55 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດຕາມພິໄນກຳຂອງປະທານໂຮ່ຈິມິນ -
ຍຶດໝັ້ນເປົ້າໝາຍເອກະລາດແຫ່ງຊາດ
ຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ
ຍຶດໝັ້ນເປົ້າໝາຍເອກະລາດແຫ່ງຊາດ
ຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ
ລຸງໂຮ່ກັບບັນດານັກຮົບແຂ່ງຂັນຍິງຢູ່ພາກເໜືອ (ພາບແຕ້ມໂດຍຈິດຕະກອນ ເວືອງຈິ່ງ ສ້າງຂຶ້ນເມື່ອປີ 1967) _ພາບ: ເອກະສານ
1. ເອກະລາດແຫ່ງຊາດແລະລັດທິສັງຄົມນິຍົມແມ່ນຈຸດລວມຕົວກັນຂອງແນວຄິດແລະເປົ້າໝາຍການເຄື່ອນໄຫວປະຕິວັດຂອງປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ. ພິໄນກຳ ຂອງປະທານໂຮ່ຈີມິນເປັນຜົນຜະລຶກຄວາມຄິດທັງໝົດຂອງເພິ່ນ ກ່ຽວກັບການປະຕິວັດຫວຽດນາມ. ເພິ່ນກ່າວວ່າ: “ຄວາມປາດຖະໜາສຸດທ້າຍຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນ: ທົ່ວພັກແລະປະຊາຊົນເຮົາທັງໝົດສາມັກຄີກັນ ເພື່ອພະຍາຍາມສ້າງສາປະເທດຫວຽດນາມທີ່ສະຫງົບສຸກ, ເປັນເອກະພາບ, ເອກະລາດ, ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ຮັ່ງມີເຂັ້ມແຂງ, ແລະ ປະກອບສ່ວນອັນສົມຄວນໃຫ້ແກ່ການປະຕິວັດໂລກ”(1). ພິໄນກຳ ຂອງເພິ່ນໄດ້ກາຍເປັນເຂັມທິດຊີ້ນຳເສັ້ນທາງການປະຕິວັດຂອງພັກ ແລະ ປະຊາຊົນເຮົາ. ເນື້ອໃນຂອງພິໄນກຳ ຢືນຢັນບັນດາບັນຫາທີ່ມີລັກສະນະຍຸດທະສາດ ແລະ ພື້ນຖານຄື:
ທີໜຶ່ງ, ເອກະລາດແຫ່ງຊາດແມ່ນຈຸດໝາຍສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງການປະຕິວັດຫວຽດນາມ, ຍາມໃດກໍ່ຕິດພັນລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ແລະເປັນເງື່ອນໄຂເບື້ອງຕົ້ນໃນການປະຕິບັດລັດທິສັງຄົມນິຍົມ.
ຈາກ “ການເດີນທາງແຫ່ງຄວາມປາຖະໜາ”, ຜ່ານການເຮັດວຽກ, ການສຶກສາຮຽນຮູ້, ການຄົ້ນຄວ້າທິດສະດີ, ພິເສດແມ່ນ ຜ່ານພຶດຕິກຳຕົວຈິງແຫ່ງການຕໍ່ສູ້ປະຕິວັດທີ່ອຸດົມສົມບູນຢູ່ຫຼາຍປະເທດໃນໂລກ, ປະທານໂຮ່ຈີມິນໄດ້ຊາບຊຶມຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ແລະ ສ້າງໂລກະທັດ ແລະວິທີວິທະຍາການປະຕິວັດ. ຄວາມປາຖະໜາ ແລະເຈດຈຳນົງທັງໝົດຂອງເພິ່ນ ລ້ວນແຕ່ມຸ່ງສູ່ເປົ້າໝາຍ “ຄວາມປາຖະໜາອັນສູງສຸດແມ່ນຢາກໃຫ້ປະເທດເຮົາມີເອກະລາດສົມບູນ, ປະຊາຊົນເຮົາມີເສລີພາບໂດຍສົມບູນ, ທຸກຄົນມີອາຫານ ແລະເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ, ທຸກຄົນໄດ້ຮັບການສຶກສາ”(2).
ດ້ວຍວິໄສທັດທາງການເມືອງ ແລະສາຍຕາເບິ່ງກວ້າງມອງໄກ, ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ຮັບຮູ້ເຖິງແສງສະຫວ່າງທີ່ສ່ອງປະກາຍຈາກການປະຕິວັດເດືອນຕຸລາຂອງລັດເຊຍ ໃນປີ 1917 ແລະ ລັດທິມາກ-ເລນິນ ບົນເສັ້ນທາງປົດປ່ອຍຊາດ. ເພິ່ນຊີ້ອອກວ່າ ມີພຽງການປະຕິວັດກຳມາຊີບເທົ່ານັ້ນ ທີ່ສາມາດປົດປ່ອຍປະຊາຊົນທີ່ຖືກກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງ ແລະຜູ້ອອກແຮງງານທົ່ວໂລກຈາກການເປັນທາດໄດ້, ນຳມະນຸດຊາດໄປສູ່ສັງຄົມທີ່ດີ, ເສລີພາບ, ສະເໝີພາບ, ຄວາມເມດຕາ, ຄວາມສາມັກຄີ ແລະ ວັດທະນາຖາວອນ. ເພິ່ນໄດ້ເຜີຍແຜ່ລັດທິມາກ-ເລນິນເຂົ້າສູ່ປະເທດຫວຽດນາມຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ປຸກລະດົມຂົນຂວາຍປະຊາຊົນ “ໃຊ້ກຳລັງຂອງຕົນເພື່ອປົດປ່ອຍຕົນເອງ”(3), ນຳໄປສູ່ການກຳເນີດພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ດ້ວຍແນວທາງຍຸດທະສາດທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນຈິດໃຈແຫ່ງການປະຕິວັດຢ່າງເຖິງຖອງ, ປະດິດສ້າງ, ເໝາະສົມລະຫວ່າງທິດສະດີ ແລະພຶດຕະກຳຕົວຈິງຂອງຫວຽດນາມ. ນັ້ນແມ່ນເສັ້ນທາງການປະຕິວັດຊາດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນ ທີ່ນຳພາໂດຍພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ - ກອງນຳໜ້າຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນແລະປະຊາຊົນຫວຽດນາມ ເປັນຜູ້ນຳພາ ເພື່ອໂຄ່ນລົ້ມຈັກກະພັດນິຍົມ ແລະພວກລູກມືສັກດິນາ, ຍາດເອົາເອກະລາດແຫ່ງຊາດ, ປະຕິບັດນະະໂຍບາຍຜູ້ໄຖນາມີໄຮ່ນາ, ຈາກນັ້ນ ກ້າວໄປສູ່ການປະຕິວັດສັງຄົມນິຍົມ, ສ້າງສາລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ແລະລັດທິກອມມູນິດຢູ່ຫວຽດນາມ. ນັ້ນແມ່ນແນວທາງຍົກສູງທຸງເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ແລະ ລັດສັງຄົມນິຍົມ, ສົມທົບລັດທິຮັກຊາດແທ້ຈິງ ກັບລັດທິສາກົນ, ສົມທົບກຳລັງແຮງຂອງຊາດ ກັບກຳລັງແຮງຂອງຍຸກສະໄໝ, ປົດປ່ອຍຊາດ, ປົດປ່ອຍສັງຄົມ ແລະ ປົດປ່ອຍມະນຸດ.
ແນວຄິດ, ແນວທາງດັ່ງກ່າວຂອງປະທານໂຮ່ຈີມິນ ສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມກົມກຽວຂອງກົດເກນພາວະວິໄສ: ການປະຕິວັດປົດປ່ອຍຊາດ ຕ້ອງພັດທະນາໄປສູ່ການປະຕິວັດສັງຄົມນິຍົມ ຈຶ່ງຈະບັນລຸໄຊຊະນະຢ່າງສົມບູນ. ເອກະລາດແຫ່ງຊາດຕ້ອງຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ, ການປົດປ່ອຍຊາດ, ການປົດປ່ອຍສັງຄົມ ເພື່ອກ້າວໄປສູ່ການປົດປ່ອຍມະນຸດຢ່າງເຖິງຖອງ. ເອກະລາດ-ເສລີພາບ-ຄວາມຜາສຸກ ແມ່ນເສັ້ນທາງແຫ່ງການພັດທະນາ, ແມ່ນເປົ້າໝາຍ, ແມ່ນບາດກ້າວຂອງການປະຕິວັດ, ແມ່ນປັດຊະຍາການພັດທະນາຂອງການປະຕິວັດປະເທດເຮົາໃນຍຸກໃໝ່.
