ວາລະສານ ກອມມູນິດ

ອົງການທິດສະດີແລະການເມືອງ ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງ ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ

ຜົນກະທົບຂອງສັນຍາການຄ້າເສລີ ທີ່ມີຕໍ່ເສດຖະກິດຫວຽດນາມ

08:34, 13-12-2015

ວກ.ອອນໄລ - ພາລະກິດການປ່ຽນແປງໃໝ່ ໂດຍພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ລິເລີ່ມ ແລະ ນຳພາ ໄດ້ສ້າງສີສັນສົດໃສ ໃນແຜ່ນພາບ ເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຂອງປະເທດ. ມາຮອດປີນີ້, ຫວຽດນາມໄດ້ສ້າງຕັ້ງສາຍພົວພັນການຄ້າ ກັບຫຼາຍກວ່າ 200 ປະເທດ ແລະ ອານາເຂດ, ເຊິ່ງຖືກຖືວ່າ ເປັນປະເທດໜຶ່ງໃນກຸ່ມອາຊຽນ ທີ່ມີເສດຖະກິດຫັນສູ່ການສົ່ງນອກ ຢ່າງແຂງແຮງ. ໃນວິວັດທະນາການນີ້ ມີການກະທົບຂອງບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີ ທີ່ໄດ້ລົງນາມ.

ສະພາບການລວມ ແລະ ບັນດາບັນຫາທີ່ວາງອອກມາ

ການປັບປຸງບູລະນະລະບົບກົດໝາຍ, ນະໂຍບາຍ ໄດ້ປະກອບສ່ວນປັບປຸງສິ່ງແວດລ້ອມແຫ່ງການລົງທຶນ, ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມາດ ຄວາມຈັບໃຈຂອງຫວຽດນາມ ໃນການດຶງດູດເອົາທຶນທີ່ລົງທຶນໂດຍກົງຂອງຕ່າງປະເທດ (FDI) ແລະ ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຫຼາຍພໍຄວມ ຈາກການເພີ່ມການສົ່ງນອກຜະລິດຕະພັນຂອງຂົງເຂດ FDI, ປະກອບສ່ວນອັນສຳຄັນເຂົ້າໃນ ຈີດີພີ ແລະ ໃນຍອດມູນຄ່າສິນຄ້າສົ່ງນອກ (65%). ແຫຼ່ງເງິນຕາຂອງຊາວຫວຽດນາມຢູ່ຕ່າງປະເທດ ຝາກມາໃນປະເທດກໍນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນ; ປີ 2013, ຫວຽດນາມໄດ້ຮັບຫຼາຍກວ່າ 8 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ, ປີ 2014 ເປັນປະເທດທີ່ຢູ່ໃນອັນດັບທີເກົ້າໃນໂລກ ແລະ ອັນດັບທີສອງໃນອາຊຽນ (ຖັດຈາກ ຟິລິບປິນ) ກ່ຽວກັບການຮັບເງິນຕາຂອງພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດຝາກມາຈາກຕ່າງປະເທດ ດ້ວນຈຳນວນເງິນ 11 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ.

ການເປີດຄວາມເສລີພາບ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ ໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງຕັ້ງໜ້າ ເຖິງການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ. ດ້ວຍມູນຄ່າການຄ້າສົ່ງນອກ-ນຳເຂົ້າຫຼາຍກວ່າ ຈີດີພີ ທົບ 1,5 ເທົ່າໃນຊຸມປີທີ່ຜ່ານມາມໍ່ນີ້, ຫວຽດນາມຖືກຖືວ່າເປັນປະເທດທີ່ມີລະບົບເສດຖະກິດ “ເປີດປະຕູ” ກວ້າງພໍຄວນ. ດ້ວຍການເຊັນສັນຍາການຄ້າສອງຝ່າຍ ກັບສະຫະລັດອາເມຣິກາ (BTA) ໃນເດືອນກໍລະກົດ 2000, ພວກເຮົາໄດ້ໃຫ້ຄຳໝັ້ນສັນຍາຈະເຄື່ອນໄຫວຕາມນິຕິກຳສາກົນ, ສະເໝີພາບ, ລົບລ້າງຄວາມຈຳແນກປະພຶດ ລະຫວ່າງສິນຄ້າ ການລົງທຶນຂອງປະເທດ ແລະ ຂອງຕ່າງປະເທດ, ຮັບຮອງເປີດປະຕູໃຫ້ຂະແໜງການຕ່າງໆເຊັ່ນ ໂທລະຄົມມະນາຄົມ, ການເງິນ ເຊິ່ງກ່ອນໜ້ານີ້ຖືກຄຸມໄວ້ເພື່ອ “ຄວາມສະຫງົບແຫ່ງຊາດ”.

