ບັນດາຈຸດສະຫວ່າງຂອງຂະແໜງການກະສິກຳຫວຽດນາມ
ໃນໄລຍະປີ 2016 - 2020
ໃນໄລຍະປີ 2016 - 2020
ວກ - ໃນ 5 ປີ 2016 - 2020, ກະສິກຳແລະຊົນນະບົດຫວຽດນາມໄດ້ບັນລຸຄວາມສຳເລັດແລະຜົນງານທີ່ສຳຄັນຫຼາຍຢ່າງ. ຂະແໜງການກະສິກຳຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຮອບດ້ານ, ສືບຕໍ່ຢືນຢັນບົດບາດເປັນເສົາຫຼັກຂອງພື້ນຖານເສດຖະກິດ ໂດຍຜ່ານການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງດ້ານສະບຽງອາຫານຂອງຊາດໃນທຸກສະຖານະການ, ສ້າງຊີວິດການເປັນຢູ່, ວຽກເຮັດງານທຳ ແລະລາຍໄດ້ໃຫ້ປະຊາຊົນເຂດຊົນນະບົດ, ປະກອບສ່ວນທີ່ສຳຄັນຕໍ່ສະຖຽນລະພາບທາງການເມືອງ - ສັງຄົມ ແລະການພັດທະນາປະເທດ. ໃນໄລຍະທີ່ຈະມາເຖິງ, ຄຽງຄູ່ກັບໂອກາດແລະຄວາມສະດວກສຳລັບການພັດທະນາຢ່າງໄວແລະຍືນຍົງນັ້ນ, ກະສິກຳແລະຊົນນະບົດຫວຽດນາມຍັງປະເຊີນກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກແລະສິ່ງທ້າທາຍໃໝ່ຫຼາຍຢ່າງ. ເພື່ອຊຸກຍູ້ການພັດທະນາແລະປັບໂຄງສ້າງຂະແໜງການກະສິກຳຂອງຫວຽດນາມ, ຈຳເປັນຕ້ອງແກ້ຂໍ້ອຸດຕັນແລະຄໍຂວດທີ່ຍາກຫຼາຍຢ່າງ.
ກຳມະການກົມການເມືອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງ ພກ ຫວຽດນາມ, ນາຍົກລັດຖະມົນຕີແຫ່ງ ສສ ຫວຽດນາມ ຫງວຽນຊວັນຝຸກ ຢ້ຽມຊົມຮູບແບບການປູກໝາກແຕງດ້ວຍເຕັກໂນໂລຊີສູງ ຢູ່ແຂວງບິ່ງເຟືອກ _ພາບ: ເອກະສານ
ບັນດາຈຸດສະຫວ່າງໃນຜົນງານການພັດທະນາຂະແໜງການກະສິກຳຫວຽດນາມ
ໃນໄລຍະປີ 2016 - 2020
ໃນໄລຍະປີ 2016 - 2020, ເປົ້າໝາຍໂດຍລວມຂອງຂະແໜງການກະສິກຳຫວຽດນາມ ແມ່ນສືບຕໍ່ການພັດທະນາໃນສາມເສົາຄ້ຳກ່ຽວກັບເສດຖະກິດ - ສັງຄົມ - ສິ່ງແວດລ້ອມ; ການພັດທະນາຢ່າງຮອບດ້ານທັງດ້ານກະສິກຳ, ຊາວກະສິກອນ ແລະຊົນນະບົດ ຕາມທິດທາງຍືນຍົງ, ຍົກສູງຄຸນຄ່າເພີ່ມ, ປະສິດທິຜົນແລະຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນ; ປັບປຸງຊີວິດຂອງຊາວກະສິກອນໃຫ້ດີຂຶ້ນຢ່າງໄວ, ປະກອບສ່ວນລົບລ້າງຄວາມອຶດຫິວ ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ, ປົກປັກຮັກສາສະພາບແວດລ້ອມນິເວດວິທະຍາ ແລະ ປະກອບສ່ວນຮັບປະກັນການປ້ອງກັນຊາດແລະປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ. ແຕ່ວ່າ, ຄຽງຂ້າງກັບໂອກາດແລະຄວາມສະດວກໃນການພັດທະນາຢ່າງໄວວາແລະຍືນຍົງນັ້ນ, ກະສິກຳແລະຊົນນະບົດຫວຽດນາມຍັງປະເຊີນໜ້າກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກແລະສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງເຊັ່ນ: 1- ຄຸນນະພາບຜະລິດຕະພັນ, ການຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພທາງດ້ານອາຫານບໍ່ສູງ ດັ່ງນັ້ນຄວາມສາມາດໃນການແຂ່ງຂັນຂອງຂະແໜງການຖືກຈຳກັດ; 2- ຕະຫລາດການບໍລິໂພກບໍ່ໝັ້ນຄົງ, ການແຂ່ງນັບມື້ນັບດຸເດືອດ; 3- ການປ່ຽນແປງສະພາບພູມອາກາດ, ສະພາບອາກາດສຸດຂົ້ວ, ໄພແຫ້ງແຫຼ້ງ, ການບຸກລຸກຂອງນ້ຳເຄັມ, ການເຊາະເຈື່ອນແຄມຝັ່ງແມ່ນ້ຳແລະຊາຍຝັ່ງທະເລ, ພະຍາດພືດແລະສັດລ້ຽງທີ່ນັບມື້ນັບສັບສົນແລະບໍ່ສາມາດຄາດເດົາໄດ້, ໂດຍສະເພາະໂລກອະຫິວາໝູໃນອາຟຣິກາ ແລະການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19; 4- ຊັບພະຍາກອນເພື່ອການເຕີບໂຕທາງກະສິກຳຕ້ອງແຂ່ງຂັນກັບຂະແໜງການອື່ນຢ່າງດຸເດືອດ; 5- ມົນລະພິດໃນເຂດຊົນນະບົດກຳລັງເພີ່ມຂຶ້ນ, ເຊິ່ງປະກອບດ້ວຍບັນດາອົງປະກອບການພັດທະນາທີ່ບໍ່ຍືນຍົງ.
ໃນສະພາບການແລະສະຖານະການຂ້າງເທິງ, ທິດທາງການຊີ້ນຳຂອງກະຊວງ, ຂະແໜງການກະສິກຳແລະພັດທະນາຊົນນະບົດ ສຸມໃສ່ການແກ້ໄຂຂໍ້ອຸດຕັນ, ຄໍຂວດ ເພື່ອຊຸກຍູ້ການພັດທະນາແລະການປັບໂຄງສ້າງຂະແໜງການ: 1- ການປັບໂຄງສ້າງການຜະລິດຕາມຕ່ອງໂສ້ ແລະການປັບໂຄງສ້າງການຜະລິດກະສິກຳ, ປ່າໄມ້ ແລະອາຫານທະເລຕາມສາມແກນສິນຄ້າຫຼັກ; 2- ສຸມໃສ່ການພັດທະນາອຸດສາຫະກຳປຸງແຕ່ງ ແລະ ຕະຫຼາດການບໍລິໂພກ; 3- ຍົກສູງຄວາມສາມາດແລະປະສິດທິຜົນຂອງການປ້ອງກັນແລະຕ້ານກັບພະຍາດລະບາດຂ້າມຊາຍແດນ ແລະຈຳກັດຜົນກະທົບທີ່ເກີດຈາກໄພທຳມະຊາດ; 4- ສືບຕໍ່ປັບປຸງບູລະນະ ແລະຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ບັນດາກົນໄກ, ນະໂຍບາຍກ່ຽວກັບທີ່ດິນ, ດຶງດູດການລົງທຶນເຂົ້າໃນຂົງເຂດກະສິກຳ... ອາໃສສິ່ງດັ່ງກ່າວ, ໃນ 5 ປີທີ່ຜ່ານມາ, ກະສິກຳ ແລະຊົນນະບົດຫວຽດນາມໄດ້ບັນລຸຄວາມສຳເລັດແລະຜົນງານທີ່ສຳຄັນຫຼາຍຢ່າງ.
