ຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ ໃນສະພາບການໃໝ່
ວກ. - ຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ ແມ່ນເນື້ອໃນທີ່ສຳຄັນເປັນຢ່າງຍິ່ງ ແລະ ເປັນປະຈຳ ຂອງພາລະກິດການປົກປັກຮັກສາ ຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດ ແລະ ພາລະກິດການກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາວັດທະນາທຳ - ພື້ນຖານຈິດໃຈຂອງສັງຄົມ.
ພາບປະກອບ. (ພາບ: ninhbinh.gov.vn)
ຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳ ແມ່ນຄວາມສຳນຶກໃໝ່, ນອນຢູ່ໃນມາດຕະເກນ ຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ, ຊີ້ບອກເຖິງຄວາມສະຫງົບ ແລະ ການພັດທະນາແບບຍືນຍົງຂອງຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດ ແລະ ລະບົບວັດທະນະທຳຂອງຊາດ-ປະເທດຊາດ. ເນື້ອໃນ ແລະ ໜ້າທີ່ຕົ້ນຕໍຂອງການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳ ປະກອບດ້ວຍ: 1- ຮັກສາ ແລະ ເຜີຍແຜ່ລະບົບແນວຄິດ (ພື້ນຖານແນວຄິດ) ຂອງຊົນຊັ້ນກຳອຳນາດ, ຂອງພັກການເມືອງທີ່ນຳພາລັດ ແລະ ສັງຄົມ, ນຳພາການກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາວັດທະນະທຳຂອງຊາດ; 2- ສືບທອດ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍມູນເຊື້ອ ແລະ ເອກະລັກວັດທະນະທຳຂອງຊາດ; 3- ປະດິດສ້າງ ເຜີຍແຜ່ ໂຄສານາວັດທະນະທຳ ຕາມການກຳນົດທິດແນວຄິດຂອງພັກການເມືອງທີ່ກຳອຳນາດ; ລະບອບລະບຽບ ກົດໝາຍຂອງລັດ ແລະ ມູນເຊື້ອ ເອກະລັກວັດທະນະທຳຂອງຂາດ; 4- ຕໍ່ສູ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ຕ້ານບັນດາຜະລິດຕະພັນວັດທະນະທຳທີ່ຜິດພາດ ເປັນພິດໄພ, ຕ້ານການທຳລາຍທາງດ້ານແນວຄິດ-ວັດທະນະທຳ ຂອງບັນດາອິດທິກຳລັງສັດຕູ ແລະ ສະພາບລະເມີດລ່ວງລ້ຳລະບຽບຄວາມສະຫງົບໃນການເຄື່ອນໄຫວວັດທະນະທຳຂອງບຸກຄົນ, ຂອງພົນລະເມືອງ. ບັນດາເນື້ອໃນຂອງຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳນັ້ນ ໄດ້ຖືເປັນລະບົບໜຶ່ງທີ່ເປັນເອກະພາບ, ມີຄວາມພົວພັນແໜ້ນແຟ້ນນຳກັນ ແລະ ພົວພັນສະໜິດແໜ້ນກັບຄວາມໝັ້ນຄົງດ້ານການເມືອງ, ຄວາມໝັ້ນຄົງດ້ານເສດຖະກິດ, ຄວາມໝັ້ນຄົງສັງຄົມ, ຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຄົນ,...
ຮັກສາ, ປັບປຸງ, ຢັ້ງຢືນພື້ນຖານແນວຄິດ ລະບົບແນວຄິດຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ
ລະບົບແນວຄິດຂອງຊົນຊັ້ນກຳອຳນາດບໍ່ພຽງແຕ່ຕິດແໜ້ນກັບຊົນຊັ້ນກຳອຳນາດເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງເປັນພາກສ່ວນປະກອບອັນສຳຄັນທີ່ສຸດ ຂອງໂຄງບົນສັງຄົມ, ເປັນພາກສ່ວນ “ປົກຄອງ” ຊີວິດຈິດໃຈຂອງສັງຄົມ. ທ່ານ ກ.ມາກ ແລະ ຟ.ອັງແກນ ໄດ້ຊີ້ແຈງ: “ແນວຄິດຂອງຊົນຊັ້ນປົກຄອງແມ່ນແນວຄິດທີ່ປົກຄອງ, ໃນແຕ່ລະຍຸກສະໄໝ, ເວົ້າຢ່າງອື່ນ, ຊົນຊັ້ນໃດທີ່ພວມເປັນກຳລັງວັດຖຸຖືຖານະປົກຄອງໃນສັງຄົມ ກໍ່ເປັນກຳລັງຈິດໃຈທີ່ຖືຖານະປົກຄອງ”(1). ເປັນອັນວ່າ, ໃນສັງຄົມທີ່ມີຊົນຊັ້ນ, ວັດທະນະທຳມີລັກສະນະຊົນຊັ້ນ. ວັດທະນະທຳທີ່ຄອບຄອງໃນສັງຄົມແມ່ນວັດທະນະທຳຂອງຊົນຊັ້ນປົກຄອງ.
