ທະວີບອາຊີ - ປາຊີຟິກ ປີ 2015: ການປ່ຽນແປງຕ່າງໆ ທີ່ມຸ່ງໄປຍັງລະບຽບພູມິພາກໃໝ່
ວກ. - ໃນປີ 2015, ຄວາມພົວພັນສາກົນຢູ່ພູມິພາກອາຊີ - ປາຊີຟິກ ມີການຂະຫຍາຍຕົວໃໝ່ ແລະ ມີເນື້ອແທ້. ການປ່ຽນແປງເຫຼົ່ານີ້ ທາງດ້ານຍາວນານ ອາດຈະປະກອບສ່ວນສ້າງລະບຽບພູມິພາກໃໝ່ ດ້ວຍການຊັ່ງຊາກຳລັງໃໝ່ ເຊິ່ງບັນດາປະເທດ, ເຖິງວ່າຈະເປັນປະເທດໃຫຍ່ຫຼືນ້ອຍ ກໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງຄຳນຶງເຖິງ ໃນວິວັດການວາງກຳນົດນະໂຍບາຍຂອງຕົນ.
ທະວີບອາຊີ - ປາຊີຟິກ ປີ 2015: ເຄື່ອງໝາຍແຫ່ງການແຂ່ງຂັນ ລະຫວ່າງບັນດາປະເທດໃຫຍ່. (ພາບ: TL)
ການ “ປ່ຽນບົດບາດ” ມຸ່ງໄປຍັງລະບຽບເສດຖະກິດພູມິພາກໃໝ່
ປີ 2015, ທະວີບອາຊີ - ປາຊີຟິກສືບຕໍ່ເປັນພູມິພາກທີ່ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຂະຫຍັນຂັນເຄື່ອນທິ່ສຸດໃນໂລກ, ນຳໜ້າທາງດ້ານລະດັບຄວາມໄວໃນການເຕີບໂຕ ແລະ ຄາດກະວ່າຈະຮັກສາລະດັບຄວາມໄວນີ້ໄດ້ດີພໍຄວນໃນກຳນົດເວລາປານກາງ. ທາງດ້ານເສດຖະກິດ, ພູມິພາກອາຊີ - ປາຊີຟິກ ມີ 4 ຈຸດພື້ນຖານທີ່ພົ້ນເດັ່ນດັ່ງນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ໄດ້ມີການປ່ຽນບົດບາດ ເມື່ອຈີນບໍ່ສາມາດຮັກສາລະດັບຄວາມໄວໃນການເຕີບໂຕສູງກວ່າ 7% ຄືຫຼາຍສິບປີທີ່ຜ່ານມາອີກ - ລະດັບສູງສຸດໃນພູມິພາກ. ບັນດາຄວາມຄາດຄະເນທີ່ຫວັງດີທີ່ສຸດ ກໍ່ລ້ວນແຕ່ໃຫ້ເຫັນວ່າ, ເສດຖະກິດຈີນເຕີບໂຕພຽງປະມານ 6,8% ໃນປີ 2015 ແລະ ຈະຫລຸດລົງເປັນ 6,3% ໃນປີ 2016. ໃນເວລານັ້ນ, ເສດຖະກິດອີນເດຍ ຄາດກະວ່າຈະບັນລຸລະດັບ 7,5% ແລະ ໄດ້ຄາດກະວ່າຈະເປັນ “ຫົວຈັກ” ແຫ່ງການເຕີບໂຕເສດຖະກິດທົ່ວພູມິພາກໃນເວລາຕໍ່ໜ້າ. ການປ່ຽນບົດບາດນີ້ພວມ ແລະ ຈະມີຜົນກະທົບຍາວນາມເຖິງພາບພົດເສດຖະກິດຂອງພູມິພາກ.
ທີສອງ, ໃນປີ 2015, ທ່າອຽງຫລຸດຜ່ອນຄວາມໄວຂອງເສດຖະກິດຈີນ ໄດ້ສະແດງອອກຢ່າງຈະແຈ້ງກວ່າເວລາໃດໝົດ. ຫວ່າງມໍ່ໆນີ້, ລັດຖະບານຈີນໄດ້ຮັບຮອງຜ່ານແຜນການ 5 ປີຄັ້ງທີ 13 (2016 - 2020) ດ້ວຍການດັດປັບຕ່າງໆ ທາງດ້ານເປົ້າໝາຍການເຕີບໂຕ, ມາດຕະການປະຕິບັດ,... ເພື່ອຄ່ອງຕົວກັບສະພາບການ “ເປັນປົກກະຕິໃໝ່” ທີ່ບໍ່ອາດຈະຕ່າວປິ້ນໄດ້. ພາຍຫຼັງຫຼາຍປີແຫ່ງການເຕີບໂຕສູງ ໂດຍອີງໃສ່ທ່າດີປຽບທຽບຕ່າງໆ, ເຊັ່ນຄ່າແຮງງານຖືກ, ຂະໜາດການຜະລິດໃຫຍ່... ປັດຈຸບັນ, ເສດຖະກິດຈີນພວມປະເຊີນໜ້າຕໍ່ຫຼາຍບັນຫາເຄັ່ງຮ້ອນ, ແກ້ໄຂຍາກ, ເຊັ່ນ ກຳລັງຄວາມສາມາດໃນການຜະລິດອຸດສາຫະກຳເຫຼືອເຟືອຫຼາຍ, ຂາດດຸນລາຍຮັບແລະເສດຖະກິດຫຼາຍໂພດ ລະຫວ່າງບັນດາເຂດ ພາກ, ສິ່ງແວດລ້ອມຖືກມົນພິດຢ່າງຮ້າຍແຮງ ດ້ວຍຂະໜາດໃຫຍ່ທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນ... ການຕໍ່ສູ້ຢ່າງດຸເດືອດຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະ ການຍູ້ແຮງການປະຕິຮູບກອງທະຫານຢູ່ຈີນ ກໍ່ສົ່ງຜົນກະທົບບໍ່ໜ້ອຍເຖິງການເຕີບໂຕເສດຖະກິດຢູ່ປະເທດທີ່ມີພົນລະເມືອງຫຼາຍກວ່າໝູ່ໃນໂລກນີ້.
ເສດຖະກິດຈີນໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາກໍ່ຖືກການກະທົບແຮງຫຼາຍຄັ້ງ ເຊັ່ນການວິກິດຕະຫຼາດຫຼັກຊັບ ພາໃຫ້ເກີດການຖອນທຶນຂະໜາດໃຫຍ່ ອອກຈາກຈີນ. ພຽງແຕ່ໃນເວລາສັ້ນໆ, ແຕ່ເດືອນສິງຫາ ຫາເດືອນທັນວາ 2015, ຈຳນວນທຶນທີ່ຖອນອອກຈາກຈີນໄດ້ບັນລຸຫຼາຍຮ້ອຍຕື້ໂດລາສະຫະລັດ, ສະເຫຼ່ຍປະມານ 100 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດຕໍ່ເດືອນ, ເຮັດໃຫ້ຄັງເງິນຕາຕ່າງປະເທດຂອງປະເທດນີ້ຫລຸດລົງຢ່າງໄວ, ຈາກເກືອບ 4.000 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ ຫລຸດລົງຍັງເຫຼືອປະມານ 3.450 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ. ຄາດກະວ່າ ສິ່ງດັ່ງກ່າວຈະສືບຕໍ່ເກີດຂຶ້ນອີກຕໍ່ໄປ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນ ພາຍຫຼັງທີ່ ລະບົບທະນາຄານກາງສະຫະລັດອາເມຣິກາ (FED) ຕົກລົງຍົກລະດັບອັດຕາດອກເບ້ຍຂຶ້ນເປັນ 0,25%.
ທີສາມ, ການທີ່ກອງທຶນການເງິນສາກົນ (IMF) ຕົກລົງນຳເອົາສະກຸນເງິນຢ໋ວນ ເຂົ້າໃນກະຕ່າເງິນຕາສາກົນ (SDR) ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າ ເງິນຢ໋ວນອາດຈະກາຍເປັນສະກຸນເງິນສະສົມ ແລະ ຊຳລະສະສາງສາກົນ ແລະ ມັນຈະໄດ້ແລກປ່ຽນຢ່າງເສລີກວ່າອີກ. ສິ່ງດັ່ງກ່າວຈະກະທົບຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ແລະ ຍາວນາມ ເຖິງຕະຫຼາດການເງິນທົ່ວໂລກ, ບັງຄັບໃຫ້ບັນດາປະເທດຢູ່ໃນ ແລະ ນອກພູມິພາກ ຕ້ອງດັດສົມບັນດານະໂຍບາຍເງິນຕາ ການເງິນ, ຄິດໄລ່ຄືນໃໝ່ອັດຕາສ່ວນສະສົມເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ເຊິ່ງເປັນພາຫະນະຊຳລະສະສາງການແລກປ່ຽນຄ້າຂາຍສາກົນຕ່າງໆ,... ລະບຽບການເງິນສາກົນໃໝ່ພວມເປັນຮູບເປັນຮ່າງຂຶ້ນດ້ວຍບົດບາດນັບມື້ນັບສູງຂອງສະກຸນເງິນຢ໋ວນ ກໍ່ຄືຂອງທະນາຄານກາງແຫ່ງປະເທດຈີນ.
ທີສີ່, ວິວັດການເຈລະຈາສັນຍາຄູ່ຮ່ວມມືຂ້າມປາຊີຟິກ (TPP) ລະຫວ່າງ 12 ປະເທດອາຊີ - ປາຊີຟິກ ໄດ້ສຳເລັດສິ້ນສຸດພາຍຫຼັງ 5 ປີ. ເຖິງວ່າບັນດາປະເທດສະມາຊິກຍັງບໍ່ທັນລົງນາມຢ່າງເປັນທາງການໃນສັນຍານີ້ກໍຕາມ ແຕ່ເປັນອັນຈະແຈ້ງວ່າ ການເຈລະຈາສັນຍາຄູ່ຮ່ວມມືຂ້າມປາຊີຟິກສຳເລັດລົງໃນປີ 2015 ແລະ ກ່ອນການເລືອກຕັ້ງປະທານາທິບໍດີສະຫະລັດອາເມຣິກາ ແມ່ນໄຊຊະນະ ແມ່ນຫຼັກໝາຍອັນສຳຄັນໜຶ່ງໃນວິວັດທະນາການຜູກພັນ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງພູມິພາກ. ດ້ວຍບັນດາ “ກະຕິກາ” ໃໝ່ ແລະ ມາດຕະຖານສູງ ໃນຫຼາຍດ້ານ, ພູມິພາກອາຊີ - ປາຊີຟິກ ຈະໄດ້ເຫັນກັບຕາການຈັດວາງບັນດາພວງພະນັງຄຸນຄ່າຄືນໃໝ່, ການເຄື່ອນຍ້າຍຂອງກອງທຶນ, ການລົງທຶນ, ການຄ້າ,... ແລະການຈັດແບ່ງຄືນໃໝ່ທາງດ້ານການຜະລິດ, ແຮງງານ, ການບໍລິການ,... ເພື່ອສ້າງໃຫ້ມີລະບຽບການໃໝ່ ດ້ວຍບັນດາມາດຕະຖານໃໝ່ຢູ່ໃນພູມິພາກ.
ສະຖາບັນພູມິພາກຫຼາຍອັນໄດ້ຮັບການກໍ່ສ້າງໃໝ່ ຫຼືໄດ້ຈັດວາງຄືນໃໝ່
ທີໜຶ່ງ, ການກຳເນີດເກີດໃໝ່ຂອງທະນາຄານເພື່ອການລົງທຶນໂຄງສ້າງພື້ນຖານອາຊີ (AIIB) ທີ່ມີ 50 ປະເທດເປັນສະມາຊິກ, ໃນນັ້ນມີຫວຽດນາມ, ໄດ້ຂີດໝາຍການປ່ຽນແປງຫຼາຍພໍຄວນ ໃນບັນດາສະຖາບັນການເງິນຂອງພູມິພາກ ເຊິ່ງໄດ້ເປັນຮູບເປັນຮ່າງຂຶ້ນນັບແຕ່ພາຍຫຼັງສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີສອງມາເຖິງປັດຈຸບັນ. ການທີ່ AIIB ກຳເນີດເກີດຂຶ້ນມາ ແລະ ຈີນຍູ້ແຮງການປະຕິບັດຄວາມຄິດລິເລີ່ມ “ເຂດໜຶ່ງ, ທາງດຽວ” ຊ່ວຍໃຫ້ປະເທດນີ້ມີເຄື່ອງມືສັກສິດຕື່ມອີກເພື່ອແຂ່ງຂັນ, ສ້າງແຮງຖ່ວງ ກັບສັນຍາຄູ່ຮ່ວມມືຂ້າມປາຊີຟິກ ແລະ ຍຸດທະສາດສ້າງດຸນລະຍາພາບຄືນໃໝ່ໄປທາງທະວີບອາຊີ - ປາຊີຟິກຂອງອາເມຣິກາ, ປະກອບສ່ວນເປີດກວ້າງເຂດອິດທິພົນຂອງຈີນ, ຈັດວາງຄືນໃໝ່ໂຄງປະກອບລະບຽບເສດຖະກິດສາກົນ, ເປີດກວ້າງຕະຫຼາດ ການລົງທຶນ, ຍູ້ແຮງການສົ່ງອອກ ແລະ ເຊີດຊູອິດທິພົນຂອງຈີນ. ເນື້ອແທ້, ຈີນພວມນຳໃຊ້ກຳລັງແຮງອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງຕົນເພື່ອປ່ຽນແປງສະພາບດັ້ງເດີມ, ຈັດແບ່ງເຂດອິດທິພົນຄືນໃໝ່, ວາງກຳນົດ “ກະຕິກາ” ແລະ ບືນຕົວຂຶ້ນເປັນຂົ້ວໜຶ່ງໃນລະບຽບການຫຼາຍຂົ້ວທີ່ພວມເປັນຮູບເປັນຮ່າງຂຶ້ນ.