ປີ 2007, ດ້ວຍການເຂົ້າເປັນສະມາຊິກຂອງອົງການການຄ້າໂລກ (WTO), ພວກເຮົາໄດ້ກ້າວຕື່ມອີກບາດກ້າວອັນຍາວໄກໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ. ເສດຖະກິດຫວຽດນາມຖືກຖືຄືກັບ “ກ່ຳປັ່ນອອກສູ່ມະຫາສະໝຸດ”. ແຮງໜີບຈາກການປະຕິຮູບ ໄດ້ຊຸກຍູ້ໃຫ້ຫວຽດນາມປ່ຽນແປງລະບຽບກົດໝາຍຫຼາຍທີ່ສຸດ ກ່ຽວກັບສຸລະກາກອນ, ພາສີ, ການລົງທຶນ, ວິສາຫະກິດ... ນີ້ແມ່ນຈຸດສະຫວ່າງທີ່ໄດ້ຮັບການຕີລາຄາສູງຂອງນັກລົງທຶນຕ່າງປະເທດ.

ຄຽງຄູ່ກັນກັບບັນດາຜົນງານທີ່ບັນລຸໄດ້, ທົບທວນຄືນເສັ້ນທາງທີ່ໄດ້ຜ່ານມາກໍ່ເຫັນໄດ້ວ່າ ວິວັດການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດເຂົ້າກັບສາກົນນັ້ນ ຍັງບໍ່ທັນສ້າງໃຫ້ມີຜົນກະທົບຢ່າງຕັ້ງໜ້າ ທີ່ມີລັກສະນະຍາວນານແທ້ເທື່ອ. ຄວາມສາມາດຄ່ອງຕົວກັບເສດຖະກິດຕະຫຼາດ ແລະ ເປັນເຈົ້າການສວຍໃຊ້ໂອກາດຂອງພວດເຮົາຍັງອອ່ນຫຼາຍ. ລັກສະນະຕັ້ງໜ້າ, ເປັນເຈົ້າການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດສາກົນຍັງບໍ່ທັນສູງ, ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຍັງຖືກຈຳກັດຫຼາຍ. ຫວຽດນາມພຽງແຕ່ສວຍໃຊ້ໄດ້ຜົນປະໂຫຍດນິ້ງທີ່ມີລັກສະນະສັ້ນເທົ່ານັ້ນ, ຍັງບໍ່ທັນສວຍໃຊ້ໄດ້ ບັນດາຜົນປະໂຫຍດເໜັງຕີງ ທີ່ມີລັກສະນະຍາວນານ, ພິເສດແມ່ນໃນການສ້າງກຳລັງໝູນໃຫ້ແກ່ການປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ປະດິດສ້າງ, ເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງພາຍໃນຢ່າງສຸດຂີດ ເພື່ອຍືດເອົາບັນດາທີ່ຕັ້ງທີ່ມີຄຸນຄ່າເພີ່ມສູງກວ່າ ໃນພວງພະນັງຄຸນຄ່າທົ່ວໂລກ. ຜົນປະໂຫຍດແຫ່ງຊາດຕ່າງໆທີ່ເກັບມາໄດ້ຈາກວິວັດທະນາການແຫ່ງການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດໂລກ ຍັງບໍ່ສົມຄູ່ກັບຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນ, ກັບຖານະທີ່ຕັ້ງພູມສາດ-ເສດຖະກິດ, ພູມສາດ-ການເມືອງ ຂອງປະເທດ...

