ລັດວິສາຫະກິດປະກອບສ່ວນທີ່ສຳຄັນເຂົ້າໃນການຮັບປະກັນ
ຄວາມສົມດຸນໃຫຍ່ຂອງລະບົບເສດຖະກິດ, ຄວບຄຸມອັດຕາເງິນເຟີ້,
ຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງເສດຖະກິດມະຫາພາກ
ແລະ ຊຸກຍູ້ການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ
ຄວາມສົມດຸນໃຫຍ່ຂອງລະບົບເສດຖະກິດ, ຄວບຄຸມອັດຕາເງິນເຟີ້,
ຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງເສດຖະກິດມະຫາພາກ
ແລະ ຊຸກຍູ້ການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ
ວກ. - ການຮັບປະກັນຄວາມສົມດຸນໃຫຍ່ຂອງລະບົບເສດຖະກິດ, ການຄວບຄຸມອັດຕາເງິນເຟີ້ ແລະ ຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງເສດຖະກິດມະຫາພາກ ແມ່ນເປົ້າໝາຍທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ ໃນການຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານລະບົບເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດຫວຽດນາມ. ນີ້ແມ່ນເງື່ອນໄຂຕັດສິນເບື້ອງຕົ້ນ ໃຫ້ລະບົບເສດຖະກິດພັດທະນາຢ່າງຍືນຍົງ. ດ້ວຍບົດບາດທີ່ຕັ້ງຂອງຕົນ, ລັດວິສາຫະກິດປະກອບສ່ວນທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອບັນລຸເປົ້າໝາຍດັ່ງກ່າວ.
ບົດບາດຂອງລັດວິສາຫະກິດໃນການຮັບປະກັນຄວາມສົມດຸນໃຫຍ່
ຂອງລະບົບເສດຖະກິດ, ຄວບຄຸມອັດຕາເລິນເຟີ້ ແລະ
ຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງເສດຖະກິດມະຫາພາກ
ຢູ່ຫວຽດນາມ, ລັດວິສາຫະກິດມີທີ່ຕັ້ງຫຼັກ ແລະ ເປັນກຳລັງວັດຖຸທີ່ສຳຄັນຂອງລະບົບເສດຖະກິດຂອງປະເທດ, ປະກອບສ່ວນຊຸກຍູ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດ ແລະ ປະຕິບັດຄວາມກ້າວໜ້າທາງສັງຄົມແລະຄວາມຍຸຕິທຳ. ໃນສະຖານະການພາຍໃນປະເທດແລະໄນໂລກທີ່ມີການຜັນຜວນຢ່າງສັບສົນ, ລັດວິສາຫະກິດໄດ້ປະກອບສ່ວນທີ່ສຳຄັນ ເຂົ້າໃນການຮັບປະກັນຄວາມສົມດຸນໃຫຍ່ຂອງລະບົບເສດຖະກິດ, ຄວບຄຸມອັດຕາເງິນເຟີ້, ເປັນເຈົ້າການໃນການຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງລາຄາແລະບໍລິການ, ຮັບປະກັນຄວາມດຸ່ນດ່ຽງລະຫວ່າງການສະໜອງແລະຄວາມຕ້ອງການ, ປະກອບສ່ວນສ້າງສະຖຽນລະພາບທາງສັງຄົມ. ການປະເມີນດັ່ງກ່າວສະແດງໃຫ້ເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງຜ່ານຖານະບົດບາດ ຕຳແໜ່ງ ແລະ ການປະກອບສ່ວນຂອງ 19 ກຸ່ມເສດຖະກິດແລະບໍລິສັດ ທີ່ຄະນະກຳມະການຄຸ້ມຄອງທຶນຂອງລັດໃນວິສາຫະກິດ (ຕໍ່ໄປນີ້ເອີ້ນວ່າ ກຄທລ) ປະຕິບັດໜ້າທີ່ຄຸ້ມຄອງໂດຍກົງ ໃນຖານະຕົວແທນເຈົ້າຂອງກຳມະສິດ.
ດ້ວນຂະໜາດຊັບສິນສະເລ່ຍຂອງລັດວິສາຫະກິດແມ່ນ 4.500 ຕື້ດົ່ງ/ວິສາຫະກິດ; ທຶນຂອງຜູ້ຖືຫຸ້ນກວມເອົາເກືອບ 63% ແລະ ຊັບສິນທັງໝົດກວມເອົາເກືອບ 65,3% ເມື່ອທຽບກັບລັດວິສາຫະກິດທັງໝົດ; ຜ່ານການເຄື່ອນໄຫວໃນບັນດາຂະແໜງການແລະຂົງເຂດຫຼັກຂອງລະບົບເສດຖະກິດ, ບັນດາວິສາຫະກິດພາຍໃຕ້ການຄຸ້ມຄອງຂອງ ກຄທລ ໄດ້ສະໜອງຜະລິດຕະພັນຈຳນວນຫຼາຍໃຫ້ເສດຖະກິດມະຫາພາກ ແລະ ມີການປະກອບສ່ວນຫຼາຍຢ່າງ ໃນການຮັບປະກັນຄວາມສົມດຸນໃຫຍ່ ຂອງລະບົບເສດຖະກິດ, ຮັບປະກັນຄວາມຕ້ອງການທີ່ຈຳເປັນຂອງການຜະລິດ ແລະ ຊີວິດການເປັນຢູ່ ກ່ຽວກັບພະລັງງານ, ສະບຽງອາຫານ, ໂຄງສ້າງພື້ນຖານໂທລະຄົມມະນາຄົມ ແລະອື່ນໆ. 19 ກຸ່ມເສດຖະກິດແລະບໍລິສັດພາຍໃຕ້ການຄຸ້ມຄອງຂອງ ກຄທລ ໄດ້ມີສ່ວນປະກອບທີ່ໂດດເດັ່ນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ:
ທີໜຶ່ງ, ຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານພະລັງງານ: ບັນດາກຸ່ມເສດຖະກິດທີ່ເຄື່ອນໄຫວໃນຂົງເຂດພະລັງງານໄດ້ຜະລິດ, ຂຸດຄົ້ນ ແລະ ສະໜອງຜະລິດຕະພັນທີ່ສຳຄັນ ໃຫ້ພື້ນຖານເສດຖະກິດເຊັ່ນ ໄຟຟ້າ, ຖ່ານຫິນ, ອາຍແກັສ, ນ້ຳມັນ ແລະອື່ນໆ. ກຸ່ມບໍລິສັດໄຟຟ້າຫວຽດນາມ (EVN) ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນແລະສຳເລັດໂຄງການນຳສົ່ງໄຟຟ້າຫຼາຍໂຄງການ; ຫຼາຍໂຄງການຜະລິດໄຟຟ້າຂະໜາດໃຫຍ່ (ໂຮງງານໄຟຟ້ານ້ຳຕົກ ຮ່ວາບິ່ງ ເປີດກວ້າງ, ໂຮງງານໄຟຟ້ານ້ຳຕົກ ອີອາລີ ເປີດກວ້າງ, ໂຮງງານໄຟຟ້າພະລັງຄວາມຮ້ອນຖາຍບິ່ງ 