ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດໃນການພົວພັນສາກົນ ແລະຜົນກະທົບຂອງມັນຕໍ່ ພາລະກິດການກໍ່ສ້າງແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຫວຽດນາມສັງຄົມນິຍົມ ໃນສະພາບການໃໝ່
ວກ. - ໂດຍແມ່ນສະຖານະທີ່ແຜ່ຫຼາຍທົ່ວໄປໃນການພົວພັນສາກົນໃນປະຈຸບັນ, ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການຮັກສາຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍຂອງໂລກປະຈຸບັນ, ປັບປຸງສະພາບແວດລ້ອມສັນຕິພາບ, ການຮ່ວມມື, ການພັດທະນາ, ການເພິ່ງພາອາໃສເຊິ່ງກັນແລະກັນ ລະຫວ່າງບັນດາປະເທດ; ແຕ່ມັນຍັງກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມຂັດແຍ້ງໃໝ່, ເຮັດໃຫ້ບັນດາປະເທດຂະໜາດກາງ ແລະຂະໜາດນ້ອຍຕົກໃສ່ສະຖານະການ “ຖືກກົດໜີບ”, ຜົນປະໂຫຍດໄດ້ຖືກລະເມີດ ໃນການພົວພັນກັບບັນດາປະເທດໃຫຍ່. ລັກສະນະສອງດ້ານທີ່ສັບສົນນັ້ນ ໄດ້ແລະກຳລັງສົ່ງຜົນກະທົບຫຼາຍທິດ, ຕັ້ງພາລະກິດການກໍ່ສ້າງ ແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຫວຽດນາມສັງຄົມນິຍົມ ຕໍ່ໜ້າໂອກາດແລະຄວາມທ້າທາຍໃໝ່.
ທ່ານເລຂາທິການໃຫຍ່, ປະທານປະເທດ ຫງວຽນຟູຈ້ອງ ມອບຂໍ້ຕົກລົງແຕ່ງຕັ້ງເອກອັກຄະລັດຖະທູດຫວຽດນາມ 9 ຄົນຢູ່ຕ່າງປະເທດໄລຍະ 2020-2023 ແລະ ຕ້ອນຮັບບັນດາເອກອັກຄະລັດຖະທູດ, ຫົວໜ້າອົງການຕາງໜ້າຂອງຫວຽດນາມທີ່ຕ່າງປະເທດ ກຽມພ້ອມເດີນທາງໄປເຮັດໜ້າທີ່, ທີ່ທຳນຽບປະທານປະເທດ, ວັນທີ 21 ຕຸລາ 2020 _ພາບ: TTXVN
ທາດແທ້ແລະເນື້ອໃນຂອງການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດ ໃນການພົວພັນສາກົນ
ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດໃນການພົວພັນສາກົນ ແມ່ນສະຖານະການລະຫວ່າງບັນດາປະເທດທີ່ມີຜົນປະໂຫຍດຮ່ວມກັນ, ໃນຜົນປະໂຫຍດຂອງປະເທດໜຶ່ງມີຜົນປະໂຫຍດຂອງປະເທດອື່ນ ແລະໃນທາງກົງຂ້າມ. ນັ້ນແມ່ນການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດສອງຝ່າຍ. ໃນພາກຕົວຈິງ, ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດມີຫຼາຍຮູບຫຼາຍແບບ, ບໍ່ພຽງແຕ່ລະຫວ່າງສອງປະເທດນຳກັນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງລວມເຖິງລະຫວ່າງບັນດາປະເທດກັບບັນດາສູນກາງອຳນາດ, ບັນດາຂົ້ວຂອງໂລກຫຼາຍຂົ້ວ, ກັບບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງ, ບັນດາເວທີປາໃສສາກົນແລະພາກພື້ນ. ນີ້ແມ່ນສະຖານະການທີ່ແຜ່ຫຼາຍທົ່ວໄປໃນການພົວພັນສາກົນໃນປະຈຸບັນ ເພາະວ່າທຸກປະເທດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໃນການພົວພັນສາກົນ ລ້ວນແຕ່ມີຄວາມເດັດຖານແລະຊອກຫາວິທີ ເພື່ອປົກປ້ອງຜົນປະໂຫຍດຂອງຕົນເອງ ພ້ອມທັງຊອກຫາຜົນປະໂຫຍດໃໝ່. ສະຖານະການນີ້ແມ່ນຜົນທີ່ຫຼີກລ່ຽງບໍ່ໄດ້ ຈາກການປະສົມປະສານບັນດາປັດໃຈດັ່ງນີ້: ທີໜຶ່ງ, ການແບ່ງປັນຄຸນຄ່າທາງເສດຖະກິດ - ການຄ້າ, ພູມສາດ, ປະຫວັດສາດ, ວັດທະນະທຳ, ການເມືອງລະຫວ່າງປະເທດ, ອານາເຂດ ເພື່ອຈຸດປະສົງໃນການພັດທະນາຮ່ວມກັນ. ທີສອງ, ຜົນກະທົບຈາກຂະບວນການເຄື່ອນໄຫວ, ພັດທະນາແບບພາວະວິໄສ ຂອງທ່າອຽງໂລກາພິບັດ ແລະການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ. ທີສາມ, ການດັດປັບຍຸດທະສາດ, ນະໂຍບາຍຂອງບັນດາປະເທດທີ່ເໝາະສົມກັບທ່າອຽງລວມຂອງໂລກແລະພາກພື້ນ ເຊິ່ງໃນນັ້ນມີການສອດສະຫຼັບກັນແລະຄ້າຍຄືກັນ.
ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດເກີດຈາກການທີ່ປະເທດຕ່າງໆຂະຫຍາຍຄວາມຮ່ວມມື ແລະສະແດງອອກໃນລະດັບທີ່ແຕກຕ່າງກັນໃນທຸກໆດ້ານຂອງຊີວິດສາກົນ. ໃນນັ້ນ, ການສະະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດທາງດ້ານເສດຖະກິດ ຍາມໃດກໍ່ເປັນມູນພາກພື້ນຖານ, ຕົ້ນຕໍ່ທີ່ສຸດ, ພ້ອມທັງເປັນພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດໃນບັນດາຂົງເຂດອື່ນ. ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດທາງດ້ານເສດຖະກິດໄດ້ເກີດຂຶ້ນກ່ອນອື່ນໝົດ, ນັບແຕ່ເມື່ອບັນດາປະເທດຍູ້ແຮງບັນດາເຄື່ອນໄຫວການຄ້າ, ການລົງທຶນ, ການຮ່ວມທຸລະກິດ, ການຮ່ວມກຸ່ມກັນ ໂດຍຜ່ານການເປີດກວ້າງຕະຫຼາດຮ່ວມກັນ. ພາຍໃຕ້ຜົນກະທົບຂອງໂລກາພິບັດ ແລະ ທ່າອຽງເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ບັນດາປະເທດໄດ້ເປັນເຈົ້າການຊຸກຍູ້ການຮ່ວມມືເສດຖະກິດນຳກັນ ແລະຮ່ວມມືກັບບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງ, ບັນດາເວທີປາໄສເສດຖະກິດສາກົນ, ພາກພື້ນ... ເຮັດໃຫ້ລະດັບການຮ່ວມມືກັນທາງເສດຖະກິດ, ການເພິ່ງພາເຊິ່ງກັນແລະກັນນັບ ມື້ນັບເລິກເຊິ່ງກວ້າງຂວາງ, ເຮັດໃຫ້ລະດັບການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດທາງເສດຖະກິດກໍ່ນັບມື້ນັບແໜ້ນແຟ້ນກວ່າເກົ່າ.
ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດທາງດ້ານການເມືອງ ອີງໃສ່ພື້ນຖານການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດທາງເສດຖະກິດ ແລະເກີດຂຶ້ນໃນເບື້ອງຕົ້ນລະຫວ່າງບັນດາປະເທດທີ່ມີແບບລະບອບການເມືອງ-ສັງຄົມດຽວກັບ ຫຼືເປັນພັນທະມິດຍຸດທະສາດຂອງກັນແລະກັນ. ແຕ່ມາຮອດປະຈຸບັນ, ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດທາງດ້ານການເມືອງ ຕ້ອງການມີແຕ່ບັນດາປະເທດທີ່ມີທັດສະນະຮ່ວມກັນ, ມີ “ວິໄສທັດ” ກ່ຽວກັບບັນດາບັນຫາສາກົນ, ພາກພື້ນຮ່ວມກັນ, ຫຼືມີຄວາມມັກໃຫຍ່ໃຝ່ສູງຮ່ວມກັນ, ກຳລັງມຸ່ງໝັ້ນປະຕິບັດບາງເປົ້າໝາຍ, ນະໂຍບາຍຮ່ວມກັນ, ມີຄວາມເຊື່ອໝັັ້ນແລະມີກົນໄກຮ່ວມມືນຳກັນ ນັບແຕ່ການແບ່ງປັນຂໍ້ມູນຂ່າວສານ ຈົນເຖິງການປະສານສົມທົບປະຕິບັດງານ ກໍ່ຄືຈັດການແກ້ໄຂຄວາມຂັດແຍ້ງ, ຂໍ້ພິພາດທີ່ຍັງຄ້າງຄາ.
ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດທາງດ້ານວັດທະນະທຳ - ສັງຄົມ ໄດ້ປະກົດຕົວ ແລະຂະຫຍາຍອອກໄປ ໂດຍຜ່ານການພົວພັນລະຫວ່າງປະຊາຊົນກັບປະຊາຊົນໃນຫຼາຍຂົງເຂດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ບັນດາປັດໃຈຄ້າຍຄືກັນທາງດ້ານປະຫວັດສາດ, ວັດທະນະທຳ, ພາສາ, ສາສະໜາ... ລະຫວ່າງບັນດາປະເທດ ທີ່ໄດ້ສ້າງເປັນເງື່ອນໄຂອັນສະດວກໃຫ້ແກ່ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດທາງດ້ານວັດທະນະທຳ - ສັງຄົມ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ບັນດາປະເທດກໍ່ອອກລະບົບກົນໄກ, ນະໂຍບາຍ ເພື່ອຊຸກຍູ້ ແລະສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ປະຊາຊົນແລະວິສາຫະກິດແລກປ່ຽນ, ຮ່ຳຮຽນ, ທ່ອງທ່ຽວ, ຊອກຫາໂອກາດເຮັດວຽກ, ຕັ້ງຖິ່ນຖານ…ເພີ່ມທະວີການຮ່ວມສຳພັນທາງວັດທະນະທຳ - ສັງຄົມ.
ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດທາງດ້ານປ້ອງກັນຊາດ, ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ ໄດ້ເກີດຂຶ້ນເມື່ອປະເທດຕ່າງໆມີຄວາມເຂົ້າໃຈຮ່ວມກັນ ກ່ຽວກັບຄວາມທ້າທາຍດ້ານຄວາມປອດໄພ, ໄພຄຸກຄາມດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງແບບດັ້ງເດີມ ແລະ ຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ. ບົນພື້ນຖານຄວາມຮັບຮູ້ທົ່ວໄປນັ້ນ ບັນດາປະເທດຜັນຂະຫຍາຍການເຄື່ອນໄຫວຮ່ວມມືທາງດ້ານການປ້ອງກັນຊາດ, ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ. ໃນລະດັບປົກກະຕິແມ່ນ ການຊື້ - ຂາຍອາວຸດ, ອຸປະກອນການທະຫານ, ການແລກປ່ຽນບົດຮຽນໃນການຝຶກອົບຮົມ, ການຄຸ້ມຄອງແລະກໍ່ສ້າງກຳລັງປະກອບອາວຸດ. ໃນລະດັບສູງແມ່ນ ການແບ່ງປັບຂໍ້ມູນການສືບຂ່າວ, ການເຝິກຊ້ອມ, ການຊ້ອມຮົບຮ່ວມກັນ, ການປະສານສົມທົບການສູ້ຮົບ ເພື່ອກ້າວໄປສູ່ການພັດທະນາສົນທິສັນຍາວ່າດ້ວຍການປ້ອງກັນ, ພັນທະມິດທາງທະຫານ, ການຈັດສັນຄວາມປອດໄພລວມໝູ່ ແລະໃນລະດັບທີ່ສູງກວ່າອີກແມ່ນ ການສ້າງສົນທິສັນຍາວ່າດ້ວຍການຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານການທະຫານທີ່ເປັນມິດ.
ແຕ່ວ່າ, ເນື້ອໃນຂອງການພົວພັນສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດໃນສະພາບການໃໝ່ປະຈຸບັນ ມັກຈະມີລັກສະນະສອງດ້ານທີ່ສັບສົນ, ລະອຽດອ່ອນ; ບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນການຮ່ວມມືໃນບັນດາຂົງເຂດເພື່ອສະແຫວງຫາຜົນປະໂຫຍດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງມີທັງປັດໃຈຂອງການປະນີປະນອມແລະການແຂ່ງຂັນ ລະຫວ່າງປະເທດຕ່າງໆ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນບັນດາປະເທດໃຫຍ່. ການຟື້ນຕົວຂອງປະເທດມະຫາອຳນາດໃໝ່ຈຳນວນໜຶ່ງ ບໍ່ພຽງແຕ່ເຄື່ອນຍ້າຍສູນກາງອຳນາດ ຈາກຕາເວັນຕົກໄປຕາເວັນອອກເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງປະກອບສ່ວນສົ່ງເສີມແຮງດູດດຶງປະເທດອື່ນໆເຂົ້າໃນວົງຄອບຄຸມ ເພື່ອສ້າງຖານະຕຳແໜ່ງແລະອິດທິພົນຕໍ່ໂລກ. ລັກສະນະສອງດ້ານຂອງການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດ ພວມດັດປັບໂດຍກົງຕໍ່ທ່າທີ ແລະການພົວພັນລະຫວ່າງປະເທດຕ່າງໆ, ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ສະຖານະການໂລກແລະພາກພື້ນ; ສົ່ງຜົນກະທົບທີ່ເລິກເຊິ່ງ ຫຼາຍທິດ ຕໍ່ພາລະກິດການກໍ່ສ້າງ ແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຫວຽດນາມສັງຄົມນິຍົມ ທັງດ້ານຕັ້ງໜ້າ ແລະດ້ານຫຍໍ້ທໍ້.
ຜົນກະທົບຫຼາຍດ້ານ ສັບສົນ ແລະລະອຽດອ່ອນ ຂອງການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດ
ທີໜຶ່ງ, ທາງດ້ານບວກ, ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການຮັກສາຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍຂອງໂລກແລະພາກພື້ນ, ສ້າງສະພາບແວດລ້ອມສັນຕິພາບ, ການຮ່ວມມື ແລະການພັດທະນາ. ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດຍາມໃດກໍ່ເປັນພື້ນຖານແລະເປັນແກນຫຼັກ ຂອງການພົວພັນສາກົນ. ເພາະວ່າ, ຄວາມເຂົ້າໃຈເຊິ່ງກັນແລະກັນ, ຄວາມໄວ້ວາງໃຈເຊິ່ງກັນແລະກັນ ແລະ ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງບັນຫາຜົນປະໂຫຍດຮ່ວມກັນ ຍາມໃດກໍ່ເປັນຮາກຖານແລະຈຸດປະສົງຂອງຂະບວນການຮ່ວມມືລະຫວ່າງບັນດາປະເທດ. ລະດັບຂອງການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດທີ່ເລິກເຊິ່ງຍິ່ງຂຶ້ນ ການຮ່ວມມືຍິ່ງມີຄວາມໝັ້ນຄົງຍາວນານ ແລະມີກົນໄກປະສານງານທີ່ຫຼາຍຂຶ້ນ, ມີຊ່ອງທາງໃນການເຈລະຈາແລະການຮ່ວມມືຫຼວງຫຼາຍ ເພື່ອຮັກສາສະຖຽມລະພາບຂອງການພົວພັນ. ໃນລະດັບສູງສຸດ, ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດສາມາດນຳໄປສູ່ຄວາມກົມກຽວກັນທາງດ້ານຜົນປະໂຫຍດລະຫວ່າງປະເທດ. ດັ່ງນັ້ນ, ສະຖານະການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດ ຜູກມັດຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມໂດຍກົງ ເພື່ອປ່ຽນແປງທັດສະນະແລະການກະທຳ ໃນການຈັດການແລະແກ້ໄຂບັນຫາສາກົນແລະພາກພື້ນ. ເມື່ອມີການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດເຊິ່ງກັນແລະກັນ, ບັນດາປະເທດຈະເຄົາລົບຜົນປະໂຫຍດຂອງກັນ; ຫຼຸດຜ່ອນການກະທຳທີ່ຫົວຮຸນແຮງແລະຈັດໂພດ, ໂດຍສະເພາະການຮຸກຮານເຊິ່ງກັນແລະກັນ. ເພາະວ່າ, ບໍ່ວ່າຝ່າຍໃດຈະຖືກຂົ່ມຂູ່ ຫຼືຜົນປະໂຫຍດໃດຖືກລະເມີດ, ສາຍພົວພັນຈະຫັນໄປທິດທາງທີ່ຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າ. ເມື່ອສາຍພົວພັນຫຼຸດລົງລະດັບຕ່ຳສຸດ ມັນຈະສົ່ງຜົນກະທົບທາງລົບຕໍ່ຜົນປະໂຫຍດຂອງທຸກຝ່າຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ. ການຜູກມັດນັ້ນກຳນົດໃຫ້ຝ່າຍຕ່າງໆຊອກຫາພຶດຕິກຳທີ່ອ່ອນນວນ ແລະຄ່ອງແຄ້ວທີ່ສຸດອີງຕາມຫຼັກການຕ່າງຝ່າຍຕ່າງມີຜົນປະໂຫຍດ. ຕາມນັ້ນ, ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການສ້າງສະພາບແວດລ້ອມສັນຕິພາບ, ການຮ່ວມມື ແລະການພັດທະນາ; ຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງທຽບຖານຂອງສະຖານະການ ແລະຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອບຂອງໂລກ, ພາກພື້ນ ໂດຍຜ່ານການສ້າງຕັ້ງບັນດາຂໍ້ຕົກລົງ, ຂໍ້ກຳນົດດ້ານນິຕິກຳ ແລະກົດໝາຍ ເພື່ອຈຳກັດ, ດັດປັບເຊິ່ງກັນແລະກັນ. ສິ່ງນີ້ໝາຍຄວາມວ່າການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດສາມາດສ້າງ “ແລວທາງທີ່ເປີດກວ້າງ”, ກົນໄກທີ່ເອື້ອອຳນວຍເພື່ອໃຫ້ບັນດາຝ່າຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງແກ້ໄຂຂໍ້ຄົງຄ້າງ ແລະຄວາມຂັດແຍ້ງທີ່ມີຢູ່. ນີ້ແມ່ນຄວາມສະດວກພື້ໜຖານທີ່ສຸດ ເພື່ອໃຫ້ຫວຽດນາມເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຕັ້ງໜ້າ ເປັນເຈົ້າການໃນກົນໄກ, ຄວາມຄິດລິເລີ່ມ, ການເຊື່ອມຕໍ່ແລະການຮ່ວມມືຕ່າງໆ; ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດ ແລະສຽງເວົ້າຂອງຫວຽດນາມ ໃນບັນຫາທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາດ ຂອງປະເທດ; ຍາດແຍ່ງແລະເປີດກວ້າງການຮ່ວມມື ແລະຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມ; ຈາກນັ້ນ ຈະຈຳກັດແລະຮັດແຄບການຕໍ່ສູ້, ຄວາມແຕກຕ່າງກັນ; ແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ້ງດ້ານຜົນປະໂຫຍດ ກັບປະເທດອື່ນໂດຍໄວໃນຈິດໃຈຂອງ “ເພີ່ມເພື່ອນມິດ, ຫຼຸດສັດຕູ”. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ນີ້ກໍ່ແມ່ນ “ກຸນແຈ” ເພື່ອຮັກສາຄວາມສະຫງົບແຫ່ງຊາດໃຫ້ໝັ້ນຄົງ, ແກ້ໄຂຂໍ້ພິພາດກ່ຽວກັບອຳນາດອະທິປະໄຕ, ສິດອະທິປະໄຕ ແລະ ສິດຕັດສິນ ໃນທະເລຕາເວັນອອກ ກັບຝ່າຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ໃນພາລະກິດການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດໃນປະຈຸບັນ.
ທີສອງ, ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດ ຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນໂອກາດທີ່ຈະເກີດຄວາມຂັດແຍ້ງທາງທະຫານໂດຍກົງ, ຈຳກັດຄວາມສ່ຽງຈາກສົງຄາມ, ໂດຍສະເພາະສົງຄາມທີ່ມີອາວຸດທຳລາຍລ້າງ. ຍ້ອນວ່າ, ສະຖານະການສະຫຼັບກັນຜົນປະໂຫຍດສົ່ງຜົນກະທົບແລະຜູກມັດປະເທດຕ່າງໆ ໃຫ້ປັບຕົວແລະດຸນດ່ຽງໃນທິດທາງຫຼຸດຜ່ອນການກະທຳຮຸນແຮງແລະລະເມີດ - ສາເຫດຕົ້ນຕໍຂອງການປະທະກັນດ້ານການທະຫານ ແລະສົງຄາມ. ນອກຈາກນັ້ນ, ໃນທ່າອຽງການພົວພັນສາກົນໃໝ່, ທຸກໆປະເທດໄດ້ຖືເປັນສຳຄັນບັນຫາຜົນປະໂຫຍດຂອງຕົນເອງ. ສິ່ງນີ້ເຮັດໃຫ້ປະເທດຕ່າງໆແຕ່ກ່ອນມາຮອດປະຈຸບັນ ຖືວ່າກັນແລະກັນເປັນຄູ່ຕໍ່ສູ້ ເປັນສັດຕູມາໂດຍຕະຫຼອດ ແຕ່ກໍ່ຍັງມີການຮ່ວມມື ແລະມີການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດໃນຫຼາຍຂົງເຂດ. ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ເຖິງວ່າປະເທດຕ່າງໆຈະເປັນພັນທະມິດ ແລະເປັນຄູ່ຮ່ວມມືຍຸດທະສາດຂອງກັນແລະກັນ ແຕ່ກໍ່ຍັງມີຄວາມຂັດແຍ້ງ ແລະຜົນປະໂຫຍດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ດັ່ງນັ້ນ, ປະເທດໃດໆກໍ່ຕ້ອງປະເມີນຢ່າງລະມັດລະວັງທຸກໆການພົວພັນ ແລະການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດ; ພິຈາລະນາຢ່າງຮອບດ້ານກ່ຽວກັບມາດຕະຖານເພື່ອນມິດ - ສັດຕູ; ພິຈາລະນາຢ່າງຄົບຖ້ວນລະຫວ່າງ “ອັນທີ່ໄດ້” ແລະ “ອັນທີ່ເສຍ” ທີ່ສັບສົນ, ທັບຊ້ອນ, ຫຼາຍຂັ້ນຫຼາຍຊັ້ນ, ກັບຫຼາຍປະເທດ, ຫຼາຍອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ ແລະພາກພື້ນຫຼາຍແຫ່ງ ກ່ອນທີ່ຈະຕັດສິນຕົກລົງປະຕິບັດ. ດ້ວຍຄວາມໝາຍດັ່ງກ່າວນັ້ນ, ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດບໍ່ພຽງແຕ່ຊຸກຍູ້ທ່າອຽງສັນຕິພາມ, ການຮ່ວມມື, ການພັດທະນາ, ຄວາມເພິ່ງພາອາໄສເຊິ່ງກັນແລະກັນ ລະຫວ່າງບັນດາປະເທດເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງຈຳກັດຄວາມສ່ຽງໂດຍກົງຈາກການກະທຳຂອງກຸ່ມຫົວຮຸນແຮງ ແລະຈຳກັດຄວາມຂັດແຍ້ງທາງທະຫານ, ການສົງຄາມ, ໂດຍສະເພາະສົງຄາມດ້ວຍອາວຸດທຳລາຍລ້າງ. ໃນຜົນກະທົບນັ້ນ, ຫວຽດນາມຈະມີໂອກາດດີຫຼາຍຢ່າງ ໃນການປະຕິບັດແນວທາງພົວພັນຕ່າງປະເທດທີ່ເປີດກວ້າງ ແລະເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ແບບຫຼາຍທິດ, ຫຼາຍຝ່າຍ, ຍາດແຍ່ງແຫຼ່ງພະລັງຈາກພາຍນອກ ເພື່ອພັດທະນາເສດຖະກິດ, ປັບປຸງການປ້ອງກັນຊາດ, ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ, ກໍ່ສ້າງແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຫວຽດນາມໃຫ້ໝັ້ນຄົງຍືນຍົງ.
