ປ່ຽນແປງໃໝ່ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວ
ຂອງສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ ໃນການສ້າງຕັ້ງ ແລະ ປັບປຸງ
ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ ໃຫ້ສົມບູນ
ຂອງສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ ໃນການສ້າງຕັ້ງ ແລະ ປັບປຸງ
ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ ໃຫ້ສົມບູນ
ກຳມະການກົມການເມືອງສູນກາງ, ປະທານສະພາແຫ່ງຊາດ ເວືອງ ດິ່ງ ເຫວ້ (ຜູ້ຢູ່ກາງ) ແລະບັນດາຜູ້ແທນ ດຳເນີນພິທີເປີດສູນຄວບຄຸມແລະບໍລິຫານການພິຈາລະນາຄະດີອອນໄລນ໌ ຂອງສານປະຊາຊົນ _ພາບ: TTXVN
ພາບລວມຂອງການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວ
ຂອງສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ
ປະຕິບັດແນວທາງ ແຜນນະໂຍບາຍ ທິດທາງຂອງພັກແລະລັດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ຜ່ານການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດມະຕິສະບັບເລກທີ 08-NQ/TW, ລົງວັນທີ 2 ມັງກອນ 2002, ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ, ວ່າດ້ວຍ “ບາງໜ້າທີ່ສຳຄັນຂອງວຽກງານຕຸລາການໃນໄລຍະຈະມາເຖິງ” ແລະ ມະຕິສະບັບເລກທີ 49-NQ/TW, ລົງວັນທີ່ 2 ກໍລະກົດ 2005, ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ, ວ່າດ້ວຍ “ຍຸດທະສາດການປະຕິຮູບດ້ານຕຸລາການເຖິງປີ 2020”, ການຈັດຕັ້ງແລະການເຄື່ອນໄຫວຂອງສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງທີ່ຕັ້ງໜ້າຫຼາຍຢ່າງ; ຖານະບົດບາດ ພາບລັກສະນະ ແລະ ຊື່ສຽງຂອງສານໄດ້ຮັບການຍົກສູງຂຶ້ນ. ເປັນຄັ້ງທຳອິດທີ່ ລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013 ກຳນົດວ່າ: “ສານປະຊາຊົນແມ່ນອົງການຕຸລາການ ຂອງສາທາລະນະລັດ ສັງຄົມນິຍົມ ຫວຽດນາມ, ໃຊ້ອຳນາດຕຸລາການ”(1). ບົນພື້ນຖານນັ້ນ, ບັນດາກົດໝາຍຕຸລາການໄດ້ຮັບການປະກາດໃຊ້, ໄດ້ສຳເລັດຂັ້ນຕອນການຈັດຕັ້ງກົງຈັກ ຂອງລະບົບສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ. ໃນນັ້ນ, ກໍ່ສ້າງລະບົບສານປະກອບດ້ວຍ 4 ຂັ້ນ (ສານປະຊາຊົນສູງສຸດ; ສານປະຊາຊົນຊັ້ນສູງ; ສານປະຊາຊົນແຂວງ, ນະຄອນຂຶ້ນກັບສູນກາງ; ສານປະຊາຊົນເມືອງ, ເທດສະບານ, ຕົວເມືອງຂຶ້ນກັບແຂວງ); ປ່ຽນແປງໃໝ່ວິທີການຈັດຕັ້ງການພິຈາລະນາຄະດີ ໃນທິດທາງຂອງການດູດຊຶມແກ່ນທີ່ສົມເຫດສົມຜົນຂອງຮູບແບບການດໍາເນີນຄະດີ; ປ່ຽນແປງໃໝ່ຮູບແບບຂອງຫ້ອງພິຈາລະນາຄະດີ; ຕຳແໜ່ງຕຸລາການໃນສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ ກໍ່ໄດ້ຮັບການປັບປຸງ, ເພີ່ມທະວີທັງດ້ານປະລິມານ ແລະ ຄຸນນະພາບ. ເຂດອຳນາດຂອງສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ ໄດ້ຮັບການກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງ, ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງ, ເຂສິດອຳນາດຂອງສານປະຊາຊົນຂັ້ນເມືອງໄດ້ຮັບການຂະຫຍາຍກວ້າງ. ກົນໄກຕິດຕາມກວດກາຂອງອົງການໂດຍປະຊາຊົນເລືອກຕັ້ງ ຕໍ່ການເຄື່ອນໄຫວຂອງສານປະຊາຊົນຂັ້ນຕ່າງໆ ໄດ້ຮັບການເພີ່ມທະວີ. ຄຸນນະພາບຂອງພະນັກງານສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ ໄດ້ຮັບການປັບປຸງຍົກສູງຂຶ້ນ(2); ຄຸນນະພາບຂອງການດຳເນີນຄະດີໃນການພິຈາລະນາຄະດີ ດີຂຶ້ນຢ່າງຈະແຈ້ງ; ຂັ້ນຕອນການບໍລິຫານຕຸລາການໃນສານ ໄດ້ຮັບການປ່ຽນໃໝ່ ເພື່ອຍົກສູງຄຸນນະພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນຂອງການດຳເນີນງານ; ຄໍາຕັດສິນ, ການຕັດສິນໃຈແລະກິດຈະກໍາບາງຢ່າງຂອງສານ ໄດ້ຖືກເປີດເຜີຍໃຫ້ສາທາລະນະ...
