ເປັນເຈົ້າການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ, ຍູ້ແຮງວຽກງານປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ
ວ.ກ - ກະຊວງຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ ໄດ້ຮັບມອບໝາຍໃຫ້ເປັນຜູ້ອຳນວຍການ ແລະ ສົມທົບກັບບັນດາອົງການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ໃນການກະກຽມໂຄງການ: ເປັນເຈົ້າການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ, ຍູ້ແຮງວຽກງານປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ ເພື່ອຍື່ນຕໍ່ກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ່ 7 ສະໃໝທີ XI. ລຸ່ມນີ້ແມ່ນບາງເນື້ອໃນອັນພື້ນຖານຂອງໂຄງການ.
ຫງວຽນມິງກວາງ ກຳມະການສູນກາງພັກ, ລັດຖະມົນຕີວ່າການກະຊວງຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ
ສະພາບຕົວຈິງຂອງການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ວຽກງານປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດແລະສິ່ງແວດລ້ອມ
ໂດຍຊາບຊືມ ແລະ ປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XI ຂອງພັກ, ໃນເວລາຜ່ານມາ ຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ຂອງບັນດາຂະແໜງການ ຂັ້ນຕ່າງໆ ຂອງອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ ແລະ ຂອງປະຊາຊົນ ໄດ້ມີບາດກ້າວຫັນປ່ຽນຕັ້ງໜ້າກວ່າແຕ່ກ່ອນ. ຫວຽດນາມໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໂດຍໄວໃນ ສັນຍາກອບຂອງສະຫະປະຊາຊາດກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ສົນທິສັນຍາກີໂອໂຕ. ສະຖາບັນ ນະໂຍບາຍກ່ຽວກັບການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ໄດ້ຮັບການສ້າງຂຶ້ນໃນຂັ້ນຕົ້ນ. ໄດ້ປະຕິບັດການເຄື່ອນໄຫວຫຼາຍຢ່າງທີ່ແທດເໝາະກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ, ປ້ອງກັນແລະຫຼີກລ່ຽງໄພທຳມະຊາດ, ຫລຸດຜ່ອນການປ່ອຍອາຍແກ໊ດເຮືອນແກ້ວ. ບົດເລື່ອງການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ນ້ຳທະເລຍຶ່ງຂຶ້ນ ໄດ້ຮັບການຮຽບຮຽງຂຽນອອກ ປັບປຸງໃຫ້ທັນສະໄໝ ແລະ ປະກາດເປັນທາງການ. ບັນດາຂັ້ນ ຂະແໜງການ ອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ ແລະ ປະຊາຊົນ ໄດ້ມີຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບບົດບາດຂອງຊັບພະຍາກອນ, ເອົາໃຈໃສ່ເປັນສຳຄັນເຖິງແຫຼ່ງພະລັງຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ໃນວິວັດການສ້າງສາ ແລະ ພັດທະນາປະເທດ. ລັດໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ນຳໃຊ້ງົບປະມານລົງທຶນໃຫ້ແກ່ວຽກງານປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນ ວຽກງານສືບສວນຢັ້ງເບິ່ງ ຕີລາຄາກຳລັງບົ່ມຊ້ອນ ແລະ ປະລິມານຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ. ດິນປູກຝັງກະສິກຳ ດິນປ່າ ໄດ້ຮັບການປົກປັກຮັກສາໂດຍພື້ນຖານ, ອາໃສສິ່ງດັ່ງກ່າວນັ້ນ ຄວາມປອດໄພດ້ານສະບຽງອາຫານຈຶ່ງໄດ້ຮັກສາຢ່າງໝັ້ນຖ່ຽງ, ຫວຽດນາມໄດ້ກາຍເປັນປະເທດຂາຍສົ່ງນອກ ຜະລິດຕະພັນສິນຄ້າກະສິກຳຫຼາຍຊະນິດ ນຳໜ້າໂລກ. ການປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມຖືກຖືວ່າເປັນບັນຫາເປັນຕາຍ, ເປັນໜຶ່ງໃນສາມເສົາຄ້ຳເພື່ອພັດທະນາປະເທດຢ່າງຍືນຍົງ. ບັນຫາປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອນ ໄດ້ເອົາເຂົ້າໃນຫຼັກສູດການສຶກສາ ບຳລຸງສ້າງຂັ້ນຮຽນຕ່າງໆ, ໄດ້ຮັບການໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ທາງພາຫະນະສື່ມວນຊົນ. ລະບົບນະໂຍບາຍ ກົດໝາຍກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມໄດ້ຮັບການປັບປຸງໃຫ້ສົມບູນແບບເທື່ອລະກ້າວ; ການຈັດຕັ້ງກົງຈັກ ແລະ ແຫຼ່ງກຳລັງຄົນກຳລັງຊັບ ໃຫ້ແກ່ຫານປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມໄດ້ຮັບການເພີ່ມທະວີ. ເງື່ອນໄຂກຳລົງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນໄດ້ຮັບການປົວແປງ, ອັດຕາສ່ວນປະຊາຊົນໄດ້ຮັບສະໜອງນ້ຳສະອາດ ຖືກຕາມຫຼັກອານາໄມ ເພີ່ມຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ລະດັບປົກຄຸມຂອງປ່າໄມ້ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ ບັນລຸ 40%. ແຜນກຳນົດລະບົບບັນດາເຂດພິທັກຮັກສາທຳມະຊາດໄດ້ຮັບການສ້າງຂຶ້ນ. ຈຳນວນ ແລະ ເນື້ອທີ່ປ່າສະຫງວນແຫ່ງຊາດ, ເຂດພິທັກຮັກສາ ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້. ຫຼາຍເຂດພິທັກຮັກສາທຳມະຊາດຖືກຮັບຮອງວ່າເປັນເຂດສະສົມຊີວະວົງສາກົນ, ເປັນມໍລະດົກທຳມະຊາດຂອງອາຊຽນ ຂອງໂລກ.
ແຕ່ວ່າ, ວຽກງານຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ, ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ ພວມຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ສິ່ງທ້າທາຍບໍ່ໜ້ອຍ. ການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດກຳລັງຜັນປ່ຽນຢ່າງໄວກວ່າ ສັບສົນກວ່າທຽບກັບການຄາດຄະເນ. ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຂຸດຄົ້ນ ນຳໃຊ້ຢ່າງສົມເຫດສົມຜົນ ມີປະສິດທິຜົນ ແລະ ຍືນຍົງ. ມົນພິດສິ່ງແວດລ້ອມ ການຫລຸດຜ່ອນຄວາມຫຼາກຫຼາຍດ້ານຊີວະວິທະຍາ ສືບຕໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນເລື້ອຍໆ, ມີເວລາມີບ່ອນໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນເຖິງລະດັບສັນຍານອັນຕະລາຍ, ເປັນຜົນຮ້າຍເຖິງຊີວິດການເປັນຢູ່ ສຸຂະພາບຂອງປະຊາຊົນ ຄຸນນະພາບຂອງເຊື້ອສາຍ, ກີດກັ້ນການພັດທະນາປະເທດຊາດແບບຍືນຍົງ. ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ຂໍ້ບົກພ່ອງເຫຼົ່ນນັ້ນຍ້ອນຫຼາຍສາຍເຫດ ແຕ່ສາຍເຫດອັດຕະວິໄສເປັນຕົ້ນຕໍ.