ທີສາມ, ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດ ພາໃຫ້ເກີດຄວາມຂັດແຍ້ງໃໝ່ ລະຫວ່າງປະເທດຕ່າງໆ, ຈາກນັ້ນທຳລາຍສະຖານະການພົວພັນສາກົນໃນປະຈຸບັນ. ສະພາບຄວາມເປັນຈິງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ເຖິງວ່າຜົນປະໂຫຍດຂອງຝ່າຍຕ່າງໆມີຄວາມຖືກແທດກັນກໍ່ຕາມ ແຕ່ກໍ່ລວມທັງຄວາມຂັດແຍ້ງ, ຄວາມແຕກຕ່າງ ແລະການແຊກຊ້ອນກັນທີ່ບໍ່ລົບລ້າງຄວາມຂັດແຍ້ງດ້ານຜົນປະໂຫຍດ. ເຖິງວ່າລະຫວ່າງປະເທດຕ່າງໆມີການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດທາງດ້ານເສດຖະກິດ, ການເມືອງ, ວັດທະນະທຳ - ສັງຄົມ, ການປ້ອງກັນຊາດແລະປ້ອງກັນນຄວາມໝັ້ນຄົງ ແຕ່ກໍ່ເປັນການຍາກທີ່ຈະແກ້ໄຂຄວາມຂັດແຍ້ງພື້ນຖານ, ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງເມື່ອປະເທດຕ່າງໆມີຄວາມແຕກຕ່າງພື້ນຖານທາງດ້ານລະບົບແນວຄິດ ແລະລະບອບການເມືອງ - ສັງຄົມ, ບໍ່ຢູ່ “ໃນວິຖີດຽວກັນ” ຫຼືມີທັດສະນະແກ້ໄຂບັນດາບັນຫາສາກົນໃນທິດທາງຂອງການບໍ່ຮັບຮອງກັນ, ຊ້ຳຍັງຂະຈັດກັນ, ບໍ່ມີຄວາມໄວ້ວາງໃຈທາງການເມືອງເຊິ່ງກັນແລະກັນ... ສິ່ງດັ່ງກ່າວເຮັດໃຫ້ສະຖານະການການພົວພັນລະຫວ່າງປະເທດເກີດມຣປັດໃຈແຂ່ງຂັນກັນສ້າງອິດທິພົນ, ການຂັດແຍ້ງກ່ຽວກັບອຳນາດອະທິປະໄຕໃນດິນແດນ ແລະຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ, ການຕໍ່ສູ້ເພື່ອສ້າງລະບຽບໂລກ, ການກຳນົດຕຳແໜ່ງຂອງຊາດໃນເວທີສາກົນ ແລະພາກພື້ນນັບມື້ນັບມີທ່າດີ. ເວລານັ້ນ, ເພື່ອດຶງດູດຜົນປະໂຫຍດແລະຄວາມໄດ້ປຽບ, ບັນດາປະເທດໃຫຍ່ຈະດັບປັບຍຸດທະສາດແລະນະໂຍບາຍຂອງຕົນ, ສ້າງບາດກ້າວບຸກທະລຸ, ຂີດໝາຍການປ່ຽນຕຳແໜ່ງ, ມ້າງລະບຽບປະຈຸບັນເທື່ອລະກ້າວ ແລະເລີ່ມສ້າງສະຖານະການໃໝ່ ຂອງໂລກແລະພາກພື້ນ. ເວລານັ້ນ, ພາກພື້ນອາຊີ-ປາຊີຟິກ, ອາຊຽນເວົ້າລວມ, ຫວຽດນາມເວົ້າສະເພາະ ຈະຖືກການກະທົບແລະດຶງດູດຢ່າງດຸເດືອດ ຈາກບັນດາປະເທດໃຫຍ່. ການແຂ່ງຂັນທີ່ຮຸນແຮງເພື່ອສະແຫວງຫາຜົນປະໂຫຍດກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມຂັດແຍ່ງໃໝ່ທີ່ສັບສົນແລະລະອຽດອ່ອນ. ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຄວາມທ້າທາຍໃໝ່ແລະຫຍຸ້ງຍາກທີ່ສຸດ ທີ່ຫວຽດນາມຕ້ອງປະເຊີນ ໃນການຮັກສາຄວາມສຳພັນທີ່ສົມດຸນ, ປະສານຜົນປະໂຫຍດກັບປະເທດອື່ນໆ ແລະ ຕັ້ງໜ້າ, ເປັນເຈົ້າການເຊື່ອມໂຍງສາກົນໃນໄລຍະເວລາປະຈຸບັນ.
ທີສີ່, ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດຈະເຮັດໃຫ້ປະເທດຂະໜາດກາງ ແລະ ຂະໜາດນ້ອຍຕົກເຂົ້າສູ່ສະຖານະການຖືກລະເມີດຜົນປະໂຫຍດ ແລະ “ຖືກກົດໜີບ” ໃນການພົວພັນກັບບັນດາປະເທດໃຫຍ່. ເພາະວ່າ, ໃນຂະບວນວິວັດການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດ, ບັນດາປະເທດໃຫຍ່ມັກຈະແຂ່ງຂັນກັນແລະຍາດຊິງກັບປະເທດນ້ອຍ ເພື່ອສ່ວນແບ່ງທີ່ດີກວ່າແລະຍາດເອົາຄວາມໄດ້ປຽບ, ຊຸກດັນຂໍ້ເສຍແລະຄວາມເສຍປຽບໄປສູ່ປະເທດຂະໜາດກາງແລະຂະໜາດນ້ອຍ. ເມື່ອປະເທດໃຫຍ່ຍອມປະລະຜົນປະໂຫຍດບາງຢ່າງທີ່ບໍ່ສຳຄັນຂອງຕົນ ກໍ່ຈະລະເມີດຜົນປະໂຫຍດພື້ນຖານຂອງປະເທດນ້ອຍອື່ນໆ, ແກ່ດຶງປະເທດນ້ອຍເຂົ້າສູ່ວິກິດ, ອາດຈະນຳໄປສູ່ການລົ້ມລະລາຍຂອງລະບອບການເມືອງ-ສັງຄົມ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຈາກການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດລະຫວ່າງບັນດາປະເທດໃຫຍ່ ຈະເປັນເລື່ອງງ່າຍທີ່ພາໃຫ້ເກີດສະພາບການ: 1- ການແຂ່ງຂັນ ການປະເຊີນໜ້າກັນໃນລະດັບທີ່ແນ່ນອນ, ເມື່ອພິຈາລະນາແລ້ວວ່າການປະເຊີນໜ້ານັ້ນບໍ່ເກີດປະໂຫຍດ ບັນດາປະເທດໃຫຍ່ກໍ່ຫັນໄປໃຊ້ວິທີໃຕ້ດິນ “ຈັບມື”, “ຕໍ່ລອງ”, “ແລກປ່ຽນ” ເຊິ່ງກັນແລະກັນ “ເທິງຫຼັງ” ຂອງປະເທດນ້ອຍ, ຊຸກດັນໃຫ້ປະເທດນ້ອຍຕົກຢູ່ໃນສະຖານະການ “ຖືກກົດໜີບ” ໃນການພົວພັນລະຫວ່າງບັນດາປະເທດໃຫຍ່, ຜົນປະໂຫຍດຂອງຕົນຖືກລະເມີດ, ບໍ່ສາມາດກຳນົດຜົນປະໂຫຍດສູງສຸດ ຄືຊະຕາກຳຂອງຊາດຂອງປະເທດຊາດຂອງຕົນເອງໄດ້. ຊ້ຳບໍ່ໜຳ, ກໍ່ບໍ່ໄດ້ມີການຍົກເວັ້ນວ່າ ປະເທດໃຫຍ່ບາງປະເທດຈະຕົກລົງຮ່ວມກັນເພື່ອແບ່ງແຍກພື້ນທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບ. 2- ເພື່ອປະຕິບັດອຸບາຍທາງການເມືອງຂອງຕົນເອງ, ສວຍໃຊ້ການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດ, ປະເທດໃຫຍ່ພ້ອມແລ້ວທີ່ຈະແກ່ດຶງປະເທດອື່ນເຂົ້າສູ່ງວົງໂຄຈອນຂອງອິດທິພົນຂອງຕົນ ເພື່ອຕໍ່ສູ້ກັບປະເທດອື່ນທີ່ “ບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນວີຖີດຽວກັນ”. ທາດແທ້ຂອງບັນຫານີ້ແມ່ນການກໍ່ສົງຄາມໂດຍຜ່ານຄົນອື່ນ, “ຢືມມື” ປະເທດອື່ນເພື່ອເຮັດສົງຄາມຕົວແທນ ເຊິ່ງເປັນສະຖານະການທີ່ຫຼອມລວມປັດໄຈດ້ານການປ້ອງກັນຊາດ ແລະປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ສັບສົນແລະລະອຽດອ່ອນຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ເນື່ອງຈາກຜົນກະທົບຂອງການພົວພັນສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດໃໝ່. ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວ ນີ້ບໍ່ແມ່ນອັນໃດອື່ນນອກຈາກທີ່ປະເທດໃຫຍ່ເຄື່ອນຍ້າຍຄວາມຂັດແຍ່ງ ແລະການປະທະກັນພາຍໃນປະເທດ ອອກໄປຕ່າງປະເທດ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ນັ້ນກໍ່ແມ່ນການຊຸກດັນພາລະເສດຖະກິດ, ການເງິນ, ຄວາມເສຍຫາຍ ແລະການທຳລາຍຂອງສົງຄາມ ໄປຍັງປະເທດອື່ນ ເພື່ອສະແຫວງຫາຜົນກຳໄລ.
