ວກ. - ຄຽງຄູ່ກັບບັນດາຜົນສຳເລັດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ຮອບດ້ານ ແລະ ມີຄວາມສຳຄັນທາງປະຫວັດສາດຕະຫຼອດໄລຍະເວລາເກືອບ 40 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ນັ້ນ, ຫວຽດນາມຍັງຕ້ອງປະເຊີນກັບຄວາມຫຍູ້ງຍາກ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງ, ໃນນັ້ນ, ການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ໃນບາງຂົງເຂດ, ດັ່ງທີ່ທ່ານເລຂາທິການໃຫຍ່ ຫງວຽນຝູຈ້ອງ ຊີ້ໃຫ້ເຫັນ ຍັງຄົງເຄັ່ງຮ້ອນແລະສັບສົນ ດ້ວຍການສະແດງອອກທີ່ນັບມື້ນັບເລິກແລບແນບນຽນ, ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມຄັບຂ້ອງໃຈໃນ​ສັງ​ຄົມ​, ສົ່ງຜົນກະທົບ​ຕໍ່​ຄວາມ​ຢູ່​ລອດ​ຂອງ​ພັກ​ກອມ​ມູນິດ​ຫວຽດນາມ ​ແລະ ລະບອບການປົກຄອງປະເທດ. ຄວາມຕ້ອງການອັນ​ຮີບ​ດ່ວນ​ໃນ​ປະຈຸ​ບັນ​ເພື່ອ​ປະຕິບັດ​ວຽກ​ງານ​ປ້ອງ​ກັນ ​ແລະ ຕ້ານ​ການ​ສໍ້​ລາດ​ບັງ​ຫຼວງ​ຢ່າງ​ມີ​ປະສິດທິ​ຜົນ ​ແມ່ນ​ສຸມ​ໃສ່​ສ້າງຮາກຖານ​ຍຸດ​ທະ​ສາດ 3 ປະການ​ຄື: ​ສະ​ຖາ​ບັນ, ​ເສດຖະກິດ ​ແລະ ວັດທະນະທຳ.

ກ່ຽວ​ກັບ​ວຽກ​ງານການ​ປ້ອງ​ກັນ ​ແລະ ຕ້ານ​ການ​ສໍ້​ລາດ​ບັງ​ຫຼວງ ​ແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້​ໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາ

ການສໍ້ລາດບັງຫຼວງບໍ່ພຽງແຕ່ເຮັດໃຫ້ງົບປະມານຂອງປະເທດ ແລະເງິນຂອງປະຊາຊົນໝົດໄປເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງເຮັດໃຫ້ສູນເສຍພະນັກງານ ແລະເຊາະຫຼຸ້ຍຄວາມໄວ້ວາງໃຈຂອງປະຊາຊົນຕໍ່ອຳນາດການປົກຄອງອີກນຳ. ນີ້ແມ່ນບັນຫາທີ່ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມຮັບຮູ້ຢ່າງຈະແຈ້ງຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນ, ເພາະວ່າ ມັນກ່ຽວຂ້ອງກັບການຢູ່ລອດຂອງລະບອບການປົກຄອງ ແລະບົດບາດການນຳພາຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ. ຕັ້ງແຕ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ VII, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ລະບຸວ່າ ການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແມ່ນໜຶ່ງໃນສີ່​ຄວາມ​ສ່ຽງ​ຕໍ່​ພັກ ​ແລະ ການ​ປະຕິວັດ​ຫວຽດນາມ, ກາຍ​ເປັນ “ຄວາມ​ສ່ຽງໃຫຍ່ທີ່​ຂົ່ມຂູ່​ຄວາມ​ຢູ່​ລອດ​ຂອງ​ລະບອບ​ການປົກຄອງຂອງ​ພວກ​ເຮົາ”⁽¹⁾ ແມ່ນ “ຄວາມທ້າທາຍຮ້າຍແຮງຕໍ່ບົດບາດນຳພາຂອງພັກ ແລະປະສິດທິຜົນການຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານຂອງລັດ”⁽²⁾; ມາເຖິງປະຈຸບັນ “ຍັງແມ່ນຄວາມສ່ຽງໜຶ່ງທີ່ຂົ່ມຂູ່ຄວາມຢູ່ລອດຂອງພັກ ແລະລະບອບການປົກຄອງຂອງພວກເຮົາ”⁽³⁾. ດັ່ງນັ້ນ, ການຕໍ່ສູ້ປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ ຈຶງເປັນວຽກງານທີ່ຈຳເປັນແລະຫຼີກລ່ຽງບໍ່ໄດ້, ທ່າອ່ຽງທີ່ບໍ່ສາມາດຕ່າວປີ້ນໄດ້.