1, ໂຮງງານໄຟຟ້າພະລັງຄວາມຮ້ອນຫວິງເຕິນ ແລະອື່ນໆ), ແກ້ໄຂການຂາດແຄນໄຟຟ້າ ແລະກະແສໄຟຟ້າເກີນຂີດຈຳກັດ, ຮັບປະກັນການສະໜອງໄຟຟ້າຢ່າງປອດໄພ ຕໍ່ເນື່ອງ ແລະ ໝັ້ນຄົງ ເພື່ອຮັບໃຊ້ຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມຊອງປະຊາຊົນ ແລະ ການຜະລິດ ທຸລະກິດຂອງວິສາຫະກິດ, ປະກອບສ່ວນຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງດ້ານພະລັງງານຂອງຊາດ(1). ກຸ່ມນ້ຳມັນແລະອາຍແກັສແຫ່ງຊາດຫວຽດນາມ (PETROLIMEX) ແລະ ສະຫະບໍລິສັດນ້ຳມັນຫວຽດນາມ (PVOIL) ໄດ້ເຄື່ອນໄຫວຢ່າງຕັ້ງໜ້າ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງບົດບາດສຳຄັນໃນການຮັບປະກັນການສະໜອງ, ຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງຕະຫຼາດ, ບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ຕ່ອງໂສ້ການສະໜອງນ້ຳມັນຂາດຕອນ ຍ້ອນການຜັນຜວນຂອງຕະຫຼາດນ້ຳມັນໃນຫວ່າງມໍ່ໆມານີ້(2); ກຸ່ມນ້ຳມັນແລະອາຍແກັສແຫ່ງຊາດຫວຽດນາມ ໄດ້ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດສຳຄັນ ໃນການສຳຫຼວດຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ກັ່ນຕອງ ປຸງແຕ່ງນ້ຳມັນແລະອາຍແກັສ(3); ກຸ່ມອຸດສາຫະກຳຖ່ານຫິນແລະແຮ່ທາດຫວຽດນາມ ໄດ້ຍູ້ແຮງການຂຸກຄົ້ນຖ່ານຫິນແລະແຮ່ທາດ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຄ້ອງການຕ່າງໆ ຂອງລະບົບເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດ(4) ແລະອື່ນໆ.
ການຕິດຕັ້ງໃບພັດລົມຜະລິດໄຟຟ້າທີ່ເມືອງຫາຍຟອງ _ແຫຼ່ງ: nhiepanhdoisong.vn
ທີສອງ, ຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງດ້ານສະບຽງອາຫານ: ບໍລິສັດອາຫານພາກເໜືອ ແລະ ບໍລິສັດອາຫານພາກໃຕ້ (VINAFOOD) ປະຕິບັດໜ້າທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍໃນການຮັກສາສະຖຽນລະພາບລາຄາສະບຽງອາຫານເປັນຢ່າງດີ ເຊິ່ງຍາມໃດກໍ່ໄດ້ຈັດກຽມແຫຼ່ງສິນຄ້າໃຫ້ພຽງພໍກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງປະຊາຊົນ ຜ່ານລະບົບທຸລະກິດຂາຍຍ່ອຍ ແລະ ຮ້ານສັບພະສິນຄ້າ, ປະກອບສ່ວນຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງດ້ານສະບຽງອາຫານ; ຮັບປະກັນວ່າ ຜະລິດຕະພັນທີ່ສະໜອງໃຫ້ຕະຫຼາດນັ້ນ ມີຄຸນນະພາບດີແລະລາຄາຄົງທີ່. ບັນດາບໍລິສັດກະສິກຳ-ປ່າໄມ້ມີຄວາມຄືບໜ້າໃນການທຸລະກິດສະບຽງອາຫານ, ການປູກ ປຸງແຕ່ງ ແລະ ຜະລິດຢາງພາລາ ກາເຟ, ຜະລິດເຂົ້າທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການພັດທະນາຂະແໜງການກະສິກຳ, ສ້າງວຽກເຮັດງານທຳ ແລະ ເພີ່ມລາຍຮັບໃຫ້ຜູ້ອອກແຮງງານ.
ທີສາມ, ການພັດທະນໂຄງສ້າງພື້ນຖານດ້ານຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງຂອງປະເທດ: ບັນດາກຸ່ມເສດຖະກິດແລະບໍລິສັດ ໄດ້ປະກອບສ່ວນທີ່ສຳຄັນເຂົ້າໃນການກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານ, ສ້າງແຮງຜັກດັນການພັດທະນາຂອງບັນດາຂະແໜງການ ຂົງເຂດ ແລະ ລະບົບເສດຖະກິດທັງໝົດ ໂດຍຜ່ານການຍູ້ແຮງການະຕິບັດບັນດາໂຄງການຈຸດສຸມ ໂດຍສະເພາະ ບັນດາໂຄງການທີ່ສຳຄັນໃນຂົງເຂດການບິນ.
ທີສີ່, ການພັດທະນໂຄງສ້າງພື້ນຖານໂທລະຄົມມະນາຄົມ: ກຸ່ມບໍລິສັດໄປຊະນີໂທລະຄົມມະນາຄົມຫວຽດນາມ ແລະ ບໍລະສັດໂທລະຄົມມະນາຄົມ MobiFone ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງເຖິງບົດບາດນຳໜ້າໃນການຫັນເປັນດິຈິຕອນ, ກໍ່ສ້າງພື້ນຖານໂຄງລ່າງດິຈິຕອນໃຫ້ບັນດາອົງການຂອງລັດຖະບານ, ໃຫ້ທ້ອງຖິ່ນ ອົງການ ແລະ ວິສາຫະກິດຫຼາຍແຫ່ງ; ປະສົບຄວາມສຳເລັດໃນການພັດທະນາ ແລະ ນຳໃຊ້ຜະລິດຕະພັນຂອງການຫັນເປັນດິຈິຕອນ ເພື່ອໃຫ້ບໍລະການລູກຄ່າ ແລະ ໃບແຈ້ງໜີ້ເອເລັກໂຕຣນິກ; ການປະຍຸກໃຊ້ພື້ນຖທານການປະມວນຜົນແບບກຸ່ມເມກ ແລະ ການປັບໃຊ້ຂໍ້ມູນຂະໜາດໃຫຍ່ (Big Data); ໃຫ້ບໍລິການກະເປົາເງິນເອເລັກໂຕຣນິກ (Moble Money); ເລັ່ງການຜັນຂະຫຍາຍໂຄງສ້າງພື້ນຖານໃໝ່ ເພື່ອເປີດກວ້າງການປົກຫຸ້ມຂອງເຄືອຂ່າຍ 4G, ການສົ່ງຜ່ານສາຍໄຍແກ້ວນຳແສງ, ປັບປຸງຄຸນນະພາບຂອງເຄືອຂ່າຍ, ກະກຽມໃຫ້ແກ່ເຄືອຂ່າຍ 5G ແລະອື່ນໆ.
