ບາງບັນຫາກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະ
ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ
ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ
ກຳມະການກົມການເມືອງສູນກາງພັກ, ປະທານປະເທດ ຫງວຽນຊວັນຝຸກ ເປັນປະທານກອງປະຊຸມຄັ້ງທຳອິດ ຂອງຄະນະຊີ້ນຳການສ້າງໂຄງການ “ຍຸດທະສາດການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະ ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ ເຖິງປີ 2030, ກຳນົດທິດເຖິງປີ 2045” _ພາບ: ເອກະສານຂໍ້ມູນ
1- ທິດສະດີແລະປະຫວັດສາດກ່ຽວກັບລັດແລະກົດໝາຍໃຫ້ເຫັນວ່າ: ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍ ແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາຄຸນຄ່າທົ່ວໄປ ຂອງມະນຸດຊາດທີ່ກ້າວໜ້າ, ເຊີດຊູກົດໝາຍ, ສະແດງຄວາມປະສົງ ແລະ ຄວາມມຸ່ງມາດປາດຖະໜາ ຂອງປະຊາຊົນກ່ຽວກັບສັງຄົມທີ່ມີປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ສະເໝີພາບ. ການກຳເກີດຂອງຮູບແບບລັດນີ້ ຕັ້ງແຕ່ການຮັບຮູ້ທິດສະດີ ຈົນເຖິງພຶດຕິກຳຕົວຈິງ ມີຜົນກະທົບທາງບວກແລະໃຫຍ່ຫຼວງຕໍ່ຊີວິດມະນຸດ ຢ່າງປະຕິເສດບໍ່ໄດ້. ຫຼາຍປະເທດ, ອີງຕາມສະຖານະການປະຫວັດສາດສະເພາະ, ໄດ້ສືບທອດ ແລະ ນຳໃຊ້ມັນ ເພື່ອສ້າງຮູບແບບລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍໃນລະດັບທີ່ແຕກຕ່າງກັນ.
ໃນບັນດານິພົນຄລາສສິກຂອງ ກ.ມາກ, ຟ.ອັງແກນ ແລະ ວ.ອີ.ເລນິນ, ເຖິງວ່າຍັງບໍ່ໄດ້ໃຊ້ຄໍາວ່າ “ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍ” ແຕ່ກໍ່ໄດ້ກຳນົດທາງແນວຄິດ ບັນດາຄຸນຄ່າຫຼັກ ແລະ ຄຸນລັກສະນະຂອງມັນ, ນັ້ນແມ່ນລັດແຫ່ງຜະເດັດການກຳມາຊີບ, ລັດແບບໃໝ່ທີ່ຖືກລັດຖະທຳມະນູນ, ຖືກກົດໝາຍ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງສິດເປັນເຈົ້າຂອງປະຊາຊົນ. ຕາມນັ້ນ, ລັດບໍ່ໄດ້ເປັນອົງການ “ຢືນຢູ່ເໜືອສັງຄົມ” ອີກຕໍ່ໄປ ແຕ່ເປັນລັດທີ່ຢູ່ໃຕ້ບັງຄັບບັນຊາຂອງສັງຄົມ, “ລັດບໍ່ມີຄວາມໝາຍເດີມອີກ”, “ລັດເຄິ່ງລັດ”; ປະຊາຊົນບໍ່ແມ່ນ “ປະຊາຊົນຂອງລັດ” ອີກຕໍ່ໄປ, ແຕ່ເປັນຜູ້ຕັດສິນຊີ້ຂາດ ແລະ ສ້າງລັດດ້ວຍຕົນເອງ, ເປັນເຈົ້າຂອງຂອງອຳນາດລັດ. ລັດສ້າງລະບົບກົດໝາຍປະຊາທິປະໄຕ ທີ່ມີທາດແທ້ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ, ເພື່ອປະຊາຊົນ ປົດປ່ອຍປະຊາຊົນ ປົກປ້ອງກະຊາຊົນ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ໄດ້ຈັດຕັ້ງ ເຄື່ອນໄຫວຕາມກົດໝາຍ ແລະ ຄຸ້ມຄອງສັງຄົມດ້ວຍກົດໝາຍ.