ຜົນສຳເລັດຂອງການປະຕິວັດເດືອນສິງຫາ ປີ 1945 ຖືເປັນຂໍ້ພິສູດທີ່ຈະແຈ້ງ ເຊິ່ງຢືນຢັນທັດສະນະ ແລະ ແນວທາງການປະຕິວັດທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງພັກ ແລະ ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ, ນຳພາປະເທດເຮົາຈາກ “ສະພາບມືດມົນບໍ່ມີທາງອອກ”(4) ຜ່ານການ “ຈີກຂາດຄວາມມືດມົນ”(5) ກ້າວເຂົ້າສູ່ຄວາມສະຫວ່າງ, ກາຍເປັນປະເທດ “ອິດສະລະພາບ ແລະ ເອກະລາດໂດຍສົມບູນ”, ສະຖາປະນາສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ຫວຽດນາມ ເຊິ່ງເປັນລັດກຳມະກອນ-ຊາວນາແຫ່ງທຳອິດໃນອາຊີຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້. ໄຊຊະນະດັ່ງກ່າວໄດ້ນຳຫວຽດນາມເຂົ້າສູ່ສັກກະລາດໃໝ່, ສັກກະລາດແຫ່ງເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ແລະລັດທິສັງຄົມນິຍົມ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍ່ສືບຕໍ່ຢືນຢັນ ແລະ ຮັກສາບັນດາຜົນງານແຫ່ງການປະຕິວັດ ຜ່ານສົງຄາມຕໍ່ຕ້ານລັດທິລ່າເມືອງຂຶ້ນຝະລັ່ງ ເປັນເວລາ 9 ປີ.
ໃນໄລຍະສົງຄາມຕໍ່ຕ້ານອາເມລິກາເພື່ອກູ້ຊາດ, ລະບົບຄຸນຄ່າແນວຄິດເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ທີ່ຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ໄດ້ຮັບການຍົກຂຶ້ນສູ່ລະດັບສູງໃໝ່. ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ຊີ້ແຈ້ງວ່າ: “ປະເທດຫວຽດນາມເປັນໜຶ່ງດຽວ, ຕັ້ງແຕ່ໃຕ້ສູ່ເໜືອພວກເຮົາມີພາສາດຽວ, ປະຫວັດສາດດຽວ, ວັດທະນະທຳດຽວ ແລະເສດຖະກິດດຽວ. ປະຊາຊົນຫວຽດນາມໄດ້ເສຍສະຫຼະເລືອດເນື້ອຫຼາຍເພື່ອຕໍ່ສູ້ ເພື່ອເສລີພາບແລະເອກະລາດ, ເດັດຂາດ ຈະບໍ່ມີກຳລັງໃດສາມາດກີດກັ້ນພາລະກິດການໂຮມປະເທດຊາດເປັນເອກະພາບໄດ້”(6). ການຕໍ່ສູ້ປົດປ່ອຍພາກໃຕ້, ໂຮມປະເທດເປັນເອກະພາບ ບໍ່ສາມາດແຍກອອກຈາກກິດຈະການກໍ່ສ້າງລັດທິສັງຄົມນິຍົມຢູ່ພາບເໜືອ, ຄວາມເປັນເອກະລາດແຫ່ງຊາດຕ້ອງຕິດແໜ້ນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ, ຕ້ອງ “ເຮັດໃຫ້ການເມືອງ, ເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ ແລະ ສັງຄົມພາກເໜືອລ້ວນແຕ່ເໜືອກວ່າພາກໃຕ້, ເປັນພື້ນຖານອັນໜັກແໜ້ນໃຫ້ແກ່ການຕໍ່ສູ້ຂອງພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດພາກໃຕ້ ແລະຂອງທົ່ວປວງຊົນ”(7).
ຈົນເຖິງວັນເວລາສຸດທ້າຍຂອງຊີວິດ, ຄວາມກັງວົນທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງປະທານໂຮ່ຈິມິນ ຍັງຄົງເປັນເອກະລາດຂອງຊາດ ແລະເສັ້ນທາງສູ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມຂອງປະເທດ. ພາລະກິດການທ້ອນໂຮມປະເທດຊາດເປັນເອກະພາບຍັງບໍ່ສໍາເລັດ, ພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດພາກໃຕ້ຍັງທົນທຸກໃນການຄອບຄອງຂອງຕ່າງຊາດຢູ່, ນັ້ນເປັນຄວາມເຈັບປວດຢ່າງເລິກເຊິ່ງຢູ່ໃນຫົວໃຈຂອງເພິ່ນ. ເພິ່ນເນັ້ນໜັກວ່າ: “ການຕໍ່ສູ້ຕ້ານອາເມລິກາອາດຈະແກ່ຍາວເປັນເວລາດົນນານ. ພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດເຮົາອາດຈະຕ້ອງເສຍສະລະຊັບສິນແລະຜູ້ຄົນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ... ເຖິງວ່າຈະມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກປານໃດກໍຕາມ, ປະຊາຊົນເຮົາຈະໄດ້ຮັບໄຊຊະນະຢ່າງສົມບູນ. ປະເທດເຮົາຈະເປັນເອກະພາບຢ່າງແນ່ນອນ. ພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດພາກເໜືອແລະພາກໃຕ້ຈະເຕົ້າໂຮມກັນເປັນຄອບຄົວໜຶ່ງຢ່າງແນ່ນອນ”(8).
ທີສອງ, ລັດທິສັງຄົມນິຍົມແມ່ນເປົ້າໝາຍຍຸດທະສາດ ແລະ ເປັນພື້ນຖານອັນໜັກແໜ້ນທີ່ຮັບປະກັນເອກະລາດແຫ່ງຊາດ - ເອກະລາດທີ່ແທ້ຈິງ ແລະ ເຖິງຖອງ.
ໃນການເດີນທາງຊອກຫາເສັ້ນທາງກູ້ຊາດ, ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ເຂົ້າໃກ້ກັບຫຼາຍທິດສະດີ ແລະ ຮູບແບບການປະຕິວັດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ເພິ່ນສະຫຼຸບວ່າ: “ປະຈຸບັນມີຫຼາຍທິດສະດີ, ຫຼາຍລັດທິ, ແຕ່ລັດທິທີ່ແທ້ຈິງທີ່ສຸດ, ແນ່ນອນທີ່ສຸດ, ປະຕິວັດທີ່ສຸດ ແມ່ນລັດທິເລນິນ”(9). “ການປະຕິວັດລັດເຊຍສອນພວກເຮົາວ່າ ຖ້າຢາກໃຫ້ການປະຕິວັດສຳເລັດ, ຕ້ອງມີປະຊາຊົນ (ກຳມະກອນ ແລະຊາວນາ) ເປັນພື້ນຖານ, ຕ້ອງມີພັກທີ່ເຂັ້ມແຂງ, ຕ້ອງອົດທົນ, ຕ້ອງເສຍສະລະ, ຕ້ອງສາມັກຄີເປັນເອກະພາບ. ສະຫຼຸບຄື ພວກເຮົາຕ້ອງປະຕິບັດຕາມມ້າຄັກຕື(10) ແລະ ເລນິນ”(11). ເພິ່ນກໍານົດວ່າ ບໍ່ມີເສັ້ນທາງອື່ນໃດທີ່ແທ້ຈິງ ເປັນວິທະຍາສາດ ແລະເໝາະສົມກ່ວາເສັ້ມທາງການປະຕິວັດກຳມາຊີບ ເພື່ອປົກປ້ອງປະເທດ ແລະປົດປ່ອຍປະເທດຊາດ. ການປະຕິວັດຂອງຫວຽດນາມຕ້ອງໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງຢູ່ໃນວົງໂຄຈອນຂອງການປະຕິວັດກຳມາຊີບ, ເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ຕ້ອງຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມ.
ຕະຫຼອດໄລຍະການປະຕິວັດ, ຄວາມຮັບຮູ້ແລະແນວຄິດຂອງ ໂຮ່ຈີມິນ ກ່ຽວກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມນັບມື້ນັບຄົບຖ້ວນ, ຈະແຈ້ງ, ເປັນເອກະພາບ ກ່ຽວກັບທິດສະດີລັດທິສັງຄົມນິຍົມວິທະຍາສາດ ເຊິ່ງມີການພັດທະນາຢ່າງປະດິດສ້າງ ບົນພື້ນຖານຂອງລັດທິຮັກຊາດ ແລະມູນເຊື້ອວັດທະນະທຳຂອງຊາດ, ສອດຄ່າງກັບເງື່ອນໄຂ ແລະສະພາບແວດລ້ອມຂອງຫວຽດນາມ. ພິິໄນກຳ ຂອງປະທານໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງເຖິງຄຸນລັກສະນະ ແລະ ທາດແທ້ຂອງລະບອບສັງຄົມນິຍົມທີ່ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ແລະ ປະຊາຊົນຫວຽດນາມ ປາດຖະໜາຢາກສ້າງຂຶ້ນ ນັ້ນແມ່ນ: ສັນຕິພາບ, ເອກະພາບ, ຮັ່ງມີເຂັ້ມແຂງ, ປະຊາທິປະໄຕ, ອີ່ມໜຳມຳລານ ແລະຜາສຸກ, ປະກອບສ່ວນອັນສົມກຽດເຂົ້າໃນພາລະກິດການປະຕິວັດໂລກ. ປະຊາຊົນຕ້ອງເປັນຜູ້ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດໂດຍກົງຈາກຄວາມຮັ່ງມີ, ຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະຄວາມສຸກຂອງປະເທດ. ນັ້ນແມ່ນສັງຄົມທີ່ດີ, ລົບລ້າງທຸກການກົດຂີ່ຂູດຮີດ, ຮັບປະກັນສະຫວັດດີການໃຫ້ທຸກຊັ້ນຄົນ, ພິເສດແມ່ນຜູ້ເຖົ້າ, ເດັກນ້ອຍ, ນັກຮົບເສຍອົງຄະເພື່ອຊາດ ແລະ ຄອບຄົວຜູ້ເສຍສະຫຼະຊີວິດເພື່ອຊາດ; ສັງຄົມທີ່ສ້າງເງື່ອນໄຂທຸກຢ່າງ ໃຫ້ປະຊາຊົນມີເສລີພາບ, ສະເໝີພາບ, ພັດທະນາຕົນເອງ ແລະ ມີສ່ວນຮ່ວມໃນພາລະກິດປະຕິວັດ; ສັງຄົມທີ່ມີການຜະລິດພັດທະນາ ຕິດພັນກັບການພັດທະນາວິທະຍາສາດ ແລະເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ປັບປຸງຍົກສູງຊີວິດທາງດ້ານວັດຖຸ ແລະຈິດວິນຍານຂອງປະຊາຊົນຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ; ສັງຄົມທີ່ມີລະບຽບວິໄນ, ຄຸນສົມບັດ, ອາລະຍະທຳ, ສະຫງົບສຸກ, ມິດຕະພາບ, ເປັນເພື່ອນກັບບັນດາປະເທດ; ສັງຄົມທີ່ປະຊາຊົນເປັນເຈົ້າຂອງພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ.
ພິິໄນກຳ ກໍ່ຊີ້ໃຫ້ເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງເຖິງວິທີການໄປສູ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມ, ວາງແຜນການເຄື່ອນໄຫວຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ແລະ ປະຊາຊົນຫວຽດນາມ ພາຍຫຼັງສົງຄາມສິ້ນສຸດລົງ, ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບການຜ່ານຜ່າຜົນສະທ້ອນຈາກສົງຄາມ, ການປິ່ນປົວບາດແຜສົງຄາມ, ການຟື້ນຟູແລະພັດທະນາວິຊາຊີບ, ການຝຶກອົບຮົມຊັບພະຍາກອນມະນຸດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຊັບພະຍາກອນບຸກຄົນໜຸ່ມທີ່ສືບທອດພາລະກິດປະຕິວັດ, ສ້າງເງື່ອນໄຂທຸກຢ່າງໃຫ້ປະຊາຊົນມີແຮງຈູງໃຈສູ້ຊົນ, ບືນຕົວຂຶ້ນກາຍເປັນຄົນໃໝ່ ເຈົ້າຂອງສັງຄົມທີ່ກ້າວໜ້າ. ພິເສດ, ພິໄນກຳ ໄດ້ສະຫຼຸບຄວາມຕ້ອງການ ແລະພາລະກິດການປ່ຽນແປງໃໝ່ຂອງພັກຢ່າງລະອຽດແລະເລິກເຊິ່ງ ເຊິ່ງເປັນເສັ້ນທາງທີ່ຈຳເປັນແລະຫຼີກລ່ຽງບໍ່ໄດ້ ເມື່ອປະເທດກ້າວໄປສູ່ການສ້າງສັງຄົມນິຍົມຈາກຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຕ່ຳ ແລະທ່າແຮງຂອງຊາດຍັງອ່ອນແອ - “ການຕໍ່ສູ້ກັບສິ່ງເກົ່າແກ່ແລະເປ່ເພ ເພື່ອສ້າງສິ່ງໃໝ່ແລະດີ”(12).
ປະທານໂຮ່ຈີມິນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ ພັກຕ້ອງມີແຜນການທີ່ດີ ເພື່ອພັດທະນາເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ, ຖືເອົາວັດທະນະທຳການເມືອງຂອງພັກກອມມູນິດ, ວັດທະນະທຳໃນສະຖາບັນລັດແຫ່ງກົດໝາຍຂອງປະຊາຊົນ, ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະເພື່ອປະຊາຊົນ ເປັນກຳລັງແຮງທີ່ເປັນຕົວແທນ, ເປັນແບບຢ່າງ ແລະການຊັກຊວນປະຊາຊົນ. ນີ້ແມ່ນປັດໄຈສຳຄັນໃນຂະບວນການກໍ່ສ້າງສັງຄົມນິຍົມ.
ທີສາມ, ເງື່ອນໄຂຮັບປະກັນເອກະລາດແຫ່ງຊາດຕິດພັນກັບສັງຄົມນິຍົມ.
ຕະຫຼອດພິໄນກຳ ຂອງປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ, ແນວຄິດເອກະລາດແຫ່ງຊາດຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ຍາມໃດກໍ່ປະສົມປະສານ, ເຊື່ອມໂຍງ ແລະ ສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງ, ມີເຫດຜົນ ແລະສັດຈະວິພາກ. ເອກະລາດແຫ່ງຊາດແມ່ນເປົ້າໝາຍທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ, ແມ່ນເງື່ອນໄຂເບື້ອງຕົ້ນໃນການປະຕິບັດລັດທິສັງຄົມນິຍົມ, ລັດທິສັງຄົມນິຍົມແມ່ນເປົ້າໝາຍຍຸດທະສາດ, ເປັນພື້ນຖານອັນໜັກແໜ້ນຂອງຄວາມເປັນເອກະລາດແຫ່ງຊາດທີ່ແທ້ຈິງແລະເຖິງຖອງ, ແຕ່ຕ້ອງມີບັນດາເງື່ອນໄຂເພື່ອຮັບປະກັນ:
- ຕ້ອງສ້າງພັກທີ່ປອດໃສ, ເຂັ້ມແຂງ, ສາມັກຄີ, ເປັນເອກະພາບກັນ. ພຽງແຕ່ເທົ່ານັ້ນ, ພັກຈຶ່ງຮັບປະກັນ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດນຳໜ້າ, ເປັນແບບຢ່າງ, ຄວາມສາມາດ, ກຳລັງແຮງ, ກຳລັງແຮງສູ້ຮົບ, ຄວາມສາມາດນຳພາ ແລະກຳອຳນາດຂອງພັກ. “ພັກຂອງເຮົາແມ່ນພັກກຳອຳນາດ. ສະມາຊິກພັກ ແລະ ພະນັກງານແຕ່ລະຄົນ ຕ້ອງຊາບຊຶມຄຸນສົມບັດປະຕິວັດ ຢ່າງເລິກເຊິ່ງ, ຕ້ອງປະຢັດ ຂະຫຍັນໝັ່ນພຽນ, ຊື່ສັດທ່ຽງທຳ, ເຫັນແກ່ສ່ວນລວມບໍ່ເຫັນແກ່ສ່ວນຕົວ. ພວກເຮົາຕ້ອງຮັກສາພັກຂອງເຮົາໃຫ້ບໍລິສຸດ, ມີຄ່າຄວນທີ່ຈະເປັນຜູ້ນຳ ແລະ ເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ຂອງປະຊາຊົນ”(13).
- ຕ້ອງເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງຂອງມະຫາຊົນ ໂດຍສະເພາະແມ່ນເສີມຂະຫຍາຍນ້ຳໃຈ ແລະ ກຳລັງແຮງແຫ່ງມະຫາສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດ. “ເພື່ອຍາດເອົາໄຊຊະນະໃນບັ້ນຮົບໃຫຍ່ຄັ້ງນີ້, ຈຳເປັນຕ້ອງເຕົ້າໂຮມທົ່ວປວງຊົນ, ຈັດຕັ້ງແລະອົບຮົມສຶກສາທົ່ວປວງຊົນ, ອີງໃສ່ກຳລັງອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງທົ່ວປວງຊົນ”(14).