ຄຽງຄູ່ກັບບັນດາຜົນສຳເລັດທີ່ບັນລຸໄດ້ນັ້ນ, ການຈັດຕັ້ງກົງຈັກ ແລະ ສິດອຳນາດຂອງສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ ຍັງມີຂໍ້ບົກຜ່ອງທີ່ພາໃຫ້ມີຂໍ້ຈຳກັດໃນປະສິດທິຜົນຂອງສານ. ຖັນແຖວພະນັກງານ ລັດຖະກອນຂອງສານ ຍັງຂາດເຂີນ(3); ລະບອບແລະນະໂຍບາຍ ສຳລັບຕຳແໜ່ງຕຸລາການ ບໍ່ສອດຄ່ອງກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງວຽກງານ. ຂະບວນການຕຸລາການຍັງບໍ່ພຽງພໍ, ຫຼຸດປະສິດທິຜົນຂອງການພິຈາລະນາຄະດີຂອງສານ(4). ເງິນທຶນແລະສິ່ງອໍານວຍຄວາມສະດວກ ຍັງບໍ່ທັນຕອບສະໜອງໄດ້ກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງການປະຕິບັດພາລະໜ້າທີ່ ແລະ ວຽກງານຂອງສານ(5); ການຮ່ວມມືສາກົນດ້ານຍຸຕິທໍາຍັງຖືກຈຳກັດ(6). ກົນໄກນຳພາຂອງພັກຕໍ່ສານ ແລະ ການຕິດຕາມກວດກາຂອງອົງການໂດຍປະຊາຊົນເລືອກຕັ້ງ ຍັງມີຂໍ້ບົກພ່ອງ.
ປະຈຸບັນນີ້, ສະພາບການໃນໂລກ, ພາກພື້ນ ແລະ ໃນປະເທດກຳລັງມີການປ່ຽນແປງຢ່າງໄວວາ, ສ້າງໂອກາດທີ່ສະດວກດີ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງ ໃນການປະຕິບັດບັນດາເປົ້າໝາຍກ່ຽວກັບການປະຕິຮູບດ້ານຕຸລາການ. ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີສີ່ ແລະ ເສດຖະກິດດິຈິຕອນກຳລັງສ້າງການປ່ຽນແປງຫຼາຍຢ່າງໃນຊີວິດທາງເສດຖະກິດແລະສັງຄົມ. ເສດຖະກິດໃນປະເທດປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ຍ້ອນການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19 ແລະ ຄວາມບໍ່ໝັ້ນຄົງຂອງຕ່ອງໂສ້ການສະໜອງທົ່ວໂລກ. ການລະເມີດກົດໝາຍ, ອາດຊະຍາກຳ ແລະ ການຂັດແຍ້ງກັນ ມີຄວາມສັບສົນຂຶ້ນເລື້ອຍໆ; ປະກົດຮູບແບບອາດຊະຍາກຳໃໝ່ໆ ແລະ ອາດຊະຍາກຳໃໝ່ຫຼາຍ, ໂດຍສະເພາະອາດຊະຍາກຳທາງເຕັກໂນໂລຊີຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ອາດຊະຍາກຳທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ; ເຖິງວ່າອາດຊະຍາກຳສໍ້ລາດບັງຫຼວງໄດ້ຖືກກິດກັ້ນແລ້ວ ແຕ່ຍັງສັບສົນ ແລະ ສ້າງຄວາມຂັດຂ້ອງໃຈໃນສັງຄົມ.