ຕໍ່ໜ້າສະຖານະການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ທີ່ຮ້າຍແຮງແລະສັບສົນນັ້ນ, ກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 5 ສະໄໝທີ XI ໄດ້ຕັດສິນຕົກລົງຈັດຕັ້ງຄະນະກຳມະການສູນກາງວ່າດ້ວຍການປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ພາຍໃຕ້ກົມການເມືອງສູນກາງ ໂດຍມີສະຫາຍເລຂາທິການໃຫຍ່ເປັນຫົວໜ້າຄະນະ ເພື່ອຊີ້ນຳວຽກ​ງານ​ປ້ອງ​ກັນ ​ແລະ ຕ້ານ​ການ​ສໍ້​ລາດ​ບັງ​ຫຼວງ​ໃນ​ທົ່ວ​ປະ​ເທດ​ໂດຍ​ກົງ ​ແລະ ຮອບດ້ານ. ໃນເວລານກວ່າ 10 ປີທີ່ຜ່ານມາ, ວຽກ​ງານ​ປ້ອງ​ກັນ ​ແລະ ຕ້ານ​ການ​ສໍ້​ລາດ​ບັງ​ຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ ໄດ້ຮັບການຊີ້ນຳແລະນຳພາຢ່າງດຸເດືອດ ດ້ວຍຄວາມຕັດສິນໃຈທາງການເມືອງທີ່ສູງຫຼາຍ ແລະໄດ້ດຳເນີນການຢ່າງເປັນແບບສະບັບ ແລະ ລົງເລິກຫຼາຍຂຶ້ນດ້ວຍຈິດໃຈຂອງ “ຄວາມເດັດດ່ຽວ, ຄວາມໜຽວແໜ້ນ, ບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ບໍ່ຢຸດເຊົາ, ບໍ່ມີເຂດຫວງຫ້າມ, ບໍ່ມີຂໍ້ຍົກເວັ້ນ”; ຍ້ອນແນວນັ້ນ, ຈຶງມີການຄົ້ນພົບແລະຈັດການຄະດີຮ້າຍແຮງຫຼາຍຄະດີ, ໂດຍໄດ້ຮັບຄວາມສົນໃຈເປັນພິເສດຈາກຄວາມຄິດເຫັນຂອງປະຊາຊົນ ແລະສ້າງເຄື່ອງໝາຍທີ່ດີໄວ້ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ; ປະກອບສ່ວນ​ຮັກສາ​ສະຖຽນ​ລະ​ພາບ​ດ້ານ​ການ​ເມືອງ, ຊຸກຍູ້​ການ​ພັດທະນາ​ເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ກໍ່ສ້າງ​ພັກ ​ແລະ ລະບົບ​ການ​ເມືອງທີ່​ປອດ​ໃສແລະເຂັ້ມ​ແຂງ; ສ້າງ​ຜົນ​ກະທົບ​ທາງ​ບວກ ​ແລະ ​ເຜີຍ​ແຜ່​ຄວາມ​ຕັດສິນ​ໃຈ​ຢ່າງ​ແຂງ​ກ້າ​ໃນ​ການ​ປ້ອງ​ກັນ ​ແລະ ຕ້ານ​ການ​ສໍ້​ລາດ​ບັງ​ຫຼວງ ​ແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້​ໃນ​ສັງຄົມ ​ແລະໃນຖັນແຖວ​ພະນັກງານ, ສະມາຊິກ​ພັກ; ປັດປະຕິເສດທັດສະນະທີ່ຜິດພາດ ບິດເບືອນ ຍຸຍົງ ແລະ ຕ້ານຢັນທຳລາຍ ຂອງບັນດາອິດທິກໍາລັງສັດຕູກ່ຽວກັບບັນຫານີ້. ຕາມລາຍງານດັດຊະນີການຮັບຮູ້ການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ (CPI) ປະຈຳປີ 2022 ຂອງອົງການຄວາມໂປ່ງໃສສາກົນ (TI), ຫວຽດນາມແມ່ນໜຶ່ງໃນຫົກປະເທດໃນພາກພື້ນອາຊີປາຊີຟິກທີ່ມີຄວາມກ້າວໜ້າໂດດເດັ່ນ ໂດຍມີ 42 ຄະແນນ, ເພີ່ມຂຶ້ນ 9 ຄະແນນນັບຕັ້ງແຕ່ປີ 2018⁽⁴⁾.

ຂະບວນການສະຫຼຸບຜົນງານການປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ໃນໄລຍະປີ 2012-2022 ໄດ້ຖອດຖອນບົດຮຽນແລະປະສົບການທີ່ລ້ຳຄ່າຫຼາຍຢ່າງ ເຊິ່ງເປັນພື້ນຖານທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອ​ໃຫ້​ລະບົບ​ການ​ເມືອງ​ທັງໝົດ ສືບ​ຕໍ່​​ຕໍ່ສູ້​ຕ້ານ​ການ​ສໍ້​ລາດ​ບັງ​ຫຼວງ​ແລະຄວາມ​ຫຍໍ້​ທໍ້ຢ່າງເດັດດ່ຽວໜຽວແນ້ນ ​ໃນ​ໄລຍະ​ຈະ​ມາ​ເຖິງ.

ສາມພື້ນຖານ​ເພື່ອ​ປະຕິບັດ 4 ​ເປົ້າ​ໝາຍຂອງວຽກງານການ​ປ້ອງ​ກັນ ​ແລະ
ຕ້ານ​ການ​ສໍ້​ລາດ​ບັງ​ຫຼວງ ​ແລະ ຄວາມຫຍໍ້ທໍ້

ຄຽງຄູ່ກັບການຊຸກຍູ້ການກວດຈັບແລະການຈັດການການກະທຳສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ນັ້ນ, ຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ເຖິງການປ້ອງກັນແລະກວດຈັບຢ່າງໄວ ແລະ ຈັດການຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນ, ບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ການລະເມີດເລັກໆນ້ອຍໆ ສະສົມເປັນການລະເມີດຂະໜາດໃຫຍ່; ຖື “ການປ້ອງກັນ” ເປັນຫຼັກ ພື້ນຖານ ໄລຍະຍາວ, “ການຕ້ານ” ເປັນສິ່ງສຳຄັນ ຮີບດ່ວນ. ໃນຊຸມປີທີ່ຈະມາເຖິງ, ວຽກງານການປ້ອງກັນການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ຕ້ອງມຸ່ງສູ່ເປົ້າໝາຍສູງສຸດທີ່ພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຄົນ ໃນແຕ່ລະທ້ອງຖິ່ນ ອົງການ ໜ່ວຍງານຕ່າງໆ ຈະ “ບໍ່ສາມາດ”, “ບໍ່ກ້າ”, “ບໍ່ຕ້ອງການ” ແລະ “ບໍ່ຢາກ” ສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ກະທຳຫຍໍ້ທໍ້. ນີ້ແມ່ນເປົ້າໝາຍພື້ນຖານສີ່ປະການຂອງການຕໍ່ສູ້ ເພື່ອປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ໃນປະຈຸບັນ. ເພື່ອໃຫ້ບັນລຸເປົ້າໝາຍເຫຼົ່ານັ້ນ ຈຳເປັນຕ້ອງມີແຜນຍຸດທະສາດທີ່ຄົບຊຸດ ຮອບດ້ານ ແລະບຸກທະລຸ ໃນທຸກຂົງເຂດການເມືອງ ເສດຖະກິດ ວັດທະນະທຳ ແລະສັງຄົມ; ໃນນັ້ນ, ສຸມໃສ່ສາມຮາກຖານຄື: ສະຖາບັນ ເສດຖະກິດ ແລະ ວັດທະນະທຳ.

