພັດທະນາໃໝ່ ໃນການເພີ່ມທະວີການປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ໃນໄລຍະໃໝ່.
ໃນຊຸມປີທີ່ຈະມາເຖິງ, ສັນຕິພາບ ການຮ່ວມມື ແລະ ການພັດທະນາ ຍັງຄົງຈະແມ່ນທ່າອ່ຽງຕົ້ນຕໍ, ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ສະພາບການໂລກແລະພາກພື້ນປ່ຽນແປງຢ່າງວ່ອງໄວ ສັບສົນ ແລະ ຄາດເດົາໄດ້ຍາກ; ຄວາມຂັດແຍ້ງພື້ນຖານຂອງຍຸກສະໄໝຍັງມີຢູ່ ແລະພັດທະນາ. ບັນດາບັນຫາຄວາມປອດໄພບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ, ໂດຍສະເພາະ ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານເຄືອຂ່າຍອິນເຕີແນັດ, ການກໍ່ການຮ້າຍ, ໄພທຳມະຊາດ, ການລະບາດຂອງພະຍາດຍັງສືບຕໍ່ຜັນແປຢ່າງສັບສົນ; ເຖິງວ່າເສດຖະກິດໂລກຈະຟື້ນຕົວພາຍຫຼັງການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19 ແຕ່ກໍບໍ່ມີສະຖຽນລະພາບຢ່າງແທ້ຈິງແລະ ມີຄວາມສ່ຽງຫຼາຍຢ່າງ. ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ັ້ງທີສີ່ ສ້າງການບຸກທະລຸໃນຫຼາຍຂົງເຂດ; ສ້າງທັງກາລະໂອກາດ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍ ໃຫ້ກັບບັນດາປະເທດໃນທົ່ວໂລກ. ຄວາມຂັດແຍ້ງ ການປະທະກັນໃນທ້ອງຖິ່ນອາດຈະເກີດຂຶ້ນໄດ້ໃນຫຼາຍພື້ນທີ່; ສະຖານະການໂລກສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໄປໃນທິດທາງຂອງຫຼາຍຂົ້ວ ແລະ ຫຼາຍສູນກາງ. ການແຂ່ງຂັນຍຸດທະສາດລະຫວ່າງບັນດາປະເທດໃຫຍ່ ແລະ ການເຕົ້າໂຮມກຳລັງ ນັບມື້ນັບສັບສົນ ແລະ ຮຸນແຮງຂຶ້ນ; ຫຼາຍປະເທດໄດ້ຊຸກຍູ້ການຫັນເປັນທັນສະໄໝດ້ານການທະຫານ ແລະ ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມາດທາງການທະຫານ; ພິເສດແມ່ນ, ໄດ້ປະກົດມີຫຼາຍຮູບແບບສົງຄາມໃໝ່, ປ່ຽນແປງສະພາບແວດລ້ອມທາງຍຸດທະສາດ… ສະພາບການນີ້ກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມທ້າທາຍໃໝ່ ຕໍ່ສັນຕິພາບແລະສະຖຽນລະພາບໃນໂລກ ແລະ ໃນພາກພື້ນ. ອາຊີ - ປາຊີຟິກ, ລວມທັງອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້, ໄດ້ກາຍເປັນພື້ນທີ່ການແຂ່ງຂັນຍຸດທະສາດທີ່ສໍາຄັນ ຂອງບັນດາປະເທດໃຫຍ່, ມີຄວາມບໍ່ແນ່ນອນທີ່ອາດຈະເກີດຂຶ້ນຫຼາຍຢ່າງ, ຄວາມຂັດແຍ່ງກ່ຽວກັບອະທິປະໄຕໃນດິນແດນ, ອຳນາດອະທິປະໄຕຢູ່ທະເລແລະໝູ່ເກາະ ນັບມື້ນັບເຄັ່ງຕຶງ, ສັບສົນ ແລະ ຮ້າຍແຮງຂຶ້ນຕື່ມ ເຊິ່ງຈະສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ແລະ ຮອບດ້ານຕໍ່ຫວຽດນາມ.
