ຮັບຮອງຜ່ານຍຸດທະສາດວຽກງານຊົນຊາດ ຊົນເຜົ່າ ຮອດປີ 2020
ວ.ກ.ອອນໄລ - ນາຍົກລັດຖະມົນຕີແຫ່ງ ສສ ຫວຽດນາມ ຫາກໍ່ປະກາດໃຊ້ ມະຕິຕົກລົງຮັບຮອງເອົາ ຍຸດທະສາດວຽກງານຊົນຊາດຊົນເຜົ່າ ຮອດປີ 2020. ຕາມນັ້ນ, ສູ້ຊົນຫລຸດຜ່ອນຄອບຄົວທຸກຈົນລົງ ໄດ້ສະເລ່ຍ 4% ຕໍ່ປີ; ຕໍ່ກັບເຂດຕ່າງໆເຊັ່ນ ເຂດຕາເວັນຕົກສຽງເໜືອ, ເຂດໄຕງວຽນ, ເຂດຕາເວັນຕົກພາກໃຕ້, ເຂດຊາຍຝັ່ງທະເລພາກກາງ, ເຂດຕາເວັນອອກພູຫຼວງ, ເຂດທີ່ໝັ້ນປະຕິວັດ ໃຫ້ສູ້ຊົນຫລຸດຜ່ອນຄອບຄົວຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍ ທີ່ທຸກຈົນລົງໄດ້ 4 - 5% ຕໍ່ປີ.
ພາບປະກອບ
ບັນດາຈຸດໝາຍອັນພື້ນຖານຂອງຍຸດທະສາດ:
ລົບລ້າງເຮືອນຮົ່ວເພ, ສ້າງເຮືອນບັນລຸມາດຕະຖານໃຫ້ໄດ້ກວ່າ 70% ຂອງຈຳນວນເຮືອນຢູ່ທັງໝົດ, ຮັບປະກັນລາຍໄດ້ສະເລ່ຍຕໍ່ຫົວຄົນ ຢູ່ເຂດຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍ ເພີ່ມຂຶ້ນທົບ 4 ເທົ່າທຽບກັບປັດຈຸບັນ; ແກ້ໄຂໃຫ້ໄດ້ໂດຍພື້ນຖານສະພາບການຂາດເຂີນທີ່ດິນ ແຫຼ່ງນ້ຳ ຮັບໃຊ້ການຜະລິດ; ຜະລິດໃຫ້ໄດ້ນັບມື້ນັບຫຼາຍຜະລິດຕະພັນສິນຄ້າທີ່ມີຄຸນຄ່າເສດຖະກິດສູງ ເພື່ອຮັບໃຊ້ການໃຊ້ສອຍ ແລະ ຂາຍສົ່ງນອກ. ເດັກນ້ອຍໃນໄວອາຍຸໄດ້ໄປໂຮງຮຽນກວມເອົາ 95%; ຈຳນວນນັກຮຽນມະຫາວິທະຍາໄລບັນລຸ 300 ນັກຮຽນຕໍ່ປະຊາຊົນ 10.000 ຄົນ; ອັດຕາສ່ວນແຮງງານກະສິກຳກວມປະມານ 50% ແຮງງານສັງຄົມ.
ກໍ່ສ້າງໃຫ້ມີຖັນແຖວແຮງງານ ນັກທຸລະກິດ ປັນຍາຊົນ ທີ່ເປັນຄົນຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍ ທີ່ມີສຸຂະພາບເຂັ້ມແຂງ ມີລະດັບວິຊາສະເພາະ ແບບແຜນອຸດສາຫະກຳ, ຕອບສະໜອງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງສະໄໝແຫ່ງການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ຫັນເປັນທັນສະໄໝ.
ປະຕິບັດບັນດາໂຄງການ ຕົວແບບບຳລຸງກໍ່ສ້າງ ອົບຮົມຍົກສູງສີມືອາຊີບ, ກໍ່ສ້າງໃຫ້ມີຮຸ້ນຊາວນາໃໝ່ ທີ່ຮູ້ປະຢຸກໃຊ້ຄວາມກ້າວໜ້າດ້ານວິທະຍາສາດ - ເຕັກໂນໂລຊີ, ແທດເໝາະກັບກົນໄກຕະຫຼາດ ໃນເຂດຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍ.
ປະຕິບັດວຽກງານຈັດວາງພະນັກງານແບບວຽນຜຽນ, ປະຕິບັດນະໂຍບາຍປຸກລະດົນ ດຶງດູດນັກວິທະຍາສາດ ນັກຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານທີ່ເກັ່ງ ໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຢູ່ເຂດພູຜາ ເຂດຊາຍແດນ ເຂດທີ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກພິເສດ.