ສຳລັບການປະຕິວັດຫວຽດນາມ, ລັດທິມາກ-ເລນິນ, ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ - ພື້ນຖານແນວຄິດຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ - ໄດ້ສະແດງເຖິງທີ່ຕັ້ງ, ບົດບາດຕັດສິນໃນວິວັດການເຄື່ອນໄຫວ ແລະ ຂະຫຍາຍຕົວທັງໝົດ ຂອງການປະຕິວັດ ນັບແຕ່ມື້ສ້າງຕັ້ງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໃນວັນທີ 3 ກຸມພາ 1930 ມາເຖິງປັດຈຸບັນ. ພາກພຶດຕິກຳຂອງການປະຕິວັດຫວຽດນາມໃນກວ່າ 85 ປີທີ່ຜ່ານມາ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນບັນດາຜົນສຳເລັດອັນໃຫຍ່ຫຼວງ, ມີຄວາມໝາຍປະຫວັດສາດທີ່ຍາດມາໄດ້ໃນເກືອບ 30 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ ໄດ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ, ລັດທິມາກ-ເລນິນ ແລະ ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ຮັບການໝູນໃຊ້ ແລະ ຂະຫຍາຍຕື່ມຢ່າງປະດິດສ້າງ, ນັບມື້ນັບສະແດງໃຫ້ເຫັນແຈ້ງຄຸນຄ່າອັນໝັ້ນຄົງຖາວອນ ທີ່ເປັນພື້ນຖານແນວຄິດ, ເຂັມທິດຊີ້ທາງໃຫ້ແກ່ການເຄື່ອນໄຫວຂອງພັກ ແລະ ຂອງການປະຕິວັດຫວຽດນາມ, ເປັນປັດໃຈອັນດັບໜຶ່ງທີ່ຮັບປະກັນໃຫ້ຊີວິດຈິດໃຈສັງຄົມຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຖືກທິດທາງ, ຮັບປະກັນໃຫ້ເອກະລາດແຫ່ງຊາດຕິດແໜ້ງກັບສັງຄົມນິຍົມ.
ພາລະກິດການປ່ຽນແປງໃໝ່, ກໍ່ສ້າງລະບົບວັດທະນະທຳຫວຽດນາມທີ່ກ້າວໜ້າ ເຂັ້ມຂົ້ນໄປດ້ວຍເອກະລັກປະຈຳຊາດ, ຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳຂອງປະເທດ ຕ້ອງຕັ້ງໝັ້ນ ແລະ ກຳແໜ້ນລັດທິມາກ-ເລນິນ, ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ; ເພີ່ມເຕີມ, ຂະຫຍາຍລັດທິມາກ-ເລນິນ ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ; ໂຄສະນາ ເຜີຍແຜ່ລັດທິມາກ-ເລນິນ ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ; ເຮັດໃຫ້ລັດທິມາກ-ເລນິນ ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ ຖືບົດບາດເປັນເຈົ້າພາທາງໃນຊີວິດຈິດໃຈຂອງສັງຄົມ.
ມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງຄັ້ງທີ 5 ສະໄໝທີ VIII ກຳນົດແຈ້ງ: “ແນວຄິດ (...) ເປັນ (...) ຂົງເຂດຫຼັກແຫຼ່ງຂອງວັດທະນະທຳ”(2); “ລະບົບວັດທະນະທຳທີ່ພວກເຮົາກໍ່ສ້າງນີ້ແມ່ນ ລະບົບວັດທະນະທຳທີ່ກ້າວໜ້າ ເຂັ້ມຂົ້ນໄປດ້ວຍເອກະລັກປະຈຳຊາດ. ກ້າວໜ້າແມ່ນຮັກຊາດ ແລະ ທັນສະໄໝ ເຊິ່ງເນື້ອໃນຕົ້ນຕໍແມ່ນອຸດົມຄະຕິເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ແລະ ສັງຄົມນິຍົມ ຕາມລັດທິມາກ-ເລນິນ ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ, ແນໃສ່ເປົ້າໝາຍທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງເພື່ອມະນຸດ ເພື່ອຄວາມຜາສຸກ ແລະ ການຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງອຸດົມສົມບູນ ອິດສະຫຼະເສລີ ຮອບດ້ານ ຂອງຜູ້ຄົນໃນສາຍພົວພັນຢ່າງກົມກຽວ ລະຫວ່າງບຸກຄົນແລະຊຸມຊົນ ວົງຄະນາຍາດ, ລະຫວ່າງສັງຄົມ ແລະ ທຳມະຊາດ”(3). ການກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງ ແລະ ເດັດຂາດນັ້ນ ຍິ່ງປັບປຸງຢ່າງໜັກແໜ້ນຄວາມເຊື່ອຖື ຄວາມເອກອ້າງທະນົງໃຈ ຂອງສະມາຊິກພັກ ພະນັກວານ ແລະ ປະຊາຊົນແຕ່ລະຄົນ ຕໍ່ລັດທິມາກ-ເລນິນ ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ - ຂົງເຂດຕົ້ນຕໍຂອງຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ.
