ບັນດາບັນຫາສະຫວັດດິການສັງຄົມຢູ່ຫວຽດນາມ ໃນໄລຍະປັດຈຸບັນ
ວ.ກ - ພາຍຫຼັງເກືອບ 3 ທົດສະວັດແຫ່ງການພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດ, ຫວຽດນາມກໍ່ສ້າງໄດ້ບັນດາປະຖົມປັດໃຈ ເພື່ອຫັນຂຶ້ນສູ່ໄລຍະພັດທະນາໃໝ່ ໃນສະຕະວັດທີ XXI. ສະຫວັດດິການສັງຄົມກາຍເປັນກຳລັງຂັບເຄື່ອນ ແລະ ຈຸດໝາຍໃນການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ.
ຮູບພາບກອງປະຊຸມສຳມະນາວິທະຍາສາດ - ພຶດຕິກຳ ພາຍໃຕ້ຫົວຂໍ້ “ສະຫວັດດິການສັງຄົມຢູ່ປະເທດເຮົາ: ບາງບັນຫາທິດສະດີ ແລະ ພຶດຕິກຳ”. ພາບຂອງເວັບໄຊ: tapchicongsan.org.vn
ບັນດາບັນຫາໃໝ່ກ່ຽວກັບສະຫວັດດິການສັງຄົມ ທີ່ວາງອອກມາໃນໄລຍະປັດຈຸບັນ
ຢາກມີຄວາມຮັບຮູ້ສັງລວມກ່ຽວກັບສະຫວັດດິການສັງຄົມ, ຕ້ອງການທີ່ສຸດເຖິງການໄຈ້ແຍກຢ່າງຈະແຈ້ງສາຍພົວພັນຊຶ່ງກັນ ລະຫວ່າງຂົງເຂດຕ່າງໆ ກັບສະຫວັດດິການສັງຄົມ. ນັ້ນຄື:
1- ການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ ກັບສະຫວັດດິການສັງຄົມ
ໃນປະຫວັດສາດແຫ່ງການພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດຫຼາຍຮ້ອຍປີ, ສະຫວັດດິການສັງຄົມແມ່ນບັນຫາໜຶ່ງທີ່ໄປຄຽງຄູ່ກັບການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ, ເລີ່ມຈາກທາດແທ້ຂອງເສດຖະກິດຕະຫຼາດ ແມ່ນຂະບວນວິວັດການຫັນແຮງງານ ການຜະລິດ ການຊົມໃຊ້ເປັນສັງຄົມ, ແຕ່ວ່າ ລະດັບປະຕິບັດສະຫວັດດິການສັງຄົມ ພັດຂຶ້ນຕໍ່ກັບແບບວິທີການຜະລິດ ແລະ ລະບອບການເມືອງ.
... ໂລກພວມຕັ້ງບັນຫາຫັນໄປສູ່ ຕົວແບບພັດທະນາແບບຍືນຍົງ ເຊິ່ງເປັນການພັດທະນາພ້ອມກັນລະຫວ່າງ ການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ ກັບການຮັບປະກັນສະຫວັດດິການສັງຄົມ ແລະ ປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ. ການພັດທະນາພ້ອມກັນລະຫວ່າງສາມຂົງເຂດດັ່ງກ່າວນັ້ນ ພຽງແຕ່ອາດສາມາດປະຕິບັດໄດ້ບົນພື້ນຖານ ເສດຖະກິດຕະຫຼາດ ແລະ ລະບອບການເມືອງ ທີ່ຖືເອົາການຄົງຕົວ ແລະ ພັດທະນາຂອງມະນຸດ ແລະ ປະຊາຄົມເປັນຈຸດໝາຍ.