ທີສອງ, ສາມປະເທດອາຊີຕາເວັນອອກສຽງເໜືອ, ປະກອບດ້ວຍຈີນ ຍີ່ປຸ່ນ ແລະ ສ.ເກົາຫລີ, ພວມຍູ້ແຮງຄວາມມານະພະຍາຍາມຕ່າງໆ ເພື່ອສ້າງສັນຍາການຄ້າເສດລີໜຶ່ງໃນພູມິພາກອາຊີຕາເວັນອອກສຽງເໜືອ. ເຖິງວ່າຍັງມີວຽກງານຫຼາຍຢ່າງທີ່ຕ້ອງເຮັດ ແຕ່ເປັນອັນຈະແຈ້ງວ່າ ການທີ່ການນຳຂັ້ນສູງຂອງສາມປະເທດນີ້ພົບປະກັນຢູ່ທີ່ ສ.ເກົາຫລີ ແລະ ເປັນເອກະພາບກັນກ່ຽວກັບເສັ້ນທາງ ບາດກ້າວ ເນື້ອໃນເຈລະຈາ ເພື່ອໄປເຖິງສັນຍາການຄ້າເສດລີສະເພາະສຳລັບພູມິພາກອາຊີຕາເວັນອອກສຽງເໜືອນັ້ນ ໄດ້ເປັນບາດກ້າວຄືບໜ້າໃຫຍ່ພໍຄວນ. ການທີ່ຍີ່ປຸ່ນເຂົ້າຮ່ວມການເຈລະຈາສັນຍາຄູ່ຮ່ວມມືຂ້າມປາຊີຟິກຢ່າງສຳເລັດຜົນ, ເສດຖະກິດຈີນລົງຄ້ອຍ,... ພວມສ້າງກຳລັງໜີບແຮງພໍຄວນຕໍ່ກັບພູມິພາກອາຊີຕາເວັນອອກສຽງເໜືອ ໃນການສ້າງສັນຍາການຄ້າເສດລີສະເພາະຂອງຕົນ. ເມື່ອສັນຍາການຄ້າເສດລີນີ້ປະກົດຕົວ ແລະ ເຂົ້າສູ່ການຜັນຂະຫຍາຍ ມັນຈະສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງຕໍ່ໂຄງປະກອບເສດຖະກິ ການຄ້າທັງໝົດຂອງພູມິພາກອາຊີ - ປາຊີຟິກ, ຍ້ອນວ່າ ນີ້ແມ່ນສາມລະບົບເສດຖະກິດທີ່ນຳໜ້າໃນພູມິພາກ.
ທີສາມ, ການທີ່ບັນດາການນຳສະມາຄົມບັນດາປະເທດອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ (ອາຊຽນ) ລົງນາມໃນຖະແຫຼງການ ກົວລາ ລຳເປີ 2015 ວ່າດ້ວຍການສ້າງຕັ້ງປະຊາຄົມອາຊຽນ ໃນວັນທີ 31 ທັນວາ 2015, ໃນກອບການປະຊຸມຂັ້ນສຸດຍອດ ອາຊຽນ ຄັ້ງທີ 27, ທີ່ຈັດຂຶ້ນຢູ່ປະເທດ ມາເລເຊຍ; ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍ່ລົງນາມໃນຖະແຫຼງການວ່າດ້ວຍວິໄສທັດປະຊາຄົມອາຊຽນ ຮອດປີ 2025, ໃນນັ້ນກຳນົດບັນດາເປົ້າໝາຍ ຫຼັກການ ແລະ ມາດຕະການປະຕິບັດໃນພາກຕົວຈິງ ປະຊາຄົມອາຊຽນເຊື່ອມຈອດທາງດ້ານການເມືອງ, ເຊື່ອມຈອດທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ພ້ອມກັນແບ່ງປັນຄວາມຮັບຜິດຊອບທາງສັງຄົມ ກໍ່ຄືອາຊຽນໜຶ່ງທີ່ອີງໃສ່ກົດໝາຍ ທີຫັນໄປສູ່ປະຊາຊົນ ຖືປະຊາຊົນເປັນໃຈກາງນັ້ນ ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມມານະພະຍາຍາມອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງອາຊຽນ ໃນການຮັກສາຄວາມສາມັກຄີພາຍໃນກຸ່ມ, ຊຸກຍູ້ການເຊື່ອມຈອດເສດຖະກິດ, ຮັບປະກັນສັນຕິພາບ ຄວາມສະຫງົບ ແລະ ການສ້າງຕົນເອງໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ, ຜ່ານສິ່ງດັ່ງກ່າວເພື່ອຮັກສາບົດບາດໃຈກາງຂອງອາຊຽນໃນພູມິພາກອາຊີ - ປາຊີຟິກ ທີ່ຂະຫຍັນຂັນເຄື່ອນ ແຕ່ກໍ່ເຕັມໄປດ້ວຍສິ່ງທ້າທາຍ.