ເຖິງທ້າຍປີ 2020 ແລະຕະຫຼອດ 5 ປີ 2016 - 2020, ຄາດວ່າ 15/15 ຂອງບັນດາເປົ້າໝາຍຕົ້ນຕໍຂອງອຸດສາຫະກຳ ບັນລຸໄດ້ແລະລື່ນກາຍຄາດໝາຍທີ່ໄດ້ວາງໄວ້; ໂດດເດັ່ນແມ່ນ 5 ຕົວຊີ້ວັດ: 1- ອັດຕາການເຕີບໂຕ ຈີດີພີ ຂອງຂະແໜງການທັງໝົດໃນ 5 ປີຢູ່ທີ່ 2,71% ຕໍ່ປີ, ລື່ນກາຍຄາດໝາຍ; 2- ມູນຄ່າການສົ່ງອອກລວມຂອງກະສິກຳ ປ່າໄມ້ ແລະປະມົງໃນ 5 ປີແມ່ນປະມານ 190,32 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ, ປີ 2020 ໄດ້ປະມານ 41 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ, ລື່ນການຄາກໝາຍ (39 ຕື້ - 40 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ); 3- ອັດຕາການປົກຫຸ້ມຂອງປ່າໄມ້ໃນປີ 2020 ແມ່ນປະມານ 42%; 4- ເຖິງທ້າຍປີ 2020 ຈຳນວນຕາແສງທີ່ບັນລຸມາດຕະຖານຊົນນະບົດໃໝ່ໄດ້ປະມານ 63%; 5- ລາຍໄດ້ຂອງປະຊາຊົນເຂດຊົນນະບົດໃນປີ 2020 ປະມານ 43 ລ້ານດົ່ງ / ຄົນ.
ກະສິກຳ, ຊາວກະສິກອນ ແລະ ຊົນນະບົດໃນປະເທດຫວຽດນາມໄດ້ຮັບການພັດທະນາຢ່າງຮອບດ້ານ ຕາມທິດຄວາມຍືນຍົງ, ຄື:
- 1. ກ່ຽວກັບກະສິກຳ
ທີໜຶ່ງ, ການປັບໂຄງສ້າງຂະແໜງການແລະການພັດທະນາບົນພື້ນຖານການເສີມຂະຫຍາຍຂໍ້ໄດ້ປຽນຂອງແຕ່ລະເຂດແລະພາກ; ການຜະລິດສິນຄ້າຫັນປ່ຽນຕາມທິດທັນສະໄໝ, ຍົກສູງຄຸນຄ່າເພີ່ມຢ່າງຍືນຍົງ; ດຳເນີນງານຕາມກົນໄກຕະຫຼາດ, ຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງດ້ານອາຫານແຫ່ງຊາດແລະຄວາມໝັ້ນຄົງທາງໂພສະນາການ. ກະສິກຳສືບຕໍ່ຢືນຢັນບົດບາດເປັນເສົາຄ້ຳຂອງເສດຖະກິດ, ໂດຍສະເພາະໃນເວລາທີ່ເກີດວິກິດການເສດຖະກິດໂລກ ແລະການກະທົບຂອງໂລກລະບາດໂຄວິດ-19, ຜ່ານການຮັບປະກັນຄວາມໝັ້ນຄົງດ້ານສະບຽງອາຫານ(1) ໃນທຸກກໍລະນີ, ສ້າງຊີວິດການເປັນຢູ່, ວຽກເຮັງານທຳແລະລາຍໄດ້ທີ່ໝັ້ນຄົງ ໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນເຂດຊົນນະບົດ, ປະກອບສ່ວນທີ່ສຳຄັນຕໍ່ສະຖຽນລະພາບດ້ານເສດຖະກິດ, ການເມືອງ, ສັງຄົມ ແລະການພັດທະນາເສດຖະກິດຂອງປະເທດ.