ຢູ່ປະເທດພວມພັດທະນາຄືປະເທດຫວຽດນາມນີ້ (ຫາກໍ່ກ້າວເຂົ້າສູ່ລະດັບລາຍຮັບປານກາງ) ແມ່ນຍັງມີຄວາມຕ້ອງການ ພັດທະນາໄວອີກ. ແຕ່ພຶດຕິກຳໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ບັນຫາພັດທະນາໄວຂອງປະເທດໜຶ່ງ ຕ້ອງເບິ່ງໃນການພັດທະນາສັງລວມ, ຫາກບໍ່ແມ່ນອີງໃສ່ແຕ່ດັດຊະນີ ຄວາມເຕີບໂຕດ້ານຈີດີພີ. ເມື່ອພື້ນຖານເສດຖະກິດໄດ້ຮັບການຊຸກຍູ້ຈາກການພັດທະນາພ້ອມກັນ ລະຫວ່າງການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ ກັບການຮັບປະກັນສະຫວັດດິການສັງຄົມ ແລະ ປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ ມັນຈະສ້າງໃຫ້ມີການພັດທະນາຢ່າງໄວແລະຍືນຍົງ. ອາໄສສິ່ງດັ່ງກ່າວນັ້ນ, ສະຫວັດດິການສັງຄົມ ແລະ ຄວາມກ້າວໜ້າສັງຄົມ ຈະເປັນກຳລັງຂັບເຄື່ອນອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງການເຕີບໂຕໄວ.
ການພັດທະນາຄືແນວນັ້ນ ແມ່ນເສັ້ນທາງໄປເຖິງການຫຍໍ້ສັ້ນຄວາມແຕກໂຕນກັນລະຫວ່າງຮັ່ງມີ - ທຸກຍາກ ແລະ ລົບລ້າງຄວາມບໍ່ຍຸດຕິທຳສັງຄົມໄດ້ຢ່າງໜັກແໜ້ນ, ມັນແຕກຕ່າງໂດຍສິ້ນເຊີງກັບວິທີເຮັດທີ່ມີແຕ່ແລ່ນຕາມການເຕີບໂຕໄວໄຟ, ແລ້ວໃຊ້ງົບປະມານຊ່ວຍໜູນການຫລຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ.
2- ຄວາມກ້າວໜ້າທາງສັງຄົມ ກັບສະຫວັດດິການສັງຄົມ
ສະຫວັດດິການສັງຄົມ ແລະ ຄວາມກ້າວໜ້າທາງສັງຄົມ ມີສາຍພົວພັນຊຸກຍູ້ຊຶ່ງກັນແລະກັນ. ສາຍພົວພັນນີ້ຂະຫຍາຍຕົວໄປພ້ອມກັບ ຂະບວນວິວັດການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ. ເພາະວ່າ, ເສດຖະກິດຕະຫຼາດໃນແຕ່ລະໄລຍະແຫ່ງການພັດທະນາ ລ້ວນແຕ່ສ້າງໃຫ້ມີ ການຈັດແບ່ງແຮງງານສັງຄົມ ໃໝ່. ການຈັດແບ່ງແຮງງານສັງຄົມ ພັດເຮັດໃຫ້ມີການປ່ຽນແປງໃນ ໂຄງປະກອບສັງຄົມພົນລະເມືອງ - ແຫຼ່ງກຳລັງຂອງການພັດທະນາການຜະລິດ ແລະ ຊົມໃຊ້ຂອງປະເທດໜຶ່ງໆ.
ແຕ່ລະການປ່ຽນແປງດ້ານໂຄງປະກອບສັງຄົມພົນລະເມືອງ (ຍ້ອນການແບ່ງແຮງງານໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ, ການຂະຫຍາຍຕົວຂອງປະຊາກອນ, ຍ້ອນການຫັນເປັນຕົວເມືອງ…) ລ້ວນແຕ່ເຮັດໃຫ້ມີການປ່ຽນແປງໃນ ລະດັບດຳລົງຊີວິດ ແລະ ແບບແຜນດຳລົງຊີວິດ ຂອງພົນລະເມືອງໃນລະດັບໃດໜຶ່ງ, ພາໄປເຖິງການປ່ຽນແປງທີ່ແນ່ນອນທາງດ້ານສະຫວັດດິການສັງຄົມ.
