ຂະບວນການແຂ່ງຂັນຮັກຊາດ ກາຍເປັນການກະທຳປະຕິວັດ ມີລັກສະນະຕື່ນຕົວຢ່າງແທ້ຈິງ ຂອງທົ່ວສັງຄົມ*
ວ.ກ - ປຸກລະດົມບັນດາຂະບວນການຮັກຊາດຢ່າງກວ້າງຂວາງເລິກເຊິ່ງ ແລະ ເປັນປະຈຳ ແມ່ນແບບວິທີການທີ່ສຳຄັນ ແລະ ຈຳເປັນຕ້ອງການ ເພື່ອແນໃສ່ສ້າງໃຫ້ມີກຳລັງຂັບເຄື່ອນການພັດທະນາ ພາປະເທດຊາດຜ່ານຜ່າຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ສິ່ງທ້າທາຍຕ່າງໆ ທຸກຢ່າງ.
ສະຫາຍນາງ ສຈ. ດຣ. ຫງວຽນທີ້ຢວານ, ກຳມະການສູນກາງພັກ, ຮອງປະທານປະເທດ ແຫ່ງ ສສ ຫວຽດນາມ
ທ່ານປະທານໂຮ່ຈີມິນ ຍາມໃດກໍ່ເຊີດຊູບົດບາດຂອງການແຂ່ງຂັນໃນການກໍ່ສ້າງຜູ້ຄົນແລະສັງຄົມ: “ແຂ່ງຂັນແມ່ນກຳລັງຂັບເຄື່ອນການພັດທະນາ ແລະ ເປັນມາດຕະເກນສຳຄັນເພື່ອກໍ່ສ້າງຜູ້ຄົນໃໝ່”. ເພິ່ນໄດ້ຢັ້ງຢືນວ່າ: “ແຂ່ງຂັນແມ່ນຮັກຊາດ, ຮັກຊາດກໍ່ຕ້ອງແຂ່ງຂັນ ແລະ ບັນດາຜູ້ທີ່ແຂ່ງຂັນ ແມ່ນບັນດາຜູ້ທີ່ຮັກຊາດກວ່າໝູ່” ແລະໄດ້ຕັກເຕືອນວ່າ: “...ໃຜໆກໍ່ແຂ່ງຂັນ ໃຜໆກໍ່ເຂົ້າຮ່ວມການຕໍ່ຕ້ານ ແລະ ສ້າງສາປະເທດຊາດ, ຂະບວນການຈະຟົດຟື້ນ. ການແຂ່ງຂັນຮັກຊາດຈະລົງເລິກ ແຜ່ກວ້າງອອກທົ່ວທຸກດ້ານ ແລະ ທຸກຊັ້ນວັນນະປະຊາຊົນ, ຈະຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຕ່າງໆໄດ້ ແລະ ຜ່ານຜ່າກົນອຸບາຍທຸກຢ່າງຂອງສັດຕູ ເພື່ອໄປເຖິງໄຊຊະນະສຸດທ້າຍ”.