ທີສອງ, ອຸດສາຫະກຳປຸງແຕ່ງກະສິກຳ, ປ່າໄມ້ ແລະປະມົງໄດ້ມີການພັດທະນາຢ່າງໄວ ພ້ອມກັນກັບການນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີສູງ ເພື່ອຫຼຸດຄ່າໃຊ້ຈ່າຍ, ຍົກສູງຄຸນຄ່າເພີ່ມ. ມາຮອດປະຈຸບັນ, ໃນທົ່ວປະເທດມີວິສາຫະກິດປຸງແຕ່ງ, ທຸລະກິດດ້ານກະສິກຳ ປ່າໄມ້ ແລະປະມົງກວ່າ 43.000 ແຫ່ງ, ເມື່ອທຽບກັບປີ 2015 ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນອີກ 13.000 ແຫ່ງ; ມີໂຮງງານປຸງແຕ່ງກະສິກຳ, ປ່າໄມ້ແລະປະມົງຂະໜາດໃຫຍ່ທີ່ຕິດກັບການສົ່ງອອກກວ່າ 7.500 ໂຮງງານ, ທຽບກັບປີ 2015 ເພີ່ມຂຶ້ນອີກ 1.500 ແຫ່ງ. ໃນ 5 ປີ 2016 - 2020, ຈຳນວນໂຮງງານປຸງແຕ່ງກະສິກຳ, ປ່າໄມ້ ແລະປະມົງຂະໜາດໃຫຍ່ ທີ່ໄດ້ຮັບການກໍ່ສ້າງແລະນຳໃຊ້ໃໝ່ແມ່ນ 67 ແຫ່ງ, ດ້ວຍຍອດເງິນລົງທຶນປະມານ 2,58 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ.
ທີສາມ, ໃນ 5 ປີທີ່ຜ່ານມາ, ຕະຫຼາດສິນຄ້າກະສິກຳ ປ່າໄມ້ ແລະປະມົງໄດ້ຮັບການເປີດກວ້າງທັງໃນແລະຕ່າງປະເທດ, ຫັນປ່ຽນໄປສູ່ການຄ້າຢ່າງເປັນທາງການຢ່າງເຂັ້ມແຂງ; ດ້ວຍມູນຄ່າການສົ່ງອອກສິນຄ້າກະສິກຳ ປ່າໄມ້ ແລະປະມົງໃນ 5 ປີ ປະມານ 190,32 ຕຶ້ໂດລາສະຫະລັດ, ຄິດສະເລ່ຍປີໜຶ່ງໄດ້ 38,06 ຕຶ້ໂດລາສະຫະລັດ. ອັດຕາສ່ວນຂອງສິນຄ້າຄຸນນະພາບສູງແລະມີທ່າໄດ້ປຽບ ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງໄວວາ ເຊັ່ນ: ສິນໃນນ້ຳ (ໂດຍສະເພາະກຸ້ງນ້ຳກຣ່ອຍ - ນ້ຳຈືດປົນເຄັມ), ຜັກ, ດອກໄມ້, ໝາກໄມ້, ພືດຜົນອຸດສາຫະກຳທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງ, ເຄື່ອງເຟີນີເຈີ ແລະຜະລິດຕະພັນປ່າໄມ້. ການສົ່ງອອກຜະລິດຕະພັນກະສິກຳ ປ່າໄມ້ ແລະປະມົງຂອງຫວຽດນາມຢູ່ໃນອັນດັບທີ່ 2 ໃນອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້, ອັນດັບທີ 15 ຂອງໂລກ ແລະມີຢູ່ໃນກວ່າ 196 ປະເທດແລະດິນແດນ.
- 2. ກ່ຽວກັບຊາວກະສິກອນ
ຊາວກະສິກອນໄດ້ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຄວາມເປັນເຈົ້າຂອງ, ຕັ້ງໜ້າປະຕິບັດການປັບໂຄງສ້າງການຜະລິດຄືນໃໝ່, ປະຢຸກໃຊ້ວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ, ເຂົ້າຮ່ວມລະບົບໂສ້ມູນຄ່າ, ໂດຍສະເພາະໃນການກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່. ລາຍໄດ້ຂອງຊາວກະສິກອນແລະປະຊາຊົນໃນຊົນນະບົດນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນ, ຊີວິດດ້ານວັດຖຸແລະຈິດໃຈໄດ້ຮັບການຍົກສູງຂຶ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ. ອັດຕາຄອບຄົວທຸກຍາກຢູ່ເຂດຊົນນະບົດໄດ້ຫຼຸດລົງຢ່າງໄວ, ຈາກ 9,2% ລົງເປັນ 4,2%; ໃນໂຄງການຈຸດໝາຍແຫ່ງຊາດກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່ ໄດ້ມີ 74,4% ຂອງຈຳນວນຕາແສງ ບັນລຸມາດຕະຖານກ່ຽວກັບ “ການຫຼຸດອັດຕາຄອບຄົວທຸກຍາກ”, ເພີ່ມ 21% ຂອງຈຳນວນຕາແສງທຽບກັບປີ 2015.