ທີໜຶ່ງ, ກ່ຽວກັບສະຖາບັນ.

ກ່ອນ​ອື່ນ​ໝົດ, ຕ້ອງ​ມີ​ລະບົບ​ສະ​ຖາ​ບັນ​ທີ່ລະອຽດ ​ແລະ ​ເຂັ້ມ​ງວດ ​ເພື່ອ​ປິດ​ຊ່ອງ​ຫວ່າງ ​ແລະ ຊ່ອງໂ​ຫວ່​ໃນ​ແຕ່ລະ​ກົນ​ໄກ, ນະ​ໂຍບາຍ ​ແລະ ກົດໝາຍ. ການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ມີຄວາມເຊື່ອມໂຍງຢ່າງໃກ້ຊິດກັບອຳນາດ ເຊິ່ງດຳເນີນການໂດຍຜູ້ທີ່ມີຕຳແໜ່ງແລະອຳນາດ. ຜູ້​ທີ່ໄດ້ຮັບມອບ​ໝາຍ​ໃຫ້ໃຊ້​ອຳນາດ​ຈະຕ້ອງ​ຮັບ​ໃຊ້​ປະຊາຊົນ, ຮັບຜິດຊອບ​ຕໍ່​ປະຊາຊົນ ແລະ ​ຢູ່ພາຍ​ໃຕ້​ການຕິດຕາມກວດກາຂອງ​ປະຊາຊົນ. ສະນັ້ນ, ຍິ່ງກວ່າເວລາໃດໝົດ, ອຳນາດທັງໝົດຈຶງຕ້ອງໄດ້ຮັບການຄວບຄຸມຢ່າງເຂັ້ມງວດ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຜູ້ໃດສາມາດສວຍໃຊ້ອຳນາດ ຫຼືໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກອຳນາດ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດສ່ວນຕົວໄດ້, ຕ້ອງ “ຂັງອຳນາດໄວ້ໃນກົງກົນໄກ”. ມະຕິໝາຍເລກ 27-NQ/TW ລົງວັນທີ 9 ພະຈິກ 2022 ຂອງກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 6 ສະໄໝທີ XII “ວ່າດ້ວຍການສືບຕໍ່ການສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະ ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ ໃນໄລຍະໃໝ່” ໂດຍລະບຸວ່າ: ປັບປຸງກົນໄກການໃຊ້ອຳນາດລັດ, ກຳນົດບົດບາດ ຕຳແໜ່ງ ໜ້າທີ່ ອຳນາດສະເພາະ ຂອງແຕ່ລະອົງການຂອງລັດ ໃຫ້ຈະແຈ້ງກວ່າອີກ ແລະ ສາຍພົວພັນລະຫວ່າງບັນດາອົງການຂອງລັດ ໃນການປະຕິບັດບັນດາສິດ ອຳນາດນິຕິບັນຍັດ, ອຳນາດບໍລິຫານ, ອຳນາດຕຸລາການ; ຄົ້ນຄວ້າການກໍ່ຕັ້ງສະຖາບັນໃໝ່ໆ ເພື່ອຄວບຄຸມອຳນາດ, ປ້ອງກັນແລະຕໍ່ສູ້ຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້.

ໃນ​ຊຸມ​ປີ​ຕໍ່​ໄປ, ຄວາມ​ຮຽກຮ້ອງ​ຕ້ອງການ ​ແລະ ໜ້າທີ່​ແມ່ນ ​ຍູ້​ແຮງ​ການ​ທົບທວນ, ​ເພີ່ມ​ເຕີມ ​ແລະ ປັບປຸງ​ກົດລະບຽບຂອງ​ພັກ, ນະ​ໂຍບາຍແລະກົດໝາຍ​ຂອງ​ລັດ ​ໃນ​ທຸກ​ຂົງ​ເຂດໃຫ້ສົມບູນ, ​ແກ້​ໄຂຊ່ອງ​ຫວ່າງແລະຄວາມບໍ່ພຽງພໍໂດຍທັນທີ​ໃນ​ການ​ຄຸ້ມ​ຄອງບໍລິຫານເສດຖະກິດແລະສັງຄົມ, ພິ​ເສດ​ແມ່ນ ​ໃນ​ຂົງ​ເຂດການປະມູນ, ການເໝົາຈ້າງ, ການຄຸ້ມຄອງແລະນຳໃຊ້ທີ່ດິນ ແລະ ການເງິນ; ກົດລະບຽບການຊໍາລະເງິນ ແລະການເຮັດທຸລະກໍາໂດຍບໍ່ໃຊ້ເງິນສົດ... ໃນສ່ວນຂອງສະຖາບັນປ້ອງກັນການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້, ໃຫ້ສຸມໃສ່ການເຮັດໃຫ້ກົນໄກຄວບຄຸມອຳນາດສົມບູນແບບໃນຂົງເຂດທີ່ເຄີຍເກີດການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້, ເຄີຍເກີດການຮ້ອງຟ້ອງ ການປະນາມ ແລະການສະເໜີແນະຫຼາຍ⁽⁵⁾; ກົນໄກໃນການກວດກາ, ຕິດຕາມກວດກາ ແລະຄວບຄຸມການໃຊ້ອຳນາດຂອງຜູ້ດຳລົງຕຳແໜ່ງ ຜູ້ມີອຳນາດ ໃນທິດທາງຂອງອຳນາດໜ້າທີ່ແລະຄວາມຮັບຜິດຊອບ; ກຳນົດອຳນາດໜ້າທີ່ແລະຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງໝູ່ຄະນະແລະຂອງບຸກຄົນຢ່າງຈະແຈ້ງ ໃນແຕ່ລະຂັ້ນຕອນຂອງການຈັດການວຽກງານ ແລະມີມາດຕະການລົງໂທດໃນການຈັດການກັບການລະເມີດຢ່າງເຄັ່ງຄັດ; ປະຕິບັດຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນການອະທິບາຍລາຍງານ ຮັບປະກັນປະຊາທິປະໄຕ, ຄວາມເປີດເຜີຍ ແລະຄວາມໂປ່ງໃສ; ກົນໄກໃນການປົກປ້ອງແລະສະໜັບສະໜູນໃຫ້ປະຊາຊົນລາຍງານ ແລະ ປະນາມພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກທີ່ສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຫຍໍ້ທໍ້; ກົນໄກການກວດກາ​ຊັບ​ສິນ ແລະລາຍໄດ້​ຂອງ​ຜູ້ດຳລົງ​ຕຳ​ແໜ່ງ ແລະມີອຳ​ນາດ; ກົນໄກການກວດກາແລະຕິດຕາມກວດກາຄະນະພັກ, ອົງການພັກ ແລະສະມາຊິກພັກ; ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຂອງອົງການທີ່ໄດ້ຮັບການເລືອກຕັ້ງ, ຜູ້ແທນທີ່ໄດ້ຮັບການເລືອກຕັ້ງ, ແນວໂຮມປະເທດຊາດຫວຽດນາມ ແລະອົງການຈັດຕັ້ງການເມືອງ-ສັງຄົມ, ສື່ມວນຊົນ ແລະປະຊາຊົນ ໃນການຕໍ່ສູ້ ເພື່ອປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້.

