ປ່ຽນແປງໃໝ່ວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ,
ປະກອບສ່ວນປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກຢ່າງສຳເລັດມີໄຊ
ປະກອບສ່ວນປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກຢ່າງສຳເລັດມີໄຊ
ກຳມະການກົມການເມືອງ, ປະທານສະພາແຫ່ງຊາດ ເວືອງດິ່ງເຫວ້ ເປັນປະທານກອງປະຊຸມຄັ້ງທີ 3 ຂອງຄະນະຊີ້ນຳການສ້າງບັນດາຫົວຂໍ້ທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍ ພາຍໃຕ້ໂຄງການ “ຍຸດທະສາດການສ້າງ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະລະ ລັດແຫ່ງອຳກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ ຮອດປີ 2030, ກຳນົດທິດເຖິງປີ 2045” _ພາບ: TTXVN
ວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ
ໃນເງື່ອນໄຂຂອງການສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະ ລັດແຫ່ງອຳກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ, ວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍມີທີ່ຕັ້ງແລະບົດບາດສຳຄັນພິເສດ, ປະກອບສ່ວນໂດຍກົງເຂົ້າໃນພາລະກິດພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ຮັບປະກັນການປ້ອງກັນປະເທດ ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ ຄວາມປອດໄພ ແລະ ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອງທາງສັງຄົມຂອງປະເທດ. ໂດຍເຫັນແຈ້ງຄວາມສຳຄັນຂອງວຽກງານນີ້, ໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາ, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ປະກາດໃຊ້ເອກະສານສຳຄັນຫຼາຍສະບັບ ເພື່ອນຳພາ ຊີ້ນຳວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ. ລາຍງານການເມືອງທີ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 12 ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ກຳນົດ: “ໃນຊຸມປີທີ່ຈະມາເຖິງ, ຍູ້ແຮງການປັບປຸງບູລະນະກົດໝາຍ ຕິດກັບການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍ ເພື່ອແນໃສ່ຍົກສູງປະສິດທິພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນ ຂອງລັດແຫ່ງອຳກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ. ຮັບປະກັນ ກົດໝາຍເປັນທັງເຄື່ອງມືຂອງລັດໃນການຄຸ້ມຄອງສັງຄົມ, ທັງເປັນເຄື່ອງມືໃຫ້ປະຊາຊົນເປັນເຈົ້າຂອງ, ກວດກາ ແລະ ຕິດຕາມກວດກາອຳນາດລັດ. ຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານປະເທດຕາມກົດໝາຍ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍໃຫ້ຄວາມສຳຄັນຕໍ່ການສ້າງຮາກຖານສິນທຳສັງຄົມ”(1). ບັນດາມະຕິ, ຄຳສັ່ງ, ຂໍ້ສະຫຼຸບຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງ, ກົມການເມືອງສູນກາງ, ຄະນະເລຂາທິການສູນກາງ ກໍໄດ້ກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງເປົ້າໝາຍ, ທິດທາງ, ໜ້າທີ່, ວິທີແກ້ໄຂ ໃນວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ ແນໃສ່ກໍ່ສ້າງລະບົບກົດໝາຍຫວຽດນາມທີ່ຄົບຊຸດ, ເປັນເອກະພາບ, ໝັ້ນຄົງ ແລະ ໂປ່ງໃສ.
ພາຍຫຼັງ 5 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 12 ຂອງພັກ; 15 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດມະຕິສະບັບເລກທີ 48/NQ-TW, ລົງວັນທີ 24 ພຶດສະພາປີ 2005, ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງພັກສະໄໝທີ 9, “ກ່ຽວກັບຍຸດທະສາດການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະລະບົບກົດໝາຍຫວຽດນາມຮອດປີ 2010, ກຳນົດທິດເຖິງປີ 2020”; 10 ປີແຫ່ງການປະຕິບັດ “ຍຸດທະສາດການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມໄລຍະປີ 2011-2020”, ວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍໄດ້ບັນລຸຜົນສຳເລັດທີ່ສຳຄັນຫຼາຍຢ່າງ.
