ຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ
ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ໃຫ້ພົ້ນຈາກໄພຂົ່ມຂູ່
ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ ໃນເງື່ອນໄຂໃໝ່
ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ໃຫ້ພົ້ນຈາກໄພຂົ່ມຂູ່
ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ ໃນເງື່ອນໄຂໃໝ່
ສະຖານະການປະຈຸບັນຂອງການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ,
ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະ ຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ຈາກໄພຂົ່ມຂູ່
ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ ຢູ່ຫວຽດນາມໃນປະຈຸບັນ
ລະບຸໄພຂົ່ມຂູ່ແລະຜົນກະທົບທາງລົບຈາກຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ ຕໍ່ຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ
ໃນສະຖານະການປະຈຸບັນ, ມີບັນຫາຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມຈຳນວນຫຼາຍທີ່ຂົ່ມຂູ່ ແລະສົ່ງຜົນເສຍຕໍ່ຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ. ໃນນັ້ນ ສາມາດລະບຸບັນຫາດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມຈຳນວນໜຶ່ງ ທີ່ມີຜົນກະທົບໂດຍກົງ ຕໍ່ສະພາບແວດລ້ອມທຳມະຊາດ ສະພາບແວດລ້ອມໃນການດຳລົງຊີວິດຂອງມະນຸດ, ຊີວິດ ສຸຂະພາບ ແລະ ການທຳມາຫາກິນຂອງປະຊາຊົນ:
ທີໜຶ່ງ, ຫວຽດນາມແມ່ນໜຶ່ງໃນ 4 ປະເທດຢູ່ພາກພື້ນອາຊີຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້ ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຫຼາຍທີ່ສຸດ ຈາກການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ ໃນສອງທົດສະວັດທີ່ຜ່ານມາ. ຕາມການສະຖີຕິໃນໄລຍະຊາວທີ່ຜ່ານມາ ໃຫ້ເຫັນວ່າ ໄພພິບັດ ໄພທຳມະຊາດ ແລະສະພາບອາດກາດສຸດຂົ້ວໃນຫວຽດນາມ ເກີດຂຶ້ນຢ່າງຜິດປົກກະຕິ ແລະຜິດກົດເກນ ມີທ່າອຽງເພີ່ມຄວາມຖີ່, ຂະໜາດ ແລະ ຄວາມຮຸນແຮງ, ກໍ່ໃຫ້ເກີດບັນຫາຮ້າຍແຮງ, ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍຢ່າງໜັກຕໍ່ຜູ້ຄົນ ແລະຊັບສິນ.
ທ່ານກຳມະການກົມການມືອງ, ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ຟ້າມມິງຈິ໊ງ ຢ້ຽມຢາມຖາມຂ່າວປະຊາຊົນໃນພື້ນທີ່ຢູ່ອາໄສຊາຍຝັ່ງທະເລແຂວງກຽນຢາງ ໃນລະຫວ່າງການເດີນທາງໄປກວດສອບສະຖານະການກັດເຊາະຊາຍຝັ່ງໃນແຂວງກ່າເມົາ, ກຽນຢາງ ແລະ ດົ່ງທ້າບ _ພາບ: TTXVN
ທີສອງ, ມົນລະພາວະຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອມກຳລັງກາຍເປັນບັນຫາທີ່ນັບມື້ນັບຮ້າຍແຮງຢູ່ຫວຽດນາມ, ມົນລະພິດທາງນ້ຳ (ລວມທັງນ້ຳໜ້າດິນ, ນ້ຳບາດານ ແລະນ້ຳທະເລ) ເກີດຂຶ້ນໃນຫຼາຍພື້ນທີ່, ແຕ່ຈະຮ້າຍແຮງເປັນພິເສດ ໃນເຂດອຸດສາຫະກຳທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບກິດຈະກຳການຈຳກັດຂອງເສຍ; ມົນລະພາວະຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອນໃນດິນ ຍ້ອນການນຳໃຊ້ຝຸ່ນເຄມີ, ຢາກຳຈັດຫຍ້າ ແລະຢາຂ້າແມງໄມ້; ມົນລະພິດທາງອາກາດ ຍ້ອນບັນດາແຫຼ່ງກັບທີ່ ແລະຈາກແຫຼ່ງຂ້າມຊາຍແດນ; ຄວາມເສື່ອມໂຊມຂອງລະບົບນິເວດ ເຊັ່ນ ຄວາມເສື່ອມໂຊມຂອງລະບົບນິເວດປ່າໄມ້, ລວມເຖິງປ່າຕົ້ນນ້ຳແລະປ່າຊາຍເລນ; ຄວາມເສື່ອມໂຊມຂອງລະບົບນິເວດທາງທະເລ,… ນອກຈາກນັ້ນ, ໄພທຳມະຊາດຍັງໄດ້ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນເສຍຊີວິດຈຳນວນຫຼາຍ, ທຳລາຍສິ່ງແວດລ້ອມທາງນິເວດ ແລະ ສົ່ງຜົນຮ້າຍແຮງຕໍ່ຊີວິດມະນຸດ ແລະສັງຄົມ.
ທີສາມ, ການແຜ່ລະບາດຂອງພາຍາດແລະໂລກລະບາດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນການລະບາດໃຫຍ່ຄັ້ງໃໝ່ (ການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19) ທີ່ເກີດຂຶ້ນນັບມື້ນັບຫຼາຍຄັ້ງ ແລະ ມີທ່າອຽງທີ່ຈະແຜ່ກະຈາຍໄປທົ່ວໂລກ, ເຮັດໃຫ້ການເສຍຊີວິດແລະຂົ່ມຂູ່ຕໍ່ຊີວິດມະນຸດຢ່າງຮ້າຍແຮງ, ໂດຍສະເພາະກຳລັງສ້າງຄວາມທ້າທາຍດ້ານສຸຂະພາບ ການດູແລສຸຂະພາບ, ວຽກເຮັດງານທຳ, ລາຍໄດ້, ການສຶກສາ ແລະ ການຜັນແຍກລະຫວ່າງຄົນຮັ່ງມີກັບຄົນທຸກຍາກ.
ບັນຫາຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມເທິງນີ້ສົ່ງຜົນກະທົບທາງລົບໂດຍກົງ ແລະທາງອ້ອມ ຕໍ່ລະບົບປະກັນສັງຄົມ, ການຄຸ້ມຄອງການພັດທະນາສັງຄົມ ແລະ ການປະຕິບັດນະໂຍບາຍສັງຄົມຢູ່ຫວຽດນາມ. ໂດຍສະເພາະ:
ໜຶ່ງ, ສົ່ງພົນກະທົບທາງລົບຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງປະຊາຊົນ, ໂດຍສະເພາະ ຄົນທຸກຍາກ, ແມ່ນຍິງ, ເດັດນ້ອຍ ແລະ ຜູ້ສູງອາຍຸ; ເພີ່ມແຮງກົດດັນຕໍ່ລະບົບສາທາລະນະສຸກ ແລະລະບົບປ້ອງກັນຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ.
ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດທີ່ມີຄື້ນຄວາມຮ້ອນເປັນເວລານານ ສົ່ງຜົນເສຍຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງມະນຸດ, ເຮັດໃຫ້ເກີດພະຍາດເຂດຮ້ອນເຊັ່ນ: ພາຍາດໄຂ້ຍຸງ, ໄຂ້ເລືອດອອກ, ພາຍາດຫົວໃຈແລະຫຼອດເລືອດ, ພະຍາດທາງລະບົບປະສາດ ແລະ ອັດຕາການເສຍຊີວິດໃນຜູ້ສູງອາຍຸທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ.
ມົນລະພາວະຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອມສົ່ງຜົນເສຍຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງມະນຸດ, ເຮັດໃຫ້ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການກວດສຸຂະພາບ ແລະປິ່ນປົວພະຍາດເພີ່ມຂຶ້ນ. ມົນລະພິດທາງອາກາດທີ່ມີຜົນກະທົບຈາກຝຸ່ນລະອຽດແລະຝຸ່ນລະອຽດພິເສດ, ມົນລະພິດໃນດິນທີ່ມີຜົນກະທົບຈາກການຜະລິດກະສິກຳ, ມົນລະພິດໂລຫະໜັກ, ມົນລະພິດທາງຈຸນລະຊີວະວິທະຍາ… ສົ່ງຜົນເສຍຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງມະນຸດ ທັງທາງການຫາຍໃຈ ການກິນ ການດື່ມ ແລະການສຳຜັດໂດຍກົງ ກັບແຫຼ່ງດິນແລະນ້ຳ ໃນການດຳລົງຊີວິດແລະການອອກແຮງງານ.
ການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດແລະໂລກລະບາດ ກໍ່ໃຫ້ເກີດອັນຕະລາຍຮ້າຍແຮງຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງມະນຸດ, ສົ່ງຜົນໃຫ້ມີອັດຕາການເສຍຊີວິດເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງໄວວາ ເຊັ່ນ ຫຼ້າສຸດແມ່ນການລະບາດໃຫຍ່ຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19. ພະຍາດລະບາດໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບໂດຍກົງຕໍ່ຂະແໜງສາທາລະນະສຸກ, ການສຶກສາ, ການຜະລິດ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວທຸລະກິດໃນລະດັບຊາດ.
ສອງ, ມັນສົ່ງຜົນເສຍຕໍ່ການດຳລົງຊີວິດ, ລາຍໄດ້, ວຽກເຮັດງານທຳ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານສະບຽງອາຫານ, ລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານ… ຂອງປະຊາຊົນແລະຊຸມຊົນ. ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ ເຮັດໃຫ້ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການດຳລົງຊີວິດຮຸນແຮງຂຶ້ນ, ທຳລາຍເຮືອນຊານ, ຊັບສິນ ແລະລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານ, ເຮັດໃຫ້ເກີດການຂາດແຄນນ້ຳຢ່າງຮ້າຍແຮງ ແລະນ້ຳເຄັມລຸກລ້ຳເປັນເວລານານ, ສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງແຮງຕໍ່ການຜະລິດ ແລະການດົງລົງຊີວິດຂອງປະຊາຊົນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຢູ່ພາກກາງ, ພາກຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້, ເຂດເນີນສູງພາກກາງ ແລະ ເຂດທົ່ງພຽງແມ່ນນ້ຳກື໋ວລອງ (ເຂດສາມຫຼ່ຽມປາກແມ່ນ້ຳຂອງ).
ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ, ນ້ຳເຄັມແຊກຊຶມພື້ນທີ່ກະສິກຳ ພ້ອມກັບມົນລະພິດໃນດິນ, ຄຸນນະພາບດິນເສື່ອມລົງ, ດິນເສື່ອມໂຊມແລະມີຄວາມອຸດົມສົມບູນຕ່ຳ,ຄວາມບໍ່ສົມດູນທາງໂພຊະນາການ ເນື່ອງຈາກການຊະລ້າງ, ການກັດເຊາະ, ການລ່ວງຫຼົ່ນ ແລະນ້ຳຖ້ວມ, ນ້ຳຂັງ, ດິນເຈື່ອນ ແລະອື່ນໆ ຫຼຸດຜ່ອນສະມັດຕະພາບການປູກຝັງ, ຜະລິດຕະພັນການກະເສດ, ສະມັດຕະພາບແຮງງານ, ເຮັດໃຫ້ລາຍໄດ້ຂອງຊາວກະສິກອນຫຼຸດລົງ ແລະ ສົ່ງຜົນກະທົບທາງລົບຕໍ່ຄວາມໝັ້ນຄົງດ້ານສະບຽງອາຫານຂອງຫວຽດນາມ.
ຄຽງຄູ່ກັບການປ່ອຍຂອງເສຍສູ່ສິ່ງແວດລ້ອມທາງບົກແລະທາງນ້ຳ, ການໃຊ້ສານເຄມີປ້ອງກັນພືດ, ສານຂ້າຫຍ້າ, ຢາກະຕຸ້ນການຈະເລີນເຕີບໂຕ ແລະ ຢາຕ້ານເຊື້ອ ໃນການປູກຝັງແລະລ້ຽງສັດ; ສານເຄມີໃນການປຸງແຕ່ງ ແລະການເກັບຮັກສາອາຫານ ກໍ່ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງຜູ້ບໍລິໂພກ. ພະຍາດແລະການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດກໍ່ສົ່ງຜົນກະທົບຮ້າຍແຮງຕໍ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດຂອງປະເທດ, ສົ່ງຜົນໃຫ້ການເຕີບໂຕທາງເສດຖະກິດ ແລະການລົງທຶນໂດຍກົງຈາກຕ່າງປະເທດຫຼຸດລົງຢ່າງໄວວາ. ການແຜ່ລະບາດໃຫຍ່ຂອງພະຍາດຍັງເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນຈຳນວຍຫຼາຍຕົກຢູ່ໃນຄວາມທຸກຍາກຂັ້ນຮຸນແຮງ, ເຮັດໃຫ້ອັດຕາຄວາມທຸກຍາກເພີ່ມຂຶ້ນ, ຄົນໃກ້ຈະທຸກຍາກແລະການຫວ່າງງານກໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນ. ບັນດາມາດຕະການດ້ານສຸກຂະພາບສຸດເສີນຄວບຄູ່ໄປກັບການປິດລ້ອມ, ການເວັ້ນໄລຍະຫ່າງທາງສັງຄົມ, ການຫ້າມການເຕົ້າໂຮມຈຳນວນຫຼາຍ… ສົ່ງຜົນໃຫ້ການແລກປ່ຽນທາງເສດຖະກິດຢຸດຊະງັກ, ການຜະລິດແລະການທຸລະກິດຖືກຊຸດໂຊມ, ໂດຍສະເພາະກິດຈະກຳການສົ່ງອອກ ການນຳເຂົ້າ, ການຂົນສົ່ງ ແລະການທ່ອງທຽວ, ນາບຂູ່ປິດທຸລະກິດ, ເຮັດໃຫ້ເສຍວຽກເຮັດງານທຳ ແລະລາຍໄດ້ຂອງຄົນງານຫຼຸດລົງ. ສະພາບການຫວ່າງງານ ແລະຂາດວຽກເຮັດງານທຳ ກາຍເປັນເລື່ອງຮ້າຍແຮງໃນສະພາບການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດແລະໂລກລະບາດ.
ສາມ, ມັນເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫາສັງຄົມອື່ນໆ ເຊັ່ນ ການອົບພະຍົບຍ້າຍຖິ່ນເພີ່ມຂຶ້ນ, ຄຸນນະພາບການສຶກສາແລະການຝຶກອົບຮົມຫຼຸດລົງ, ຄວາມສາມາດເຂົ້າເຖິງບໍລິການທາງສັງຄົມຂັ້ນພື້ນຖານຫຼຸດລົງ.
ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ ແລະໄພພິບັດທາງທຳມະຊາດທີ່ຕາມມາ ກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການບາດເຈັບ, ອາດຈະເຮັດໃຫ້ສິດທິໃນການດຳລົງຊີວິດຂອງຜູ້ຄົນໃນພື້ນທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກໄພພິບັດທາງທຳມະຊາດໝົດໄປ ແລະ ສົ່ງເສີມການອົບພະຍົບຂອງຜູ້ຄົນໃນພື້ນທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບ ເຊິ່ງນຳໄປສູ່ການປ່ຽນແປງການຈ້າງງານ ຈາກການຜະລິດກະສິກຳໄປສູ່ຂະແໜງການອື່ນໆ, ກົດດັນຕໍ່ໂຄງສ້າງພື້ນຖານຂອງຕົວເມືອງ ແລະສະຫວັດດິການສັງຄົມ ໃນພື້ນທີ່ທີ່ມີຜູ້ອົບພະຍົບຈຳນວນຫຼາຍ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຢູ່ເຂດຕົວເມືອງ. ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດຍັງຫຼຸດຄວາມສາມາດຂອງປະຊາຊົນໃນການເຂົ້າເຖິງບໍລິການທາງສັງຄົມ ເມື່ອໂຄງສ້າງພື້ນຖານດ້ານການຄົມມະນາຄົມຖືກທຳລາຍຈາກນ້ຳຖ້ວມແລະດິນເຈື່ອນ.
ພະຍາດແລະໂລກລະບາດຍັງເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມວິຕົກກັງວົນ ແລະເພີ່ມຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບທາງສັງຄົມ. ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດສົ່ງຜົນເສຍຕໍ່ການຮຽນຂອງເດັດນ້ອຍ. ໃນເວລາເກີດການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19, ຂະແໜງການສຶກສາແລະການຝຶກອົບຮົມຕ້ອງຢຸດໄປໂຮງຮຽນ, ການສອນແລະກນຮຽນໂດຍກົງ ປ່ຽນໄປໃຊ້ການສອນອອນໄລ,…ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຄຸນນະພາບການສຶກສາແລະການຝຶກອົບຮົມ.
ບາງຜົນງານທີ່ບັນລຸໄດ້ ແລະ ບັນດາບັນຫາທີ່ວາງອອກ ໃນການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ຈາກໄພຂົ່ມຂູ່ຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມໃນປະເທດຫວຽດນາມ.
ໃນຂະບວນວິວັດການພັດທະນາ, ພັກແລະລັດຫວຽດນາມ ຍາມໃດກໍ່ໃຫ້ຄວາມເອົາໃຈໃສ່ແລະແກ້ໄຂບັນຫາສັງຄົມ, ປັບປຸງຍົກສູງຊີວິດການເປັນຢູ່ທາງດ້ານວັດຖຸແລະຈິດໃຈຂອງປະຊາຊົນ, ໃນນັ້ນ ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ເມື່ອປະເຊີນກັບໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ, ປະກອບສ່ວນຮັບປະກັນສິດທິມະນຸດ, ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນມີຊີວິດທີ່ອີ່ມໜຳສຳລານ, ມີເສລີພາບ ແລະ ມີຄວາມສຸກ. ບົນພື້ນຖານທັດສະນະແລະແນວທາງຂອງພັກ, ນະໂຍບາຍແລະກົດໝາຍຂອງລັດຫຼາຍສະບັບໄດ້ຮັບການປະກາດໃຊ້, ປັບປຸງແລະແກ້ໄຂ ດ້ວຍເນື້ອໃນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອທາງສັງຄົມ ຕາມທິດເປີດກວ້າງເປົ້າໝາຍຜູ້ນຳໃຊ້ ແລະ ຍົກລະດັບການຊ່ວຍເຫຼືອທາງສັງຄົມ ເງິນອຸດໜູນປົກກະຕິ, ໃນນັ້ນມີຂໍ້ກຳນົດຈຳນວນຫຼາຍ ກ່ຽວກັບການຊ່ວຍເຫຼືອສັງຄົມ ໃຫ້ແກ່ຜູ້ດ້ອຍໂອກາດ, ຜູ້ຕົກທຸກໄດ້ຍາກ ໃນພື້ນທີ່ທີ່ມັກໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກໄພທຳມະຊາດ ແລະອຸທົກກະໄພ.
ເພື່ອຮັບມືຢ່າງທັນການກັບການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19, ສະພາແຫ່ງຊາດ ແລະລັດຖະບານຫວຽດນາມໄດ້ປະກາດໃຊ້ນະໂຍບາຍຊຸດໜຶ່ງ ເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອປະຊາຊົນ(1). ນອກຈາກນັ້ນ, ຍັງມີນະໂຍບາຍແລະແຜນງານດ້ານທີ່ຢູ່ອາໄສທາງສັງຄົມ, ໂຄງການທາງໂພຊະນາການຊຸມຊົນ, ໂຄງການຝຶກອົບຮົມວິຊາຊີບ ແລະອື່ນໆ ເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອປະຊາຊົນໃນການຮັບມືກັບຜົນກະທົບຈາກການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ, ໄພພິບັດທາງທຳມະຊາດ, ພາຍຸ, ນ້ຳຖ້ວມ, ໂລກລະບາດ.