ການປຶກສາຫາລືກ່ຽວກັບທິດທາງຍຸດທະສາດແລະນະໂຍບາຍ ສຳລັບຫວຽດນາມ
ໂດຍຢູ່ໃນພາກພື້ນທີ່ມີທີ່ຕັ້ງພູມສາດເສດຖະກິດ - ການເມືອງຍຸດທະສາດທີ່ສຳຄັນນັບມື້ນນັບເພີ່ມຂຶ້ນ, ເຊິ່ງເປັນທັງສູນກາງຂອງການຮ່ວມມືທາງເສດຖະກິດ-ການຄ້າ ແລະທັງມີຕຳແໜ່ງສຳຄັນດ້ານການປ້ອງກັນແລະຄວາມໝັ້ນຄົງໃນພາກພື້ນ, ຫວຽດນາມເປັນປັດໃຈທີ່ບັນດາປະເທດໃຫຍ່ບໍ່ສາມາດລະເລີຍໄດ້ ໃນຂະບວນການຊອກຫາແລະສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດໃໝ່ ໃນສະຕະວັດທີ XXI. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຫວຽດນາມຢູ່ໃນຈຸດຕັດຂອງຜົນປະໂຫຍດທາງຍຸດທະສາດຂອງຫຼາຍກອງກຳລັງ ແລະລວມສູນການແຂ່ງຂັນທີ່ຮຸນແຮງ ລະຫວ່າງບັນດາປະເທດໃຫຍ່, ໂດຍສະເພາະກ່ຽວກັບອຳນາດອະທິປະໄຕ, ສິດອະທິປະໄຕ, ສິດຕັດສິນ ແລະຜົນປະໂຫຍດ ໃນພາກພື້ນທະເລຕາເວັນອອກ. ສິ່ງດັ່ງກ່າວບໍ່ພຽງແຕ່ເພີ່ມລະດັບການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດລະຫວ່າງຫວຽດນາມກັບປະເທດອື່ນໆເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາຍາກທີ່ຈະຮັກສາທິດທາງຍຸດທະສາດໃນ “ສະໜາມເກມ” ເຊິ່ງບັນດາປະເທດໃຫຍ່ເຄີຍເປັນ “ຜູ້ຂຽນກົດລະບຽບ”, ການຮັກສາດຸນລະຍະພາບຄວາມສຳພັນກັບປະເທດຕ່າງໆນັ້ນບອບບາງຫຼາຍ ແລະ ການຈັດການແກ້ໄຂຄວາມສຳພັນສາກົນຢ່າງເໝາະສົມກໍ່ຫຍຸ້ງຍາກທີ່ສຸດ. ດັ່ງນັ້ນ, ໃນການເປີດກວ້າງການພົວພັນຕ່າງປະເທດ ແລະເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ຫຼັກການສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນຕ້ອງຮັບປະກັນຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາດ - ປະເທດຊາດ ໄປຄຽງຄູ່ກັບການເຄົາລົບຜົນປະໂຫຍດຂອງປະເທດອື່ນ; ການຮັກສາເອກະລາດແລະຄວາມເປັນເຈົ້າຕົນເອງ, ບໍ່ຍອມເອື່ອຍອີງເພິ່ງພາອາໄສປະເທດອື່ນ. ໃນບາງກໍລະນີ, ຫວຽດນາມຕ້ອງຮູ້ປະນີປະນອມ, ເລືອກນະໂຍບາຍທີ່ມີຄວາມປະພຶດດີ ເພື່ອຮັກສາຜົນປະໂຫຍດຫຼັກຂອງປະເທດ; ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍ່ມີຄວາມສ້ຽມແຫຼມແລະໄຫວພິບຢູ່ສະເໝີດ້ວຍທິດທາງຍຸດທະສາດແລະນະໂຍບາຍທີ່ເໝາະສົມ:
ທີໜຶ່ງ, ເພີ່ມທະວີວຽກງານຄົ້ນຄວ້າ, ຄາດຄະເນ, ປະເມີນຜົນທີ່ຖືກຕ້ອງກ່ຽວກັບທ່າອຽງການປ່ຽນແປງຂອງການພົວພັນສາກົນ ແລະການເຄື່ອນໄຫວໃໝ່ຂອງສະພາບການໂລກ ແລະພາກພື້ນ. ຈາກຄວາມແຜ່ຫຼາຍທົ່ວໄປ ແລະລັກສະນະສອງດ້ານຂອງສະຖານະການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດໃນການພົວພັນສາກົນໃນປະຈຸບັນເກີດຂຶ້ນກັບເຮົາ ເມື່ອພວກເຮົາສັງເກດການພົວພັນແລະສະຖານະການຂອງໂລກ ພາກພື້ນນີ້ ຈະຕ້ອງອີງໃສ່ແລະເລີ່ມຈາກບັນຫາຜົນປະໂຫຍດ ເພື່ອຄາດຄະເນແລະປະເມີນຢ່າງຖືກຕ້ອງ ກ່ຽວກັບທ່າອ່ຽງການເຄື່ອນໄຫວ ແລະການພັດທະນາຂອງມັນ. ເພາະວ່າ, ການພົວພັນສາກົນໃດໆທີ່ເກີດຂຶ້ນ, ກາຍເປັນໃຈກາງ, “ຈຸດຮ້ອນ”, ຄວາມຂັດແຍ້ງ, ການປະເຊີນໜ້າ... ກໍ່ມາຈາກສາເຫດຜົນປະໂຫຍດ. ຂະບວນການນີ້ຈະຕ້ອງເຫັນໄດ້ສະເໝີວ່າ ສອງດ້ານທີ່ຄົງຕົວຮ່ວມກັນຢູ່ລະຫວ່າງການຮ່ວມມື ແລະການຕໍ່ສູ້ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດ; ໃນນັ້ນ, ການຮ່ວມມືລະຫວ່າງປະເທດນັບມື້ນັບຍືດຫຍຸ່ນ ແລະ ການແຂ່ງຂັນກັນນັບມື້ນັບເຄັ່ງຮ້ອນກວ່າເກົ່າ. ຈາກຜົນຂອງການພະຍາກອນ, ຄວາມສ້ຽມແຫຼມໃນການວາງແນວທາງ, ນະໂຍບາຍ, ກຳນົດທີ່ຕັ້ງຂອງປະເທດເຂົ້າໃນກະແສສາຍຫຼັກ ຂອງການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດສູງສຸດໃນ “ກະດານໝາກຮຸກຍຸດທະສາດ” ທີ່ກຳລັງເປັນຮູບເປັນຮ່າງຂຶ້ນ. ດ້ານໜຶ່ງ, ປົກປັກຮັກສາຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາດແລະປະເທດຊາດ; ອີກດ້ານໜຶ່ງ, ຫຼີກລ່ຽງການເພິ່ງພາອາໄສປະເທດອື່ນ; ປັບຕົວຢ່າງຄ່ອງແຄ່ວ, ເລືອກເອົາທິດທາງ ເພື່ອສ້າງຄວາມສົມດຸນລະຫວ່າງຜົນກະທົບທາງບວກແລະທາງລົບ, ໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກການແກ່ດຶງ - ການຊຸກຍູ້ຂອງການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດ ເພື່ອຍົກສູງມູນຄ່າ ແລະກຳລັງແຮງຂອງປະເທດຊາດ.