ຢູ່ໃນປະເທດ, ຫຼັງຈາກ 35 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່, ທ່າແລະພະລັງ, ກຳລັງແຮງສັງລວມຂອງຊາດ ແລະ ກຽດສັກສີສາກົນຂອງຫວຽດນາມ ໄດ້ຮັບການຍົກສູງຂຶ້ນຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ສ້າງບັນດາປະຖົມປັດໄຈທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອສ້າງສາແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ປະເທດຍັງປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍຢ່າງ ຍ້ອນຜົນກະທົບຈາກວິກິດການເສດຖະກິດໂລກ, ການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19 ແລະ ບັນດາສິ່ງທ້າທາຍດ້ານຄວາມປອດໄພທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ; ໄພຄຸກຄາມສີ່ປະການທີ່ພັກໄດ້ລະບຸໄວ້ ໂດຍຜ່ານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຍັງມີຢູ່ ແລະ ມີດ້ານຮຸນແຮງຂຶ້ນຕື່ມ. ບັນດາອິດທິກຳລັງສັດຕູເພີ່ມທະວີການຕໍ່ຕ້ານພັກ, ລັດ, ກອງທັບ ຢ່າງເປີດເຜີຍ, ຮຸນແຮງ ແລະໂດຍກົງ. ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ັ້ງທີສີ່ສ້າງກຳລັງໜູນ, ໂອກາດ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍຕໍ່ການກໍ່ສ້າງແລະພັດທະນາປະເທດ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍ່ສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງແຮງເຖິງການກໍ່ສ້າງພື້ນຖານປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ, ການເຄື່ອນໄຫວຂອງກອງກຳລັງປະກອບອາວຸດປະຊາຊົນ, ການກໍ່ສ້າງກອງທັບ, ປັບປຸງການປ້ອງກັນປະເທດ, ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກໄດ້ຊີ້ແຈ້ງວ່າ: “ສືບຕໍ່ຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ, ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ, ຍຸດທະສາດການທະຫານ ຢ່າງຮອບດ້ານແລະຄົບຊຸດ... ແລະຍຸດທະສາດການປ້ອງກັນປະເທດ, ຮັກສາຄວາມປອດໄພສະເພາະດ້ານອື່ນໆ”(2). ຕາມນັ້ນ, ຈຳເປັນຕ້ອງເສີມຂະຫຍາຍຜົນສຳເລັດ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຕ້ອງກຳແໜ້ນບັນດາທັດສະນະຊີ້ນຳ ແລະສືບຕໍ່ຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດ ຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ, ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ, ຍຸດທະສາດການທະຫານ ຢ່າງຮອບດ້ານ ຄົບຊຸດ ແລະມີປະສິດທິຜົນ ໂດຍສຸມໃສ່ບັນດາບັນຫາທີ່ສໍາຄັນຕໍ່ໄປນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ສືບຕໍ່ເພີ່ມທະວີການນຳພາຂອງພັກ, ຍົກສູງປະສິດທິພາບແລະປະສິທິຜົນຂອງການຄຸ້ມຄອງລັດ ໃນການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດຍຸດທະສາດ.
ນີ້ແມ່ນທັດສະນະຊີ້ນຳ, ພ້ອມທັງເປັນວິທີແກ້ໄຂທີ່ສຳຄັນອັນດັບໜຶ່ງ, ພື້ນຖານ, ສອດຮ້ອຍຕະຫຼອດ ຂະບວນການຈັດຕັ້ງ, ຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດ ຍຸດທະສາດຕ່າງໆຢ່າງຮອບດ້ານ ແລະມີປະສິດທິຜົນ; ເພື່ອແນໃສ່ເພີ່ມທະວີການນຳພາຢ່າງເດັດຂາດ ໂດຍກົງ ໃນທຸກດ້ານຂອງພັກ ຕໍ່ກອງກຳລັງປະກອບອາວຸດ ແລະ ພາລະກິດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ກໍ່ສ້າງພັກ ລັດ ແລະລະບົບການເມືອງ ໃຫ້ສະອາດປອໃສ ແລະໝັ້ນຄົງເຂັ້ມແຂງ. ຍົກສູງຄວາມສາມາດນຳພາແລະກຳລັງແຮງສູ້ຮົບ ຂອງບັນດາຄະນະພັກແລະອົງການຈັດຕັ້ງພັກ, ຍົກສູງປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນການຄຸ້ມຄອງ ຂອງອົງການບໍລິຫານລັດທຸກຂັ້ນ; ປັບປຸງແລະເພີ່ມທະວີກ້ອມມະຫາສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດ.
ການນຳພາຂອງພັກແມ່ນປັດໄຈຕັດສິນຜົນສຳເລັດຂອງວຽກງານການທະຫານ, ການປ້ອງກັນປະເທດ, ການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ພາຍໃຕ້ເງື່ອນໄຂໃດໆ, ສະຖານະການໃດໆ ກໍຕ້ອງຮັກສາການນຳພາຂອງພັກ; ສືບຕໍ່ຫັນການນຳພາຂອງພັກເປັນນິຕິກຳ ດ້ວຍລະບົບກົດໝາຍ ແລະ ບັນດາເອກະສານທາງກົດໝາຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຄະນະພັກ, ຫົວໜ້າຄະນະ, ກະຊວງ, ຂະແໜງການ ຢູ່ສູນກາງແລະທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຄະນະພັກ, ຜູ້ບັນຊາການບັນດາອົງການ, ໜ່ວຍງານຂອງກອງກຳລັງປະກອບອາວຸດ ໃນການນຳພາຊີ້ນຳການຊາບຊຶມແລະຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດ ຍຸດທະສາດຕ່າງໆ ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ. ຊາບຊຶມຢ່າງເລິກເຊິ່ງ, ຫັນເປັນອັນລະອຽດ ແລະ ໝູນໃຊ້ບັນດາທັດສະນະໃນມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກ ຢ່າງຍືດຫຍຸ່ນແລະປະດິດສ້າງ ເຂົ້າໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ກໍ່ສ້າງ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ໃນໄລຍະໃໝ່.