ກ່ຽວກັບທັດສະນະຊີ້ນຳ
ໃນວິວັດທະນາການແຫ່ງການສ້າງສາ ແລະ ພັດທະນາປະເທດ, ເປັນເຈົ້າການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ຍູ້ແຮງວຽກງານປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ ມີຄວາມໝາຍເປັນຕາຍ; ເປັນໜ້າທີ່ອັນສຳຄັນຂອງທົ່ວທັງລະບົບການເມືອງ; ເປັນພື້ນຖານ, ປະຖົມປັດໃຈໃຫ້ແກ່ການວາງກຳນົດແນວທາງ ນະໂຍບາຍພັດທະນາເສດຖະກິດ - ສັງຄົມ, ຮັບປະກັນການປ້ອງກັນປະເທດ ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ; ເປັນບັນດາປັດໃຈທີ່ຕັດສິນການພັດທະນາແບບຍືນຍົງຂອງປະເທດຊາດ; ເປັນໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບ ແລະ ພັມທະ ຂອງທຸກໆອົງການຈັດຕັ້ງ ບຸກຄົນ ແລະ ປະຊາຄົມ, ໃນນັ້ນລັດຮັກສາບົດບາດເປັນເຈົ້າພາທາງ, ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ ແລະ ການເຂົ້າຮ່ວມ ການຕິດຕາມກວດກາຂອງທົ່ວສັງຄົມ. ປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ ເປັນຈຸດໝາຍ ທັງເປັນໜຶ່ງໃນບັນດາເນື້ອໃນອັນພື້ນຖານຂອງການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ, ມັນຕ້ອງໄດ້ຕິດແນບເຂົ້າໃນຍຸດທະສາດ ແຜນກຳນົດ ແຜນການ ໂຄງການພັດທະນາເສດຖະກິດ - ສັງຄົມຂອງແຕ່ລະຂະແໜງການ ແລະ ແຕ່ລະທ້ອງຖິ່ນ.
ຈຸດໝາຍ ແລະ ວິທີແກ້ໄຂ
ຈຸດໝາຍສັງລວມຮອດປີ 2020, ຫວຽດນາມເປັນເຈົ້າການປັບຕົວໃຫ້ຄ່ອງກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ, ປ້ອງກັນຫຼີກລ່ຽງໄພທຳມະຊາດ, ຫລຸດຜ່ອນຄວາມເຂັ້ມຂອງການປ່ອຍອາຍແກ໊ດເຮືອນແກ້ວ; ມີບາດກ້າວຫັນປ່ຽນໂດຍພື້ນຖານ ໃນການຂຸດຄົ້ນ ນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນທະມະຊາດ ຕາມທິດສົມເຫດສົມຜົນ ມີປະສິດທິຜົນ ແລະ ຍືນຍົງ; ຄອບງຳຈຳກັດລະດັບເພີ່ມມົນພິດສິ່ງແວດລ້ອມ, ການຫລຸດຜ່ອນຄວາມຫຼາກຫຼາຍດ້ານຊີວະວິທະຍາ ເພື່ອແນໃສ່ຮັບປະກັນຄຸນນະພາບຂອງສິ່ງແວດລ້ອມແຫ່ງການດຳລົງຊີວິດ, ຮັກສາຄວາມດຸນດ່ຽງດ້ານນິເວດວິທະຍາ, ຫັນໄປສູ່ພື້ນຖານເສດຖະກິດສີຂຽວ ທີ່ຄ່ອງຕົວກັບສິ່ງແວດລ້ອມ. ຮອດປີ 2050, ຫວຽດນາມກາຍເປັນປະເທດພັດທະນາ ຄ່ອງຕົວກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ; ຂຸດຄົ້ນ ນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນຢ່າງສົມເຫດສົມຜົນ ມີປະສິດທິຜົນ ແລະ ຍືນຍົງ, ຄຸນນະພາບສິ່ງແວດລ້ອມແຫ່ງການດຳລົງຊີວິດ ທຽບເທົ່າກັບລະດັບປັດຈຸບັນ ຂອງບັນດາປະເທດອຸດສາຫະກຳຫາກໍ່ຜົ້ນເດັ່ນຂຶ້ນໃນພາກພື້ນ.