ດັ່ງນັ້ນ, ບັນຫາສະຫວັດດິການສັງຄົມ ຍັງຈະຕ້ອງໄດ້ສັງເກດໂດຍເລີ່ມຈາກການຜັນປ່ຽນຕ່າງໆ ໃນສັງຄົມ. ຢູ່ບັນດາປະເທດຈະເລີນພັດທະນາ, ປັດຈຸບັນ ບັນຫາສະຫວັດດິການສັງຄົມພວນມີສິ່ງທ້າທ້າຍໃໝ່ຫຼາຍຢ່າງ.
3- ຄຸນນະພາບການພັດທະນາວັດທະນະທຳ ກັບສະຫວັດດິການສັງຄົມ
ຢູ່ບັນດາປະເທດອຸດສາຫະກຳຂະຫຍາຍຕົວ ຫຼືພວມຢູ່ໃນຂະບວນວິວັດການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ, ການພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດບໍ່ພຽງແຕ່ສ້າງຮັ່ງຄູນມີຢ່າງໄວໃຫ້ແກ່ຜູ້ຄົນຈຳນວນໜຶ່ງເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງໄດ້ສ້າງໃຫ້ມີແບບດຳລົງຊີວິດເຫັນແກ່ຜົນປະໂຫຍດຕົວຈິງ, ເຫັນແກ່ການຊົມໃຊ້ສ່ວນຕົວ. ເພາະສະນັ້ນ, ຄຽງຂ້າງບັນຫາທຸກຍາກ, ຂາດວຽກເຮັດງານທຳ ຍັງມີບັນຫາວັດທະນະທຳ, ແບບດຳລົງຊີວິດ ທີ່ເປັນຜົນສະທ້ອນນັບມື້ມັນເພີ່ມຂຶ້ນ ຕໍ່ສະຫວັດດິການສັງຄົມ ແລະ ການພັດທະນາເສດຖະກິດ ສັງຄົມ. ຫວຽດນາມຕ້ອງຄົ້ນຄວ້າບົດຮຽນປະສົບການນີ້ ໃນເມື່ອປະຕິບັດແຜນຍຸດທະສາດເສດຖະກິດ ແລະ ສະຫວັດດິການສັງຄົມ, ແນໃສ່ກໍ່ສ້າງແບບດຳລົງຊີວິດທີ່ມີວັດທະນາທຳ ໃນການເຄື່ອນໄຫວຢູ່ຂົງເຂດຕ່າງໆ.
ຕົ້ນປາຍສາຍເຫດແຫ່ງຄວາມອ່ອນເພຍລົງຂອງສິ່ງແວດລ້ອມວັດທະນະທຳ ແບບດຳລົງຊີວິດນັ້ນ ແມ່ນລັກສະນະເກີດເອງແຫ່ງຜົນປະໂຫຍດສ່ວນຕົວ ຂອງບຸກຄົນ ແລະ ຈຸຫຍ່ອມ. ຜູ້ທຳອິດທີ່ຄົ້ນເຜີຍຕົ້ນປາຍສາຍເຫດຂອງຄວາມເສື່ອມໂຊມນີ້ແມ່ນ ວ.ອີ.ເລນິນ ແຕ່ຕົ້ນສະຕະວັດທີ XX, ເມື່ອປະຕິບັດນະໂຍບາຍເສດຖະກິດແຜນໃໝ່ (NEP).
4- ບັນຫາປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ ກັບສະຫວັດດິການສັງຄົມ
ຍ້ອມທີ່ຕັ້ງ ແລະ ຈຸດພິເສດດ້ານພູມສາດ ດັ່ງນັ້ນ ຫວຽດນາມຈຶ່ງເປັນໜຶ່ງໃນຫ້າປະເທດຖືກຜົນສະທ້ອນຢ່າງໜັກໜ່ວງຈາກການຜັນປ່ຽນດິນຟ້າອາກາດ, ເປັນປະເທດທີ່ອາດຈະຖືກເສຍຫາຍງ່າຍທີ່ສຸດ ຢູ່ພາກພື້ນອາຊີຕາເວນອອກ. ໄພທຳມະຊາດ, ນ້ຳຖ້ວມ, ນ້ຳທະເລຍຶ່ງຂຶ້ນ ມີທ່າອຽງເກີດຂຶ້ນເລື້ອຍ. ຜົນກະທົບຂອງນ້ຳທະເລຍຶ່ງຂຶ້ນ ຈະຫລຸດຜ່ອນເນື້ອທີ່ດິນກະສິກຳຢູ່ເຂດທົ່ງພຽງແມ່ນ້ຳຂອງ ແລະ ຢູ່ເຂດທົ່ງພຽງແມ່ນ້ຳແດງ, ເປັນໄພອັນຕະລາຍຮ້າຍແຮງ ຕໍ່ສະຫວັດດິການສັງຄົມຂອງປະຊາຊົນເປັນລ້ານຄົນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ພາຍຸລົມແດງ ນ້ຳຖ້ວມແຕ່ລະປີກໍ່ກະທົບຢ່າງແຮງເຖິງສະຫວັດດິການສັງຄົມຢູ່ຫຼາຍເຂດ...
ນອກຈາກບັນດາການກະທົບພາວະວິໄສ ຂອງການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດທີ່ມີຕໍ່ສະຫວັດດິການສັງຄົມແລ້ວ ຍັງຕ້ອງຄຳນຶງເຖິງບັນດາການກະທົບອັດຕະວິໄວ ຂອງປະຊາຊົນ ຂອງອົງການຄຸ້ມຄອງລັດ ທີ່ມີຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອມ ຊຶ່ງເປັນໄພອັນຕະລາຍຕໍ່ສະຫວັດດິການສັງຄົມ.
5- ການຄຸ້ມຄອງລັດ ກັບສະຫວັດດິການສັງຄົມ
ກ່ອນໜ້ານີ້ຫຼາຍປີ, ໃນບັນດາມະຕິຂອງພັກ ແລະ ນະໂຍບາຍຂອງລັດຫວຽດນາມ ກ່ຽວກັບສະຫວັດດິການສັງຄົມ ໄດ້ມີຫຼາຍເນື້ອໃນທີ່ຖືກຕ້ອງ ແຕ່ການປະຕິບັດພັດມີປະສິດທິຜົນຕ່ຳ...
ຕາມຜົນການຄົ້ນຄວ້າ, ປັດຈຸບັນ ຫວຽດນາມເປັນປະເທດທີ່ສິ່ງແວດລ້ອມຖືກມົນລະພິດໜັກໜ່ວງກວ່າເພິ່ນ. ຂະບວນວິວັດການຫັນເປັນຕົວເມືອງ ແລະ ເປີດກວ້າງຕົວເມືອງ ເຄີຍປະກົດມີເຂດພົນລະເມືອງທຸກຍາກ, ຂາດເຂີນດ້ານໂຄງສ້າງພື້ນຖານ ແລະ ການບໍລິການທີ່ຈຳເປັນກໍ່ບໍ່ມີ ຊຶ່ງລ້ວນແຕ່ເປັນຜົນສະທ້ອນເຖິງສະວັດດິການສັງຄົມ.
