ຕ້ອງມີຄວາມຕັດສິນໃຈການເມືອງສູງ, ມີແຫຼ່ງພະລັງໃຫຍ່ຫຼວງ ແລະ ປະສານສົມທົບກັນຢ່າງກົມກຽວ ເພື່ອນຳໃຊ້ບັນດາແຫຼ່ງພະລັງຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ*
ທ່ານປະທານປະເທດ ເຈືອງເຕິນຊາງ ເຂົ້າຮ່ວມ ແລະ ກ່າວປາໄສທີ່ກອງປະຊຸມສຸດຍອດວິສາຫະກິດ ເອເປກ 2014 ກ່ຽວກັບ “ເພີ່ມທະວີການເຊື່ອມຕໍ່ພາກພື້ນ: ຄວາມບຸລິມະສິດກ່ຽວກັບການລົງທຶນ, ໂຄງສ້າງພື້ນຖານ ແລະ ນະໂຍບາຍ” (ພາບ: TTXVN)
ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກດີໃຈເປັນຢ່າງຍິ່ງທີ່ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມສຸດຍອດວິສາຫະກິດ APEC (ເອເປກ) ປີນີ້ ພ້ອມກັບພະນະທ່ານແລະເພື່ອນທັງຫຼາຍ. ຂ້າພະເຈົ້າຕີລາຄາສູງຕໍ່ຄວາມພະຍາຍາມຂອງສະພາສົ່ງເສີມການຄ້າສາກົນຈີນ ແລະ ບັນດາວິສາຫະກິດຈີນ ໃນການຈັດຕັ້ງກອງປະຊຸມຄັ້ງນີ້ ຊຶ່ງມີຫົວຂໍ້ແລະເນື້ອໃນສົນທະນາທີ່ແທດເໝາະທີ່ສຸດ. “ເພີ່ມທະວີການເຊື່ອມຕໍ່ພາກພື້ນ: ຄວາມບຸລິມະສິດກ່ຽວກັບການລົງທຶນ, ໂຄງສ້າງພື້ນຖານ ແລະ ນະໂຍບາຍ” ແມ່ນບັນຫາສຳຄັນທີ່ສຸດຕໍ່ກັບອາຊີ - ປາຊີຟິກໃນປັດຈຸບັນ, ແນໃສ່ປຸກຕື່ນຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນຕ່າງໆ, ເປີດປົ່ງບັນດາ “ຈຸດປຶກຕັນ” ຕໍ່ການພັນທະນາ, ຊຸກຍູ້ຄວາມເຕີບໂຕ ແລະ ພັດທະນາແບບຍືນຍົງ.
ກ້າວເຂົ້າສູ່ສະຕະວັດທີ XXI, ການເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງບັນດາລະບົບເສດຖະກິດຢູ່ອາຊີ - ປະຊີຟິກ ພວມຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າກຳລັງຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນໃໝ່ ໃຫຍ່ຫຼວງທີ່ສຸດ.
ບັນດາຜົນສຳເລັດຂອງການຄ້າແລະການລົງທຶນເສລີ ກໍຄືຂອງການຄົບຄ້າສະມາຄົມລະຫວ່າງຜູ້ຄົນນຳກັນໃນ 25 ປີ ແຫ່ງການກໍ່ຕັ້ງແລະຂະຫຍາຍຕົວຂອງເວທີປາໄສ ເອເປກ ໄດ້ສ້າງເປັນພື້ນຖານອັນໜັກແໜ້ນໃຫ້ແກ່ການຮ່ວມມື ແລະ ເຊື່ອມຕໍ່ພາກພື້ນ. ພາກພື້ນອາຊີ - ປາຊີພິກ ສືບຕໍ່ເປັນຈຸດສະຫວ່າງພາທາງການເຕີບໂຕ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດໃນທົ່ວໂລກ. ໃນສະພາບເສດຖະກິດໂລກກຳລັງຟື້ນຕົວຊ້າຄືປັດຈຸບັນ, ນີ້ແມ່ນຜົນງານທີ່ໜ້າສົ່ງເສີມທີ່ສຸດ.