ທີ່ຫ້າ, ຮັບປະກັນການບໍລິການດ້ານການຂົງສົ່ງ, ໃນສະຖານະການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19 ທີ່ເກີດຂຶ້ນຢ່າງສັບສົນ, ບັນດາບໍລິສັດຂົນສົ່ງອ (ການບິນ, ທາງລົດໄຟ, ທາງທະເລ) ໄດ້ຈັດຕັ້ງການບິນແລະຂະບວນລົດໄຟ ເພື່ອຮັບໃຊ້ເສດຖະກິດ ແລະຊີວິດສັງຄົມ, ຮັບໃຊ້ວຽກງານປ້ອງກັນແລະຄວບຄຸມການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19 ລວມທັງໜ້າກາກອະນາໄມ, ຊຸດປ້ອງກັນການລະບາດ, ອຸປະກອນການແພດ ແລະ ເຄື່ອງໃຊ້ຕ່າງໆ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ສາຍການບິນແຫ່ງຊາດຫວຽດນາມ ຍັງຈັດຕັ້ງບັນດາຖ້ຽວບິນທີ່ສົ່ງຄົນກັບປະເທດ, ການກັກຕົວໂດຍສະໝັກໃຈ ແລະອື່ນໆ, ປະກອບສ່ວນຮັບປະກັນການໄປມາຄ້າຂາຍສະດວກດີ, ຮັກສາການຜະລິດແລະທຸລະກິດ ໂດຍສະເພາະ ການນຳເຂົ້າແລະສົ່ງອອກສິນຄ້າ.
ທີຫົກ, ຮັບປະກັນການສະໜອງວັດຖຸອຸປະກອນການຜະລິດທີ່ສຳຄັນ ສຳລັບເສດຖະກິດ: ບັນດາກຸ່ມເສດຖະກິດແລະບໍລິສັດທີ່ເຄື່ອນໄຫວໃນຂົງເຂດອຸດສາຫະກຳຜະລິດສານເຄມີ ເຫຼັກກ້າ ຝຸ່ນ ໄດ້ເພີ່ມມູນຄ່າການຜະລິດຂຶ້ນ, ສະໜອງຜະລິດຕະພັນສິນຄ້າໃຫ້ແກ່ລະບົບເສດຖະກິດໃນດ້ານເຄມີພື້ນຖານ ຢາປ້ອງກັນພືດ ຝຸ່ນ ໝໍ້ໄຟ ເຫຼັກກ້າ ແລະອື່ນໆ.
ເບິ່ງລວມແລ້ວ, ຄຽງຄູ່ກັບການປະກອບສ່ວນອັນໃຫຍ່ຫຼວງເຂົ້າໃນການຜະລິດ ສະໜອງຜະລິດຕະພັນ ແລະ ໃຫ້ບໍລິການທີ່ສຳຄັນ ແກ່ລະບົບເສດຖະກິດນັ້ນ, ບັນດາລັດວິສາຫະກິດເວົ້າລວມ ແລະ 19 ກຸ່ມເສດຖະກິດແລະບໍລິສັດ ພາຍໃຕ້ການຄຸ້ມຄອງທຶນໂດຍກົງຈາກ ກຄທລ ໃນຖານະຕົວແທນເຈົ້າຂອງ ຍັງມີບົດບາດທີ່ສຳຄັນໃນການຮ່ວມມືກັບລັດ ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ ການປ້ອງກັນປະເທດ, ປະຕິບັດນະໂຍບາຍປະກັນສັງຄົມ, ສົມທົບການພັດທະນາເສດຖະກິດ ກັບການຮັບປະກັນການປ້ອງກັນປະເທດ ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ອະທິປະໄຕຂອງຊາດ. ໃນບາງໄລຍະ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນໃນໄລຍະທີ່ມີການແຜ່ລະບາດຂອງໂຄວິດ-19, ເຖິງວ່າຈະປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍຢ່າງກໍ່ຕາມ, ແຕ່ຫຼາຍລັດວິສາຫະກິດໄດ້ສະແດງບົດບາດທີ່ສຳຄັນ ໃນການປະກອບສ່ວນຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງດ້ານສະບຽງອາຫານ, ຮອງຮັບນະໂຍບາຍຄວບຄຸມທາງເສດຖະກິດ, ຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງເສດຖະກິດມະຫາພາກ, ຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງລາຄາ ເຊັ່ນ ສະໜັບສະໜູນການຫຼຸດຄ່າໄຟຟ້າ ຄ່ານ້ຳປະປາ ແລະ ຄ່າໂທລະຄົມມະນາຄົມ; ແຈກອາຫານ ແລະ ຖົງອາຫານໃຫ້ຟຣີ ເພື່ອຮັບປະກັນນະໂຍບາຍຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມຂອງລັດສຳລັບຜູ້ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກໂລກລະບາດ; ສະໜັບສະໜູນການນຳຜູ້ຄົນກັບຈາກຈຸດສູນກາງການແຜ່ລະບາດ ແລະອື່ນໆ. ການເຄື່ອນໄຫວລົງທຶນຂອງລັດວິສາຫະກິດໃນບັນດາຂະແໜງການ ຂົງເຂດ ພື້ນທີ່ຫຼັກ ທີ່ສຳຄັນຂອງລະບົບເສດຖະກິດ ໄດ້ຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນການລົງທຶນຈາກງົບປະມານຂອງລັດ ໃນການປະຕິບັດໂຄງການລົງທຶນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມທີ່ສຳຄັນຂອງປະເທດ; ປະກອວສ່ວນປະຕິບັດຂະບວນການປັບໂຄງສ້າງເສດຖະກິດຄືນໃໝ່ ຕິດກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ຮູບແບບການເຕີບໂຕ.