ທີໜຶ່ງ, ວຽກງານການສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະລະບົບກົດໝາຍໄດ້ຮັບການປະຕິບັດຖືກຕ້ອງຕາມຈຸດໜັກໃຈການ ດ້ວຍທິດທາງບຸລິມະສິດຄື ຮັບໃຊ້ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013 ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ. ຫັນເປັນນິຕິກຳຕໍ່ບັນດາແຜນນະໂຍບາຍ ແນວທາງຂອງພັກ ກ່ຽວກັບການຈັດຕັ້ງກົງຈັກ, ຫຼຸດຜ່ອນການບັນຈຸບຸກຄະລາກອນ ແລະ ຍົກສູງປະສິດທິພາບ ປະສິດທິຜົນການເຄື່ອນໄຫວຂອງບັນດາອົງການລັດ; ເພີ່ມທະວີການປ້ອງກັນປະເທດ ປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ; ເຄົາລົບແລະປົກປ້ອງສິດທິມະນຸດ, ສິດທິພົນລະເມືອງ; ເປັນເຈົ້າການໃນການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ; ຄ່ອຍໆປັບປຸງບູລະນະລະບຽບລະບອບເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳນົດທິດສັງຄົມນິຍົມ, ແກ້ບັນຫາຄົງຄ້າງທາງກົດໝາຍສໍາລັບການລົງທຶນ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວທຸລະກິດ; ຍູ້ແຮງການປະຕິຮູບດ້ານບໍລິຫານ, ປະຕິຮູບດ້ານຕຸລາການ, ຕໍ່ສູ້ປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ. ສະພາແຫ່ງຊາດໄດ້ປະກາດໃຊ້ກົດໝາຍຫຼາຍສະບັບ, ໃນນັ້ນມີກົດໝາຍຕົ້ນຕໍຂອງປະເທດເຊັ່ນ: ລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013; ປະມວນກົດໝາຍແພ່ງ; ປະມວນກົດໝາຍອາຍາ; ປະມວນກົດໝາຍດໍາເນີນຄະດີແພ່ງ; ປະມວນກົດໝາຍດໍາເນີນຄະດີອາຍາ; ປະມວນກົດໝາຍແຮງງານ; ກົດໝາຍການລົງທຶນ; ກົດໝາຍວິສາຫະກິດ... ມາເຖິງປະຈຸບັນ, ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວ ທຸກຂົງເຂດໄດ້ຖືກຄວບຄຸມໂດຍເອກະສານທາງດ້ານກົດໝາຍ. ຄຸນນະພາບຂອງລະບົບເອກະສານທາງດ້ານກົດໝາຍໄດ້ຮັບການຍົກສູງຂຶ້ນເລື້ອຍໆ, ໂດຍພື້ນຖານແມ່ນມີຄວາມເປັນເອກະພາບ, ຄົບຊຸດ, ເປັນໄປໄດ້, ເປີດເຜີຍ, ໂປ່ງໃສ, ເຂົ້າເຖິງງ່າຍ.
ທີສອງ, ຂະບວນການສ້າງ ແລະ ປະກາດໃຊ້ເອກະສານທາງກົດໝາຍ ມີການປ່ຽນແປງໃໝ່ຫຼາຍຢ່າງ, ໄດ້ຮັບການກຳນົດໂດຍທົ່ວໄປໃຫ້ທັງສູນກາງ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນໃນກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການປະກາດໃຊ້ເອກະສານທາງກົດໝາຍປີ 2015, ສະບັບປັບປຸງເພີ່ມເຕີມປີ 2020 ຕາມທິດແໜ້ນແຟ້ນກວ່າ, ເພື່ອຮັບປະກັນຄຸນນະພາບຂອງຂໍ້ກຳນົດກົດໝາຍ; ຫຼຸດຜ່ອນຮູບແບບເອກະສານ ແລະ ຈຳກັດສິດອຳນາດໃນການອອກລະບຽບການຂອງທ້ອງຖິ່ນ. ເອົາໃຈໃສ່ການສ້າງ ແລະ ປະເມີນຜົນກະທົບຂອງນະໂຍບາຍ, ແຍກຂັ້ນຕອນການກຳນົດນະໂຍບາຍ ອອກຈາກການກະກຽມຮ່າງເອຫະສານ. ເພີ່ມທະວີຄວາມເປີດເຜີຍ, ໂປ່ງໃສ, ເກັບກຳຄວາມຄິດເຫັນຂອງປະຊາຊົນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຄວາມຄິດເຫັນຂອງຜູ້ຖືກຜົນກະທົບໂດຍກົງຈາກເອກະສານກົດໝາຍ.
ທີສາມ, ວຽກງານການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ຫຼາຍກວ່າເກົ່າ ແລະ ບັນລຸໄດ້ໝາກຜົນສຳຄັນໃນເບື້ອງຕົ້ນ. ສະຕິເຄົາລົບກົດໝາຍຂອງປະຊາຊົນໄດ້ມີການປ່ຽນແປງຢ່າງຕັ້ງໜ້າ. ການປະກາດໃຊ້ບັນດາເອກະສານລະອຽດກ່ຽວກັບກົດໝາຍ, ລັດຖະບັນຍັດ, ມະຕິ ໄດ້ຮັບການຊີ້ນຳຢ່າງແຂງແຮງ ຈາກລັດຖະບານແລະ ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ດ້ວຍຫຼາຍມາດຕະການແກ້ໄຂທີ່ຄົບຊຸດ, ດັ່ງນັ້ນ ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງຢ່າງຕັ້ງໜ້າ, ສະຖານະພາບ “ຕິດໜີ້” ເອກະສານລະອຽດກ່ຽວກັບກົດໝາຍ ໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂເທື່ອລະກ້າວ. ວຽກງານການເຜີຍແຜ່ກົດໝາຍ, ການສຶກສາອົບຮົມທາງກົດໝາຍ ມີການປ່ຽນແປງໃໝ່ຫຼາຍຢ່າງ ທັງເນື້ອຫາແລະຮູບແບບ; ເອົາໃຈໃສ່ການປຶກສາຫາລືດ້ານນະໂຍບາຍ ແລະ ກົດໝາຍ; ເພີ່ມທະວີການໝູນໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີຂໍ້ມູນຂ່າວສານ ດັ່ງນັ້ນກິດຈະກໍານີ້ຈຶ່ງເປັນປະໂຫຍດ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນຫຼາຍຂຶ້ນ. ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍໄດ້ເຊື່ອມຕິດຫຼາຍກວ່າ ກັບການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະກົດໝາຍ, ສຸມໃສ່ແກ້ໄຂຂໍ້ຄົງຄ້າງ ແລະ “ຈຸດອຸດຕັນ” ທາງດ້ານລະບຽບລະບອບ, ຊຸກຍູ້ການເຄື່ອນໄຫວລົງທຶນ ທຸລະກິດ, ຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ, ຮັບມືຢ່າງທັນການກັບໂລກລະບາດແລະໄພທຳມະຊາດ. ປີ 2020, ນາຍົກລັດຖະມົນຕີໄດ້ຊີ້ນຳການກວດສອບເອກະສານທາງກົດໝາຍໂດຍລວມໃນຂົງເຂດການຄຸ້ມຄອງລັດ, ແນໃສ່ຄົ້ນຫາ ແລະ ຈັດການແກ້ໄຂຂໍ້ກຳນົດທີ່ທັບຊ້ອນກັນ ຂັດແຍ່ງກັນ ແລະ ບໍ່ພຽງພໍ ທີ່ພາໃຫ້ເກີດຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ແລະ ກີດຂວາງການພັດທະນາຂອງປະເທດ. ເອກະສານທາງກົດໝາຍຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ປະກາດໃຊ້ໂດຍສະພາແຫ່ງຊາດ, ຄະນະກຳມະການປະຈຳສະພາແຫ່ງຊາດ, ລັດຖະບານ, ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ, ກະຊວງ, ອົງການລະດັບກະຊວງ ໃນໄລຍະທີ່ຜ່ານມາມໍ່ນີ້ ມີຂໍ້ບົກພ່ອງຫຼາຍ ແລະ ໄດ້ຮັບການຈັດການແກ້ໄຂຢ່າງທັນທ່ວງທີ. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກໄດ້ຢືນຢັນ: “ລະບົບກົດໝາຍໄດ້ຮັບການປັບປຸງໃຫ້ສົມບູນໃນຂັ້ນພື້ນຖານ. ບົດບາດຂອງກົດໝາຍ ແລະ ການບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍນັບມື້ນັບໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ ໃນການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງລັດ ແລະ ໃນຊີວິດສັງຄົມ”(2).
ຈຸດອ່ອນ, ຂໍ້ຈຳກັດຈຳນວນໜຶ່ງ
ຄຽງຄູ່ກັບບັນດາຜົນທີ່ໄດ້ຮັບ, ວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາຍັງມີຈຸດອ່ອນແລະຂໍ້ຈຳກັດຈຳນວນໜຶ່ງ. ການຫັນແຜນນະໂຍບາຍ ແນວທາງຂອງພັກໃນບາງຂົງເຂດເປັນນິຕິກຳຍັງຊັກຊ້າ ແລະ ບໍ່ມີເນື້ອຫາຄົບຖ້ວນ. ລະບົບກົດໝາຍຍັງສັບສົນ, ພະລຸງພະລັງ, ຫຼາຍຊັ້ນຂັ້ນ; ການຄາດຄະເນ, ຄວາມໝັ້ນຄົງບໍ່ສູງ; ຂໍ້ກຳນົດຈຳນວນໜຶ່ງຍັງທັບຊ້ອນ ຂັດແຍ່ງກັນ; ຂໍ້ກໍານົດຫຼາຍຂໍ້ມີລັກສະນະລວມໆ ຫຼືສ້າງການຕີຄວາມ ແລະ ການໝູນໃຊ້ແຕກຕ່າງກັນ; ຍັງບໍ່ທັນສາມາດປັບຕົວເຂົ້າກັບການປ່ຽນແປງຂອງຄວາມເປັນຈິງໄດ້ຢ່າງວ່ອງໄວ, ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງ ຕໍ່ໜ້າຜົນກະທົບຂອງການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີສີ່ ຫຼືໃນສະຖານະການທີ່ຕ້ອງກະທົບຕອບຢ່າງໄວຕໍ່ໄພທຳມະຊາດ, ໂລກລະບາດ. ຂະບວນການສ້າງກົດໝາຍຍັງມີບາງຈຸດທີ່ແຂງກະດ້າງ ແລະຍັງຂາດການເຊື່ອມໂຍງຢ່າງໃກ້ຊິດລະຫວ່າງບາງຂັ້ນຕອນ. ການກຳນົດນະໂຍບາຍ, ການປະເມີນຜົນກະທົບຂອງນະໂຍບາຍ; ການປຶກສາຫາລືສາທາລະນະ ບໍ່ໄດ້ຜົນຫຼາຍ. ການປະຕິບັດລະບຽບວິໄນໃນການກໍ່ສ້າງແລະຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍ ບາງຄັ້ງ ບາງແຫ່ງບໍ່ເຂັ້ມງວດ. ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍບໍ່ໄດ້ຮັບການເອົາໃຈໃສ່ຢ່າງເໝາະສົມ, ບໍ່ມີການເຊື່ອມໂຍງຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກັບວຽກງານສ້າງກົດໝາຍ. ສະຕິປະຕິບັດຕາມກົດໝາຍຂອງພະນັກງານ, ປະຊາຊົນພາກສ່ວນໜຶ່ງ ຍັງຖືກຈຳກັດ. “ລະບົບກົດໝາຍຍັງມີບົດບັນຍັດ ຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ບໍ່ສອດຄ່ອງກັນ, ບໍ່ຕອບສະໜອງໄດ້ຕາມຄວາມຕ້ອງການຕົວຈິງຢ່າງທັນການ. ການປະຕິບັດຕາມກົດໝາຍໂດຍທົ່ວໄປແມ່ນບໍ່ເຂັ້ມງວດ; ລະບຽບວິໄນໃນບາງແຫ່ງ ບາງຄັ້ງຖືກມອງຂ້າມ”(3).