ເມື່ອ ເອເປກ ຫາກໍກຳເນີດຂຶ້ນ, ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດຄາດຫວັງໄດ້ວ່າ ຍອດມູນຄ່າສິນຄ້າແລກປ່ຽນຂອງທົ່ວພາກພື້ນອາດຈະຂຶ້ນເຖິງກວ່າ 20.000 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດຕໍ່ປີ ຄືປັດຈຸບັນ, ໃນນັ້ນ ເກືອບ 70% ແມ່ນການຄ້າພາຍໃນພາກພື້ນ, ຈຳນວນທຶນທີ່ລົງເຂົ້າໃນ ເອເປກ ກວມກວ່າ 50% ຈຳນວນທຶນທີ່ລົງທັງໝົດໃນທົ່ວໂລກ ແລະ ນັກທ່ອງທ່ຽວທີ່ມາທ່ອງທ່ຽວໃນພາກພື້ນນີ້ແຕ່ລະປີກໍ່ເປັນຈຳນວນຮ້ອຍລ້ານຄົນ.
ເອເປກ ຍາມໃດກໍ່ນຳໜ້າ ແລະ ມີວິໄສທັດກວ້າງໄກ ຊຶ່ງພົ້ນເດັ່ນແມ່ນ “ບັນດາຈຸດໝາຍ ໂບກອຣ” ປີ 1994, ຄວາມຄິດລິເລີ່ມກ່ຽວກັບການເຊື່ອມຕໍ່ພວງພະນັງລຳລຽງສະໜອງປີ 2009, ຂອບການເຊື່ອມຕໍ່ ເອເປກ ປີ 2013...
ພວກເຮົາພວມມີໂອກາດອັນໃຫຍ່ຫຼວງຫຼາຍຢ່າງ ໂດຍອາໄສບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີຮຸ້ນໃໝ່ ທີ່ມີຂະໜາດກວ້າງໃຫຍ່ກວ່າ ແລະ ບັນທັດຖານສູງກວ່າແຕ່ກ່ອນ. ໃນເວລາຕໍ່ໜ້າ, ຈະມີປະຊາຄົມອາຊຽນ, ຂອບການຮ່ວມມືຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຮອບດ້ານໃນພາກພື້ນ (RCEP), ສັນຍາວ່າດ້ວຍຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ (TPP), ບັນດານການເຊື່ອມຕໍ່ອາຊີຕາເວັນອອກສຽງເໜືອ, ສຳພັນທະພາບປາຊີຟິກ... ໃນເວລາພຽງບໍ່ເຖິງທົດສະວັດ, ຄວາມຄິດກ່ຽວກັບເຂດການຄ້າເສລີ ອາຊີ - ປາຊີຟິກ (FTAAP) ໄດ້ກາຍເປັນຈຸດໝາຍລວມ ພ້ອມດ້ວຍລຳດັບດຳເນີນການຜັນຂະຫຍາຍອັນລະອຽດ.
ແຕ່ວ່າ, ພ້ອມກັນກັບການຫັນປ່ຽນຢ່າງພື້ນຖານຂອງຮາກຖານເສດຖະກິດໂລກ ໃນຂະບວນການໂລກາພິວັດ ແລະ ຕິດຈອດກັນແໜ້ນກວ່າແຕ່ກ່ອນນັ້ນ ການເຊື່ອມຕໍ່ພາກພື້ນກໍ່ພວມຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍໃໝ່. ການເຊື່ອມຕໍ່ໃນສະຕະວັດທີ XXI ແມ່ນການເຊື່ອມຕໍ່ຮອບດ້ານ ກວ້າງຂວາງເລິກເຊິ່ງ ກ່ຽວກັບທັງສາມດ້ານ: ລະບຽບກົດໝາຍ, ໂຄງສ້າງພື້ນຖານ ແລະ ຜູ້ຄົນ. ການເຊື່ອມຕໍ່ແມ່ນຕ້ອງແນໃສ່ຈຸດໝາຍການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ ຊຶ່ງໃນນັ້ນມະນຸດເປັນເຈົ້າພາບ ແລະ ຈຸດໜັກໃຈກາງ.
