ການວາງແຜນກຳນົດ, ຈັດວາງຄືນໃໝ່ ລະບົບໜັງສືພິມວາລະສານ ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການພັດທະນາ, ຮັບປະກັນປະສິດທິຜົນ, ແທດກັບຕົວຈິງ
ວກ. - ໜັງສືພິມວາລະສານຢູ່ຫວຽດນາມ ຕັ້ງຢູ່ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ ແລະ ການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດ, ໃນນັ້ນບັນຫາວາງແຜນກຳນົດໜັງສືພິມເວົ້າລວມ ໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ເປັນປະຈຳຂອງພັກແລະລັດ ເພື່ອແນໃສ່ສ້າງລະບົບໜັງສືພິມວາລະສານທີ່ສອດຄ່ອງກັບແຕ່ລະໄລຍະການພັດທະນາຂອງປະເທດຊາດ.
ພາບປະກອບ (ແຫຼ່ງ: vnu.edu)
ຄວາມຈຳເປັນຕ້ອງສ້າງແລະປະຕິບັດແຜນກຳນົດລະບົບໜັງສືພິມວາລະສານ
ມາດຕາ 17 ກົດໝາຍໜັງສືພິມປີ 1989; ກົດໝາຍປັບປຸງ, ເພີ່ມເຕີມບາງມາດຕາຂອງກົດໝາຍໜັງສືພິມປີ 1999 ກຳນົດການກໍ່ສ້າງແລະຊີ້ນຳປະຕິບັດຍຸດທະສາດ, ແຜນກຳນົດ, ແຜນການພັດທະນາພາລະກິດໜັງສືພິມ ຊຶ່ງເປັນໜຶ່ງໃນບັນດາເນື້ອໃນທີ່ສຳຄັນຂອງວຽກງານຄຸ້ມຄອງລັດກ່ຽວກັບໜັງສືພິມວາລະສານ (ຕໍ່ໄປນີ້ຂໍຂຽນຫຍໍ້ວ່າ ໜັງສືພິມ).
ວັນທີ 11 ຕຸລາ 2006, ກົມການເມືອງສູນກາງພັກໄດ້ອອກແຈ້ງການສະຫຼຸບສະບັບທີ 41-TB/TW ວ່າດ້ວຍມາດຕະການຈຳນວນໜຶ່ງ ເພື່ອເພີ່ມທະວີການນຳພາແລະຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມ, ໃນນັ້ນ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ລັດຖະບານປະຕິບັດການກໍ່ສ້າງແຜນກຳນົດລະບົບໜັງສືພິມ. ວັນທີ 29 ຕຸລາ 2006, ນາຍົກລັດຖະມົນຕີປະກາດໃຊ້ຄຳສັ່ງສະບັບທີ 37/2006/CT-TTg ກ່ຽວກັບການປະຕິບັດຂໍ້ສະຫຼຸບຂອງກົມການເມືອງ ວ່າດ້ວຍມາດຕະການຈຳນວນໜຶ່ງ ເພື່ອເພີ່ມທະວີການນຳພາແລະຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມ; ມອບໃຫ້ກະຊວງວັດທະນະທຳ-ຖະແຫຼງຂ່າວ, ປະຈຸບັນແມ່ນກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານ, ກວດຄືນ ປັບປຸງບູລະນະແຜນກຳນົດລະບົບໜັງສືພິມ ແລະ ກໍ່ສ້າງແຜນກຳນົດ, ແຜນການພັດທະນາລະບົບສະຖານີວິທະຍຸກະຈ່າຍສຽງ, ວິທະຍຸໂທລະພາບ, ໜັງສືພິມເອເລັກໂຕຣນິກ (ໜັງສືພິມອອນໄລ); ກຳນົດລັກສະນະຖືກກົດໝາຍ, ຄວາມສອດຄ່ອງເໝາະສົມທາງດ້ານຈຸດປະສົງຄະຕິທຳ, ພາລະບົດບາດ, ໜ້າທີ່ຂອງໜັງສືພິມ, ວາລະສານ, ລາຍການວິທະຍຸ, ໂທລະພາບ, ໜັງສືພິມອອນໄລໃນເຄືອຂ່າຍອິນເຕີເນັດ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນ ສະບັບເພີ່ມເຕີມ, ພາກເພີ່ມເຕີມ, ຫົວຂໍ້ພິເສດ... ເພື່ອຈັດວາງສັບຊ້ອນຄືນໃໝ່ຕາມທິດນຳ ພັດທະນາໄປຄຽງຄູ່ກັບຄຸ້ມຄອງເປັນຢ່າງດີ.
ປະຈຸບັນ ໃນທົ່ວປະເທດຫວຽດນາມມີ 861 ອົງການໜັງສືພິມ, ໃນນັ້ນ 199 ອົງການໜັງສືພິມ (ສູນກາງມີ 86, ທ້ອງຖິ່ນ: 113), 662 ອົງການວາລະສານ (ສູນກາງມີ 525, ທ້ອງຖິ່ນ: 137); 150 ໜັງສືພິມອອນໄລ ເຊິ່ງຕົ້ນຕໍແມ່ນໜັງສືພິມອອນໄລຂອງບັນດາອົງການໜັງສືພິມທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງ; 66 ສະຖານີວິທະຍຸ, ໂທລະພາບສູນກາງແລະທ້ອງຖິ່ນ, ປະກອບດ້ວຍ 2 ສະຖານີແຫ່ງຊາດຄື ສະຖານີວິທະຍຸກະຈ່າຍສຽງຫວຽດນາມ, ສະຖານີໂທລະພາບຫວຽດນາມ, 64 ສະຖານີວິທະຍຸ, ໂທລະພາບຂອງແຂວງ, ກຳແພງນະຄອນຂຶ້ນກັບສູນກາງ; ສະເພາະນະຄອນໂຮ່ຈີມິນມີ 2 ສະຖານີ (ສະຖານີໂທລະພາບນະຄອນໂຮ່ຈີມິນ ແລະ ສະຖານີວິທະຍຸກະຈ່າຍສຽງປະຊາຊົນນະຄອນໂຮ່ຈີມິນ).