ບັນດາຈຸດອ່ອນແລະຂໍ້ຈຳກັດຂ້າງເທິງນີ້ແມ່ນມາຈາກຫຼາຍສາເຫດອັດຕະວິໄສ ແລະ ພາວະວິໄສທີ່ຕ່າງກັນ, ແຕ່ສາເຫດອັດຕະວິໄສຍັງເປັນສາເຫດຕົ້ນຕໍ. ຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບບົດບາດ, ຄວາມສຳຄັນຂອງວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍຂອງບາງອົງການຈັດຕັ້ງ, ຄະນະພັກ ຍັງບໍ່ທັນເລິກເຊິ່ງແທ້ເທື່ອ, ບໍ່ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຫຼາຍປານໃດໃນການນຳພາ, ຊີ້ນຳ ແລະ ບຸລິມະສິດແຫຼ່ງກຳລັງໃນການປະຕິບັດ; ແບບວິທີການນຳພາຍັງບໍ່ທັນເໝາະສົມ. ມີຫຼາຍອົງການ, ໜ່ວຍງານ, ບຸກຄົນເຂົ້າຮ່ວມຂະບວນການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ, ແຕ່ກົນໄກປະສານງານລະຫວ່າງອົງການ, ໜ່ວຍງານໃນຂົງເຂດນີ້ ຍັງບໍ່ມີປະສິດທິຜົນແທ້ຈິງ, ຍັງໜັກກັບຂັ້ນຕອນການບໍລິຫານ, ຂາດຄວາມເປັນເຈົ້າການ, ຄວາມໄຫວພິບ. ເງື່ອນໄຂເພື່ອຮັບປະກັນວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍຍັງມີຈຳກັດ. ຖັນແຖວພະນັກງານ, ລັດຖະກອນທີ່ເຮັດວຽກງານກົດໝາຍຢູ່ບັນດາກະຊວງ, ຂະແໜງການ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນ ຍັງຂາດແຄນ; ຢູ່ໃນທ້ອງຖິ່ນ, ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນເຮັດວຽກແບບຄວບໜ້າທີ່, ລະດັບວິຊາຊີບບໍ່ສະໝ່ຳສະເໝີກັນ. ພຶດຕິກຳຕົວຈິງການບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາໃຫ້ເຫັນວ່າ, ພະນັກງານ ລັດຖະກອນ ພາລະກອນຈຳນວນໜຶ່ງ ບໍ່ມີຄວາມຮູ້ເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບຂໍ້ກຳນົດກົດໝາຍ, ບັນດາຫຼັກການນຳໃຊ້ກົດໝາຍ ດັ່ງນັ້ນການນຳໃຊ້ແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍໃນການແກ້ໄຂວຽກງານຍັງເຮັດແບບກົນຈັກ, ແຂງກະດ້າງ, ມີປະກົດການຢ້ານຄວາມຮັບຜິດຊອບ ແລະ ຜັກດັນຄວາມຮັບຜິດຊອບໃຫ້ແກ່ກັນ. ບໍ່ທັນມີກົນໄກທີ່ເໝາະສົມ ເພື່ອດຶງດູດການເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງກວ້າງຂວາງ ຂອງບັນດາອົງການ, ບຸກຄົນ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານ, ນັກວິທະຍາສາດ, ນັກເຄື່ອນໄຫວພຶດຕິກຳ ໃນການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ.
ທິດທາງ, ໜ້າທີ່ຈຸດໜັກໃນວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ
ເພື່ອປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກຢ່າງສຳເລັດມີໄຊ
ມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກໄດ້ຕັ້ງເປົ້າໝາຍເຖິງປີ 2045 ເຮັດໃຫ້ຫວຽດນາມ “ກາຍເປັນປະເທດທີ່ພັດທະນາແລ້ວ, ມີລາຍໄດ້ສູງ”(4). ພຶດຕິກຳຕົວຈິງຫຼາຍກວ່າ 35 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ປະສົບການສາກົນໃຫ້ເຫັນວ່າ, ເພື່ອເຮັດໃຫ້ເປົ້າໝາຍນີ້ເປັນຈິງ, ໜ້າທີ່ການສ້າງລະບຽບລະບອບການພັດທະນາມີຄຸນນະພາບສູງ ແມ່ນມີບົດບາດສຳຄັນທີ່ສູດ. ເພາະສະນັ້ນ, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກສືບຕໍ່ກຳນົດແຈ້ງ, ການສ້າງລະບຽບລະບອບການພັດທະນາແມ່ນໜຶ່ງໃນສາມການບຸກທະລຸຍຸດທະສາດດ້ວຍເນື້ອໃນແລະຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການໃໝ່; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ໄດ້ກຳນົດທິດທາງໃຫຍ່ຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ມີລັກສະນະປົກຫຸ້ມ ໃນການກໍ່ສ້າງແລະຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍ: “ກໍ່ສ້າງລະບົບກົດໝາຍທີ່ຄົບຖ້ວນ, ທັນການ, ຄົບຊຸດ, ເປັນເອກະພາບ, ເປັນໄປໄດ້, ເປີດເຜີຍ, ໂປ່ງໃສ, ໝັ້ນຄົງ, ຖືເອົາສິດແລະຜົນປະໂຫຍດທີ່ຖືກກົດໝາຍຂອງປະຊາຊົນ, ວິສາຫະກິດເປັນຈຸດໜັກໃຈກາງ, ຊຸກຍູ້ການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ, ຮັບປະກັນການພັດທະນາຢ່າງໄວແລະຍືນຍົງ”(5). “ເຊື່ອມໂຍງຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນລະຫວ່າງການສ້າງກົດໝາຍ ກັບການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍ. ສຸມການຊີ້ນຳຢ່າງແຮງ, ລົງທຶນສ້າງບັນດາແຫຼ່ງກຳລັງ ແລະ ເງື່ອນໄຂຕ່າງໆຢ່າງສົມເຫດສົມຜົນ ເພື່ອຍົກສູງປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນຂອງອົງການບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ, ອົງການກວດກາ ກວດສອບ ຈັດການກັບການລະເມີດກົດໝາຍ”(6). ໃນລາຍງານສະຫຼຸບການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ຍຸດທະສາດການພັດທະນາ ເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 2011-2020, ການສ້າງຍຸດທະສາດການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 2021-2030 ໄດ້ມີການເພີ່ມຂໍ້ກຳນົດການສ້າງລະບົບກົດໝາຍທີ່ສາມາດແຂ່ງຂັນໃນລະດັບສາກົນ.