ສືບທອດ, ເສີມຂະຫຍາຍມູນເຊື້ອ ແລະ ເອກະລັກວັດທະນະທຳຂອງຊາດ
ໃນສະພາບໂລກາພິວັດ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, “ພວກເຮົາມີໂອກາດຕິດຕໍ່ເຂົ້າເຖິງຢ່າງກວ້າງຂວາງກັບບັນດາຜົນງານວັດທະນະທຳຂອງມະນຸດຊາດ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍ່ແນະນຳບັນດາຄຸນຄ່າອັນດີງາມ ພິເສດສະເພາະຂອງວັດທະນະທຳຫວຽດນາມ ໃຫ້ປະຊາຊົນປະເທດຕ່າງໆໃນໂລກ”(4). ແຕ່ວ່າ, ການໂລກາພິວັດ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ກໍພວມຕັ້ງວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ ຢູ່ຕໍ່ໜ້າສິ່ງທ້າທາຍ ແລະ ຄວາມສ່ຽງຕ່າງໆ. ນັ້ນແມ່ນທ່າອຽງເຜີຍແຜ່ບັນດາຕົ້ນແບບວັດທະນະທຳລວມທີ່ມີຄວາມໝາຍທົ່ວໂລກ. ທ່າອຽງດັງກ່າວນັ້ນອາດຈະພາໄປເຖິງການເຮັດໃຫ້ບັນດາຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳ “ເປັນເນື້ອດຽວກັນ”, ການກວາດພຽງ “ການດູດຊຶມ” ພື້ນຖານວັດທະນະທຳຂອງບັນດາປະເທດ, ເພີ່ມທະວີຄວາມແຕກໂຕນກັນທາງດ້ານໂອກາດສ້າງຄວາມກ້າວໜ້າ ຄວາມຍຸຕິທຳຂອງບັນດາປະເທດໃນໂລກ. ຂະບວນການໂລກາພິວັດ ອາດຈະລົບລ້າງຄວາມແຕກຕ່າງກັນທາງດ້ານວັດທະນະທຳ ລະຫວ່າງບັນດາຊາດ ປະເທດ, ລະຫວ່າງບັນດາເຂດ ບັນດາພາກພື້ນ, ມັນຈະຫລຸດຜ່ອນຄວາມຫຼາກຫຼາຍ ຄວາມອຸດົມສົມບູນ ຂອງແຜ່ນພາບວັດທະນະທຳຂອງມະນຸດຊາດ; ຄວາມສ່ຽງແຫ່ງການເຮັດໃຫ້ບັນດາລະບົບຄຸນຄ່າ ແລະ ມູນເຊື້ອ “ເປັນເນື້ອດຽວກັນ” ຈະພາໄປເຖິງການລົບລ້າງສະຕິຊາດ, ເຮັດໃຫ້ຄວາມສາມາດປະດິດສ້າງຂອງບັນດາລະບົບວັດທະນະທຳອ່ອນເພຍບົກແຫ້ງລົງ - ເປັນປັດໄຈທີ່ມີຄວາມສຳຄັນທີ່ສຸດຕໍ່ກັບຄວາມຍືນຍົງຄົງຕົວຍາວນານຂອງນາໆຊາດ ແລະ ມະນຸດຊາດ. ອົງການການສຶກສາ ວິທະຍາສາດ ແລະ ວັດທະນະທຳແຫ່ງສະຫະປະຊາຊາດ (UNESCO) ໄດ້ກ່າວເຕື່ອນວ່າ: “ທ່າອຽງໂລກາພິວັດອາດຈະເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ລັກສະນະປະດິດສ້າງ ແລະ ຄວາມຫຼາກຫຼາຍວັດທະນະທຳຂອງໂລກ, ສ້າງຄວາມເໝືອນກັນທີ່ດຽວດາຍຂາດແຄນທາງດ້ານວັດທະນະທຳ”(5). ເພາະສະນັ້ນ, ນັບແຕ່ປີ 2005, ອົງການນີ້ໄດ້ຮັບຮອງເອົາ ອະນຸສັນຍາວ່າດ້ວຍຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງວັດທະນະທຳ, ແນໃສ່ຮັກສາຄຸນລັກສະນະສະເພາະດ້ານວັດທະນະທຳຂອງນາໆຊາດ ໃນສະພາບໂລກາພິວັດປັດຈຸບັນນີ້.
ຂະຫຍາຍວັດທະນະທຳ, ປົກປັກຮັກສາ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍເອກະລັກວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ ໃນສະພາບໂລກາພິວັດ, ຫວຽດນານຕ້ອງປະເຊີນໜ້າກັບສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍດ້ານ. ຍ້ອນວ່າ, ບັນດາກະແສແນວຄິດ, ວັດທະນະທຳ, ຄວາມເຊື່ອຖື, ສາສະໜາ... ປະກົດຕົວຂຶ້ນຢູ່ແຫ່ງໃດໜຶ່ງໃນໂລກ ກໍ່ຈະສົ່ງຜົນກະທົບ (ໄວຫຼືຊ້າ, ໂດຍກົງຫຼືໂດຍທາງອ້ອມ) ເຖິງຊີວິດແນວຄິດ, ວັດທະນະທຳຫວຽດນາມ. ການໂລກາພິວັດ ສ້າງຄວາມສາມາດຫັນເປັນສາກົນຕໍ່ບັນດາປະກົດການຫຍໍ້ທໍ້ຂອງຊີວິດວັດທະນະທຳສັງຄົມ. ບັນດາສິ່ງພິມວັດທະນະທຳທີ່ປະຕິການ ຊົ່ວຊ້າລາມົກ, ກະແສອາຊະຍາກຳ ໃຊ້ຄວາມຮຸນແຮງ ແລະ ຢາເສບຕິດ ຈາກຕ່າງປະເທດແຜ່ລາມເຂົ້າໃນປະເທດ ໄດ້ປະກອບສ່ວນເຮັດໃຫ້ສິ່ງລາມົກອະນາຈານ ໄພສັງຄົມຢູ່ຫວຽດນາມແຜ່ກວ້າງອອກໃນຊຸມປີຜ່ານມາມໍ່ນີ້, ບວກກັບກົນອຸບາຍ “ຫັນປ່ຽນໂດຍສັນຕິ” ຂອງບັນດາອິດທິກຳລັງສັດຕູ, ຄວາມຊຸດໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ ຄຸນສົມບັດ ແບບແຜນດຳລົງບີວິດ ຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ ແລະ ປະຊາຊົນພາກສ່ວນໜຶ່ງທີ່ບໍ່ໜ້ອຍ ໄດ້ເປັນໄພອັນຕະລາຍທີ່ແທ້ຈິງທີ່ເຮັດໃຫ້ພື້ນຖານແນວຄິດຈິດໃຈຂອງປະເທດອ່ອນເພຍລົງ.
ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມຢັ້ງຢືນຕ້ອງປົກປັກຮັກສາ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍ “ບັນດາຄຸນຄ່າອັນໝັ້ນຄົງຖາວອນ, ບັນດາຍອດແຍຂອງວົງຄະນາຍາດບັນດາເຜົ່າຫວຽດນາມ ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການເພີ່ມພູນຄູນສ້າງຂຶ້ນໂດຍຜ່ານປະຫວັດສາດຫຼາຍພັນປີແຫ່ງການຕໍ່ສູ້ສ້າງຕັ້ງປະເທດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດ. ນັ້ນແມ່ນ ຄວາມຮັກຊາດຢ່າງແຮງກ້າ, ເຈດຈຳນົງສ້າງຊາດຕົນເອງໃຫ້ເຂັ້ມແຂງແຮງກ້າ, ນ້ຳໃຈສາມັກຄີ, ຈິດສຳນຶກຊຸມຊົນເຊື່ອມຕິດບຸກຄົນ - ຄອບຄົວ - ໝູ່ບ້ານ - ປະເທດຊາດ; ຄວາມເມດຕາ, ຄວາມອະນຸໂລມຜ່ອນຜັນ, ຄວາມສັນທາຄະຕິ ນັບຖືສັດຈະທຳ ສິນທຳ ຈະລິຍະທຳ; ຄວາມຂະຫຍັນໜັ່ນພຽນ ປະດິດສ້າງໃນການອອກແຮງງານ; ຄວາມລະອຽດອ່ອນໃນການປະພຶດ, ຄວາມງ່າຍດາຍໃນແບບດຳລົງຊີວິດ (...) ບັນດາຮູບການສະແດງອອກທີ່ມີລັກສະນະຊາດ ອັນເປັນເອກະລັກ”(6). ປົກປັກຮັກສາ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍເອກະລັກປະຈຳຊາດແມ່ນ “ຮັກສາ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍບັນດາມໍລະດົກວັດທະນະທຳ - ຊັບສົມບັດອັນປະເສີດເລີດລ້ຳ, ສິ່ງເຊື່ອມຕິດວົງຄະນະຍາດບັນດາເຜົ່າ, ເປັນແກ່ນສານຂອງເອກະລັກປະຈຳຊາດ, ພື້ນຖານເພື່ອປະດິດສ້າງຄຸນຄ່າໃໝ່ ແລະ ເພື່ອແລກປ່ຽນວັດທະນະທຳ (...) ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນຕໍ່ການອະນຸຮັກ, ສືບທອດ, ເສີມຂະຫຍາຍບັນດາຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳດັ້ງເດີມ (ວັດທະນະທຳແບບນັກປາດ ແລະ ວັດທະນະທຳພື້ນເມືອງ), ວັດທະນະທຳປະຕິວັດ, ປະກອບດ້ວຍວັດທະນະທຳທີ່ມີຮູບ ແລະ ອະຮູບ. ຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ອົບຮົມສຶກສາຢ່າງກວ້າງຂວາງເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບ ສິນທຳຈະລິຍິທຳປະຈຳຊາດອັນດີງາມ ທີ່ປູ່ຍ່າຕາຍາຍສ້າງໄວ້ໃຫ້”(7).
ປົກປັກຮັກສາເອກະລັກປະຈຳຊາດຕ້ອງຕ້ານຄວາມຫຼ້າຫຼັງ ຫຼ້າສະໄໝໃນຮີດຄອງ ປະເພນີ ຄວາມເຄີນຊິນເກົ່າ. ຕ້ອງມີກົນໄກ ນະໂຍບາຍເພື່ອແກ້ໄຂຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງອະນຸຮັກ ເສີມຂະຫຍາຍມໍລະດົກວັດທະນະທຳ ກັບພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຢ່າງສົມເຫດສົມຜົນ ກົມກຽວ. ອະນຸຮັກ ປົວແປງ ປະຕິສັງຂອນ ບັນດາມໍລະດົກປະຫວັດສາດ-ວັດທະນະທຳ ທີ່ເປັນຕົວແທນ, ຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ການອົບຮົມສຶກສາມູນເຊື້ອ ແລະ ພັດທະນາເສດຖະກິດ; ຕິດແໜ້ນການອະນຸຮັກ ເສີມຂະຫຍາຍມໍລະດົກວັດທະນະທຳ ກັບການພັດທະນາເສດຖະກິດ ທ່ອງທ່ຽວ ການບໍລິການ. ຟື້ນຟູ ແລະ ອະນຸຮັກຮູບແບບສິລະປະດັ້ງເດີມບາງປະເພດ ທີ່ອາດຈະຖືກສູນຫາຍໄປ. ເສີມຂະຫຍາຍບັນດາມໍລະດົກທີ່ໄດ້ຮັບການຮັບຮອງຈາກ ອົງການການສຶກສາ ວິທະຍາສາດ ແລະ ວັດທະນະທຳແຫ່ງສະຫະປະຊາຊາດ, ປະກອບສ່ວນໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ຮູບພາບປະເທດ ແລະ ຄົນຫວຽດນາມ. ພັດທະນາໄປພ້ອມກັບຮັກສາຄວາມຜ່ອງໃສຂອງພາສາຫວຽດນາມ; ແກ້ໄຂສະພາບການສວຍໃຊ້ພາສາຕ່າງປະເທດເກີນຄວນ. ຮັກສາ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍມໍລະດົກວັດທະນະທຳຂອງບັນດາຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນສຽງປາກ, ໜັງສື, ເຄື່ອງນຸ່ງແພຖື, ງານບຸນປະເພນີ; ບັນດາຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳອັນຕັ້ງໜ້າໃນຄວາມເຊື່ອຖື ສາສະໜາ.