ນອກຈາກນັ້ນ, ການທີ່ປະເທດອາຊີຈຳນວນໜຶ່ງພວມຫາວິທີຫັນປ່ຽນການປະຊຸມສຸດຍອດກ່ຽວກັບການສົມທົບກຳລັງແລະກໍ່ສ້າງຄວາມໄວ້ວາງໃຈຢູ່ອາຊີ (CICA) ໃຫ້ກາຍເປັນອົງການຈັດຕັ້ງຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ການພັດທະນາອາຊີ (OSDA); ຈີນໃນເວລາຜ່ານມາມໍ່ໆນີ້ ໄດ້ຍູ້ແຮງການຈັດຕັ້ງເວທີປາໄສພາຍໃນປະເທດເປັນລວາດເຊັ່ນ ເວທີປາໄສເຮືອງເຊີນ, ການປະຊຸມສຳມະນາກ່ຽວກັບທະເລຕາເວັນອອກ,... ເພື່ອແກ່ງແຍ້ງກັບການປະຊຸມສົນທະນາ ຊັງກຣີ ລາ ແລະ ບັນດາກົນໄກອື່ນຂອງອາຊຽນນັ້ນ ໄດ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ ທ່າອຽງຫຼາຍປະເທດຢາກປ່ຽນແປງ, ຈັດວາງຄືນໃໝ່ບັນດາການຈັດຕັ້ງສະຖາບັນໃນພູມິພາກ.
ຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງບັນດາປະເທດໃຫຍ່: ຄວາມຖືກຕ້ອງປອງດອງແຊກຊ້ອນກັບການແກ່ງແຍ້ງກັນ
ທີໜຶ່ງ, ຄວາມພົວພັນອາເມຣິກາ - ຈີນ ໄດ້ຮັບການຮັກສາເປັນປົກກະຕິພໍຄວນ. ສອງຝ່າຍແກ່ງແຍ້ງກັນຢ່າງຂຸ້ນຂ້ຽວທາງດ້ານຍຸດທະສາດ ແຕ່ກໍ່ໄດ້ຍູ້ແຮງການຮ່ວມມືເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຫຼາຍສຸດ ແລະ ຫາວິທີເພື່ອຫຼີກລ່ຽງການປະທະກັນດ້ວຍອາວຸດ. ໃນການຢ້ຽມຢາມປະເທດອາເມຣິກາ ຂອງທ່ານປະທານ ສີ ຈິ້ນຜິງ ແຫ່ງ ສປ.ຈີນ (ເດືອນກັນຍາ 2015), ການນຳຂອງສອງປະເທດໄດ້ເນັ້ນເຖິງຄວາມສຳຄັນ ຄວາມຈຳເປັນ ແລະ ຄວາມໝັ້ນທ່ຽງຂອງສາຍພົວພັນອາເມຣິກາ - ຈີນ. ປະທານາທິບໍດີອາເມຣິກາ ທ່ານບາຣັດ ໂອບາມາ ຖະແຫຼງວ່າ: “ການຮ່ວມມືຂອງພວກເຮົາພວມເສີມຂະຫຍາຍປະສິດທິຜົນ”, ໃນເວລານັ້ນ ທ່ານປະທານ ສີ ຈິ້ນຜິງ ເນັ້ນວ່າ ການກໍ່ສ້າງ “ຕົວແບບການພົວພັນປະເທດໃຫຍ່ແບບໃໝ່” ກັບອາເມຣິກາ ເປັນບຸລິມະສິດໜຶ່ງໃນນະໂຍບາຍການຕ່າງປະເທດຂອງຈີນ.
ໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາ, ສອງປະເທດໄດ້ບັນລຸຂໍ້ຕົກລົງທີ່ສຳຄັນຈຳນວນໜຶ່ງ, ເຊັ່ນ: 1- ສັນຍາຈີນຊື້ເຮືອບິນຂອງບໍລິສັດ ໂບອິງ ດ້ວຍມູນຄ່າທັງໝົດ 38 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ ແລະ ເອກະສານການຮ່ວມມືກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງສູນປະກອບບູລະນະເຮືອບີນ ໂບອິງ 737 ຢູ່ຈີນ; 2- ບັນຫາການປ່ຽນແປງສະພາບພູມິອາກາດ, ຈີນແຈ້ງວ່າຈະສ້າງຕັ້ງກອງທຶນກວ່າ 3 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ ເພື່ອຊ່ວຍໜູນບັນດາປະເທດກຳລັງພັດທະນາແກ້ໄຂບັນດາບັນຫາທີ່ພົວພັນເຖິງການປ່ຽນແປງສະພາບພູມິອາກາດ; 3- ຊອກຫາໄດ້ສຸລະສຽງລວມກ່ຽວກັບການຮ່ວມມືຕ້ານອາຊະຍາກຳເຄືອຂ່າຍອິນເຕີເນັດ, ກວມທັງອາຊະຍາກຳລັກໂລບລິກຂະສິດ...
ແຕ່ວ່າ, ຄວາມພົວພັນອາເມຣິກາ - ຈີນ ຍັງມີສິ່ງກີດຂວາງ ແລະ ບໍ່ເຫັນພ້ອມກັນຫຼາຍປະການ, ເຊັ່ນ ບັນຫາສິດທິມະນຸດ; ຄວາມປອດໄພດ້ານເຄືອຂ່າຍອິນເຕີເນັດ,... ຊຶ່ງກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນຂາດຄວາມເຊື່ອຖືຍຸດທະສາດ. ບັນດາການກະທຳຜິດກົດໝາຍຂອງຈີນ, ເຊັ່ນ ການຄູນສ້າງແນວປະກາລັງ ແລະ ສ້າງຖານທັບທະຫານບົນເກາະທີ່ຄູນສ້າງຂຶ້ນຢູ່ທະເລຕາເວັນອອກ; ການທຳລາຍສິ່ງແວດລ້ອມນິເວດວິທະຍາທະເລ; ການລະເມີດກົດໝາຍສາກົນ... ພາໃຫ້ອາເມຣິກາລະແວງສົງໄສຕໍ່ກຳລັງແຮງທີ່ພວມເພີ່ມຂຶ້ນຂອງຈີນ. ລວມຄວາມວ່າ, ໃນປີ 2015, ອາເມຣິກາ ແລະ ຈີນ ສືບຕໍ່ເປັນຄູ່ຮ່ວມມືເສດຖະກິດແຖວໜ້າຂອງກັນແລະກັນ, ແຕ່ສອງຝ່າຍສືບຕໍ່ຖືກຄາຢູ່ໃນຕົວແບບແຊກຊ້ອນທາງດ້ານຜົນປະໂຫຍດ ແຕ່ຄວາມເຊື່ອຖືຍຸດທະສາດພັດຖືກຫລຸດຜ່ອນຢ່າງໜັກ.