ຈຳເປັນຕ້ອງສືບຕໍ່ສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ການປ້ອງກັນກັບການກວດຈັບ, ຍູ້ແຮງການຈັດການການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ຢ່າງເຂັ້ມງວດແລະທັນທ່ວງທີ່; ໃນນັ້ນ,​ຂະ​ບວນການຈັດການ ຈະ​ດຳ​ເນີນການ​​ພ້ອມ​ກັນ ​ລະຫວ່າງ​ລະບຽບ​ວິ​ໄນ​ຂອງ​ພັກ ກັບວິ​ໄນ​ການບໍລິຫານ​ຂອງ​ລັດ, ລະບຽບ​ວິ​ໄນ​ຂອງອົງຄະນະມະຫາຊົນ ​ແລະການຈັດການ​ທາງ​ອາຍາ; ລະບຽບ​ວິ​ໄນ​ຂອງ​ພັກ​ຈະຕ້ອງດຳເນີນການກ່ອນ ໂດຍເປັນປະຖົມປັດໄຈ​ໃຫ້​ແກ່ວິໄນທາງການ​ບໍລິຫານ, ລະບຽບ​ວິ​ໄນ​ຂອງອົງຄະນະມະຫາຊົນ ​ແລະ ​ການຈັດການທາງ​ອາຍາ; ວິໄນຂອງພັກຈະຕ້ອງເຂັ້ມງວດກວ່າການລົງໂທດທາງກົດໝາຍ. ຈຸດປະສົງຂອງການຈັດການກັບການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ແມ່ນ ເພື່ອແຈ້ງເຕືອນ, ຕັກເຕືອນ, ກ່າວເຕືອນ ແລະ ອົບຮົມສັ່ງສອນ ໂດຍມີທິດນຳທີ່ວ່າ “ການ​ປ້ອງ​ກັນ​ເປັນສິ່ງສຳຄັນ, ການ​ກວດ​ພົບໂດຍໄວ, ການ​ຈັດ​ການຕັ້ງ​ແຕ່​ຕົ້ນ​ ເພື່ອ​ປ້ອງ​ກັນ​ບໍ່​ໃຫ້​ການ​ລະ​ເມີດເລັກໆ​ນ້ອຍໆ​ສະ​ສົມ​ເປັນ​ການ​ລະ​ເມີດຂະໜາດໃຫຍ່​”, ໂດຍໃຊ້ມາດຕະການວິໄນທີ່ເຂັ້ມງວດ ແລະການຕິດຕາມກວດກາຢ່າງໃກ້ຊິດ ເພື່ອໃຫ້ພະນັກງານແລະສະມາຊິກພັກຮູ້ຈັກຮັກສາແລະຄິດໃຫ້ຖີ່ຖ້ວນກ່ອນດຳເນີນການທຸກປະການ. ເພື່ອຄວາມສັກສິດຂອງລະບຽບວິໄນຂອງພັກ, ກົດໝາຍຂອງລັດ ແລະ ພາລະກິດຮ່ວມກັນ, ບັນດາຂັ້ນແລະຂະແໜງການ ຕັ້ງແຕ່ສູນກາງຈົນເຖິງທ້ອງຖິ່ນ ຈະຕ້ອງຕັດສິນໃຈປະຕິບັດວຽກງານການປ້ອງກັນ ແລະ ຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ ຢ່າງເດັດດ່ຽວແລະແຂງແຮງກວ່າອີກ ຕາມທິດນຳທີ່ວ່າ “ປະຕິບັດວິໄນລົງໂທດສອງສາມຄົນ ເພື່ອຊ່ວຍຊີວິດຜູ້ຄົນນັບໝື່ນ​”.