3. ກ່ຽວກັບຊົນນະບົດ
ໂຄງການຈຸດໝາຍແຫ່ງຊາດກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່ ໄດ້ສຳເລັດກ່ອນກຳນົດເວລາ 1,5 ປີ. ເມື່ອທຽບກັບໄລຍະກ່ອນ, 5 ປີ 2016 - 2020 ໄດ້ຂີດໝາຍບາດກ້າວປ່ຽນແປງຄັ້ງໃຫຍ່ໃນດ້ານຄຸນນະພາບເຊັ່ນ: ການຜະລິດກະສິກຳໄດ້ຮັບການປັບໂຄງສ້າງຄືນໃໝ່ຢ່າງຍືນຍົງກວ່າເກົ່າ, ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງການນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີສູງ, ພັດທະນາສະຫະກອນແບບໃໝ່ທີ່ເຊື່ອມໂຍງຕາມຕ່ອງໂສ້ມູນຄ່າ; ປົກປັກຮັກສາສະພາບແວດລ້ອມແລະວັດທະນະທຳຊຸມຊົນ...; ໂຄງສ້າງພື້ນຖານກະສິກຳ, ຊົນນະບົດມີການພັດທະນາຢ່າງແຂງແຮງ, ເຮັດໃຫ້ໃບໜ້າຂອງເຂດຊົນນະບົດປ່ຽນແປງໄປໃນທາງທີ່ດີ, ໃນໄລຍະປີ 2010 - 2020, ຫວຽດນາມໄດ້ກໍ່ສ້າງ ແລະຍົກລະດັບເສັ້ນທາງຄົມມະນາຄົມໃນໄລຍະ 206.743 ກມ, ສະເລ່ຍໄດ້ 20.500 ກມ ຕໍ່ປີ; ໃນນັ້ນ, ໃນໄລຍະປີ 2016 - 2020, ເອົາໃຈໃສ່ຍົກສູງຄຸນນະພາບແລະຄວາມຄົບຊຸດ, ປະກອບສ່ວນຢ່າງຕັ້ງໜ້າເຂົ້າໃນການສ້າງເຂດຜະລິດໃຫຍ່ ແລະສ້າງເງື່ອນໄຂສະດວກເພື່ອດຶງດູດການລົງທຶນເຂົ້າໃນກະສິກຳແລະຊົນນະບົດ. ຊັບພະຍາກອນທີ່ລະດົມໄດ້ທັງໝົດໃນໄລຍະ 5 ປີ 2016 - 2020 ແມ່ນປະມານ 2.115.677 ຕື້ດົ່ງ, ສູງກ່ວາ 2,5 ເທົ່າເມື່ອທຽບໃສ່ 5 ປີ 2011 - 2015. ໂຄງການ “ໜຶ່ງຊຸມຊົນ ໜຶ່ງຜະລິດຕະພັນ” (OCOP) ໄດ້ຮັບການປະຕິບັດໃນໄລຍະປີ 2018 - 2020, ແຕ່ໄດ້ບັນລຸໝາກຜົນທີ່ຕັ້ງໜ້າຫຼາຍຢ່າງ, ມີຈັງຫວະເຕີບໂຕທີ່ເຂັ້ມແຂງ, ຄາດວ່າພາຍໃນສິ້ນປີ 2020 ຜະລິດຕະພັນ OCOP ຈຳນວນ 2.400 ຢ່າງຈະໄດ້ຮັບການຍອມຮັບ.
