ບາງບັນຫາກ່ຽວກັບການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນ, ການຖອນທຶນ
ແລະການຍົກສູງປະສິດທິຜົນການທຸລະກິດ ຂອງລັດວິສາຫະກິດ
ແລະການຍົກສູງປະສິດທິຜົນການທຸລະກິດ ຂອງລັດວິສາຫະກິດ
ວກ. - ການແກ້ໄຂຂໍ້ກຳນົດກ່ຽວກັບການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນແລະການຖອນທຶນຂອງລັດຈາກວິສາຫະກິດ ແມ່ນບັນຫາທີ່ສັບສົນ, ມັນສ່ອງແສງແລະແກ້ໄຂສາຍພົວພັນລະຫວ່າງກົດເກນຕະຫຼາດ ກັບການຮັບປະກັນທິດທາງສັງຄົມນິຍົມ; ລະຫວ່າງລັດ, ຕະຫຼາດ ແລະສັງຄົມ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ນີ້ແມ່ນບັນດາບັນຫາພື້ນຖານຂອງເສດຖະກິດ ທີ່ຕ້ອງໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂໂດຍໄວ ເພື່ອຍົກສູງປະສິດທິຜົນການດຳເນີນງານຂອງລັດວິສາຫະກິດ ເພື່ອໃຫ້ລັດວິສາຫະກິດເປັນກຳລັງວັດຖຸທີ່ສຳຄັນ ຂອງເສດຖະກິດແຫ່ງລັດ, ປະກອບສ່ວນຊຸກຍູ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດ ແລະ ສ້າງຄວາມກ້າວໜ້າ, ຄວາມຍຸດຕິທຳທາງສັງຄົມ...
ການຂຸດຄົ້ນຖ່ານຫິນດ້ວຍເຕັກໂນໂລຊີສູງ ຂອງບໍລິສັດສະມາຊິກສັງກັດກຸ່ມບໍລິສັດຖ່ານຫິນແລະແຮ່ທາດຫວຽດນາມ _ພາບ: ຂໍ້ມູນ
ກ່ຽວກັບການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນແລະການຖອນທຶນຂອງລັດຈາກວິສາຫະກິດ
ເມື່ອທຽບໃສ່ແຜນການທີ່ວາງໄວ້, ຫວຽດນາມດຳເນີນການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນ ແລະຖອນທຶນຂອງລັດໃນວິສາຫະກິດຂ້ອນຂ້າງຊ້າ. ໃນເຄິ່ງຕົ້ນປີ 2020, ໃນທົ່ວປະເທດມີພຽງ 6 ວິສາຫະກິດທີ່ໄດ້ຮັບການອະນຸມັດໂຄງການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນ, ມີ 10 ລັດວິສາຫະກິດທີ່ໄດ້ຖອນທຶນຂອງລັດ ໂດຍເກັບເງິນມອບງົບປະມານໄດ້ 678 ຕື້ດົ່ງ. ຕາມບັນຊີລາຍຊື່ລັດວິສາຫະກິດທີ່ຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນ ທີ່ໄດ້ຮັບອະນຸມັດຈາກນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ໃນແຜນການປີ 2016 - 2020, ມາຮອດປະຈຸບັນ, ສາມາດປະຕິບັດໄດ້ພຽງ 28% ຂອງແຜນການເທົ່ານັ້ນ. ມີຫຼາຍສາເຫດ, ໃນນັ້ນ, ສາເຫດພາວະວິໄສແມ່ນຍ້ອນຜົນກະທົບຂອງການລະບາດຂອງໄວຣັດໂຄວິດ-19 ຈຳກັດ ກຳລັງຊື້ຂອງຕະຫຼາດ, ມູນຄ່າຫຸ້ນຂອງບໍລິສັດຈົດທະບຽນຖືກຫຼຸດລົງ. ເຮັດໃຫ້ມູນຄ່າຂອງບໍລິສັດຈົດທະບຽນຖືກຫຼຸດລົງ. ຍິ່ງກວ່ານັ້ນ, ບັນດາວິສາຫະກິດທີ່ຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນຫຼືຖອນທຶນຂອງລັດ ລ້ວນແຕ່ແມ່ນວິສາຫະກິດຂະໜາດໃຫຍ່, ດຳເນີນງານກວ້າງຂວາງ, ມີທີ່ດິນຫຼາຍ ແລະທຸລະກຳທີ່ຊັບຊ້ອນ. ກ່ຽວກັບສາເຫດອັດຕະວິໄສ, ສິ່ງສຳຄັນແມ່ນ ການຮັບປະກັນການປະເມີນມູນຄ່າຂອງວິສາຫະກິດຕ້ອງພຽງພໍແລະແໜ້ນແຟ້ນ ເພື່ອຮັບປະກັນຜົນປະໂຫຍດສູງສຸດຂອງລັດ; ຕ້ອງເຮັດສຳເລັດແຜນແມ່ບົດ ກ່ຽວກັບການນຳໃຊ້ທີ່ດິນທີ່ໄດ້ຮັບອະນຸມັດ ກ່ອນທີ່ຈະຕັດສິນໃຈກ່ຽວກັບການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນ. ເລື່ອງນີ້ໄດ້ກຳນົດໄວ້ໃນດຳລັດສະບັບເລກທີ 126/2017/NĐ-CP, ວັນທີ 16 ພຶດສະພາ 2017, ຂອງລັດຖະບານ, “ກ່ຽວກັບການຫັນລັດວິສາຫະກິດ ແລະ ບໍລິສັດຈຳກັດໜຶ່ງສະມາຊິກທີ່ມີທຶນຈົດທະບຽນ 100% ຂອງລັດວິສາຫະກິດລົງທຶນ ໄປເປັນບໍລິສັດຫຸ້ນສ່ວນ” ດັ່ງນັ້ນ ລຳດັບແລະຂັ້ນຕອນໃນການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນ, ການຖອນທຶນຈຶ່ງຫຼາຍກວ່າແລະຍາວນານກວ່າເກົ່າ.