ທີສອງ, ການສົມທົບຜົນປະໂຫຍດຄູ່ຂະໜານ ແລະ ເປັນເຈົ້າການໃນການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດຢ່າງເລິກເຊິ່ງກວ້າງຂວາງ ກັບບັນດາປະເທດ, ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງ, ເວທີປາໄສສາກົນແລະພາກພື້ນ, ບໍ່ຂຶ້ນກັບປະເທດໃດໆ. ບົມພື້ນຖານຮັບປະກັນແນວທາງການຕ່າງປະເທດທີ່ເປັນເອກະລາດແລະເປັນເຈົ້າຕົນເອງ, ກຳນົດໄດ້ຜົນປະໂຫຍດພື້ນຖານຂອງປະເທດ ໃນຄວາມຄ້າຍຄືກັນແລະຄວາມແຕກຕ່າງກັນ ກ່ຽວກັບຜົນປະໂຫຍດທີ່ສັບສົນ, ຫຼາຍຂັ້ນຫຼາຍຊັ້ນ; ການເປັນເຈົ້າການໃນການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດຢ່າງເລິກເຊິ່ງກັບບັນດາປະເທດ, ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງ, ເວທີປາໄສສາກົນແລະພາກພື້ນ ຈະຮັບປະກັນຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາດປະເທດຊາດ, ຫຼີກລ່ຽງການຕົກໃສ່ສະຖານະການຖືກກົດໜີບ, ຖືກຂຶ້ນກັບປະເທດໃຫຍ່. ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງການຂຸດຄົ້ນ ແລະການສົມທົບຄູ່ຂະໜານກັນ ກ່ຽວກັບຜົນປະໂຫຍດຍຸດທະສາດ ກັບບັນດາປະເທດແລະອານາເຂດ, ສ້າງຄຸນຄ່າທີ່ເລື່ນກາຍຂອບເຂດການພົວພັນສອງຝ່າຍ. ຈາກການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດໃນຂົງເຂດຕ່າງໆນັ້ນ ຈະເປີດກວ້າງພື້ນທີ່ພັດທະນາປະເທດ, ຍາດແຍ່ງເອົາແຫຼ່ງພະລັງຈາກພາຍນອກ, ໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກໂອກາດ, ຫັນກາລະໂອກາດສູ່ຄວາມເປັນຈິງ, ແກ້ໄຂສິ່ງທ້າທາຍ, ປ່ຽນອັນຕະລາຍໃຫ້ເປັນຄວາມປອດໄພ, ປະຕິບັດການສ້າງສາ ແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຢ່າງສັນຕິ, ເປັນເຈົ້າການໃນການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຕັ້ງແຕ່ກ່ອນ ແຕ່ໄກ. ຍູ້ແຮງການສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດທາງດ້ານການປ້ອງກັນຊາດ, ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ, “ຕັ້ງໜ້າເຂົ້າຮ່ວມໃນກົນໄກການປ້ອງກັນຊາດ ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງແບບຫຼາຍຝ່າຍ, ລວມທັງການເຂົ້າຮ່ວມໃນກິດຈະກຳການຮ່ວມມືໃນລະດັບສູງເຊັ່ນ ປະຕິບັດການຮັກສາສັນຕິພາບຂອງສະຫະປະຊາຊາດ, ການເຝິກຊ້ອມດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ ແລະກິດຈະກຳອື່ນໆ”(1).