ບັນດານະໂຍບາຍດັ່ງກ່າວໄດ້ນຳມາເຊິ່ງຜົນດີໃນການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະ ຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ຈາກຄວາມສ່ຽງແລະໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ. ລະບົບສາທາລະນະສຸກຂັ້ນຮາກຖານ ແລະ ການແພດປ້ອງກັນ ໄດ້ຮັບການເພີ່ມທະວີ, ໄດ້ປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ເກີດໂລກລະບາດທີ່ເປັນອັນຕະລາຍໃນວົງກວ້າງ, ໂດຍສະເພາະ ໃນເຂດທຸກຍາກ ແລະຊຸມຊົນທີ່ຍາກລຳບາກ, ລວມເຖິງໂຄງສ້າງພື້ນຖານຂອງສຸກສາລາ, ໂຮງໝໍ ແລະ ບຸກຄະລາກອນທາງການແພດ. ຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອທາງສັງຄົມມີການຂະຫຍາຍໄປຍັງຜູ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ, ໂດຍມີການປັບລະດັບມາດຕະຖານການຊ່ວຍເຫຼືອທາງສັງຄົມໃຫ້ເພີ່ມຂຶ້ນ, ປະກອບສ່ວນຮັກສາຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງກຸ່ມຄົນດ້ອຍໂອກາດໃນສັງຄົມ. ຈໍານວນຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອສັງຄົມເປັນປະຈຳເພີ່ມຂຶ້ນທຸກປີ, ບັນລຸ 3,509 ລ້ານຄົນໃນປີ 2021 (ກວມເອົາ 3,5% ຂອງປະຊາກອນທັງໝົດ) ເພີ່ມຂຶ້ນເກືອບ 2,5 ເທົ່າເມື່ອທຽບກັບປີ 2010 (1,5 ລ້ານຄົນ); ໃນນັ້ນ ກວ່າ 55% ເປັນຜູ້ສູງອາຍຸ. ການຊ່ວຍເຫຼືອທີ່ບໍ່ໄດ້ກຳນົດໄວ້ສຳລັບປະຊາຊົນເມື່ອປະເຊີນກັບຄວາມສ່ຽງຈາກໄພພິບັດທາງທຳມະຊາດ ແລະໂລກລະບາດ ກໍ່ໄດ້ປະຕິບັດເປັນຢ່າງດີ. ໃນໄລຍະ 2 ປີ (ແຕ່ປີ 2020 ເຖິງ 2022), ຫວຽດນາມໄດ້ໃຊ້ຈ່າຍເງິນ 86 ພັນຕື້ດົ່ງ ເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ອອກແຮງງານຫຼາຍກວ່າ 56 ລ້ານຄົນ ແລະ ນາຍຈ້າງເກືອບ 1 ລ້ານຄົນ ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກການລະບາດໃຫຍ່ຂອງໂຄວິດ-19 ຜ່ານນະໂຍບາຍປະກັນຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ. ລັດຍັງສົ່ງເສີມການຊ່ວຍເຫຼືອທີ່ຢູ່ອາໄສແລະສະພາບການດົງລົງຊີວິດຂອງຜູ້ທຸກຍາກ ແລະຜູ້ມີລາຍໄດ້ນ້ອຍ ໃນພື້ນທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ, ໄພພິບັດທາງທຳມະຊາດແລະນ້ຳຖ້ວມ ຈາກແຫຼ່ງງົບປະມານ ແລະແຫຼ່ງເງິນທາງສັງຄົມ. ເຖິງທ້າຍປີ 2020, ບັນດານະໂຍບາຍ ແລະ ໂຄງການປັບປຸງທີ່ຢູ່ອາໄສ ໄດ້ໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນທີ່ຢູ່ອາໄສ ແກ່ຄອບຄົວໃນຊົນນະບົດທີ່ທຸກຍາກ ຈຳນວນ 648.000 ຄອບຄົວ ແລະຫຼາຍກວ່າ 18.000 ຄອບຄົວເພື່ອປ້ອງກັນພາຍຸແລະນ້ຳຖ້ວມໃນພາກກາງ; 52.000 ຄອບຄົວໃນພື້ນທີ່ນ້ຳຖ້ວມໃນເຂດທົ່ງພຽງແມ່ນ້ຳຂອງ(2).
ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຄຽງຄູ່ກັນບັນດາຜົນສຳລັດອັນຕັ້ງໜ້າແລ້ວ, ການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະ ຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ຈາກຄວາມສ່ຽງແລະໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ ກໍ່ຍັງມີຂໍ້ຈຳກັດບາງປະການເຊັ່ນ ຂອບເຂດການປົກຫຸ້ມຂອງປະກັນໄພສັງຄົມກໍ່ຍັງຈຳກັດ ໃນຂະນະທີ່ຄວາມສ່ຽງດ້ານແຮງງານ, ວຽກເຮັດງານທຳ, ການເຈັບເປັນ… ນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນ ຫຼາກຫຼາຍ ແລະມີທ່າອຽງເພີ່ນຂຶ້ນຢ່າງໄວວາ. ການຊ່ວຍເຫຼືອທີ່ບໍ່ກຳນົດໄວ້ຍັງບໍ່ມີປະສິດທິພາບແລະທັນທ່ວງທີ ໃນບາງບ່ອນ, ບາງທ້ອງຖິ່ນແລະຮາກຖານ ເມື່ອເກີດວິກິດການ ໄພພິບັດທາງທຳມະຊາດ, ໂລກລະບາດ… ການປະກັນໄພສຸຂະພາບຍັງບໍ່ທັນໄດ້ພັດທະນາຊຸດປະກັນສຸຂະພາບສະເພາະ ສໍາລັບຄວາມສ່ຽງທີ່ເກີດຈາກໂລກລະບາດ. ຄຸນນະພາບການຮັກສາສຸກຂະພາບລະດັບຮາກຖານ ບໍ່ເປັນໄປຕາມຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການ, ໂດຍສະເພາະ ໃນການຮັບມືກັບຄວາມສ່ຽງຂອງພະຍາດທີ່ເປັນອັນຕະລາຍແລະຄວບຄຸມໄດ້ຍາກ ເຊັ່ນ ການແຜ່ລະບາດໃຫຍ່ຂອງໂຄວິດ-19. ທີ່ຢູ່ອາໄສໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນໃນພື້ນທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກໄພພິບັດທາງທຳມະຊາດ ແລະ ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ ຍັງບໍ່ປອດໄພ.
ທັດສະນະແລະມາດຕະການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ
ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ໃຫ້ພົ້ນຈາກໄພຂົ່ມຄູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ
ພາຍໃນປະເທດ, ບັນຫາດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມຄາດວ່າຈະສືບຕໍ່ຜັນແປຢ່າງໄວວາແລະສັບສົນ; ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ, ລະດັບນ້ຳທະເລທີ່ສູງຂຶ້ນ, ໄພທຳມະຊາດ, ມົນລະພິດສິ່ງແວດລ້ອມ, ໂລກລະບາດ ເປັນສິ່ງທີ່ຄາດເດົາບໍ່ໄດ້ ແລະ ມີຜົນກະທົບຮຸນແຮງກວ່າໄລຍະກ່ອນໆ, ສົ່ງຜົນໃຫ້ຊັບພະຍາກອນຫຼຸດລົງ ແລະກະທົບຕໍ່ການເຄືຶ່ອນໄຫວການຜະລິດ ແລະ ການຄ້າສາກົນ, ໂດຍສະເພາະ ໃນຂະແໜງການທີ່ຫວຽດນາມມີຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນ ແລະ ມີມູນຄ່າການສົ່ງອອກຈຳນວນຫຼາຍ ເຊັ່ນ ກະສິກຳ, ການປະມົງ ແລະປ່າໄມ້, ສົ່ງຜົນເສຍຕໍ່ລາຍໄດ້ ແລະ ຊີວິດຂອງຜູ້ຄົນແລະຊຸມຊົນ; ເພີ່ມພາລະຂອງລັດໃນການປະຕິບັດນະໂຍບາຍສັງຄົມ.