ຄະນະກຳມະການຄຸ້ມຄອງທຶນຂອງລັດໃນວິສາຫະກິດ (ຕໍ່ໄປນີ້ເອີ້ນວ່າຄະນະກຳມະການ) ມີກຸ່ມບໍລິສັດຖ່ານຫິນແລະແຮ່ທາດຫວຽດນາມ, ກຸ່ມບໍລິສັດໄປສະນີແລະໂທລະຄົມມະນາຄົມຫວຽດນາມ (VNPT), ກຸ່ມບໍລິສັດເຄມີຫວຽດນາມ, ສະຫະບໍລິສັດສະບຽງອາຫານພາກເໜືອ, ສະຫະບໍລິສັດໂທລະຄົມມະນາຄົມ Mobifone, ສະຫະບໍລິສັດຜະລິດໄຟຟ້າທີ 2 (EVN Genco2), ແມ່ນບັນດາວິສາຫະກິດໃນບັນຊີລາຍຊື່ການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນ. ຫຼັງຈາກໄດ້ຮັບ, ຄະນະກຳມະການໄດ້ສືບທອດແລະຈັດຕັ້ງຄະນະຊີ້ນຳການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນໃນແຕ່ລະກຸ່ມບໍລິສັດ, ສະຫະບໍລິສັດນີ້ ແລະ ຊີ້ນຳການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຢ່າງຮີບດ່ວນ, ແຕ່ວ່າ ຫຼັງຈາກໜຶ່ງປີເຄິ່ງທີ່ຜ່ານມາ, ສ່ວນໃຫຍ່ໄດ້ສຸມໃສ່ການທົບທວນ, ວັດແທກ ກວດກາທີ່ດິນ ແລະສົ່ງໃຫ້ທ້ອງຖິ່ນເພື່ອຂໍອະນຸມັດການວາງແຜນ ແລະຍື່ນສະເໜີຕໍ່ອົງການຄຸ້ມຄອງ ເພື່ອພິຈາລະນາອະນຸມັດ. ເຊັ່ນກໍລະນີຂອງກຸ່ມບໍລິສັດໄປສະນີແລະໂທລະຄົມມະນາຄົມຫວຽດນາມ, ມີທີ່ດິນທີ່ຕ້ອງກວດແລະວັດແທກເຖິງ 4.500 ແຫ່ງ; ເຖິງປະຈຸບັນ, ໄດ້ກວດແລະວັດແທກປະມານ 4.200 ແຫ່ງ, ສູ້ຊົນຮອດທ້າຍປີ 2020 ຈະສຳເລັດການກວດແລະວັດແທກ ແລະ ເຂົ້າສູ່ຂັ້ນຕອນຂອງການອະນຸມັດການວາງແຜນແລະການອະນຸມັດໂຄງການ.
ໃນບັນດາວິສາຫະກິດຂ້າງເທິງ, ຄະນະກຳມະການໄດ້ສຸມໃສ່ຊີ້ນຳກໍລະນີການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນໃນສະຫະບໍລິສັດຜະລິດໄຟຟ້າທີ 2. ນີ້ແມ່ນກໍລະນີຂອງບໍລິສັດຂະໜາດໃຫຍ່ (ທຶນຂອງລັດເກືອບ 12 ພັນຕື້ດົ່ງ, ຊັບສິນທັງໝົດມີຫຼາຍກວ່າ 25 ພັນຕື້ດົ່ງ), ສະຫະບໍລິສັດດຽວຈົນເຖິງປະຈຸບັນທີ່ສາມາດສຳເລັດການຫັນເປັນຫຸ້ນສ່ວນ ຕາມດຳລັດສະບັບເລກທີ 126/2017/ND-CP, ບັນລຸຕາມແຜນການທີ່ໄດ້ກຳນົດໄວ້ໃນປີ 2020.
ກ່ຽວກັບການຈັດການກັບ 12 ໂຄງການ ຂອງຂະແໜງອຸດສະຫະກຳການຄ້າ ທີ່ບໍ່ມີປະສິດຕິຜົນ
ຄະນະກຳມະການຄຸ້ມຄອງທຶນຂອງລັດໃນວິສາຫະກິດໄດ້ຮັບຜິດຊອບໃນການຈັດການ 12 ໂຄງການທີ່ບໍ່ມີປະສິດຕິຜົນຈາກກະຊວງອຸດສາຫະກຳແລະການຄ້າ ນັບແຕ່ທ້າຍປີ 2019 ເປັນຕົ້ນມາ. ໃນເກືອບ 9 ເດືອນທີ່ຜ່ານມາ, ຄະນະກຳມະການໄດ້ສືບຕໍ່ການທົບທວນ, ລາຍງານ ແລະ ສົ່ງໃຫ້ຄະນະຊີ້ນຳເພື່ອຈັດຕັ້ງ 4 ກອງປະຊຸມຕາມເນື້ອໃນສະເພາະ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ສ້າງບົດລາຍງານ 16 ປະເພດເພື່ອສົ່ງໃຫ້ສະພາແຫ່ງຊາດ, ບັນດາສະຫາຍກຳມະການກົມການເມືອງ, ກອງເລຂາທະການ ແລະຄະນະກຳມະການເສດຖະກິດສູນກາງ ເພື່ອສະເໜີແລະຮັບເອົາຄຳຊີ້ນຳ.
ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳຂອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີ, ຮອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີຜູ້ປະຈຳການລັດຖະບານຄວບຕຳແໜ່ງຫົວໜ້າຄະນະຊີ້ນຳການຈັດການແກ້ໄຂ 12 ໂຄງການ, ຄະນະກຳມະການໄດ້ສົ່ງ, ສະເໜີ ແລະ ມາຮອດປະຈຸບັນໄດ້ກຳນົດຕາຕະລາງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດດັ່ງນີ້:
- ໄດ້ຈັດແບ່ງ 12 ໂຄງການອອກເປັນ 3 ກຸ່ມ ເພື່ອໃຫ້ມີພື້ນຖານໃນການນຳໃຊ້ວິທີແກ້ໄຂແລະຊີ້ນຳທີ່ເໝາະສົມ, ນັ້ນຄື: ກຸ່ມທີ 1, ແມ່ນກຸ່ມທີ່ມີຄວາມສາມາດຟື້ນຟູ, ລວມມີ ໂຄງການ DAP2 ຮາຍຟອງ, ໂຄງການ PVtex ຮາຍຟອງ; ກຸ່ມທີ 2, ແມ່ນກຸ່ມບັນດາໂຄງການທີ່ສາມາດປັບໂຄງສ້າງເພື່ອຟື້ນຟູໄດ້, ລວມມີ ໂຄງການເຊື້ອເພີງຊີວະພາບກວ໋າງງ້າຍ, ບໍລິສັດອຸດສາຫະກຳຕໍ່ເຮືອຢຸງກວັດຈຳກັດ, ບໍລິສັດຫຸ້ນສ່ວນຝຸ່ນແລະເຄມີພັນ ຮ່າບັກ, DAP 2 ແລະ 2 ໂຄງການຂອງສະຫະບໍລິສັດເຫຼັກກ້າຫວຽດນາມ; ກຸ່ມທີ 3, ແມ່ນກຸ່ມບັນດາໂຄງການທີ່ບໍ່ສາມາດປັບໂຄງສ້າງເພື່ອຟື້ນຟູຄືນໃໝ່, ຈະຕ້ອງເດັດຂາດໃນການໃຫ້ລົ້ມລະລາຍ ຍຸບເລີກ, ຂາຍໂຄງການ ຫຼືດຳເນີນການຕາມແຜນອື່ນ ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນຄວາມເສຍຫາຍຂອງລັດ, ລວມມີ ໂຄງການເຊື້ອເພີງຊີວະພາບຝູທໍ້, ໂຄງການເຊື້ອເພີງຊີວະພາບບິ່ງເຝື້ອກ, ບໍລິສັດຝຸ່ນອາຊົດນິງບິ່ງ, ໂຮງງານຜະລິດເຍື່ອກະດາດເຟືອງນາມ. ການຈັດປະເພດເປັນແບບເຄື່ອນເໜັງ, ໝາຍຄວາມວ່າ ມີການໝູນວຽນລະຫວ່າງກຸ່ມ ຂຶ້ນກັບຜົນໄດ້ຮັບຂອງແຕ່ລະໂຄງການໃນເວລາທົບທວນ.
- ບົນພື້ນຖານການຈັດກຸ່ມ, ສະເໜີໃຫ້ຖອດໂຄງການ DAP2 ຮາຍຟອງອອກຈາກບັນຊີລາຍຊື່ວິສາຫະກິດ ທີ່ຈະຖອນທຶນຂອງລັດ ຕາມລະບຽບການໃນປະຈຸບັນ ໂດຍອີງຕາມຂໍ້ຕົກລົງສະບັບເລກທີ 1468/QĐ-TTg, ວັນທີ 29 ກັນຍາ 2017, ຂອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ກ່ຽວກັບ “ການອະນຸມັດໂຄງການຈັດການກັບຂໍ້ບົກຜ່ອງ, ຈຸດອ່ອນຂອງໂຄງການແລະວິສາຫະກິດຈຳນວນໜຶ່ງ ທີ່ຫຼ້າຊ້າກວ່າກຳນົດແລະບໍ່ມີປະສິດທິຜົນ ໃນຂະແໜງອຸດສາຫະກຳການຄ້າ”. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ສະເໜີໃຫ້ຖອດໂຄງການໂຮງງານເຊື້ອເພີງຊີວະພາບຝູທໍ້ ແລະໂຮງງານເຊື້ອເພີງຊີວະພາບບິ່ງເຝື້ອກ ອອກຈາກບັນຊີລາຍຊື່ວິສາຫະກິດ ເພື່ອຈັດການກັບຊັບສິນຈຳນອງ ແລະດຳເນີນຂັ້ນຕອນການລົ້ມລະລາຍ. ໂຄງການທັງສອງນີ້ ມີສ່ວນປະກອບທຶນໃນລະດັບບໍລິສັດສາຂາ ຂອງກຸ່ມບໍລິສັດນ້ຳມັນ ອາຍແກັສຫວຽດນາມ; ອັດຕາການປະກອບສ່ວນ 29% ເຖິງ 39%, ອັດຕາສ່ວນບໍ່ພຽງພໍສຳລັບການຄວບຄຸມ, ການຕັດສິນຕົກລົງ.
- ກຳລັງສະເໜີແລະສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກັບບັນດາອົງການຄຸ້ມຄອງລັດ ເພື່ອຫາວິທີແກ້ໄຂທາງກົດໝາຍ ເພື່ອຂະຈັດການຢຸດຊະງັກໃນການສະຫຼຸບບັນຊີການເງິນຂອງສັນຍາ EPC ຍ້ອນການຂັດແຍ້ງທີ່ແກ່ຍາວກັບຜູ້ຮັບເໝົາ. ໃນນັ້ນ, ວາງແຜນການທີ່ຈະອະນຸຍາດໃຫ້ຖອນທຶນອອກຈາກວິສາຫະກິດ ໃນເວລາທີ່ການສະຫຼຸບບັນຊີການເງິນຂອງສັນຍາ EPC ຍັງບໍ່ສຳເລັດ ສຳລັບ 5 ໂຄງການທີ່ກຳລັງມີການຂັດແຍ້ງ. ນີ້ແມ່ນວິທີແກ້ໄຂທີ່ມີຄວາມສົມຈິງສູງ ເນື່ອງຈາກວ່າ ໂຄງການເຫຼົ່ານີ້ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການຈັດການຂໍ້ຂັດແຍ້ງ, ຫຼືຖ້າດຳເນີນການແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ່ງ, ມັນຕ້ອງໃຊ້ເວລາດົນ ແລະບໍ່ເໝາະສົມກັບຄວາມຕ້ອງການແລະການຊີ້ນຳ.
ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ຄະນະກຳມະການສະເໜີໃຫ້ຄະນະຊີ້ນຳສືບຕໍ່ຊຸກຍູ້ວິສາຫະກິດຫາວິທີເຈລະຈາ, ແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ້ງ; ຊ້ຳຍັງກຽມຄວາມພ້ອມເພື່ອເຂົ້າຮ່ວມການແກ້ໄຂຂໍ້ພິພາດໂດຍອະນຸຍາໂຕຕຸລາການຫຼືສານ ຕາມກົດໝາຍ.