ທີສອງ, ຄວາມພົວພັນຈີນ - ຍີ່ປຸ່ນມີສັນຍານແຫ່ງຄວາມອົບອຸ່ນຢ່າງຈະແຈ້ງ. ແຕ່ຕົ້ນປີ 2015 ມາຮອດເດືອນນີ້, ເຈົ້າໜ້າທີ່ອາວຸໂສຂອງສອງປະເທດໄດ້ດຳເນີນການພົບປະກັນຫຼາຍຄັ້ງ, ປະກອບສ່ວນນຳເອົາການພົວພັນການເມືອງລະຫວ່າງສອງປະເທດເຂົ້າສູ່ຄວາມຖືກຕ້ອງປອງດອງ. ສິ່ງທີ່ຄວນເອົາໃຈໃສ່ທີ່ສຸດແມ່ນ ເດືອນພຶດສະພາ 2015 ຄະນະຜູ້ແທນຍີ່ປຸ່ນ ນຳໂດຍທ່ານ ນີກາຍ ໂຕຊີຮີໂຣ ປະທານພັກປະຊາທີປະໄຕເສລີນິຍົມ ໄປຢ້ຽມຢາມປະເທດຈີນ ແລະ ສົ່ງຈົດໝາຍຂອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີຍີ່ປຸ່ນ ຊີນໂຢ ອາເບະ ມາຍັງປະທານປະເທດຈີນ ສີ ຈິ້ນຜິງ. ວັນທີ 6 ມິຖຸນາ 2015, ຢູ່ທີ່ ປັກກີ່ງ ສປ.ຈີນ, ສອງປະເທດໄດ້ຈັດຕັ້ງ “ການສົນທະນາລະຫວ່າງລັດຖະມົນຕີກະຊວງການເງິນ” ຄືນໃໝ່ພາຍຫຼັງສາມປີທີ່ຖືກຕັດຕອນ. ເດືອນກໍລະກົດ 2015, ຫົວໜ້າກົມຮັກສາຄວາມປອດໄພຍີ່ປຸ່ນ ຢາຈີ ໂຊຕາໂຣ ໄປຢ້ຽມຢາມຈີນ ແລະ ດຳເນີນ “ການສົນທະນາການເມືອງລະຫວ່າງສອງປະເທດຄັ້ງທຳອິດ” ກັບສະມາຊິກສະພາລັດຖະມົນຕີຈີນ ຢາງ ເຄ້ຍຈີ. ວັນທີ 1 ພະຈິກ 2015, ການນຳສາມປະເທດ ສ.ເກົາຫລີ ຈີນ ແລະ ຍີ່ປຸ່ນ ໄດ້ຖະແຫຼງວ່າຄວາມພົວພັນຮ່ວມມືສາມຝ່າຍໄດ້ຮັບການຟື້ນຟູຄືນໃໝ່ຢ່າງສົມບູນ ພາຍຫຼັງທີ່ສາມປະເທດສຳເລັດສິ້ນສຸດການປະຊຸມຂັ້ນສຸດຍອດຄັ້ງທຳອິດ ໃນຮອບ 3 ກວ່າປິທີ່ຜ່ານມາ. ຈຸດສູງສຸດແມ່ນ ທີ່ລະບຽງການປະຊຸມຄັ້ງທີ 21 ຂອງກອບອະນຸສັນຍາສະຫະປະຊາຊາດ ວ່າດ້ວຍການປ່ຽນແປງສະພາບພູມິອາກາດ (COP 21) ຈັດຕັ້ງຢູ່ນະຄອນ ປາຣີ (ຝຣັ່ງ, ເດືອນທັນວາ 2015), ປະທານປະເທດຈີນ ສີ ຈິ້ນຜິງ ໄດ້ມີການພົບປະກັບນາຍົກລັດຖະມົນຕີຍີ່ປຸ່ນ ຊີນໂຢ ອາເບະ ເພື່ອປຶກສາຫາລືກ່ຽວກັບຄວາມພົວພັນ ຈີນ - ຍີ່ປຸ່ນ ແລະ ສະພາບການພູມິພາກ.
ແຕ່ວ່າ, ທັດສະນະຂອງຈີນກ່ຽວກັບປະຫວັດສາດ, ການພິພາດເຂດທະເລ ໝູ່ເກາະ,... ຍັງບໍ່ມີການປ່ຽນແປງ. ສິ່ງດັ່ງກ່າວສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ຄວາມຖືກຕ້ອງປອງດອງຂອງສາຍພົວພັນ ຈີນ - ຍີ່ປຸ່ນໃນປີ 2015 ນັ້ນ ພຽງແຕ່ມີລັກສະນະໄລຍະສັ້ນ ແລະ ທາດແທ້ແກ່ງແຍ້ງຍຸດທະສາດລະຫວ່າງສອງປະເທດ ຍັງບໍ່ມີການປ່ຽນແປງ. ສິ່ງທີ່ຄວາມເອົາໃຈໃສ່ຄື, ປີ 2015 ເງິນລົງທຶນຂອງຍີ່ປຸ່ນເຂົ້າຈີນສືນຕໍ່ຫລຸດລົງຢ່າງແຮງ, ມີທ່າອຽງຫັນມາລົງທຶນເຂົ້າບັນດາປະເທດອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້, ເຊັ່ນ ຫວຽດນາມ ມຽນມາ. ນີ້ແມ່ນທ່າອຽງທີ່ເປັນຜົນດີ ເຊິ່ງຫວຽດນາມຕ້ອງຍາດແຍ່ງເອົາ.
ທີສາມ, ຄວາມພົວພັນສຳພັນທະມິດ ອາເມຣິກາ - ຍີ່ປຸ່ນ ມີການຫັນປ່ຽນໃໝ່ທາງດ້ານຄຸນນະພາບ, ອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ບັນດາປະເທດໃນພູມິພາກ. ການຊັ່ງຊາກຳລັງແຮງໃນພູມິພາກມີການປ່ຽນແປງ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນການຟື້ນຕົວຂຶ້ນຢ່າງແຂງແຮງຂອງຈີນ, ບັງຄັບໃຫ້ອາເມຣິກາ ແລະ ຍີ່ປຸ່ນຕ້ອງປັບປຸງສຳພັນທະພາບ ຕາມທິດກໍ່ສ້າງສາຍພົວພັນຄູ່ຮ່ວມມືຫຼາຍດ້ານກວ່າອີກ. ໃນການຢ້ຽມຢາມສະຫະລັດອາເມຣິກາຂອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີຍີ່ປຸ່ນ ຊີນໂຢ ອາເບະ (ເດືອນເມສາ 2015), ສອງປະເທດໄດ້ປະກາດເປັນທາງການ ແນວທາງຊີ້ນຳການຮ່ວມມືດ້ານການປ້ອງກັນປະເທດ ອາເມຣິກາ-ຍີ່ປຸ່ນ ເຊິ່ງໄດ້ດັດແປງຄັ້ງທຳອິດນັບແຕປີ 1997, ໃນນັ້ນ ກຳລັງປ້ອງກັນຕົວຍີ່ປຸ່ນ (SDF) ຈະຮັບພາລະບົດບາດໃຫຍ່ກວ່າ ແລະ ການຮ່ວມມືດ້ານຄວາມສະຫງົບ ອາເມຣິກາ-ຍີ່ປຸ່ນ ຈະໄດ້ເປີດກວ້າງ ເພີ່ມທະວີ.