ທິດທາງ, ເປົ້າໝາຍ, ໜ້າທີ່ ແລະວິທີແກ້ໄຂຕົ້ນຕໍ
ເພື່ອພັດທະນະຂະແໜງກະສິກຳຫວຽດນາມໃນໄລຍະປີ 2021 - 2025
ສະພາບການແລະຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການໃໝ່
ນອກຈາກຄວາມສະດວກແລະໂອກາດແລ້ວ, ກະສິກຳ ຊາວກະສິກອນ ແລະຊົນນະບົດຫວຽດກນາມໃນປະຈຸບັນແລະໃນອະນາຄົດ ກຳລັງປະເຊີນກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກແລະສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງ, ນັ້ນແມ່ນ: 1- ບັນດາຂໍ້ຈຳກັດແລະຈຸດອ່ອນພາຍໃນຂອງການຜະລິດນ້ອຍ, ຊ້າທີ່ຈະໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂ; 2- ການປ່ຽນແປງສະພາບອາກາດນັບມື້ນັບສັບສົນ, ພະຍາດໃນພືດ, ສັດແລະຄົນ, ໂດຍສະເພາະພະຍາດລະບາດຂ້າມຊາຍແດນ ແລະກໍ່ຄວາມເສຍຫາຍຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງ 3- ຊັບພະຍາກອນສຳລັບການເຕີບໂຕຈະຫາຍາກແລະມີລາຄາແພງຂຶ້ນ; 4- ມົນລະພິດສິ່ງແວດລ້ອມແລະອັນຕະລາຍຈາກມົນລະພິດຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອມ, ຕໍ່ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ (ດິນ, ປ່າ, ນ້ຳ, ທະເລ) ນັບມື້ນັບໜັກໜ່ວງແລະສັບສົນ; 5- ຄວາມກົດດັນດ້ານການແຂ່ງຂັນຈາກການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ຄວາມເຄັ່ງຕຶງດ້ານການຄ້າລະຫວ່າງປະເທດເສດຖະກິດໃຫຍ່...
ທິດທາງການພັດທະນາ
ສືບຕໍ່ປັບໂຄງສ້າງກະສິກຳຄືນໃໝ່ ຕິດກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ຮູບແບບການເຕີບໂຕ ແລະ ການກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່; ຈັດຕັ້ງການຜະລິດຕາມຕ່ອງໂສ້ຄຸນຄ່າ ດ້ວຍສາມກຸ່ມຜະລິດຕະພັນຫຼັກ (ກຸ່ມຜະລິດຕະພັນຫຼັກແຫ່ງຊາດ; ກຸ່ມຜະລິດຕະພັນຫຼັກລະດັບແຂວງ; ກຸ່ມຜະລິດຕະພັນຫຼັກຂອງທ້ອງຖິ່ນຕາມໂຄງການ OCOP); ຂຸດຄົ້ນແລະໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກກາກະສິກຳເຂດຮ້ອນ, ສ້າງແລະພັດທະນາພື້ນທີ່ສະເພາະດ້ານການເພາະປູກສິນຄ້າຄຸນນະພາບສູງ, ຂະໜາດໃຫຍ່ບັນລຸມາດຕະຖານໂດຍລວມກ່ຽວກັບຄວາມປອດໄພດ້ານສະບຽງອາຫານ; ເຊື່ອມໂຍງກະສິກຳກັບອຸດສາຫະກຳປຸງແຕ່ງ, ການເກັບຮັກສາ, ການຕະຫຼາດ ແລະການສົ່ງອອກ, ກັບຕ່ອງໂສ້ຄຸນຄ່າທົ່ວໂລກ; ຈັດຕັ້ງການເຊື່ອມໂຍງຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນລະຫວ່າງບັນດາທ້ອງຖິ່ນໃນພາກພື້ນ, ສ້າງການບຸກທະລຸໃນການພັດທະນາຢ່າງໄວວາແລະຍືນຍົງ, ຍົກສູງຄຸນຄ່າເພີ່ມ, ມີປະສິດທິຜົນແລະຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນ. ຍົກສູງຄຸນນະພາບແລະປະສິດທິຜົນການກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່, ປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຊາວກະສິກອນໃຫ້ໄວຂຶ້ນ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການລົບລ້າງຄວາມອຶດຫິວ, ການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ, ການປົກປ້ອງສະພາບແວດລ້ອມ.