ເບິ່ງລວມ, 12 ໂຄງການທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງແມ່ນ “ກໍລະນີຍາກ”. ເພື່ອຄຳຊີບພະຈອນ “ພະຍາດ” ໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍ, ມັນຍິ່ງມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍທີ່ຈະກຳນົດ “ດຳລາຢາ” ໃນສະພາບທີ່ວິສາຫະກິດປະສົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກແລະອ່ອນແອ. ຈຸດດີແມ່ນ ຄະນະກຳມະການໄດ້ລາຍງານ ແລະໄດ້ຮັບຄວາມເຫັນພ້ອມຈາກຄະນະຊີ້ນຳ ແລະນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ໃຫ້ຮ່າງແຜນງານແລະແນວທາງການດຳເນີນການຕາມທີ່ກ່າວຂ້າງເທິງ.
ກ່ຽວກັບການຍົກສູງປະສິດທິຜົນ ແລະ ແກ້ໄຂຂໍ້ອຸດຕັນສຳລັບວິສາຫະກິດ
ເນື່ອງໃນໂອກາດວັນຊາດທີ 2 ກັນຍາ 2020 ແລະການກະກຽມໃຫ້ແກ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຂອງບັນດາຄະນະພັກສັງກັດສູນກາງ ກ້າວໄປເຖິງກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ, ສະຫາຍເລຂາທິການໃຫຍ່, ປະທານປະເທດຫງວຽນຝູຈ້ອງ, ຫົວໜ້າອະນຸກຳມະການເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກ ມີບົດຄວາມສຳຄັນ “ກະກຽມແລະດຳເນີນກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກໃຫ້ດີ, ນຳປະເທດເຂົ້າສູ່ໄລຍະໃໝ່ຂອງການພັດທະນາ”. ໃນບົດຄວາມ, ສະຫາຍເລຂາທິການໃຫຍ່, ປະທານປະເທດເນັ້ນຢ້ຳ 2 ບັນຫາທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບລັດວິສາຫະກິດ: ທີໜຶ່ງ, ຕ້ອງປ່ຽນແປງໃໝ່, ຍົກສູງປະສິດທິຜົນການເຄື່ອນໄຫວຂອງເສດຖະກິດຂອງລັດ ແລະລັດວິສາຫະກິດ; ທີສອງ, ເສດຖະກິດຂອງລັດ, ໂດຍສະເພາະລັດວິສາຫະກິດ ຍັງປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ແລະຂໍ້ອຸດຕັນຫຼາຍຢ່າງ.
ນີ້ແມ່ນບັນຫາທີ່ໄດ້ຍົກຂຶ້ນມາເປັນເວລາຫຼາຍປີແລ້ວ, ໂດຍສະເພາະໃນບາງວາລະການປະຊຸມທີ່ຜ່ານມາມໍ່ນີ້. ການເນັ້ນໜັກບັນຫາເຫຼົ່ານີ້ຂອງສະຫາຍເລຂາທິການໃຫຍ່, ປະທານປະເທດໃນສະພາບການປະຈຸບັນ ມີຄວາມໝາຍສຳຄັນທີ່ສຸດ. ຍົກສູງປະສິດທິຜົນຂອງລັດວິສາຫະກິດໝາຍຄວາມວ່າ ວິສາຫະກິດຕ້ອງມີກຳໄລ, ຂະໜາດທຶນຕ້ອງເພີ່ມຂຶ້ນ, ສ່ວນແບ່ງຕະຫຼາດຕ້ອງໄດ້ຮັບການຮັກສາແລະພັດທະນາ, ໂດນສະເພາະແມ່ນ ຮັກສາຕຳແໜ່ງໃນຕະຫຼາດພາຍໃນປະເທດໄດ້, ສາມາດເຂົ້າເຖິງແລະຂະຫຍາຍຕະຫຼາດຕ່າງປະເທດ. ກ່ຽວກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ຂໍ້ອຸດຕັນ: ຫຼາຍຄົນໃຫ້ທັດສະນະວ່າ, ລັດວິສາຫະກິດມີຂໍ້ໄດ້ປຽບຫຼາຍຢ່າງທີ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ນຳໃຊ້, ນີ້ແມ່ນຄວາມຈິງ ແລະມັນແມ່ນການສະແດງອອກຂອງຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ຂໍ້ອຸດຕັນ. ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ຂໍ້ອຸດຕັນເຫຼົ່ານີ້ ໄດ້ຖືກກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງ, ເຊິ່ງແມ່ນສະຖາບັນແລະກົນໄກທີ່ກຳລັງເຮັດໃຫ້ລັດວິສາຫະກິດຕ້ອງໃຊ້ເວລາແລະຊັບພະຍາກອນຫຼາຍຢ່າງ ເພື່ອຕິດຕາມ.