- ພວກເຮົາຕ້ອງວາງການປະຕິວັດຫວຽດນາມ ໃນການພົວພັນສະໜິດແໜ້ນກັບການປະຕິວັດໂລກ, ຕິດພັນແໜ້ນແຟ້ນກັບຂະບວນການປະຕິວັດຂອງໂລກ. ໄຊຊະນະຂອງການປະຕິວັດຫວຽດນາມ ກໍ່ແມ່ນໄຊຊະນະລວມ ແລະ ໝາກຜົນຂອງການປະຕິວັດໂລກ. ໄຊຊະນະທັງໝົດຂອງການປະຕິວັດຫວຽດນາມ ກໍ່ແມ່ນໄຊຊະນະ ແລະໝາກຜົນລວມຂອງການປະຕິວັດໂລກ. ໃນພິໄນກຳ, ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ຊີ້ແຈ້ງວ່າ: “ປະເທດພວກເຮົາຈະມີກຽດສັກສີອັນໃຫຍ່ຫຼວງ ໃນການເປັນປະເທດນ້ອຍທີ່ເອົາຊະນະສອງຈັກກະພັດໃຫຍ່ຢ່າງກ້າຫານ: ຝຣັ່ງ ແລະ ອາເມລິກາ; ແລະໄດ້ປະກອບສ່ວນອັນສົມຄວນເຂົ້າໃນການເຄື່ອນໄຫວປົດປ່ອຍຊາດ... ຂ້າພະເຈົ້າຫວັງວ່າ ພັກຂອງພວກເຮົາຈະມານະພະຍາຍາມປະກອບສ່ວນຢ່າງຕັ້ງໜ້າເຂົ້າໃນການຟື້ນຟູຄວາມສາມັກຄີລະຫວ່າງບັນດາພັກອ້າຍນ້ອງ ບົນພື້ນຖານລັດທິມາກ-ເລນິນ ແລະ ລັດທິສາກົນກຳມາຊີບ ດ້ວຍເຫດຜົນ ແລະ ຄວາມຮັກແພງ”(15).
2. ປະຕິບັດຕາມພິໄນກຳ ຂອງປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ, ພັກແລະປະຊາຊົນຫວຽດນາມ “ເຊີດຊູທຸງເອກະລາດແຫ່ງຊາດຕະຫຼອດໄປ, ຕໍ່ສູ້ຢ່າງເດັດດ່ຽວເພື່ອເອົາຊະນະຜູ້ຮຸກຮານອາເມລິກາ, ປົດປ່ອຍພາກໃຕ້, ປົກປັກຮັກສາພາກເໜືອ, ໂຮມປະເທດເປັນເອກະພາບ... ສືບຕໍ່ພະຍາຍາມສູ້ຊົນຈົນສຸດຄວາມສາມາດ ເພື່ອປະຕິບັດອຸດົມການສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ກອມມູນິດອັນສູງສົ່ງທີ່ເພິ່ນໄດ້ວາງໄວ້ສຳລັບຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ແລະ ປະຊາຊົນເຮົາ, ນຳຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງມາໃຫ້ປະເທດຊາດ ແລະ ຄວາມຜາສຸກໃຫ້ພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດເຮົາ”(16), ຕັ້ງໝັ້ນ, ຍຶດໝັ້ນ, ເດັດດ່ຽວ, ບໍ່ທໍ້ຖອຍ, ບໍ່ສັ່ນຄອນ, ບໍ່ລັ່ງເລ.
ເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງຂອງກຸ່ມກ້ອນມະຫາສາມັກຄີແຫ່ງຊາດ ທັງພາກໃຕ້ແລະພາກເໜືອ, ປະຊາຊົນເຮົາ “ພະຍາຍາມຢ່າງກ້າຫານ, ຫ້າວຫັນບືນຕົວຂຶ້ນ, ເອົາຊະນະອຸປະສັກແລະຂວາກໜາມທັງໝົດ”(17), ຍູ້ແຮງການກໍ່ສ້າງລັດທິສັງຄົມນິຍົມຢູ່ພາກເໜືອ, ສ້າງຮາກຖານທີ່ໝັ້ນຄົງໃຫ້ແກ່ແນວໜ້າ, ພັດທະນາການຕໍ່ສູ້ປະຕິວັດຢູ່ພາກໃຕ້, ໄດ້ສ້າງການບຸກໂຈມຕີແລະການລຸກຮືຂຶ້ນທົ່ວໄປໃນລະດູບານໃໝ່ໃນປີ 1975 ເຊິ່ງສູງສຸດແມ່ນບັ້ນຮົບໂຮ່ຈີມິນອັນເປັນປະຫວັດສາດ, ໂຮມດິນແດນພູຜາປ່າໄມ້ແລະແມ່ນ້ຳລຳເຊຂອງປະເທດເຂົ້າເປັນໜຶ່ງດຽວ. ປະເທດຊາດເປັນເອກະພາບຢ່າງສົມບູນ ໃນດ້ານສະຖາບັນແລະລະບອບການເມືອງ, ນຳທັງປະເທດກ້າວໄປຂ້າງໜ້າຕາມເສັ້ນທາງສັງຄົມນິຍົມ, ຮັກສາບັນດາໝາກຜົນແຫ່ງການປະຕິວັດເດືອນສິງຫາຢ່າງຄົບຖ້ວນ ແລະ ປະຕິບັດຕາມປະນິທານຂອງປະທານໂຮ່ຈິີມິນ: “ການຕໍ່ສູ້ຕ້ານອາເມລິກາເພື່ອກູ້ຊາດຂອງປະຊາຊົນເຮົາ ເຖິງຈະຕ້ອງຜ່ານຄວາມລໍາບາກແລະການເສຍສະລະຫຼາຍປານໃດກໍຕາມ ແຕ່ພວກເຮົາຈະຊະນະຢ່າງສົມບູນ”(18).
ໄຊຊະນະນີ້ເປັນການຢືນຢັນອີກຄັ້ງເຖິງການເລືອກທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງພັກ, ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ແລະ ປະຊາຊົນຫວຽດນາມ ກ່ຽວກັບເປົ້າໝາຍເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມສອດຄ່ອງກັນຂອງທັງທິດສະດີແລະພຶດຕິກຳ ຂອງການກໍ່ສ້າງ ແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດໃນຍຸກໃໝ່. ຢືນຢັນວ່າ ເອກະລາດແຫ່ງຊາດແມ່ນເງື່ອນໄຂເບື້ອງຕົ້ນໃນການກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາປະເທດ, ແລະເອກະລາດແຫ່ງຊາດໄດ້ຮັບການຮັບປະກັນເມື່ອຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ. ການໄດ້ຮັບເອກະລາດໂດຍບໍ່ກ້າວໄປສູ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມບໍ່ພຽງແຕ່ບໍ່ສາມາດປົກປັກຮັກສາເອກະລາດແຫ່ງຊາດເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງບໍ່ໄດ້ນຳເອົາເສລີພາບ ແລະ ຄວາມຜາສຸກທີ່ແທ້ຈິງມາໃຫ້ປະຊາຊົນ. ສະນັ້ນ, ການຍຶດໝັ້ນເປົ້າໝາຍເອກະລາດແຫ່ງຊາດຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມແມ່ນທັດສະນະ, ທິດນຳ ແລະ ຫຼັກການສະເໝີຕົ້ນສະເໝີປາຍ, ສອດຫ້ອຍຕະຫຼອດ ແລະ ຫຼີກລ່ຽງບໍ່ໄດ້.