ວັນທີ 19 ກັນຍາ 2015, ສະພາສູງຍີ່ປຸ່ນ ໄດ້ຮັບຮອງຜ່ານຮ່າງກົດໝາຍຄວາມໝັ້ນຄົງ ໂດຍລັດຖະບານເປັນຜູ້ສະເໜີ ເຊິ່ງເປັນຄັ້ງທຳອິດພາຍຫຼັງສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ່ສອງ, ອະນຸຍາດໃຫ້ກອງທັບຍີ່ປຸ່ນ ເຂົ້າຮ່ວມການສູ້ຮົບຢູ່ຕ່າງປະເທດເພື່ອປະຕິບັດ “ສິດປ້ອງກັນຕົວລວມໝູ່”. ຕາມນັ້ນ, ກອງທັບຍີ່ປຸ່ນໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ປະຕິບັດສິດປ້ອງກັນຕົວລວມໝູ່, ສົ່ງທະຫານໄປຮ່ວມການສູ້ຮົບຢູ່ຕ່າງປະເທດ ຖ້າຫາກຕອບສະໜອງໄດ້ເງື່ອນໄຂສາມປະການ ດັ່ງນີ້: 1- ຍີ່ປຸ່ນ ຫຼືປະເທດພັນທະມິດທີ່ໃກ້ຂິດ ຖືກໂຈມຕີ, ອາດຈະນາບຂູ່ຄວາມດຳລົງຄົງຕົວຂອງປະເທດຍີ່ປຸ່ນ ແລະ ເປັນອັນຕະລາຍຢ່າງຈະແຈ້ງເຖິງປະຊາຊົນ; 2- ເມື່ອບໍ່ມີວິທີອື່ນໃດເພື່ອຍູ້ຖອຍການໂຈມຕີ; 3- ການນຳໃຊ້ກຳລັງອາວຸດຖືກຈຳກັດໃນລະດັບຄວາມຕ້ອງການຕ່ຳສຸດ. ນາຍົກລັດຖະມົນຕີຍີ່ປຸ່ນ ຊີນໂຢ ອາເບະ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ຮ່າງກົດໝາຍໃໝ່ນີ້ຈະອະນຸຍາດໃຫ້ຍີ່ປຸ່ນສຳພັນທະພາບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກວ່າອີກ ກັບອາເມຣິກາ ໃນກໍລະນີສົງຄາມລະເບີດຂຶ້ນຢູ່ແຫຼມເກົາຫລີ, ຫຼືສາຍທາງເດີນທະເລຖືກຂວາງກັ້ນ, ນາບຂູ່ຄວາມສະຫງົບຂອງຍີ່ປຸ່ນ.
ບັນດາ “ຈຸດຮ້ອນ” ໃນພູມີພາກ: ຄວາມຖືກຕ້ອງປອງດອງແຊກຊ້ອນກັບຄວາມສັບສົນໃໝ່
ໃນປີ 2015, ບັນດາ “ຈຸດຮ້ອນ” ໃນພູມີພາກ, ເຊັ່ນສະພາບການຢູ່ແຫຼມເກົາຫລີ, ຄວາມພິພາດຢູ່ທະເລຕາເວັນອອກ ແລະ ທະເລຈີນຕາເວັນອອກ ສືບຕໍ່ຜັນປ່ຽນຢ່າງສັບສົນ, ແຕ່ທັງໝົດລ້ວນແຕ່ພະຍາຍາມຮັກສາໄວ້ໃນຄວາມສາມາດຄວບຄຸມໄດ້ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ມັນລະເບີດຂຶ້ນ ກາຍເປັນການປະທະກັນດ້ວຍກຳລັງອາວຸດ.
ຢູ່ທະເລຕາເວັນອອກ, ຈີນຍັງປະຕິບັດນະໂຍບາຍສອງດ້ານ. ດ້ານໜຶ່ງ, ຈີນຕັ້ງໜ້າກວ່າອີກໃນການປຶກສາກັບ ອາຊຽນ ກ່ຽວກັບການສ້າງປະມວນຂໍ້ກຳນົດການປະພຶດຂອງບັນດາຝ່າຍຢູ່ທະເລຕາເວັນອອກ (COC); ດ້ານອື່ນ, ໃນພື້ນທີ່ຕ່າງໆ, ຈີນສືບຕໍ່ຍູ້ແຮງເຄື່ອນໄຫວດ້ານການທະຫານ, ຄູນສ້າງ ເປີດກວ້າງເກາະ, ກໍ່ສ້າງເດີນບິນຢ່າງຜິດກົດໝາຍ,... ຢູ່ເທິງເກາະ ແນວປະກາລັງ ທີ່ຂຶ້ນກັບອະທິປະໄຕຂອງຫວຽດນາມ ເຮັດໃຫ້ສະພາບການຢູ່ພື້ນທີ່ຕ່າງໆໃນທະເລຕາເວັນອອກນັບມື້ນັບສັບສົນ, ພາໃຫ້ຫຼາຍປະເທດໃນແລະນອກພູມິພາກຄັດຄ້ານທີ່ສຸດ.