ເພື່ອປະຕິບັດການຊີ້ນຳຂອງສະຫາຍເລຂາທິການໃຫຍ່, ປະທານປະເທດ ຫງວຽນຝູຈ້ອງ ແນໃສ່ຍົກສູງປະສິດທິຜົນ ແລະແກ້ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ຂໍ້ອຸດຕັນຂອງລັດວິສາຫະກິດ, ຫວຽດນາມຈຳເປັນຕ້ອງສະຫຼຸບແລະແກ້ໄຂບັນຫາຕໍ່ໄປນີ້ໃຫ້ດີ:
ບັນຫານທີໜຶ່ງ, ກ່ຽວກັບການຍົກສູງປະສິດທິຜົນຂອງລັດວິສາຫະກິດ. ການດຳລົງຢູ່ຂອງລັດວິສາຫະກິດແມ່ນຄວາມເປັນຈິງໃນທຸກປະເທດ, ລວມທັງປະເທດເສດຖະກິດການຕະຫຼາດທີ່ພັດທະນາແລ້ວ, ຄວາມແຕກຕ່າງຢູ່ທີ່ ລະດັບຂອງຂະໜາດແລະຂົງເຂດການເຄື່ອນໄຫວເທົ່ານັ້ນ, ຢູ່ຫວຽດນາມ, ລັດມີແຜນນະໂຍບາຍຈະຖອນທຶນຂອງລັດແລະລັດວິສາຫະກິດ ອອກຈາກຂະແໜງການແລະຂົງເຂດທີ່ພາກເອກະຊົນສາມາດສະ ໜອງສິນຄ້າແລະບໍລິການທີ່ດີກວ່າ, ມີປະສິດທິຜົນຫຼາຍກວ່າ ແລະແຂ່ງຂັນໄດ້ດີກວ່າ. ໝາຍຄວາມວ່າ, ບ່ອນໃດທີ່ມີປະສິດຕິຜົນຫຼາຍຂຶ້ນໃຫ້ເອກະຊົນເຮັດ, ດັ່ງນັ້ນ, ລັດວິສາຫະກິດສ່ວນໃຫຍ່ຈະຍັງຄົງຢູ່ໃນຂະແໜງການແລະຂົງເຂດທີ່ມີປະສິດທິຜົນຕ່ຳກວ່າ. ຕາມທ່າອຽງນີ້, ຈຳນວນລັດວິສາຫະກິດສືບຕໍ່ຫຼຸດລົງ ແລະພຽງແຕ່ດຳເນີນກິດຈະກຳ ໃນບາງຂະແໜງການທີ່ຕ້ອງການໃຫ້ລັດຮັກສາການລົງທຶນ. ແຕ່ມູນຄ່າລວມຂອງທຶນລັດໃນວິສາຫະກິດແມ່ນຍັງໃຫຍ່ຫຼວງຫຼາຍ, ໂດຍສຸມໃສ່ບັນດາກຸ່ມບໍລິສັດ, ສະຫະບໍລິສັດທີ່ ສຳຄັນ ເຊິ່ງກວມເອົາຫຼາຍກ່ວາ 80% ຂອງຊັບສິນແລະທຶນຂອງພາກລັດວິສາຫະກິດ. ໂດຍສະເພາະ 6 ກຸ່ມບໍລິສັດ (ບໍ່ລວມກຸ່ມບໍລິສັດ Viettel ສັງກັດກະຊວງການປ້ອງກັນປະເທດ) ມີມູນຄ່າຊັບສິນລວມກວ່າ 1,4 ລ້ານຕື້ດົ່ງ.
ເປັນອັນວ່າ, “ບົດເລກຄະນິດ” ທີ່ວາງອອກມາແມ່ນ, ດ້ວຍຍອດຈຳນວນທຶນຂອງລັດໃນວິສາຫະກິດຍັງຄົງມີຫຼວງຫຼາຍ, ແຕ່ບັນດາວິສາຫະກິດພຽງແຕ່ດຳເນີນທຸລະກິດໃນຂົງເຂດທີ່ລັດຕ້ອງການຮັກສາການລົງທຶນ, ມີປະສິດທິຜົນຕ່ຳກວ່າ, ຈັ່ງຊັ້ນຈະສືບຕໍ່ປົກປັກຮັກສາທຶນແລະພັດທະນາໃນໄລຍະຍາວຄືແນວໃດ. ນີ້ແມ່ນສິ່ງທ້າທາຍທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ. ອັດຕາກຳໄລຈາກຊັບສິນ (ROA) ຂອງຂົງເຂດລັດວິສາຫະກິດໃນປີ 2017 ແມ່ນ 2,2%, ຕ່ຳກວ່າຄ່າສະເລ່ຍ 2,9% ຂອງພາກທຸລະກິດທັງໝົດ, ຕໍ່າກວ່າຕັ້ງຫຼາຍທຽບກັບລະດັບ 7% ຂອງພາກການລົງທຶນໂດຍກົງຈາກຕ່າງປະເທດ (FDI). ອັດຕາກຳໄລຈາກທຶນຂອງເຈົ້າຂອງ (ROE) ຂອງຂົງເຂດລັດວິສາຫະກິດແມ່ນ 11,4%, ເຖິງວ່າສູງກວ່າລະດັບສະເລ່ຍ 10% ຂອງພາກທຸລະກິດທັງໝົດ, ແຕ່ຕໍ່າກວ່າລະດັບ 18,1% ຂອງພາກການລົງທຶນໂດຍກົງຈາກຕ່າງປະເທດ.
ເພື່ອແກ້ “ບົດເລກຄະນິດ” ທີ່ຂັດແຍ້ງນີ້, ຫວຽດນາມຈຳເປັນຕ້ອງສືບຕໍ່ຍູ້ແຮງການປັບໂຄງສ້າງ, ທົບທວນ ແລະຈັດປະເພດວິສາຫະກິດ ເພື່ອຈັດແຈງລັດວິສາຫະກິດ, ສຸມໃສ່ບັນດາຂົງເຂດທີ່ສຳຄັນແລະຈຳເປັນ; ໃນບັນດາພື້ນທີ່ທີ່ສຳຄັນ, ໃນການປ້ອງກັນປະເທດແລະປ້ອງກັນຄວາມໝັ້ນຄົງ; ບັນດາຂົງເຂດທີ່ວິສາຫະກິດຂອງພາກສ່ວນເສດຖະກິດອື່ນບໍ່ລົງທຶນ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ພິຈາລະນາແລະສ້າງເງື່ອນໄຂໃນການພັດທະນາກິດຈະກຳການຜະລິດ ແລະການດຳເນີນທຸລະກິດ ທີ່ມີປະສິດທິຜົນສູງ ບົນພື້ນຖານຂອງຂໍ້ໄດ້ປຽບ “ທີ່ມີຢູ່”, ຕາມເງື່ອນໄຂສະເພາະຂອງແຕ່ລະກຸ່ມບໍລິສັດ ຫຼືສະຫະບໍລິສັດ.