ສັນຍາການຄ້າເສລີ ແລະ ຜົນກະທົບຕ່າງໆຕໍ່ເສດຖະກິດຫວຽດນາມ

ດ້ານຕັ້ງໜ້າ, ຄວາມສະດວກ

ຫັນຄືນເບິ່ງເສັ້ນທາງທີ່ຜ່ານມາ, ອາດຈະເຫັນມີ ສັນຍາການຄ້າເສລີ (FTA) ຮຸ່ນຕ່າງໆ 3 ຮຸ່ນຕໍ່ເນືອງກັນ ໃນວິວັດທະນາການແຫ່ງການໂລກາພິວັດ, ພູມິພາກພິວັດ. ຄິດຮອດທ້າຍປີ 2013, ຫວຽດນາມໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນ 8 FTA, ໃນນັ້ນມີ 6 FTA ພາກພື້ນ (ອາຊຽນ, ອາຊຽນ-ຈີນ, ອາຊຽນ-ສາທາລະນະລັດເກົາຫຼີ, ອາຊຽນ-ຍີ່ປຸ່ນ, ອາຊຽນ-ອົດສະຕຣາລີ-ນູແວນເຊລັງ, ອາຊຽນ-ອິນເດຍ) ແລະ 2 FTA ສອງຝ່າຍ (ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຫວຽດນາມ-ຍີ່ປຸ່ນ (VJEPA) ແລະ ສັນຍາການຄ້າເສລີຫວຽດນາມ - ຊີເລ) ດ້ວຍຂະໜາດ ແລະ ລະດັບເປີດເສລີພາບທີ່ຕ່າງກັນ. ລະດັບຄວາມຕົກລົງເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິສາກົນ ໄດ້ຫັນປ່ຽນເທື່ອລະກ້າວ ຈາກຕ່ຳຂຶ້ນສູງ, ຈາກແຄບອອກເປັນກວ້າງ, ສອດຄ່ອງກັບທ່າອຽງແຫ່ງການພັດທະນາຂອງເສດຖະກິດພາກພື້ນ ແລະ ເສດຖະກິດໂລກ.

ພ້ອມກັນກັບ 8 ສັນຍາການຄ້າເສລີແບບດັ້ງເດີມ, ນອກຈາກສັນຍາການຄ້າເສລີ ລະຫວ່າງ ຫວຽດນາມ-ສາທາລະນະລັດເກົາຫຼີ (VKFTA), ລະຫວ່າງຫວຽດນາມ-ສະຫະພັນເສດຖະກິດອາຊີ-ເອີຣົບ (EEU) ທີ່ຫາກໍ່ໄດ້ລົງນາມ ແລະ ການເຂົ້າຮ່ວມປະຊາຄົມເສດຖະກິດອາຊຽນ (AEC) ໃນເດືອນທັນວາ 2015, ຍັງອາດຈະເວົ້າເຖິງເຫດການພິເສດໜຶ່ງອີກຄື ຫວຽດນາມໄດ້ສຳເລັດສິ້ນສຸດການເຈລະຈາ ສັນຍາການຄ້າເສລີຮຸ່ນໃໝ່ ກັບສະຫະພັນເອີຣົບ (EVFTA) ແລະ ເຫດການທີ່ເປັນແງ່ຫວັງດີທີ່ສຸດຄື ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ (TPP).

ບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີຮຸ່ນໃໝ່ ມີຂອບເຂດກວ້າງກວ່າ, ເນື້ອໃນກວ້າງຂວາງເລິກເຊິ່ງກວມທັງຄຳໝັ້ນສັນຍາກ່ຽວກັບການຄ້າ ການບໍລິການ ແລະ ພາກສ່ວນໜຶ່ງຂອງການລົງທຶນ, ກ່າວເຖິງລະບຽບກົດໝາຍ ນິຕິທຳໃນບັນດາຂົງເຂດສິ່ງແວດລ້ອມ, ແຮງງານ, ວິສາຫະກິດພາກລັດ, ກຳມະສິດພູມປັນຍາ, ການຈັດຊື້ຈັດຈ້າງພາກລັດ... ແລະນັບທັງຂໍ້ກຳນົດຕ່າງໆ “ນອກເສດຖະກິດ” ຫຼື “ເສດຖະສາດການເມືອງ”. ເມື່ອບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີມີຄວາມສັດສິດ ມັນຈະສົ່ງຜົນກະທົບແຮງທີ່ສຸດ ຕໍ່ລະບຽບກົດໝາຍຂອງບັນດາຝ່າຍທີ່ກ່ຽວ. ເຂົ້າຮ່ວມໃນບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີ ຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາມີໂອກາດຈັດວາງໂຄງປະກອບການສົ່ງນອກ ນຳເຂົ້າໃຫ້ສົດໃສເໝາະສົມກວ່າເກົ່າ, ຫຼີກລ່ຽງບໍ່ໃຫ້ຖືກຂຶ້ນກັບຕະຫຼາດໃດໜຶ່ງເກີນຄວນ. ການຄ້າສອງສົ້ນ ລະຫວ່າງຫວຽດນາມແລະບັນດາຄູ່ຮ່ວມ ຈະເພີ່ມຂຶ້ນຫຼາຍພາຍຫຼັງມີບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີ. ແຕ່ວ່າ, ບັນຫານີ້ຈະໄດ້ສະແດງອອກຢ່າງຈະແຈ້ງ ໃນການພົວພັນສັນຍາການຄ້າເສລີ ກັບບັນດາຄູ່ຮ່ວມທີ່ມີໂຄງປະກອບການສົ່ງນອອກ ນຳເຂົ້າທີ່ມີລັກສະນະເພີ່ມເຕີມ ເຊັ່ນຍີ່ປຸ່ນ ອົດສະຕຣາລີ ນູແວນເຊລັງ ສ.ເກົາຫຼີ. ຕໍ່ກັບບັນດາຄູ່ຮ່ວມອື່ນ (ບັນດາປະເທດອາຊຽນ, ຈີນ, ອິນເດຍ) ລັກສະນະເພີ່ມເຕີມຕ່ຳ, ນັ້ນແມ່ນບໍ່ເວົ້າເຖິງລັກສະນະແຂ່ງຂັນກັນ, ພິເສດແມ່ນກັບຈີນ. ໂດຍອາໄສສັນຍາການຄ້າເສລີຕ່າງໆຫຼາຍສະບັບ, ການສົ່ງນອກຂອງຫວຽດນາມຈະເພີ່ມຂຶ້ນ ແຕ່ວິສາຫະກິດຫວຽດນາມກໍຈະປະເຊີນໜ້າກັບການຖືກຟ້ອງ ກ່ຽວກັບການຂາຍທຸ່ມຕະຫຼາດ ແລະ ການອຸດໜູນວິສາຫະກິດ.