ສັບຊ້ອນຄືນໃໝ່ຈຸດໝາຍກໍ່ສ້າງໃນລະບົບໂຮງຮຽນມະຫາວິທະຍາໄລ ໂຮງຮຽນວິຊາຊ່າງຢູ່ເຂດພູຜາພາກເໜືອ ເຂດໄຕງວຽນ ເຂດຕາເວັນຕົກພາກໃຕ້ ເພື່ອເພີ່ມທະວີການບຳລຸງກໍ່ສ້າງ ອົບຮົມຖັນແຖວພະນັກງານ ແລະ ແຫຼ່ງກຳລັງຄົນຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ຄົ້ນຄວ້າສ້າງຕັ້ງສະຖາບັນຊົນຊາດຊົນເຜົ່າ ເພື່ອຮັບຜິດຊອບສະເພາະການກໍ່ສ້າງຖັນແຖວປັນຍາຊົນ ພະນັກງານຄົນຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍ, ຕອບສະໜອງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງພາລະກິດການຫັນປະເທດຊາດເປັນອຸດສາຫະກຳ ທັນສະໄໝ.
ມະຕິຕົກລົງກໍ່ໄດ້ກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າ, ຂະຫຍາຍການຜະລິດ ຊຸກຍູ້ຢ່າງໄວວາວຽກງານລົບລ້າງຄວາມອຶດຫີວ ຫລຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຈົນ ຢູ່ເຂດຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍ. ໃນນັ້ນ, ຫັນປ່ຽນໂຄງປະກອບເສດຖະກິດຕາມທິດ ຫລຸດຜ່ອນອັດຕາສ່ວນຂອງບັນດາຂະແໜງການກະສິກຳ, ເພີ່ມອັດຕາສ່ວນບັນດາຂະແໜງການອຸດສາຫະກຳ ບໍລິການຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ; ມີນະໂຍບາຍຫັນປ່ຽນອາຊີບ ສ້າງວຽກເຮັດງານທຳ ເພື່ອປົວແປງ ແລະ ຍົກສູງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງພໍ່ແມ່ພີ່ນ້ອງປະຊາຊົນຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍ.
ເສີມຂະຫຍາຍທ່າດີປຽບທຽບ, ສ້າງໃຫ້ມີເຂດຜະລິດສະເພາະຜະລິດຕະພັນເປັນສິນຄ້າເຊັ່ນ: ກາເຟ, ໝາກມ່ວງຫິມະພານ, ໝາກພິກໄທ, ຢາງພາລາ, ຊາ ແລະ ເຄື່ອງໄມ້ສົ່ງນອກ ຢູ່ເຂດຊົນເຜົ່າໄຕງວຽນ. ຂະຫຍາຍເຂດເພາະປູກສະເພາະສາລີເປັນສິນຄ້າ ສະໜອງໃຫ້ແກ່ການຜະລິດຫົວອາຫານສັດພາຍໃນປະເທດ, ຂະຫຍາຍການປູກດອກໄມ້ ຜັກດ້ວຍເຕັກໂນໂລຊີສູງ, ຂະຫຍາຍເສດຖະກິດຟາມ ເພື່ອລ້ຽງງົວ ຄວາຍ ໝູຢ່າງລວມສູນ ຢູ່ບາງເຂດຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍທາງທິດເໜືອ; ກໍ່ສ້າງນະໂຍບາຍດຶງດູດການລົງທຶນພັດທະນາອຸດສາຫະກຳປຸງແຕ່ງ ເພື່ອເພີ່ມເຕີມຄຸນຄ່າໃຫ້ແກ່ບັນດາຜະລິດຕະພັນປາຍແຫຼມ.
ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ຂະຫຍາຍການຜະລິດເຂົ້າ, ສ້າງໃຫ້ມີເຂດປູກຝັງສະເພາະ ການກະເສດສຸມ ຂະໜາດໃຫຍ່, ຂະຫຍາຍຕົ້ນໄມ້ກິນໝາກ, ສ້າງໃຫ້ມີເຂດຜະລິດລວມສູນເປັນສິນຄ້າສົ່ງນອກ ສົມທົບກັບການທ່ອງທ່ຽວນິເວດວິທະຍາ ໃນສວນອຸທະຍານຕາມເຂດຊົນເຜົ່າຢູ່ເຂດຕາເວັນຕົກພາກໃຕ້. ຄຸ້ມຄອງສັດຕູພືດໄດ້, ຍົກສູງສະມັດຕະພາບ ແລະ ຄຸນນະພາບ ປະສິດທິຜົນຜະລິດຕະພັນກະສິກຳ. ກໍ່ສ້າງນະໂຍບາຍກ່ຽວກັບການຊ່ວຍໜູນ, ລົງທຶນພັດທະນາອາຊີບການປຸງແຕ່ງ, ຈຳໜ່າຍຂາຍຜະລິດຕະພັນຂອງພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ./.
ແຫຼ່ງຂ່າວ: TTXVN