ໂດຍເລີ່ມຈາກແນວຄວາມຄິດຂອງເພິ່ນ, ໃນບັນດາໄລຍະປະຕິວັດທີ່ຕ່າງກັນຂອງປະເທດຊາດ, ການແຂ່ງຂັນໄດ້ກາຍເປັນອາວຸດອັນແຫຼມຄົມ ເພື່ອໃຫ້ທົ່ວປະເທດດຳເນີນການຕໍ່ຕ້ານຢ່າງສຳເລັດມີໄຊ, ເປັນອາວຸດແຫ່ງຊາດອັນສຳຄັນ ເພື່ອໃຫ້ປະຊາຊົນເຮົາສ້າງຜົນສຳເລັດອັນສະຫງ່າງາມຫຼາຍຢ່າງ ໃນກິດຈະການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສ້າງສາປະເທດຊາດ. ໃນທັນທີ ພາຍຫຼັງທີ່ປະເທດສາທາລະນະລັດປະຊາທິປະໄຕຫວຽດນາມ ໄດ້ຖືກສະຖາປະນາຂຶ້ນ, ໃນສະພາບການ “ເສັ້ນຜົມນ້ອຍຫ້ອຍຫິນກ້ອນໝື່ນ”, ທ່າມກາງຄວາມຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກຮ້ອຍແປດພັນປະການ ຂອງການຕໍ່ສູ້ຕ້ານພວກລ່າເມືອງຂຶ້ນຝຣັ່ງຜູ້ຮຸກຮານ, ຄຳຮຽກຮ້ອງແຂ່ງຂັນຮັກຊາດ ຂອງລຸງໂຮ່ ໄດ້ຮຽກຮ້ອງ ຊຸກຍູ້ ປຸກລະດົມກຳລັງໃຈແລະສະຕິປັນຍາຂອງປະຊາຊົນຫວຽດນາມຫຼາຍລ້ານຄົນ ໃຫ້ເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນຕັດສິນໃຈ ແຂ່ງຂັນກັນຕໍ່ສູ້ຂັບໄລ່ພວກສັດຕູຜູ້ຮຸກຮານ ແລະ ຍາດເອົາໄຊຊະນະດ້ຽນບຽນຝູ ທີ່ໂດ່ງດັງ ສະໜັ່ນຫວັ່ນໄຫວທົ່ວໂລກ.
ໂດຍປະຕິບັດແນວທາງປ່ຽນແປງໃໝ່ທີ່ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມລິເລິ່ມ ແລະ ນຳພາ, ຂະບວມການແຂ່ງຂັນຮັກຊາດໄດ້ມີເນື້ອໃນໃໝ່, ເລັ່ງໃສ່ປະຕິບັດໜ້າທີ່ກໍ່ສ້າງເສດຖະກິດສິນຄ້າຫຼາຍພາກສ່ວນ ທີ່ມີການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ. ບັນດາຂະບວນການແຂ່ງຂັນໄດ້ສ້າງບັນຍາກາດແຂ່ງຂັນຢ່າງຟົດຟື້ນ ຢູ່ໃນບັນດາຂະແໜງການ ບັນດາອົງການ, ສ້າງເປັນກຳລັງໝູນຊຸກຍູ້ທົ່ວປວງຊົນ ທົ່ວກອງທັບ ອອກແຮງສູ້ຊົນຍາດເອົາຜົນສຳເລັດຫຼາຍຢ່າງໃນການສ້າງສາພັດທະນາປະເທດ… ແຂ່ງຂັນໄດ້ກາຍເປັນການກະທຳປະຕິວັດ ເຂົ້າສູ່ແນວຄິດຈິດໃຈ ເຂົ້າເຖິງທຸກຄົນ ທຸກຄອບຄົວ ແລະ ມີກຳລັງຊີວິດໃໝ່ ແຂງແຮງ ແຜ່ລາມໄປທົ່ວປະຊາຄົມ ທົ່ວສັງຄົມ. ຂະບວນການ “ທົ່ວປວງຊົນກໍ່ສ້າງຊີວິດວັດທະນະທຳຢູ່ເຂດປະຊາກອນ”, “ວັນງານເພື່ອຜູ້ທຸກຈົນ”... ແມ່ນບັນດາຂະບວນການແຂ່ງຂັນທີ່ຍືນຍົງຄົງຕົວພ້ອມກັນກັບວັນເວລາ, ດຶງດູດເອົາການເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງກວ້າງຂວາງເລິກເຊິ່ງຂອງມະຫາຊົນ ໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດ, ມີຄຸນນະພາບ ປະສິດທິຜົນສູງ. ຂະບວນການ “ທົ່ວປະເທດກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່”; “ຮ່ຳຮຽນ ແລະ ປະຕິບັດຕາມແວ່ນແຍງຄຸນສົມບັດຂອງທ່ານປະທານໂຮ່ຈີມິນ”, “ແຂ່ງຂັນກັນປະຕິບັດບັນດາວິທີແກ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດ - ສັງຄົມ, ຄອບງຳຈຳກັດໄພເງິນເຝີ້, ຮັກສາເສດຖະກິດມະຫາພາກໃຫ້ມີຄວາມໝັ້ນທ່ຽງ, ຮັບປະກັນສະຫວັດດິການສັງຄົມ ແລະ ເພີ່ມການເຕີບໂຕເສດຖະກິດແບບຍືນຍົງ”...ເຖິງວ່າຫາກໍ່ຜັນຂະຫຍາຍໃນສອງສານປີເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ມັນກໍ່ໄດ້ສ້າງຜົນສຳເລັດທີ່ໜ້າປະທັບໃຈທີ່ສຸດ.