ປະເທດເປັນເອກະພາບ ແລະ ສັນຕິພາບໄດ້ກັບຕ່າວຄືນມາ, ແຕ່ຍັງຕ້ອງປະເຊີນໜ້າກັບຜົນສະທ້ອນອັນໜັກໜ່ວງຂອງສົງຄາມຕໍ່ຕ້ານລັດທິລ່າເມືອງຂຶ້ນ ແລະຈັກກະພັດນິຍົມ. ດັ່ງນັ້ນ, ໜ້າທີ່ທີ່ສຳຄັນສະເພາະໜ້າແມ່ນ ສຸມໃສ່ກໍ່ສ້າງໂຄງສ້າງພື້ນຖານ, ເຕັກນິກ, ສ້າງເງື່ອນໄຂພື້ນຖານເພື່ອສືບຕໍ່ກໍ່ສ້າງສັງຄົມນິຍົມໃນທົ່ວປະເທດ. ພັກນຳພາການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 5 ປີ ຄັ້ງທໍາອິດ (1976–1980) ແລະແຜນການ 5 ປີ ຄັ້ງທີ 2 (1981–1985). ໂຄງສ້າງພື້ນຖານເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ບັນດາພື້ນຖານອຸດສາຫະກຳ, ກະສິກຳ, ສາທາລະະສຸກ, ການສຶກສາ-ຝຶກອົບຮົມ, ການຄົມມະນາຄົມ, ຊົນລະປະທານ ໄດ້ຮັບການຟື້ນຟູ ແລະຂະຫຍາຍຕົວເທື່ອລະກ້າວ. ເສດຖະກິດແຫ່ງລັດ ແລະ ເສດຖະກິດລວມໝູ່ ໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ພັດທະນາ, ປະກອບສ່ວນສຳຄັນເຂົ້າໃນການຟື້ນຟູເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດ, ສ້າງບາດກ້າວທີ່ຈຳເປັນໃຫ້ແກ່ໄລຍະຕໍ່ໄປ.
ກ້າວເຂົ້າສູ່ໄລຍະແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່, ຕໍ່ໜ້າຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງພາລະກິດການສ້າງສາ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ໃນສະພາບທີ່ປະເທດມີສັນຕິພາບ, ແກ້ໄຂຄວາມບໍ່ພຽງພໍຂອງກົນໄກການວາງແຜນລວມສູນ, ໂດຍສະເພາະ ພາຍຫຼັງການລົ້ມລະລາຍຂອງຮູບແບບສັງຄົມນິຍົມໃນສະຫະພາບໂຊວຽດ ແລະບັນດາປະເທດເອີຣົບຕາເວັນອອກ, ບົນຈິດໃຈ “ເບິ່ງກົງໄປທີ່ຄວາມຈິງ, ປະເມີນຄວາມຈິງຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ເວົ້າຄວາມຈິງຢ່າງຈະແຈ້ງ”, “ປ່ຽນແປງໃໝ່ຈິນຕະນາການ”, “ປະດິດສ້າງແນວຄິດ”, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ VI ຂອງພັກ (1986) ໄດ້ກຳນົດແນວທາງການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະເທດຢ່າງຮອບດ້ານ ເຊິ່ງເປັນຂີດໝາຍບາດລ້ຽວທີ່ສຳຄັນ, ເປີດບົດໃໝ່ໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາຂອງປະເທດ. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ໄດ້ຢືນຢັນວ່າ: ທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນ ແລະ ທົ່ວກອງທັບເຮົາ ສາມັກຄີເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວ, ຕັດສິນໃຈໃຊ້ນ້ຳໃຈແລະກຳລັງແຮງທັງໝົດຂອງຕົນ ເພື່ອສືບຕໍ່ປະຕິບັດສອງໜ້າທີ່ຍຸດທະສາດຄື ສ້າງສາສັງຄົມນິຍົມຢ່າງສຳເລັດຜົນ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຫວຽດນາມສັງຄົມນິຍົມຢ່າງໝັ້ນຄົງ, ພ້ອມກັນນັ້ນ, ປະກອບສ່ວນຢ່າງຕັ້ງໜ້າເຂົ້າໃນການຕໍ່ສູ້ລວມຂອງປະຊາຊົນໂລກ ເພື່ອສັນຕິພາບ, ເອກະລາດແຫ່ງຊາດ, ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ສັງຄົມນິຍົມ. ໂຄງການການເມືອງກໍ່ສ້າງປະເທດໃນສະໄໝຂ້າມຜ່ານໄປສູ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ປີ 1991 ກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າ: ທົ່ວພັກແລະປະຊາຊົນເຮົາ ສືບຕໍ່ຍຶດໝັ້ນຄັນທຸງເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ແລະ ລັດທິສັງຄົມນິຍົມ, ທຸງອັນສະຫງ່າລາສີທີ່ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ມອບໃຫ້ຄົນລຸ້ນໃນປະຈຸບັນ ແລະ ລຸ້ນຫຼັງ.
ມາຮອດປະຈຸບັນ, ພາຍຫຼັງເກືອບ 40 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ ດ້ວຍການຍຶດໝັ້ນເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ, ປະເທດຊາດບັນລຸໄດ້ບັນດາຜົນງານອັນໃຫຍ່ຫຼວງ ມີຄວາມໝາຍທາງປະຫວັດສາດ ເຊິ່ງບໍ່ເຄີຍມີໂຊກມີໄຊ, ທ່າແຮງ, ຖານະບົດບາດ ແລະ ຊື່ສຽງສາກົນເທົ່າກັບທຸກວັນນີ້. ພົ້ນເດັ່ນໃນ 4 ດ້ານຄື:
(1) ທິດສະດີກ່ຽວກັບແນວທາງການປ່ຽນແປງໃໝ່, ລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ເສັ້ນທາງກ້າວໄປສູ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມໃນປະເທດເຮົາ ນັບມື້ນັບສົມບູນແບບ, ກ່ຽວກັບຮູບແບບ ເປົ້າໝາຍ ຄຸນລັກສະນະ ທິດທາງ ແລະ ບັນດາສາຍພົວພັນສຳຄັນທີ່ມີລັກສະນະກົດເກນ ຕະຫຼອດຈົນບັນດາບາດກ້າວຂອງສະໄໝຂ້າມຜ່ານໄປສູ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມ. ສືບຕໍ່ຢືນຢັນວ່າ ເສັ້ນທາງໄປສູ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມຂອງປະເທດເຮົາແມ່ນທາງເລືອກທີ່ຫຼີກລ່ຽງບໍ່ໄດ້, ສອດຄ່ອງກັບສະພາບຄວາມເປັນຈິງ ແລະ ທ່າອ່ຽງການພັດທະນາຂອງຍຸກສະໄໝ, ສ້າງພະລັງຂັບເຄື່ອນຊຸກຍູ້ການພັດທະນາປະເທດຊາດຢ່າງຮອບດ້ານໃນຍຸກໃໝ່. ມາຮອດປະຈຸບັນ, ເຖິງວ່າຍັງມີບາງບັນຫາທີ່ຕ້ອງຄົ້ນຄວ້າຕື່ມອີກ, ແຕ່ສາມາດຢືນຢັນໄດ້ວ່າ: “ສັງຄົມສັງຄົມນິຍົມທີ່ປະຊາຊົນຫວຽດນາມພວມມານະພະຍາຍາມກໍ່ສ້າງນັ້ນ ແມ່ນສັງຄົມທີ່ປະຊາຊົນຮັ່ງມີ, ປະເທດຊາດເຂັ້ມແຂງ ມີປະຊາທິປະໄຕ ຍຸຕິທຳ ອາລະຍະທຳ; ໂດຍປະຊາຊົນເປັນເຈົ້າຂອງ; ມີເສດຖະກິດພັດທະນາສູງ, ອີງໃສ່ກຳລັງຜະລິດທີ່ທັນສະໄໝ ແລະ ການພົວພັນການຜະລິດທີ່ກ້າວໝ້າເໝາະສົມ; ມີວັດທະນະທຳທີ່ກ້າວໜ້າ ແລະອຸດົມສົມບູນໄປດ້ວຍເອກະລັກຂອງຊາດ; ປະຊາຊົນມີຊີວິດທີ່ອີ່ມໜຳສຳລານ, ເສລີ, ມີຄວາມສຸກ ແລະ ມີເງື່ອນໄຂພັດທະນາຢ່າງຮອບດ້ານ; ບັນດາຊົນເຜົ່າໃນວົງຄະນາຍາດຫວຽດນາມ ລ້ວນແຕ່ສະເໝີພາບ, ສາມັກຄີ, ເຄົາລົບນັບຖື ແລະ ຊ່ວຍເຫຼືອເຊິ່ງກັນແລະກັນໃນການພັດທະນາ; ມີລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ ຂອງປະຊາຊົນ ໂດຍປະຊາຊົນ ເພື່ອປະຊາຊົນ ນຳພາໂດຍພັກກອມມູນິດ; ມີການພົວພັນມິດຕະພາບ ແລະ ການຮ່ວມມືກັບບັນດາປະເທດໃນໂລກ”(19).