ສືບຕໍ່ຢືນຢັນບົດບາດທີ່ຕັ້ງຂອງລັດວິສາຫະກິດ
ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກແລະສິ່ງທ້າທາຍ ໃນການດຳນີນທຸລະກິດຂອງລັດວິສາຫະກິດ:
ກ່ອນອື່ນໝົດ, ນັ້ນແມ່ນຄວາມຄິດ ຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບບົດບາດທີ່ຕັ້ງຂອງລັດວິສາຫະກິດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນທີ່ຕັ້ງຂອງລັດວິສາຫະກິດ ໃນການປະຕິບັດບົດບາດເປັນເຈົ້າພາທາງຂອງເສດຖະກິດແຫ່ງລັດ, ບັນຫາການມອບສິດປົກຄອງຕົນເອງໃຫ້ລັດວິສາຫະກິດ, ບັນຫາການນຳໃຊ້ລັດວິສາຫະກິດເປັນເຄື່ອງມືໃນການດັດປັບເສດຖະກິດ ແລະອື່ນໆ.
ກົນໄກແລະນະໂຍບາຍການຄຸ້ມຄອງຕໍ່ລັດວິສາຫະກິດຍັງມີຂໍ້ບົກພ່ອງຫຼາຍປະການ ເຊິ່ງບໍ່ໄດ້ສ້າງເງື່ອນໄຂເສີມຂະຫຍາຍຄວາມເປັນເຈົ້າການໃນການຜະລິດ ທຸລະກິດຂອງວິສາຫະກິດ; ລະບອບລະບຽບການຄຸ້ມຄອງ, ການຈັດແບ່ງ ແລະ ການນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນໃນລັດວິສາຫະກິດບາງແຫ່ງ ບໍ່ເໝາະສົມອີກຕໍ່ໄປ; ລະບົບມາດຕະຖານການປະເມີນລັດວິສາຫະກິກ ບໍ່ຄົບຖ້ວນ, ລັດວິສາຫະກິດບໍ່ມີເອກະລາດຢ່າງແທ້ຈິງຕາມກົນໄກຕະຫຼາດ; ຂໍ້ກຳນົດ ກົດລະບຽບກ່ຽວກັບລັດວາຫະກິດກະແຈກກະຈາຍຢູ່ໃນເອກະສານກົດໝາຍຫຼາຍສະບັບ ທີ່ໄດ້ອອກໃນເວລາທີ່ຕ່າງກັນ, ໄດ້ກະກຽມໂດຍອົງການຕ່າງກັນ, ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງມີອຸປະສັກທີ່ແນ່ນອນ ແລະ ທັບຊ້ອນກັນ. ຂໍ້ຄົງຄ້າງທາງດ້ານລະບອບລະບຽບການນັ້ນ ໄດ້ຮັບການຈັດການແກ້ໄຂ ປັບປຸງຢ່າງຊັກຊ້າ ເຊິ່ງໄດ້ຈຳກັດຂະບວນການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນ ແລະ ການຖອນທຶນຂອງລັດອອກຈາກລັດວິສາຫະກິດ. ຫຼາຍນະໂຍບາຍ, ກົດໝາຍກ່ຽວກັບລັດວິສາຫະກິດ ແລະ ມາດຕະການແກ້ໄຂຕົວຈິງ ໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາ ແມ່ນໄດ້ສຸມໃສ່ຊຸກຍູ້ການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນ ແລະ ການຖອນທຶນຂອງລັດ; ຈັດການແກ້ໄຂຄວາມຂາດຕົກບົກພ່ອງ, ດ້ານລົບ ແລະ ຄວາມຜິດພາດ ໃນການປະຕິບັດການປັບໂຄງສ້າງ, ການລົງທຶນຂອງລັດວິສາຫະກິດໃນໄລຍະຜ່ານມາ ແລະອື່ນໆ.
ບັນດາລັດວິສາຫະກິດຍັງມີຂໍ້ຈຳກັດຫຼາຍຢ່າງໃນການລະດົມທຶນ, ການຂະຫຍາຍຂະໜາດ, ການຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງການລົງທຶນ ທຸລະກິດ, ການພັດທະນາແລະເປີດກວ້າງຕະຫຼາດ, ການສ້າງຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງຜະລິດຕະພັນ ແລະ ບໍລິການ ເພື່ອຍົກສູງຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນ ແລະ ປະກອບສ່ວນຫຼາຍຂຶ້ນໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ. ການເຄື່ອນໄຫວດັ່ງກ່າວສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ເຖິງວ່າລັດວິສາຫະກິດຈະຖືຄອງ ບໍລິຫານ ແລະ ນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນຂະໜາດໃຫຍ່ຂອງປະເທດກໍ່ຕາມ, ແຕ່ຍັງບໍ່ສາມາດລະດົມ ແລະ ເຕົ້າໂຮມຊັບພະຍາກອນເຫຼົ່ານັ້ນເຂົ້າໃນບັນດາໂຄງການລົງທຶນຍຸດທະສາດ ແລະ ບັນດາເປົ້າໝາຍພັດທະນາບຸລິມະສິດ ຂອງລັດວິສາຫະກິດເວົ້າສະເພາະ ແລະ ຂອງປະເທດເວົ້າລວມ.
ກົດລະບຽບກ່ຽວກັບເງິນເດືອນ ແລະ ຄ່າຕອບແທນອື່ນໆ ຕໍ່ພະນັກງານຄຸ້ມຄອງລັດວິສາຫະກິດ ບໍ່ເໝາະສົມກັບການເຄື່ອນໄຫວຕົວຈິງຂອງວິສາຫະກິດ, ຍັງບໍ່ທັນສ້າງແຮງຈູງໃຈດ້ານວັດຖຸໃຫ້ຜູ້ບໍລິຫານ ແລະ ຄົນງານໃນລັດວິສາຫະກິດ ໃນການປະກອບສ່ວນເພີ່ມກຳໄລໃຫ້ວິສາຫະກິດ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຍັງບໍ່ທັນດຶງດູດຊັບພະຍາກອນມະນຸດຄຸນນະພາບສູງຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.