ພ້ອມກັນນັ້ນ, ການປະຕິຮູບດ້ານຕຸລາການພວມປະເຊີນກັບຄວາມຂັດແຍ່ງລະຫວ່າງສະພາບການເຮັດວຽກໜັກເກີນໄປ ແລະ ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງຫຼຸດຈຳນວນພະນັກງານ; ລະຫວ່າງການປະຕິບັດລະບອບແລະນະໂຍບາຍຕາມກົດລະບຽບ ແລະ ການຮັບປະກັນລະບອບຕາມຄວາມຕ້ອງການຕົວຈິງ. ເນື້ອໃນກົດໝາຍ ແລະ ພິທີພິຈາລະນາຄະດີ ຍັງມີຂໍ້ບົກຜ່ອງຫຼາຍຢ່າງ, ບໍ່ຕອບສະໜອງຄວາມເປັນຈິງຂອງການແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ່ງ ແລະ ການຕໍ່ສູ້ກັບອາດຊະຍາກຳ, ການລະເມີດກົດໝາຍ, ການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະ ການໃຊ້ຈ່າຍຟຸມເຟືອຍ. ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ສັງຄົມຕໍ່ອົງການຕຸລາການ ແລະ ພະນັກງານຕຸລາການ ນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນ. ສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນຕ້ອງເປັນບ່ອນອີງທີ່ແທ້ຈິງຂອງປະຊາຊົນ ໃນການປົກປ້ອງຄວາມຍຸຕິທຳ ແລະ ສິດທິມະນຸດ; ເປັນເຄື່ອງມືທີ່ມີປະສິດທິຜົນເພື່ອປົກປ້ອງກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ຕ້ານອາດຊະຍາກຳທຸກປະເພດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.
ຕໍ່ໜ້າສະພາບການປະຈຸບັນຂອງລະບົບຕຸລາການທີ່ມີຂໍ້ຈຳກັດ ແລະ ບັນຫາຫຼາຍປະການດັ່ງກ່າວຂ້າງເທິງ, ເພື່ອປະຕິບັດເປົ້າໝາຍກໍ່ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ ໃຫ້ປະກົດເປັນຈິງນັ້ນ, ມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຕັ້ງທີ 6 ສະໄໝທີ 13 ໄດ້ກຳນົດໜ້າທີ່ຈຸດໜັກໃຈການ ຂອງການປະຕິຮູບດ້ານຕຸລາການ, ນັ້ນຄື: 1- ປັບປຸງນະໂຍບາຍແລະກົດໝາຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຂະບວນການຍຸຕິທຳ ໃຫ້ສົມບູຍແບບ. ກໍານົດສິດອໍານາດຂອງສານທີ່ຖືກຕ້ອງ ເພື່ອປະຕິບັດສິດອຳນາດຕຸລາການຢ່າງຄົບຖ້ວນແລະຖືກຕ້ອງ; 2- ກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງກ່ຽວກັບໜ້າທີ່ການພິຈາລະນາຄະດີຂັ້ນຕົ້ນ, ການພິຈາລະນາຄະດີອຸທອນ; ການກວດຄືນຄຳຕັດສິນ, ການຕັດສິນໃຈຕາມຂັ້ນຕອນ ແຄສເຊຊັ້ນ (cassation); ການກໍ່ສ້າງສານເອເລັກໂຕຣນິກ; 3- ສ້າງສະຖາບັນຂະບວນການຕຸລາການໂດຍມີການພິຈາລະນາຄະດີເປັນສູນກາງ, ການໂຕ້ວາທີເປັນວິທີບຸກທະລຸ; ຮັບປະກັນໃຫ້ການດຳເນີນຄະດີເປັນປະຊາທິປະໄຕ, ຍຸຕິທຳ, ມີອາລະຍະທຳ, ທັນສະໄໝ, ເຂັ້ມງວດ ແລະ ເຂົ້າເຖິງໄດ້. ປັບປຸງຍົກສູງປະສິດທິຜົນການເຂົ້າຮ່ວມຂອງປະຊາຊົນໃນການດຳເນີນຄະດີຂອງສານ. ການປ່ຽນແປງໃໝ່ການຈັດຕັ້ງແລະເຄື່ອນໄຫວຂອງສາປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ ແມ່ນຂະບວນວິວັດທີ່ຕ້ອງເປັນໄປ ເພື່ອຮັບໃຊ້ປະເທດຊາດ, ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນໄດ້ດີກວ່າເກົ່າ. ໃນນັ້ນ ສຸມໃສ່ບັນດາໜ້າທີ່ສະເພາະຄື: 1- ສ້າງລະບົບຕຸລາການຫວຽດນາມທີ່ເປັນເອກະລາດ, ເປັນມືອາຊີບ, ທັນສະໄໝ, ຍຸຕິທຳ, ເຂັ້ມງວດ, ຊື່ສັດ, ມີປະສິດທິພາບ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນ; 2- ຮັບປະກັນໃຫ້ສານມີອຳນາດ ແລະ ຄວາມສາມາດພຽງພໍ ທີ່ຈະຈັດການກັບການລະເມີດກົດໝາຍ, ແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນສັງຄົມ ແລະ ປະຕິບັດສິດອຳນາດສານຂອງປະເທດ; 3- ກໍ່ສ້າງບຸກຄະລາກອນສານ, ກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນ ຜູ້ພິພາກສາທີ່ສະອາດ ຊື່ສັດທ່ຽງທຳ, ມີຄຸນສົມບັດທາງດ້ານການເມືອງ, ເກັ່ງທາງດ້ານວິຊາຊີບ, ມີຄວາມຮອບຮູ້ດ້ານກົດໝາຍ, ທ່ຽງທຳ ແລະ ກ້າຫານ, ມີລະບຽບວິໄນ ແລະ ມີຄວາມເມດຕາ; ຜູ້ພິພາກສາທີ່ຊ່ຽວຊານ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ປັບໂຄງສ້າງຕຳແໜ່ງຕຸລາການ; 4- ປ່ຽນແປງໃໝ່ການຈັດຕັ້ງກົງຈັກຕາມທິດທາງກະທັດລັດຮັດກຸມ, ປະຕິບັດໜ້າທີ່ ແລະ ອຳນາດຕຸລາການໄດ້ເປັນຢ່າງດີ; 5- ຍົກສູງຄຸນນະພາບ, ປະສິດທິຜົນ ແລະ ກຽດສັກສີ ເພື່ອໃຫ້ສານເປັນຈຸດລວມແຫ່ງເຫດຜົນ ແລະຄວາມຍຸຕິທໍາຢ່າງແທ້ຈິງ; 6- ປັບປຸງພື້ນຖານວັດຖຸຂອງສານໃຫ້ທັນສະໄໝເທື່ອລະກ້າວ ແລະ ສ້າງສານເອເລັກໂຕຣນິກ.