ໃນໄລຍະຕໍ່ໜ້າ, ການເຊື່ອມຕໍ່ໂຄງສ້າງພື້ນຖານຄວນໄດ້ຮັບບຸລິມະສິດກ່ອນອື່ນໝົດ. ໃນເວລາທີ່ເສດຖະກິດຂອງພວກເຮົາພວມຢູ່ໃນໄລຍະແຫ່ງການຫັນປ່ຽນ, ການພັດທະນາ ແລະ ເຊື່ອມຕໍ່ໂຄງສ້າງພື້ນຖານພັດຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການແຫຼ່ງການເງິນຫຼາຍທີ່ສຸດ. ແຕ່ນີ້ຮອດປີ 2020, ທະວີບອາຊີຕ້ອງການເງິນປະມານ 8.000 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ ເພື່ອລົງທຶນກໍ່ສ້າງໂຄງສ້າງພື້ນຖານ.
ດັ່ງນັ້ນ, ບັນຫາໃຫຍ່ສຳລັບພວກເຮົາແມ່ນຕ້ອງມີຄວາມຕັດສິນໃຈການເມືອງລວມສູງ, ຕ້ອງມີແຫຼ່ງພະລັງໃຫຍ່ຫຼວງທີ່ສຸດ, ຕ້ອງປະສານສົມທົບຢ່າງກົມກຽວ ຈຶ່ງສາມາດນຳໃຊ້ບັນດາແຫຼ່ງພະລັງຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ. ພິເສດແມ່ນຕ້ອງມີວິທີສອດຄ່ອງເໝາະສົມໃນການລະດົມທຶນ, ມີກົນໄກຜັນຂະຫຍາຍທີ່ໂປ່ງໄສ ແລະ ເພື່ອຈຸດໝາຍການພັດທະນາ...
ຢູ່ພາກພື້ນອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້, ອາຊຽນຍາມໃດກໍ່ນຳໜ້າໃນການສະເໜີແນວຄິດລິເລີ່ມ ແລະ ຊຸກຍູ້ການຄ້າເສລີ ການລົງທຶນແລະເຊື່ອມຕໍ່, ຢືນຢັນບົດບາດເປັນແກນກາງໃນການສຳພັນທະພາບ ແລະ ເຊື່ອມຕໍ່ຢູ່ອາຊີ - ປາຊີຟິກ. ແຕ່ປີ 1992, ອາຊຽນໄດ້ສະເໜີໃຫ້ສ້າງຕັ້ງເຂດການຄ້າເສລີ, ປີ 2003 ໄດ້ຕົກລົງກ້າວໄປເຖິງປະຊາຄົມເສດຖະກິດອາຊຽນ ແລະ ປີ 2010 ໄດ້ຜ່ານແຜນແມ່ບົດສັງລວມກ່ຽວກັບການເຊື່ອມຕໍ່.
ອາຊຽນໄດ້ປະກອບສ່ວນອັນຕັ້ງໜ້າ, ສະເໜີຂໍ້ຄິດລິເລີ່ມຕ່າງໆຫຼາຍຢ່າງເພື່ອຊຸກຍູ້ການສຳພັນທະພາບ ແລະ ເຊື່ອມຕໍ່ຂອງເອເປກ. ເປັນຕົ້ນແມ່ນ “ບັນດາຈຸດໝາຍ ໂບກອຣ” ປີ 1994, ຄວາມຄິດສ້າງຕັ້ງ “ເຂດການຄ້າເສລີອາຊີ - ປາຊີຟິກ” ຢູ່ຮ່າໂນ້ຍປີ 2006, ຄວາມຄິດລິເລີ່ມ “ການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ ແລະ ເຊື່ອມຕໍ່ພາກພື້ນ” ຢູ່ສິງກະໂປປີ 2009, “ຂອບການເຊື່ອມຕໍ່ເອເປກ” ແລະ “ແຜນການຍາວນານຂອງເອເປກ ກ່ຽວກັບການພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານ ແລະ ການລົງທຶນ” ທີ່ຖືກຮັບຮອງຢູ່ນະຄອນບາລີ (ອິນໂດເນເຊຍ) ປີ 2013.