ຕໍ່ໜ້າຄວາມຫຍຸ້ງຍາກແລະສິ່ງທ້າທາຍນັ້ນ, ເພື່ອໃຫ້ລັດວິສາຫະກິດສືບຕໍ່ຢືນຢັນບົດບາດຂອງຕົນ ໃນການປະຕິບັດເປົ້າໝາຍຮັບປະກັນຄວາມສົມດຸນໃຫຍ່ຂອງລະບົບເສດຖະກິດ, ຄວບຄຸມອັດຕາເງິນເຟີ້, ຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງເສດຖະກິດມະຫາພາກ ແລະ ຊຸກຍູ້ການເຕີບໂຕເສດຖະກິດນັ້ນ ຕ້ອງສຸມໃສ່ບັນດາທິດທາງແລະວິທີແກ້ໄຂຈຸດສຸມຕໍ່ໄປນີ້:
ທາງດ້ານການຄຸ້ມຄອງລັດ
ທີໜຶ່ງ, ໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ ແລະ ຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບບົດບາດ ທີ່ຕັ້ງຂອງລັດວິສາຫະກິດ, ໂດຍສະເພາະ ບົດບາດໃນການຮັບປະກັນຄວາມສົມດຸນໃຫຍ່ຂອງລະບົບເສດຖະກິດ, ຄວບຄຸມອັດຕາເງີນເຟີ້, ຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງເສດຖະກິດມະຫາພາກ ແລະ ຊຸກຍູ້ການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ. ເສີມຂະຫຍາຍຂໍ້ໄດ້ປຽບ, ລະດົມ ແລະ ຂຸດຄົ້ນຊັບພະຍາກອນທີ່ລັດວິສາຫະກິດຄຸ້ມຄອງ ແລະ ໃຊ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ເພື່ອໃຫ້ພາກສ່ວນນີ້ສາມາດສະແດງບົດບາດນຳພາໃນບັນດາຂະແໜງການເສດຖະກິດຫຼັກໄດ້ຢ່າງແທ້ຈິງ ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ລະບົບເສດຖະກິດ ແລະ ບັນດາພາກສ່ວນເສດຖະກິດອື່ນໆ. ການພັດທະນລັດວິສາຫະກິດຕ້ອງເຊື່ອມໂຍງກັບການປະຕິບັດຍຸດທະສາດພັກທະນາຂະແໜງການ ຂົງເຂດຂອງພື້ນຖານເສດຖະກິດ.
ທີສອງ, ປັບປຸງກົນໄກ ນະໂຍບາຍໃຫ້ສົມບູນແບບ ຕາມທິດທາງລັດວິສາຫະກິດມີຄວາມເປັນເອກະລາດຕາມຫຼັກການຕະຫຼາດ ແລະ ດຳເນີນງານຢ່າງເປີດເຜີຍ ໂປ່ງໃສ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນ. ປັບປຸງບູລະນະກົນໄກການປະເມີນປະສິດທິຜົນຂອງລັດວິສາຫະກິດ.
ຫຼຸດຜ່ອນການແຊກແຊງໂດຍກົງຂອງອົງການບໍລິຫານລັດ ເຂົ້າໃນການຄຸ້ມຄອງ ແລະການດຳເນີນງານຂອງວິສາຫະກິດ; ປະຕິບັດການແບ່ງຂັ້ນຄຸ້ມຄອງຢ່າງຊັດເຈນໃນການໃຊ້ສິດ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຕົວແທນເຈົ້າຂອງກຳມະສິດ ພ້ອມກັນກັບລະບອບການຕິດຕາມ ກວດກາ ແລະ ການປະເມີນຢ່າງຮອບດ້ານ. ແຍກ ແລະ ກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງ ໜ້າທີ່ຂອງເຈົ້າຂອງຊັບສິນແລະທຶນຊອງລັດ ກັບໜ້າທີ່ການບໍລິຫານຄຸ້ມຄອງຄອງລັດ; ແຍກສິດເປັນເຈົ້າຂອງທຶນຂອງລັດ ອອກຈາກການປະຕິບັດໜ້າທີ່ການຜະລິດແລະພັດທະນາທຸລະກິດ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍ່ມີການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັນຢ່າງກົມກຽວ ໃນການພົວພັນລະຫວ່າງອົງການລັດ ແລະ ລັດວິສາຫະກິດ. ແຍກສິດທິໃນການເປັນຕົວແທນເຈົ້າຂອງທຶນຂອງລັດ ອອກຈາກການປະຕິບັດໜ້າທີ່ການຜະລິດທຸລະກິດ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍ່ມີການເຊື່ອມໂຍງ ປະສານກັນ ໃນຄວາມສຳພັນລະຫວ່າງລັດວິສາຫະກິດ. ຕາມນັ້ນ, ລັດສ້າງລະບົບນິເວດ ແລະ ສະພາບແວດລ້ອມການທຸລະກິດທີ່ເໝາະສົມກັບຫຼັກການຕະຫຼາດ ຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ; ລັດວິສາຫະກິດເປັນເຈົ້າການໃນການເຄື່ອນໄຫວ, ການແຂ່ງຂັນຢ່າງສະເໝີພາບ, ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບ, ມານະພະຍາຍາມ ຕັດສິນໃຈປະຕິບັດບົດບາດທີ່ຕັ້ງ ພາລະກິດ, ເໝາະສົມກັບຊັບພະຍາກອນທີ່ມີຢູ່ ແລະ ໃຊ້ລະບົບນິເວດທີ່ລັດສ້າງຂຶ້ນຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.
ທີ່ສາມ, ຍູ້ແຮງວຽກງານການຈັດຕັ້ງ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ລັດວິສາຫະກິດ. ແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ. ຍູ້ແຮງການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນ ແລະ ການຖອນທຶນຂອງລັດໃນລັດວິສາຫະກິດ.
ບົນພື້ນຖານການຈັດຕັ້ງລັດວິສາຫະກິດຄືນໃໝ່ຕາມ “ມາດຕະການຈັດແບ່ງລັດວິສາຫະກິດ”, ວິສາຫະກິດທີ່ມີທຶນຂອງລັດຈະດຳເນີນການຫັນປ່ຽນກຳມະສິດ, ຈັດຕັ້ງຄືນໃໝ່ ແລະ ຖອນທຶນ ໃນໄລຍະປີ 2021-2025 ເຊິ່ງໃນນັ້ນ ສຸມໃສ່ຮັກສາບັນດາຂົງເຂດທີ່ສຳຄັນແລະຈຳເປັນ; ບັນດາພື້ນທີ່ສຳຄັນທາງດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດ ແລະຄວາມໝັ້ນຄົງ; ບັນດາຂົງເຂດທີ່ວິສາຫະກິດຂອງພາກສ່ວນເສດຖະກິດອື່ນບໍ່ລົງທຶນ. ກະຈາຍວິທີການຈັດຕັ້ງສັບຊ້ອນໃໝ່, ຫັນປ່ຽນກຳມະສິດວິສາຫະກິດຕາມກົດໝາຍ (ການຮັກສາອັດຕາສ່ວນກຳມະສິດຂອງລັດ, ການຮ່ວມທຶນທຸລະກິດ, ການລວມຕົວວິສາຫະກິດ, ການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນ, ການຖອນທຶນ, ການເລີກກິດຈະການ, ການລົ້ມລະລາຍ, ການແບ່ງ, ການແຍກ ແລະອື່ນໆ), ໃນນັ້ນ ການຫັນເປັຍຫຸ້ນສ່ວນ ແລະ ການຖອນທຶນຂອງລັດ ເປັນວິທີແກ້ໄຂທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອຮັບປະກັນແຫຼ່ງພະລັງໃຫ້ແກ່ການລົງທຶນສາທາລະນະ.