ທີສາມ, ປະຕິບັດນະໂຍບາຍການຕ່າງປະເທດເປີດກວ້າງ ຫຼາຍຝ່າຍ, ຫັນການພົວພັນສາກົນເປັນຫຼາຍຮູບຫຼາຍແບບ, ຖືຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາດເປັນສິ່ງສຳຄັນ, ສ້າງການພົວພັນທີ່ສົມດຸນ ເພື່ອໃຫ້ຜົນປະໂຫຍດແກ່ປະເທດ. ບົນພື້ນຖານນັ້ນ, ເປັນເຈົ້າການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ “ຍູ້ແຮງການພົວພັນກັບບັນດາຄູ່ຮ່ວມມື ແລະເຮັດໃຫ້ການພົວພັນນັ້ນເລິກເຊິ່ງກວ່າອີກ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຄູ່ຮ່ວມມືຍຸດທະສາດ ແລະບັນດາປະເທດໃຫຍ່ທີ່ມີບົດບາດສຳຄັນຕໍ່ການພັດທະນາ ແລະຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງປະເທດ, ນຳກອບການພົວພັນທີ່ວາງໄວ້ໃຫ້ເປັນຈິງ”(2). ເປັນເຈົ້າການໃນການສ້າງກົນໄກຮ່ວມມືທີ່ແໜ້ນແຟ້ນ ເອກະພາບກັບບັນດາປະເທດ, ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ; ຈຳກັດແລະຍູ້ຖອຍຄວາມສ່ຽງຈາກການກໍ່ການຮ້າຍ, ຄວາມຂັດແຍ້ງແລະການແບ່ງແຍກດິນແດນ; ແກ້ໄຂບັນດາບັນຫາລະດັບໂລກ ທີ່ໄດ້ແລະກຳລັງຂົ່ງຂູ່ໂດຍກົງ ຕໍ່ການຮັກສາສະພາບແວດລ້ອມສັນຕິພາບ, ສະຖຽນລະພາບ ແລະການພັດທະນາແບບຍືນຍົງຂອງປະເທດ ກໍ່ຄືພາກພື້ນແລະໃນໂລກ; ກີດກັ້ນເລ່ລ່ຽມກົນອຸບາຍທີ່ຈະລະເມີດເອກະລາດ, ອຳນາດອະທິປະໄຕ ແລະຜືນແຜ່ນດິນອັນຄົບຖ້ວນຂອງຫວຽດນາມ. ຊາບຊຶມຢ່າງເລິກເຊິ່ງຈິດໃຈ “ການທູດຮອບດ້ານ”, ການທູດການເມືອງຕ້ອງປະສານສົມທົບກັບການທູດເສດຖະກິດ, ການທູດວັດທະນະທຳ, ການທູດປ້ອງກັນປະເທດແລະປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ. ໃນການຂະຫຍາຍການພົວພັນຕ່າງປະເທດ ຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ເຖິງຜົນປະໂຫຍດລວມສະເໝີ ເພື່ອສົ່ງເສີມແລະຂະຫຍາຍການຮ່ວມມືກັບບັນດາປະເທດແລະອານາເຂດ; ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ຕ້ອງເຫັນແຈ້ງຂໍ້ຂັດແຍ່ງ, ຄວາມບໍ່ຄືກັນ ເພື່ອຈຳກັດຄວາມແຕກຕ່າງໃຫ້ແຄບລົງ; ມີວິທີການທີ່ຖືກຕ້ອງໃນການແກ້ໄຂການພົວພັນລະຫວ່າງການຮ່ວມມື ກັບການຕໍ່ສູ້ ເພື່ອສ້າງການພົວພັນທີ່ເປັນປະໂຫຍດແກ່ປະເທດຊາດ.
ທີສີ່, ຈັດການແກ້ໄຂການພົວພັນຕ່າງໆຢ່າງຖືກຕ້ອງ ເພື່ອຫຼີກລ້ຽງຜົນກະທົບຕໍ່ຜົນປະໂຫຍດຂອງປະເທດອື່ນໆໃນສະພາບການໃໝ່. ໂດຍເປັນປະເທດສະມາຊິກຂອງສະຫະປະຊາຊາດ, ຫວຽດນາມເຄົາລົບແລະປະຕິບັດຖືກຕ້ອງຕາມ “ກົດລະບຽບຂອງເກມ” ທົ່ວໄປຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ບໍ່ປະຕິບັດແບບຝ່າຍດຽວ; ແກ້ໄຂຄວາມຂັດແຍ້ງແລະຂໍ້ພິພາດດ້ວຍສັນຕິວິທີ ບົນພື້ນຖານກົດໝາຍ ແລະ ທຳນຽມສາກົນ. ໃນການຕິດຕໍ່ພົວພັນກັບຕ່າງປະເທດ, ຍາມໃດກໍ່ຕ້ອງມີສະຕິສ່ອງໃສທຸ່ນທ່ຽງ, ພິຈາລະນາຢ່າງຮອບຄອບ, ຫຼີກລ້ຽງການທຳຮ້າຍຜົນປະໂຫຍດທີ່ຖືກຕ້ອງ ສອດຄ່ອງກັບກົດໝາຍສາກົນຂອງປະເທດອື່ນ. ສ້າງຄວາມໄວ້ວາງໃຈສາກົນ, ບໍ່ໄປຕາມປະເທດນີ້ເພື່ອຕ້ານປະເທດອື່ນ; ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ກໍ່ບໍ່ເອື່ອຍອີງ, ບໍ່ເພິ່ງພາອາໄສປະເທດໃດໆ ໃນການກໍ່ສ້າງ ແລະພັດທະນາປະເທດ. ປັບປຸງ, ສ້າງຕັ້ງການພົວພັນຕ່າງປະເທດແບບສະຫຼັບຜົນປະໂຫຍດ ບົນຈິດໃຈເປັນເພື່ອນມິດ, ເປັນຄູ່ຮ່ວມມືທີ່ໄວ້ວາງໃຈໄດ້ ແລະ ເປັນສະມາຊິກທີ່ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງປະຊາຄົມສາກົນ. ການປະຕິບັດຄຳໝັ້ນສັນຍາ ແລະຄວາມຮັບຜິດຊອບສາກົນຢ່າງເຕັມທີ່ ຕາມທິດນຳ “ຂໍ້ຫ້າມສີ່ປະການ”(3).
ສະຫຼຸບລວມ, ທິດທາງແລະນະໂຍບາຍຍຸດທະສາດຂອງພັກກອມມູນິດແລະລັດຫວຽດນາມ ຈະຕ້ອງຮັບປະກັນລັກສະນະສືບທອດແລະມີການຄັດເລືອກ, ແມ່ນການພັດທະນາມູນເຊື້ອແຫ່ງການກໍ່ສ້າງ ແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຂອງປະຊາຊົນຫວຽດນາມ. ດ້ວຍບົດຮຽນອັນລ້ຳຄ່າ “ພາຍໃນອົບອຸ່ນ, ພາຍນອກສະຫງົບ” ແລະບົນຈິດໃຈ “ເອົາຫຼັກການເປັນພື້ນເພື່ອໝູນໃຊ້ຢ່າງໄຫວພິບ", ປັບປຸງກຸ່ມກ້ອນມະຫາສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດແລະຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມທາງສັງຄົມຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ກຳຈັດຄວາມສ່ຽງຈາກການແຊກແຊງຂອງຕ່າງປະເທດ, ຮັກສາສະພາບແວດລ້ອມສັນຕິພາບ ເພື່ອການຮ່ວມມືແລະການພັດທະນາ, ເພີ່ມທະວີທ່າແລະກຳລັງແຮງສັງລວມຂອງຊາດ ເພື່ອສ້າງສາແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຫວຽດນາມສັງຄົມນິຍົມໃຫ້ໝັ້ນຄົງໃນສະພາບການໃໝ່./.
-------------------
(1), (2) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XII, ຫ້ອງການສູນກາງພັກ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2016, ໜ້າ 155.
(3) “ຂໍ້ຫ້າມສີ່ປະການ”: ບໍ່ເຂົ້າຮ່ວມພັນທະມິດທາງທະຫານ; ບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ປະເທດອື່ນຕັ້ງຖານທັບໃນຫວຽດນາມ ເພື່ອໂຈມຕີປະເທດອື່ນ; ບໍ່ສຳພັນກັບປະເທດນີ້ເພື່ອຕ້ານປະເທດອື່ນ; ບໍ່ໃຊ້ຫຼືນາບຂູ່ຈະໃຊ້ກຳລັງອາວຸດໃນການພົວພັນສາກົນ.