ເພື່ອປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກຢ່າງສຳເລັດມີໄຊ, ວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍໃນສະເພາະໜ້າຈະໄດ້ຮັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ຕໍ່ໄປ ແລະ ສຸມໃສ່ປະຕິບັດໜ້າທີ່ຈຸດໜັກໃຈກາງຈຳນວນໜຶ່ງດັງຕໍ່ໄປນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ຫັນທັດສະນະ, ແຜນນະໂຍບາຍ, ແນວທາງຂອງພັກເປັນນິຕິກຳຢ່າງຄົບຖ້ວນ, ຊັດເຈນ, ທັນການ ເຊິ່ງໄດ້ລະບຸຢ່າງຊັດເຈນໃນເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກ ແລະ ໃນບັນດາມະຕິ ຄຳສັ່ງ ຂໍ້ສະຫຼຸບ ຂອງກົມການເມືອງ, ຄະນະເລຂາທິການສູນກາງພັກ. ສືບຕໍ່ຜັນຂະຫຍາຍບັນດາລະບຽບການ ເພື່ອປະຕິບັດລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013 ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ. ວຽກງານການສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະລະບົບກົດໝາຍ ຕ້ອງໃຫ້ບຸລິມະສິດແກ່ບັນດາຂົງເຂດກົດໝາຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການຈັດຕັ້ງກົງຈັກຂອງລັດ; ລະບອບການບໍລິການສາທາລະນະ, ລັດຖະກອນ, ພາລະກອນ; ການປະຕິຮູບການບໍລິຫານ, ການປະຕິຮູບຕຸລາການ; ສິດທິມະນຸດ, ສິດທິພົນລະເມືອງ; ການພັດທະນາວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ; ການຍົກສູງຄຸນນະພາບຊັບພະຍາກອນມະນຸດ; ການປັບປຸງບູລະນະລະບຽບລະບອບເສດຖະກິດຕະຫຼາດ, ໂດຍສະເພາະ ເພື່ອປະກອບສ່ວນຍົກສູງຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນຂອງຊາດ, ດັດຊະນີປະດິດສ້າງລະດັບໂລກ; ການປະຕິບັດຄໍາໝັ້ນສັນຍາສາກົນ; ສ້າງຂອບກົດໝາຍເພື່ອອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ການເຂົ້າຮ່ວມໃນການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີສີ່ ແລະ ຂະບວນວິວັດການປ່ຽນດິຈີຕອນ, ສ້າງພື້ນຖານກົດໝາຍໃຫ້ແກ່ການສ້າງຕັ້ງ ແລະ ການພັດທະນາຂອງຮູບແບບທຸລະກິດໃໝ່. ໃນສະເພາະໜ້າ, ຕ້ອງການສຸມໃສ່ແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ສິ່ງຄົງຄ້າງກ່ຽວກັບລະບຽບລະບອບ, ກົດໝາຍ, ແນໃສ່ຟື້ນຟູການລົງທຶນແລະການທຸລະກິດ ໃນເງື່ອນໄຂທັງປ້ອງກັນແລະຕ້ານໂລກລະບາດ, ທັງພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ.