ຍົກຕົວຢ່າງ: ໃນຊຸມປີທີ່ແລ້ວ, ກຸ່ມບໍລະສັດອຸດສາຫະກຳຢາງພາລາຫວຽດນາມ, ມີກຳໄລສະເລ່ຍປະມານ 3.000 ຕື້ດດົ່ວເຖິງ 4.000 ຕື້ດົ່ງຕໍ່ປີ. ແຕ່, ອັດຕາກຳໄລພຽງ 7,5% ເຖິງ 10%, ຕ່ຳກວ່າລະດັບສະເລ່ຍຂອງຂົງເຂດລັດວິສາຫະກິດ (11,4%), ຕ່ຳກວ່າຕັ້ງຫຼາຍເມື່ອທຽບກັບຂົງເຂດທີ່ມີການລົງທຶນຈາກຕ່າງປະເທດ (18,1%). ດ້ວຍສະມັດຕະພາບການຂຸດຄົ້ນຢາງພາລາຂອງກຸ່ມບໍລິສັດ ບັນລຸເຖິງລະດັບສູງອັນດັບທີໜຶ່ງທີສອງຂອງອາຊີ, ອາດຈະເວົ້າໄດ້ວ່າ ປະສິດທິຜົນຂອງກຸ່ມບໍລິສັດອຸດສາຫະກຳຢາງພາລາຫວຽດນາມ ດ້ວຍຂົງເຂດຫຼັກຄືກະສິກຳ ໄດ້ເຖິງຂີດຈຳກັດແລ້ວ. ດັ່ງນັ້ນ, ຄວນສະໜັບສະໜູນແລະຊຸກຍູ້ໃຫ້ກຸ່ມບໍລິສັດນີ້ລົງທຶນເຂົ້າໃນຂົງເຂດເຂດອຸດສາຫະກຳ. ນາຍົກລັດຖະມົນຕີໄດ້ພິຈາລະນາ ແລະສິ່ງສຳຄັນແມ່ນບັນດາທ້ອງຖິ່ນສ້າງເງື່ອນໄຂສະດວກ ເພື່ອໃຫ້ກຸ່ມບໍລິສັດອຸດສາຫະກຳຢາງພາລາຫວຽດນາມ ລົງທຶນເຂົ້າເຂດອຸດສາຫະກຳໃນເນື້ອທີ່ດິນປູກຢາງພາລາຂອງກຸ່ມບໍລິສັດ ຕາມແຜນການນຳໃຊ້ທີ່ດິນຂອວທ້ອງຖິ່ນ.
ກຸ່ມບໍລິສັດເຄມີຫວຽດນາມກໍ່ຢູ່ໃນສະພາບການທີ່ຄ້າຍຄືກັນ. ປະຈຸບັນ 70% ຂອງແຫຼ່ງເງິນທຶນຂອງກຸ່ມບໍລິສັດ ແມ່ນລົງທຶນໃນການຜະລິດຝຸ່ນ, ແຕ່ມັນບໍ່ໄດ້ນຳຜົນກຳໄລມາໃຫ້ກຸ່ມ ແລະຍັງປະສົບບັນຫາການຂາດເງິນທຶນ ເນື່ອງຈາກຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນການກູ້ຢືມຫຼາຍເກີນໄປ. ການຜະລິດແລະທຸລະກິດຝຸ່ນມີປະສິດທິຜົນຕໍ່າທີ່ສຸດ ເນື່ອງຈາກສາເຫດຫຼາຍປະການ, ໃນນັ້ນມີບົດບັນຍັດຂອງກົດໝາຍເລກ 71/2014/QH13 “ການແກ້ໄຂແລະເພີ່ມເຕີມບົດຄວາມກົດໝາຍພາສີຈຳນວນໜຶ່ງ”, ເຊິ່ງກຳນົດຜະລິດຕະພັນຝຸ່ນທີ່ບໍ່ຕ້ອງເສຍພາສີມູນຄ່າເພີ່ມ, ດ້ວຍເຫດນີ້, ບັນດາວິສາຫະກິດຂອງກຸ່ມບໍລິສັດບໍ່ມີສິດຂໍຄືນພາສີ, ໃນຂະນະທີ່ ຖ້າກຳນົດອັດຕາພາສີໄວ້ທີ 0% ກຸ່ມບໍລິສັດຈະໄດ້ຮັບສິດທິໃນການຂໍຄືນພາສີ ຄືກັບວິສາຫະກິດທີ່ນຳເຂົ້າຝຸ່ນໃນປະຈຸບັນ. ໃນຂະນະດຽວກັນ ຊັບພະຍາກອນທີ່ເຫຼືອອີກ 30% ຂອງກຸ່ມບໍລິສັດ ໄດ້ສ້າງແຫຼ່ງລາຍໄດ້ຫຼັກ ປະມານ 500 ຕື້ດົ່ງຕໍ່ປີ. ແຫຼ່ງລາຍໄດ້ນີ້ມາຈາກການຜະລິດສານເຄມີພື້ນຖານ, ຜົງຊັດຟອກ, ໝໍ້ໄຟ, ຢາງລົດ,... ແມ່ນບັນດາຂົງເຂດທີ່ອີງຕາມລະບຽບການ, ຕ້ອງຖອນທຶນໃຫ້ຫຼຸດລົງຕໍ່າກວ່າລະດັບການຄວບຄຸມຂອງລັດ (ໝາຍຄວາມວ່າ ລັດອາດຈະຂາຍທຶນທັງໝັດໃນວິສາຫະກິດນັ້ນ).
ດ້ວຍທ່າອຽງຂ້າງເທິງ, ໃນເວລາອີກສອງສາມປີຂ້າງໜ້າ, ກຸ່ມບໍລິສັດເຄມີຫວຽດນາມ ຈະບໍ່ມີແຫຼ່ງກຳໄລອີກ, ການເຄື່ອນໄຫວຂອງມັນມີລັກສະນະໜ່ວງໜ່ຽວແລະອ່ອນເພຍ, ໃນຂະນະທີ່ບັນດາວິສາຫະກິດອື່ນກຳລັງເຕີບໃຫຍ່ຂະຫຍາຍຕົວ.