ສະພາບການໃໝ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດໃນການຮັບປະກັນແຫຼ່ງກຳລັງແມ່ນການພັດທະນາຢ່າງຍືນຍົງ, ເປັນເອກະລາດ ແລະ ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ ໃນຂົງເຂດຍຸດທະສາດ, ອຸດສາຫະກຳ ແລະ ສິນຄ້າທີ່ຈຳເປັນ ເຊັ່ນ: ລະບົບສາທາລະນະສຸກ ໂດຍສະເພາະແມ່ນຢາປ້ອງກັນ, ສະຖານທີ່ການແພດ..., ລະບົບສຳລອງແຫ່ງຊາດ, ອຸປະກອນ, ສິນຄ້າຈຳເປັນ, ສະບຽງອາຫານ, ຢາປົວພະຍາດ… ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ເພື່ອເປັນເຈົ້າການໃນການຮັບມືກັບໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ, ຈຳເປັນຕ້ອງສົ່ງເສີມການປ່ຽນແປງທາງດິຈິຕອນ ແລະການໃຊ້ເຕັກໂຂໂລຊີດິຈິຕອນ ໃນການພະຍາກອນ, ການລວບລວມຂໍ້ມູນ, ຂໍ້ມູນຂ່າວສານ ແລະ ການບໍລິຫານຄຸ້ມຄອງທາງສັງຄົມ.
ໃນເວລາຕໍ່ໄປນີ້ ເມື່ອປະເຊີນກັບການຜັນປ່ຽນຢ່າງສັບສົນໃນບັນດາບັນຫາຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ, ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ຈຶງຈຳເປັນຕ້ອງເຫັນດີເປັນເອກະພາບກັບທັດສະນະພື້ນຖານບາງປະການຄື:
ທີໜຶ່ງ, ການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ໃຫ້ພົ້ນຈາກໄພຂົ່ມຄູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມແມ່ນໜ້າທີ່ສຳຄັນໃນການຄຸ້ມຄອງການພັດທະນາສັງຄົມ ແລະການປະຕິບັດນະໂຍບາຍສັງຄົມ, ໃນນັັ້ນເອົາໃຈໃສ່ເປັນພິເສດແລະເນັ້ນການດູແລກຸ່ມຄົນດ້ອຍໂອກາດເຊັ່ນ: ເດັດນ້ອຍ, ຜູ້ເຖົ້າ, ຄົນເປົ່າປ່ຽວດຽວດາຍ, ຄົນເຈັບ, ຄົນພິການ, ຄົນທຸກຍາກ, ປະຊາຊົນໃນເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ, ຄົນຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍ... ເປັນພື້ນຖານແລະເງື່ອນໄຂເພື່ອຄຸ້ມຄອງການພັດທະນາສັງຄົມຢ່າງຍືນຍົງໃນຫວຽດນາມ.
ທີສອງ, ເຊື່ອມໂຍງນະໂຍບາຍການພັດທະນາເສດຖະກິດກັບນະໂຍບາຍສັງຄົມໃຫ້ດີ. ຈັດໃຫ້ມີຊັບພະຍາກອນແລະເງື່ອນໄຂພຽງພໍ ເພື່ອປະຕິບັດນະໂຍບາຍຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ. ຍູ້ແຮງການລົງທຶນພັດທະນາລະບົບສາທາລະນະສຸກ, ຮັກສາຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ, ສະຫວັດດິການສັງຄົມ, ບໍລິການສັງຄົມ, ຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ອອກແຮງງານແລະຜູ້ທີ່ສ່ຽງຕໍ່ພາວະຊ໊ອກຄັ້ງໃຫຍ່. ການລົງທຶນແລະຍົກລະດັບຄວາມສາມາດ, ຄວາມສາມາດໃນການປ້ອງກັນແລະຄວບຄຸມໄພພິບັດທາງທຳມະຊາດແລະໂລກລະບາດ, ບໍ່ພຽງແຕ່ໃນໄລຍະສັ້ນແລະໃນລະດັບທ້ອງຖິ່ນເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນໂຄງການໂດຍລວມ, ໄລຍະຍາວ ແລະ ລະດັບຊາດ.
ທີສາມ, ຖືການປ້ອງກັນແລະຫຼີກລ້ຽງຢ່າງຕັ້ງໜ້າເປັນສຳຄັນຕົ້ນຕໍ, ປະກອບສ່ວນຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ຄົນຕອບສະໜອງຢ່າງທັນການ ແລະປັບຕົວເຂົ້າກັບຄວາມສ່ຽງໄດ້ຢ່າງຍືດຫຍຸ່ນແລະມີປະສິດທິຜົນ. ເປັນເຈົ້າການໃນການປັບຕົວຕໍ່ການປ່ຽນແປງສະພາບອາກາດເທື່ອລະກ້າວ; ປ້ອງກັນມົນລະພິດທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນແລະຄວາມເສື່ອມໂຊມຂອງສິ່ງແວດລ້ອມ, ແກ້ໄຂບັນຫາສິ່ງແວດລ້ອມຮີບດ່ວຍທີ່ສຳຄັນໂດຍພື້ນຖານ, ຄ່ອຍໆປັບປຸງຄຸນນະພາບຂອງສະພາບແວດລ້ອມໃນການດຳລົງຊີວິດ; ເປັນເຈົ້າການໃນການປ້ອງກັນແລະຄວບຄຸມການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດ, ໂລກລະບາດ…; ເອົາໃຈໃສ່ການຍົກກຳລັງແຮງແລະຄວາມສາມາດສັງລວມຂອງຊາດ ຂອງຊຸມຊົນ; ຄວາມສາມາດຂອງແຕ່ລະບຸກຄົນ; ເປັນເຈົ້າການໃນການຜັນຂະຫຍາຍມາດຕະການ, ກຳລັງ ແລະ ເພີ່ມທະວີການຮ່ວມມືໃນການປ້ອງກັນ, ຍູ້ຖອຍ ແລະຫຼຸດຄວາມເສຍຫາຍຈາກໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ.
ທີສີ່, ຖືເອົາການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ໃຫ້ພົ້ນຈາກໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ ແມ່ນຄວາມຮັບຜິດຊອບແລະພັນທະຂອງລະບົບການເມືອງ, ອົງການ, ໜ່ວຍງານແລະບຸກຄົນທັງໝົດ, ໃນນັ້ນ ລັດມີບົດບາດສຳຄັນ ຮັບປະກັນແຫຼ່ງຊັບພະຍາກອນໃນການປະຕິບັດທີ່ເໝາະສົມກັບຂີດຄວາມສາມາດ ແລະເງື່ອນໄຂການພັດທະນາເສດຖະກິດ; ສົ່ງເສີມການຫັນເປັນສັງຄົມ ແລະລະດົມການເຂົ້າຮ່ວມຂອງຊຸມຊົນ, ອົງການຈັດຕັ້ງ, ວິສາຫະກິດ ແລະ ປະຊາຊົນ; ປະຕິບັດການແບ່ງຂັ້ນ ກະຈາຍອຳນາດຢ່າງແຂງແຮງ ແລະຈະແຈ້ງ ລະຫວ່າງບັນດາກະຊວງ, ຂະແໜງການສູນກາງ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນ, ພ້ອມທັງກຳນົດຄວາມຮັບຜິດຊອບແລະອຳນາດຂອງຫົວໜ້າຢ່າງຈະແຈ້ງ; ສົມທົບການເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຂອງຊຸມຊົນ, ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງການເມືອງ-ສັງຄົມ ກັບການຮ່ວມມືສາກົນ.