(2) ການພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ ແມ່ນບາດກ້າວບຸກທະລຸພື້ນຖານແລະປະດິດສ້າງທີ່ສຸດ ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ທັງດ້ານທິດສະດີ ແລະ ພາກປະຕິບັດ. ການພັດທະນາການສຶກສາແລະຝຶກອົບຮົມ, ວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ, ການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ, ສ້າງບັນດາບາດກ້າວທີ່ຈຳເປັນໃຫ້ແກ່ສະໄໝຂ້າມຜ່ານໄປສູ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມ. ການພັດທະນາຜູ້ຄົນ ແລະ ກໍ່ສ້າງວັດທະນະທຳທີ່ກ້າວໜ້າ ແລະອຸດົມໄປດ້ວຍເອກະລັກຂອງຊາດ ໃຫ້ກາຍເປັນພື້ນຖານ ແລະກຳລັງແຮງພາຍໃນ, ຮັບປະກັນການພັດທະນາແບບຍືນຍົງຂອງປະເທດ. ການຮັບປະກັນການປ້ອງກັນປະເທດ ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ ແມ່ນວຽກງານສຳຄັນແລະເປັນປະຈຳ, ສົມທົບກັບການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນ ຈາກໄລຍະໄກ, ແຕ່ເມື່ອທີ່ “ປະເທດຍັງບໍ່ທັນຕົກຢູ່ໃນອັນຕະລາຍ”. ກໍ່ສ້າງແນວທາງການຕ່າງປະເທດທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍເອກະລັກສະເພາະຂອງ “ໄມ້ໄຜ່ຫວຽດນາມ”, ຕັ້ງໜ້າ ແລະເປັນເຈົ້າການ ໃນການເຊື່ອມໂຍງສາກົນຢ່າງຮອບດ້ານ ແລະ ເລິກເຊິ່ງ.
ຈາກປະເທດທຸກຍາກ, ຫຼ້າຫຼັງ, ຖືກທຳລາຍຢ່າງຮ້າຍແຮງຈາກສົງຄາມ, ຫວຽດນາມໄດ້ບືນຕົວຂຶ້ນກາຍເປັນປະເທດກຳລັງພັດທະນາ, ມີລາຍໄດ້ປານກາງ. ປະຈຸບັນ, ຫວຽດນາມຢູ່ໃນກຸ່ມ 40 ປະເທດທີ່ມີຂະໜາດເສດຖະກິດແຖວໜ້າຂອງໂລກ, ດ້ວຍ GDP ທີ່ຄິດໄລ່ຕາມລາຄາປະຈຸບັນເທົ່າກັບ 430 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ; GDP ຕໍ່ຫົວຄົນໃນລາຄາປະຈຸບັນເທົ່າກັບ 4.300 ໂດລາສະຫະລັດ, ເພີ່ມຂຶ້ນ 58 ເທົ່າເມື່ອທຽບກັບປີທຳອິດຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່. ໃນ 6 ເດືອນຕົ້ນປີ 2024, ການເຕີບໂຕ GDP ບັນລຸ 6,42% - ລະດັບສູງໃນໂລກແລະພາກພື້ນ; ດັດຊະນີລາຄາຜູ້ບໍລິໂພກ (CPI) ເພີ່ມຂຶ້ນ 4,08%; ການລົງທຶນໂດຍກົງຈາກຕ່າງປະເທດບັນລຸເກືອບ 15,2 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ; ຍອດມູນຄ່າການນຳເຂົ້າ ແລະ ສົ່ງອອກສິນຄ້າບັນລຸ 368,5 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ; ນັກທ່ອງທ່ຽວຕ່າງປະເທດມາຫວຽດນາມ ບັນລຸ 8,83 ລ້ານເທື່ອຄົນ. ດັດຊະນີການພັດທະນາມະນຸດຂອງຫວຽດນາມ (HDI) ຖືກຈັດອັນດັບ 107/193 ປະເທດແລະເຂດແຄ້ວນ; ດັດຊະນີຄວາມສຸກ (WHI) ຢູ່ໃນອັນດັບ 54/143. ຈາກປະເທດທີ່ຖືກປິດລ້ອມແລະຂວ້ຳບາດ, ປະຈຸບັນ ຫວຽດນາມ ໄດ້ສ້າງການພົວພັນທາງການທູດກັບ 193 ປະເທດແລະເຂດແຄ້ວນ; ມີການພົວພັນຄູ່ຮ່ວມມືຍຸດທະສາດ, ຄູ່ຮ່ວມມືຮອບດ້ານກັບ 30 ປະເທດ, ລວມທັງຄູ່ຮ່ວມມືຍຸດທະສາດ, ຄູ່ຮ່ວມມືຍຸດທະສາດຮອບດ້ານກັບ 5 ປະເທດສະມາຊິກຖາວອນຂອງສະພາຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງສະຫະປະຊາຊາດ, 7 ປະເທດອຸດສາຫະກຳນຳໜ້າຂອງໂລກ (G7), 17/20 ປະເທດເສດຖະກິດໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກ (G20). ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ມີການພົວພັນກັບ 253 ພັກການເມືອງໃນ 115 ປະເທດໃນໂລກ. ສະພາແຫ່ງຊາດຫວຽດນາມ ມີການພົວພັນກັບລັດຖະສະພາ ແລະ ສະພາແຫ່ງຊາດຂອງ 140 ກວ່າປະເທດ. ແນວໂຮມປະເທດຊາດ, ບັນດາອົງຄະນະມະຫາຊົນ ແລະອົງການຈັດຕັ້ງປະຊາຊົນ ມີການພົວພັນການຕ່າງປະເທດກັບ 1.200 ອົງການຈັດຕັ້ງຂອງປະຊາຊົນແລະຄູ່ຮ່ວມງານຕ່າງປະເທດ
(3) ເພີ່ມທະວີການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກໃຫ້ສະອາດ ແລະ ເຂັ້ມແຂງ. ມີຄວາມຮັບຮູ້ນັບມື້ນັບເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບທາດແທ້ຂອງພັກ, ລັກສະນະປະຕິວັດ, ນຳໜ້າ, ບົດບາດນຳພາແລະກຳອຳນາດຂອງພັກ; ປັບປຸງຍົກສູງຄວາມສາມາດໃນການນຳພາ ການກຳອຳນາດ ແລະກຳລັງແຮງສູ້ຮົບຂອງພັກ ໃນເງື່ອນໄຂໃໝ່, ຖືວ່ານີ້ແມ່ນວຽກງານສຳຄັນທີ່ມີຄວາມໝາຍສຳຄັນທີ່ສຸດຕໍ່ພັກ ແລະ ລະບອບສັງຄົມນິຍົມ. ວຽກງານປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ ໄດ້ດຳເນີນໄປຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ເດັດດ່ຽວ, ໜຽວແໜ້ນ, ແໜ້ນແຟ້ນ, ບໍ່ມີເຂດຕ້ອງຫ້າມ ແລະ ບໍ່ມີຂໍ້ຍົກເວັ້ນ.
(4) ຍູ້ແຮງການກໍ່ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມໃຫ້ສົມບູນແບບ. ຢືນຢັນທາດແທ້ຂອງລັດທີ່ເປັນຂອງປະຊາຊົນ, ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອປະຊາຊົນ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ແບບວິທີດຳເນີນງານຂອງລັດ ຮັບປະກັນເສີມຂະຫຍາຍປະຊາທິປະໄຕ, ຮັບປະກັນສິດເປັນເຈົ້າຂອງຂອງປະຊາຊົນ.
ຜົນງານອັນໃຫຍ່ຫຼວງໃນໄລຍະ 55 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດຕາມພິໄນກຳ ຂອງປະທານໂຮ່ຈິມິນ, ພິເສດແມ່ນພາຍຫຼັງເກືອບ 40 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່, ໄດ້ຢັ້ງຢືນວ່າແນວທາງນະໂຍບາຍຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ແມ່ນຖືກຕ້ອງ, ມີຫົວຄິດປະດິດສ້າງ; ເສັ້ນທາງກ້າວໄປສູ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມທີ່ພັກ, ປະທານໂຮ່ຈີມິນ ແລະປະຊາຊົນຫວຽດນາມເລືອກນັ້ນ ແມ່ນສອດຄ່ອງກັບສະພາບຕົວຈິງຂອງປະເທດ ແລະທ່າອ່ຽງການພັດທະນາຂອງຍຸກສະໄໝ. ບັນດາຜົນງານທີ່ບັນລຸໄດ້ນັ້ນ ຍັງຢືນຢັນເຖິງການຍຶດໝັ້ນ, ການໝູນໃຊ້ ແລະພັດທະນາລັດທິມາກ-ເລນິນ ແລະ ແນວຄິດໂຮ່ຈິີມິນ ຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ; ການຍຶດໝັ້ນໃນເປົ້າໝາຍເອກະລາດແຫ່ງຊາດຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ; ຢືນຢັນບັນຫາສຳຄັນທີ່ສຸດ - ເອກະລາດແຫ່ງຊາດແລະລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນເປົ້າໝາຍແລະໂຄງການດຳເນີນງານເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນພະລັງຂັບເຄື່ອນ ແລະຄວາມເຊື່ອອັນແຮງກ້າຂອງປະຊາຊົນຫວຽດນາມ ທີ່ລວມຕົວກັນ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງແຫ່ງມະຫາສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດ, ແມ່ນແຫຼ່ງຂອງໄຊຊະນະທັງໝົດ ຈາກອະດີດ, ປັດຈຸບັນ ແລະອະນາຄົດ.