ສາຍເຫດໜຶ່ງທີ່ສຳຄັນຂອງສະພາບການຄຸ້ມຄອງລັດບໍ່ມີຜົນສັດສິດນັ້ນຄື ຍັງບໍ່ທັນມີມາດຕະຖານເພື່ອຕີລາຄາພະນັກງານຢ່າງຖືກຕ້ອງ ແລະ ຍັງບໍ່ທັນມີກົນໄກຕິດຕາມກວດກາທີ່ໂປ່ງໃສ ເປີດເຜີຍຕໍ່ກັບບັນດາຕະແໜ່ງລັດຖະການ ເພື່ອເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຂອງບັນດານັກວິດທະຍາສາດ, ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງສັງຄົມ ໃນການເປັນທີ່ປຶກສາ ຕຳໜິສັງຄົມ ກວດກາພິຈາລະນາ ຕໍ່ໂຄງການ, ຕໍ່ການເຄື່ອນໄຫວຂອງອົງການລັດ.
ແຕ່ສາຍເຫດສຳຄັນກວ່າໝູ່ແມ່ນ ຄຸນນະພາບຂອງການກໍ່ສ້າງພະນັກງານ ແລະ ຄວາມສາມາດນຳໃຊ້ພະນັກງານຂອງຜູ້ເປັນຫົວໜ້າຍັງຕ່ຳ.
ບັນດາເງື່ອນໄຂ ແລະ ວິທີແກ້ທີ່ຈຳເປັນ
1- ປ່ຽນແປງໃໝ່ຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບສະຫວັດດິການສັງຄົມ ໃນໄລຍະປັດຈຸບັນ
ໄປຄຽງຄູ່ກັບການຫັນປ່ຽນຕົວແບບພັດທະນາເສດຖະກິດ, ຈຳເປັນຕ້ອງປ່ຽນແປງໃໝ່ຄວາມຮັບຮູ້ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວສະຫວັດດິການສັງຄົມ, ຫັນປ່ຽນຈາກທັດສະນະທີ່ຖືວ່າ ສະຫວັດດິການສັງຄົມເປັນວິທີແກ້ ເພື່ອແກ້ໄຂຜົນຮ້າຍຕາມມາ ຂອງຂະບວນວິວັດການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ຫັນເປັນຕົວເມືອງ ມາສູ່ທັດສະນະທີ່ຖືວ່າ ສະຫວັດດິການສັງຄົມເປັນກຳລັງຂັບເຄື່ອນ ແລະ ຈຸດໝາຍຂອງການພັດທະນາເສດຖະກິດ ສັງຄົມ. ຄວາມຮັບຮູ້ໃໝ່ນີ້ ຕ້ອງໄດ້ຊາບຊືນຕັ້ງແຕ່ການເລີ່ມຕົ້ນກໍ່ສ້າງໂຄງການ ວາງແຜນການ ແລະ ຕ້ອງຜ່ານທີ່ປຶກສາ ການຕຳໜິສັງຄົມ ກ່ອນເມື່ອຮັບຮອງໂຄງການ ແລະ ຕິດຕາມກວດກາວິວັດການປະຕິບັດ ແລະ ປະເມີນຄ່າຕີລາຄາໝາກຜົນ. ວຽກງານນີ້ມັນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການຮ່ວມມືລະຫວ່າງອົງການລັດ ວິສາຫະກິດ ກັບບັນດານັກວິທະຍາສາດສະເພາະຂະແໜງການ ແລະ ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງສັງຄົມ.
2- ກໍ່ສ້າງລະບອບເສດຖະກິດຕະຫຼາດທີ່ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຍືນຍົງ
ນີ້ແມ່ນເງື່ອນໄຂສຳຄັນເພື່ອຮັບປະກັນປະຕິບັດນະໂຍບາຍສະຫວັດດິການສັງຄົມຢ່າງສຳເລັດມີໄຊ. ໃນໄລຍະພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດ, ບັນດາພາກສ່ວນ ບັນດາການຈັດຕັ້ງເສດຖະກິດ ການເມືອງ ສັງຄົມທັງໝົດ ລ້ວນແຕ່ເຄື່ອນໄຫວຢູ່ໃນລະບອບໜຶ່ງຈຶ່ງຂະຫຍາຍຕົວໄດ້. ຈຸດພິເສດນີ້ ແຕກຕ່າງໂດຍສິ້ນເຊີງດ້ານທາດແທ້ ແລະ ປະສິດທິຜົນ ກັບລະບອບລວມສູນອາດຍາສິດ ບໍລິຫານເກື້ອກູນກ່ອນໜ້ານີ້.