ບາງວິທີແກ້ໄຂເພື່ອປ່ຽນແປງໃໝ່ກົງຈັກການຈັດຕັ້ງ ແລະ
ການເຄື່ອນໄຫວຂອງສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນໃນໄລຍະຈະມາເຖິງ
ທີໜຶ່ງ, ກຳນົດເນື້ອໃນ, ລັກສະນະ ແລະ ອັດຕະພາບນໍາໃຊ້ອໍານາດຕຸລາການຢ່າງຈະແຈ້ງ ເພື່ອເປັນພື້ນຖານໃນການສ້າງກົນໄກການມອບໝາຍງານທີ່ຊັດເຈນ, ການປະສານງານຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ແລະ ເພີ່ມທະວີການຄວບຄຸມການໃຊ້ອຳນາດລັດ, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງການສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ. ອ້າງອີງແນວຄວາມຄິດທົ່ວໄປຂອງສາກົນກ່ຽວກັບອຳນາດຕຸລາການຂອງປະເທດຕ່າງໆໃນທົ່ວໂລກ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ສະຖາບັນກົດໝາຍສົມບູນແບບ ແລະ ກໍານົດຢ່າງຊັດເຈນວ່າ: ອຳນາດຕຸລາການແມ່ນການເຄື່ອນໄຫວພິຈາລະນາຄະດີຂອງສານ; ການນຳໃຊ້ກົດໝາຍແລະຕັດສິນຄະດີ; ການຕີຄວາມກົດໝາຍ; ຕັດສິນພຶດຕິກຳຂອງອົງການຂອງລັດແລະພະນັກງານລັດຖະກອນ ແລະ ຄວາມຖືກຕ້ອງຕາມລັດຖະທຳມະນູນ, ຄວາມຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ ຂອງກົດໝາຍ ແລະ ເອກະສານທາງກົດໝາຍ. ອຳນາດຕຸລາການລວມມີ: 1- ສິດໃນການພິຈາລະນາຄະດີ; 2- ສິດຕັດສິນບັນຫາທີ່ກ່ຽວຂ້ອງເຖິງສິດທິມະນຸດ ແລະ ສິດທິພົນລະເມືອງ; 3- ສິດຕັດສິນຄວາມຖືກຕ້ອງຕາມລັດຖະທຳມະນູນ, ຄວາມຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ ຂອງເອກະສານທາງກົດໝາຍ(7).