ຮອດທ້າຍເດືອນມີນາປີ 2017, ທົ່ວປະເທດມີນັກຂ່າວ 18.380 ຄົນທີ່ໄດ້ຮັບບັດນັກຂ່າວ (ໃນນັ້ນ ນັກຂ່າວໜັງສືພິມ 11.695 ຄົນ; ນັກຂ່າວວິທະຍຸ ໂທລະພາບ 6.685 ຄົນ) ແລະ ນັກຂ່າວ 5.000 ຄົນທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ອົງການໜັງສືພິມຕ່າງໆ ແຕ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຮັບບັດນັກຂ່າວ.
ໃນຊຸມປີທີ່ຜ່ານມາ, ໜັງສືພິມຫວຽດນາມໄດ້ເຮັດເປັນຢ່າງດີ ພາລະບົດບາດເປັນກະບອກສຽງຂອງພັກແລະລັດ ທັງເປັນເວທີປາໄສຂອງປະຊາຊົນ. ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວ ໜັງສືພິມໄດ້ເຄື່ອນໄຫວຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ, ຖືກຕາມທິດທາງ, ໂຄສະນາຢ່າງທັນການ ກ່ຽວກັບການຜັນຂະຫຍາຍບັນດາມະຕິ ຄຳສັ່ງ ແຜນນະໂຍບາຍຂອງພັກ, ນະໂຍບາຍ ກົດໝາຍຂອງລັດ. ໜັງສືພິມໄດ້ເປັນເຈົ້າການກໍ່ສ້າງ, ຜັນຂະຫຍາຍແຜນການໂຄສະນາຂົນຂວາຍ ເພື່ອປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການປັບປຸງ, ເພີ່ມທະວີຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມ, ຄວາມເຊື່ອຖືຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ ແລະ ປະຊາຊົນ, ຍົກສູງຄວາມສາມາດນຳພາແລະກຳລັງແຮງສູ້ຮົບຂອງພັກ, ແນໃສ່ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການໜ້າທີ່ໃນໄລຍະການປະຕິວັດໃໝ່; ຄົ້ນເຜີຍ, ຍ້ອງຍໍຊົມເຊີຍຢ່າງທັນການ ຕໍ່ບັນດາປັດໃຈໃໝ່, ແບບຢ່າງດີເດັ່ນ ໃນຂະບວນການແຂ່ງຂັນຮັກຊາດ; ຕໍ່ສູ້ປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ການຟຸມເຟືອຍ ຫຍໍ້ທໍ້, ປົກປັກຮັກສາຜົນປະໂຫຍດອັນຊອບທຳຂອງປະຊາຊົນ; ເປັນເຈົ້າການໃນການຕໍ່ສູ້ຕ້ານຂ່າວຄາວ ທັດສະນທີ່ຜິດພາດ ເປັນສັດຕູ; ເຮັດເປັນຢ່າງດີວຽກງານໂຄສະນາ ເພື່ອໃຫ້ປະຊາຊົນເຫັນແຈ້ງກົນອຸບາຍຂອງບັນດາອິດທິກຳລັງປໍລະປັກ, ປະກອບສ່ວນປົກປັກຮັກສາລັດທິມາກ-ເລນິນ, ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ, ປົກປັກຮັກສາກຸ່ມກ້ອນມະຫາສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດ, ອະທິປະໄຕ ຜືນແຜ່ນດີນອັນຄົບຖ້ວນຂອງປະເທດຊາດ, ຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມສັນຕິພາບ ສະຖຽນລະພາບ ການຮ່ວມມືໄວ້ຢ່າງໝັ້ນຄົງ ເພື່ອກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາປະເທດຊາດ...
ແຕ່, ເຖິງວ່າມີໜັງສືພິມເປັນຈຳນວນຫຼາຍກໍ່ຕາມ ແຕ່ຄຸນນະພາບການເຄື່ອນໄຫວຂອງໜັງສືພິມກໍ່ຍັງບໍ່ທັນສົມຄູ່ກັບຄວາມຕ້ອງການ, ສະພາບການແຊກຊ້ອນກັນທາງດ້ານເນື້ອໃນ, ຈຸດປະສົງ, ເປົ້າໝາຍແລະຫຼັກການຮັບໃຊ້ ຍັງສັບສົນຫຼາຍ ແລະ ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ແກ້ໄຂຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ; ທ່າອຽງສື່ຂ່າວແບບກະຕຸກເສັ້ນ, ຈອບອອຍຜູ້ອ່ານ, ແລ່ນຕາມຄວາມນິຍົມທຳມະດາສາມັນ ຂອງປະຊາຊົນພາກສ່ວນໜຶ່ງ; ສື່ຂ່າວທີ່ບໍ່ສຳຜັດໄວດ້ານການເມືອງ, ບໍ່ສອດຄ່ອງກັບຜົນປະໂຫຍດຂອງປະເທດຊາດ, ຂອງປະຊາຊົນ; ສື່ຂ່າວບໍ່ຖືກກັບຄວາມຈິງ, ເປັນຜົນເສຍຫາຍໃຫ້ແກ່ຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາດ, ທຳຮ້າຍອິດທິພົນຂອງອົງການຈັດຕັ້ງ, ກຽດສັກສີແລະມະນຸດສະພາບຂອງພົນລະເມືອງ; ສື່ຂ່າວບໍ່ສອດຄ່ອງກັບຮີດຄອງປະເພນີອັນດີງາມຂອງຫວຽດນາມ; ລະເມີດລິຂະສິດໃນໜັງສືພິມ... ຍັງກວມອັດຕາສ່ວນສູງໃນບັນດາການກະທຳລະເມີດຂອງໜັງສືພິມ.
ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ການວາງແຜນກຳນົດ, ຈັດວາງໜັງສືພິມຕ້ອງຄິດໄລ່ເຖິງທ່າອຽງພັດທະນາໜັງສືພິມໃນໂລກ. ເຕັກໂນໂລຊີ ເຕັກນິກນັບມື້ນັບຂະຫຍາຍຕົວ ໄດ້ຊຸກຍູ້ ແລະ ຫັນເປັນຫຼາກຫຼາຍຕໍ່ຄວາມຕ້ອງການຊົມໃຊ້ຂ່າວສານຂອງປະຊາຊົນ, ເຮັດໃຫ້ຈິນຕະນາການຄຸ້ມຄອງ, ວິທີແລະຕົວແບບການຜະລິດ ຕ້ອງປ່ຽນແປງໄປ, ຕາມນັ້ນ ໜັງສືພິມເຈ້ຍມີທ່າອຽງຫຼຸດລົງ, ໂທລະພາບແລະໜັງສືພິມອອນໄລນັບມື້ນັບຂະຫຍາຍຕົວ. ການເຄື່ອນໄຫວຂອງອົງການໜັງສືພິມມີທ່າອຽງຫັນໄປສູ່ ຮູບແບບອົງການສື່ມວນຊົນມັນຕິມີເດຍ ທີ່ມີຫຼາຍປະເພດໜັງສືພິມ, ສະໜອງການບໍລິການຫຼາຍຢ່າງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການສື່ສານ, ບົນພື້ນຖານສົມທົບທ່າດີຕ່າງໆ ຂອງໜັງສືພີມເຈ້ຍ, ໜັງສືພິມກະຈ່າງສຽງ, ໜັງສືພິມໂທລະພາບ, ໜັງສືພິມອອນໄລ.
ລະບຽບການສື່ສານໃນໂລກພວມມີຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບ: ບັນດາບໍລິສັດສື່ສານມັນຕິມີເດຍຂອງບາງປະເທດທີ່ມີທ່າແຮງທາງດ້ານພາຫະນະ ແລະ ພື້ນຖານເຕັກນິກ ໄດ້ຄອບງຳຊັບພະຍາກອນຂໍ້ມູນຂ່າວສານເກືອບທັງໝົດຂອງໂລກ. ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ການຂະຫຍາຍຕົວຂອງບັນດາປະເພດສື່ມວນຊົນສັງຄົມ ໄດ້ພາໃຫ້ເກີດການແຂ່ງຂັນກັນຢ່າງເຄັ່ງຮ້ອນກ່ຽວກັບການສື່ຂ່າວໃນການເຄື່ອນໄຫວໜັງສືພິມ.
ອີງໃສ່ສະພາບຕົວຈິງ ແລະ ທ່າອຽງຂະຫຍາຍຕົວຂອງໜັງສືພິມດັ່ງກ່າວເທິງນີ້, ໂດຍປະຕິບັດຄຳເຫັນຊີ້ນຳຂອງກົມການເມືອງ ຄະນະເລຂາທິການ ແລະ ຂອງລັດຖະບານ, ການກໍ່ສ້າງແຜນກຳນົດການພັດທະນາ ແລະ ຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມໃນທົ່ວປະເທດຮອດປີ 2025 ນັ້ນ ແມ່ນມີຄວາມຈຳເປັນທີ່ສຸດ, ເພື່ອແນໃສ່ພັດທະນາໜັງສືພິມຕາມທິດປະຕິວັດ, ມືອາຊີບ, ທັນສະໄໝ, ມີຄຸນນະພາບ ປະສິດທິຜົນ, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂ່າວສານຂອງປະຊາຊົນ.
ເປົ້າໝາຍຂອງແຜນກຳນົດແມ່ນ ຈັດວາງລະບົບໜັງສືພິມຕິດກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ຮູບແບບການຈັດຕັ້ງ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບການນຳພາ ຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມ ເພື່ອພັດທະນາລະບົບໜັງສືພີມເຈ້ຍ, ໜັງສືພິມກະຈ່າຍສຽງ, ໜັງສືພິມໂທລະພາບ, ໜັງສືພິມອອນໄລ; ກໍ່ສ້າງອົງການໜັງສືພິມມັນຕິມີເດຍຈຳນວນໜຶ່ງໃຫ້ເປັນຫຼັກແຫຼ່ງແກ່ນສານ, ມີບົດບາດກຳນົດທິດທາງການສື່ຂ່າວໜັງສືພິມ, ສື່ຂ່າວໃນເຄືອຂ່າຍໂທລະຄົມມະນາຄົມ, ອິນເຕີເນັດ; ຈັດວາງຄືນໃໝ່ບັນດາອົງການໜັງສືພິມ ເພື່ອແກ້ໄຂສະພາບການທັບຊ້ອນກັນ, ການລົງທຶນແບບກະແຈກກະຈາຍ, ການຈັດການຄຸ້ມຄອງຫຼະຫຼວມ, ເຄື່ອນໄຫວຫ່າງເຫີນຈາກວັດຖຸປະສັງຫຼັກການ; ຕິດກັບການກຳນົດແຈ້ງຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນການນຳພາ ຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມ ຂອງບັນດາອົງຄະນະພັກ ອຳນາດການປົກຄອງ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນຜູ້ນຳໜ້າອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມ ແລະ ອົງການໜັງສືພິມ; ກໍ່ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານຄຸ້ມຄອງ, ນັກຂ່າວ, ຜູ້ບັນນາທິການ ທີ່ມີຄຸນສົມບັດ ຄວາມສາມາດຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການພັດທະນາໜັງສືພິມໃນສະພາບການໃໝ່.
ຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດແຜນກຳນົດຢ່າງຮອບຄອບ, ຮັບປະກັນປະສິດທິຜົນ ແທດຈິງ
ໂດຍປະຕິບັດມະຕິຕົກລົງສະບັບທີ 40/NQ-CP, ວັນທີ 1 ມິຖຸນາ 2015, ຂອງລັດຖະບານ ແລະ ຄຳເຫັນຊີ້ນຳຂອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີ, ວັນທີ 25 ກັນຍາ 2015, ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານ ໄດ້ຈັດຕັ້ງກອງປະຊຸມເຜີຍແຜ່ເນື້ອໃນພື້ນຖານຂອງ ແຜນກຳນົດການພັດທະນາແລະຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມໃນທົ່ວປະເທດຮອດປີ 2025 ຢູ່ຮ່າໂນ້ຍ. ມີຜູ້ຕາງໜ້າການນຳຂອງບັນດາອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມຢູ່ສູນກາງແລະທ້ອງຖິ່ນ ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມຢ່າງຄົບໜ້າຄົບຕາ.
ໃນທີ່ກອງປະຊຸມ, ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານ ໄດ້ສະໜອງ, ລາຍງານຊາບຊຶມບັນດາເນື້ອໃນອັນພື້ນຖານຂອງ ແຜນກຳນົດການພັດທະນາແລະຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມໃນທົ່ວປະເທດຮອດປີ 2025 ແລະ ແນະນຳໃຫ້ບັນດາອົງການ, ທ້ອງຖິ່ນ ສ້າງແຜນການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດແຜນກຳນົດ ແລະ ຝາກມາໃຫ້ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານ ກ່ອນວັນທີ 20 ຕຸລາ 2015 ເພື່ອລວບລວມລາຍງານໃຫ້ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ.
ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານກໍ່ໄດ້ເຮັດວຽກກັບອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມຈຳນວນໜຶ່ງ ເພື່ອຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດແຜນກຳນົດນັ້ນ, ເຊັ່ນສູນກາງຄະນະຊາວໜຸ່ມກອມມູນິດໂຮ່ຈີມິນ, ສະມາພັນສິລະປະວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ, ຄະນະກຳມະການປະຊາຊົນນະຄອນຮ່າໂນ້ຍ, ຄະນະກຳມະການປະຊາຊົນນະຄອນໂຮ່ຈີມິນ, ຄະນະກຳມະການປະຊາຊົນແຂວງຫວິງລອງ...
ຜ່ານການເຮັດວຽກກັບອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມຈຳນວນໜຶ່ງຢູ່ສູນກາງ, ທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ສັງລວມສະບັບຮ່າງແຜນການຂອງບັນດາອົງການ ທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ, ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານໄດ້ສັງລວມແລະລາຍງານຕໍ່ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ. ຕາມນັ້ນ, ໃນຈຳນວນ 205 ອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມຢູ່ສູນກາງ, ມີ 42 ອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມຢູ່ໃນປະເພດຕ້ອງປະຕິບັດແຜນກຳນົດ; ມີ 24/63 ອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມຢູ່ທ້ອງຖິ່ນຕ້ອງປະຕິບັດແຜນກຳນົດ.
ແຕ່ວ່າ, ໃນຂະບວນວິວັດການປະຕິບັດແຜນກຳນົດ, ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ຂໍ້ຈຳກັດບໍ່ໜ້ອຍ. ຮອດກຳນົດເວລາຕາມຂໍ້ສະເໜີຂອງກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານໃນກອງປະຊຸມວັນທີ 25 ກັນຍາ 2015, ຫຼາຍອົງການ, ທ້ອງຖິ່ນຍັງບໍ່ມີລາຍງານ. ກະຊວງໄດ້ຕໍ່ກຳນົດເວລາຮອດວັນທີ 30 ທັນວາ 2015 ເພື່ອໃຫ້ບັນດາອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມຢູ່ໃນປະເພດຕ້ອງປະຕິບັດແຜນກຳນົດນັ້ນ ດຳເນີນການກວດຄືນ ສ້າງແຜນການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດແຜນກຳນົດບັນດາອົງການໜັງສືພິມທີ່ຂຶ້ນກັບຕົນ ຕາມເນື້ອໃນຂອງແຜນກຳນົດການພັດທະນາແລະຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມໃນທົ່ວປະເທດຮອດປີ 2025, ແຕ່ຮອດກຳນົດເວລາແລ້ວ ກໍ່ຍັງມີຫຼາຍອົງການ, ທ້ອງຖິ່ນບໍ່ໄດ້ກໍ່ສ້າງແຜນກຳນົດ, ຍັງບໍ່ທັນຝາກລາຍງານມາໃຫ້ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານ ເພື່ອສັງລວມລາຍງານໃຫ້ລັດຖະບານ. ບັນດາອົງການ, ທ້ອງຖິ່ນທີ່ຍັງບໍ່ທັນກໍ່ສ້າງຮ່າງແຜນກຳນົດ ລ້ວນແຕ່ອ້າງວ່າ ຍ້ອນຍັງບໍ່ທັນມີມະຕິຕົກລົງຂອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີກ່ຽວກັບແຜນກຳນົດໜັງສືພິມ ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງຍັງບໍ່ທັນມີພື້ນຖານເພື່ອປະຕິບັດ.
ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ຫຼາຍອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມໄດ້ສະເໜີແຜນຮ່າງພິເສດ, ດ້ວຍທັດສະນະທີ່ຍົກອອກມາແມ່ນ ສຳລັບບັນດາອົງການໜັງສືພິມທີ່ພວມເຄື່ອນໄຫວດີ, ເປັນກະບອກສຽງຂອງອົງການຈັດຕັ້ງ, ກຸ່ມສາທາລະນະຊົນພິເສດ, ມີຊື່ສຽງ, ມີແຮງເຜີຍແຜ່ຂ່າວສານຢ່າງກວ້າງຂວາງ, ຮັບໃຊ້ການໂຄສະນາຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ກໍ່ຄວນມີແຜນຮ່າງສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ອົງການໜັງສືພິມນັ້ນຂະຫຍາຍຕົວຍິ່ງກວ່າອີກ, ເຊັ່ນກະຊວງຕຳຫຼວດ, ສູນກາງຄະນະຊາວໜຸ່ມກອມມູນິດໂຮ່ຈີມິນ, ນະຄອນຮ່າໂນ້ຍ, ນະຄອນໂຮ່ຈີມິນ ລ້ວນແຕ່ໄດ້ສະເໜີກົນໄກພິເສດ.
ມີຄວາມເປັນຫ່ວງເປັນໄຍບໍ່ໜ້ອຍ ກ່ຽວກັບຄວາມຂັດແຍ່ງຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ອາດຈະເກີດຂຶ້ນໃນຂະບວນວິວັດການຜັນຂະຫຍາຍ, ເຊັ່ນ ມີອົງການໜັງສືພິມຢູ່ໃນປະເພດເປົ້າໝາຍດັດສົມ ແຕ່ພັດໄດ້ແຈກຢາຍໜັງສືພິມດ້ວຍຈຳນວນຫຼາຍ, ມີອິດທິພົນຕໍ່ສັງຄົມກວ້າງ ຫຼືການປະຕິບັດແຜນກຳນົດ ໂຮມອົງການໜັງສືພິມເຂົ້າກັນ ອາດຈະກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມສັບສົນຄົນເລ, ເປັນຜົນສະທ້ອນເຖິງຖັນແຖວນັກຂ່າວ...
ແນ່ນອນວ່າ ໃນຂະບວນວິວັດການຜັນຂະຫຍາຍ ບໍ່ອາດຈະຫຼີກລ່ຽງຄວາມຂັດແຍ່ງ ສິ່ງຄົງຄ້າງໄດ້. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ, ໜັງສືພິມຊາວໜຸ່ມຂອງຄະນະຊາວໜຸ່ມກອມມູນິດນະຄອນໂຮ່ຈີມິນ ບໍ່ພຽງແຕ່ມີອິດທິພົນຢູ່ໃນຊາວໜຸ່ມ, ຄະນະຊາວໜຸ່ມກອມມູນິດນະຄອນໂຮ່ຈີມິນເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງເປັນໜັງສືພິມກ່ຽວກັບເສດຖະກິດ-ການເມືອງຂອງທົ່ວນະຄອນ, ທົ່ວປະເທດ, ແຕ່ນີ້ພັດເປັນໜັງສືພິມຂອງຂັ້ນພະແນກ, ໃນຂະນະນັ້ນ ຕານແຜນກຳນົດໜັງສືພິມ ຂັ້ນພະແນກບໍ່ມີໜັງສືພິມເຈ້ຍ. ຫຼືວ່າ ໜັງສືພິມອອນໄລ ເຢິນຈີ໋ ກໍ່ເປັນໜຶ່ງໃນບັນດາໜັງສືພິມທີ່ມີຜູ້ອ່ານຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ແຕ່ພັດເປັນໜັງສືພິມຂອງ ສະມາຄົມສົ່ງເສີມການຮ່ຳຮຽນຫວຽດນາມ, ເຊິ່ງຕານແຜນກຳນົດໜັງສືພິມ ສະມາຄົມອາຊີບບໍ່ມີໜັງສືພິມອອນໄລ, ມີພຽງວາລະສານເທົ່ານັ້ນ. ຫຼືວ່າ ນະຄອນຮ່າໂນ້ຍ ແລະ ນະຄອນໂຮ່ຈີມິນ ເປັນສອງທ້ອງຖິ່ນທີ່ມີຫຼາຍອົງການໜັງສືພິມ, ຖ້າຫາກຜັນຂະຫຍາຍຖືກຕ້ອງຕາມແຜນກຳນົດ ກໍ່ຈະເປັນບັນຫາທີ່ຍາກ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ທຸກຂັ້ນຕ້ອງຮ່ວມແຮງກັນເພື່ອແກ້ໄຂ.
ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານຢືນຢັນຈະຜັນຂະຫຍາຍແຜນກຳນົດໜັງສືພິມຢ່າງຮອບຄອບ, ຫຼີກລ່ຽງການສົ່ງຜົນກຳທົບແຮງຕໍ່ຖັນແຖວຜູ້ເຮັດໜັງສືພິມ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນໃນສະພາບການປະຈຸບັນ ຊຶ່ງສະພາບການເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງປະເທດພວມມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກທີ່ສຸດ ແລະ ຖັນແຖວຜູ້ເຮັດໜັງສືພິມກໍ່ມີຄວາມມານະພະຍາຍາມຫຼາຍ, ເພື່ອທັງຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ, ທັງຮັບປະກັນໃຫ້ໜັງສືພິມພັດທະນາຢ່າງຖືກຕ້ອງຕາມທິດທາງທີ່ໄດ້ກຳນົດ, ຫຼີກລ່ຽງການທັບຊ້ອນກັນ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນທາງດ້ານພາລະບົດບາດ, ໜ້າທີ່, ວັດຖຸປະສົງ, ຫຼັກການ.
ໃນພາບຕົວຈິງທີ່ຜ່ານມາ, ໃນວິວັດການຜັນຂະຫຍາຍ ພວກຂ້າພະເຈົ້າຕີລາຄາສູງຕໍ່ການທີ່ກະຊວງ, ຂະແໜງການ, ທ້ອງຖິ່ນຫຼາຍແຫ່ງໄດ້ເປັນເຈົ້າການ, ຕັ້ງໜ້າກໍ່ສ້າງ, ຜັນຂະຫຍາຍແຜນກຳນົດໜັງສືພິມ. ເຊັ່ນ ກະຊວງຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງໄດ້ຢຸດຕິການພິມຈຳໜ່າຍໜັງສືພິມ 1 ສະບັບ, ວາລະສານ 5 ສະບັບ ແລະ ຈັດວາງ, ໂຮມເຂົ້າກັບໜັງສືພິມຄົມມະນາຄົມ. ບາງກະຊວງເຊັ່ນ ກະຊວງອຸດສາຫະກຳການຄ້າ, ກະຊວງປ້ອງກັນປະເທດ, ກະຊວງຕຳຫຼວດ... ກໍ່ເປັນບັນດາກະຊວງທີ່ໄດ້ຜັນຂະຫຍາຍແຜນກຳນົດໜັງສືພິມກ່ອນໝູ່. ສຳລັບໜັງສືພິມຂອງກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານ, ກະຊວງກໍ່ໄດ້ເປັນເຈົ້າການຍົກຍ້າຍສະຖານີໂທລະພາບດິຈິຕອນ VTC, ໜັງສືພິມ VTC ນິວສ໌, ໜັງສືພິມກິລາ 24 ຊົ່ວໂມງ ເຂົ້ານຳສະຖານີວິທະຍຸກະຈາຍສຽງຫວຽດນາມ; ໂຮມສອງວາລະສານທີ່ຂຶ້ນກັບກົມໜັງສືພິມ ແລະ ກົມການພິມຈຳໜ່າຍ ເຂົ້າກັບວາລະສານຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານຂອງກະຊວງ.
ບັນດາອົງການໜັງສືພິມທີ່ໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງ ສັບຊ້ອນນັ້ນ, ມາເຖິງປະຈຸບັນໄດ້ເຄື່ອນໄຫວຢ່າງເປັນປົກກະຕິ. ຍົກຕົວຢ່າງ, ກະຊວງຄົມມະນາຄົມໄດ້ປະຕິບັດແຜນກຳນົດໜັງສືພິມຢ່າງສຳເລັດຜົນທີ່ສຸດ. ພາຍຫຼັງການປະຕິບັດແຜນກຳນົດ, ຂະໜາດຂອງໜັງສືພິມໃຫຍ່ກວ່າເກົ່າ, ໜ້າທີ່ການສື່ສານກໍ່ລວມສູນກວ່າ, ປະສິດທິຜົນການສື່ສານກ່ຽວກັບຂະແໜງການກໍ່ດີກວ່າເກົ່າ. ລາຍຮັບ ແລະ ຈຳນວນແຈກຢາຍຈຳໜ່າຍຂອງໜັງສືພິມກໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນປະມານ 20% - 25%... ໃນເມື່ອກ່ອນໜ້ານີ້, ບັນດາວາລະສານສ່ວນຫຼາຍພິມພຽງປະມານ 1.000 ສະບັບ/ງວດ, ຕົ້ນຕໍແມ່ນຈຳໜ່າຍຢູ່ພາຍໃນ ດັ່ງນັ້ນປະສິດທິຜົນໃນການສື່ສານຈຶ່ງຕ່ຳ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ເພື່ອໃຫ້ວາລະສານໜຶ່ງເຄື່ອນໄຫວໄດ້ເປັນປົກກະຕິ, ແຕ່ລະປີຕ້ອງຈ່າຍເງິນປະມານ 1,5 - 3 ຕື້ດົ່ງ.
ກ່ຽວກັບການຈັດວາງຄືນໃໝ່ບັນດາອົງການໜັງສືພິມທີ່ຂຶ້ນກັບອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜຶ່ງ ຕາມຮູບແບບແຕ່ລະອົງການໜັງສືພິມອາດຈະມີຫຼາຍສິ່ງພິມ, ພວກຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ສືບຕໍ່ກວດຄືນ, ຕີລາຄາການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດແຜນກຳນົດໜັງສືພິມ, ຮັບປະກັນຮອດປີ 2020, ໂດຍພື້ນຖານ, ສຳເລັດການຈັດວາງອົງການໜັງສືພິມຄືນໃໝ່ຕາມແຜນການ.