ທີສອງ, ກ່ຽວກັບເສດຖະກິດ

ມະຕິຂອງກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 4 ສະໄໝທີ XII “ວ່າດ້ວຍການເພີ່ມທະວີການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກ; ປ້ອງກັນແລະຍູ້ຖອຍຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ ແລະ ບັນດາປະກົດການຂອງ “ການປ່ຽນແປງຕົນເອງ”, “ການຜັນປ່ຽນຕົນເອງ” ພາຍໃນ” ໄດ້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງສາເຫດອັດຕະວິໄສ ແລະພາວະວິໄສ ທີ່ນຳໄປສູ່ຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ ແລະ ບັນດາປະກົດການຂອງ “ການປ່ຽນແປງຕົນເອງ”, “ການຜັນປ່ຽນຕົນເອງ” ພາຍໃນ. ສາເຫດພາວະວິໄສມາຈາກຂໍ້ເສຍຂອງເສດຖະກິດຕະຫຼາດ, ຊ່ອງຫວ່າງຄວາມຮັ່ງມີກັບຄວາມທຸກຍາກກຳລັງຂະຫຍາຍກວ້າງຂຶ້ນລະຫວ່າງຊົນຊັ້ນແລະກຸ່ມທາງສັງຄົມ. ຄວາມທ້າທາຍແລະຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍຢ່າງເຊັ່ນ ໂລກລະບາດ, ອັດຕາເງິນເຟີ້, ພາວະເສດຖະກິດຖົດຖອຍ,... ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ທຸກດ້ານຂອງປະເທດຕ່າງໆທົ່ວໂລກ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ບັນດາປັດໄຈພາວະວິໄສເຊັ່ນ ລະດັບລາຍໄດ້ແລະເງິນເດືອນຍັງບໍ່ພຽງພໍ ເມື່ອປຽບທຽບກັບລາຍໄດ້ຂອງຜູ້ອອກແຮງງານລະດັບດຽວກັນໃນລັດວິສາຫະກິດ, ພາກເອກະຊົນ ແລະໃນວິສາຫະກິດທີ່ມີການລົງທຶນຈາກຕ່າງປະເທດ; ຊີວິດຂອງພະນັກງານ ລັດຖະກອນ ພາລະກອນສ່ວນໃຫຍ່ຍັງມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກຫຼາຍ... ເຊິ່ງສົ່ງຜົນກະທົບແລະເຮັດໃຫ້ພະນັກງານແລະສະມາຊິກພັກ ທີ່ໄດ້ຮັບການອົບຮົມບໍ່ດີ ຕົກຢູ່ພາຍໃຕ້ລັດທິອັດຕະບຸກຄົນ, ເຫັນແກ່ຕົວເອງ, ໃຈແຄບ, ຖືກລໍ້ລວງດ້ວຍຜົນປະໂຫຍດທາງວັດຖຸ ໂດຍບໍ່ປະຕິບັດຕາມຄວາມຮັບຜິດຊອບແລະພັນທະ ຕໍ່ພັກແລະປະຊາຊົນ.

ດັ່ງນັ້ນ, ໜຶ່ງໃນບັນດານະໂຍບາຍທີ່ສຳຄັນ ຍາວນານ ແລະ ຕັ້ງໜ້າ ໃນການປ້ອງກັນ ແລະ ຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະ ປະກົດການຫຍໍ້ທໍ້ ແມ່ນການແກ້ໄຂບັນຫາລາຍຮັບຢ່າງເໝາະສົມ. ຕາມນັ້ນ, ໃຫ້ສຸມໃສ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດຢ່າງຂັນແຂງ, ວ່ອງໄວ ແລະຍືນຍົງ; ສູ້ຊົນເຖິງປີ 2030 ຫວຽດນາມຈະເປັນປະເທດກຳລັງພັດທະນາ ທີ່ມີອຸດສາຫະກຳທັນສະໄໝ ແລະມີລາຍໄດ້ປານກາງສູງ; ມີລະບຽບລະບອບການຄຸ້ມຄອງທີ່ທັນສະໄໝ, ມີຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນ, ມີປະສິດທິພາບ ແລະມີປະສິດທິຜົນ; ຈາກນັ້ນ, ມີຊັບພະຍາກອນພຽງພໍທີ່ຈະດຳເນີນການປະຕິຮູບນະໂຍບາຍເງິນເດືອນຢ່າງໄວວາ ເພື່ອເພີ່ມລາຍໄດ້, ຄ່າຕອບແທນ ແລະ ຄຸນນະພາບຊີວິດ, ຄວບຄູ່ໄປກັບນະໂຍບາຍຄ່າຕອບແທນແລະລາງວັນທີ່ຄຸ້ມຄ່າສຳລັບພະນັກງານ ລັດຖະກອນ ແລະ ພາລະກອນ. ຕ້ອງ​ເພີ່ມ​ລະດັບຄວາມ​ເປັນ​ເຈົ້າ​ຕົນ​ເອງ​ດ້ານ​ການ​ເງິນ​ຂອງໜ່ວຍ​ບໍລິການ​ສາທາລະນະ, ສ້າງເງື່ອນໄຂໃນການປັບປຸງ ແລະ ເພີ່ມລາຍໄດ້ໃຫ້ແກ່ພະນັກງານ ລັດຖະກອນ ໂດຍສະເພາະໃນຂະແໜງການສຶກສາ ແລະ ສາທາລະນະສຸກ ເພື່ອໃຫ້ແຕ່ລະຄົນມີຄວາມໝັ້ນຄົງໃນການເຮັດວຽກ ເມື່ອຄວາມຕ້ອງການພື້ນຖານຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບການຕອບສະໜອງ ໂດຍບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງເຮັດວຽກພິເສດ ຫຼື “ຫາລາຍໄດ້ເພີ່ມ”; ມີ​ນະ​ໂຍບາຍ​ໜູນ​ຊ່ວຍຢ່າງທັນທ່ວງທີ​ ໃຫ້​ແກ່​ພະນັກງານ ລັດຖະກອນ ​ແລະ ພາລະກອນ ທີ່ຕົກໃນພາວະເສດຖະກິດ​ທີ່ຍາກລຳບາກ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການອີກປະການໜຶ່ງຄື ການປ່ຽນແປງແນວຄວາມຄິດກ່ຽວກັບເງິນເດືອນ; ເງິນເດືອນຈະຕ້ອງຈ່າຍຕາມຕຳແໜ່ງງານ ແລະ ຜົນຜະລິດແລະປະສິດທິພາບຂອງງານ; ການຈ່າຍເງິນເດືອນບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນການໃຊ້ຈ່າຍສໍາ​ລັບ​ກິດ​ຈະ​ກໍາ​ເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງແມ່ນການໃຊ້ຈ່າຍໃນການລົງທຶນພັດທະນາ ແລະ ການລົງທຶນດ້ານຊັບພະຍາກອນມະນຸດ, ເຊິ່ງເປັນແຫຼ່ງຊັບພະຍາກອນອັນສຳຄັນ ແລະ ເປັນກຳລັງໜູນຊຸກຍູ້ການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ເພື່ອເປີດວົງຈອນເສດຖະກິດໃໝ່.