ຈາກທັດສະນະການວາງທິດທາງຂ້າງເທິງ, ສາມາດກຳນົດວິທີແກ້ໄຂໃນເວລາທີ່ຈະມາເຖິງດັງນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ໂຄສະນາເພື່ອຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະ ຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ຕໍ່ໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ.
ພັກແລະລັດຕ້ອງສະຫຼຸບພຶດຕິກຳຕົວຈິງ ແລະຄົ້ນຄວ້າທິດສະດີ ເພື່ອຊີ້ແຈງຄວາມສຳຄັບ, ຫຼັກການ ແລະ ເນື້ອໃນຂອງການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ຕໍ່ໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ.
ຍູ້ແຮງການຄົ້ນຄວ້າແລະການສຶກສາຄວາມສຳເລັດ ຕົວແບບ ແລະບົດຮຽນປະສົບການໃນໂລກ ແລະ ໝູນໃຊ້ເຂົ້າໃນພາກຕົວຈິງຂອງຫວຽດນາມ ຢ່າງເໝາະສົມແລະປະດິດສ້າງ. ສະຫຼຸບແລະຕີລາຄາບັນດາຕົວແບບໃນພາກຕົວຈິງຢູ່ບາງທ້ອງຖິ່ນ, ຖອດຖອນວິທີປະຕິບັດທີ່ດີ, ຕົວແບບທີ່ດີ, ບົດຮຽນທີ່ດີ, ຈາກນັ້ນ ປັບປຸງຍົກສູງຈິນຕະນາການແລະຄວາມສາມາດບໍລິຫານສັງຄົມ ໃນການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ຕໍ່ໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ ສຳລັບຖັນແຖວພະນັກງານການນຳ ຄຸ້ມຄອງຂັ້ນຕ່າງໆ, ໂດຍສະເພາະລະດັບທ້ອງຖິ່ນແລະຮາກຖານ ເພື່ອຫຼີກລ້ຽງສະພາບການຂາດວິໄສທັດ ແລະຄວາມບໍ່ສອດຄ່ອງກັນ ໃນການປະກາດໃຊ້ນະໂຍບາຍແລະມາດຕະການຕອບສະໜອງ.
ສົ່ງເສີມຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ໂຄສະນາຊວນເຊື່ອ, ດຶງດູດຄວາມເອົາໃຈໃສ່ ແລະ ການເຂົ້າຮ່ວມຂອງທຸກອັດຕະພາບ, ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດ ແລະຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງປະຊາຊົນ ຊຸມຊົນ ວິສາຫະກິດ ແລະ ທົ່ວສັງຄົມ ໃນການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ. ຄຽງຄູ່ກັບຊ່ອງທາງສື່ມວນຊົນແລະການສື່ສານ, ເພີ່ມທະວີໂຄງການສຶກສາ ການເຝຶກອົບຮົມ, ສຳມະນາ, ບັ້ນຮົບການສື່ສານ… ຈາກນັ້ນ, ຊ່ວຍໃຫ້ປະຊາຊົນມີມາດຕະການຮັບມືຢ່າງທັນເວລາ ແລະເໝາະສົມ ກັບສະຖານະການທີ່ເກີດຂຶ້ນ. ຄຳແນະນຳແລະຄຳເຕືອນຕ້ອງມີຄວາມຮັດກຸມ ເຂົ້າໃຈງ່າຍ ຈະແຈ້ງ ແລະຄວນເຜີຍແຜ່ຂໍ້ມູນໄປໃຫ້ທຸກພື້ນທີ່ແລະປະຊາຊົນຢ່າງໄວວາ.
ທີສອງ, ປັບປຸງນະໂຍບາຍໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ໃຫ້ພົ້ນຈາກໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ
ດຳເນີນການແກ້ໄຂບັນຫາຢ່າງດີເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ສະຫວັດດິການສັງຄົມ ແລະ ແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກທາງດ້ານເສດຖະກິດໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນ ແລະ ຊຸມຊົນ ເມື່ອເກີດໄພພິບັດທາງທຳມະຊາດ ໂລກລະບາດ ແລະ ວິກິດການ. ຍູ້ແຮງການຊ່ວຍເຫຼືອກຸ່ມຄົນທີ່ອ່ອນແອ ຄົນທຸກຍາກ, ຄົນຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍ ໃຫ້ເຂົ້າເຖິງບໍລິການທາງສັງຄົມຂັ້ນພຶື້ນຖານ ແລະປັບຕົວຕໍ່ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ. ເພີ່ມທະວີກອງທຶນຊ່ວຍເຫຼືອສັງຄົມຫຼາຍລະດັບ ເພື່ອໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນແກ່ຜູ້ທີ່ມີຄວາມສ່ຽງຢ່າງທັນທ່ວງທີ. ປະຕິບັດການປະກັນຄວາມສ່ຽງດ້ານສະພາບອາກາດ ນ້ຳຖ້ວມ ແລະ ໄພແຫ້ງແລ້ງ ສຳລັບຜູ້ຖືກເສຍຫາຍງ່າຍ.
ປັບປຸງຍົກສູງຄວາມສາມາດ ແລະ ຄຸນນະພາບຂອງກິດຈະກຳການແພດປ້ອງກັນ ແລະການແພດລະດັບຮາກຖານ ເພື່ອເປັນເຈົ້າການໃນການປ້ອງກັນ ແລະຄວບຄຸມໂລກລະບາດ. ຍົກສູງຄູນນະພາບການພະຍາກອນ, ການຕິດຕາມ, ຄົ້ນພົບ, ປ້ອງກັນແລະຄວມຄຸມການແຜ່ລະບາດຢ່າງມີປະສິດທິພາບ. ລົງທຶນຢ່າງແຂງແຮງໃນການພັດທະນາລະບົບສາທາລະນະສຸກຮາກຖານ, ເພີ່ມແພດໝໍແລະພະນັກງານທາງການແພດລະດັບຮາກຖານ ເພື່ອດູແລສຸຂະພາບເບື້ອງຕົ້ນໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນ ໃນການປ້ອງກັນພະຍາດເບື້ອງຕົ້ນທີ່ເກີດຈາກຜົນກະທົບຂອງການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ, ມົນລະພິດສິ່ງແວດລ້ອມ, ໂລກລະບາດ… ຮັບປະກັນວ່າ ສະຖານີສາທາລະນະສຸກຕາແສງມີອຸປະກອນການແພດແລະຢາທີ່ຈຳເປັນພຽງພໍ ໃນການປະຖົມພະຍາບານເບື້ອງຕົ້ນ ໃຫ້ແກ່ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກໄພພິບັດທາງທຳມະຊາດ ຫຼືໂລກລະບາດ. ຍູ້ແຮງການພັດທະນາແລະການໝູນໃຊ້ວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ໃນຂົງເຂດສາທາລະນະສຸກ, ປັບປຸງຍົກສູງຄຸນນະພາບການກວດກາພະຍາດ ແລະປິ່ນປົວພະຍາດ. ສຳເລັດການວາງແຜນຜັງລະບົບໂຮງໝໍ, ກໍ່ສ້າງໂຮງໝໍລະດັບສູງຕື່ມອີກໃນບາງເຂດແລະທ້ອງຖິ່ນທີ່ສຳຄັນ.