ການຮັບເອົາ, ພັດທະນາ ແລະ ໝູນໃຊ້ລັດທິມາກ-ເລນິນຢ່າງປະດິດສ້າງ ເຂົ້າໃນພຶດຕິກຳຕົວຈິງຂອງການປະຕິວັດຫວຽດນາມ, ປະທານໂຮ່ຈີມິນ ແລະ ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ຍາມໃດກໍຖືເປັນສຳຄັນ ແລະ ເຊີດຊູການກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຂອງປະຊາຊົນ ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອປະຊາຊົນ, ເຊິ່ງໄດ້ສະແດງອອກຢ່າງຈະແຈ້ງ ໃນບັນດາເອກະສານກອງປະຊຸມສ້າງຕັ້ງພັກ ແລະ ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 1, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ໄດ້ຫັນເປັນອັນລະອຽດໃນປະກາດເອກະລາດ ໃຫ້ກຳເກີດປະເທດສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕຫວຽດນາມ (ປີ 1945). ນັ້ນແມ່ນລັດທີ່ມີຈິດໃຈແກນກາງວ່າ: “ຜົນປະໂຫຍດຫຼາຍປານໃດກໍ່ເພື່ອໃຫ້ປະຊາຊົນ. ສິດອຳນາດທັງໝົດແມ່ນຂອງປະຊາຊົນ”(1); “ປະເທດເຮົາແມ່ນປະເທດປະຊາທິປະໄຕ. ວຽກງານທຸກຢ່າງແມ່ນເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ”(2); “ລະບອບຂອງພວກເຮົາແມ່ນລະບອບປະຊາທິປະໄຕ. ໝາຍຄວາມວ່າປະຊາຊົນເປັນເຈົ້າຂອງ”(3). ແນວຄິດນີ້ກໍ່ໄດ້ຫັນເປັນນິຕິກຳໃນລັດຖະທຳມະນູນປີ 1946 - ລັດຖະທຳມະນູນສະບັບທຳອິດຂອງລັດຫວຽດນາມຂອງພວກເຮົາ ທີ່ໄດ້ກຳນົດວ່າ ອຳນາດລັດເປັນຂອງປະຊາຊົນ ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອປະຊາຊົນ ແລະ ຮັບໃຊ້ຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ. ຕາມນັ້ນ, ກົງຈັກຂອງລັດທີ່ໄດ້ຮັບການສ້າງຂຶ້ນນັ້ນ ແມ່ນກົງຈັກທີ່ປະຕິບັດຕາມເຈດຈຳນົງ ແລະ ຄວາມປາຖະໜາຂອງປະຊາຊົນ; ຖັນແຖວພະນັກງານ ລັດຖະກອນຂອງພັກບໍ່ອາດຈະເປັນ “ເຈົ້ານາຍປະຕິວັດ” ໄດ້ ແຕ່ເປັນ “ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງປະຊາຊົນ”, ເບິ່ງແຍງດູແລຄວາມກິນອີ່ມນຸ່ງອຸ່ນ ແລະ ຄວາມສຸກຂອງປະຊາຊົນ; ກົດໝາຍບໍ່ແມ່ນໃຊ້ເພື່ອລົງໂທດປະຊາຊົນ, ແຕ່ເປັນເຄື່ອງມືເພື່ອປົກປ້ອງ ແລະ ປະຕິບັດຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ.
ທັດສະນະກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະລັດທາງດ້ານການຈັດຕັ້ງແລະການເຄື່ອນໄຫວຕາມກົດໝາຍໃນບັນດາເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 2, 3, 4, 5 ຂອງພັກ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 6, 7 ຂອງພັກ ທີ່ໄດ້ກ່າວເຖິງ ພັດທະນາ ແລະ ຫັນເປັນນິຕິກຳ ໃນບັນດາລັດຖະທຳມະນູນຂອງບັນດາປີ: 1959, 1980, 1992, ເຖິງວ່າຄຳສັບ “ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍ” ຍັງບໍ່ໄດ້ໃຊ້ກໍຕາມ. ປະເທດກ້າວເຂົ້າໄລຍະແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ ເປີດປະຕູປະເທດ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ, ຄວາມຮັບຮູ້ແລະຈິນຕະນາການຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ໄດ້ມີບາດກ້າວພັດທະນາໃໝ່ ໃນການກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ, ຕາມນັ້ນ, ໃນກອງປະຊຸມສູນກາງຄັ້ງທີ 2 ສະໄໝທີ 7 (ເດືອນພະຈິກ 1991), ເປັນຄັ້ງທຳອິດທີ່ຄຳສັບ “ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ” ໄດ້ຖືກກ່າວເຖິງຢ່າງເປັນທາງການໂດຍພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ແລະ ໄດ້ຮັບການຢັ້ງຢືນຢ່າງຈະແຈ້ງໃນກອງປະຊຸມທົ່ວປະເທດກາງສະໄໝຄັ້ງທີ 7 ຂອງພັກ (ປີ 1994), ພ້ອມກັນນັ້ນ, ມັນໄດ້ຮັບການເພີ່ມເຕີມແລະພັດທະນາຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ຜ່ານບັນດາກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຂອງພັກຕໍ່ຈາກນັ້ນ. ນີ້ແມ່ນພື້ນຖານການເມືອງເພື່ອໃຫ້ລັດຖະທຳນູນ ຂອງປະເທດສາທາລະນະລັດສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມປີ 1992 (ສະບັບແກ້ໄຂ ເພີ່ມເຕີມປີ 2001), ຫັນເປັນນິຕິກຳໃນມາຕາ 2: “ລັດແຫ່ງສາທາລະນະລັດສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມແມ່ນລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຂອງປະຊາຊົນ ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອປະຊາ. ອຳນາດລັດທັງໝົດຂຶ້ນກັບປະຊາຊົນ ເຊິ່ງຮາກຖານແມ່ນສຳພັນທະພາບລະຫວ່າງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ກັບຊົນຊັ້ນຊາວນາ ແລະ ຖັນແຖວປັນຍາຊົນ. ອຳນາດລັດແມ່ນເປັນເອກະພາບ, ມີການແບ່ງງານ ແລະ ປະສານງານລະຫວ່າງບັນດາອົງການລັດ ໃນການປະຕິບັດບັນດາ ອຳນາດນິຕິບັນຍັດ, ອຳນາດບໍລິຫານ, ອຳນາດຕຸລາການ”.