ຫັນປ່ຽນຈາກການບັງຄັບໃຊ້ຄຳສັ່ງບໍລິຫານຕໍ່ການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນແລະການຖອນທຶນ ໄປສູ່ການປະຕິບັດຕາມຫຼັກການ ແລະ ສັນຍານຂອງຕະຫຼາດ ບົນພື້ນຖານຮັບປະກັນຄວາມເປີດເຜີຍ ໂປ່ງໃສ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນ ເພື່ອປັບໂຄງສ້າງຂອງພາກລັດວິສາຫະກິດ. ຈຳເປັນຕ້ອງເຊື່ອມໂຍງການພັດທະນາລັດວິສາຫະກິດ ກັບການປະຕິບັດຍຸດທະສາດພັດທະນາຂອງຂະແໜງການ ຂົງເຂດໃນລະບົບເສດຖະກິດ. ກຳນົດຂະແໜງການແລະຂົງເຂດຫຼັກ ທີ່ຈຳເປັນຕ້ອງມີລັດວິສາຫະກິດ ຢ່າງຊັດເຈນ ໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບທິທາງການພັດທະນາທີ່ຍືນຍົງຂອງປະເທດ.
ທີສີ່, ຊຸກຍູ້ແລະຊ່ວຍໜູນໃຫ້ລັດວິສາຫະກິດພັດທະນາ, ລົງທຶນປັບປຸງຂະຫຍາຍຂະໜາດ ແລະ ປະສິດທິຜົນ, ແຕ່ຕ້ອງເລືອກຈຸດສຸມເພື່ອສ້າງການແຜ່ກະຈາຍ, ຮັບປະກັນວ່າ ລັດວິສາຫະກິດຈະຮັກສາຕຳແໜ່ງສຳຄັນຂອງຕົນ ແລະ ເປັນກຳລັງວັດຖຸທີ່ສຳຄັນຂອງເສດຖະກິດແຫ່ງລັດ. ພິເສດແມ່ນ, ສ້າງເງື່ອນໄຂເພື່ອພັດທະນາລັດວິສາຫະກິດຈຳນວນໜຶ່ງ ທີ່ມີຂະໜາດໃຫຍ່, ມີບົດບາດໃນການ “ປູທາງ”, ພັດທະນາຂະແໜງເສດຖະກິດຫຼັກຈຳນວນໜຶ່ງ ແລະ ພາທາງໃຫ້ວິສາຫະກິດທີ່ຂຶ້ນກັບພາກສ່ວນເສດຖະກິດອື່ນ.
ເພີ່ມການລົງທຶນເພື່ອປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ ແລະ ນຳໃຊ້ວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ, ຍົກສູງປະສິດທິຜົນການເຄື່ອນໄຫວ ຊ່ວຍໃຫ້ລັດວິສາຫະກິດປະຕິບັດບົດບາດທີ່ຕັ້ງໃນການປູທາງ ແລະ ນຳພາ. ປັບປຸງກົນໄກ ນະໂຍບາຍໃຫ້ສົມບູນ ເພື່ອຊຸກຍູ້ກົນໄກການຮ່ວມມື ແລະ ປະສານງານລະຫວ່າງບັນດາລັດວິສາຫະກິດ ແລະ ລະຫວ່າງລັດວິສາຫະກິດ ກັບວິສາຫະກິດທີ່ຂຶ້ນກັບພາກສ່ວນເສດຖະກິດອື່ນ. ພັດທະນາການຮ່ວມທຸລະກິດ ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງລະຫວ່າງລັດວິສາຫະກິດຜ່ານຄະນະ ກຄທລ ເພື່ອສ້າງກຳລັງແຮງພື້ນຖານທີ່ມີຢູ່ ແລະ ລະດົມແຫຼ່ງກຳລັງຂອງລັດວິສາຫະກິດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.
ສົ່ງເສີມການປ່ຽນແປງໃໝ່ການຄຸ້ມຄອງພາຍໃນລັດວິສາຫະກິດ ຕາມຫຼັກການແລະມາດຕະການສາກົນ; ປັບປຸງບູລະນະກົດລະບຽບກ່ຽວກັບການຮັບສະໝັກ ການຝຶກອົບຮົມ ການບຳລຸງສ້າງ ແລະ ການແຕ່ງຕັ້ນພະນັກງານຄຸ້ມຄອງລັດວິສາຫະກິດທີ່ສອດຄ່ອງກັບສະຖາບັນການເມືອງ, ກົນໄກຕະຫຼາດ ແລະ ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ; ປ່ຽນແປງໃໝ່ກົນໄກເງິນເດືອນ ເງິນລາງວັນ ຄ່າຕອບແທນສຳລັບຜູ້ອອກແຮງງານ, ຜູ້ຄຸ້ມຄອງ, ຜູ້ບໍລິຫານຈັດການລັດວິສາຫະກິດ ທີ່ສົມເຫດສົມຜົນ ແລະ ມີການແຂ່ງຂັນສູງ ໂດຍຕິດກັບສະມັດຕະພາບແຮງງານ ແລະ ປະສິດທິຜົນຂອງການຜະລິດ ທຸລະກິດ.
ທີຫ້າ, ສ້າງລະບົບນິເວດວິສາຫະກິດທີ່ພັດທະນາແບບຍືນຍົງ (ຈຸດສຸມແມ່ນລະບົບນິເວດລັດວິສາຫະກິດ) ເພື່ອເຊື່ອມໂຍງການຜະລິດອຸດສາຫະກຳຖານຮາກ.