ການແຂ່ງຂັນ ໄດ້ສົ່ງເສີມນ້ຳໃຈອອກແຮງງານຢ່າງຫ້າວຫັນຂອງທຸກຄົນ ທຸກຊັ້ນວັນນະປະຊາຊົນ, ເປັນກຳລັງໝູນທີ່ປຸກລະດົມໄດ້ຄວາມຕັດສິນໃຈ ຄວາມເປັນເອກະພາບໃນພັກ, ສ້າງຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມໃນສັງຄົມ, ລະດົມໄດ້ເຫື່ອແຮງ ສະຕິປັນຍາຂອງປະຊາຊົນ ຂອງນັກຮົບ ແລະ ບັນດາຊັ້ນວັນນະປະຊາຊົນໃນຫຼາຍຂົງເຂດ ການເມືອງ ການປ້ອງກັນປະເທດ ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ, ຮັບປະກັນສະຫວັດດິການສັງຄົມ, ປະກອບສ່ວນອັນສຳຄັນເຂົ້າໃນການຊຸກຍູ້ຄວາມຈະເລີນພັດທະນາ ກ້າວຂຶ້ນຂອງປະເທດຊາດ…
ພາກພຶດຕິກຳຂອງຂະບວນການແຂ່ງຂັນຮັກຊາດໃນ 65 ປີທີ່ຜ່ານມາ ໄດ້ສະໜອງບົດຮຽນອັນລ້ຳຄ່າຫຼາຍຢ່າງ ໃຫ້ພວກເຮົາໃນໄລຍະປັດຈຸບັນ…ເພື່ອໃຫ້ຂະບວນການແຂ່ງຂັນຮັກຊາດກາຍເປັນການກະທຳປະຕິວັດອັນແທ້ຈິງທີ່ມີລັກສະນະຕື່ນຕົວຂອງທົ່ວສັງຄົມ, ພວກເຮົາຕ້ອງປະຕິບັດເປັນຢ່າງດີວຽກງານຕ່າງໆ ລຸ່ມນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ສ້າງໃຫ້ມີການຜັນປ່ຽນຢ່າງແທ້ຈິງໃນຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບວຽກງານແຂ່ງຂັນ ການຍ້ອງຍໍ ຂອງຄະນະພັກ ອຳນາດການປົກຄອງຂັ້ນຕ່າງໆ, ພິເສດແມ່ນຕໍ່ກັບຜູ້ນຳໜ້າບັນດາອົງການ ກົມກອງ. ຄວາມເປັນຈິງໄດ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ ຢູ່ບ່ອນໃດທີ່ຜູ້ນຳໜ້າເອົາໃຈໃສ່ເຖິງຂະບວນການແຂ່ງຂັນ ແມ່ນຢູ່ບ່ອນນັ້ນ ຂະບວນການແຂ່ງຂັນໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງ ແລະ ດຳເນີນໄປເປັນຢ່າງດີ. ຜູ້ນຳໜ້າເປັນແບບຢ່າງຕື່ນຕົວ ກໍ່ຈະເປັນແວ່ນແຍງເພື່ອໃຫ້ຂັ້ນລຸ່ມຮ່ຳຮຽນ ເຮັດຕາມນຳ ແລະ ຕື່ນຕົວແຂ່ງຂັນ. ຫົວໜ້າ - ຜູ້ນຳໜ້າບັນດາອົງການ ກົມກອງຕ່າງໆຕ້ອງຊີ້ນຳນຳພາໂດຍກົງຕໍ່ວຽກງານແຂ່ງຂັນ ການຍ້ອງຍໍ ແລະ ມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບກ່ຽວກັບໝາກຜົນຂອງຂະບວນການແຂ່ງຂັນຮັກຊາດ ຂອງອົງການ ກົມກອງຂອງຕົນ. ການນຳພາຕ້ອງຮອບດ້ານ ນັບແຕ່ການກໍ່ສ້າງ ການຜັນຂະຫຍາຍຂະບວນການ ຈົນເຖິງ “ການຮັກສາຄວາມຟົດຟື້ນ” ຂອງຂະບວນການແຂ່ງຂັນຮັກຊາດ; ມີແຜນການ ແລະ ແບ່ງງານຢ່າງຈະແຈ້ງ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ຖືເປັນສຳຄັນບົດບາດຕິດຕາມກວດກາຂອງວົງຄະນະຍາດສັງຄົມ; ໃນວຽກງານຊີ້ນຳ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຕ້ອງເປັນເຈົ້າການ ຕັ້ງໜ້າ ມີຈຸດໜັກໃຈກາງ ຄົບຊຸດ ຂາດຕົວ, ບໍ່ເຮັດແບບກະແຈກກະຈ່າຍ…
ທີສອງ, ການກໍ່ສ້າງຂະບວນການແຂ່ງຂັນຕ້ອງກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງຈຸດໝາຍ ທິດທາງ ມາດຕະການ ມາດຕາະຖານອັນລະອຽດໃຫ້ແກ່ແຕ່ລະຂະແໜງອາຊີບ ທ້ອງຖິ່ນ ກົມກອງ, ຕິດແໜ້ນກັບວຽກງານປະຈຳວັນຂອງແຕ່ລະເປົ້າໝາຍ, ຫຼີກລ່ຽງການເຮັດແບບເຄືອບຄຸມ ລວມໆ... ຕິດແໜ້ນຂະບວນການແຂ່ງຂັນ ກັບໜ້າທີ່ໃນແຕ່ລະໄລຍະການປະຕິວັດ. ປຸກລະດົມຂະບວນການແຂ່ງຂັນ ຕ້ອງເລິ່ມຈາກຄວາມປາຖະໜາອັນຊອບທຳຂອງປະຊາຊົນ, ແກ້ໄຂບັນຫາຕ່າງໆທີ່ປະຊາຊົນມຸ່ງຫວັງ, ນຳເອົາຜົນປະໂຫຍດມາໃຫ້ປະຊາຊົນ ໃຫ້ຊາດ. ເລືອກເອົາຂະບວນການແຂ່ງຂັນທີ່ແທດເໝາະ ດ້ວຍເນື້ອໃນຈະແຈ້ງ ບົນພື້ນຖານໜ້າທີ່ການເມືອງອັນລະອຽດຂອງອົງການ ກົມກອງ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ຕິດພັນແໜ້ນແຟ້ນກັບຄວາມມຸ່ງມາດປາຖະໜາ ແລະ ສິດຜົນປະໂຫຍດອັນຊອບທຳຂອງບຸກຄົນໃນອົງການ ກົມກອງ, ເພື່ອໃຫ້ບຸກຄົນແຕ່ລະຄົນເຫັນໄດ້ວ່າ ການແຂ່ງຂັນມີຄຸນປະໂຫຍດຕໍ່ກັບຕົນເອງ ຕໍ່ກັບຄອບຄົວ ແລະ ສັງຄົມ, ບໍ່ປຸກລະດົມຂະບວນການທີ່ມີລັກສະນະຮູບການ ເນື້ອໃນບໍ່ຈະແຈ້ງ...ການກໍ່ສ້າງບັນດາລະດັບຄາດໝາຍ ມາດຕະຖານການແຂ່ງຂັນ ຕ້ອງລະອຽດຕົວຈິງ ສົມເຫດສົມຜົນ ເພື່ອອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ການພິຈາລະນາຕີລາຄາການແຂ່ງຂັນ, ຮັບປະກັນລັກສະນະພາວະວິໄສ, ສ່ອງແສງຖືກຕ້ອງເຖິງໝາກຜົນຂອງຂະບວນການແຂ່ງຂັນ, ຫຼີກລ່ຽງການພິຈາລະນາຕີລາຄາແບບຮູບການ.