ຕໍ່ຈາກນັ້ນ, ໄດ້ຫັນໂຄງການການເມືອງກໍ່ສ້າງປະເທດຊາດໃນສະໄໝຂ້າມຜ່ານຂຶ້ນສູ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມ (ສະບັບເພີ່ມເຕີມ, ພັດທະນາໃນປີ 2011) ເປັນນິຕິກຳ ດ້ວຍທັດສະນະສືບທອດ ແລະ ພັດທະນາ, ເຊິ່ງມາຕາ 2, ລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013 ຢືນຢັນ: “1. ລັດຂອງປະເທດສາທາລະນະລັດສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ ແມ່ນລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຂອງປະຊາຊົນ ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອປະຊາຊົນ; 2. ປະເທດສາທາລະນະລັດສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມເປັນຂອງປະຊາຊົນ; ອຳນາດລັດທັງໝົດຂຶ້ນກັບປະຊາຊົນເຊິ່ງຮາກຖານແມ່ນສຳພັນທະພາບລະຫວ່າງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ກັບຊົນຊັ້ນຊາວນາ ແລະ ຖັນແຖວປັນຍາຊົນ; 3. ອຳນາດລັດແມ່ນເປັນເອກະພາບ, ມີການແບ່ງງານ ການປະສານງານ ການຄວບຄຸມ ລະຫວ່າງບັນດາອົງການລັດ ໃນການປະຕິບັດບັນດາ ອຳນາດນິຕິບັນຍັດ ອຳນາດບໍລິຫານ ອຳນາດຕຸລາການ”. ຈາກນັ້ນ, ສາມາດເຫັນໄດ້ວ່າ, ທາງດ້ານການສ້າງກົດໝາຍ (ນິຕິບັນຍັດ), ລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013 ໄດ້ກຳນົດ ຢ່າງຮອບດ້ານ ບັນດາບັນຫາຫຼັກຂອງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ ທາງດ້ານທາດແທ້ ຫຼັກການ ການຈັດຕັ້ງ ການເຄື່ອນໄຫວ ແລະ ເຈົ້າຂອງທີ່ປະຕິບັດອຳນາດລັດ; ການແບ່ງອຳນາດລະຫວ່າງບັນດາອົງການອຳນາດລັດ, ທີ່ຕັ້ງຂອງກົດໝາຍໃນລັດແລະສັງຄົມຂອງຫວຽດນາມ; ບັນຫາສິດທິມະນຸດ, ສິດທິພົນລະເມືອງ; ບົດບາດການນຳພາຂອງພັກຕໍ່ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ.
ຈາກພື້ນຖານການເມືອງ, ກົດໝາຍ ແລະ ການຄົ້ນຄວ້າພຶດຕິກຳຕົວຈິງການກໍ່ສ້າງແລະດຳເນີນງານ ໃຫ້ເຫັນວ່າ: “ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມມີຄວາມແຕກຕ່າງໂດຍທາດແທ້ ຈາກລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍທຶນນິຍົມຢູ່ທີ່: ອຳນາດກົດໝາຍພາຍໃຕ້ລະບອບທຶນນິຍົມໂດຍເນື້ອແທ້ແມ່ນເຄື່ອງມືປົກປ້ອງ ແລະ ຮັບໃຊ້ໃຫ້ຜົນປະໂຫຍດຂອງຊົນຊັ້ນນາຍທຶນ, ແຕ່ອຳນາດກົດໝາຍພາຍໃຕ້ລະບອບສັງຄົມນິຍົມ ແມ່ນເຄື່ອງມືເພື່ອສະແດງແລະປະຕິບັດສິດເປັນເຈົ້າຂອງຂອງປະຊາຊົນ, ຮັບປະກັນ ແລະ ປົກປ້ອງຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນສ່ວນໃຫຍ່. ຜ່ານການປະຕິບັດກົດໝາຍ, ລັດຮັບປະກັນບັນດາເງື່ອນໄຂເພື່ອໃຫ້ປະຊນຊົນເປັນເຈົ້າຂອງຂອງອຳນາດການເມືອງ, ປະຕິບັດຜະເດັດການຕໍ່ການກະທຳທຸກຢ່າງທີລະເມີດຕໍ່ຜົນປະໂຫຍດຂອງປະເທດຊາດແລະປະຊາຊົນ”(4). ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມຢູ່່ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ, ການດັດປັບສູງສຸດຂອງລັດຖະທຳມະນູນ ແລະ ລະບົບກົດໝາຍທີ່ຮັບປະກັນຄວາມເປີດເຜີຍ, ຄວາມໂປ່ງໃສ, ຄວາມເປັນໄປໄດ້, ມີປະສິດທິຜົນ, ຫຼັກການສະເໝີພາບ, ປົກປ້ອງສິດທິມະນຸດ, ຄວາມນັບຖືກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ. ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມເພື່ອເປົ້າໝາຍປະຊາຊົນຮັ່ງມີ, ປະເທດຊາດເຂັ້ມແຂງ, ມີປະຊາທິປະໄຕ, ສະເໝີພາບ, ສີວິໄລ, ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ, ມີຄວາມສຸກ; ມຸ່ງສູ່ບັນດາຄຸນຄ່າທີ່ກ້າວໜ້າ, ມະນຸດອາລະຍະທຳ “ອີງໃສ່ພື້ນຖານແຫ່ງຜົນປະໂຫຍດລວມຂອງທົ່ວສັງຄົມທີ່ກົມກຽວກັບຜົນປະໂຫຍດທີ່ຊອບທຳຂອງປະຊາຊົນ, ແຕກຕ່າງໂດຍພື້ນຖານຈາກບັນດາສັງຄົມທີ່ມີການແຂ່ງຂັນເພື່ອຜົນປະໂຫຍດສ່ວນຕົວລະຫວ່າງບຸກຄົນແລະກຸ່ມ, ດັ່ງນັ້ນ ຈຳເປັນແລະມີເງື່ອນໄຂເພື່ອສ້າງຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມທາງສັງຄົມ ແທນທີ່ຈະເປັນການຕໍ່ຕ້ານ ຄວາມເປັນປໍລະປັກທາງສັງຄົມ”(5). ໃນນັ້ນ, ສາຍພົວພັນລະຫວ່ງພັກ, ລັດ ແລະ ປະຊາຊົນ ແມ່ນສາຍພົວພັນລະຫວ່າງບັນດາອັດຕະພາບທີ່ເປັນເອກະພາບທາງດ້ານເປົ້າໝາຍ ແລະ ຜົນປະໂຫຍດ ກັບກົນໄກດຳເນີນງານທົ່ວໄປ ຄືພັກນຳພາ, ລັດຄຸ້ມຄອງ ແລະ ປະຊາຊົນເປັນເຈົ້າຂອງ; ທຸກນະໂຍບາຍ ກົດໝາຍ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງລັດ ລ້ວນແຕ່ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ, ຖືເອົາຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນເປັນເປົ້າໝາຍສູ້ຊົນຂອງຕົນ”(6).
2- ໃນທາງປະຕິບັດ, ການກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມບັນລຸຜົນທີ່ສຳຄັນຫຼາຍຢ່າງ. ລະບົບກົດໝາຍໄດ້ຮັບການກໍ່ສ້າງສຳເລັດໂດຍພື້ນຖານ, ຮັບປະກັນຄວາມຕ້ອງການຂອງການຄຸ້ມຄອງ, ສະຖຽນລະພາບ, ພັດທະນາເສດຖະກິດ - ສັງຄົມ, ກໍ່ສ້າງ ແລະ ປ້ອງກັນປະເທດຊາດ. ສະພາແຫ່ງຊາດປະຕິບັດສິດທິໃນການສ້າງລັດຖະທຳມະນູນ, ສ້າງກົດໝາຍ, ຕັດສິນບັນດາບັນຫາທີ່ສຳຄັນຂອງປະເທດ ແລະ ປະຕິບັດການຕິດຕາມກວດກາສູງສຸດ ເຊິ່ງໄດ້ມີການປ່ຽນແປງໃໝ່ຫຼາຍຢ່າງ, ຄຸນນະພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນໄດ້ຮັບການຍົກສູງຂຶ້ນ. ບົດບາດ, ສິດເປັນເຈົ້າຂອງຂອງປະຊາຊົນໄດ້ຮັບການປັບປຸງ, ເສີມຂະຫຍາຍ, ຮັບປະກັນ ແລະ ແຜ່ກະຈາຍຈິດໃຈອຳນາດລັດທັງໝົດເປັນຂອງປະຊາຊົນ, ກົນໄກປະຊາທິປະໄຕໂດຍກົງ, ປະຊາທິປະໄຕແບບຕົວແທນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນປະຊາທິປະໄຕຢູ່ຮາກຖານທີ່ອີງໃສ່ທິດນຳ: “ປະຊາຊົນຮູ້, ປະຊາຊົນປຶກສາຫາລື, ປະຊາຊົນເຮັດ, ປະຊາຊົນກວດກາ, ປະຊາຊົນຕິດຕາມກວດກາ, ປະຊາຊົນຊົມໃຊ້”. ກົງຈັກຂອງລັດໃນຂັ້ນຕົ້ນໄດ້ຮັບການຈັດວາງໃນທິດທາງທີ່ຄ່ອງຕົວ, ທັນສະໄໝ, ເຄື່ອນໄຫວຢ່າງມີປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນ; ກົນໄກການແບ່ງງານ, ການປະສານງານ ແລະ ການຄວບຄຸມອຳນາດລະຫວ່າງບັນດາອົງການລັດໃນການປະຕິບັດບັນດາ ອຳນາດນິຕິບັນຍັດ ອຳນາດບໍລິຫານ ແລະ ອຳນາດຕຸລາການນັ້ນ ນັບມື້ນັບຈະແຈ້ງຂຶ້ນຕື່ມ ແລະ ມີການຜັນປ່ຽນຢ່າງຕັ້ງໜ້າ. ໃນນັ້ນ, ບົດບາດແລະຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຜູ້ແທນທີ່ມາຈາກການເລືອກຕັ້ງ ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນຍິ່ງຂຶ້ນ. ການເຄື່ອນໄຫວຂອງອົງການບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍໄດ້ມີຄວາມເປັນເຈົ້າການ, ຕັ້ງໜ້າ, ສຸມໃສ່ການຄຸ້ມຄອງ, ປະຕິບັດງານ, ແກ້ອຸປະສັກ, ຮັບໃຊ້ແລະສະໜັບສະໜູນການພັດທະນາ. ການປະຕິຮູບການບໍລິຫານ ແລະ ຕຸລາການມີບາດກ້າວບຸກທະລຸ; ຄຸນນະພາບການເຄື່ອນໄຫວມີຄວາມກ້າວໜ້າ, ປົກປ້ອງຜົນປະໂຫຍດຂອງລັດ, ສິດແລະຜົນປະໂຫຍດອັນຊອບທຳ ຖືກກົດໝາຍ ຂອງອົງການຈັດຕັ້ງແລະບຸກຄົນໄດ້ດີ; ເຄົາລົບ, ປົກປ້ອງ, ຮັບປະກັນສິດທິມະນຸດ, ສິດພົນລະເມືອງ. ຜົນສຳເລັດເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຮັບການຢືນຢັນໂດຍກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກວ່າ: “ການກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມມີຄວາມກ້າວໜ້າຫຼາຍຢ່າງ, ການຈັດຕັ້ງກົງຈັກຂອງລັດສືບຕໍ່ໄດ້ຮັບການປັບປຸງບູລະນະ, ເຄື່ອນໄຫວຢ່າງມີປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນກວ່າເກົ່າ; ຮັບປະກັນການປະຕິບັດຢ່າງຄົບຊຸດ ບັນດາອຳນາດນິຕິບັນຍັດ ອຳນາດບໍລິຫານ ແລະ ອຳນາດຕຸລາການ”(7).
ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມກໍໄດ້ຊີ້ແຈ້ງ: “ການກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ ໃນບາງດ້ານບໍ່ເປັນໄປຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງການພັດທະນາເສດຖະກິດ - ສັງຄົມ ແລະ ການຄຸ້ມຄອງປະເທດໃນສະພາບການໃໝ່”(8). ໃນນັ້ນ, ລະບົບກົດໝາຍຍັງມີຂໍ້ກຳນົດຈຳນວນໜຶ່ງບໍ່ເປັນເອກະພາບ, ຂາດລັກສະນະຕົວຈິງ, ຍັງມີຊ່ອງຫວ່າງ, ທັບຊ້ອນກັນ. ກົນໄກຄວບຄຸມອຳນາດຍັງບໍ່ທັນສົມບູນແບບ; ບົດບາດຕິດຕາມກວດກາຂອງປະຊາຊົນຍັງຖືກຈຳກັດ. ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງອຳນາດການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນຢູ່ບາງແຫ່ງບໍ່ໄດ້ຮັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ຢ່າງແຂງແຮງ; ພາລະບົດບາດ, ໜ້າທີ່, ການແບ່ງງານ, ການແບ່ງອຳນາດຍັງບໍ່ທັນຈະແຈ້ງ; ປະສິດທິພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນບໍ່ສູງ. ຈິດສຳນຶກໃນການປະຕິບັດກົດໝາຍບໍ່ເຂັ້ມງວດ; ລະບຽບວິໄນຢູ່ບາງແຫ່ງ ໃນບາງຄັ້ງ ຍັງຖືກເບິ່ງເບົາ, ການຈັດການກັບການລະເມີດກົດໝາຍບໍ່ທັນເວລາ, ບົດລົງໂທດບໍ່ພໍສຳລັບການກ່າວເຕືອນ. ການປະຕິຮູບດ້ານການບໍລິຫານ, ການປະຕິຮູບດ້ານຕຸລາການ ຍັງບໍ່ທັນບັນລຸໄດ້ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງການພັດທະນາຂອງປະເທດຢ່າງຄົບຖ້ວນ. ຖັນແຖວພະນັກງານ ລັດຖະກອນຍັງບໍ່ທັນກະທັດລັດ; ຄຸນສົມບັດສິນທຳ ຄວາມສາມາດ ຊື່ສຽງຂອງພະນັກງານພາກສ່ວນໜຶ່ງຍັງຈຳກັດ, ຂາດຄວາມເປັນມືອາຊີບ, ຕອບສະໜອງບໍ່ໄດ້ຕາມຄວາມຕ້ອງການ ໜ້າທີ່ຂອງສະພາບການໃໝ່. ບັນຫາການປ່ຽນແປງໃໝ່ຢ່າງຄົບຊຸດ ສອດຄ່ອງລະຫວ່າງເສດຖະກິດກັບການເມືອງ ວັດທະນະທຳ ສັງຄົມ; ລະຫວ່າງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ດ້ານການຈັດຕັ້ງ ເຄື່ອນໄຫວຂອງຂອງກົງຈັກແຫ່ງລັດບາງຄັ້ງຍັງງຸ່ມງ່າມ.