ເວລາແຕ່ນີ້ຮອດປີ 2020 ແມ່ນໄລຍະແຫ່ງການພັດທະນາໃໝ່ ແລະ ຂະຫຍັນຂັນເຄື່ອນຂອງອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້. ປະຊາຄົມອາຊຽນເປັນຮູບເປັນຮ່າງຂຶ້ນ, ສ້າງເປັນຕະຫຼາດຮ່ວມ, ເທສະເສດຖະກິດທີ່ເປັນເອກະພາບຂອງທົ່ວທັງພາກພື້ນ. ສ່ວນຫຼາຍຄຳໝັ້ນສັນຍາກ່ຽວກັບການຫັນການຄ້າ ການລົງທຶນ ແລະ ການບໍການເປັນເສລີ ຢູ່ໃນສັນຍາວ່າດ້ວຍເຂດການຄ້າເສລີ ລະຫວ່າງອາຊຽນກັບບັນດາຄູ່ຮ່ວມ ຈະໄດ້ສຳເລັດ. ພິເສດ, ບັນດາວິສາຫະກິດຈະມີໂອກາດດີຫຼາຍຢ່າງ ຍ້ອນຄວາມສາມາດສຳເລັດການເຈລະຈາສັນຍາ RCEP, ເປີດກວ້າງ ແລະ ຍົກລະດັບສັນຍາວ່າດ້ວຍເຂດການຄ້າເສລີ ລະຫວ່າງອາຊຽນ ກັບຈີນ, ຍີ່ປຸ່ນ ແລະ ອິນເດຍ.
ດ້ວຍຖານະເປັນເຈົ້າພາບຂອງການຮ່ວມມືດ້ານເສດຖະກິດ ການຄ້າ ການລົງທຶນ, ພວດເພື່ອນມີບົດບາດທີ່ບໍ່ອາດຈະຂາດໄດ້ໃນການຜັນຂະຫຍາຍ ຍາດແຍ່ງໂອກາດດີຕ່າງໆ ກໍຄືແກ້ໄຂບັນດາສິ່ງທ້າທາຍທີ່ວາງອອກມາຕໍ່ກັບການເຊື່ອມຕໍ່ພາກພື້ນ. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍສະເໜີໃຫ້ພວກເພື່ອນສືບຕໍ່ພ້ອມກັນຜັນຂະຫຍາຍວຽກງານຕ່າງໆລຸ່ມນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ພ້ອມກັນປະຕິບັດຂອບການ ແລະ ລຳດັບດຳເນີນການເຊື່ອມຕໍ່ ເອເປກ ທີ່ໄດ້ຕົກລົງກັນຢູ່ໃນກອງປະຊຸມສຸດຍອດທີ່ບາລີ ແລະ ປັກກິ່ງ, ພິເສດແມ່ນການລະດົມທຶນເພື່ອລົງທຶນ ໂດຍຜ່ານຕົວແບບການພົວພັນຄູ່ຮ່ວມພາກລັດ - ເອກະຊົນ (PPP). ດຽວນີ້ໄດ້ເຖິງເວລາແລ້ວທີ່ພວກເຮົາຄວນຊັ່ງຊາການສ້າງຕັ້ງກົນໄກສົນທະນາ ຮ່ວມມືເຊື່ອມຕໍ່ກັນ ຂອງບັນດາວິສາຫະກິດ ເອເປກ ເພື່ອເພີ່ມທະວີການປະສານສົມທົບກັບລະບົບເສດຖະກິດຂອງບັນດາປະເທດສະມາຊິກ.