ເອົາໃຈໃສ່ກໍ່ສ້າງລະບົບອຸດສາຫະກຳແຫ່ງຊາດທີ່ເຂັ້ມແຂງ, ບັນດາຂະແໜງອຸດສາຫະກຳຖານຮາກຈຳເປັນຕ້ອງກໍ່ຕັ້ງບັນດາຕ່ອງໂສ້ຄຸນຄ່າ ບົນພື້ນຖານການເຊື່ອມໂຍງລະບົບນິເວດລັດວິສາຫະກິດທີ່ຍືນຍົງ ເພື່ອຊ່ວຍຫຼຸດຕົ້ນທຶນ, ລະດົມ ແລະ ນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນທັງໝົດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ສຳລັບການຜັນຂະຫຍາຍ ແລະ ການສະໜັບສະໜູນລະຫວ່າງວິສາຫະກິດ; ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງເລິກເຊິ່ງໃນຕ່ອງໂສ້ຄຸນຄ່າລະດັບໂລກ. ກໍ່ຕັ້ງແລະພັດທະນາສູນໂລຈິສະຕິກລະດັບພາກພື້ນ(5) ເຊິ່ງຕິດກັບບັນດາກຸ່ມເຊື່ອມໂຍງຂະແໜງການອຸດສາຫະກຳທີ່ລັດ/ວິສາຫະກິດລົງທຶນ ເພື່ອຮັບປະກັນການຮັກສາຕ່ອງໂສ້ການສະໜອງ ແລະ ຈໍລະຈອນສິນຄ້າ, ການຫຼຸດຜ່ອນຕົ້ນທຶນ, ປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນການແຂ່ງຂັນຂອງສິນຄ້າ, ຜ່ານັ້ນ ສະໜັບສະໜູນແລະພັດທະນາບັນດາຂະແໜງອຸດສາຫະກຳຖານຮາກ.
ທີຫົກ, ຈຳເປັນຕ້ອງປ່ຽນໃໝ່ວິທີການເຮັດວຽກ, ເປັນເຈົ້າການໃນການປະຕິບັດສິດຂອງເຈົ້າຂອງວິສາຫະກິດຢ່ງຄົບຖ້ວນ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນ ຕາມລະບຽບກົດໝາຍ ແລະ ແນວປະຕິບັດສາກົນ; ບໍ່ແຊກແຊງເຂົ້າໃນຂະບວນການບໍລິຫານທຸລະກິດແລະການຄຸ້ມຄອງຂອງວິສາຫະກິດ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ມີກົນໄກທີ່ມີປະສິດທິພາບໃນການຕິດຕາມກວດກາການເຄື່ອນໄຫວຂອງອົງການຕົວແທນເຈົ້າຂອງກຳມະສິດ, ສ້າງທິດທາງການພັດທະນາ ແລະ ປັບປຸງປະສິດທິພາບການດຳເນີນງານຂອງລັດວິສາຫະກິດ.
ໃນນັ້ນ ຈຳເປັນຕ້ອງຊີ້ແຈງບົດບາດເຈົ້າຂອງທຶນຂອງລັດຂອງຄະນະ ກຄທລ ຕໍ່ລັດວິສາຫະກິດ. ຄະນະ ກຄທລ ບໍ່ແມ່ນອົງການຄຸ້ມຄອງລັດສະເພາະ ແລະ ບໍ່ໄດ້ອອກເອກະສານທາງກົດໝາຍ ແລະ ກົນໄກ ນະໂຍບາຍ. ດັ່ງນັ້ນ, ເມື່ອແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ບັນຫາກ່ຽວກັບກົນໄກ ນະໂຍບາຍ ແລະ ກົດໝາຍ, ຈຳເປັນຕ້ອງປຶກສາຫາລືກັບບັນດາອົງການຄຸ້ມຄອງລັດ; ບາງຄັ້ງ ອົງການເຫຼົ່ານີ້ຕອບຊ້າ ເຮັດໃຫ້ການແກ້ໄຂບັນຫາເສຍເວລາຫຼາຍເກີນໄປ. ຂໍ້ກຳນົດກົດໝາຍຈຳນວນໜຶ່ງ ກ່ຽວກັບໃຊ້ອຳນາດຂອງອົງການຕົວແທນເຈົ້າຂອງກຳມະສິດ ແລະ ການດຳເນີນງານຂອງລັດວິສາຫະກິດ ຍັງບໍ່ພຽງພໍຫຼືບໍ່ຊັດເຈນ, ບໍ່ເປັນເອກະພາບ ບໍ່ສອດຄ່ອງກັນ, ແຕ່ຍັງຊັກຊ້າໃນການປັບປຸງ ເພີ່ມເຕີມ, ສົ່ງຜົນສະທ້ອນເຖິງປະສິດທິຜົນໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ຂອງຄະນະ ກຄທລ.
ທາງດ້ານການຄຸ້ມຄອງວິສາຫະກິດ
ທີໜຶ່ງ, ບັນດາລັດວິສາຫະກິດໄດ້ເປັນເຈົ້າການໃນການປ່ຽນແປງໃໝ່ຮູບແບບການຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານລັດວິສາຫະກິດ ຕາມທິດທັນສະໄໝ ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງເສດຖະກິດຕະຫຼາດ ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ. ມີແຜນການຄັດເລືອກແລະແຕ່ງຕັ້ງຄະນະຜູ້ບໍລິຫານທີ່ມີຄຸນນະພາບ ແລະ ມີປະສົບການໃນການບໍລິຫານງານລະດັບພາກພື້ນແລະລະດັບໂລກ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ສ້າງເງື່ອນໄຂອຳນຍຄວາມສະດວກໃຫ້ພວກເຂົາເຮັດວຽກ, ເສີມຂະຫຍາຍຄວາມຮູ້ ບົດຮຽນ ແລະ ຄວາມສາມາດ ເພື່ອພັດທະນາລັດວິສາຫະກິດ; ສ້າງກົນໄກກ່ຽວກັບເງິນເດືອນ ແລະ ເງິນລາງວັນທີ່ສົມເຫດສົມຜົນ ສຳລັບຜູ້ອອກແຮງງານ, ສ້າງແຮງຈູງໃຈທາງດ້ານວັດຖຸແລະຈິດໃຈ ເພື່ອດຶງດູດແຫຼ່ງບຸກຄະລາກອນທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງ.
ທີສອງ, ຍູ້ແຮງການປ່ຽນດິຈິຕອນ, ເຂົ້າຮ່ວມໃນຍຸດທະສາດພັດທະນາເສດຖະກິດດິຈິຕອນ, ສັງຄົມດິຈິຕອນ, ເສດຖະກິດສີຂຽວ, ເສດຖະກິດໝູນວຽນ ຕາມເສັ້ນທາງທີ່ເໝາະສົມ ເພື່ອຍົກສູງສະມັດຕະພາບ ຄຸນນະພາບ ປະສິດທິຜົນ ແລະ ຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນຂອງລັດວິສາຫະກິດ.