3- ພາຍຫຼັງກວ່າ 35 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່, ປະເທດບັນລຸໄດ້ບັນດາຜົນງານອັນໃຫຍ່ຫຼວງທີ່ມີຄວາມໝາຍປະຫວັດສາດ; ແຕ່ກໍປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ສິ່ງທ້າທາຍບໍ່ໜ້ອຍ. ສະພາບການດັ່ງກ່າວ ໄດ້ວາງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການໃໝ່ ຕໍ່ການກໍ່ສ້າງ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດເວົ້າລວມ, ການສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມເວົ້າສະເພາະ. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກໄດ້ຊີ້ແຈ້ງວ່າ: “ການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ ໃຫ້ສະອາດປອດໃສ ໝັ້ນຄົງເຂັ້ມແຂງ ກະທັດລັດດີ, ເຄື່ອນໄຫວຢ່າງມີປະສິດທີພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນ, ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອພາລະກິດການພັດທະນາຂອງປະເທດ. ເພີ່ມທະວີຄວາມເປີດເຜີຍ ໂປ່ງໃສ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນການອະທິບາຍລາຍງານ, ການຄວບຄຸມອຳນາດ ຕິດກັບການຮັດແໜ້ນລະບຽບວິໄນໃນການເຄື່ອນໄຫວຂອງລັດ ແລະ ຂອງພະນັກງານ ລັດຖະກອນ ພາລະກອນ. ສືບຕໍ່ຍູ້ແຮງການຕໍ່ສູ້ປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ການໃຊ້ຈ່າຍຟຸມເຟືອຍ, ອາດຍາສິດ, ອາຊະຍາກຳ ແລະ ຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ເລວຊາມທາງສັງຄົມ”(9). ຊາບຊຶມ ແລະ ຫັນເປັນອັນລະອຽດ ທັດສະນະຂອງພັກໃນການສືບຕໍ່ການກໍ່ສ້າງ ປັບປຸງບູລະນະ ເສີມຂະຫຍາຍປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນ ໃນການເຄື່ອນໄຫວຂອງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ, ໃນໄລຍະເວລາທີ່ຈະມາເຖິງ, ຕ້ອງສຸມໃສ່ປະຕິບັດໜ້າທີ່ຈຸດໜັກຈຳນວນໜຶ່ງດັ່ງນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ເປັນເອກະພາບໃນຄວາມຮັບຮູ້ ແລະ ການກະທຳກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະ ລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຂອງປະຊາຊົນ ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອປະຊາຊົນ ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ ແມ່ນໜ້າທີ່ຈຸດໜັກໃຈກາງຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ລະບົບການເມືອງ. ກຳນົດແຈ້ງກວ່າອີກ ກ່ຽວກັບທີ່ຕັ້ງ ຕຳແໜ່ງ ພາລະບົດບາດ ໜ້າທີ່ ແລະ ສິດຂອບເຂດ ຂອງບັນດາອົງການລັດໃນການປະຕິບັດ ອຳນາດນິຕິບັນຍັດ ອຳນາດບໍລິຫານ ແລະ ອຳນາດຕຸລາການ ບົນພື້ນຖານຫຼັກການອຳນາດກົດໝາຍ, ຮັບປະກັນອຳນາດລັດແມ່ນເປັນເອກະພາຍ ແລະ ມີການແບ່ງງານຢ່າງຈະແຈ້ງ, ການປະສານງານຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ແລະ ການເພີ່ມທະວີການຄວບຄຸມອຳນາດລັດ. ກໍ່ສ້າງລະບົບກົດໝາຍທີ່ຄົບຖ້ວນ, ທັນການ, ຄົບຊຸດ, ເປັນເອກະພາບ, ເປັນໄປໄດ້, ເປີດເຜີຍ, ໂປ່ງໃສ, ເປັນປົດກະຕິ, ຖືເອົາສິດແລະຜົນປະໂຫຍດທີ່ຖືກກົດໝາຍຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ຂອງວິສາຫະກິດ ເປັນຈຸດສຸມຂອງການສົ່ງເສີມການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ. ເຊື່ອມຕໍ່ຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ລະຫວ່າງການສ້າງກົດໝາຍ ກັບການໂຄສະນາກົດໝາຍ, ຍົກສູງປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນຂອງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍ ກໍຄືຂອງການກວດການ ກວດກາ ແລະ ຈັດການກັບການລະເມີດກົດໝາຍ.
ທີສອງ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງສະພາແຫ່ງຊາດ ໃນຖານະອົງການຜູ້ຕາງໜ້າສູງສຸດຂອງປະຊາຊົນ, ອົງການອຳນາດລັດສູງສຸດຂອງປະເທດສາທາລະນະລັດສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ. ຍົກສູງຄຸນນະພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນການເຄື່ອນໄຫວ, ເສີມຂະຫຍາຍປະຊາທິປະໄຕ, ອຳນາດກົດໝາຍ ແລະ ຄວາມເປັນມືອາຊີບ ໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ດ້ານນິຕິບັນຍັດ, ຕັດສິນບັນດາບັນຫາທີ່ສຳຄັນຂອງປະເທດ ແລະ ໃນການຕິດຕາມກວດກາສູງສຸດ. ສືຕໍ່ການປ່ຽນແປງໃໝ່, ຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງຂັ້ນຕອນການສ້າງກົດໝາຍ, ສຸມໃສ່ກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະ ລະບຽບລະບອບການພັດທະນາປະເທດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ລະບຽບລະບອບເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳທິດສັງຄົມນິຍົມ; ເຄົາລົບ, ຮັບປະກັນ, ປົກປ້ອງສິດທິມະນຸດ ແລະ ສິດພົນລະເມືອງ; ປັບປຸງບູລະນະກົນໄກປົກປ້ອງລັດຖະທຳມະນູນ, ກົນໄກຕິດຕາມກວດກາ, ເອົາຄະແນນສຽງ, ລົງຄະແນນສຽງໄວ້ວາງໃຈຜຸ້ດຳລົງຕຳແໜ່ງທີ່ໄດ້ຮັບການເລືອກຕັ້ງ ຫຼື ຮັບຮອງຈາກສະພາແຫ່ງຊາດ; ຮັບປະກັນມາດຕະຖານ ໂຄງສ້າງ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງຜູ້ແທນ ຕາມທິດເພີ່ມຈຳນວນຜູ້ແທນເຮັດວຽກເຕັມເວລາຢ່າງເໝາະສົມ; ຫຼຸດຜ່ອນຈຳນວນຜູ້ແທນທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ອົງການບໍລິຫານ ແລະ ຕຸລາການ. ສ້າງການເຊື່ອມໂຍງຄົບຊຸດ ລະຫວ່າງກົນໄກຕິດຕາມກວດກາຂອງບັນດາອົງການມາຈາກການເລືອກຕັ້ງ ກັບກົນໄກຕິດຕາມກວດກາ, ວິຈານສັງຄົມຂອງແນວໂຮມປະເທດຊາດ, ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງການເມືອງ - ສັງຄົມ ແລະ ປະຊາຊົນ.