ທີສອງ, ເພື່ອຍົກສູງປະສິດທິຜົນການເຊື່ອມຕໍ່ພາກພື້ນ, ພວກຂ້າພະເຈົ້າຄອງຄອຍພວກເພື່ອນມາລົງທຶນ ສືບຕໍ່ຊ່ວຍເຫຼືອເຕັກນິກ, ຍົກສູງຄວາມສາມາດເຊື່ອມຕໍ່ເສດຖະກິດ ໃຫ້ບັນດາປະເທດສະມາຊິກທີ່ກຳລັງພັດທະນາ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນໃນການອົບຮົມສຶກສາ ກໍ່ສ້າງແຫຼ່ງບຸກຄະລາກອນ ແລະ ການຮັບມືກັບບັນດາສິ່ງທ້າທາຍທົ່ວໂລກ ເຊັ່ນການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ, ໄພທຳມະຊາດ ຊຶ່ງເປັນສິ່ງທ້າຍໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນສະຕະວັດທີ XXI.
ທີສາມ, ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອແກ່ບັນດາປະເທດສະມາຊິກ ອາຊຽນ ໃນການຜັນຂະຫຍາຍແຜນແມ່ບົດສັງລວມກ່ຽວກັບການເຊື່ອມຕໍ່, ໃນນັ້ນ ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງບັນດາໂຄງການກ່ຽວກັບໂຄງສ້າງພື້ນຖານ ເພື່ອແນໃສ່ຫຍໍ້ສັ້ນຄວາມແຕກໂຕນກັນດ້ານການພັດທະນາ, ບັນດາໂຄງການອະນຸພາກພື້ນ ເປັນຕົ້ນແມ່ນ ອາຊຽນໃນທະວີບ ແລະ ອະນຸພາກພື້ນແມ່ນ້ຳຂອງ...
ສຳລັບຫວຽດນາມ, ການເຊື່ອມຕໍ່ພາກພື້ນແມ່ນເນື້ອໃນຕົ້ນຕໍຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ຢ່າງກວ້າງຂວາງເລິກເຊິ່ງ ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນຢ່າງຮອບດ້ານ, ແລະຜັນຂະຫຍາຍການເຊື່ອນຕໍ່ຕິດຈອດຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກັບການຈັດວາງໂຄງປະກອບລະບົບເສດຖະກິດຄືນໃໝ່. ຫວຽດນາມຫວັງວ່າພວກເພື່ອນຈະສືບຕໍ່ກ້າວເດີນນຳພວກເຮົາ ແລະ ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອໃນການຂະຫຍາຍໂຄງສ້າງພື້ນຖານ, ພິເສດແມ່ນກ່ຽວກັບແຫຼ່ງທຶນ ເຕັກໂນໂລຢີ ແລະ ຍົກສູງກຳລັງຄວາມສາມາດ.
ຄວາມບຸລິມະສິດຂອງຫວຽດນາມໃນປັດຈຸບັນແມ່ນ ກໍ່ສ້າງບັນດາແລວເສດຖະກິດຕາເວັນອອກ - ຕາເວັນຕົກ ຂອງອະນຸພາກພື້ນແມ່ນ້ຳຂອງເປີດກວ້າງ ແລະ ເຂດສາມຫຼ່ຽນພັດທະນາ ກຳປູເຈຍ-ລາວ-ຫວຽດນາມ, ແລວເສດຖະກິດທາງທິດໃຕ້ ແລະ ແລວເສດຖະກິດເໜືອ-ໃຕ້, ໂຄງສ້າງພື້ນຖານ ຂອງທ່າເຮືອທະເລ, ຂອງເຂດທ່ອງທ່ຽວ ສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວ, ຂອງບັນດາເຂດເສດຖະກິດ ເຂດອຸດສາຫະກຳ ແລະ ເຂດເສດຖະກິດດ່ານຊາຍແດນ...