ປ່ຽນແປງໃໝ່, ຍົກສູງປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດ, ການເຄື່ອນໄຫວຂອງລະບົບອຳນາດການປົກຄອງທຸກຂັ້ນ; ປະຕິບັດລັດຖະທຳມະນູນ, ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການປ້ອງກັນປະເທດ, ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ, ຍຸດທະສາດການທະຫານ ຢ່າງເຂັ້ມງວດ. ປັບປຸງແລະບູລະນະອົງການຈັດຕັ້ງ, ກົງຈັກ ແລະ ຖັນແຖວພະນັກງານທີ່ເຮັດວຽກງານການທະຫານ, ການປ້ອງກັນປະເທດ ໃນບັນດາກະຊວງແລະອົງການທີ່ທຽບເທົ່າກະຊວງ, ອົງການໃນສັງກັດລັດຖະບານ. ປັບປຸງເພີ່ມເຕີມ ແລະ ບູລະນະລະບົບກົດໝາຍ, ນະໂຍບາຍ, ກົນໄກການປ້ອງກັນປະເທດ; ກົດລະບຽບການປະສານງານລະຫວ່າງບັນດາຄະນະ, ກະຊວງ, ຂະແໜງການຢູ່ສູນກາງແລະທ້ອງຖິ່ນ, ຮັບປະກັນການປະຕິບັດພາລະບົດບາດແລະໜ້າທີ່ ຢ່າງຄົບຖ້ວນ ແລະ ເພີ່ມທະວີວຽກງານການຄຸ້ມຄອງ, ປະຕິບັດການຄຸ້ມຄອງລັດດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດຕາມກົດໝາຍ ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.
ຮັກສາແລະເພີ່ມທະວີການນຳພາເດັດຂາດ ໂດຍກົງໃນທຸກດ້ານຂອງພັກ, ການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດ ຕໍ່ກອງກຳລັງປະກອບອາວຸດ ເຊິ່ງແກນຫຼັກແມ່ນກອງທັບປະຊາຊົນ; ການຮັບປະກັນໃຫ້ພັກກຳແໜ້ນກອງກຳລັງປະກອບອາວຸດໃນທຸກສະຖານະການ ແມ່ນປັດໄຈຕັດສິນຊີ້ຂາດການເຕີບໃຫຍ່ ແລະ ໄຊຊະນະ ຂອງກອງກຳລັງປະກອບອາວຸດ. ປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງກອງທັບປະຊາຊົນ, ກອງກຳລັງຕຳຫຼວດປະຊາຊົນທີ່ “ປະຕິວັດ, ເປັນລະບຽບຫຼວງ, ຊຳນານໃນການຮົບ, ທັນສະໄໝ; ໝັ້ນຄົງເຂັ້ມແຂງທາງການເມືອງ ແນວຄິດ ຄຸນສົມບັດສິນທຳ ການຈັດຕັ້ງ ແລະພະນັກງານ. ກໍ່ສ້າງຄະນະພັກ, ອົງການຈັດຕັ້ງ ແລະ ຖັນແຖວພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກໃນກອງທັບແລະໃນກຳລັງຕຳຫຼວກ ທີ່ຈົງຮັກພັກດີໂດຍເດັດຂາດຕໍ່ປະເທດຊາດ, ຕໍ່ພັກ, ລັດ ແລະປະຊາຊົນ, ຢຶດໝັ້ນໃນເປົ້າໝາຍ ອຸດົມການປະຕິວັດຂອງພັກ, ຮັບປະກັນມີຄຸນນະພາບສັງລວມ ແລະ ກຳລັງແຮງສູ້ຮົບສູຸງ, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການແລະໜ້າທີ່ໃນທຸກສະຖານະການ”(3), ປະສົບຄວາມສຳເລັດມີໄຊ ໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ການທະຫານ, ການປ້ອງກັນປະເທດ, ການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ໃນໄລຍະໃໝ່.
ທີສອງ, ກຳແໜ້ນສາຍພົວພັນລະຫວ່າງຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ແລະ ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ, ຍຸດທະສາດການທະຫານ, ສືບຕໍ່ຫັນເປັນອັນລະອຽດສະເພາະໃນຂະບວນການປະຕິບັດ.
ຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ແລະ ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ ແມ່ນບັນດາຍຸດທະສາດແຫ່ງຊາດ. ຍຸດທະສາດການທະຫານແມ່ນຍຸດທະສາດສະເພາະຂະແໜງ, ມັນມີສາຍພົວພັນແບບອີນຊີ ທີ່ກະທົບເຊິ່ງກັນແລະກັນ ແຕ່ບໍ່ເປັນອັນດຽວກັນກັບສອງຍຸດທະສາດຂ້າງເທິງ. ຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ແລະ ຍຸດທະສາດການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ແມ່ນສອງຍຸດທະສາດທີ່ເປັນພື້ນຖານແລະສຳຄັນອັນດັບໜຶ່ງ; ແມ່ນບັນດາຍຸດທະສາດແຫ່ງຊາດທີ່ປົກຫຸ້ມ, ເປັນຮາກຖານ ທີ່ມີລັກສະນະຊີ້ນຳຍຸດທະສາດ ຕໍ່ການສ້າງແລະຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດ ບັນດາຍຸດທະສາດສະເພາະຂະແໜງ. ຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ແມ່ນຍຸດທະສາດແລະແຜນການລະດັບຊາດ ເພື່ອກຳນົດເປົ້າໝາຍ, ເຕົ້າໂຮມບັນດາກຳລັງ ແລະ ຄັດເລືອກວິທີແກ້ໄຂທີ່ເປັນໄປໄດ້, ສ້າງກຳລັງແຮງສັງລວມທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ເພື່ອປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດສັງຄົມນິຍົມໄວ້ຢ່າງໝັ້ນຄົງ.
ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດແມ່ນຍຸດທະສາດປ້ອງກັນຊາດ, ປົກປ້ອງປະເທດ, ຮັກສາປະເທດ “ແຕ່ຕົ້ນ”, “ແຕ່ໄກ”, ຕັ້ງແຕ່ເມື່ອປະເທດຍັງບໍ່ຕົກໃນອັນຕະລາຍ, ພ້ອມທີ່ຈະຕໍ່ສູ້ຕ້ານສົງຄາມຮຸກຮານ. ນີ້ແມ່ນຍຸດທະສາດທີ່ມີລັກສານະສັນຕິພາບ, ປ້ອງກັນຕົວ, ດ້ວຍກຳລັງແຮງສັງລວມຂອງປະຊາຊົນທັງຊາດ ສົມທົບກັບກຳລັງແຮງຂອງຍຸກສະໄໝ; ອີງໃສ່ແນວທາງການເມືອງທີ່ຖືກຕ້ອງແມ່ນປັດໄຈຕັດສິນຊີ້ຂາດ, ກຳລັງແຮງປ້ອງກັນປະເທດແມ່ນກຸນແຈສໍາຄັນ, ກຳລັງແຮງທາງທະຫານແມ່ນລັກສະນະສະເພາະ ເຊິ່ງໂດຍກົງແມ່ນກຳລັງແຮງສູ້ຮົບຂອງກອງກຳລັງປະກອບອາວຸດ ເຊິ່ງແກນຫຼັກແມ່ນກອງທັບປະຊາຊົນ; ກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງການພົວພັນ ແລະ ຄວາມໄວ້ວາງໃຈທາງຍຸດທະສາດ ກັບປະເທດຕ່າງໆ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ບັນດາຄູ່ຮ່ວມມືຍຸດທະສາດ, ສ້າງທ່າເພື່ອປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ; ພ້ອມແລ້ວທີ່ຈະເອົາຊະນະສົງຄາມຮຸກຮານທຸກຮູບແບບ ຖ້າຫາກເກີດຂຶ້ນ. ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດແມ່ນພາກສ່ວນຕົ້ນຕໍ ແລະ ເປັນຮູບປະທຳຂອງຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ, ພ້ອມກັບບັນດາຍຸດທະສາດອື່ນປະຕິບັດເປົ້າໝາຍ ແລະໜ້າທີ່ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ຍຸດທະສາດການທະຫານແມ່ນເນື້ອໃນຕົ້ນຕໍ ແລະເປັນຮູບປະທຳຂອງຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ, ແມ່ນພື້ນຖານເພື່ອສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະ ແຜນການສູ້ຮົບ, ທ່າສະໜາມຮົບ, ການຈັດຕັ້ງກອງທັບ, ການຮັບປະກັນປະກອບອາວຸດຍຸດໂທປະກອນ, ການສ້າງກຳລັງຄົນ, ການຝຶກອົບຮົມ,... ການກຽມຄວາມພ້ອມຮັບມືກັບຮູບແບບສົງຄາມສະໄໝໃໝ່.
ທີສານ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງວຽກງານພະຍາກອນ, ໃຫ້ຄຳປຶກສາແກ່ພັກແລະລັດ ກ່ຽວກັບການທະຫານ, ການປ້ອງກັນປະເທດໃນການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດບັນດາຍຸດທະສາດ.
ນີ້ແມ່ນວິທີແກ້ໄຂທີ່ສໍາຄັນຫຼາຍໃນການວາງແຜນແລະຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ, ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ, ຍຸດທະສາດການທະຫານ. ຄຸນນະພາບຂອງການຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນ ແລະ ໃຫ້ຄຳປຶກສາດ້ານຍຸດທະສາດ ຕ້ອງໄດ້ຮັບການຍົກສູງຂຶ້ນຢ່າງຮອບດ້ານ ທາງດ້ານການຈັດຕັ້ງ, ກົນໄກ, ຄວາມສາມາດໃນການໃຫ້ຄຳປຶກສາ ສະເໜີແຜນນະໂຍບາຍ, ມາດຕະການ, ວິທີແກ້ໄຂທີ່ໃກ້ຊິດ ຖືກຕ້ອງ ແລະ ທັນການ, ໃຫ້ຫຼັກຖານທາງວິທະຍາສາດທີ່ໝັ້ນຄົງ, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການໃນການນຳພາຊີ້ນຳການປະຕິບັດໜ້າທີ່ການທະຫານ, ການປ້ອງກັນປະເທດ, ການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ; ການຈັດການສະຖານະການຍຸດທະສາດຢ່າງທັນການ ແລະມີປະສິດທິຜົນ, ບໍ່ໃຫ້ຕົກໃນທ່າຮັບທີ່ບໍ່ຄາດຄິດ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຮັບໃຊ້ການຄົ້ນຄວ້າພັດທະນາທິດສະດີ ກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງພື້ນຖານການປ້ອງກັນປະເທດທົ່ວປວງຊົນ, ສ້າງກຳລັງປະກອບອາວຸດປະຊາຊົນ ແລະ ສິລະປະການທະຫານຫວຽດນາມ.
ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດນຳພາຂອງບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງພັກ ແລະ ບົດບາດຊີ້ນຳ ຄຸ້ມຄອງ ບໍລິຫານຂອງອຳນາດການປົກຄອງທຸກຂັ້ນ ຕໍ່ການເຄື່ອນໄຫວຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນຍຸດທະສາດ. ຖັນແຖວພະນັກງານການນຳທຸກຂັ້ນ ຕ້ອງເຂົ້າໃຈແຈ້ງ ຄວາມສຳຄັນຂອງວຽກງານຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ; ສາຍພົວພັນລະຫວ່າງການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ແລະ ການເພີ່ມທະວີ, ປັບປຸງການປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ. ຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງການອົບຮົມສຶກສາ ແລະສົ່ງເສີມຄວາມຮູ້ດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດ ໃຫ້ພະນັກງານຕາມເປົ້າໝາຍທີ່ໄດ້ກຳນົດ.
ວຽກງານຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນຍຸດທະສາດໃນຂົງເຂດການປ້ອງກັນປະເທດ ຢູ່ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳນຳພາ ຄຸ້ມຄອງ ບໍລິຫານຂອງຄະນະພັກການທະຫານສູນກາງ, ກະຊວງການປ້ອງກັນປະເທດ; ສົມທົບກັບບັນດາເອກະສານທາງກົດໝາຍຂອງອົງການທີ່ມີສິດອຳນາດ, ສ້າງພື້ນຖານທາງກົດໝາຍ ເພື່ອຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກິດຈະກຳຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນຍຸດທະສາດໃນຂົງເຂດປ້ອງກັນປະເທດ. ຕາມນັ້ນ, ຕ້ອງການເພີ່ມເຕີມແລະປັບປຸງບູລະນະລະບົບເອກະສານທາງກົດໝາຍ ແລະ ກົນໄກຊີ້ນຳ ປະຕິບັດງານ ແລະ ການປະສານງານການຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນ ແລະໃຫ້ຄຳປຶກສາກ່ຽວກັບຍຸດທະສາດການປ້ອງກັນປະເທດ. ການກຳນົດເນື້ອໃນ, ສ້າງໂຄງການຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນຍຸດທະສາດການປ້ອງກັນປະເທດ 5 ປີ, 10 ປີ, ທີ່ສອດຄ່ອງກັບຈິນຕະນາການໃໝ່ກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ; ສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ການຄົ້ນຄ້ວາພະຍາກອນໄລຍະຍາວ ກັບການຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນໄລຍະສັ້ນ ແລະສະເພາະ. ສຸມໃສ່ການສ້າງແລະຜັນຂະຫຍາຍໂຄງການຍົກສູງຄວາມສາມາດຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນ ແລະ ໃຫ້ຄຳປຶກສາສຳລັບຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດໄລຍະປີ 2020-2025 ແລະຊຸມປີຕໍ່ໄປ.
ຍູ້ແຮງການສະຫຼຸບສັງລວມພຶດຕິກຳ ແລະ ການຄົ້ນຄວ້າທິດສະດີ, ປະຍຸກໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີທັນສະໄໝ ໃນການຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນແລະໃຫ້ຄຳປຶກສາ. ສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ການຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນດ້ານການທະຫານ, ການປ້ອງກັນປະເທດ ກັບການຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດ. ການກໍ່ສ້າງແລະກຳນົດມາດຕະຖານລະບົບຂໍ້ມູນແລະຖານຂໍ້ມູນແບບຄົບຊຸດ ໃຫ້ທັນສະໄໝຫຼາຍຂຶ້ນ, ຮັບປະກັນຄວາມສະດວກໃນການແບ່ງປັນ, ເຊື່ອມໂຍງລະຫວ່າງບັນດາອົງການຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ເອກະສານ ເພື່ອສະໜອງຂໍ້ມູນຫຼາຍມິຕິ, ພາວະວິໄສ ແລະເຊື່ອຖືໄດ້ ຈາກແຫຼ່ງຕ່າງໆ.
ການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບັນດາອົງການຄົ້ນຄວ້າຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ ຕາມທິດທາງລວມສູນ, ຄວາມຊຳນານ ແລະ ຖືກຕາມພາລະໜ້າທີ່, ສ້າງກົນໄກການປະສານງານ, ຮັບປະກັນ,... ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນຍຸດທະສາດສະເພາະໜ້າ ແລະຍາວນານ. ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບການກໍ່ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານວິຊາສະເພາະ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ພະນັກງານຊັ້ນນໍາໃນທຸກລະດັບ, ຖັນແຖວຜູ້ຊ່ຽວຊານທີ່ມີປະສົບການແລະມີລະດັບການສຶກສາສູງ ໃນປະລິມານທີ່ສົມເຫດສົມຜົນ ແລະມີຄຸນນະພາບສູງ. ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງລະບອບແລະນະໂຍບາຍການເຄື່ອນໄຫວຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນ ແລະໃຫ້ຄຳປຶກສາຍຸດທະສາດດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດ. ຍູ້ແຮງວຽກງານການຄັດເລືອກ ຝຶກອົບຮົມ ບຳລຸງສ້າງ ແລະ ການນຳໃຊ້ຖັນແຖວພະນັກງານຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນຍຸດທະສາດ. ຍົກສູງປະສິດທິຜົນຂອງການຮ່ວມມື, ການປະສານສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ລະຫວ່າງບັນດາອົງການຄົ້ນຄວ້າຍຸດທະສາດຂອງຄະນະ, ກະຊວງ, ຂະແໜງການ ໃນການຄົ້ນຄວ້າພະຍາກອນ ແລະໃຫ້ຄຳປຶກສາຍຸດທະສາດ.
ທີສີ່, ສືບຕໍ່ຍົກສູງປະສິດທິຜົນຂອງການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ແລະ ການພົວພັນຕ່າງປະເທດ ດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດ ໃນການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດຍຸດທະສາດຕ່າງໆ.
ການຍົກສູງປະສິດທິຜົນຂອງການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ແລະ ການພົວພັນຕ່າງປະເທດດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດ ໃນການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ, ຍຸດທະສາດປ້ອງກັນປະເທດ ແລະ ຍຸດທະສາດການທະຫານ ແມ່ນໜ້າທີ່ແລະວິທີແກ້ໄຂທີ່ສຳຄັນ, ແຜນການປົກປັກຮັກສາປະເທດ “ແຕ່ຕົ້ນ”, “ແຕ່ໄກ”; ຮັບປະກັນຜົນປະໂຫຍດສູງສຸດຂອງຊາດ-ປະເທດຊາດ ບົນຫຼັກການພື້ນຖານຂອງກົດບັດສະຫະປະຊາຊາດ ແລະກົດໝາຍສາກົນ, ສະເໝີພາບ, ການຮ່ວມມືແບບຕ່າງຝ່າຍຕ່າງມີຜົນປະໂຫຍດ. ເພີ່ມທະວີຖານະບົດບາດສາກົນ, ຄວາມເປັນເອກະລາດ ແລະ ຄວາມເປັນເຈົ້າຂອງປະເທດ; ຮັກສາສະພາບແວດລ້ອມສັນຕິພາບ ສະຖຽນລະພາບ ເພື່ອພັດທະນາປະເທດ.
ຊາບຊຶມແລະປະຕິບັດຢ່າງສະເໝີຕົ້ນສະເໝີປາຍ ແນວທາງການຕ່າງປະເທດທີ່ເປັນເອກະລາດ, ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ, ສັນຕິພາບ, ມິດຕະພາບ, ການຮ່ວມມືແລະການພັດທະນາ, ຫັນການພົວພັນຕ່າງປະເທດເປັນຫຼາຍກ້ຳຫຼາຍຝ່າຍ ຫຼາຍຮູບແບບ. ເພີ່ມທະວີວຽກງານການຕ່າງປະເທດດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດ ພ້ອມກັບການຕ່າງປະເທດຂອງພັກ, ການທູດຂອງລັດ ແລະ ການທູດຂອງປະຊາຊົນ. ເພີ່ມທະວີຄວາມໄວ້ວາງໃຈດ້ານຍຸດທະສາດ, ຍົກສູງຖານະບົດບາດແລະກຽດສັກສີສາກົນຂອງປະເທດ, ປັບປຸງຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງການປ້ອງກັນປະເທດ, ການປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ, ການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ.