ທີສາມ, ສ້າງການບໍລິຫານລັດທີ່ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ, ປະຊາທິປະໄຕ, ອຳນາດກົດໝາຍ, ເປັນມືອາຊີບ, ທັນສະໄໝ, ສະອາດປອດໃສ, ໝັ້ນຄົງເຂັ້ມແຂງ, ເປີດເຜີຍ ແລະ ໂປ່ງໃສ. ສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງລັດຖະບານ ຕາມທິດກະທັດລັດ ມີປະສິດທິພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນ; ເສີມຂະຫຍາຍຢ່າງຄົບຖ້ວນທີ່ຕັ້ງ ບົດບາດ ພາລະໜ້າທີ່ ແລະ ສິດອຳນາດ ຂອງອົງການບໍລິຫານຂອງສະພາແຫ່ງຊາດ ເຊິ່ງເປັນອົງການບໍລິຫານສູງສຸດຂອງລັດ, ສຸມໃສ່ການຄຸ້ມຄອງມະຫາພາກ, ສ້າງລະບຽບລະບອບ, ຍຸດທະສາດ, ແຜນກຳນົດ, ແຜນການ; ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມາດຄາດຄະເນ ວິເຄາະໄຈ້ແຍກ ແລະ ສະເໜີນະໂຍບາຍ ອີງໃສ່ຫຼັກຖານວິທະຍາສາດ ແລະ ການປະຕິບັດໃນສະຖານະການໃໝ່. ຍູ້ແຮງການແບ່ງຂັ້ນ ແບ່ງອຳນາດ, ກຳນົດແຈ້ງຄວາມຮັບຜິດຊອບ ລະຫວ່າງລັດຖະບານ ກັບບັນດາກະຊວງ, ຄະນະ, ຂະແໜງການ; ລະຫວ່າງສູນກາງ ກັບທ້ອງຖິ່ນ; ແກ້ໄຂການທັບຊ້ອນກັນທາງດ້ານພາລະໜ້າທີ່ ວຽກງານ ແລະ ອຳນາດ ໃຫ້ໄດ້ຢ່າງເດັດຂາດ, ຮັບປະກັນການຄຸ້ມຄອງລັດແບບລວມສູນ ແລະ ເປັນເອກະພາບ. ສຸມໃສ່ການປະຕິຮູບເງິນເດືອນ, ລະບອບ, ນະໂຍບາຍ; ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານ ລັດຖະກອນ ພາລະກອນທີ່ດີ, ກະທັດລັກ, ເຂັ້ມແຂງ, ມີຄຸນສົມບັດ ຄວາມສາມາດ ຊື່ສຽງ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ, ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ ແລະ ການພັດທະນາຂອງປະເທດ.
ທີສີ່, ກໍ່ສ້າງລະບົບຕຸລາການຫວຽດນາມທີ່ເປັນມືອາຊີບ ທັນສະໄໝ ຍຸຕິທຳ ເຂັ້ມງວດ ແລະ ທ່ຽງທຳ, ຮັບໃຊ້ປະເທດຊາດ, ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ. ປະຕິບັດເປັນຢ່າງດີໜ້າທີ່ປົກປ້ອງຄວາມຍຸດຕິທຳ, ປົກປ້ອງສິດທິມະນຸດ ສິດພົນລະເມືອງ, ປົກປ້ອງລະບອບສັງຄົມນິຍົມ, ປົກປ້ອງຜົນປະໂຫຍດຂອງລັດ, ສິດແລະຜົນປະໂຫຍດທີ່ຖືກກົດໝາຍ ຊອບທຳຂອງອົງການຈັດຕັ້ງແລະບຸກຄົນ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ການຈັດຕັ້ງ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບ ປະສິດທິພາບ ປະສິດທິຜົນການເຄື່ອນໄຫວ ແລະ ກຽດສັກສີຂອງສານປະຊາຊົນ, ອົງການໄອຍະການປະຊາຊົນ, ອົງການສືບສວນ, ອົງການບັງຄັບໃຊ້ຄຳຕັດສິນຂອງສານ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ມີການເຄື່ອນໄຫວດ້ານຕຸລາການ, ແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ່ງ ການຟ້ອງຮ້ອງໃຫ້ຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ ແລະ ທັນການ; ປ້ອງກັນແລະຕໍ່ສູ້ຕ້ານການເຄື່ອນໄຫວທາງອາຍາ ແລະ ການລະເມີດກົດໝາຍຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.