ປົກປັກຮັກສາ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍເອກະລັກປະຈຳຊາດ ຕ້ອງຕິດແໜ້ນກັບການພົວພັນແລກປ່ຽນສາກົນ, ເກັບກຳຢ່າງມີການເລືອກເຟັ້ນເອົາສິ່ງດີງານ ສິ່ງກ້າວໜ້າໃນວັດທະນະທຳຂອງຊາດອື່ນ. ເປັນເຈົ້າການເປີດກວ້າງການຮ່ວມມືດ້ານວັດທະນະທຳ ກັບຕ່າງປະເທດ, ປະຕິບັດການພົວພັນຕ່າງປະເທດດ້ານວັດທະນະທຳດ້ວຍຫຼາຍຮູບແບບ, ນຳເອົາການພົວພັນສາກົນດ້ານວັດທະນະທຳເຂົ້າສູ່ລວງເລິກ ມີປະສິດທິຜົນຕົວຈິງ; ເກັບກຳຢ່າງມີການເລືອກເຟັ້ນເອົາຍອດແຍວັດທະນະທຳໂລກ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ວັດທະນະທຳຂອງຊາດອຸດົມສົມບູນຂຶ້ນຕື່ມ. ເປັນເຈົ້າການສວຍໃຊ້ໂອກາດເພື່ອພັດທະນາ ຜ່ານພົ້ນສິ່ງທ້າທາຍຕ່າງໆນາໆ ແນໃສ່ຮັກສາ ບູລະນະເອກະລັກວັດທະນະທຳແຫ່ງຂາດ; ຈຳກັດ ຜ່ານຜ່າຜົນສະທ້ອນທາງລົບ, ດ້ານຫຍໍ້ທໍ້ຂອງການໂລກາພິວັດທາງດ້ານວັດທະນະທຳ. ເສີມຂະຫຍາຍຄວາມເກັ່ງກ້າສາມາດ ຄວາມຕັ້ງອົກຕັ້ງໃຈ ຂອງປັນຍາຊົນ, ນັກຂຽນສິລະປິນຊາວຫວຽດນາມຢູ່ຕ່າງປະເທດ ໃຫ້ເຂົາມີສ່ວນຮ່ວມໃນການພັດທະນາວັດທະນະທຳຂອງປະເທດ, ກາຍເປັນຂົວຕໍ່ໃນການໂຄສານາເຜີຍແຜ່ຮູບພາບປະເທດ, ວັດທະນະທຳ ແລະ ຄົນຫວຽດນາມ ກັບປະເທດຕ່າງໆໃນໂລກ. ເອົາໃຈໃສ່ເຜີຍແຜ່ວັດທະນະທຳຫວຽດນາມ, ສອນພາສາຫວຽດນາມ ໃຫ້ຊາວຫວຽດນາມຢູ່ຕ່າງປະເທດ ແລະ ໃຫ້ຊາວຕ່າງຊາດຢູ່ຫວຽດນາມ.
ປົກປັກຮັກສາເອກະລັກປະຈຳຊາດ, ຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳໃນເງື່ອນໄຂໂລກາພິວັດແລະເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນບັນຫາວັດທະນະທຳດຽວລ້ວນເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງແມ່ນເນື້ອໃນອັນສຳຄັນໜຶ່ງຂອງໜ້າທີ່ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ; ແລະດັງນັ້ນ ພາລະກິດປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດດ້ວຍວັດທະນະທຳກໍ່ໄດ້ວາງອອກມາຢ່າງຮີບດ່ວນ.
ປະດິດສ້າງ, ໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ ບັນດາຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳໃໝ່ສັງຄົມນິຍົມ
ນີ້ແມ່ນບັນຫາພື້ນຖານ ແລະ ສຳຄັນທີ່ສຸດເພື່ອແນໃສ່ຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ, ເຮັດໃຫ້ຄຸນຄ່າເຫຼົ່ານັ້ນຊືມເລິກເຂົ້າໃນຊີວິດຂອງສັງຄົມ ແລະ ແຕ່ລະຄົນ, ກາຍເປັນຈິດສຳນຶກ ແລະ ປະເພນີທີ່ກ້າວໜ້າ ສີວິໄລ.