3. ໃນຊຸມປີຕໍ່ໜ້າ, ສະພາບການໂລກຈະສືບຕໍ່ມີການຜັນປ່ຽນຢ່າງວ່ອງໄວ, ສັບສົນ, ຍາກທີ່ຈະຄາດຄະເນ. ການແຂ່ງຂັນດ້ານຍຸດທະສາດລະຫວ່າງບັນດາປະເທດໃຫຍ່ນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນ, ລະບຽບໂລກແບບ “ຫຼາຍຂົ້ວ, ຫຼາຍສູນກາງ” ມີຮູບຮ່າງທີ່ຈະແຈ້ງ ແລະ ມີອິດທິພົນຢ່າງຫຼາຍຕໍ່ການພົວພັນສາກົນ; ບັນດາປະເທດຂະໜາດນ້ອຍແລະຂະໜາດກາງຈະຖືກກົດດັນໃຫ້ "ເລືອກຂ້າງ". ຄວາມສ່ຽງຂອງສົງຄາມ, ຄວາມຂັດແຍ່ງໃນທ້ອງຖິ່ນ ແລະການຊ່ວງເສັງກັນປະກອບອາວຸດມີຄວາມຊັດເຈນຫຼາຍຂຶ້ນ... ປະຊາຄົມໂລກຕ້ອງຮັບມືກັບການທ້າທາຍດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງແບບດັ້ງເດີມ ແລະ ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ, ພິເສດແມ່ນ ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງອິນເຕີແນັດ ແລະ ສົງຄາມຮູບແບບໃໝ່... ເຊິ່ງສົ່ງຜົນສະທ້ອນຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງຕໍ່ບັນດານະໂຍບາຍເສດຖະກິດ, ສັງຄົມ, ການປ້ອງກັນປະເທດ ແລະ ຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງບັນດາປະເທດ.
ພາຍຫຼັງເກືອບ 40 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່, ປະເທດຊາດບັນລຸໄດ້ບັນດາຜົນງານອັນໃຫຍ່ຫຼວງ ແລະ ສຳຄັນທາງປະຫວັດສາດ; ຄາດຄະເນວ່າ ຮອດປີ 2045 ຈະສືບຕໍ່ມີຄວາມຄືບໜ້າຮອບດ້ານໃນຫຼາຍຂົງເຂດ, ສູ້ຊົນເພື່ອກາຍເປັນປະເທດທີ່ພັດທະນາ, ມີລາຍໄດ້ສູງ, ຮັ່ງມີ, ປະຊາທິປະໄຕ, ວັດທະນາຖາວອນ, ອາລະຍະທຳ, ມີຄວາມສຸກ..., ສ້າງເງື່ອນໄຂເບື້ອງຕົ້ນທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອສ້າງສາ ແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຫວຽດນາມສັງຄົມນິຍົມ ຢ່າງໝັ້ນຄົງ. ແນວໃດກໍດີ, ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ຍັງມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງ. ການແຂ່ງຂັນລະຫວ່າງບັນດາປະເທດໃຫຍ່ນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນ, ກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມທ້າທາຍສຳລັບຫວຽດນາມໃນການຮັກສາເອກະລາດ, ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ, ສັນຕິພາບ ແລະ ສະຖຽນລະພາບ ເພື່ອການພັດທະນາ. ຄວາມທ້າທາຍຈາກການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີ 4; ບັນຫາການຮັກສາເອກະລັກວັດທະນະທຳ ແລະ ຮີດຄອງປະເພນີ; ການຕໍ່ສູ້ທາງແນວຄິດທີ່ນັບມື້ນັບສັບສົນ ແລະດຸເດືອດ... ພວມມີຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການໃໝ່ ທັງດ້ານທິດສະດີ ແລະພາກປະຕິບັດ ສຳລັບກິດຈະການກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາປະເທດໃນສະພາບການໃໝ່.
ເສີມຂະຫຍາຍບັນດາຜົນງານທີ່ບັນລຸໄດ້ ແລະ ປະຕິບັດຕາມພິໄນກຳ ຂອງປະທານໂຮ່ຈີມິນ ໃນໄລຍະໃໝ່, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກຢືນຢັນວ່າ ການຍຶດໝັ້ນໃນເປົ້າໝາຍເອກະລາດແຫ່ງຊາດແລະລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ແມ່ນທັດສະນະຊີ້ນຳຫຼັກ ເຊິ່ງຕ້ອງໄດ້ສືບຕໍ່ຊາບຊຶມຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ທັງດ້ານຄວາມຮັບຮູ້ ແລະການກະທຳ ຂອງທົ່ວພັກ, ທົ່ວກອງທັບ ແລະ ທົ່ວປວງຊົນເຮົາ ເພື່ອ “ສູ້ຊົນໃຫ້ຮອດກາງສະຕະວັດທີ XXI, ປະເທດເຮົາຈະກາຍເປັນປະເທດພັດທະນາຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ”(20). ບົນຈິດໃຈນັ້ນ, ຕ້ອງສຸມໃສ່ປະຕິບັດໜ້າທີ່ ແລະວິທີແກ້ໄຂຈຳນວນໜຶ່ງ ດັ່ງນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ຕ້ອງຍຶດໝັ້ນໃນບັນດາບັນຫາທີ່ມີລັກສະນະຫຼັກການຄື: ຍຶດໝັ້ນ, ໝູນໃຊ້ ແລະພັດທະນາລັດທິມາກ-ເລນິນ, ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນຢ່າງປະດິສ້າງ, ທິດສະດີກ່ຽວກັບແນວທາງຂອງພັກ; ຍຶດໝັ້ນໃນເປົ້າໝາຍເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ແລະລັດທິສັງຄົມນິຍົມ; ຍຶດໝັ້ນໃນບັນດາຫຼັກການກໍ່ສ້າງພັກ ເພື່ອກໍ່ສ້າງ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດສັງຄົມນິຍົມຢ່າງໝັ້ນຄົງ.
ທີສອງ, ສືບຕໍ່ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງການສະຫຼຸບສັງລວມພາກປະຕິບັດ ແລະ ປັບປຸງທິດສະດີກ່ຽວກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ເສັ້ນທາງກ້າວໄປສູ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມຢູ່ຫວຽດນາມໃຫ້ສົມບູນແບບ, ເຊັ່ນ: ກ່ຽວກັບກິດຈະການປ່ຽນແປງໃໝ່, ການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳແລະທັນສະໄໝຂອງປະເທດ; ກ່ຽວກັບເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມຂອງຫວຽດນາມ; ກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ ທີ່ເປັນຂອງປະຊາຊົນ, ໂດຍປະຊາຊົນ, ເພື່ອປະຊາຊົນ; ກ່ຽວກັບລະບອບປະຊາທິປະໄຕສັງຄົມນິຍົມ; ກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກ ແລະ ລະບົບການເມືອງ; ກ່ຽວກັບການປ້ອງກັນປະເທດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງ, ການຕ່າງປະເທດ..., ຈາກນັ້ນ, ກຳນົດບາດກ້າວແລະທິດທາງໃຫຍ່ຂອງພັກ ແລະ ປະເທດຊາດ ໄປສູ່ເປົ້າໝາຍສຳຄັນໃນທົດສະວັດໜ້າ.