ຈາກສອງຕົວຢ່າງຂ້າງເທິງ, ສາມາດຖອດຖອນທັດສະນາທີ່ວ່າ ການປະຕິຮູບລັດວິສາຫະກິດຕ້ອງມີຄວາມຍືດຫຍຸ່ນຕາມທິດທາງຂອງການລົງທຶນ ທີ່ແຄບລົງ ແລະກໍ່ ມີການລົງທຶນໃໝ່ແລະຂະຫຍາຍການລົງທຶນ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ດັດຊະນີປະສິດທິຜົນຕາມກົນໄກຕະຫຼາດ. ການ “ລົງທຶນໃໝ່” ແລະ “ຂະຫຍາຍການລົງທຶນ” ນີ້ພຽງແຕ່ອີງໃສ່ພື້ນຖານຄວາມໄດ້ປຽບ “ທີ່ມີຢູ່” ຂອງວິສາຫະກິດ, ຊ້ຳບໍ່ໜຳຍັງອະນຸຍາດໃຫ້ລົງທຶນໃສ່ໂຄງການຕົວເມືອງ ຖ້າວ່າເນື້ອທີ່ດິນນັ້ນຢູ່ພາຍໃຕ້ການນຳໃຊ້ຂອງລັດວິສາຫະກິດ, ຈຶ່ງຈະຮັກສາຜົນປະໂຫຍດຂອງລັດໄວ້ໄດ້.
ບັນຫາທີສອງ, ກ່ຽວກັບການແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກແລະຂໍ້ອຸດຕັນໃຫ້ລັດວິສາຫະກິດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນສະຖາບັນ. ດ້ວຍການສ້າງຕັ້ງຄະນະກຳມະການຄຸ້ມຄອງທຶນຂອງລັດໃນວິສາຫະກິດ, ມາຮອດປະຈຸບັນ, ຄ່ອຍໆສະແດງວ່າ ມີສອງກຸ່ມສະຖາບັນທີ່ມີຄວາມສັບສົນ: ທີໜຶ່ງ, ກຸ່ມສະຖາບັນການຄຸ້ມຄອງລັດຕໍ່ລັດວິສາຫະກິດ ແລະ ຂະແໜງການວີຊາຊີບຂອງວິສາຫະກິດ; ແລະ ທີສອງ, ກຸ່ມສະຖາບັນທີ່ໃຊ້ສິດທິການເປັນເຈົ້າຂອງທຶນຂອງລັດໃນວິສາຫະກິດ.
ກ່ຽວກັບກຸ່ມສະຖາບັນການຄຸ້ມຄອງລັດ, ຂໍ້ອຸດຕັນທີ່ເດັ່ນໃນປະຈຸບັນແມ່ນລະບຽບການລົງທຶນ. ຖ້າພິຈາລະນາແຕ່ລະກົດໝາຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການລົງທຶນກໍ່ຈະເຫັນວ່າ ມີເນື້ອໃນທີ່ສົມເຫດສົມຜົນ, ຕັກກະ, ເຊັ່ນ: ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການລົງທຶນ, ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການກໍ່ສ້າງ, ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການລົງທຶນຂອງລັດ; ນັບທັງບັນດາກົດໝາຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງເຊັ່ນ: ກົດໝາຍທີ່ດິນ, ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍປ່າໄມ້ (ກ່ຽວກັບທີ່ດິນປ່າໄມ້), ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ... ແຕ່ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ວິສາຫະກິດຕ້ອງດຳເນີນການຕາມຫຼາຍກົດໝາຍໃນເວລາດຽວກັນ, ເຮັດໃຫ້ປະລິມານຂັ້ນຕອນເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ; ຫຼາຍຂັ້ນຕອນມີເນື້ອຫາທີ່ຊ້ຳກັນ, ລໍາດັບບໍ່ຊັດເຈນ; ມີທັງລະບຽບການທີ່ຕ່າງກັນ, ບິດບ້ຽວກັນ. ນັບແຕ່ປີ 2015, 2016 ເປັນຕົ້ນໄປ, ໂຄງການລົງທຶນ ທີ່ສຳຄັນ ຍັງຢູ່ລະຫວ່າງດຳເນີນການໃຫ້ສຳເລັດເສັດສິ້ນ. ໃນນັ້ນ ມີໂຄງການສາຍໄຟຟ້າ 500ກວ. ເວິນຟອງ-ຫວິງເຕິນ ຜ່ານ 4 ແຂວງ, ໄດ້ກະກຽມໃນເວລາ 3 ປີແລ້ວ, ແຕ່ດຽວນີ້ຫຼ້າຊ້າ ຍ້ອນຕ້ອງດຳເນີນຂັ້ນຕອນເພີ່ມເຕີມໃນການນຳໃຊ້ທີ່ດິນປ່າໄມ້ ເພື່ອຮັບປະກັນການປະຕິບັດຕາມກົດໝາຍວ່າດ້ວຍປ່າໄມ້, ມີຜົນບັງຄັບໃຊ້ຕັ້ງແຕ່ປີ 2019.
ຈຳເປັນຕ້ອງມີຂໍ້ກຳນົດກ່ຽວກັບການຄຸ້ມຄອງລັດ, ສ້າງກອບການດຳເນີນງານຮ່ວມກັນ. ແຕ່ກໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງປະສານບົດບັນຍັດຂອງກົດໝາຍເຂົ້າດ້ວຍກັນ, ລວມກັນເປັນຂະບວນການທີ່ລຽບງ່າຍ ເພື່ອອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ວິສາຫະກິດປະຕິບັດຕາມແລະ ປະຢັດເວລາແລະຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໄດ້ຢ່າງງ່າຍດາຍ.
ບັນດາສິ່ງກີດຂວາງຂໍ້ອຸດຕັນດັ່ງກ່າວມີມາເປັນເວລາຫຼາຍປີແລ້ວ. ລັດຖະບານໄດ້ເຫັນດີກັບຂໍ້ສະເໜີຂອງຄະນະກຳມະການຄຸ້ມຄອງທຶນຂອງລັດໃນວິສາຫະກິດ ແລະໄດ້ອອກມະຕິເລກທີ 75/NQ-CP, ວັນທີ 21 ພຶດສະພາ 2020, “ກ່ຽວກັບການຈັດການແກ້ໄຂຂໍ້ອຸດຕັນສຳລັບໂຄງການລົງທຶນຂອງວິສາຫະກິດຈຳນວນໜຶ່ງ ໂດຍຄະນະກຳມະການຄຸ້ມຄອງທຶນຂອງລັດໃນວິສາຫະກິດ ເປັນຕົວແທນຂອງເຈົ້າຂອງ”. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ໄດ້ຮັບການອະນຸມັດຈາກສະພາແຫ່ງຊາດໃຫ້ອອກກົດໝາຍໃນກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການລົງທຶນ, ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການກໍ່ສ້າງ ແລະກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການລົງທຶນພາກລັດສະບັບປັບປຸງທີ່ຜ່ານມາ. ແຕ່, ສິ່ງກີດຂວາງຂໍ້ອຸດຕັນໃນປະຈຸບັນຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂຢ່າງສົມບຸນເທື່ອ.