ທີສອງ, ປັບປຸງລະບຽບການກ່ຽວກັບອຳນາດແລະການເຄື່ອນໄຫວຂອງສານປະຊາຊົນຂັ້ນຕ່າງໆ ເພື່ອປະຕິບັດອຳນາດຕຸລາການຢ່າງຄົບຖ້ວນ ແລະ ຖືກຕ້ອງ; ກຳນົດໜ້າທີ່ພິຈາລະນາຄະດີຂັ້ນຕົ້ນ, ການພິຈາລະນາຄະດີອຸທອນ ແລະ ການກວດຄືນຄຳຕັດສິນ ໃຫ້ຊັດເຈນຕາມລະດັບການພິຈາລະນາຄະດີ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນຕາມການແບ່ງຂັ້ນຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານ; ຊີ້ແຈງຂີດອຳນາດ ແລະ ຂັ້ນຕອນການດຳເນີນການຕາມຄຳຮ້ອງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສິດທິມະນຸດ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ກົນໄກຄຸ້ມຄອງພາຍໃນຂອງສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ, ຄົ້ນຄວ້າການຈັດຕັ້ງອົງການບໍລິຫານສະເພາະ ເພື່ອປະຕິບັດໜ້າທີ່ທີ່ບໍ່ກ່ຽວຂ້ອງໂດຍກົງກັບການພິຈາລະນາຄະດີ. ສ້າງຕັ້ງສະພາຕຸລາການແຫ່ງຊາດ ເຊິ່ງມີໜ້າທີ່ກຳນົດຍຸດທະສາດ ແລະ ແຜນການດຳເນີນງານຂອງສານ, ລະບອບ, ນະໂຍບາຍ ແລະອື່ນໆ ສຳລັບການເຄື່ອນໄຫວຕຸລາການ. ສ້າງຂະບວນການທາງກົດໝາຍໂດຍມີການພິຈາລະນາຄະດີເປັນສູນກາງ, ກຳນົດສິດອຳນາດ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງສະມາຊິກແຕ່ລະຄົນທີ່ເຂົ້າຮ່ວມໃນຄະນະກຳມະການພິຈາລະນາຄະດີ ໃຫ້ຈະແຈ້ງຍິ່ງຂຶ້ນ. ກຳນົດຕຳແໜ່ງແລະບົດບາດຂອງສານຢ່າງຈະແຈ້ງ ໃນການພົວພັນກັບອົງການທີ່ດຳເນີນຂະບວນການພິຈາລະນາອື່ນໆ. ປັບປຸງຂັ້ນຕອນການດຳເນີນຄະດີໃຫ້ສົມບູນແບບ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ຂໍ້ກຳນົດກ່ຽວກັບຫຼັກຖານ, ກົດການພິສູດ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນການພິສູດ ເພື່ອຮັບປະກັນການໂຕ້ວາທີໃນສານມີສາລະສຳຄັນຫຼາຍຂຶ້ນ. ສ້າງກົນໄກຂະບວນການຕຸລາການ ເພື່ອປົກປ້ອງສິດທິມະນຸດ. ປັບປຸງປະສິດທິພາບການດຳເນີນຄະດີໃຫ້ເປັນໄປໄດ້, ເປັນເອກະພາບ ແລະ ສອດຄ່ອງເໝາະສົມ.
ທີສາມ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບແຫຼ່ງບຸກຄະລາກອນຂອງສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນໃຫ້ເປັນມືອາຊີບ ແລະ ມີສະຕິປັນຍາ, ມີຄວາມກ້າຫານແລະຄວາມເມດຕາ, ອຸທິດຕົນ ແລະ ຍຸຕິທໍາ ໃນທິດທາງ: ປ່ຽນແປງໃໝ່ໂຄງສ້າງຕຳແໜ່ງຕຸລາການ, ປັບປຸງສະຖາບັນຍັດຜູ້ພິພາກສາໃຫ້ສົມບູນແບບ ທັງໂຄງສ້າງລະດັບຊັ້ນ ຕຳແໜ່ງ, ການຈັດສັນຜູ້ພິພາກສາໃນທຸກລະດັບຂອງສານ ແລະ ກົນໄກການຄວບຄຸມດູແລແລະຈັດການກັບຜູ້ລະເມີດ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ວຽກງານການຄັດເລືອກ, ແຕ່ງຕັ້ງ; ຂະຫຍາຍແຫຼ່ງຂອງການແຕ່ງຕັ້ງຜູ້ພິພາກສາ; ເພີ່ມທະວີວຽກງານຝຶກອົບຮົມ, ບຳລຸງສ້າງ ແລະ ຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງແຫຼ່ງບຸກຄະລາກອນ. ສ້າງລະບອບແລະນະໂຍບາຍທີ່ເໝາະສົມສຳລັບພະນັກງານຕຸລາການເຊັ່ນ ລະບອບເງິນເດືອນ, ນະໂຍບາຍຄ່າຕອບແທນ; ມີກົນໄກທີ່ມີປະສິດທິຜົນ ໃນການປົກປ້ອງຜູ້ພິພາກສາເພື່ອຮັກສາຄວາມເປັນເອກະລາດຂອງຕຸລາການ.
ທີສີ່, ເພີ່ມທະວີສິ່ງອຳນວຍຄວາມສະດວກດ້ານວັດຖຸ, ຮັບປະກັນແຫຼ່ງກຳລັງ, ໃນນັ້ນ ສຸມໃສ່ປັບປຸງລະບອບລະບຽບກົດໝາຍໃຫ້ສົມບູນແບບ, ມີຄວາມຮັບຮູ້ທີ່ຖືກຕ້ອງ ກ່ຽວກັບທີ່ຕັ້ງ ແລະ ບົດບາດສະເພາະຂອງສານ, ຈາກນັ້ນ ມີກົນໄກຮັບປະກັນແຫຼ່ງກຳລັງຢ່າງພຽງພໍ ໃນການໃຊ້ສິດຕຸລາການ. ເສີມສ້າງສິ່ງອໍານວຍຄວາມສະດວກດ້ານວັດຖຸຂອງລະບົບສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ ຕາມທິດຄົບຊຸດ, ທັນສະໄໝ ແລະ ເໝາະສົມກັບບົດບາດທີ່ຕັ້ງ ຂອງອົງການຕຸລາການ. ມີກົນໄກການເງິນສະເພາະ ແລະ ຈັດແບ່ງງົບປະມານຢ່າງສົມເຫດສົມຜົນ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການວຽກງານຂອງສານ.
ທີຫ້າ, ສ້າງສານເອເລັກໂຕຮນິດ ເພື່ອຍ້າຍການດຳເນີນງານສ່ວນໜຶ່ງຂອງສານ ຈາກພື້ນທີ່ຕົວຈິງ ໄປສູ່ພື້ນທີ່ດິຈິຕອນ ແນໃສ່ຍົກສູງຄວາມສາມາດ ແລະ ປະສິດທິພາບການເຄື່ອນໄຫວຂອງສານ, ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນໃຫ້ເຂົ້າເຖິງຄວາມຍຸຕິທຳໄດ້ສະດວກໄວວາ. ສ້າງສານເອເລັກໂຕຮນິດມຸ່ງສູ່ການປະຕິບັດງານ ແລະ ການຍົກສູງຄວາມສາມາດໃນຫານຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານສານ ບົນຖານດິຈິຕອນ. ຕາມນັ້ນ, ສານເອເລັກໂຕຮນິກປະກອບສ່ວນສະໜອງການບໍລິການດ້ານຕຸລາການສາທາລະນະ ເພື່ອຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນໄດ້ດີຂຶ້ນ, ຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ພິພາກສາໃນການປັບປຸງປະສິດທິຜົນ ແລະ ຄຸນນະພາບຂອງການດຳເນີນງານ, ຜັນຂະຫຍາຍການເຄື່ອນໄຫວດຳເນີນຄະດີອອນໄລນ໌. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ສານເອເລັກໂຕຮນິກປະກອບສ່ວນເພີ່ມທະວີຄວາມເປີດເຜີຍ ແລະ ຄວາມໂປ່ງໃສໃນການດຳເນີນງານຂອງສານ ແລະ ເຊື່ອມຕໍ່ກັບເວທີດິຈິຕອນອື່ນໆ ເພື່ອແບ່ງປັນຊັບພະຍາກອນ ແລະ ຮັບໃຊ້ຂະບວນການສ້າງສັງຄົມດິຈິຕອນ ແລະ ເສດຖະກິດດິຈິຕອນ, ປັບປຸງປະສິດທິພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນ ຂອງການຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານປະເທດ.
ທີຫົກ, ເພີ່ມທະວີການຮ່ວມມືສາກົນ, ໃນນັ້ນສຸມໃສ່ການປັບປຸງ ແລະ ບູລະນະກົດໝາຍກ່ຽວກັບການຮ່ວມມືສາກົນ; ເພີ່ມທະວີການເຈລະຈາ ເຊັນສັນຍາສາກົນສອງຝ່າຍ ແລະ ຫຼາຍຝ່າຍ ໃນຂົງເຂດຍຸຕິທຳ, ກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນ ຮ່ວມມືກັບບັນດາປະເທດເພື່ອນບ້ານໃກ້ຄຽງ, ບັນດາປະເທດໃນພາກພື້ນ ແລະ ບັນດາປະເທດທີ່ມີການພົວພັນແບບດັ້ງເດີມ, ປະເທດທີ່ມີລະບົບຕຸລາການທີ່ພັດທະນາທັນສະໄໝ. ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານທີ່ມີຄວາມສາມາດ ແລະ ຄວາມຊ່ຽວຊານດ້ານກົດໝາຍສາກົນ, ໂດຍສະເພາະຜູ້ພິພາກສາ, ຜູ້ນຳສຳຄັນຂອງສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ ແລະ ພະນັກງານທີ່ປະຕິບັດການຮ່ວມມືສາກົນໂດຍກົງໃນການດຳເນີນຄະດີຂອງສານ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ. ເພີ່ມທະວີການແລກປ່ຽນບົດຮຽນສາກົນໃນຂົງເຂດຕຸລາການ, ຍົກສູງບົດບາດ, ທີ່ຕັ້ງຂອງສານໃນບັນດາສະຖາບັນສາກົນທີ່ຫວຽດນາມເປັນສະມາຊິກ. ຍູ້ແຮງການຮ່ວມມືສາກົນໃນການແກ້ໄຂ ແລະ ພິພາກສາຄະດີທາງແພ່ງ, ຄະດີອາຍາ ແລະ ຄະດີປົກຄອງ ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບອົງການຕ່າງປະເທດ.