ຕ້ອງຂຸດຄົ້ນຢ່າງແຂງແຮງຄວາມສາມາດປະດິດສ້າງວັດທະນະທຳຂອງຖັນແຖວປັນຍາຊົນ ແລະ ປະຊາຊົນ ເພື່ອພັດທະນາວັດທະນະທຳ. ຈິດໃຈລວມຂອງບັນດາທັດສະນະ ນະໂຍບາຍ ມາດຕະການແມ່ນ ຕ້ອງຮັບປະກັນເງື່ອນໄຂຕ່າງໆ ເພື່ອໃຫ້ນັກເຄື່ອນໄຫວວັດທະນະທຳ ເຮັດບົດບາດສັງຄົມແລະພາລະໜ້າທີ່ອັນສູງສົ່ງຂອງຕົນ ໄດ້ເປັນຢ່າງດີ ຄືປະດິດສ້າງ ໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ບັນດາຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ, ປະຊາທິປະໄຕ, ມະນຸດອະລິຍະທຳ, ວິທະຍາສາດ. ພັກສົ່ງເສີນ ແລະ ສ້າງເງື່ອນໄຂອຳນວຍຄວາມສະດວກ ໃຫ້ນັກເຄື່ອນໄຫວວັດທະນະທຳຊອກຫາ ຄົ້ນຄວ້າປະດິດສ້າງ; ຮັບປະກັນເສລີພາບໃນການປະດິດສ້າງ ໄປຄຽງຄູ່ກັບຍົກສູງຄວາມຮັບຜິດຊອບຖານພົນລະເມືອງ ຄວາມຮັບຜິດຊອບສັງຄົມ ຂອງຖັນແຖວນັກເຄື່ອນໄຫວວັດທະນະທຳຕໍ່ກັບປະເທດຊາດ ປະຊາຊົນ ແລະ ສັງຄົມນິຍົມ. ນັບຖື ທະນຸຖະໜອມບຸກຄະລິກກະພາບ ຄວາມເກັ່ງກ້າສາມາດ ຄວາມເອກະລັກ ຂອງນັກເຄື່ອນໄຫວວັດທະນະທຳ; ຄວາມຮອບຄອບ ລະອຽດອ່ອນ ຈິງໃຈໃນການຕິດຕໍ່ພົວພັນ ການປະພຶດ, ມີວິທີເຮັດວຽກທີ່ແທດເໝາະກັບແຕ່ລະບຸກຄະລິກປະດິດສ້າງ ແນໃສ່ສ້າງໃຫ້ມີຜະລິດຕະພັນວັດທະນະທຳ ທີ່ມີຄຸນຄ່າສູງທາງດ້ານແນວຄິດແລະສິລະປະ ນັບມື້ນັບຫຼາຍ. ລະດົມແຫຼ່ງພະລັງສັງຄົມໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາວັດທະນະທຳ, ເບິ່ງແຍງດູແລຜູ້ເກັ່ງກ້າສາມາດ; ເປັນເຈົ້າການວາງແຜນການ ນະໂຍບາຍ ກົນໄກທີ່ເໝາະສົມ ເພື່ອອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ວັດທະນະທຂອງຊາດ ໄດ້ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງໝັ້ນຄົງ ແລະ ຖືກທິດທາງໃນໄລຍະໃໝ່. ປະຕິບັດສິດເປັນເຈົ້າຂອງຊັບສິນທາງປັນຍາຢ່າງຄົບຖ້ວນ, ຮີບຄົ້ນຄວ້າເພື່ອປະກາດໃຊ້ໂດຍໄວ ນະໂຍບາຍຮັບປະກັນໃຫ້ ຜູ້ເຄື່ອນໄຫວວັດທະນະທຳ ອາດຈະດຳລົງຊີວິດ ແລະ ປະດິດສ້າງ ຖະຫວາຍປະໂຫຍດໃຫ້ສັງຄົມ.
ຍູ້ແຮງການກໍ່ສ້າງສິ່ງແວດລ້ອມວັດທະນະທຳທີ່ສົດໃສ ສອດຄ່ອງກັບສະພາບການພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳນົດທິດສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ. ພັດທະນາພາລະກິດສິລະປະ-ວັນນະຄະດີ, ສຶກສາ-ກໍ່ສ້າງ ແລະ ວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ. ພັດທະນາໄປຄຽງຄູ່ກັບຄຸ້ມຄອງລະບົບສື່ມວນຊົນໃຫ້ດີ. ປັບປຸງກໍ່ສ້າງ ແລະ ບູລະນະລະບຽບກົດໝາຍ ແລະ ສະຖາບັນວັດທະນະທຳ ເພື່ອຮັບປະກັນການກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາວັດທະນະທຳ, ຊັບພະຍາກອນມະນຸດ ໃນໄລຍະແຫ່ງການຍູ້ແຮງການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ທັນສະໄໝ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ.
ກໍ່ສ້າງຕະຫຼາດວັດທະນະທຳທີ່ສົດໃສ, ຍູ້ແຮງການພັດທະນາອຸດສາຫະກຳວັດທະນະທຳ, ເພີ່ມທະວີການໂຄສານາເຜີຍແຜ່ ວັດທະນະທຳຫວຽດນາມ.
ເອົາໃຈໃສ່ເບິ່ງແຍງດູແລການກໍ່ສ້າງວັດທະນະທຳໃນພັກ, ໃນບັນດາອົງການພາກລັດ ແລະ ອົງຄະນະມະຫາຊົນ; ຖືວ່ານີ້ເປັນປັດໃຈທີ່ສຳຄັນເພື່ອກໍ່ສ້າງແລະພັດທະນາວັດທະນະທຳ ແລະ ກໍ່ສ້າງລະບົບການເມືອງໃຫ້ປອດໃສຂາວສະອາດ ໝັ້ນຄົງເຂັ້ມແຂງ.