ຄວາມພິພາດຢູ່ທະເລຈີນຕາເວັນອອກລະຫວ່າງ ຈີນ ແລະ ຍີ່ປຸ່ນ ກໍ່ຜັນປ່ຽນຢ່າງສັບສົນ. ຄຽງຄູ່ກັບການສົ່ງກ່ຳປັນ ແລະ ເຮືອບິນເຂົ້າລາດຕະເວນຢ່າງເປັນປະຈຳຢູ່ໝູ່ເກາະ ດຽວຢູດາວ/ເຊັງກະກຸ, ໃນເວລາຜ່ານມາມໍ່ນີ້, ຈີນຍັງດຳເນີນການກໍ່ສ້າງສະຖານີສັງເກດການຢູ່ບາງແຫ່ງ, ດຳເນີນການສຳຫຼວດແລະຂຸດຄົ້ນນ້ຳມັນອາຍແກັສໂດຍຝ່າຍດຽວຢູ່ໃນເຂດທະເລເຫຼົ່ານີ້... ເພື່ອຮັບມືກັບການກະທຳເຫຼົ່ານັ້ນ, ຍີ່ປຸ່ນກໍ່ໄດ້ເພີ່ມທະວີການເຄື່ອນໄຫວລາດຕະເວນ, ຕິດຕາມກວດກາ, ຈັດວາງກຳລັງຄືນໃໝ່, ນັບທັງກຳລັງທະຫານ ແລະ ຕຳຫຼວດທະເລຢູ່ທາງທິດໃຕ້, ເພີ່ມທະວີການພົວພັນກັບອາເມຣິກາ ແລະ ບັນດາຄູ່ຮ່ວມມືອື່ນ...
ຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງສອງພາກເກົາຫລີ ໃນປີ 2015 ເບິ່ງລວມແມ່ນມີສັນຕິ ເຖິງວ່າບາງຈຸດເວລາມີຄວາມເຄັ່ງຕຶງ. ວັນທີ 20 ສິງຫາ 2015, ເປັນຄັ້ງທຳອິດນັບແຕ່ປີ 2010, ສອງພາກໄດ້ໃຊ້ປືນໃຫຍ່ຍິງໃສ່ກັນ ພາໃຫ້ສັນຕິພາບອາດຈະຖືກທຳລາຍ. ແຕ່ວ່າ, ວັນທີ 25 ສິງຫາ 2015, ສ.ເກົາຫລີ ແລະ ສປປ.ເກົາຫລີ ໄດ້ບັນລຸຂໍ້ຕົກລົງແກ້ໄຂຄວາມເຄັ່ງຕຶງ. ສອງຝ່າຍກໍ່ໄດ້ເຫັນດີເປີດຊ່ອງສົນທະນາໃໝ່ ເພື່ອປຶກສາຫາລືຫຼາຍບັນຫາ ແນໃສ່ປົວແປງຄວາມພົວພັນໃຫ້ດີຂຶ້ນ. ນີ້ແມ່ນບາດກ້າວບຸກທະລຸທີ່ສຳຄັນໃນຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງສອງພາກເກົາຫລີ, ສ້າງສະຖານະການໃໝ່ເພື່ອໃຫ້ສອງພາກເກົາຫລີພ້ອມກັນປຶກສາສົນທະນາຫຼາຍບັນຫາໃຫຍ່ ສຳຄັນໃນອະນາຄົດ. ແຕ່ວ່າ, ຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງສອງພາກເກົາຫລີຍັງຢູ່ໃນຂອບ “ບາງຄັ້ງເຄັ່ງ, ບາງຄັ້ງຍານ”, ຄວາມຂັດແຍ້ງຕົ້ນຕໍໃນການພົວພັນລະຫວ່າງສອງພາກ ຄືໂຄງການນິວເກຼຍຢູ່ແຫຼມເກົາຫລີ... ຍັງບໍ່ທັນມີຄວາມຄືບໜ້າແທ້ຈິງເທື່ອ. ໃນສະຖານະການນັ້ນ, ຄວາມພົວພັນ ຈີນ - ສ.ເກົາຫລີ ນັບມື້ນັບຍັບເຂົ້າໃກ້ກັນ, ຂະນະນັ້ນ ຄວາມພົວພັນ ຈີນ - ເກົາຫລີເໜືອ ມີປະກົດການແຍກອອກຫ່າງໄກກັນ. ນີ້ແມ່ນຈຸດໃໝ່ທີ່ຄວນເອົາໃຈໃສ່ໃນເວລາຕໍ່ໜ້າ.
ນອກຈາກນັ້ນ, ຕ້ອງນັບທັງການພົບປະຂັ້ນສູງລະຫວ່າງສອງຝັ່ງຊ່ອງແຄບໃຕ້ຫວັນ - ລະຫວ່າງປະທານ ສປ.ຈີນ ສີ ຈິ້ນຜິງ ແລະ ການນຳໃຕ້ຫວັນ ໝ່າ ອິງຈິ່ວ ເຊິ່ງເປັນຄັ້ງທຳອິດພາຍຫຼັງ 70 ປີ. ການພົບປະນີ້ໄດ້ດຳເນີນໄປໃນສະພາບການພົວພັນລະຫວ່າງສອງຝັ່ງນັບມື້ນັບໄດ້ຮັບການປົວແປງ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນທາງດ້ານເສດຖະກິດການຄ້າ, ການພົວພັນປະຊາຊົນ ແລະ ໃຕ້ຫວັນພວມກະກຽມເລືອກຕັ້ງປະທານາທິບໍດີ. ຫາງສຽງຫວັງວ່າການພົບປະນີ້ຈະເປີດໄລຍະໃໝ່ແຫ່ງຄວາມຖືກຕ້ອງປອງດອງຍາວນານລະຫວ່າງສອງຝັ່ງຊ່ອງແຄບໃຕ້ຫວັນ, ມີຜົນປະໂຫຍດໃຫ້ແກ່ສັນຕິພາບ ສະຖຽນລະພາບຢູ່ໃນພູມິພາກ.