ທີສອງ, ໃນສາຍພົວພັນລະຫວ່າງການກໍ່ສ້າງກົດໝາຍ ແລະ ການບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ, ຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ເຖິງວຽກງານຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍ, ຮັບປະກັນການເຊື່ອມໂຍງລະຫວ່າງການສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະກົດໝາຍ ກັບການຍົກສູງປະສິດທິຜົນຂອງການປະຕິບັດກົດໝາຍ. ສືບຕໍ່ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013, ບັນດາກົດໝາຍ, ກົດດຳລັດ, ມະຕິຂອງສະພາແຫ່ງຊາດ, ຄະນະກຳມະການປະຈຳສະພາແຫ່ງຊາດຢ່າງເຂັ້ມງວດ; ປະກາດໃຊ້ບັນດາເອກະສານກຳນົດລະອຽດກ່ຽວກັບກົດໝາຍ, ກົດດຳລັດໂດຍທັນທີ ເພື່ອແນໃສ່ແກ້ໄຂຢ່າງຂາດຂັ້ນ ສະຖານະການຕິດໜີ້ໃນການອອກເອກະສານທາງກົດໝາຍ, ນຳກົດໝາຍແລະກົດດຳລັດເຂົ້າສູ່ຊີວິດສັງຄົມໂດຍໄວ. ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍ ຕ້ອງເພີ່ມທະວີການຕິດຕາມ ແລະ ແນະນຳການນໍາໃຊ້ກົດໝາຍ; ການກວດພົບໄວ ແລະ ຈັດການແກ້ໄຂບັນຫາໃນທາງປະຕິບັດໄດ້ທັນທີ; ສະເໜີແກ້ໄຂແລະເພີ່ມເຕີມຂໍ້ບັງຄັບທີ່ບໍ່ເໝາະສົມກັບກັບຄວາມເປັນຈິງໂດຍທັນທີ. ພິເສດ, ໃນການປະຕິບັດກົດໝາຍຕ້ອງຊາບຊຶມ ແລະ ປະຕິບັດຢ່າງເຖິງຖອງຫຼັກການ “ທຸກຄົນມີສິດເສລີໃນການດຳເນີນທຸລະກິດໃນບັນດາຂົງເຂດ, ອາຊີບທີ່ກົດໝາຍບໍ່ໄດ້ຫ້າມ” (ມາດຕາ 33, ລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013) ແລະ ຫຼັກການ “ລັດໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງ ແລະ ເຄື່ອນໄຫວຕາມລັດຖະທຳມະນູນແລະກົດໝາຍ, ຄຸ້ມຄອງສັງຄົມດ້ວຍລັດຖະທຳມະນູນແລະກົດໝາຍ” (ຂໍ້ 1, ມາດຕາ 8, ລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013). ຍູ້ແຮງການເຜີຍແຜ່ກົດໝາຍ ແລະ ອົບລົມສຶກສາກົດໝາຍ; ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມາດເຂົ້າເຖິງກົດໝາຍຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ວິດສາຫະກິດ, ຍົກສູງສະຕິຄວາມຮັບຮູ້ໃນການປະຕິບັດຕາມກົດໝາຍ, ຮັບປະກັນການເຄົາລົບກົດໝາຍກາຍເປັນມາດຕະຖານໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ທາງການ ແລະ ໃນຊີວິດສັງຄົມ.
ທີສາມ, ສືບຕໍ່ເພີ່ມທະວີ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ແບບວິທີການນຳພາຂອງພັກຕໍ່ວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ. ຫັນບັນດາທັດສະນະ, ແນວທາງ, ແຜນນະໂຍບາຍຂອງພັກເປັນນິຕິກຳ ໃນນະໂຍບາຍແລະກົດໝາຍ; ນຳພາການກໍ່ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານ, ລັດຖະກອນທີ່ມີຄຸນສົມບັດແລະຄວາມສາມາດ ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດນະໂຍບາຍ, ກົດໝາຍຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ. ການປ່ຽນແປງໃໝ່ແບບວິທີການນຳພາຂອງພັກຕໍ່ວຽກງານການສ້າງແລະຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍຕ້ອງສຸມໃສ່ວຽກງານປ່ຽນແປງໃໝ່ແລະຍົກສູງຄຸນນະພາບການສ້າງກົດໝາຍແລະລະບຽບຂໍ້ບັງຄັບ; ກຳນົດນະໂຍບາຍແລະກົດໝາຍທີ່ສຳຄັນ, ສັບສົນ ແລະ ລະອຽດອ່ອນໃນເວລາທີ່ເໝາະສົມ. ເອົາໃຈໃສ່ຊຸກຍູ້, ກວດກາ ແລະ ຕິດຕາມກວດກາວຽກງານການສ້າງ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍ; ຈັດການກັບຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງບັນດາອົງການ, ໜ່ວຍງານ ແລະ ບຸກຄົນທີ່ເຮັດວຽກບໍ່ສໍາເລັດ.
ທີສີ່, ສືບຕໍ່ຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ເທື່ອລະກ້າວ ການເຂົ້າເຖິງໃນວຽກງານການສ້າງກົດໝາຍ, ປະກອບສ່ວນປະກາດໃຊ້ກົດໝາຍທີ່ມີທັງຄຸນຄ່າໃນການນຳໃຊ້ໃນໄລຍະຍາວ ແລະ ສາມາດດັດປັບເຂົ້າກັບຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການໃໝ່ຂອງພຶດຕິກຳຕົວຈິງ ໄດ້ຢ່າງວ່ອງໄວ; ທັງຮັບປະກັນຫຼັກການລະບອບກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ, ທັງສ້າງພື້ນທີ່ປະດິດສ້າງໃນການບໍລິຫານ ຂອງລັດຖະບານທີ່ຊື່ສັດສຸຈະລິດ, ກະທຳ, ສ້າງການພັດທະນາ, ກໍຄືພື້ນທີ່ການນໍາໃຊ້ກົດໝາຍຢ່າງຍືດຫຍຸ່ນ ຂອງລະບົບສານທີ່ຮັບໃຊ້ຍຸຕິທໍາ, ຄວາມຊອບທຳ ແລະ ຄວາມສະເໝີພາບ. ຄົ້ນຄວ້າແລະກຳນົດແຈ້ງເງື່ອນໄຂ, ເນື້ອໃນ, ລຳດັບ, ຂັ້ນຕອນ, ສິດອຳນາດໃນການສ້າງ, ປະກາດໃຊ້ ແລະ ດຳເນີນການທົດລອງຂອບລະບອບລະບຽບທີ່ມີການກວດກາ ເພື່ອເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງເປັນເຈົ້າການແລະຕັ້ງໜ້າໃນການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີສີ່. ສືບຕໍ່ຄົ້ນຄ້ວາ, ປັບປຸງຂະບວນການສ້າງກົດໝາຍ ແລະລະບຽບຂໍ້ບັງຄັບໃນທາງປະຕິບັດແລະມີປະສິດທິຜົນ. ຄົ້ນຄວ້າແລະນຳໃຊ້ບັນດາເຕັກນິກສ້າງກົດໝາຍທີ່ທັນສະໄໝ, ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບການນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຢີຂໍ້ມູນຂ່າວສານ.