ເພື່ອກຳຈັດແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ຈຸດອ່ອນຂໍ້ບົກພ່ອງ, ຜ່ານຜ່າສິ່ງກີດຂວາງ ທ້າທາຍ ເພື່ອນັບລຸບັນດາຈຸດໝາຍພື້ນຖານດັ່ງກ່າວເທິງນີ້ໄດ້ໂດຍໄວ, ໃນຊຸມປີທີ່ຈະມາເຖິງ ພວກເຮົາຕ້ອງສຸມຄວາມມານະພະຍາຍາມປະຕິບັດບັນດາວິທີແກ້ໄຂຕົ້ນຕໍດັ່ງລຸ່ມນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ເພີ່ມທະວີການຊີ້ນຳນຳພາຂອງບັນດາຄະນະພັກ ອຳນາດການປົກຄອງ; ຍູ້ແຮງວຽກງານໂຄສະນາ ອົບຮົມສຶກສາ ຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້ ສ້າງໃຫ້ມີສະຕິເປັນເຈົ້າການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ, ຕື່ນຕົວນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດຢ່າງປະຢັດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ. ເສີມຂະຫຍາຍ, ແບ່ງງານ, ເຮັດໃຫ້ບັນດາຄະນະພັກ ອຳນາດການປົກຄອງ ເຫັນແຈ້ງເຖິງຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ. ຫັນເປັນຫຼາຍຮູບຫຼາຍແບບການໂຄສະນາອົບຮົມ; ນຳເອົາເນື້ອໃນສຶກສາກ່ຽວກັບການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ, ເພີ່ມບໍລິມາດກ່ຽວກັບສິ່ງແວດລ້ອມໃນໂຄງການບຳລຸງກໍ່ສ້າງ ໃນປຶ້ມຕຳລາຮຽນຂອງລະບົບສຶກສາແຫ່ງຊາດ; ກໍ່ສ້າງຄວາມສາມາດ ຄວາມຊຳນິຊຳນານ ເຜີຍແຜ່ບົດຮຽນປະສົບການປ້ອງກັບ ຫຼີກລ່ຽງໄພທຳມະຊາດ, ປັບຕົວໃຫ້ຄ່ອງກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ, ຮັບປະກັນໃຫ້ປະຊາຊົນທຸກຄົນ ແລະ ທົ່ວສັງຄົມ ຍາມໃດກໍ່ກຽມພ້ອມຮັບມືກັບການກະທົບຕ່າງໆ ຂອງການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ. ຕັດສິນແກ້ໄຂຢ່າງເຂັ້ມງວດຕໍ່ກັບການກະທຳນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດຢ່າງຟຸມເພືອຍ ແລະ ການທຳລາຍສິ່ງແວດລ້ອມ.
ທີສອງ, ເພີ່ມທະວີການຄຸ້ມຄອງລັດກ່ຽວກັບການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ. ສຳຫຼວດກວດຄືນ, ດັດແປງ, ເພີ່ມເຕີມ, ສ້າງໃໝ່ ກົດໝາຍ ແລະ ບັນດາກົດຂໍ້ບັງຄັບໃຕ້ກົດໝາຍ ກ່ຽວກັບບັນດາຂົງເຂດການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ ເພື່ອແນໃສ່ສ້າງສິ່ງແວດລ້ອມນິຕິທຳອັນສະກວກດີ ໃຫ້ແກ່ການປະຕິບັດບັນດາໜ້າທີ່ຈຸດໜັກໃຈກາງ ກ່ຽວກັບການເປັນເຈົ້າການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ຍູ້ແຮງວຽກງານປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ. ສຸມໃສ່ການດັດແປງ ເພີ່ມເຕີມກົດໝາຍວ່າດ້ວຍທີ່ດິນ, ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ, ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ພັດທະນາປ່າໄມ້, ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍສິນໃນນ້ຳ; ກໍ່ສ້າງບັນດາກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມທະເລ, ກ່ຽວກັບອຸຕຸນິຍົມ ອຸທົກກະສາດ, ກ່ຽວກັບການປ້ອງກັນ ຫຼີກລ່ຽງ ຫລຸດຜ່ອນການກະທົບຂອງໄພທຳມະຊາດ... ພ້ອມກັນນັ້ນກໍ່ ສຳຫຼວດກວດຄືນ ດັດແປງ ເພີ່ມເຕີມ ກົດໝາຍ ແລະ ບັນດາກົດຂໍ້ບັງຄັບໃຕ້ກົດໝາຍ ກ່ຽວກັບບັນດາຂົງເຂດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ, ເຊັ່ນການລົງທຶນ ພາສີ ທາງອາຍາ ການບໍລິຫານ ການພົນລະເຮືອນ ການຮ້ອງທຸກ ການຮ້ອງຟ້ອງ... ກຳຈັດດັດແກ້ການຊ້ຳຊ້ອນກັນ ປະທະກັນ.