ທີສາມ, ກ່ຽວກັບວັດທະນະທຳ

ດ້ວຍປະຫວັດສາດຍາວນານນັບພັນປີແຫ່ງການສ້າງແລະປົກປ້ອງປະເທດ, ປະເທດຫວຽດນາມມີວັດທະນະທຳທີ່ອຸດົມໄປດ້ວຍເອກະລັກປະຈຳຊາດ, ເຊື່ອມໂຍງຢ່າງໄກ້ຊິດແລະຊຶມເລິກເຂົ້າໄປໃນຊີວິດທາງສັງຄົມທັງໝົດ, ກາຍເປັນຮາກຖານທາງຈິດໃຈທີ່ໝັ້ນຄົງ, ກຳລັງແຮງພາຍໃນທີ່ສຳຄັນຂອງການພັດທະນາ. ​ຄວາມ​ຮັບ​ຮູ້​ຢ່າງ​ເລິກ​ເຊິ່ງເຖິງ​ທີ່​ຕັ້ງ, ບົດບາດ, ຄວາມ​ໝາຍ ​ແລະ ຄວາມ​ສຳຄັນ​ຂອງ​ວັດທະນະທຳ​ໃນ​ການ​ພັດທະນາ​ປະ​ເທດ​ເຮົາ, ​ໃນ​ໂຄງຮ່າງ​ກ່ຽວ​ກັບ​ວັດທະນະທຳຫວຽດນາມ ປີ 1943, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມຖືວ່າ “ແນວຮົບທາງວັດທະນະທຳແມ່ນໜຶ່ງໃນສາມແນວຮົບ (ເສດຖະກິດ, ການເມືອງ, ວັດທະນະທຳ)”⁽⁶⁾, ​ເອົາ​ໃຈ​ໃສ່ທີ່ສຸດ​ຕໍ່​ບົດບາດ​ຂອງວຽກງານການ​ກໍ່ສ້າງ​ວັດທະນະທຳ​ໃນ​ພາລະກິດ​ການສ້າງສາ ​ແລະພັດທະນາ​ປະ​ເທດ​ຊາດ; ໃນນັ້ນ​ ເອົາ​ໃຈ​ໃສ່​ເປັນ​ພິ​ເສດ​ເຖິງ​ການ​ກໍ່ສ້າງ​ວັດທະນະທຳ​ພາຍ​ໃນ​ພັກ ​ແລະລະບົບ​ການ​ເມືອງ. ທ່ານເລຂາທິການໃຫຍ່ ຫງວຽນຝູຈ້ອງ ເນັ້ນໜັກຫຼາຍຄັ້ງວ່າ, ການປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ ແມ່ນການຕໍ່ສູ້ຢູ່ໃນແຕ່ລະຄົນ, ພາຍໃນແຕ່ລະອົງການ ໜ່ວຍງານ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນ; ດັ່ງນັ້ນ ຕ້ອງປຸກລະດົມແລະເສີມຂະຫຍາຍບັນດາຄຸນຄ່າວັດທະນະທໍາອັນດີງາມຂອງແຕ່ລະຄົນ, ກໍ່ສ້າງສະພາບແວດລ້ອມທາງວັດທະນະທໍາອັນດີງາມ ຂອງແຕ່ລະໜ່ວຍງານ ແລະ ອົງການ; ສ້າງວັດທະນະທຳແລະວິຖີຊີວິດທີ່ມີຄວາມເຄົາລົບຕົນເອງ ແລະ ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ, ດຳເນີນຊີວິດແລະເຮັດວຽກຕາມລັດຖະທຳມະນູນແລະກົດໝາຍ, ຢືນຢັນແລະຍົກຍ່ອງສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ, ຄວາມຕັ້ງໜ້າ, ສິ່ງຍອດຍິ່ງ, ມີມະນຸດສະທຳ, ການຕໍ່ສູ້ເພື່ອຕຳໜິວິຈານ, ຜັກດັນຂັບໄລ່ສິ່ງຊົ່ວ, ສິ່ງຜິດ ແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ໃນສັງຄົມ.