ບັນດາສິ່ງທ້າທາຍຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ບໍ່ເປັນແບບດັ້ງເດີມ ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນເລື້ອຍໆ
ບັນດາບັນຫາ “ຮ້ອນ”, ເຊັ່ນວິກິດການຄົນອົບພະຍົບຜິດກົດໝາຍ, ບັນຫາຄວາມປອດໄພດ້ານເຄືອຂ່າຍອິນເຕີເນັດ, ອາຊະຍາກຳເຕັກໂນໂລຊີສູງ, ໂຈນສະລັດ ແລະ ການລັກປຸ້ນດ້ວຍອາວຸດ;... ຢູ່ພູມິພາກອາຊີ - ປາຊີຟິກສືບຕໍ່ເກີດຂຶ້ນຢ່າງສັບສົນ, ວາງສິ່ງທ້າທາຍໃໝ່ອອກມາໃຫ້ບັນດາປະເທດໃນພູມິພາກ. ຕາມລາຍງານຂອງກົມການເດີນເຮືອທະເລສາກົນ (IMB) ຕັ້ງຢູ່ມາເລເຊຍ ທີ່ຕິດຕາມສະເພາະການປຸ້ນທະເລ, ຄິດສະເພາະໄຕມາດທີ I ປີ 2015, ໃນໂລກມີການປຸ້ນທະເລ 54 ກໍລະນີ ເຊິ່ງໃນນັ້ນ ກວ່າເຄິ່ງໜຶ່ງແມ່ນເກີດຂຶ້ນທີ່ທະເລຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້. ສິ່ງດັ່ງກ່າວໄດ້ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຕ້ອງຮ່ວມມືລະຫວ່າງບັນດາອົງການຮັກສາຄວາມສະຫງົບ, ປົກປັກຮັກສາກົດໝາຍ ແລະ ປະຕິບັດກົດໝາຍຢູ່ທະເລ ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພໃຫ້ແກ່ເຮືອ ກ່ຳປັນ, ກໍ່ຄືລະບົບສື່ຂ່າວ ແລະ ເຄື່ອງຄອມພິວເຕີຂອງບັນດາປະເທດ. ໃນເວລາຕໍ່ໜ້າ, ປະຊາຄົມບັນດາປະເທດໃນພູມິພາກຄວນມີມາດຕະການທີ່ສັກສິດກວ່າອີກ, ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ລາດຕະເວນລວມ, ເພື່ອປະກອບສ່ວນຮັກສາສັນຕິພາບ ແລະ ຄວາມເປັນລະບຽບໃນທະເລ.
ໃນປີ 2015, ພູມິພາກນີ້ກໍ່ຕ້ອງປະເຊີນໜ້າກັບສິ່ງທ້າທາຍຕ່າງໆ, ເຊັ່ນ ການປ່ຽນແປງສະພາບພູມິອາກາດນັບມື້ນັບເຄັ່ງຮ້ອນ; ໄພຄວັນ ຂີ້ຝຸ່ນ, ມົນພິດສິ່ງແວດລ້ອມ, ໂລກລະບາດຕ່າງໆ ເຊັ່ນໂລກອັກເສບປອດສຽບພະລັນ (MERS)... ຄວາມກຽມພ້ອມ ແລະ ເປັນເຈົ້າການປະເຊີນໜ້າກັບການຜັນປ່ຽນຢ່າງສັບສົນຂອງສະພາບການດັ່ງກ່າວເທິງນີ້ ແມ່ນຈຳເປັນທີ່ສຸດ.
ສຸດທ້າຍ, ບໍ່ອາດຈະບໍ່ເວົ້າເຖິງການປ່ຽນແປງສະພາບພູມິອາກາດ ໄພທຳມະຊາດອັນຮ້າຍແຮງ ທີ່ທຳລາຍຊີວິດຂອງປະຊາຊົນນັບເປັນຫຼາຍພັນຄົນ. ລາຍງານໃໝ່ສຸດຂອງ ຄະນະກຳມະການເສດຖະກິດແລະສັງຄົມແຫ່ງອາຊີ - ປາຊີຟິກ ຂອງສະຫະປະຊາຊາດ (ESCAP) ອອກວັນທີ່ 27 ຕຸລາ 2015 ໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ທະວີບອາຊີ - ປາຊີຟິກ ເປັນພູມິພາກທີ່ຖືກຜົນກະທົບຈາກໄພທຳມະຊາດຫຼາຍທີ່ສຸດໃນໂລກ. ຕາມລາຍງານຂອງ ESCAP, ໃນທົດສະວັດທີ່ຜ່ານມາ, ພູມິພາກອາຊີ - ປາຊີຟິກ ຖືກໄພພິບັດ 1.625 ຄັ້ງ, ກວມເອົາ 40% ຂອງໄພພິບັດທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນໂລກ, ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນເສຍຊີວິດເກືອບ 5 ແສນຄົນ. ປີ 2015 ທີ່ຜ່ານມາ ສະພາບໄພພິບັດກໍ່ເກີດຂຶ້ນຄືແນວນັ້ນ. ຍ້ອນແນວນັ້ນ, ບັນດາປະເທດຕ້ອງສືບຕໍ່ແບ່ງປັນຕົວແບບຮ່ວມມືທີ່ບັນລຸຜົນສຳເລັດ ຂອງພູມິພາກ ໃນການຮັບມືກັບໄພທຳມະຊາດ ໄພພິບັດ, ແບ່ງປັນເຕັກໂນໂລຊີ - ຂ່າວສານ ແລະ ທັກສະປ້ອງກັນໄພທຳໃຊາດ,... ເພື່ອຮັບປະກັນລັກສະນະສ້າງຕົນເອງໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ ແລະ ຊີວິດສັນຕິສຸກຂອງປະຊາຊົນ.
ລວມຄວາມວ່າ, ໃນປີ 2015 ທະວີບອາຊີ - ປາຊີຟິກສືບຕໍ່ເປັນພູມິພາກທີ່ມີສັນຕິພາບ, ສະຖຽນລະພາບພໍຄວນ ແລະ ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຂະຫຍັນຂັນເຄື່ອນ, ແຕ່ກໍ່ຊ້ອນແຟງເຫດບັງເອີນບໍ່ໜ້ອຍ ທີ່ຄະເນຍາກ. ໂດຍເປັນສະມາຊິກທີ່ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນປະຊາຄົມພູມິພາກ, ຫວຽດນາມຄວນຕິດຕາມສະຖານະການຢ່າງໃກ້ຊິດ ແລະ ຕ້ອງມີສະຕິສ່ອງໃສທຸ່ນທ່ຽງທີ່ສຸດຕໍ່ການຜັນປ່ຽນຂອງສະຖານະການພູມິພາກ, ຈາກນັ້ນ ວາງກຳນົກແຜນນະໂຍບາຍ, ນະໂຍບາຍທີ່ສອດຄ່ອງເໝາະສົມ ເພື່ອສວຍໃຊ້ໂອກາດດີ, ຜ່ານຜ່າສິ່ງທ້າທາຍ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນພາລະກິດການສ້າງແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ໃນສະພາບການໃໝ່; ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການຮັກສາສັນຕິພາບ ສະຖຽນລະພາບ ແລະ ຄວາມວັດທະນາຖາວອນລວມຂອງພູມິພາກ.
ໂດຍ: ດຣ. ເຈິ່ນຫວຽດຖາຍ
ສະຖາບັນການຕ່າງປະເທດ, ກະຊວງການຕ່າງປະເທດຫວຽດນາມ
----------------
ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ່ 880 (ເດືອນກຸມພາ 2016)