ຕໍ່ສູ້ຕ້ານບັນດາແນວຄິດ ຜະລິດຕະພັນວັດທະນະທຳທີ່ຜິດເຂວ ຜິດພາດ ຫຼ້າຫຼັງ ປະຕິການ
ໃນການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ, ພວກເຮົາຖືເອົາ “ການກໍ່ສ້າງ” ເປັນຕົ້ນຕໍ, ແນໃສ່ປະດິດສ້າງ ເພີ່ມພູນຄູນສ້າງຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳໃໝ່ທີ່ຫັນໄປສູ່ ຄວາມສັດ - ຄວາມດີ - ຄວາມງາມ, ເຊື່ອມຊືມຈິດໃຈຊາດ ມະນຸດອະລິຍາທຳ ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ວິທະຍາສາດ. ພ້ອມກັນນັ້ນ “ການກໍ່ສ້າງ” ຕ້ອງໄປຄຽງຄູ່ກັບ “ການຕ້າ” ບັນດາແນວຄິດ ຜະລິດຕະພັນວັດທະນະທຳທີ່ຜິດເຂວ ຜິດພາດ ຫຼ້າຫຼັງ ປະຕິການ. ຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳ ຕ້ອງຕໍ່ສູ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນໃນການຕ້ານກັບບັນດາທັດສະນະ ແນວຄິດ ຜະລິດຕະພັນວັດທະນະທຳ ທີ່ເປັນພິດໄພ ຜິດເຂວ; ຕ້ານການທຳລາຍທາງດ້ານແນວຄິດ - ວັດທະນະທຳ ຂອງບັນດາອິດທິກຳລັງສັດຕູ ແລະ ກັບບັນດາຮີດຄອງທີ່ຫຼ້າຫຼັງໃນສັງຄົມ; ຮັບປະກັນຄວາມສະຫງົບ ປອດໄພໃຫ້ຖັນແຖວສິລະປິນ ນັກວັນນະຄະດີ ແລະ ປະຊາຊົນທີ່ເຄື່ອນໄຫວໃນຂົງເຂດວັດທະນະທຳ; ຮັກສາ ແລະ ຮັບປະກັນສິ່ງແວດລ້ອມວັດທະນະທຳທີ່ສົດໃສ ສະດວກດີໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາຂອງຄົນຫວຽດນາມ ແລະ ພາລະກິດສ້າງສາແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດສັງຄົມນິຍົມ.
ຕໍ່ໜ້າການຜັນປ່ຽນຕ່າງໆດ້ານການເມືອງທີ່ສັບສົນໃນໂລກ, ບາງຄົນລັ່ງເລໃຈ ລະແວງສົງໄສກ່ຽວກັບເສັ້ນທາງສັງຄົມນິຍົມ, ປະຕິເສດຜົນສຳເລັດຂອງສັງຄົມນິຍົມພາກຕົວຈິງໃນໂລກ, ປະຕິເສດເສັ້ນທາງຂຶ້ນສູ່ສັງຄົມນິຍົມຢູ່ຫວຽດນາມ; ປະຕິເສດບໍ່ຮັບຮູ້ປະຫວັດສາດແຫ່ງການປະຕິວັດຫວຽດນາມພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ.
ເພື່ອຮັບມືກັບໄພອັນຕະລາຍ ສິ່ງທ້າທາຍທີ່ຮ້າຍແຮງ ຮີບດ່ວນນັ້ນ; ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ, ຕ້ອງສຸມໃສ່ຕໍ່ສູ້ຕຳໜິວິພາກ, ຍູ້ຖອຍສິ່ງຊົ່ວຮ້າຍ ອັບປີ ຕ່ຳຊ້າ ຫຼ້າຫຼັງ; ຕ້ານກັບທັດສະນະ ການກະທຳທີ່ຜິດພາດ ຫຍໍ້ທໍ້ ທີ່ເປັນຜົນສະທ້ອນທາງລົບເຖິງການກໍ່ສ້າງລະບົບວັດທະນະທຳ, ທີ່ເຮັດໃຫ້ຈິດໃຈຄົນເສື່ອມໂຊມລົງ. ຕ້ອງມີວິທີແກ້ເພື່ອຜ່ານຜ່າດ້ານຈຳກັດຂອງຄົນຫວຽດນາມ. ເປັນເຈົ້ການຕ້ອນຮັບເອົາໂອກາດການພັດທະນາ, ຜ່ານຜ່າສິ່ງທ້າທາຍຕ່າງໆ ເພື່ອຮັກສາ ບູລະນະເອກະລັກວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ; ຈຳກັດ ຜ່ານຜ່າຜົນສະທ້ອນຫຍໍ້ທໍ້, ທາງປິ້ນຂອງການໂລກາພິວັດທາງດ້ານວັດທະນະທຳ. ເພີ່ມທະວີວຽກງານກວດກາວັດທະນະທຳ, ຕິດກັບຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງບຸກຄົນ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ປະໃຫ້ເກີດຄວາມຜິດພາດ. ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຕິດຕາມກວດກາ, ຕິຊົມສັງຄົມ ຂອງບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງສັງຄົມ, ຂອງຊຸມຊົນ ແລະ ພົນລະເມືອງ ຕໍ່ກັບການຈັດຕັ້ງ ແລະ ຄຸ້ມຄອງການເຄື່ອນໄຫວວັດທະນະທຳ. ເປັນເຈົ້າການຕໍ່ສູ້ປ້ອງກັນແລະຕ້ານ ບັນດາປະກົດການເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດ ຄຸນສົດບັດສິນທຳ, “ການປ່ຽນແປງດ້ວຍຕົນເອງ”, “ການຫັນປ່ຽນດ້ວຍຕົນເອງ” ໃນຂົງເຂດແນວຄິດ-ວັດທະນະທຳ. ກີດກັ້ນຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ສະພາບການບາງອົງການສື່ ສິ່ງພິມ ວັດທະນະທຳ ສິລະປະກຳ ເຄື່ອນໄຫວບໍ່ຖືກຕ້ອງຕາມຈຸດປະສົງຄະຕິທຳທີ່ໄດ້ກຳນົດໄວ້, ຜະລິດຕະພັນມີເນື້ອໃນຜິດເຂວ ຕາມລົດນິຍົມທຳມະດາສາມັນ.