ທີສາມ, ຕ້ອງຖືວ່າການຄົ້ນເຜີຍ ບຳລຸງ ສະຫລຸບ ແລະ ທະວີຄູນແບບຢ່າງດີເດັ່ນ ເປັນໜ້າທີ່ເປັນປະຈຳ ແກ່ນສານທີ່ສຸດ ໃນການປ່ຽນແປງໃໝ່ແບບວິທີການຈັດຕັ້ງຊີ້ນຳບັນດາຂະບວນການແຂ່ງຂັນ. ບັນດາກະຊວງ ຂະແໜງການ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນຕ້ອງມີແຜນການອັນລະອຽດ ເພື່ອບຳລຸງ ກໍ່ສ້າງບັນດາຕົວແບບໃໝ່ ປັດໃຈໃໝ່ໃນແຕ່ລະປີ ແລະ ໃນແຕ່ລະໄລຍະ, ຖ້າຫາກທະວີຄູນແບບຢ່າງດີເດັ່ນບໍ່ໄດ້ ຂະບວນການແຂ່ງຂັນກໍ່ຈະບໍ່ເສີມຂະຫຍາຍໄດ້ກຳລັງແຮງສັງລວມ. ວຽກງານກໍ່ສ້າງແບບຢ່າງດີເດັ່ນຕ້ອງໄດ້ປະຕິບັດເລີ່ມຕົ້ນແຕ່ຮາກຖານ ແລະ ຊີ້ນຳປະຕິບັດໃຫ້ດີຢ່າງຄົບຊຸດທັງ 4 ຂອດ: ຄົ້ນເຜີຍ - ບຳລຸງ - ສະຫລຸບ - ທະວີຄູນແບບຢ່າງດີເດັ່ນ. ໃຫ້ບັນດາອົງການໜັງສືພິມ ໂຄສະນາການ ຖະແຫຼງຂ່າວມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບໃນການກຳນົດທິດຫາງສຽງສັງຄົມ ແລະ ທະວີຄູນແບບຢ່າງດີເດັ່ນ ເພື່ອໃຫ້ບັນດາຕົວຢ່າງທີ່ດີໃນຂະບວນການແຂ່ງຂັນ ໄດ້ຮັບການລະດົມກຳລັງໃຈຍ້ອງຍໍຢ່າງທັນການ, ສົ່ງເສີມຄວາມຕັ້ງໜ້າພະຍາຍາມເຂົ້າຮ່ວມການແຂ່ງຂັນ…
ທີສີ່, ຖັນແຖວພະນັກງານເຮັດວຽກງານແຂ່ງຂັນ ຕ້ອງຂະຫຍັນຂັນເຄື່ອນ ປະດິດສ້າງ ກິ້ງເກືອກລີເລືອກັບຂະບວນການຕົວຈິງ. ຄວາມເປັນຈິງໄດ້ພິສູດວ່າ “ພະນັກງານໃດ, ຂະບວນການນັ້ນ”. ເຮັດວຽກງານແຂ່ງຂັນກໍ່ເປັນອາຊີບໜຶ່ງ - ອາຊີບ “ສະຕະກະອາຊີບຮ້ອຍສະກູນ” ທີ່ມີຄວາມພົວພັນເຖິງຫຼາຍຂະແໜງການ ຫຼາຍອາຊີບທີ່ຕ່າງກັນ ເພາະວ່າໃຜໆກໍ່ອາດຈະເຂົ້າຮ່ວມການແຂ່ງຂັນ, ຂະແໜງການໃດ ອາຊີບໃດກໍ່ອາດຈະແຂ່ງຂັນ ເພື່ອບັນລຸຈຸດໝາຍທີ່ໄດ້ວາມອອກມາ. ມັນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ພະນັກງານ ລັດຖະກອນທີ່ເຮັດວຽກງານແຂ່ງຂັນ ຍ້ອງຍໍ ຕ້ອງເກັ່ງໃນການຈັດຕັ້ງ ມີຈິດໃຈໃສແຈ້ງ ມີຄຸນສົມບັດສິນທຳດີ ມີຫຼັກໝັ້ນການເມືອງໜັກແໜ້ນ, ກຳແໜ້ນແຜນນະໂຍບາຍ ນະໂຍບາຍ ກົດໝາຍ ຂອງພັກ-ລັດ ກ່ຽວກັບການແຂ່ງຂັນ ຍ້ອງຍໍ, ມີຄວາມຮູ້ສັງລວມກ່ຽວກັບຫຼາຍຂົງເຂດ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ຕ້ອງມານະພະຍາຍາມ ສຸດອົກສຸດໃຈ ຕິດແໜ້ນກັບຂະບວນການແຂ່ງຂັນ. ໃນຍາວນານ ຕ້ອງມີໂຮງຮຽນກໍ່ສ້າງພະນັກງານເຮັດວຽກງານແຂ່ງຂັນ ຍ້ອງຍໍ ເພື່ອກ້າວໄປເຖິງການຫັນເປັນການກຳນົດມາດຕະຖານ ຕໍ່ກັບຖັນແຖວພະນັກງານນີ້, ຍົກສູງຄຸນນະພາບນັບແຕ່ການກໍ່ສ້າງ ເລືອກເຟ້ນພະນັກງານ ຈົນເຖິງການປະຕິບັດ. ໃນສະເພາະໜ້າ ຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ເປັນສຳຄັນເຖິງຂອດເລືອກເຟ້ນພະນັກງານເຮັດວຽກງານຍ້ອງຍໍ. ສືບຕໍ່ກໍ່ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະກົງຈັກເຮັດວຽກງານແຂ່ງຂັນ ຍ້ອງຍໍ, ຫຼີກລ່ຽງສະພາບການຄວບໜ້າທີ່, ສັບຊ້ອນບຸກຄະລາກອນຢ່າງບໍ່ໝັ້ນທ່ຽງ ທີ່ເປັນຜົນສະທ້ອນບໍ່ໜ້ອຍເຖິງຄຸນນະພາບຂະບວນການແຂ່ງຂັນຮັກຊາດ ຢູ່ບັນດາກົມກອງ ທ້ອງຖິ່ນ…
ທີຫ້າ, ການແຂ່ງຂັນຕ້ອງຕິດແໜ້ນກັບການຍ້ອງຍໍ, ຢາກໄດ້ຄືແນວນັ້ນ ໃນຂະບວນການແຂ່ງຂັນຕ້ອງຕັ້ງໜ້າຊອກຫາໃຫ້ໄດ້ບັນດາປັດໃຈແບບຢ່າງ ເພື່ອ “ຍ້ອງຍໍໃຫ້ລາງວັນອັນໃດແມ່ນສົມຄ່າອັນນັ້ນ... ການຍ້ອງຍໍຕ້ອງມີຄຸນປະໂຫຍດລະດົມກຳລັງໃຈ ອົບຮົມສຶກສາ ຍົກເປັນແບບຢ່າງ”, ການຍ້ອງຍໍຕ້ອງຮັບປະກັນລັກສະນະຊັດເຊນ ທັນການ, ຍ້ອງຍໍຖືກກັບຄົນດີ ຖືກກັບວຽກເດັ່ນ ສະເໝີພາບ ເປີດເຜີຍ ໂປ່ງໃສ… ຢາກໄດ້ຄືແນວນັ້ນ ຕ້ອງຕິດຕາມຂະບວນການຢ່າງເປັນປະຈຳ, ມາດຕະຖານຍ້ອງຍໍຕ້ອງຈະແຈ້ງ ໂປ່ງໃສ. ຕ້ອງບັນລຸເຖິງ “ໃຈຍອມຮັບວ່າດີ, ປາກສາລະພາບວ່າຖືກ” ໃນການຍ້ອງຍໍໃຫ້ລາງວັນ.