ບັນດາວິທີແກ້ເພື່ອຮັບປະກັນຜັນຂະຫຍາຍແຜນກຳນົດໜັງສືພິມຢ່າງມີປະສິດທິພາບ
ຜ່ານການຄົ້ນຄວ້າ ພິຈາລະນາ ແລະ ຕີລາຄາຂະບວນວິວັດການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດແຜນກຳນົດໜັງສືພິມ, ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານ ໄດ້ລາຍງານຕໍ່ນາຍົກລັດຖະມົນຕີກ່ຽວກັບເນື້ອໃນຈຳນວນໜຶ່ງ, ໃນນັ້ນໄດ້ຍົກໃຫ້ເຫັນຄວາມຫຍູ້ງຍາກ, ສິ່ງຄົງຄ້າງຕ່າງໆ. ແຕ່ວ່າ, ທັດສະນະຂອງກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານແມ່ນ ເຊື່ອມຊຶມປະຕິບັດຖືກຕ້ອງຕາມບັນດາເນື້ອໃນ ທີ່ກົມການເມືອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກສະໄໝທີ XI ໄດ້ຕົກລົງ ແລະ ກະຊວງຕ້ອງປະຕິບັດຢ່າງຮອບຄອບ.
ເພື່ອຮັບປະກັນການປະຕິບັດໄດ້ຮັບປະສິດທິຜົນ, ຄຽງຄູ່ກັບການຕິດຕາມກວດກາການປະຕິບັດ, ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານ ດຳເນີນບັນດາວິທີແກ້ໄຂຄົບຊຸດທີ່ໄດ້ລະບຸໄວ້ໃນແຜນກຳນົດ. ມີ 9 ວິທີແກ້ໄຂທີ່ໄດ້ວາງອອກມາ, ນັ້ນຄື ວິທີແກ້ໄຂກ່ຽວກັບການສື່ຂ່າວ ໂຄສະນາການ; ວີທີແກ້ໄຂກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງກົດໝາຍ ກົນໄກ ນະໂຍບາຍ; ວີທີແກ້ໄຂກ່ຽວກັບການຈັດຕັ້ງກົງຈັກ; ວີທີແກ້ໄຂກ່ຽວກັບການຊີ້ນຳ, ກຳກັບຂັບເຄື່ອນ; ວີທີແກ້ໄຂກ່ຽວກັບການຍົກສູງຄວາມສາມາດປະຕິບັດກົດໝາຍ; ວີທີແກ້ໄຂກ່ຽວກັບການເງິນ, ແຫຼ່ງບຸກຄະລາກອນ; ວີທີແກ້ໄຂກ່ຽວກັບວິທະຍາສາດ, ເຕັກໂນໂລຊີ; ວີທີແກ້ໄຂກ່ຽວກັບການຮ່ວມມືສາກົນ ແລະ ການສື່ສານຕ່າງປະເທດ. ໃນແຕ່ລະວິທີແກ້ໄຂລ້ວນແຕ່ມີເນື້ອໃນລະອຽດ ຖ້າຫາກໄດ້ຮັບການປະຕິບັດຢ່າງເຖິງຖອງກໍ່ຈະຮັບປະກັນປະສິດທິຜົນໄດ້. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ, ວິທີແກ້ໄຂກ່ຽວກັບການສື່ຂ່າວ ໂຄສະນາການ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຕ້ອງຍູ້ແຮງວຽກງານໂຄສະນາ ອົບຮົມສຶກສາໃຫ້ປະຊາຊົນທຸກຊັ້ນວັນນະ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນຊາວໜຸ່ມ ເຍົາວະຊົນ, ຍົກສູງຄວາມສາມາກປ້ອງກັນຕົວເອງ ຕໍ່ໜ້າບັນດາຂ່າວສານທີ່ຫຍໍ້ທໍ້, ທີ່ເປັນພິດ, ຕົວະຍົວະ ຢູ່ໃນເຄືອຂ່າຍອິນເຕີເນັດ; ຕໍ່ໜ້າການເຜີຍຂ່າວລັບຂອງອົງການຈັດຕັ້ງ, ເຜີຍຂ່າວສ່ວນຕົວ; ເພີ່ມທະວີການແນະນຳທັກສະ ຄວາມເຄີຍຊິນຂຸດຄົ້ນ ນຳໃຊ້ເຄືອຂ່າຍອິນເຕີເນັດ, ຂ່າວສານໃນອິນເຕີເນັດ ຢ່າງປອດໄພ ມີປະສິດທິຜົນ.
ວີທີແກ້ໄຂກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງກົດໝາຍ ກົນໄກ ນະໂຍບາຍ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ປັບປຸງ ບູລະນະກົດໝາຍກ່ຽວກັບໜັງສືພິມແລະການສື່ສານ, ເຕັກໂນໂລຊີ-ການສື່ຂ່າວ ຢ່າງຄົບຊຸດ, ສອດຄ່ອງກັບທ່າອຽງແຫ່ງການພັດທະນາຖະແຫຼງຂ່າວ ສື່ສານໃນໂລກ ແລະ ເງື່ອນໄຂຂອງປະເທດຫວຽດນາມ; ກວດຄືນ, ດັດແປງ ເພີ່ມເຕີມບັນດາຂໍ້ກຳນົດກົດໝາຍ ກ່ຽວກັບການລົງໂທດການລະເມີດຂໍ້ກຳນົດບໍລິຫານ ໃນຂົງເຂດໜັງສືພິມ, ສື່ຂ່າວອິນເຕີເນັດ ຕາມທິດເພີ່ມທະວີບົດລົງໂທດການລະເມີດ, ຮັບປະກັນລັກສະນະເຂັ້ມງວດຂອງກົດໝາຍ.