ເພື່ອຍູ້ແຮງການຕໍ່ສູ້ປ້ອງກັນແລະຕ້ານ “ການຫັນປ່ຽນໂດຍສັນຕິ”, “ການປ່ຽນແປງດ້ວຍຕົນເອງ”, “ການຫັນປ່ຽນດ້ວຍຕົນເອງ” ແມ່ນຕ້ອງມີກົນໄກວັດທະນະທຳ ສັງຄົມທີ່ເໝາະສົມສົດໃສ, ໃນນັ້ນສິ່ງສຳຄັນເປັນພິເສດແມ່ນ “ຕ້ອງຖືເປັນສຳຄັນການກໍ່ສ້າງວັດທະນະທຳຢູ່ໃນພັກ ໃນກົງຈັກລັດ ເຊິ່ງເນື້ອໃນສຳຄັນແມ່ນຮ່ຳຮຽນແລະປະຕິບັດຕາມແນວຄິດ ຄຸນສົມບັດ ແບບແຜນໂຮ່ຈີມິນ. ວັດທະນະທຳ ຄຸນສົມບັດ ແລະ ແບບດຳລົງຊີວິດທີ່ສົດໃສ ຕ້ອງໄດ້ສະແດງອອກກ່ອນອື່ນໝົດຢູ່ໃນການຈັດຕັ້ງພັກ ລັດ ອົງຄະນະມະຫາຊົນ, ຢູ່ໃນພະນັກງານ ລັດຖະກອນຂອງລັດ, ຢູ່ໃນສະມາຊິກພັກ ສະມາຊິກອົງກາຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນແຕ່ລະຄົນ. ຄວາມເປັນແບບຢ່າງຂອງພະນັກງານສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຄົນ ເປັນຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການທີ່ສຳຄັນໃນວຽກງານນຳພາຂອງພັກ”(8). ດ້ວຍຄວາມເປັນແບບຢ່າງ ນຳໜ້າໃນທຸກດ້ານຂອງພະນັກງານສະມາຊິກພັກ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງພັກ ເພື່ອນຳພາປວງຊົນສາມັກຄີກັນສ້າງສາຊີວິດວັດທະນະທຳ, ຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳແຫ່ງຊາດ, ຕ້ານກັບການແຊກຊືມທຳລາຍຂອງທຳມະຊາດ, ການລະເມີດຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານວັດທະນະທຳຍ້ອນມະນຸດ, ຂະຫຍາຍແລະຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງພາລະກິດການກໍ່ສ້າງແລະພັດທະນາລະບົບວັດທະນະທຳຫວຽດນາມທີ່ກ້າວໜ້າ ເຂັ້ມຂົ້ນໄປດ້ວຍເອກະລັກປະຈຳຊາດ./.
ໂດຍ ຫງວຽນຢູຍບັກ*, ຫວູທີ້ເຟືອງເຮົ້າ**
* ຮສ.ດຣ. ຮອງປະທານຄະນະກຳມະການປະຊາຊົນແຂວງແຂງຮ່ວາ
** ດຣ. ສະຖາບັນການເມືອງແຫ່ງຊາດໂຮ່ຈີມິນ
--------------------------------
ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 876 (ເດືອນຕຸລາ 2015)
(1) ກ.ມາກ ແລະ ຟ.ອັງແກນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ສຳນັກພິມຈຳໜ່າຍການເມືອງແຫ່ງຊາດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 1995, ເຫຼັ້ມ 33, ໜ້າ 246.
(2), (3), (4) ເອກະສານກອງປະຊຸມຄັ້ງທີ 5 ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ສະໄໝທີ VIII, ສຳນັກພິມຈຳໜ່າຍການເມືອງແຫ່ງຊາດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 1998, ໜ້າ 42, 55-56, 45.
(5) ເບິ່ງ: ໜັງສືພິມ ປະຊາຊົນ, ສະບັບອອກວັນທີ 4 ເມສາ 1998.
(6), (7) ເອກະສານກອງປະຊຸມຄັ້ງທີ 5 ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ສະໄໝທີ VIII, ທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ໜ້າ 56, 63.
(8) ເອກະສານກອງປະຊຸມຄັ້ງທີ 9 ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ ສະໄໝທີ XI, ສຳນັກພິມຈຳໜ່າຍການເມືອງແຫ່ງຊາດ-ຊື້ເທິດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2014, ໜ້າ 44 - 45, 59.