ກໍ່ສ້າງລະບອບເສດຖະກິດຕະຫຼາດຢ່າງຖືກຕ້ອງ ແລະ ປະຕິບັດລະບອບດັງກ່າວໄດ້ເປັນຢ່າງດີ ແມ່ນເງື່ອນໄຂຕ້ອງການ ເພື່ອໃຫ້ເສດຖະກິດ ສັງຄົມພັດທະນາຢ່າງຍືນຍົງ, ໃນນັ້ນ ສະຫວັດດິການສັງຄົມແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາຈຸດໝາຍຕົ້ນຕໍຂອງລະບອບນີ້. ຍິ່ງກວ່ານັ້ນອີກ, ຜ່ານການປະຕິບັດລະບອບເສດຖະກິດຕະຫຼາດທີ່ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຍືນຍົງ ຈຶ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນໄດ້ເຖິງຄວາມຄືບໜ້າດ້ານປະຊາທິປະໄຕ ຍຸດຕິທຳ ແລະ ອະລິຍະທຳ.
3- ກໍ່ສ້າງ ແລະ ຂະຫຍາຍການເຄື່ອນໄຫວຄາດຄະເນ ແມ່ນເງື່ອນໄຂຕັດສິນເບື້ອງຕົ້ນເພື່ອພັດທະນາສະຫວັດດິການສັງຄົມຢ່າງຍືນຍົງ
ປັດຈຸບັນນີ້, ການຜັນປ່ຽນຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ແລະ ໄວວາທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ສັງຄົມ ພວມຕັ້ງບັນຫາຄາດຄະເນອອກມາໃຫ້ແຕ່ລະຂົງເຂດ ແລະ ທົ່ວປະເທດ. ວຽກງານຄາດຄະເນແມ່ນວິທະຍາສາດວິຊາໜຶ່ງ, ມັນຕ້ອງການຜູ້ທີ່ມີສາຍຕາເບິ່ງກວ້າງມອງໄກ ເຫັນໄດ້ທ່າອຽງປ່ຽນແປງຢູ່ເບື້ອງຫຼັງການຜັນປ່ຽນສັບສົນຕ່າງໆ ທີ່ທວນກັນຂັດກັນໃນປັດຈຸບັນ.
ສະເພາະກ່ຽວກັບບັນຫາສິ່ງແວດລ້ອມ, ຍ້ອນທີ່ຕັ້ງພູມສາດ, ສິ່ງທ້າທາຍນີ້ສຳລັບຫວຽດນາມ ຍັງຈະໜັກໜ່ວງກວ່າອິກ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນສະຫວັດດິການສັງຄົມ. ບັນດາການຄົ້ນຄວ້າຄາດຄະເນຕ່າງໆ ໄດ້ໃຫ້ຮູ້ວ່າ ບັນດາປະເທດອາຊີອາຄະເນຈະປະເຊີນໜ້າຕໍ່ພາຍຸລົມແດງຫຼາຍ ແລະ ນ້ຳທະເລຍຶ່ງຂຶ້ນເຮັດໃຫ້ນ້ຳໃນແຜ່ນດິນໄຫຼຊ້າ ນ້ຳອັ່ງນ້ຳຖ້ວມຢູ່ຫຼາຍແຫ່ງ, ແລະ ນ້ຳເຄັນ ກໍ່ຈະຊືມເຂົ້າດິນນາໃນເນື້ອທີ່ກວ້າງ ແລະ ຍາວນາມ. ນັ້ນແມ່ນບັນດາສິ່ງທ້າທາຍສະເພາະໜ້າຕໍ່ສະຫວັດດິການສັງຄົມ.