ປັບປຸງບູລະນະບັນດານະໂຍບາຍສະໜັບສະໜູນການປະກັນໄພ, ຊ່ວຍເຫຼືອເງິນທຶນເພື່ອຟື້ນຟູການຜະລິດແລະລາຍໄດ້, ຊ່ວຍເຫຼືອປະຊາຊົນໃນການປ່ຽນຂະແໜງການແລະອາຊີບຫຼັງຈາກ “ວິກິດການ” ທີ່ເກີດຈາກໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ. ແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ຢູ່ອາໄສໃຫ້ແກ່ຄົນງານອິດສະລະ, ຄົນງານສວນອຸດສາຫະກຳ ແລະ ຄົນງານອົບພະຍົບໃນຕົວເມືອງໃຫຍ່ໄດ້ດີ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ການຝຶກອົບຮົມ ແລະ ບຳລຸງສ້າງວິຊາຊີບໃຫ້ແກ່ຄົນງານທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກການສູນເສຍວຽກເຮັດງານທຳ. ເພີ່ມທະວີນະໂຍບາຍ ແລະ ໂຄງການໜູນຊ່ວຍການສ້າງວຽກເຮັດງານທຳ ໃຫ້ປະຊາຊົນທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກໄພທຳມະຊາດ, ພະຍາດລະບາດ, ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ... ຊ່ວຍເຫຼືອການຫັນປ່ຽນວຽກເຮັດງານທຳ ຜ່ານການເປີດຊັ້ນຮຽນຝຶກອົບຮົມບໍ່ເສຍຄ່າກ່ຽວກັບທັກສະຄວາມສາມາດໃນການເຮັດວຽກ; ສົ່ງເສີມຂໍ້ມູນຂ່າວສານກ່ຽວກັບຕະຫຼາດແຮງງານ; ພັດທະນາບໍລິການຊອກຫາວຽກເຮັດງານທຳ.
ທີສາມ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເຄື່ອນໄຫວຄຸ້ມຄອງສັງຄົມ ເພື່ອຕອບສະໜອງຢ່າງເປັນເຈົ້າການແລະທັນທ່ວງທີ ຕໍ່ສະຖານະການສຸກສີນຈາກໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ.
ສ້າງກົງຈັກແລະລະບົບເພື່ອຄາດຄະເນແລະເຕືອນໄພເຖິງວິກິດການ, ເຫດການທີ່ຜິດປົກກະຕິ ແລະ ເຫດສຸກເສີນ ຕັ້ງແຕ່ຫົວທີ ແລະຈາກໄລຍະໄກ ສຳລັບຄວາມສ່ຽງແລະໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ. ພັດທະນາແລະເຮັດໃຫ້ຂະບວນການຕອບໂຕ້ອັດຕະໂນມັດສົມບູນແບບສໍາລັບເຫດການສຸກເສີນ ເພື່ອໃຫ້ສາມາດປັບໃຊ້ມາດຕະການຕອບໂຕ້ໄດ້ທັນທີ ເມື່ອມີວິກິດການ, ໂລກລະບາດ ຫຼືໄພພິບັດອື່ນໆ. ເພີ່ມທະວີການເຊື່ອມໂຍງແລະການປະສານງານລະຫວ່າງພາກພື້ນແລະທ້ອງຖິ່ນ, ຫຼີກລ້ຽງຄວາມແອອັດໃນການໝູນວຽນແລະການກະຈາຍສິນຄ້າ ລະຫວ່າງພາກພື້ນແລະທ້ອງຖິ່ນ; ຍົກສູງປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນ, ຮັບປະກັນຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງນະໂຍບາຍເສດຖະກິດສັງຄົມ, ສາທາລະນະສຸກ, ການສຶກສາ ໃນເງື່ອນໄຂໃໝ່. ລະບົບຕ່ອງໂສ້ການຜະລິດຕ້ອງໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງຕາມການເຊື່ອມໂຍງຫຼາຍຝ່າຍ, ຫຼາກຫຼາຍຫຼືຄູ່ຂະໜານ ເພື່ອຫຼີກລ້ຽງການຢຸດຊະງັກເມື່ອເກີດວິກິດ ຫຼືສະຖານະການສຸກເສີນ.
ກໍ່ສ້າງແລະເພີ່ມທະວີລະບົບຊ່ວຍເຫຼືອສັງຄົມທີ່ຍືດຫຍຸ່ນ ແລະຄ່ອງຕົວກັບຄວາມສ່ຽງທີ່ເກີດຈາກໄພທຳມະຊາດ, ໂລກລະບາດ; ສ້າງຄວາມເປັນມືອາຊີບໃຫ້ກັບວຽກງານສັງຄົມສົງເຄາະ ເພື່ອຮັບມືຕໍ່ເຫດສຸກເສີນໂດຍທັນທີ. ເພີ່ມທະວີການຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ດ້ອຍໂອກາດ, ຄົນທຸກຍາກ ແລະ ຄົນຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍໃນການເຂົ້າເຖິງບໍລິການສັງຄົມຂັ້ນພື້ນຖານ ແລະປັບຕົວຕໍ່ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ. ສ້າງຕ່ອງໂສ້ບໍລິການຊ່ວຍເຫຼືອທາງສັງຄົມທີ່ຮອບດ້ານ, ລວມເຖິງບໍລິການປ້ອງກັນແລະແຊກແຊງຕອບສະໜອງໃນສະຖານະການວິກິດການແລະສຸກເສີນ.
ທີສີ່, ລະດົມຊັບພະຍາກອນ ແລະຮັບປະກັນເງື່ອນໄຂ ສຳລັບການປະຕິບັດນະໂຍບາຍຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມຕໍ່ໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ.
ເພີ່ມທຶນງົບປະມານການລົງທຶນ ແລະກະຈາຍແຫຼ່ງເງິນທຶນທີ່ລະດົມມາ ສຳລັບໂຄງການ, ແຜນງານ ແລະກອງທຶນສຳຮອງແຫ່ງຊາດ ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ຕໍ່ໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ. ລັດຮັບປະກັນການຊ່ວຍເຫຼືອທາງສັງຄົມໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນໃນການຮັບມືຢ່າງທັນເວລາແລະໄຫວພິບ ກັບຜົນກະທົບຈາກປັດໄຈຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ. ຈັດຕັ້ງແລະພັດທະນາກອງທຶນປ້ອງກັນຄວາມສ່ຽງ ແລະກອງທຶນພັດທະນາສັງຄົມທີ່ຍືນຍົງໃນທ້ອງຖິ່ນ ໂດຍມີກົນໄກຄຸ້ມຄອງການເຄື່ອນໄຫວທີ່ໂປ່ງໃສແລະຍືດຫຍຸ່ນ ເພື່ອລະດົມແຫຼ່ງເງິນສົມທົບຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ໂດຍສະເພາະໃນກໍລະນີຮີບດ່ວນ ໃຫ້ຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະ ຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມໂດຍທັນທີ. ເພີ່ມທະວີບົດບາດເຂົ້າຮ່ວມຂອງພາກເອກະຊົນ ແລະ ຄວາມຮ່ວມມືລະຫວ່າງພາກລັດແລະເອກະຊົນ ໃນການລະດົມຊັບພະຍາກອນ ເພື່ອປະຕິບັດນະໂຍບາຍຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ໃຫ້ພົ້ນຈາກໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ. ເພີ່ມທະວີທຶນສຳລອງແຫ່ງຊາດແລະການສຳລອງສິນຄ້າຍຸດທະສາດແລະຈຳເປັນ ເພື່ອເປັນເຈົ້າການໃນການຕອບໂຕ້ຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນແລະຈາກໄລຍະໄກ ຕໍ່ໄພຂົ່ມຂູ່ຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ. ປັບປຸງບູລະນະນະໂຍບາຍແລະຂໍ້ບັງຄັບກ່ຽວກັບການເຄື່ອນໄຫວກຸສົນແລະອາສາສະໝັກ, ຮັບປະກັນຄວາມໂປ່ງໃສ, ເປີດເຜີຍ ແລະ ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບ.