ຍູ້ແຮງການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ແລະ ການຕ່າງປະເທດດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດຕາມທິດນຳ “ຕັ້ງໜ້າ, ເປັນເຈົ້າການ, ໜັກແໜ້ນ, ໄຫວພິບ, ມີປະສິດທິຜົນ”. ປະຕິບັດການເຊື່ອມໂຍງສາກົນຢ່າງຮອບດ້ານ, ພັດທະນາການພົວພັນຕ່າງປະເທດທັງລວງກວ້າງ ແລະລວງເລິກ ເພື່ອສ້າງທ່າຍຸດທະສາດໃໝ່. ເພີ່ມທະວີແລະເປີດກວ້າງການຮ່ວມມືດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດທີ່ເຊື່ອຖືໄດ້ກັບບັນດາຄູ່ຮ່ວມມື, ໂດຍສະເພາະ ກັບຄູ່ຮ່ວມມືຍຸດທະສາດ, ຄູ່ຮ່ວມມືຮອບດ້ານ, ກັບປະເທດໃຫຍ່, ປະເທດເພື່ອນບ້ານໃກ້ຄຽງ, ປະເທດເພື່ອມິດດັ້ງເດີມ; ສຸມໃສ່ບັນດາຂົງເຂດທີ່ບັນດາຝ່າຍມີທ່າແຮງ; ສ້າງຄວາມໄວ້ເນື້ອເຊື່ອໃຈ, ສ້າງການສະໜັບສະໜູນແລະການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງສາກົນ ເພື່ອປ້ອງກັນຄວາມສ່ຽງ ແລະ ຮັບມືກັບສົງຄາມຮຸກຮານ.
ຕັ້ງໜ້າແລະເປັນເຈົ້າການໃນການເຂົ້າຮ່ວມບັນດາກົນໄກຮ່ວມມືດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບຫຼາຍຝ່າຍ ບົນພື້ນຖານເຄົາລົບເອກະລາດ, ອະທິປະໄຕ ແລະ ຜືນແຜ່ນດິນອັນຄົບຖ້ວນ, ບໍ່ແຊກແຊງເຂົ້າວຽກງານພາຍໃນຂອງປະເທດອື່ນ. ເປີດກວ້າງຂະໜາດແລະຂອບເຂດການເຂົ້າຮ່ວມການເຄື່ອນໄຫວຮັກສາສັນຕິພາບຂອງສະຫະປະຊາຊາດ; ດຳເນີນການຝຶກອົບຮົມແລະການຊ້ອມຮ່ວມກັນ ກ່ຽວກັບການຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານມະນຸດສະທໍາ, ການຊອກຫາກູ້ໄພ, ການບັນເທົາທຸກໄພພິບັດ; ການຮ່ວມມືສາກົນກ່ຽວກັບການແກ້ໄຂຜ່ານຜ່າຜົນຮ້າຍຢ້ອນຫຼັງຈາກສົງຄາມ; ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຕັ້ງໜ້າໃນຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະຕໍ່ສູ້ຕ້ານການແຜ່ຂະຫຍາຍຂອງອາວຸດນິວເຄຼຍ ແລະ ອາວຸດທີ່ມີອຳນາດທຳລາຍລ້າງສູງ. ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບການຮ່ວມມືປົກປັກຮັກສາຊາຍແດນ ແລະ ການແລກປ່ຽນມິດຕະພາບກັບບັນດາປະເທດເພື່ອນບ້ານ ເຊັ່ນ ການຮ່ວມມືລາດຕະເວນຮ່ວມກັນ, ການແລກປ່ຽນບົດຮຽນໃນການຄຸ້ມຄອງ ແລະ ການປ້ອງກັນຊາຍແດນແຫ່ງຊາດ; ການປ້ອງກັນແລະຕ້ານການກໍ່ການຮ້າຍ, ອາຊະຍາກຳຂ້າມຊາດ; ການຊອກຫາກູ້ໄພ, ການແກ້ໄຂຜ່ານຜ່າຜົນກະທົບຈາກໄພພິບັດ... ປັບປຸງການຈັດຕັ້ງ, ເອົາໃຈໃສ່ອົບຮົມສຶກສາ ຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງກຳລັງຄົນທີ່ເຂົ້າຮ່ວມໃນການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ການຕ່າງປະເທດດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ເນື້ອໃນແລະຮູບການຮ່ວມມືຈັດຕັ້ງກອງປະຊຸມ, ການສຳມະນາ ແລະ ການຊ້ອມຮ່ວມກັນ. ຍົກສູງປະສິດທິຜົນຂອງວຽກງານສື່ສານ, ໂຄສະນາຖະແຫຼງຂ່າວ, ສ້າງຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມສູງໃນທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນ, ທົ່ວກອງທັບ ແລະ ຫາງສຽງສາກົນ ກ່ຽວກັບນະໂຍບາຍການປ້ອງກັນປະເທດທີ່ສັນຕິພາບ ມິດຕະພາບ ການຮ່ວມມື ແລະ ການພັດທະນາ ຂອງຫວຽດນາມ. ເພີ່ມເຕີມແລະປັບປຸງບູລະນະກົນໄກການປະສານງານກັບບັນດາອົງການພົວພັນຕ່າງປະເທດ; ເຊື່ອມຕໍ່ແລະດຶງດູດການເຂົ້າຮ່ວມປະກອບສ່ວນທາງດ້ານຈິດໃຈແລະວັດຖຸ ກັບບັນດາອົງການແລະບຸກຄົນ, ໂດຍສະເພາະບັນດາປັນຍາຊົນຊາວຫວຽດນາມຢູ່ໃນປະເທດແລະຕ່າງປະເທດ ເພື່ອພາລະກິດການສ້າງສາແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ.