​ເພື່ອ​ປະຕິບັດ​ບັນດາ​ເນື້ອ​ໃນ​ທີ່​ກ່າວ​ມາ​ນີ້​ຢ່າງ​ມີ​ປະສິດທິ​ຜົນ, ກ່ອນ​ອື່ນ​ໝົດ​ແມ່ນ​ຕ້ອງ​ສຸມ​ໃສ່​ກໍ່ສ້າງ​ວັດທະນະທຳ​ພາຍ​ໃນ​ພັກ ​ແລະ ລະບົບ​ການ​ເມືອງ, ​ເຊີດ​ຊູ​ຈິດ​ໃຈແຫ່ງການ​ບຸກ​ເບີກ ແລະເປັນ​ແບບຢ່າງ ​ຂອງ​ພະນັກງານ, ສະມາຊິກ​ພັກ. ມະຕິໝາຍເລກ 33-NQ/TW ລົງວັນທີ 9 ມິຖຸນາ 2014 ຂອງກອງປະຊຸມສູນກາງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມຄັ້ງທີ 9 ສະໄໝທີ XI “ວ່າດ້ວຍການສ້າງແລະພັດທະນະວັດທະນະທຳ ແລະຄົນຫວຽດນາມ ເພື່ອຕອບສະໜອງການພັດທະນາປະເທດຢ່າງຍືນຍົງ” ໂດຍຢືນຢັນວ່າ: “ວັດທະນະທຳ ຈະລິຍະທຳ ແລະ ວິຖີຊີວິດທີ່ສົດໃສ ຈະຕ້ອງສະແດງອອກກ່ອນອື່ນໝົດໃນທຸກອົງການຈັດຕັ້ງພັກ, ລັດ, ອົງຄະນະມະຫາຊົນ, ໃນພະນັກງານ ລັດຖະກອນ ພາລະກອນຂອງລັດ, ໃນສະມາຊິກພັກ ແລະສະມາຊິກອົງຄະນະມະຫາຊົນແຕ່ລະຄົນ. ການເປັນແບບຢ່າງຂອງພະນັກງານແລະສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຄົນ ແມ່ນຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການທີ່ສຳຄັນໃນວຽກງານການນຳພາຂອງພັກ”⁽⁷⁾.

ໃນເວລາທີ່ຈະມາເຖິງ, ຈຳເປັນຕ້ອງຍູ້ແຮງແລະປັບປຸງຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງວຽກງານໂຄສະນາ ອົບຮົມສຶກສາ, ສ້າງແລະຝຶກຝົນວັດທະນະທຳແຫ່ງຄວາມສື່ສັດ ແລະຄວາມປະຢັດ ໃນໝູ່ພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ ແລະສັງຄົມທັງໝົດ ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ; ສ້າງແລະເຮັດໃຫ້ມາດຕະຖານຄຸນສົມບັດປະຕິວັດຂອງສະມາຊິກພັກ, ຈັນ​ຍາ​ບັນ​ການ​ບໍ​ລິ​ການ​ສາ​ທາ​ລະ​ນະ ​ແລະ​ມາດ​ຕະ​ຖານ​ຂອງ​ຊາວ​ຫວຽດ​ນາມສົມບູນແບບ ໃຫ້​ສອດ​ຄ່ອງ​ກັບ​ມູນເຊື່ອ​ວັດ​ທະ​ນະ​ທໍາ​ອັນ​ດີ​ງາມ​ຂອງ​ປະ​ເທດ​ຊາດ; ເຊື່ອມຕິດວຽກງານການປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ ກັບການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກ ແລະ ລະບົບການເມືອງ ໃຫ້ສະອາດປອດໃສ ແລະໝັ້ນຄົງເຂັ້ມແຂງ, ສືບຕໍ່ການຮ່ຳຮຽນ ແລະປະຕິບັດຕາມແນວຄິດ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ ແລະ ແບບແຜນໂຮ່ຈີມິນ; ການນຳເອົາເນື້ອໃນປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ ເຂົ້າໃນໂຄງການການສຶກສາແຫ່ງຊາດ, ໂດຍສະເພາະໂຄງການຝຶກອົບຮົມ ແລະບຳລຸງສ້າງພະນັກງານ. ເຮົາ​ຕ້ອງຕັ້ງໜ້າພະຍາຍາມໃຫ້ການອົບຮົມສຶກສາ ແລະ ບຳລຸງສ້າງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ ລັດຖະກອນ ແລະພາລະກອນ ໃຫ້ມີຄວາມຊື່ສັດສຸດຈະລິດ, ຊື່ກົງ, ຕັ້ງຕໍ່ບໍລິສຸດ, ຮັບ​ໃຊ້​ປະເທດຊາດ ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນຢ່າງສຸດອົກສຸດໃຈ ແລະ ມີຄວາມ​ເຄົາລົບຕໍ່​ກົດໝາຍ. ປະຕິບັດ​ລະບຽບ​ການ ​ແລະ​ຈັນຍາ​ບັນ​ວິຊາ​ຊີບຢ່າງດີ; ພ້ອມ​ກັນ​ນັ້ນ, ເຊີດຊູຈິດໃຈຕຳໜິຕິຊົມຕົນເອງ ແລະຕຳໜິຕິຊົມ, ຈິດໃຈຕໍ່ສູ້ຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ການໃຊ້ຈ່າຍສິ້ນເປືອງ ແລະ ຄວາມຫຍໍ້ທໍ້, ສົ່ງເສີມ​ແລະປົກປ້ອງ​​ຜູ້​ທີ່ກ້າ​ຄິດ ກ້າ​ເຮັດ ກ້າປ່ຽນແປງໃໝ່​ປະດິດ​ສ້າງ ກ້າທີ່ຈະ​ຮັບຜິດຊອບຕໍ່ພາລະກິດ​ສ່ວນລວມ. ສ້າງແລະຮັກສາວັດທະນະທຳການບໍລິການສາທາລະນະທີ່ກ້າວໜ້າ ຂອງແຕ່ລະຂະແໜງການ, ສຳນັກງານອົງການ ແລະ ໜ່ວຍງານ, ປະກອບສ່ວນ​ຮັບປະກັນ​ຄວາມເປັນມືອາຊີບ, ຄວາມ​ຮັບຜິດຊອບ, ຄວາມ​ໂປ່​ງ​ໃສ ​ແລະ ປະສິດທິ​ຜົນ​ ໃນ​ການ​ປະຕິບັດ​ໜ້າ​ທີ່. ຫົວໜ້າທ້ອງຖິ່ນ ສຳນັກງານອົງການ ແລະ ໜ່ວຍງານ ຕ້ອງເຊີດຊູຈິດໃຈເປັນແບບຢ່າງ, ສະມາຊິກພັກຕ້ອງເປັນແບບຢ່າງຫຼາຍກວ່າມະຫາຊົນ, ພະນັກງານຕ້ອງເປັນແບບຢ່າງທີ່ດີກວ່າພາລະກອນ, ພະນັກງານ​ທີ່​ມີ​ຕຳ​ແໜ່ງ​ສູງ​ກວ່າຈະ​ຕ້ອງ​ເປັນ​ແບບ​ຢ່າງຫຼາຍກວ່າ.