ທີເຈັດ, ການເພີ່ມທະວີການນຳພາຂອງພັກຕໍ່ລະບົບສານປະຊາຊົນ ແມ່ນປັດໄຈທີ່ສຳຄັນພິເສດ ເພື່ອທີ່ຮັບປະກັນຄວາມສຳເລັດຂອງວຽກງານປະຕິຮຸບດ້ານຕຸລາການ. ພັກນຳພາສານ, ແຕ່ຍັງຮັບປະກັນການເຄົາລົບຫຼັກການຄວາມເປັນເອກະລາດດ້ານຕຸລາການ, ບໍ່ແຊກແຊງເຂົ້າການດຳເນີນຂະບວນການພິຈາລະນາສະເພາະຄະດີທີ່ກະທົບຕໍ່ຄວາມຍຸຕິທຳ. ດັ່ງນັ້ນ, ຈຳເປັນຕ້ອງສ້າງຮູບແບບການຈັດຕັ້ງພັກ ແລະ ຈັດບຸກຄະລາກອນທີ່ເໝາະສົມເຂົ້າຮ່ວມໃນຄະນະກຳມະການພັກ ຕາມທິດທາງຕໍ່ໄປນີ້: ອົງຄະນະພັກຂອງສານປະຊາຊົນສູງສຸດປະກອບດ້ວຍອົງການຈັດຕັ້ງພັກຂອງສານປະຊາຊົນສູງສຸດ, ອົງການຈັດຕັ້ງພັກຂອງສານປະຊາຊົນຊັ້ນສູງ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງພັກຂອງສານປະຊາຊົນຂັ້ນຕົ້ນພິເສດ. ຄະນະກຳມະການພັກສານປະຊາຊົນສູງສຸດຢູ່ພາຍໃຕ້ການນຳພາໂດຍກົງຂອງກົມການເມືອງແລະຄະນະເລຂາທິການສູນກາງພັກ. ສ້າງຕັ້ງອົງຄະນະພັກຂອງສານປະຊາຊົນອຸທອນທີ່ຂຶ້ນໂດຍກົງກັບອົງຄະນະພັກແຂວງ ຫຼື ນະຄອນສັງກັດສູນກາງ ເຊິ່ງລວມມີອົງການຈັດຕັ້ງພັກຂອງສານປະຊາຊົນອຸທອນ ແລະ ສານປະຊາຊົນຂັ້ນຕົ້ນພາກພື້ນ. ຈັດຫົວໜ້າຜູ້ພິພາກສາສານທຸກລະດັບ ໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມເປັນກຳມະການພັກໃນລະດັບດຽວກັນ ໂດຍມີຕຳແໜ່ງສູງກວ່າຕຳແໜ່ງປະຈຸບັນ ແລະ ເໝາະສົມກັບທ້ອງຖິ່ນ. ຕາມນັ້ນ, ຫົວໜ້າຜູ້ພິພາກສາສານປະຊາຊົນສູງສຸດເປັນກຳມະການກົມການເມືອງ, ກຳມະການຄະນະເລຂາທິການສູນກາງ. ຫົວໜ້າຜູ້ພິພາກສາສານປະຊາຊົນອຸທອນຢູ່ແຂວງ, ນະຄອນສັງກັດສູນກາງ ແລະ ແຂວງທີ່ມີປະຊາກອນຈຳນວນຫຼາຍ ແລະ ເປັນສູນກາງການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ແລະ ວັດທະນະທຳຂອງປະເທດນັ້ນ ເປັນກຳມະການປະຈຳຄະນະພັກແຂວງ; ຫົວໜ້າຜູ້ພິພາກສາສານປະຊາຊົນແຂວງທີ່ຍັງເຫຼືອ ເປັນກຳມະການຄະນະບໍລິຫານງານພັກແຂວງ. ຫົວໜ້າຜູ້ພິພາກສາສານປະຊາຊົນຊັ້ນສູງ ແລະ ຫົວໜ້າຜູ້ພິພາກສາສານປະຊາຊົນຂັ້ນຕົ້ນພິເສດ ເປັນກຳມະການຄະນະບໍລິຫານງານພັກສານປະຊາຊົນສູງສຸດ. ຫົວໜ້າສານປະຊາຊົນຂັ້ນຕົ້ນພາກພື້ນ ເປັນກຳມະການຄະນະບໍລິຫານງານພັກສານປະຊາຊົນອຸທອນ./.
-----------------------
(1) ຂໍ້ 3, ມາດຕາ 102 ລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013.