ການທີ່ພວກເພື່ອນສືບຕໍ່ກ້າວເດີນນຳຫວຽດນາມ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຫວຽດນາມປະກອບສ່ວນຢ່າງມີປະສິດທິຜົນເຂົ້າໃນການເຊື່ອມຕໍ່ເອເປກ ກໍ່ຄືເພື່ອສຳເລັດໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບເປັນປະເທດເຈົ້າພາບຂອງປີ ເອເປກ 2017.
ຂ້າພະເຈົ້າຕີລາຄາສູງຕໍ່ບັນດາຄວາມຄິດເຫັນອັນເລິກເຊິ່ງທີ່ສຸດ ທີ່ທ່ານຜູ້ມີກຽດແລະພວກເພື່ອນໄດ້ແບ່ງປັນໃຫ້. ນັ້ນແມ່ນພື້ນຖານອັນສຳຄັນເພື່ອໃຫ້ພວກເຮົາພ້ອມກັນເພີ່ມທະວີການເຊື່ອມຕໍ່ພາກພື້ນໃນເວລາຕໍ່ໜ້າ.
ອາຊີ - ປາຊີຟິກ ພວມຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງໄວວາຍິ່ງກວ່າເວລາໃດໝົດ, ສ້າງໃຫ້ມີບັນດາກຳລັງບົ່ມຊ້ອນທີ່ໃໝ່ອ່ຽມ ໃຫ້ແກ່ການເຊື່ອມຕໍ່ພາກພື້ນ. ຖ້າຫາກການຫັນເປັນເສລີໄດ້ເປີດຊ່ອງທາງໃຫ້ແກ່ໂອກາດດີ, ກະໂຕການເຊື່ອມຕໍ່ຈະເປັນປັດໄຈຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາເຂົ້າເຖິງໂອກາດເຫຼົ່ານັ້ນ ເພື່ອລົດຜ່ອນຄ່າໃຊ້ຈ່າຍ, ເພີ່ມຄວາມສາມາດສວຍໃຊ້ໂອກາດຢ່າງສຸດຂີດ.
ພວກເພື່ອນພວມຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນໃນການທຸລະກິດ ແລະ ລົງທຶນທີ່ໃໝ່ອ່ຽມຢູ່ ອາຊີ - ປາຊີຟິກ ເວົ້າລວມ ແລະ ຢູ່ພາກພື້ນອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ ແລະ ຫວຽດນາມເວົ້າໂດຍສະເພາະ. ປະເທດຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້າເປັນສະມາຊິກທີ່ຕັ້ງໜ້າຂອງ ເອເປກ ແລະ ປະຊາຄົມອາຊຽນ. ຫວຽດນາມເປັນຂົວຕໍ່ທີ່ເຊື່ອມຈອດລະຫວ່າງບັນດາລະບົບເສດຖະກິດ ອາຊຽນໃນທະວີບ ກັບອາຊຽນໃນເກາະທະເລ ໃນເທສະເສດຖະກິດທີ່ເປັນເອກະພາບ.
ດ້ວຍການຜັນຂະຫຍາຍ ແລະ ສຳເລັດສັນຍາການຄ້າເສດລີ 15 ສະບັບ ໃນໄລຍະຮອດປີ 2020, ຫວຽດນາມຈະກາຍເປັນຕ່ອງໂສ້ສຳຄັນ ໃນເຄືອຂ່າຍອັນກວ້າງໃຫຍ່ຂອງ 56 ລະບົບເສດຖະກິດ, ໃນນັ້ນມີ 18 ປະເທດສະມາຊິກຂອງ ເອເປກ ແລະ ເກືອບທັງໝົດທຸກໃຈກາງເສດຖະກິດໂລກ./.
ໂດຍ: ເຈືອງເຕິນຊາງ
ກຳມະການກົມການເມືອງສູນກາງພັກ,
ປະທານປະເທດແຫ່ງ ສສ. ຫວຽດນາມ
----------------------------------
* ຫົວຂໍ້ໂດຍວາລະສານກອມມູນິດເປັນຜູ້ແຕ່ງ