ທີຫ້າ, ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບການສະຫຼຸບເບື້ອງຕົ້ນ, ການສະຫຼຸບສັງລວມ, ການເພີ່ມເຕີມໃສ່ບັນດາຍຸດທະສາດທີ່ໄດ້ປະກາດໃຊ້; ຄົ້ນຄວ້າຍຸດທະສາດສະເພາະຂະແໜງໃໝ່ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການພາກປະຕິບັດດ້ານການທະຫານ, ການປ້ອງກັນປະເທດ, ການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ.
ໃນຂະບວນວິວັດການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດຍຸດທະສາດ, ຕາມແຕ່ລະໄລຍະເວລາໄດ້ມີການປ່ຽນແປງ, ການພັດທະນາໃໝ່ຂອງສະພາບການໃນເວລາ 5 ປີ, ແຕ່ 10 ເຖິງ 20 ປີ..., ຈຳເປັນຕ້ອງມີການສະຫຼຸບເບື້ອງຕົ້ນ, ສະຫຼຸບສັງລວມ ເພື່ອດັດແປງ ເພີ່ມເຕີມຍຸດທະສາດຢ່າງທັນການ ໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບຄວາມຕ້ອງການໃໝ່ ຂອງໜ້າທີ່ການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ໃນການສະຫຼຸບເບື້ອງຕົ້ນ, ສະຫຼຸບສັງລວມການປະຕິບັດຍຸດທະສາດ, ຕ້ອງປະມີນຢ່າງຊື່ສັດ, ພາວະວິໄສ, ຮອບດ້ານ, ເລິດເຊິ່ງ, ເຂັ້ມງວດ; ຊີ້ໃຫ້ເຫັນແຈ້ງຜົນງານທີ່ບັນລຸໄດ້, ຂໍ້ຈຳກັດ, ສາເຫດ, ຖອດຖອນບົດຮຽນປະສົບການ, ເພື່ອເປັນພື້ນຖານໃນການປັບເປົ້າໝາຍ, ຄວາມຕ້ອງການ, ທິດທາງ, ໜ້າທີ່, ວິມີແກ້ໄຂ, ຂອດບຸກທະລຸ ສໍາລັບຂັ້ນຕອນຕໍ່ໄປໃຫ້ມີປະສິດທິພາບຫຼາຍຂຶ້ນ. ໃນໄລຍະແຕ່ປີ 2022 ເຖິງປີ 2030, ວິໄສທັດຮອດປີ 2045, ຕ້ອງເປັນເຈົ້າການໃນການຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງການສະຫຼຸບສັງລວມ 40 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ທາງດ້ານການທະຫານ, ການປ້ອງກັນປະເທດ, ການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ; ການສະຫຼຸບສັງລວມ 10 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 8 ສະໄໝທີ 11 ກ່ຽວກັລຍຸດທະສາດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ໃນສະພາບການໃໝ່ (2013-2023); ການສະຫຼຸບເບື້ອງຕົ້ນ 5 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດບັນດາຍຸດທະສາດສະເພາະຂະແໜງທີ່ໄດ້ປະກາດໃຊ້; ປັບປຸງທິດສະດີກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງກອງທັບປະຊາຊົນທີ່ “ປະຕິວັດ, ເປັນລະບຽບຫຼວງ, ຊຳນານໃນການຮົບ, ທັນສະໄໝ”. ສືບຕໍ່ຄົ້ນຄວ້າໃຫ້ຄຳປຶກສາກ່ຽວກັບການສ້າງບັນດາຍຸດທະສາດສະເພາະຂະແໜງເຊັ່ນ ຍຸດທະສາດການປ້ອງກັນພົນລະເຮືອນ; ການຫັນເປັນດິຈິຕອນໃນຂົງເຂດການທະຫານ ແລະ ການປ້ອງກັນປະເທດ; ການສ້າງແຫຼ່ງກຳລັງຄົນທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງໃນກອງທັບ... ບົນພື້ນຖານການສະຫຼຸບເບື້ອງຕົ້ນ, ສະຫຼຸບສັງລວມການປະຕິບັດບັນດາຍຸດທະສາດ ເພື່ອເພີ່ມເຕີມແລະປັບປຸງບັນດາຍຸດທະສາດທີ່ໄດ້ປະກາດໃຊ້ ແລະ ຄົ້ນຄວ້າສະເໜີບັນດາຍຸດທະສາດສະເພາະຂະແໜງໃໝ່ ເພື່ອປະຕິບັດໜ້າທີ່ການທະຫານ, ການປ້ອງກັນປະເທດ, ການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ./.
--------------
(1) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ສພຈ ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2021, ເຫຼັ້ມ 1, ໜ້າ 104.
(2) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 1, ໜ້າ 160.
(3) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 1, ໜ້າ 158.
- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 991 (ເດືອນມິຖຸນາ 2022)