ທີຫ້າ, ກຳນົດໜ້າທີ່, ສິດຂອບເຂດ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງແຕ່ລະອັດຕະພາບໃນຂະບວນການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍຢ່າງຈະແຈ້ງ. ເພີ່ມທະວີຄວາມເຂັ້ມງວດ ລະບຽບວິໄນ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງບັນດາຫົວໜ້າຄະນະພັກ, ຫົວໜ້າສຳນັງານ ອົງການ, ພ້ອມດຽວກັນນັ້ນ ເອົາໃຈໃສ່ວຽກງານກວດກາ ແລະ ປະເມີນຜົນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ. ເພີ່ມທະວີ ແລະ ຍົກສູງປະສິດທິຜົນການປະສານງານລະຫວ່າງອົງການ, ໜ່ວຍງານ ແລະ ບຸກຄົນ ໃນວຽກງານສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນໃນການຮ່າງ, ດັດແກ້ ແລະ ການຍື່ນສະເໜີໂຄງການ, ຮ່າງເອກະສານ, ໃນຂັ້ນຕອນການເກັບກຳຄຳເຫັນ, ການປະເມີນ, ການກວດກາ ເພື່ອເລັ່ງລັດຄວາມຄືບໜ້າ ແລະ ປັບປຸງຄຸນນະພາບຂອງວຽກງານສ້າງກົດໝາຍ. ຮັບປະກັນການເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຄົບຖ້ວນ, ແທດຈິງ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນ ຂອງບັນດາອົງການ ແລະ ປະຊາຊົນທຸກຊັ້ນວັນນະ ໃນການສ້າງ ແລະ ປະກອບຄຳເຫັນໃສ່ຮ່າງນະໂຍບາຍ ແລະ ຮ່າງກົດໝາຍ. ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຕິດຕາມກວດກາ ແລະ ວິຈານສັງຄົມຂອງແນວໂຮມປະເທດຊາດຫວຽດນາມ ແລະ ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງການເມືອງ - ສັງຄົມ. ການຈັດຕັ້ງເກັບກຳຄວາມເຫັນຕ້ອງເປັນວິທະຍາສາດ ແລະ ສະເພາະ; ຮູບແບບຕ້ອງຫຼາກຫຼາຍ ແລະ ເໝາະສົມກັບແຕ່ລະກຸ່ມເປົ້າໝາຍ. ການຄົ້ນຄວ້າແລະການຮັບເອົາຄໍາຄິດຄໍາເຫັນ ຕ້ອງເຂັ້ມງວດແລະຈິງຈັງ; ຄວາມຄິດເຫັນທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບ ຄວນໄດ້ຮັບການອະທິບາຍຢ່າງລະອຽດ.
ທີຫົກ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບການປະເມີນ ແລະ ການກວດກາ ເອກະສານທາງກົດໝາຍ, ຖືວ່າເປັນວິທີແກ້ທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມຖືກຕ້ອງຕາມລັດຖະທຳມະນູນ, ຖືກກົດໝາຍ, ຄົບຊຸດ ແລະ ເປັນເອກະພາບ ຂອງລະບົບກົດໝາຍ. ເນື້ອໃນຂອງການປະເມີນ ແລະ ການກວດກາ ຈຳຕ້ອງຕີລາຄາຄວາມເໝາະສົມ ແລະ ລະດັບການຫັນແນວທາງ ນະໂຍບາຍຂອງພັກ ເປັນນິຕິກຳ; ຄວາມຖືກຕ້ອງຕາມລັດຖະທຳມະນູນ, ຖືກກົດໝາຍ, ຄວາມຄົບຊຸດ ແລະ ເປັນເອກະພາບກັບລະບົບກົດໝາຍ; ຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງກົດຂໍ້ບັງຄັບ, ຜົນກະທົບຂອງມັນຕໍ່ຊີວິດເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ. ຄວາມຄິດເຫັນການປະເມີນ ກວດສອບ ຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບການຄົ້ນຄວ້າແລະຍອມຮັບ ໂດຍອົງການຮ່າງ ຢ່າງຖື່ຖ້ວນ ແລະ ຕ້ອງເປັນຊ່ອງທາງຂໍ້ມູນສໍາຄັນ ໃຫ້ອົງການທີ່ມີອໍານາດອ້າງອີງ ໃນຂະບວນການກວດສອບແລະ ອະນຸມັດເອກະສານທາງກົດຫມາຍ.