4- ບັນຫາພະນັກງານ - ຂອດຫຼັກແຫຼ່ງແກ່ນສານໃນທຸກການເຄື່ອນໄຫວ
ຈາກຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ຕ່າງໆ ໃນການປະຕິບັດນະໂຍບາຍສະຫວັດດິການສັງຄົມ ໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້ ໃຫ້ເຫັນວ່າບັນຫາພະນັກງານ, ໂດຍກົງແມ່ນພະນັກງານ ຂັ້ນຮາກຖານ ມີຜົນສະທ້ອນໂດຍກົງເຖິງສະຫວັດດິການສັງຄົມ. ຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ຂອງພະນັກງານໄດ້ກໍ່ໃຫ້ເກີດບັນດາບັນຫາຄັບຂັນ ດ້ານສະຫວັດດິການສັງຄົມ ທີ່ເປັນອັນຕະລາຍບໍ່ຫລຸດລື່ນໄພພິບັດທຳມະຊາດ...
ສັງເກດສະພາບການສະຫວັດດິການສັງຄົມປັດຈຸບັນ ອາດຈະເຫັນໄດ້ວ່າ ບັນຫາຄຸນນະພາບຂອງ ການກໍ່ສ້າງກົດໝາຍ ແລະ ປະຕິບັດກົດໝາຍ ແມ່ນສາຍເຫດໂດຍກົງຂອງບັນດາເຫດການທີ່ກໍ່ຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ແກ່ສະຫວັດດິການສັງຄົມ... ຕາມຄວາມເຫັນຂອງນັກກົດໝາຍຫຼາຍທ່ານ, ສະພາບການດັງກ່າວແມ່ນຍ້ອນຂາດຄວາມສາມາດໃນການຮຽບຮຽງເອກະສານ ແລະ ຕົກລົງຮັບຮອງເອກະສານ, ແລະ ຍັງແມ່ນຍ້ອນ ຈຸດປະສົງເອກະສາມ ພຽງແຕ່ແນໃສ່ອຳນວຍໃຫ້ແກ່ການຄຸ້ມຄອງ, ຫາກຍັງບໍ່ທັນຄິດເຖິງການຮັບໃຊ້ຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນເປັນຈຸດໝາຍ, ຍັງບໍ່ທັນຄິດເຖິງບັນຫາສະຫວັດດິການສັງຄົມ.
ໃນບັນຫາພະນັກງານ, ບໍ່ພຽງແຕ່ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນຕໍ່ຄຸນນະພາບຂອງການກໍ່ສ້າງ ຄຸນນະພາບການນຳໃຊ້ ຄຸນນະພາບການຕິດຕາມກວດກາພະນັກງານເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຂອດຈຸດໜັກໃຈກາງປັດຈຸບັນນີ້ແມ່ນ ຈັດວາງສັບຊ້ອນ ຫົວໜ້າ ຢູ່ໃນແຕ່ລະຂັ້ນ, ແຕ່ລະອົງການຈັດຕັ້ງ ໃຫ້ທຽບເທົ່າກັບລະດັບຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການ ຂອງພຶດຕິກຳແຫ່ງການພັດທະນາປະເທດຢ່າງຍືນຍົງ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກົນໄກກວດກາ ກວດການ ຕີລາຄາຕາມກຳນົດເວລາຕໍ່ກັບພະນັກງານ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນຕໍ່ຜູ້ທີ່ເປັນຫົວໜ້າ ເພື່ອມີການປ່ຽນແປງໃໝ່ຢ່າງທັນການ, ສ້າງສິ່ງອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ປະເທດຈະເລີນພັດທະນາ./.