ໃນວິທີແກ້ໄຂນີ້, ກົດໝາຍໜັງສືພິມ ທີ່ສະພາແຫ່ງຊາດໄດ້ຮັບຮອງຜ່ານໃນວັນທີ 05 ເມສາ 2016, ມີຜົນບັງຄັບໃຊ້ນັບແຕ່ວັນທີ 01 ມັງກອນ 2017 ດ້ວຍຫຼາຍເນື້ອໃນທີ່ໄດ້ດັດແປງ ເພີ່ມເຕີມ, ໃນນັ້ນມີເນື້ອໃນກຳນົດກ່ຽວກັບການວາງແຜນກຳນົດ ແລະ ຮັບປະກັນຄວາມເປັນເອກະພາບໃນການປະຕິບັດກົດໝາຍໜັງສືພິມ ແລະ ແຜນກຳນົດໜັງສືພິມ.
ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານ ກໍ່ໄດ້ປະກາດໃຊ້ຈົດໝາຍວຽນສະບັບທີ 38/2016/TT-BTTTT, ວັນທີ 26 ທັນວາ 2016, ກຳນົດຢ່າງລະອຽດກ່ຽວກັບການສະໜອງຂ່າວສານສາທາລະນະຂ້າມຊາດ, ໃນນັ້ນກຳນົດກ່ຽວກັບບັນດາຫຼັກການ ມາດຕະການ ແລະ ກົດໄກປະສານການແກ້ໄຂການລະເມີດໃນເຄືອຂ່າຍອິນເຕີເນັດ, ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງ ເອກະຊົນຕ່າງປະເທດທີ່ສະໜອງຂ່າວສານສາທາລະນະຂ້າມຊາດ ປະຕິບັດການແກ້ໄຂຕໍ່ຂ່າວສານທີ່ລະເມີດ ຕາມຂໍ້ສະເໜີຂອງກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານ.
ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານ ພວມດຳເນີນການດັດແປງດຳລັດສະບັບທີ 159/2013/NĐ-CP ວ່າດ້ວຍການລົງໂທດການລະເມີດຂໍ້ກຳນົດບໍລິຫານ ໃນການເຄື່ອນໄຫວໜັງສືພິມ ການພິມຈຳໜ່າຍ, ຮັບປະກັນແກ້ໄຂລົງໂທດບັນດາການລະເມີດໃນການເຄື່ອນໄຫວໜັງສືພິມ ຢ່າງເຂັ້ມງວດ.
ສຳລັບວີທີແກ້ໄຂກ່ຽວກັບການຍົກສູງຄວາມສາມາດປະຕິບັດກົດໝາຍ, ນັ້ນແມ່ນການເພີ່ມທະວີການກວດກາ, ກວດສອບ, ແກ້ໄຂຢ່າງເຂັ້ມງວດຕໍ່ຄວາມຜິດ ການລະເມີດຕ່າງໆຂອງອົງການ, ສິ່ງພິມໜັງສືພິມ;ເດັດດ່ຽວແກ້ໄຂຜູ້ຮັບຜິດຊອບ ແລະ ລົງໂທດ, ຢຸດການພິມ, ຖອນໃບອະນຸຍາດການເຄື່ອນໄຫວ ຕໍ່ບັນດາອົງການໜັງສືພິມ, ສິ່ງພິມຂ່າວສານ ທີ່ລະເມີດຂໍ້ກຳນົດກົດໝາຍຫຼາຍຄັ້ງ; ເອົາໃຈໃສ່ເປັນສຳຄັນເຖິງວຽກງານປະສານສົມທົບ, ຍົກສູງບົດບາດຂອງສະມາຄົມໜັງສືພິມຫວຽດນາມ ໃນການຕິດຕາມກວດກາການປະຕິບັດຕາມກົດໝາຍກ່ຽວກັບການເຄື່ອນໄຫວໜັງສືພິມ, ຂໍ້ກຳນົດກ່ຽວກັບຄຸນສົມບັດ ຈັນຍາບັນຂອງນັກຂ່າວ...
ໃນຂະບວນວິວັດຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດແຜນກຳນົດໜັງສືພິມ, ມີບົດບາດສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງບັນດາອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມ. ໃນນັ້ນ, ອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມຕ້ອງຍົກສູງບົດບາດ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບນຳພາ, ຊີ້ນຳການຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດ, ເຮັດວຽກງານກຳນົດທິດ ສື່ຂ່າວ ໂຄສະນາການ, ວຽກງານພະນັກງານເປັນຢ່າງດີ. ພິເສດ, ອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງໜັງສືພິມ ເອົາໃຈໃສ່ວຽກງານແນວຄິດ ແລະ ບັນດາວິທີແກ້ໄຂລະອຽດ ຕໍ່ບັນດານັກຂ່າວທີ່ຖືກຜົນກະທົບ ເມື່ອຫຼຸດຜ່ອນຈຳນວນອົງການໜັງສືພິມ, ຮັບປະກັນບໍ່ພາໃຫ້ເກີດການສັບປົນຄົນເລ, ສັບສົນ; ເອົາໃຈໃສ່, ສ້າງເງື່ອນໄຂອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ຖັນແຖວພະນັກງານໜັງສືພິມ ເຮັດວຽກ ອຸທິດເຫື່ອແຮງສະຕິປັນຍາ ແລະ ຂະຫຍາຍຕົວ./.
ໂດຍ ປອ. ເຈືອງມິງຕວັ໋ນ
ກຳມະການສູນກາງພັກ,
ລັດຖະມົນຕີກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວແລະການສື່ສານ
-------------------------------------------
ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 896 (ເດືອນມິຖຸນາ 2017)