ທີຫ້າ, ຍູ້ແຮງການຄົ້ນຄວ້າແລະການໝູນໃຊ້ຄວາມສຳເລັດທາງວິທະຍາສາດ ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະການປ່ຽນແປງດິຈິຕອນ ໃນການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ໃຫ້ພົ້ນຈາກໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ.
ປ່ຽນແປງໃໝ່ແລະຍົກສູງຄູນນະພາບຂອງການຄົ້ນຄວ້າຄາດຄະເນ, ຄວາມສາມາດໃນການປະເມີນ, ວິເຄາະ ແລະ ຄາດຄະເນຄວາມສ່ຽງ, ຕິດຕາມຢ່າງໃກ້ຊິດ ແລະ ເຂົ້າໃຈສະຖານະການສຸກເສີນ, ຫຼິກລ້ຽງການຕົກໃນທ່າຮັບແລະປະຫຼາດໃຈ ກັບໄພຂົ່ມຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ, ບົນພື້ນຖານນັ້ນ ເປັນເຈົ້າການສະເໜີແຜນນະໂຍບາຍແລະມາດຕະການຮັບມືທີ່ເໝາະສົມທັນທີ. ມີການຄາດຄະເນລ່ວງໜ້າເຖິງພັດທະນາການຂອງໄພຂົ່ມບຂູ່ດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ ແລະ ການພັດທະນາມາດຕະການ ເພື່ອຮັບມືກັບສະຖານະການທີ່ມີທ່າອ່ຽງວ່າຈະເກີດຂຶ້ນ ເພື່ອຈຳກັດຄວາມສ່ຽງຕໍ່ຜູ້ຄົນແລະສັງຄົມ. ຍູ້ແຮງການປະຍຸກໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີແລະຂໍ້ມູນທາງສະຖິຕິ, ການພະຍາກອນ ຄຳເຕືອນ ແລະການຮັບມືກັບໄພພິບັດທາງທຳມະຊາດ ນ້ຳຖ້ວມ ໂລກລະບາດ. ສະໜັບສະໜູນໃຫ້ປະຊາຊົນເຂົ້າເຖິງຂໍ້ມູນແລະປະຍຸກໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີດິຈິຕອນ.
ເພີ່ມທະວີໂຄງການຄົ້ນຄວ້າທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດເພື່ອໃຫ້ມີການປະເມີນທີ່ຖືກຕ້ອງກວ່າ ກ່ຽວກັບຜົນກະທົບຂອງການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ (ໄລຍະສັ້ນແລະໄລຍະຍາວ) ຕໍ່ການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງມະນຸດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສັງຄົມ ແລະຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ. ຍູ້ແຮງການໝູນໃຊ້ບັນດາຜົນງານວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີຂັ້ນສູງ, ຍົກສູງຄວາມສາມາດໃນການຄຸ້ມຄອງສິ່ງແວດລ້ອມ, ການຄາດຄະເນ ແລະ ການເຕືອນລ່ວງໜ້າ ກ່ຽວກັບມົນລະພາວະຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອມ. ຄົ້ນຄວ້າບັນດາຕົວແບບການພັດທະນາເສດຖະກິດທີ່ເໝາະສົມກັບແຕ່ລະພາກພື້ນ, ສະພາບອາກາດແຕ່ລະປະເພດ ແລະ ແຕ່ລະເຂດດິນ ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ ເພື່ອຮັບປະກັນພາຫະນະການຄອງຊີບຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງສະບຽງອາຫານ./.
------------------------------------
(1) ຄືມະຕິເລກທີ 42/NQ-CP, ລົງວັນທີ 9 ເມສາ 2020, ຂອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີ, ວ່າດ້ວຍບັນດາມາດຕະການຊ່ວຍເຫຼືອປະຊາຊົນທີ່ພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຍ້ອນພະຍາດໂຄວິດ-19; ມະຕິເລກທີ 03/2021/UBTVQH15, ລົງວັນທີ 24 ກັນຍາ 2021, ຂອງຄະນະກຳມະການປະຈຳສະພາແຫ່ງຊາດ, ປະກາດໃຊ້ນະໂຍບາຍຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ອອກແຮງງານ ແລະ ນາຍຈ້າງງານ ທີ່ຖືກຜົນກະທົບຍ້ອນພະຍາດໂຄວິດ-19 ຈາກກອງທຶນການຫວ່າງງານ; ມະຕິເລກທີ 116/NQ-CP, ລົງວັນທີ 24 ກັນຍາ 2021, ຂອງລັດຖະບານວ່າດ້ວຍນະໂຍບາຍຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ອອກແຮງງານ ແລະ ນາຍຈ້າງງານທີ່ຖືກຜົນກະທົບຍ້ອນພະຍາດໂຄວິດ-19 ຈາກກອງທຶນການຫວ່າງງານ; ຂໍ້ຕົກລົງເລກທີ 28/2021/QĐ-TTg, ລົງວັນທີ 1 ຕຸລາ 2021, ຂອງລັດຖະບານ ວ່າດ້ວຍນະໂຍບາຍຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ອອກແຮງງານ ແລະ ນາຍຈ້າງງານທີ່ຖືກຜົນກະທົບຍ້ອນພະຍາດໂຄວິດ-19 ຈາກກອງທຶນການຫວ່າງງານ
(2) ຕາມລາຍງານຂອງກະຊວງແຮງງານ-ນັກຮົບຜູ້ເສຍອົງຄະ ແລະ ສັງຄົມ ກ່ຽວກັບຜົນສຳເລັດການປະຕິບັດນະໂຍບາຍສັງຄົມໄລຍະປີ 2012-2020, ກຳນົດທິດປັບປຸງບູລະນະນະໂຍບາຍສັງຄົມເຖິງປີ 2030, ວິໄສທັດເຖິງປີ 2045 ທີ່ກອງປະຊຸມອອນໄລ ກ່ຽວກັບ “ສະຫຼຸບ 10 ປີ ແຫ່ງການປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 5 ສະໄໝທີ XI “ບາງບັນຫາກ່ຽວກັບນະໂຍບາຍສັງຄົມໄລຍະປີ 2012-2020”, ວັນທີ 16 ທັນວາ 2022.
- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 1019 (ເດືອນສິງຫາ 2023)