(2) ໃນປະຈຸບັນ, ລະບົບສານປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນມີສາດສະດາຈານ, ຮອງສາດສະດາຈານ 3 ຄົນ, ປະລີນຍາເອກ 47 ຄົນ, ປະລິນຍາໂທ 2.205 ຄົນ, ປະລິນຍາຕີ 10.939 ຄົນ, ສ່ວນທີ່ເຫຼືອມີຄຸນສົມບັດທີ່ເໝາະສົມກັບມາດຕະຖານຕໍາແໜ່ງ ແລະ ໜ້າທີ່ທີ່ຮັບຜິດຊອບ; ປະລິນຍາຕີ ຫຼື ຊັ້ນສູງທາງທິດສະດີການເມືອງ 2.342 ຄົນ, ທິດສະດີການເມືອງລະດດັບກາງ 4.187 ຄົນ.
(3) ຈຳນວນບັນຈຸພະນັກງານທີ່ຈັດສັນໂດຍຄະນະກຳມະການປະຈຳສະພາແຫ່ງຊາດຕັ້ງແຕ່ປີ 2012 ຕາມຈຳນວນຄະດີທີ່ສານທຸກລະດັບຕ້ອງຈັດການມີ 303.848 ຄະດີ/ປີ. ເຖິງດຽວນີ້, ຈຳນວນຄິດີທີ່ຕ້ອງໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂໃນແຕ່ລະປີເພີ່ມຂຶ້ນເກືອບສອງເທົ່າ ແລະ ຄາດວ່າຈະເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງໃນປີຕໍ່ໆໄປ, ໃນຂະນະທີ່ຈຳນວນພະນັກງານທີ່ຈັດສັນນ້ອຍກວ່າປີ 2012 ເນື່ອງຈາກຕ້ອງປະຕິບັດມະຕິສະບັບເລກທີ 39-NQ/TW, ລົງວັນທີ 17 ເມສາ 2015, ຂອງກົມການເມືອງສູນການພັກ, “ວ່າດ້ວຍການຫຼຸດການບັນຈຸພະນັກງານ ແລະ ການປັບໂຄງສ້າງພະນັກງານ, ລັດຖະກອນ ແລະ ພາລະກອນ”
(4) ຕົວຢ່າງ, ຍັງຄົງກຳນົດສິດທິແລະຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງສານ ໃນການລວບລວມພະຍານຫຼັກຖານໃນການດຳເນີຄະດີແພ່ງ; ບໍ່ມີບົດລົງໂທດທີ່ເຂັ້ມງວບກັບຜູ້ທີ່ບໍ່ໃຫ້ເອກະສານ, ຫຼັກຖານ; ບໍ່ມີກົດລະບຽບສະເພາະກ່ຽວກັບການດຳເນີນຄະດີທາງເອເລັກໂຕຮນິກ ເພື່ອໃຫ້ປະຊາຊົນເຂົ້າເຖິງຄວາມຍຸຕິທຳໄດ້; ບໍ່ໃຫ້ຄວາມສໍາຄັນກັບຄວາມເປັນໄປໄດ້ ແລະ ຄວາມຄຸ້ມຄ່າຂອງການດໍາເນີນຄະດີທາງກົດຫມາຍ ເຊິ່ງນຳໄປສູ່ການບັງຄັບໃຊ້ຄໍາຕັດສິນຂອງສານຢ່າງຈໍາກັດ.
(5) ກົນໄກການຈັດສັນເງິນໃຫ້ສານຍັງຂຶ້ນກັບລັດຖະບານ ເຊິ່ງຈຳກັດການເຄື່ອນໄຫວຄຸ້ມຄອງ ແລະ ນຳໃຊ້ງົບປະມານຂອງສານ ແລະ ນຳໄປສູ່ຄວາມຮັບຮູ້ທີ່ບໍ່ເໝາະສົມຕໍ່ບົດບາດ ແລະ ຄວາມເປັນເອກະລາດຂອງສານ ໃນສ່ວນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບອົງການອື່ນຂອງລັດ.
(6) ຈຳນວນສົນທິສັນຍາສາກົນກ່ຽວກັບການຊ່ວຍເຫຼືອທາງກົດໝາຍຮ່ວມກັນໃນເລື່ອງທາງອາຍາແລະທາງແພ່ງ ມີຈຳນວນນ້ອຍ; ຜູ້ພິພາກສາແລະພະນັກງານສານ ບໍ່ມີປະສົບການຫຼາຍໃນກົດໝາຍລະຫວ່າງປະເທດ ແລະ ມີທັກສະພາສາຕ່າງປະເທດຈໍາກັດ.
(7) ອ້າງເຖິງມາດຕາ 3 ຂອງລັດຖະທໍາມະນູນແຫ່ງສະຫະລັດອາເມລິກາ; ເບິ່ງເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບລະບົບຂອງສະຫະລາຊະອານາຈັກໄດ້ທີ່ https://www.judiciary.uk/about-the-judiciary/our-justice-system/jud-acc-ind/judges-and-parliament/
- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດສະບັບທີ 1006 (ເດືອນມັງກອນ 2023)