ທີສາມ, ຊຸກຍູ້ການປ່ຽນແປງໃໝ່ຢ່າງຮອບດ້ານ, ຄົບຊຸດ ແລະ ເລິກເຊິ່ງກ່ວາອີກ ໃນການພົວພັນລະຫວ່າງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ດ້ານການເມືອງ. ສ້າງແລະຈັດຕັ້ງປະຕິບັດສະຖາບັນການພັດທະນາຢ່າງວ່ອງໄວ ແລະ ຍືນຍົງ, ໃນນັ້ນ ສະຖາບັນທາງການເມືອງມີບົດບາດຊີ້ນຳ “ກ້າວໄປໜ້າ”; ສະຖາບັນທາງເສດຖະກິດມີບົດບາດເປັນໃຈກາງ; ສະຖາບັນທາງສັງຄົມມີບົດບາດໃນການຄວບຄຸມແລະປະສານສັງຄົມ; ສະຖາບັນການປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມນິເວດວິທະຍາ ມີບົດບາດໃນການຮັບປະກັນການພັດທະນາທີ່ສອດຄ່ອງກັບທໍາມະຊາດ. ຄວາມຖືກຕ້ອງ, ສົມເຫດສົມຜົນ ແລະຄົບຊຸດ ໃນສະຖາບັນການພັດທະນາ ແມ່ນເງື່ອນໄຂເພື່ອຮັບປະກັນການພັດທະນາຢ່າງວ່ອງໄວ ແລະ ຍືນຍົງຂອງປະເທດຊາດ(22). ຖືການພັດທະນາການສຶກສາແລະຝຶກອົບຮົມ, ວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ເປັນພະລັງຂັບເຄື່ອນ ແລະແຫຼ່ງກຳລັງເພື່ອຊຸກຍູ້ການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະເທດ. ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບການເສີມຂະຫຍາຍ “ພະລັງອ່ອນ” ຂອງວັດທະນະທຳໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ແກ້ໄຂການພົວພັນລະຫວ່າງວັດທະນະທຳ ແລະ ການເມືອງ, ເສດຖະກິດ, ການປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ ແລະ ການຕ່າງປະເທດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.
ທີສີ່, ສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ແບບວິທີການນຳພາ ແລະການກຳອຳນາດຂອງພັກ ຕໍ່ລະບົບການເມືອງໃນເງື່ອນໄຂໃໝ່, ຮັບປະກັນປະສິດທິພາບ ປະສິິດທິຜົນ, ຕິດກັບພາກປະຕິບັດຕົວຈິງຢ່າງໃກ້ຊິດ, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຮອບດ້ານໃນໄລຍະໃໝ່. ກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ລະບົບການເມືອງທີ່ສະອາດປອດໃສ, ເຂັ້ມແຂງຮອບດ້ານ ຕາມກົນໄກ “ພັກນຳພາ, ລັດຄຸ້ມຄອງ, ປະຊາຊົນເປັນເຈົ້າຂອງ”.
ປັບປຸງຍົກສູງຄວາມສາມາດນຳພາ ແລະ ຄວາມສາມາດກຳອຳນາດຂອງພັກ; ກໍ່ສ້າງພັກໃຫ້ສະອາດປອດໃສ ແລະ ເຂັ້ມແຂງໃນທຸກດ້ານ, ມີຄວາມສາມາດແລະກຽດສັກສີຢ່າງພຽງພໍທີ່ຈະປະຕິບັດພາລະກິດນຳພາການປະຕິວັດໃນໄລຍະໃໝ່, ນຳພາປະເທດກ້າວໄປຂ້າງໜ້າຢ່າງໝັ້ນຄົງ, ພັດທະນາຢ່າງວ່ອງໄວ ແລະ ຍືນຍົງ; ຮັກສາທາດແທ້ຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນຂອງພັກ; ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດນຳໜ້າ ແລະ ເປັນແບບຢ່າງຂອງຖັນແຖວພະນັກງານ ແລະ ສະມາຊິກພັກ, ພິເສດແມ່ນຜູ້ເປັນຫົວໜ້າ.
ຕໍ່ສູ້ຢ່າງເດັດດ່ຽວໜຽວແໜ້ນ ໃນການປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ ຕາມທິດນຳທີ່ວ່າ “ບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ບໍ່ລົດລະ, ບໍ່ມີເຂດຕ້ອງຫ້າມ, ບໍ່ມີຂໍ້ຍົກເວັ້ນ, ບໍ່ວ່າຄົນນັ້ນຈະແມ່ນໃຜກໍຕາມ; ດໍາເນີນຄະດີໜຶ່ງ ແຈ້ງເຕືອນທັງພາກ, ທັງຂົງເຂດ"
ທີຫ້າ, ເພີ່ມທະວີທ່າແຮງດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ, ຮັບປະກັນກຳລັງແຮງຢ່າງພຽງພໍໃນການຕໍ່ສູ້, ປ້ອງກັນ, ສະກັດກັ້ນ ແລະ ຍູ້ຖອຍປັດໄຈທີ່ທຳລາຍສະຖຽນລະພາບຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນ ແລະຈາກໄລຍະໄກ ເຊິ່ງນຳໄປສູ່ສະຖານະການທີ່ຂົ່ມຂູ່ຕໍ່ການປ້ອງກັນປະເທດ ແລະຄວາມໝັ້ນຄົງ. ຍຶດໝັ້ນແນວທາງການຕ່າງປະເທດທີ່ເປັນເອກະລາດ, ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ, ຫັນເປັນຫຼາຍກ້ຳຫຼາຍຝ່າຍ, ຄວາມຫຼາກຫຼາຍ, ເປັນເພື່ອນ, ເປັນຄູ່ຮ່ວມມືທີ່ໄວ້ວາງໃຈໄດ້, ເປັນສະມາຊິກທີ່ຕັ້ງໜ້າ ແລະ ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງປະຊາຄົມໂລກ. ຍູ້ແຮງການທູດປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ, ເສີມຂະຫຍາຍແຜນການປ້ອງກັນປະເທດດ້ວຍສັນຕິວິທີ; ຮັກສາສະພາບແວດລ້ອມສັນຕິພາບ ແລະ ສະຖຽນລະພາບ ເພື່ອພັດທະນາປະເທດຊາດ; ສົມທົບກຳລັງແຮງຂອງຊາດ ກັບກຳລັງແຮງຂອງຍຸກສະໄໝ, ສ້າງກຳລັງແຮງສັງລວມ ແລະຖານະທີ່ຕັ້ງໃຫ້ປະເທດ, ປະຕິບັດຕາມທິດນຳທີ່ວ່າ “ຕັ້ງໜ້າ, ເປັນເຈົ້າການ, ໜັກແໜ້ນ, ໄຫວພິບ, ມີປະສິດທິຜົນ”.
ທີຫົກ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ປັບປຸງຍົກສູງຄຸນນະພາບວຽກງານຄາດຄະເນ, ວາງກຳນົດແນວທາງ, ແຜນນະໂຍບາຍຂອງພັກ, ນະໂຍບາຍແລະກົດໝາຍຂອງລັດ; ຮັບປະກັນຄວາມຄົບຊຸດ, ເປັນເອກະພາບ, ຮອບດ້ານ, ມີຈຸດໜັກ ໃຈກາງ, ຕິດແໜ້ນກັບສະພາບຕົວຈິງ, ເປັນໄປໄດ້, ຮັບປະກັນຜົນປະໂຫຍດສູງສຸດຂອງຊາດ-ປະເທດຊາດ, ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງຄວາມຜາສຸກຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ການພັດທະນາແບບຍືນຍົງຂອງປະເທດເປັນເປົ້າໝາຍສູ້ຊົນ./.
-------------------------
(1) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2011, ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 624.
(2) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 4, ໜ້າ 187
(3) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 3, ໜ້າ 596
(4) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 12, ໜ້າ 401
(5) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 12, ໜ້າ 401
(6) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 11, ໜ້າ 259
(7) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 11, ໜ້າ 244
(8) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 623
(9) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 2, ໜ້າ 289
(10) ມ້າຄັກຕື ແມ່ນ ກາກ ມາກ
(11) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 2, ໜ້າ 304
(12) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 617
(13) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 622
(14) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 617
(15) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 623
(16) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 5, ໜ້າ 627-628.
(17) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 631
(18) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ. ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 618
(19) ຫງວຽນຝູຈ້ອງ: ບາງບັນຫາທິດສະດີ ແລະພຶດຕິກຳ ກ່ຽວກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ເສັ້ນທາງໄປສູ່ລັດທະສັງຄົມນິຍົມຢູ່ຫວຽດນາມ, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2022, tr. 24
(20) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XIII, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2021, ເຫຼັ້ມ 1, ໜ້າ 112
(21) ເບິ່ງ: ຕ້າ ງ້ອກ ເຕິ໊ນ - ເຈິ່ນ ກວັກ ຕວ໋ານ: ກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງສະຖາບັນໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອພັດທະນາປະເທດຢ່າງໄວແລະຍືນຍົງໃນໄລຍະໃໝ່, ວາລະສານກອມມູນິດເອເລັກໂຕຣນິກ, ອອກວັນທີ 8 ກໍລະກົດ 2023, https://tapchicongsan.org.vn/web/guest/tin-tieu-diem/-/asset_publisher/s5L7xhQiJeKe/content/xay-dung-hoan-thien-the-che-phat-trien-nhanh-va-ben-vung-dat-nuoc-trong-giai-doan-moi