ເປົ້າໝາຍລວມຂອງຂະແໜງການແມ່ນ “ການພັດທະນາກະສິກຳສະຫຼາດ, ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ປັບຕົວເຂົ້າກັບການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ, ຍົກສູງຄຸນຄ່າເພີ່ມ ແລະການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ; ຊົນນະບົດໃໝ່ທີ່ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງແລະສີວິໄລ, ຊາວກະສິກອນທີ່ຮັ່ງມີ; ໂຄງສ້າງພື້ນຖານທີ່ທັນສະໄໝແລະຄົບຊຸດ, ການນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ແລະການປົກປ້ອງຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດແບບຍືນຍົງ”.
ເປົ້າໝາຍໂດຍລວມນີ້ໄດ້ຖືກຜັນຂະຫຍາຍເຂົ້າໃນເປົ້າໝາຍສຳຄັນເຖິງປີ 2025: 1- ສູ້ຊົນໃຫ້ອັດຕາການເຕີບໂຕ ຈີດີພີ ຂອງຂະແໜງການທັງໝົດບັນລຸ 2,5% - 3% ຕໍ່ປີ; 2- ລວມຍອດມູນຄ່າການສົ່ງອອກຜະລິດຕະພັນກະສິກຳ, ປ່າໄມ້ ແລະປະມົງບັນລຸ 48 ຕື້ເຖິງ 50 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດຕໍ່ປີ; 3- ອັດຕາສ່ວນຂອງຕາແສງທີ່ບັນລຸມາດຕະຖານຊົນນະບົດໃໝ່ຢ່າງໜ້ອຍ 80%; ມີ 50% ຂອງໜ່ວຍງານຂັ້ນເມືອງໄດ້ບັນລຸມາດຕະຖານ / ສຳເລັດໜ້າທີ່ການກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່; ມີຢ່າງໜ້ອຍ 15 ແຂວງທີ່ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບວ່າ ໄດ້ສຳເລັດວຽກງານການກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່; 4- ລາຍໄດ້ສະເລ່ຍຕໍ່ຫົວຄົນຂອງປະຊາກອນຊົນນະບົດໃນປີ 2025 ແມ່ນສູງກວ່າປີ 2020 ເຖິງ 1,5 ເທົ່າ; ປີ 2025 ສູງກວ່າປີ 2020 ເຖິງ 1,5 ເທົ່າ; 5- ອັດຕາການປົກຫຸ້ມຂອງປ່າໄມ້ຢູ່ທີ່ 42%.
ໜ້າທີ່ຕົ້ນຕໍແລະວິທີແກ້ໄຂທີສຳຄັນ
ເພື່ອບັນລຸເປົ້າໝາຍທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງ, ຕໍ່ໜ້າຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງຍຸກສະໄໝໃໝ່, ຈຳເປັນຕ້ອງດຳເນີການປັບໂຄງສ້າງຂອງຂະແໜງການກະສິກຳຄືນໃໝ່ຕາມທິດທັນສະໄໝ, ເສີມຂະຫຍາຍຄວາມໄດ້ປຽບແບບປຽບທຽບ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບ, ຄຸນຄ່າເພີ່ມ ແລະຄວາມຍືນຍົງ, ເໝາະສົມກັບແຜນການປັບໂຄງສ້າງເສດຖະກິດຄືນໃໝ່, ໃນນັ້ນສຸມໃສ່ການປະຕິບັດໜ້າທີ່, ວິທີແກ້ໄຂທີ່ສຳຄັນຈຳນວນໜຶ່ງດັ່ງນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ສືບຕໍ່ປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ການປັບໂຄງສ້າງຂອງຂະແໜງການ, ພັດທະນາກະສິກຳລວມສູນຂະໜາດໃຫຍ່ ຕາມທິດທັນສະໄໝ, ຍົກສູງຄຸນຄ່າເພີ່ມແລະການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ.