ດ້ວຍສັນຍາການຄ້າເສລີລະຫວ່າງ ຫວຽດນາມ - ສ.ເກົາຫຼີ, ການພົວພັນລົງທຶນ ການຄ້າ ການທ່ອງທ່ຽວ ລະຫວ່າງຫວຽດນາມ ແລະ ສ.ເກົາຫຼີ ຈະໄດ້ປັບປຸງໃຫ້ດີຍິ່ງຂຶ້ນ. ສັນຍາການຄ້າເສລີ ລະຫວ່າງຫວຽດນາມ - ສ.ເກົາຫຼີ ເປີດໂອກາດໃໝ່ໃຫ້ແກ່ການດຶງດູດແຫຼ່ງທຶນອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງ ສ.ເກົາຫຼີ ມາລົງທຶນເຂົ້າຫວຽດນາມ, ພິເສດແມ່ນແຫຼ່ງທຶນທີ່ລົງເຂົ້າໃນຂົງເຂດຕ່າງໆ ເຊັ່ນອຸດສາຫະກຳສະໜັບສະໜູນ, ອຸດສາປະກຳເອເລັກໂຕຣນິກ, ອຸດສາປະກຳປຸງແຕ່ງກະເສດຕະພັນ... ພິເສດ, ຫວຽດນາມເປັນຄູ່ຮ່ວມສັນຍາການຄ້າເສລີທຳອິດທີ່ໄດ້ ສ.ເກົາຫຼີ ເປີດປະຕູຕະຫຼາດ, ຍົກເລີກພາສີຜ່ານດ່ານຕາມລຳດັບຕໍ່ກັບບັນດາຜະລິດຕະພັນທີ່ກະທົບໄວໃນປະເທດ, ເຊັ່ນ ໝາກໄມ້ສົດ ເຄື່ອງປຸງແຕ່ງ (ອັດຕາພາສີປະມານ 30% - 50%); ຜັກ ໝາກໄມ້ເຂດຮ້ອນ ແລະ ເປັນຕົ້ນແມ່ນບັນດາປະເພດສິນຄ້າເຊັ່ນ ຜັກທຽມ ຂີງ ນ້ຳເຜິ້ງ ມັນດ້າງ ໝາກຖົ່ວສີແດງ... (ອັດຕາພາສີສິນຄ້າປະເພດເຫຼົ່ານີ້ສູງທີ່ສຸດ, ແຕ່ 241% ເຖິງ 420%, ຍ້ອນເປັນສິນຄ້າກະທົບໄວເປັນພິເສດຕໍ່ກັບ ສ.ເກົາຫຼີ).

ພ້ອມກັບສັນຍາການຄ້າເສລີລະຫວ່າງຫວຽດນາມ - ສະຫະພັນເສດຖະກິດອາຊີ-ເອີຣົບ, ພວກເຮົາສືບຕໍ່ການພົວພັນຄ້າຂາຍ ລົງທຶນທີ່ມີມາແຕ່ດົນນາມ ດ້ວຍຂະໜາດໃຫຍ່ໂຕ ລະຫວ່າງຫວຽດນາມກັບບັນດາປະເທດໃນກຸ່ມນີ້, ພິເສດແມ່ນ ລັດເຊຍ ເບລາຣຸດຊີ ກາຊັກສະຖານ. ການພົວພັນການຄ້າສອງສົ້ນລະຫວ່າງຫວຽດນາມ ກັບ 3 ປະເທດນີ້ ຄາດວ່າຈະເພີ່ມຂຶ້ນທົບ 3 ເທົ່າທຽບກັບປັດຈຸບັນ, ຈະເພີ່ມຂຶ້ນດ້ວຍຄວາມໄວ 18% - 20% ຕໍ່ປີ ແລະ ຮອດປີ 2020 ຈະບັນລຸມູນຄ່າປະມານແຕ່ 7,2 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ ເຖິງ 8 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ.

ເມື່ອສັນຍາການຄ້າເສລີລະຫວ່າງຫວຽດນາມ - ສະຫະພັນເອີຣົບ ໄດ້ຮັບການລົງນາມ, ມັນຈະຊ່ວຍເພີ່ມເຕີມ 7% - 8% ເຂົ້າໃນຄວາມເຕີບໂຕເສດຖະກິດຂອງຫວຽດນາມ, ມີປະມານ 90% ສິນຄ້າເຂົ້າໃນຕະຫຼາດ ອີຢູ ຈະໄດ້ຮັບອັດຕາພາສີ 0%, ເຊິ່ງຈະສ້າງໃຫ້ມີທ່າດີທາງດ້ານປະລິມານສິນຄ້າສົ່ງນອກ ແລະ ພາກສ່ວນຄຸນຄ່າເພີ່ມທີ່ເກັບມາໄດ້. ການສົ່ງນອກຂອງຫວຽດນາມໄປຍັງ ອີຢູ ຈະເພີ່ມຂຶ້ນຕື່ມອີກປະມານ 10% ຮອດປີ 2025.

ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ກຳລັງຖືກຖືວ່າເປັນ “ສັນຍາຂອງສະຕະວັດທີ XXI”, ທີ່ມຸ່ງໄປສູ່ສະໜາມການຮ່ວມມືໃໝ່ ແນໃສ່ສ້າງບັນດາມາດຕະຖານໃໝ່ໃຫ້ແກ່ການຄ້າ ການລົງທຶນ ການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດສາກົນ ດັ່ງນັ້ນ ມາດຕະຖານ ແລະ ເປົ້າໝາຍວາງອອກມາສູງທີ່ສຸດ. ນີ້ກໍແມ່ນສັນຍາໜຶ່ງທີ່ມີທີ່ຕັ້ງ ແລະ ລະດັບຍຸດທະສາດທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ ເຊິ່ງພວມໄດ້ເຈລະຈາໃນເວລານີ້ຢູ່ໃນໂລກ. ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ຈະສ້າງເງື່ອນໄຂເຮັດໃຫ້ຄວາມພົວພັນການຄ້າລະຫວ່າງຫວຽດນາມ ກັບບັນດາເຂດຕະຫຼາດຈຸດໜັກ ມີຄວາມສົມດຸນຄືນໃໝ່, ຫຼີກລ່ຽງບໍ່ໃຫ້ຖືກຂຶ້ນກັບເຂດຕະຫຼາດໃດໜຶ່ງເກີນຄວນ. ຄຽງຄູ່ນັ້ນ, ຄວາມພົວພັນການຄ້າເສລີກັບບັນດາຕະຫຼາດໃຫຍ່ ຈະສ້າງການບຸກທະລຸໃຫ້ແກ່ການສົ່ງນອກຂອງຫວຽດນາມ. ນອກຈາກນັ້ນ, ໂອກາດເຂົ້າເຖິງບັນດາຕະຫຼາດທີ່ກວ້າງໃຫຍ່, ເຊັ່ນສະຫະລັດອາເສຣິກາ ຍີ່ປຸ່ນ ການາດາ ດ້ວຍອັດຕາພາສີ 0%, ສົມທົບກັບບັນດາຄຳໝັ້ນສັນຍາທີ່ຈະແຈ້ງກວ່າ ກ່ຽວກັບການປັບປຸງສິ່ງແວດລ້ອມແຫ່ງການລົງທຶນ ແລະ ການປົກປ້ອງສິດທິກຳມະສິດຊັບສິນທາງປັນຍາ ຈະປະກອບສ່ວນດຶງດູດເອົາທຶນຂອງຕ່າງປະເທດເຂົ້າມາລົງທຶນຢູ່ຫວຽດນາມຢ່າງແນ່ນອນ, ພິເສດແມ່ນ ທຶນຂອງບັນດາບໍລິສັດຂ້າມຊາດ. ຫວຽດນາມກໍຈະໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຫຼາຍຈາກກະແສການລົງທຶນໃໝ່, ສ້າງວຽກເຮັດງານທຳໄດ້ເປັນຈຳນວນຫຼາຍ, ສ້າງໃຫ້ມີກຳລັງຄວາມສາມາດຜະລິດໃໝ່ ເພື່ອສວຍໃຊ້ບັນດາໂອກາດສົ່ງນອກ ແລະ ເຂົ້າຮ່ວມໃນບັນດາພວງພະນັງຄຸນຄ່າຢູ່ໃນພາກພື້ນ ແລະ ໃນໂລກ ເຊິ່ງສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ນຳມາໃຫ້. ດ້ວຍຄຳໝັ້ນສັນຍາຕ່າງໆທີ່ກວ້າງຂວາງ ແລະ ເລິກເຊິ່ງກວ່າສັນຍາໃນອົງການການຄ້າໂລກ (WTO), ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ເສດຖະກິດຫວຽດນາມຈັດວາງແຫຼ່ງພະລັງຊັບພະຍາກອນຄືນໃໝ່ ຕາມທິດມີປະສິດທິຜົນກວ່າອີກ, ຈາກນັ້ນຊ່ວຍໜູນຢ່າງຕັ້ງໜ້າໃຫ້ແກ່ວິວັດການຈັດວາງຄືນໃໝ່ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ຕົວແບບເຕີບໂຕເສດຖະກິດ. ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກມຸ່ງໄປສູ່ສິ່ງແວດລ້ອມແຫ່ງການແຂ່ງຂັນທີ່ສະເໝີພາບ ສົດໃສ, ເຮັດໃຫ້ລຳດັບດຳເນີນການກໍ່ສ້າງນະໂຍບາຍມີຄວາມໂປ່ງໃສ ແລະ ສົ່ງເສີນໃຫ້ປະຊາຊົນມີສ່ວນຮ່ວມໃນວິວັດການນີ້, ດັ່ງນັ້ນ ຈະມີຄຸນປະໂຫຍດດີທີ່ສຸດເພື່ອປັບປຸງບູລະນະລະບຽບກົດໝາຍເສດຖະກິດ ກໍ່ຄືເພີ່ມທະວີການປະຕິຮູບການບໍລິຫານ.