ທີສາມ, ກໍ່ສ້າງກົນໄກ ນະໂຍບາຍສົ່ງເສີມການຫັນເປັນສັງຄົມ ກ່ຽກັບການເຄື່ອນໄຫວຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ, ເສີມຂະຫຍາຍກວ່າອີກບົດບາດຂອງບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ, ຂອງສັງຄົມ ແລະ ປະຊາຄົມໃນບໍລິເວນຕ່າງໆ. ຄົ້ນຄວ້າແຜນວິທີການປັບປຸງບູລະນະລະບົບກົດໝາຍ ການຈັດຕັ້ງກົງຈັກ ນຳໃຊ້ແຫຼ່ງພະລັງກ່ຽວກັບການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ ຕາມທິດສັງລວມ ແລະ ເປັນເອກະພາບ. ກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງພາລະບົດບາດຄຸ້ມຄອງລັດ ກ່ຽວກັບການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ; ກຳຈັດດັດແກ້ສະພາບການຊ້ຳຊ້ອນກັນທາງດ້ານສິດອຳນາດ ພາລະບົດບາດ ໜ້າທີ່, ແບ່ງງານ ແບ່ງຂັ້ນຢ່າງສົມເຫດສົມຜົນ; ກໍ່ສ້າງກົນໄກຄຸ້ມຄອງສັງລວມ, ສົມທົບລະຫວ່າງຂະແໜງການ ລະຫວ່າງເຂດ. ເປັນເອກະພາບກ່ຽວກັບຫົວຂອດຄຸ້ມຄອງລັດ ຕໍ່ກັບທັງໝົດບັນດາແຫຼ່ງຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດແຫ່ງຊາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາບັນດາພາກສ່ວນຂອງສິ່ງແວດລ້ອມ. ເພິ່ມທະວິບັນດາຂໍ້ກຳນົດການລົງໂທດທາງດ້ານການບໍລິຫານ ທາງອາຍາ ເສດຖະກິດ ແລະ ຍູ້ແຮງວຽກງານຕິດຕາມກວດກາ ກວດການ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ນະໂຍບາຍ ກົດໝາຍ ກົດຂໍ້ບັງຂັບ ມາດຕະຖານ ຂອງລັດໃນຂົງເຂດການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ ໄດ້ປະຕິບັດຢ່າງເຂັ້ມງວດ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນ.
ທີສີ່, ຍູ້ແຮງການຄົ້ນຄວ້າກ່ຽວກັບການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ, ກໍ່ສ້າງຂະແໜງວິທະຍາສາດປາຍແຫຼນຈຳນວນໜຶ່ງໃຫ້ປະກົດຂຶ້ນໂດຍໄວ ເຊັ່ນພະລັງງານທີ່ສ້າງຂຶ້ນຄືນໃໝ່ໄດ້, ປຸງແຕ່ງຄືນໃໝ່ສິ່ງເສດເຫຼືອ, ວັດຖຸອຸປະກອນໃໝ່, ດາລາສາດ,...ກໍ່ສ້າງ ແລະ ປະຕິບັດໂຄງການວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີຈຸດໜັກຂັ້ນລັດ ທີ່ຮັບໃຊ້ໂດຍກົງໃຫ້ແກ່ການປະຕິບັດຈຸດໝາຍ ໜ້າທີ່ຈຸດໜັກໃຈກາງກ່ຽວກັບການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ. ເພີ່ມທະວີການປະຢຸກໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີ ຣີມົດແຊນຊິງ, ເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່ ທັນສະໃໝບົນພື້ນຖານເຕັກໂນໂລຊີສື່ສານ ໃນການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ.