ທີສອງ, ພັດທະນາອຸດສາຫະກຳຢ່າງແຂງແຮງ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນອຸດສາຫະກຳປຸງແຕ່ງກະສິກຳ ປ່າໄມ້ ປະມົງ, ອາຊີບ ແລະ ບໍລິການຢູ່ຊົນນະບົດ.
ທີສາມ, ສືບຕໍ່ປະຕິບັດໂຄງການຈຸດໝາຍແຫ່ງຊາດກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່ ດ້ວຍຄຸນນະພາບແລະຂະໜາດທີ່ນັບມື້ນັບສູງ.
ທີສີ່, ຍູ້ແຮງການລົບລ້າງຄວາມອຶດຫີວ, ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ, ຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມຢູ່ຊົນນະບົດ, ຍົກສູງຊີວິດການເປັນຢູ່ດ້ານວັດຖຸແລະຈິດໃຈຂອງປະຊາກອນຊົນນະບົດ, ໂດຍສະເພາະຢູ່ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ, ເຂດຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍ.
ທີຫ້າ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ແລະພັດທະນາບັນດາຮູບການຈັດຕັ້ງການຜະລິດ, ປັບປຸງການພົວພັນການຜະລິດໃຫ້ເໝາະສົມ. ບຸລິມະສິດການສ້າງຕັ້ງວິສາຫະກິດ, ສະຫະກອນທີ່ນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີການຄຸ້ມຄອງຂັ້ນສູງ, ສາມາດຈັດຕັ້ງການເຊື່ອມໂຍງການຜະລິດ ແລະການຂາຍຜະລິດຕະພັນກະສິກຳ ຢູ່ບັນດາເຂດຜະລິດລວມສູນ.
ທີຫົກ, ຊຸກຍູ້ການຄົ້ນຄວ້າແລະຖ່າຍທອດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ; ຍົກສູງຄຸນນະພາບແຫຼ່ງບຸກຄະລາກອນສຳລັບກະສິກຳແລະຊົນນະບົດ.
ທີເຈັດ, ປົກປ້ອງຊັບພະຍາກອນແລະສະພາບແວດລ້ອມ, ຍົກສູງຄວາມສາມາດປັບຕົວໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບການປ່ຽນແປງສະພາບອາກາດ, ການປ້ອງກັນແລະຕ້ານໄພທຳມະຊາດ.
ທີແປດ, ການປ່ຽນແປງໃໝ່ກົນໄກ ນະໂຍບາຍເພື່ອລະດົມບັນດາແຫຼ່ງພະລັງທີ່ຫຼາກຫຼາຍໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາກະສິກຳແລະຊົນນະບົດ. ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດນະໂຍບາຍໃນປະຈຸບັນຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ກວດຄືນ, ດັດແປງ ແລະ ເພີ່ມເຕີມຂໍ້ກຳນົດຢ່າງທັນການ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນບັນດາຂໍ້ກຳນົດກົດໝາຍວ່າດ້ວຍທີ່ດິນ.
ທີເກົ້າ, ຍົກສູງປະສິດທິພາບຂອງການຄຸ້ມຄອງລັດຕໍ່ກະສິກຳ ແລະການກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່; ຍົກສູງຄວາມສາມາດແລະປະສິດທິຜົນຂອງການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ./.
------------------------
(1) ໄລຍະປີ 2016 - 2020, ການຜະລິດເຂົ້າເປືອກຂອງຫວຽດນາມເພີ່ມຂຶ້ນຈາກ 43,16 ລ້ານໂຕນເປັນ 43,45 ລ້ານໂຕນ; ການຜະລິດຊີ້ນສົດທຸກປະເພດເພີ່ມຂຶ້ນ 1,13 ເທົ່າ; ນ້ຳນົມທຸກປະເພດເພີ່ມຂຶ້ນ 1,16 ເທົ່າ; ໄຂ່ເພີ່ມຂຶ້ນ 1,57 ເທົ່າ; ການຜະລິດອາຫານທະເລຂອງຫວຽດນາມເພີ່ມຂຶ້ນ 1,24 ເທົ່າ.
- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 956 (ເດືອນທັນວາ 2020)