ກ່ຽວກັບກຸ່ມສະຖາບັນບໍລິຫານຄຸ້ມຄອງຂອງຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງລັດດ້ວຍເງິນລົງທຶນໃນວິສາຫະກິດ. ອີງຕາມກົດລະບຽບໃນປະຈຸບັນ, ມີອົງການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ 5 ລະດັບທີ່ເຂົ້າຮ່ວມໃນການໃຊ້ສິດທິຄວາມເປັນເຈົ້າຂອງ, ລວມມີ:
- ລັດຖະບານ: ປະກາດໃຊ້ລະບຽບການທົ່ວໄປໃນລະດັບຂອງດຳລັດ;
- ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ: ຕັດສິນຕົກລົງບາງບັນຫາສະເພາະທີ່ສຳຄັນຂອງວິສາຫະກິດ, ເຊັ່ນ: ບຸກຄະລາກອນທີ່ເປັນຫົວໜ້າ, ຍຸດທະສາດ, ການປ່ຽນແປງຄວາມເປັນເຈົ້າຂອງ;
- ບັນດາກະຊວງສັງລວມ, ເຊັ່ນ: ກະຊວງການເງິນຮັບຜິດຊອບກ່ຽວກັບກົນໄກການເງິນຂອງວິສາຫະກິດ, ຮັບຮອງລາຍງານການເງິນ, ການແຈກຢາຍກຳໄລ; ກະຊວງແຜນການແລະການລົງທຶນກ່ຽວກັບການແບ່ງປະເພດ, ການຈັດແຈງວິສາຫະກິດ, ການປະເມີນຍຸດທະສາດທາງທຸລະກິດ, ການຈັດຕັ້ງວິສາຫະກິດ; ກະຊວງແຮງ-ທະຫານເສຍອົງຄະແລະສັງຄົມ ກ່ຽວກັບແຜນແຮງງານປະຈຳປີ ແລະກ້ອນທຶນເງິນເດືອນ; ກະຊວງພາຍໃນກ່ຽວກັບການຄຸ້ມຄອງບຸກຄະລາກອນຂອງວິສາຫະກິດ.
- ບັນດາກະຊວງທີ່ຄຸ້ມຄອງຂະແໜງການ, ກ່ຽວຂ້ອງກັບຍຸດທະສາດຂອງວິສາຫະກິດຕາມຂະແໜງການ, ໂຄງການລົງທຶນຂະໜາດໃຫຍ່.
- ຜູ້ຕາງໜ້າການຄຸ້ມຄອງທຶນ, ລວມທັງຄະນະກຳມະການຄຸ້ມຄອງທຶນຂອງລັດໃນວິສາຫະກິດ, ເປັນຜູ້ຮັບຜິດຊອບແລະສຳຄັນກວ່ານັ້ນແມ່ນ ຜູ້ຕາງໜ້າການຄຸ້ມຄອງທຶນໂດຍກົງໃນວິສາຫະກິດ (ສະມາຊິກສະພາ) ເພາະວ່າຄົນເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍໃຫ້ເປັນຕົວແທນຂອງທຶນ ແລະພ້ອມດຽວກັນນັ້ນ ກໍ່ຂັບເຄື່ອນວິສາຫະກິດ, ຄຸ້ມຄອງການຜະລິດແລະທຸລະກິດໂດຍກົງ.
ໃນສະພາບການປະຈຸບັນ, ຄວາມຈິງທີ່ວ່າ ມີຫຼາຍອົງການທີ່ເຂົ້າຮ່ວມການປະຕິບັດສິດເປັນເຈົ້າຂອງຂອງລັດ ມີຄວາມໝາຍໃນທາງບວກ, ສ້າງຄວາມໂປ່ງໃສ ແລະຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມ. ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ຈຳເປັນຕ້ອງມີໜ່ວຍງານກາງໃນການປະສານງານ ແລະລວມການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງຫຼາຍຝ່າຍ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ພວກເຂົາປະຕິບັດຕາມແນວໂນ້ມດຽວກັນແລະມຸ່ງສູ່ຈຸດປະສົງດຽວກັນ.
ຈາກຄວາມເປັນຈິງທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງ, ຫວຽດນາມຕ້ອງພິຈາລະນາແລະແກ້ໄຂໂດຍທັນທີ ໃນການປັບປຸງບູລະນະສະຖາບັນຄຸ້ມຄອງນຳໃຊ້ແຫຼ່ງທຶນຂອງລັດ ເພື່ອລົງທຶນເຂົ້າໃນການຜະລິດ ທຸລະກິດຂອງວິສາຫະກິດ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ມອບໃຫ້ຄະນະກຳມະການຄຸ້ມຄອງທຶນຂອງລັດໃນວິສາຫະກິດ ເຮັດໜ້າທີ່ເປັນສູນກາງໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ໃນການປະສານງານ ແລະປະຕິບັດລະບຽບການຄຸ້ມຄອງຂອງ ເຈົ້າຂອງ ເພື່ອໃຫ້ສອດຄ່ອງ ຄົບຊຸດ ແລະເປັນເອກະພາບ. ໃນສະເພາະໜ້າ, ຍົກຍ້າຍຄະນະປ່ຽນແປງໃໝ່ແລະພັດທະນາວິສາຫະກິດສູນກາງ ໄປໃຫ້ຄະນະກຳມະການຄຸ້ມຄອງທຶນຂອງລັດໃນວິສາຫະກິດ ເພື່ອໃຫ້ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ, ຮອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ຊີ້ນຳຄະນະກຳມະການ ປະຕິບັດໜ້າທີ່ຈຸດສຸມແລະປະສານງານນີ້./.
----------------------------------
ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 954 (ເດືອນພະຈິກ 2020)