ທີຫ້າ, ເພີ່ມທະວີການລະດົມ ແລະ ຫາຫຼາຍຮູບແບບແຫຼ່ງກຳລັງການເງິນ ເພື່ອໃຊ້ໃຫ້ແກ່ການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ. ສົມທົບລະຫວ່າງການເພີ່ມຄ່າໃຊ້ຈ່າຍງົບປະມານ ກັບການເພີ່ມທະວີ, ການຫັນເປັນຫຼາຍຮູບແບບແຫຼ່ງເງິນລົງທຶນ, ໃຊ້ທຶນບຸລິມະສິດໃຫ້ການກູ້ຢືມ, ຕັ້ງໜ້າລະດົມແຫຼ່ງທຶນຊ່ວຍເຫຼືອລ້າຂອງບັນດາການຈັດຕັ້ງສາກົນ ຂອງລັດຖະບານປະເທດຕ່າງໆ; ຍູ້ແຮງການຮ່ວມມືພາກລັດ-ເອກະຊົນ ແລະ ລະດົມບັນດາແຫຼ່ງພະລັງໃນສັງຄົມ ຮັບປະກັນແຫຼ່ງພະລັງການເງິນ ເພື່ອປະຕິບັດບັນດາໜ້າທີ່ຈຸດໜັກໃຈກາງ ກ່ຽວກັບການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ. ໝູນໃຊ້ບັນດາຫຼັກການພັດທະນາແບບຍືນຍົງຢ່າງໄຫວພິບ ສອດຄ່ອງກັບເງື່ອນໄຂຂອງຫວຽດນາມ. ເພີ່ມທະວີການໝູນໃຊ້ຢ່າງໄຫວພິບບັນດາກົນໄກ, ນະໂຍບາຍສົ່ງເສີມ ຊ່ວຍໜູນ ເຊັ່ນ ໃຫ້ກູ້ຢືມທຶນບຸລິມະສິດ, ຫລຸດຜ່ອນພາສີ, ອຸດໜູນລາຄາ ຕໍ່ກັບການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ.
ທີຫົກ, ເປັນເຈົ້າການຮ່ວມມື ເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ ແລະ ຂະຫຍາຍສາຍພົວພັນຄູ່ຮ່ວມຍຸດທະສາດໃນການປະຕິບັດຈຸດໝາຍສະຫັດສະວັດ, ໃນການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ສິ່ງແວດລ້ອມ; ຍູ້ແຮງການຮ່ວມມື ສົມທົບກັບການຕໍ່ສູ້ໃນບັນດາເວທີປາໄສສາກົນ ເພື່ອປົກປັກຮັກສາບັນດາແຫຼ່ງນ້ຳຂ້າມຊາຍແດນລະຫວ່າງຊາດ; ຫລຸດຜ່ອນການປ່ອຍອາຍແກ໊ດເຮືອນແກ້ວ ແລະ ດຶງດູດບັນດາແຫຼ່ງທຶນຊ່ວຍເຫຼືອສາກົນ ໃຫ້ແກ່ບັນດາຂົງເຂດນີ້; ຊຸກຍູ້ການຮ່ວມມືຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນໃນພາກພື້ນອາຊຽນ, ໃນອະນຸພາກພື້ນແມ່ນ້ຳຂອງ, ໃນເຂດອາຊີຕາເວັນອອກ ແລະ ກັບບັນດາປະເທດໃນເຂດທະເລຕາເວັນອອກ./.