ບັນດາ​ໝາກຜົນຕັ້ງໜ້າໃນ​ວຽກ​ງານ​ປ້ອງ​ກັນ ​ແລະຕ້ານ​ການ​ສໍ້​ລາດ​ບັງ​ຫຼວງ ແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ ​ໃນ​ໄລຍະເວລາທີ່ຜ່ານມາ ​ແມ່ນ​ພື້ນຖານ​ແລະຮາກຖານ ໃຫ້ແກ່ວຽກງານການປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະປະກົດການຫຍໍ້ທໍ້ ເພື່ອສືບຕໍ່ເກັບກ່ຽວຄວາມສຳເລັດຫຼາຍຂຶ້ນໃນເວລາທີ່ຈະມາເຖິງ; ໂດຍສະເພາະ, ເພື່ອໃຫ້ພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຄົນຈະ “ບໍ່ກ້າ”, “ບໍ່ສາມາດ”, “ບໍ່ຕ້ອງການ”, “ບໍ່ຢາກ” ສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ປະຕິບັດຕາມຄຳສັ່ງສອນຂອງປະທານໂຮ່ຈີມິນ: “ພວກ​ເຮົາ​ຕ້ອງ​ຮັກສາ​ພັກ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ໃຫ້​ບໍລິສຸດ ​ແລະສົມຄວນ​ທີ່​ຈະ​ເປັນ​ຜູ້ນຳ ​ແລະ​ເປັນ​ຜູ້​ຮັບ​ໃຊ້ທີ່​ຈົງຮັກພັກດີ​ຂອງ​ປະຊາຊົນ”⁽⁸⁾. ໝາກຜົນ​ຂອງ​ວຽກ​ງານການ​ປ້ອງ​ກັນແລະຕ້ານ​ການ​ສໍ້​ລາດ​ບັງ​ຫຼວງ ແລະ ປະກົດ​ການ​ຫຍໍ້​ທໍ້ ​ຈະ​ປະກອບສ່ວນ​ຮັກສາ​ສະຖຽນ​ລະ​ພາບ​ດ້ານ​ການ​ເມືອງ, ພັດທະນາ​ເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ເອົາຊະນະ​ບັນດາ​ກົນອຸບາຍ ການ​ກະທຳ​ບິດ​ເບືອນ ມ້າງເພທຳລາຍໂດຍກອງກຳລັງ​ສັດຕູ,​ ເພີ່ມ​ທະວີ​ຄວາມ​ໄວ້​ເນື້ອ​ເຊື່ອ​ໃຈ​ຂອງ​ພະນັກງານ ສະມາຊິກ​ພັກ ​ແລະ ປະຊາຊົນ ​ຕໍ່​ພັກ​ກອມ​ມູນິດ​ຫວຽດນາມ ​ແລະ ລັດ​ຫວຽດນາມ./.

---------------------------

(1) ເອກະສານຄົບຊຸດຂອງພັກ, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2001, ເຫຼັ້ມ 60, ໜ້າ 72.

(2) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XII, ຫ້ອງການສູນກາງພັກ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2016, ໜ້າ 196.

(3) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XIII, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2021, ເຫຼັ້ມ 1, ໜ້າ 93.

(4) ເບິ່ງ: ຮວ່າຍເຟືອງ: “ດັດຊະນີການຮັບຮູ້ການສໍ້ລາດບັງຫຼວງປະຈຳປີ 2022: ຫວຽດ​ນາມມີຄະແນນ​ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ, ຢູ່ໃນ​ກຸ່ມ​ປະ​ເທດ​ທີ່​ມີ​ຄວາມກ້າວໂດດ​ເດັ່ນ”, ໜັງສືພິມກວດກາ, ວັນທີ 31 ມັງກອນ 2023, https://thanhtra.com.vn/quoc-te/chi-so-cam-nhan-tham-nhung-2022-viet-nam-tiep-tuc-tang-diem-thuoc-nhom-nuoc-co-tien-bo-noi-bat-206757.html

(5) ເຊັ່ນ: ວຽກງານພະນັກງານ, ສິນເຊື່ອ, ທະນາຄານ, ຄຸ້ມຄອງທີ່ດິນ, ກໍ່ສ້າງ, ຄຸ້ມຄອງຊັບສິນຂອງລັດ, ວຽກງານຕຸລາການ...

(6) ເອກະສານຄົບຊຸດຂອງພັກ, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2000, ເຫຼັ້ມ 7, ໜ້າ 316.

(7) ເບິ່ງ: ມະຕິໝາຍເລກ 33-NQ/TW, ລົງວັນທີ 9 ມິຖຸນາ 2014, ຂອງກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 9 ສະໄໝທີ XI, “ວ່າດ້ວຍການກໍ່ສ້າງແລະພັດທະນາວັດທະນະທຳ ແລະຜູ້ຄົນຫວຽດນາມ ເພື່ອຕອບສະໜອງການພັດທະນາປະເທດຢ່າງຍືນຍົງ”, https://tulieuvankien.dangcongsan.vn/van-kien-tu-lieu-ve-dang/hoi-nghi-bch-trung-uong/khoa-xi/nghi-quyet-so-33-nqtw-ngay-962014-hoi-nghi-lan-thu-9-ban-chap-hanh-trung-uong-dang-khoa-xi-ve-xay-dung-va-phat-trien-590

(8) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2011, ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 612.

 - ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 1033 (ມີນາ 2024)