ທີເຈັດ, ເອົາໃຈໃສ່, ລົງທຶນແຫຼ່ງພະລັງທີ່ເໝາະສົມ ໃຫ້ວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ. ສະພາແຫ່ງຊາດ, ລັດຖະບານ, ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ, ບັນດາກະຊວງ ຄະນະ ຂະແໜງການສູນກາງ, ທ້ອງຖິ່ນ ຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່, ຈັດສັນເງິນທຶນເພື່ອຮັບປະກັນປະສິດທິຜົນ ຂອງວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ. ເອົາໃຈໃສ່ການກໍ່ສ້າງ ຝຶກອົບຮົມ ຍົກສູງຄວາມສາມາດ, ຫຼັກໝັ້ນທາງການເມືອງ, ລະດັບວິຊາອາຊີບ ວິຊາສະເພາະໃຫ້ຖັນແຖວພະນັກງານທີ່ເຮັດວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ. ມີກົນໄກດຶງດູດ, ສົ່ງເສີມຜູ້ຊ່ຽວຊານ, ນັກວິທະຍາສາດ, ຜູ້ປະຕິບັດງານທີ່ມີຄຸນວຸດທິແລະມີປະສົບການ ໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມວຽກງານການສ້າງແລະບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍຢ່າງແທ້ຈິງ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນ. ປະຕິບັດບັນດາມາດຕະການແກ້ໄຂ ເພື່ອຮັບປະກັນຄຸນນະພາບການບໍລິການດ້ານກົດໝາຍ, ການຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານກົດໝາຍ; ມີນະໂຍບາຍສະເພາະເພື່ອ “ເປີດກວ້າງການປົກຫຸ້ມ” ແລະ ປັບປຸງຄຸນນະພາບການເຄື່ອນໄຫວ ຂອງອົງການທີ່ປະຕິບັດງານໃນຂົງເຂດນີ້. ເອົາໃນໃສ່ການຮັບ ແລະ ຈັດການແກ້ໄຂຄຳຮ້ອງທຸກ ແລະ ຂໍ້ສະເໜີແນະ ຈາກປະຊາຊົນ ແລະ ວິສາຫະກິດ; ເພີ່ມທະວີການສົນທະນາ, ຕອບບັນຫາແລະຄວາມບໍ່ພຽງພໍໃນການນຳໃຊ້ ແລະການປະຕິບັດນະໂຍບາຍ, ກົດໝາຍໃນທັນທີ.
ດ້ວຍການນຳໃຊ້ວິທີແກ້ໄຂຕ່າງໆຢ່າງຄົບຊຸດ, ດ້ວຍຄວາມພະຍາຍາມແລະຄວາມຕັດສິນໃຈສູງ, ພວກເຮົາຈຶ່ງສາມາດບັນລຸເປົ້າໝາຍການສ້າງລະບົບກົດໝາຍທີ່ຄົບຖ້ວນ, ຄົບຊຸດ, ເປັນເອກະພາບ, ທັນການ, ເປັນໄປໄດ້, ໝັ້ນຄົງ, ເປີດເຜີຍ, ໂປ່ງໃສ, ຕິດພັນກັບການປະຕິບັດກົດໝາຍຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ແລະ ເຂັ້ມງວດ, ຮັບປະກັນ “ທຸກແນວທາງຂອງພັກ, ທຸກນະໂຍບາຍ ກົດໝາຍ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງລັດ ແມ່ນເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ, ຖືຄວາມຜາສຸກຂອງປະຊາຊົນເປັນຈຸດໝາຍສູ້ຊົນ”(7) ດັ່ງທີ່ເລຂາທິການໃຫຍ່ ຫງວຽນຝູຈ້ອງ ໄດ້ເນັ້ນໜັກ. ກົດໝາຍຂຶ້ນກັບໂຄງບົນ, ຖ້າສາມາດສ້າງລະບົບກົດໝາຍທີ່ຕອບສະໜອງໄດ້ຢ່າງເຕັມທີ່ຕາມທີ່ກຳນົດໄວ້ໃນເອກະສານຂອງກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກ, ພ້ອມກັນນັ້ນ, ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ແລະ ເຂັ້ມງວດ, ກໍໝາຍຄວາມວ່າ, ໄດ້ກໍ່ສ້າງໂຄງລ່າງ “ອ່ອນ” ທີ່ສຳຄັນ ໃຫ້ປະເທດພັດທະນາຢ່າງວ່ອງໄວ ແລະ ຍືນຍົງໃນອະນາຄົດອັນໃກ້./.
------------------------
(1) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 12, ຫ້ອງການສູນກາງພັກ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2016, ໜ້າ 176.
(2), (3) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ສພຈ ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2021, ເຫຼັ້ມ 1, ໜ້າ 71 - 72, 89.
(4) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 2, ໜ້າ 327.
(5), (6) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 13, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 1, ໜ້າ 175, 179.
(7) ຫງວຽນຝູຈ້ອງ: “ບາງບັນຫາທິດສະກີ ແລະ ພຶດຕິກຳກ່ຽວກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ເສັ້ນທາງຂຶ້ນສູ່ລັດທິສັງຄົມນິຍົມຢູ່ຫວຽດນາມ”, ວາລະສານກອມມູນິດ, ສະບັບທີ 966, ເດືອນພຶດສະພາປີ 2021, ໜ້າ 9.
- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນ ວາລະສານກອມມູນິດ, ສະບັບທີ 979, (ເດືອນທັວາປີ 2021)