ທີຫົກ, ຕ້ອງເພີ່ມທະວີວຽກງານກວດກາ, ຕິດຕາມກວດກາຂະບວນການແຂ່ງຂັນຮັກຊາດ, ແກ້ໄຂຢ່າງທັນການຂໍ້ບົກພ່ອງຄ້າງຄາຕ່າງໆ ທີ່ເກີດຂຶ້ນມາຈາກຂະບວນການແຂ່ງຂັນ ແລະ ວຽກງານການຍ້ອງຍໍ; ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ດຳເນີນການສະຫລຸບເບື້ອງຕົ້ນ ສະຫລຸບສັງລວມ ປະເມີນຄ່າການແຂ່ງຂັນໃນແຕ່ລະຈຸດເວລາ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນຕໍ່ກັບບັນດາຂະບວນການຈຸດໜັກໃຈກາງ; ຈາກນັ້ນກໍ່ຄົ້ນເຜີຍຢ່າງທັນການວ່າ ບ່ອນໃດເຮັດດີ ບ່ອນໃດເຮັດບໍ່ດີ, ຊອກຫາໄດ້ບັນດາວິທີແກ້ທີ່ແທດເໝາະ ເພື່ອກຳຈັດຜ່ານຜ່າຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ຂໍ້ຈຳກັດ ຄ້າງຄາຕ່າງໆ.
ແຕ່ລະສະໄໝ ແຕ່ລະໄລຍະປະຫວັດສາດຂອງປະເທດຊາດ ກໍ່ລ້ວນແຕ່ວາງໜ້າທີ່ປະຕິວັດໃໝ່ອອກມາ. ຂະບວນການແຂ່ງຂັນ ແມ່ນຂະບວນການຂອງລວມໝູ່, ຄົນຜູ້ໜຶ່ງບໍ່ອາດແຂ່ງຂັນໄດ້, ຢູ່ບ່ອນໃດມີໝູ່ຄະນະ ມີມະຫາຊົນ ກໍ່ຈະມີການແຂ່ງຂັນ. ແຂ່ງຂັນເພື່ອບັນລຸຈຸດໝາຍດີທີ່ສຸດ, ຍົກສູງສະມັດຕະພາບ ຄຸນນະພາບໃນການຜະລິດ, ຍົກສູງຊີວິດການເປັນຢູ່ດ້ານວັດຖຸແລະຈິດໃຈຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອສູ້ຊົນບັນລຸຜົນສຳເລັດດີທີ່ສຸດໃນການສ້າງສາ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ… ໃນເວລາທີ່ໂອກາດ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍລ້ວນແຕ່ໃຫຍ່ຫຼວງແລະສັບໄຂວ່ກັນຄືປັດຈຸບັນນີ້, ພວກເຮົາຍິ່ງຕ້ອງສືບຕໍ່ໝູນໃຊ້ຢ່າງປະດິດສ້າງ ແນວຄິດຂອງທ່ານປະທານໂຮ່ຈີມິນ ກ່ຽວກັບການແຂ່ງຂັນຮັກຊາດ, ສ້າງໃຫ້ມີບັນດາຂະບວນການຮັກຊາດ ທີ່ກວ້າງຂວາງເລິກເຊິ່ງ ເປັນປະຈຳ, ຖືວ່ານັ້ນເປັນແບບວິທີການອັນຈຳເປັນ ເພື່ອສ້າງໃຫ້ມີກຳລັງຂັບເຄື່ອນການພັດທະນາ ນຳເອົາປະເທດຊາດຫວຽດນາມຜ່ານຜ່າຄວາມຫຍຸ້ງຍາກສິ່ງທ້າທາຍ./.
* ຄັດແປຈາກບົດທີ່ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 848 (ເດືອນມິຖຸນາ 2013)