ທີຫ້າ, ປັບປຸງບູລະນະອົງການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນໃຫ້ເໝາະສົມກັບເຂດຊົນນະບົດ, ຕົວເມືອງ, ໝູ່ເກາະ, ຫົວໜ່ວຍບໍລິຫານ-ເສດຖະກິດພິເສດ ຕາມກົດໝາຍ; ປະຕິບັດ ແລະ ສະຫຼຸບການທົດລອງການຈັດຕັ້ງອຳນາດການປົກຄອງຕົວເມືອງ ແນໃສ່ສ້າງແລະດຳເນີນການຮູບແບບການຄຸ້ມຄອງຕົວເມືອງທີ່ສະຫຼາດ, ທັນສະໄໝ, ກະທັດລັດ, ເຄື່ອນໄຫວມີປະສິດທິພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນ. ເຊື່ອມຕໍ່ແລະປ່ຽນແປງໃໝ່ ການຈັດຕັ້ງກົງຈັກ ແລະ ກົນໄກການເຄື່ອນໄຫວຂອງແນວໂຮມປະເທດຊາດ, ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງການເມືອງ-ສັງຄົມຢູ່ທຸກລະດັບ. ປະຕິຮູບການແບ່ງຂັ້ນຄຸ້ມຄອງງົບປະມານແຫ່ງລັດ ໃນທິດທາງຂອງການແບ່ງເຂດ, ຮັບປະກັນບົດບາດເປັນເຈົ້ານຳພາຂອງງົບປະມານສູນກາງ, ຍົກສູງຈິດໃຈເປັນເຈົ້າການ ແລະ ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ ຂອງງົບປະມານທ້ອງຖິ່ນ.
ທີຫົກ, ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດ, ກຳລັງແຮງສັງລວມ ຂອງລະບົບການເມືອງ ແລະ ຂອງກ້ອນສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດ, ບັນດາກຳລັງປະກອບອາວຸດປະຊາຊົນເປັນແກນກາງໃນການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ, ປົກປັກຮັກສາລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ ຕໍ່ທຸກໆກົນອຸບາຍແລະການເຄື່ອນໄຫວມ້າງເພທຳລາຍ ຂອງບັນດາອິດທິກຳລັງສັດຕູຢູ່ພາຍໃນແລະຕ່າງປະເທດ, ປົກປັກຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງທາງການເມືອງພາຍໃນ, ຮັກສາຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດ, ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ ແລະ ຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ, ມຸ່ງສູ່ການກໍ່ສ້າງສັງຄົມທີ່ເປັນລະບຽບ ມີລະບຽບວິໄນ ປອດໄພ ແລະ ສົດໃສ. ຍົກສູງປະສິດທິພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນ ການຄຸ້ມຄອງລັດທາງດ້ານຄວາມສະຫງົບ ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ. ປົກປັກຮັກສາພື້ນຖານແນວຄິດ ແນວທາງ ແຜນນະໂຍບາຍຂອງພັກຢ່າງໝັ້ນຄົງ, ຕໍ່ສູ້ ປະຕິເສດບັນດາຖ້ອຍທຳນອງບິດເບືອນ, ທັດສະນະທີ່ຜິດພາດ ເປັນປໍລະປັກ ກ່ຽວກັບທາດແທ້, ຮູບແບບ ແລະ ເປົ້າໝາຍຂອງການກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ. ກີດກັ້ນ, ຍູ້ຖອຍຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ, ປະກົດການຂອງ “ການຫັນປ່ຽນຕົນເອງ”, “ການປ່ຽນແປງຕົນເອງ” ຢູ່ພາຍໃນ; ເດັດດ່ຽວແລະໝັ້ນໜຽວໃນການການຕໍ່ສູ້ ເພື່ອກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ເລວຊາມ, ພ້ອມກັນກັບການເພີ່ມທະວີການຝຶກຝົນຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ແບບແຜນ ວິທີເຮັດວຽກ, “ການກວດສອບຕົນເອງ, ການແກ້ໄຂຕົນເອງ”, “ການຕິຊົມຕົນເອງແລະຕິຊົມ” ຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ./.
---------------
(1), (2) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2011, ເຫຼັ້ມ 6, ໜ້າ 232, 397.
(3) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 13, ໜ້າ 10.
(4), (5), (6) ຫງວຽນຝູຈ້ອງ: “ບາງບັນຫາທິດສະດີແລະພຶດຕິກຳກ່ຽວກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ເສັ້ນທາງຂຶ້ນສູ່ສັງຄົມນິຍົມຢູ່ຫວຽດນາມ”, ວາລະສານກອມມູນິດ, ສະບັບທີ 966, ເດືອນພຶດສະພາ 2021, ໜ້າ 10, 9, 9.
(7), (8) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2021, ເຫຼັ້ມ I, ໜ້າ 71, 89.
(9) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ I, ໜ້າ 118.
- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 978 (ເດືອນພຶດສະພາ 2021)