ບັນດາລັດວິສາຫະກິດຕ້ອງພັດທະນາ ແລະ ຜັນຂະຫຍາຍບັນດາວິທີແກ້ໄຂ ເພື່ອຮັກສາການຜະລິດແລະທຸລະກິດຢ່າງປອດໄພ, ບໍ່ໃຫ້ຕ່ອງໄສ້ການຜະລິດແຕກຫັກ, ຮັບປະກັນຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຜູ້ອອກແຮງງານໃນທຸກສະຖານະການ. ຂະຫຍັບການລົງທຶນສູ່ພື້ນທີ່ສີຂຽວ, ສູ່ການພັດທະນາທີ່ຍືນຍົງ. ຄົ້ນຄວ້າລົງທຶນ ຜັນຂະຫຍາຍໂຄງການຕາມຂົງເຂດ ແລະ ທ່າອຽງການພັດທະນາເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່ຂອງໂລກ.
ທີສາມ, ເປັນເຈົ້າການກວ່າອີກ ໃນການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ເປີດກວ້າງຕະຫຼາດໂລກ, ຖືເອົາຕະຫຼາດພາຍໃນປະເທດເປັນສູນກາງ, ເປັນ “ແປ້ນຢັນ” ເພື່ອບືນຕົວຂຶ້ນໃນການເຊື່ອມໂຍງແລະເຊື່ອມຕໍ່ກັບຕ່ອງໂສ້ຄຸນຄ່າຂອງພາກພື້ນ ແລະ ຂອງໂລກ. ເຂົ້າຮ່ວມການພັດທະນາບັນດາຂົງເຂດທີ່ມີເນື້ອໃນເຕັກໂນໂລຊີສູງ, ມີລັກສະນະໃໝ່, ມີຄວາມສາມາດຄອບຄອງຕະຫຼາດພາຍໃນປະເທດ ແລະ ເຂົ້າເຖິງຕະຫຼາດພາກພື້ນແລະຕະຫຼາດໂລກ./.
---------------------
(1) ບັນດາໂຮງງານໄຟຟ້າທີ່ຂຶ້ນກັບກຸ່ມບໍລິສັດໄຟຟ້າຫວຽດນາມ (EVN), ກຸ່ມບໍລິສັດນ້ຳມັນແລະອາຍແກັສຫວຽດນາມ (PVN) ແລະ ກຸ່ມອຸດສາຫະກຳຖ່ານຫິນແລະແຮ່ທາດຫວຽດນາມ ໄດ້ກວມເອົາປະມານ 87% ຂອງປະລິມານໄຟຟ້າທັງໝົດທີ່ສະໜອງໃຫ້ສັງຄົມ. ສະເພາະກຸ່ມບໍລິສັດ EVN ຮັບປະກັນການສົ່ງໄຟຟ້າທັງໝົດຂອງລະບົບໄຟຟ້າຂອງປະເທດ; ດຳເນີນການຄວບຄຸມພະລັງງານໄຟຟ້າ ແລະ ຈຳໜ່າຍໄຟຟ້າທົ່ວປະເທດ; ການຄຸ້ມຄອງແລະການດຳເນີນງານຂອງຕາຂ່າຍໄຟຟ້າຊົນນະບົດ, ບັນດາໂຮງງານໄຟຟ້າຂະໜາດໃຫຍ່ ແລະ ກຳລັງການຜະລິດຂະໜາດໃຫຍ່, ລວມທັງໂຮງງານໄຟຟ້າຍຸດທະສາດຂະໜາດໃຫຍ່ ແລະ ອະເນກປະສົງ, ມີຄວາມໝາຍສຳຄັນເປັນພິເສດທາງດ້ານເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ການປ້ອງກັນປະເທດ ແລະ ການປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ.
(2) ກຸ່ມບໍລິສັດ PETROLIMEX ແລະ PVOIL ກວມເອົາ 72,5% ສ່ວນແບ່ງການຕະຫຼາດຂາຍຍ່ອຍນ້ຳມັນເຊື້ອໄຟໃນປະເທດ (PETROLIMEX ກວມເອົາປະມານ 50%, PVOIL ກວມປະມານ 22,5%)
(3) ໃນ 5 ປີຂອງໄລຍະ 2016-2020, ກຸ່ມບໍລິສັດ PVN ຂຸດຄົ້ນນ້ຳມັນໄດ້ປະມານ 121,14 ລ້ານໂຕນ, ຮັກສາສ່ວນແບ່ງຕະຫຼາດແກັສແຫ້ງໄດ້ 100% ແລະ ສ່ວນແບ່ງຕະຫຼາດແກັສທຳມະຊາດແຫຼວ (LNG) 70% ຂອງປະເທດ ເຊິ່ງຕອບສະໜອງໄດ້ປະມານ 70% ຂອງຄວາມຕ້ອງການທາງດ້ານນ້ຳມັນ, 70-75% ຄວາມຕ້ອງການດ້ານຝຸ່ນໄນໂຕຮເຈນສຳລັບການຜະລິດກະສິກຳ.
(4) ໃນໄລຍະປີ 2016-2020, ກຸ່ມອຸດສາຫະກຳຖ່ານຫິນແລະແຮ່ທາດຫວຽດນາມໄດ້ເພີ່ມຜະລິດຕະພັນຖ່ານຫິນທີ່ຂຸດຄົ້ນໄດ້ 180,3 ລ້ານໂຕນ; ຈຳໜ່າຍຂາຍຖ່ານຫິນໄດ້ 198,5 ລ້ານໂຕນ, ອະລູມີນາ 5,78 ລ້ານໂຕນ, ແຜ່ນທອງແດງ 60,6 ພັນໂຕນ... ຄອບຄອງສ່ວນແບ່ງຕະຫຼາດທີ່ສຳຄັນໃນດ້ານການຂຸດຄົ້ນຖ່ານຫິນ ແລະ ແຮ່ທາດຂອງປະເທດ.
(5) ຕາມລາຍງານເບື້ອງຕົ້ນຂອງ 45 ແຂວງໃນ 63 ແຂວງ ນະຄອນທົ່ວປະເທດ, ປີ 2022 ໃນທົ່ວປະເທດມີສູນໂລຈິສະຕິກ 69 ແຫ່ງ, ຕັ້ງຢູ່ໃນເຂດອຸດສາຫະກຳຈຳນວນໜຶ່ງ. ແຕ່ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານປະເມີນວ່າ ຫວຽດນາມຍັງຂາດສູນໂລຈິສະຕິກຂະໜາດໃຫຍ່ແລະທັນສະໄໝ ແລະ ຕ້ອງການຫັນປ່ຽນຈາກສູນໂລຈິສະຕິກແບບດັ້ງເດີມ ໄປສູ່ສູນໂລຈິສະຕິກລຸ້ນໃໝ່ທີ່ນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີ 4.0.
- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 1005 (ເດືອນມັງກອນ 2023)