ເມື່ອເຂົ້າຮ່ວມໃນສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ຄາດວ່າຄວາມໄວໃນການເຕີບໂຕດ້ານການລົງທຶນ ແລະ ການບໍລິໂພກຈະເພີ່ມຂຶ້ນແຕ່ 1,03% ເຖິງ 2,11%. ຄາດຄະເນ ແຕ່ລະປີ ຈີດີພີ ຂອງຫວຽດນາມຈະເພີ່ມຂຶ້ນທາງດ້ານຄຸນຄ່າເດັດຖານປະມານ 1,4 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ ເຖິງ 2,9 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ. ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ກໍ່ປະກອບສ່ວນຍົກຍ້າຍແຮງງານຈາກບັນດາຂະແໜງທີ່ຫວຽດນາມບໍ່ມີທ່າແຮງປຽບທຽບ ເຊັ່ນກະສິກຳ ໄປສູ່ບັນດາຂະແໜງທີ່ມີທ່າໄດ້ປຽບກວ່າເຊັ່ນ ອຸດສາຫະກຳເກີບເຄື່ອງໜັງ ສິ່ງທໍຕັດຫຍິບ ການບໍລິການຜົນປະໂຫຍດ... ເປັນອັນຈະແຈ້ງວ່າ, ດ້ວຍສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ, ພວກເຮົາຈະເພີ່ມຄວາມໄວໃນການເປີດປະຕູປະເທດອອກສູ່ໂລກາ, ສ້າງຕັ້ງລະບົບເສດຖະກິດຕະຫຼາດໜຶ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງຕາມຄວາມໝາຍຂອງມັນ - ພື້ນຖານເພື່ອກໍ່ສ້າງລະບົບເສດຖະກິດຕະຫຼາດໜຶ່ງທີ່ມີກຳລັງແຮງແຂ່ງຂັນ. ການເຈລະຈາໄດ້ສຳເລັດສິ້ນສຸດລົງແລ້ວ, ແນ່ນອນວ່າ ຂອບກົດໝາຍຂອງສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ຈະເປັນແບບຢ່າງໃຫ້ແກ່ການຂັບເຄື່ອນບັນດາລະບົບເສດຖະກິດໃນສະຕະວັດທີ XXI, ດ້ວຍບັນດາລະບຽບກົດເກນທີ່ສູງກວ່າ ຮອບດ້ານກວ່າ, ຫວຽດນາມຈະໄດ້ເຂົ້າຫຼິ້ນໃນສະໜາມຊັ້ນສູງ - ສະໜາມການຫຼິ້ນຂອງບັນດາ “ນາຍໃຫຍ່” ເສດຖະກິດ, ຈະມີຫຼາຍໂອກາດຕື່ມອີກເພື່ອເຊື່ອມຕໍ່ເລິກເຂົ້າກັບເສດຖະກິດໂລກ ແລະ ມີໂອກາດເພື່ອພັດທະນາຢ່າງໄວ ແລະ ແຂງແຮງ.

ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍຕ່າງໆ

ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ເປັນໂອກາດດີທີ່ແທ້ຈິງ ຍ້ອນບໍ່ມີເວລາໃດທີ່ຫວຽດນາມມີຖານະທີ່ຕັ້ງດີຄືປັດຈຸບັນນີ້. ຜົນກະທົບລວມຂອງສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ຕໍ່ກັບເສດຖະກິດຫວຽດນາມແມ່ນຜົນກະທົບທີ່ຕັ້ງໜ້າ, ແຕ່ບໍ່ໝາຍຄວາມວ່າ ມັນຖືກຕ້ອງກັບທຸກໆຂະແໜງການ, ທຸກໆວິສາຫະກິດ. ບົດຮຽນຂອງຫວຽດນາມພາຍຫຼັງ 7 ປີແຫ່ງການເຂົ້າເປັນສະມາຊິດອົງການການຄ້າໂລກ ໄດ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ, ໂອກາດບາງເທື່ອໄດ້ກາຍເປັນສິ່ງທ້າທາຍ ຖ້າຫາກຂາດນະໂຍບາຍມະຫາພາກທີ່ເໝາະສົມ ແລະ ຂາດການປະຕິຮູບທີ່ຈຳເປັນ.

ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ກໍ່ອາດຈະກໍ່ໃຫ້ເກີດຜົນສະທ້ອນທາງສັງຄົມ. ບັນດາຂະແໜງທີ່ເຄີຍໄດ້ຮັບຄວາມປົກປ້ອງຫຼາຍ ແລະ ບັນດາວິສາຫະກິດທີ່ບໍ່ມີຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນ ຈະຕ້ອງຫລຸດຜ່ອນການຜະລິດ, ຊ້ຳບໍ່ໜຳ ຕ້ອງຫົດຕົວເຂົ້າ ຫຼືລົ້ມລະລາຍ. ສ່ວນຕໍ່ກັບບັນດາຂະແໜງສິນຄ້າທີ່ຖືກຖືວ່າ ມີທ່າໄດ້ປຽບໃນເມື່ອເຂົ້າຮ່ວມໃນ ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ກໍ່ອາດຈະປະເຊີນໜ້າກັບສິ່ງກີດຂວາງບໍ່ໜ້ອຍ, ນີ້ກໍ່ແມ່ນສິ່ງທ້າທາຍໃຫຍ່ທີ່ສຸດ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນ ຕໍ່ກັບຂະແໜງກະສິກຳ ເຊິ່ງກຳລັງຜະລິດແບບກະແຈກກະຈ່າຍ, ສະມັດຕະພາບການຜະລິດຍັງຕ່ຳ, ຄຸນນະພາບຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຕາມມາດຕະຖານ, ພິເສດແມ່ນບັນຫາເຄື່ອງໝາຍການຄ້າກະສິກຳແຫ່ງຊາດຂອງຫວຽດນາມ ຍັງບໍ່ສາມາດແຂ່ງຂັນໄດ້ກັບເຄື່ອງໝາຍການຄ້າກະສິກຳຂອງບາງປະເທດໃນພາກພື້ນ ແລະ ໃນໂລກ.

ໂດຍແຕກຕ່າງກັບບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີອື່ນໆ, ໃນການເຈລະຈາສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ, ສະຫະລັດອາເມຣິກາໄດ້ສະເໜີຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການທີ່ສູງຫຼາຍ, ເຊັ່ນຕ້ອງຍຸບເລີກຮົ້ວກັ້ນບັງທາງການຄ້າທັງໝົດ, ເປີດເສລີພາບສູງສຸດໃຫ້ແກ່ການເຄື່ອນໄຫວລົງທຶນ ການບໍລິການ (ຄືກັບໃນບັນດາເຂດເສດຖະກິດພີເສດ), ມີຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການສູງກ່ຽວກັບການປົກປ້ອງກຳມະສິດທາງປັນຍາ, ປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ນັບທັງບັນດາບັນຫາທີ່ກະທົບກະເທືອນໄວຕໍ່ກັບຫວຽດນາມເຊັ່ນ ຄວາມສະເໝີພາບ ບໍ່ຈຳແນກການປະພຶດຕໍ່ກັບວິສາຫະກິດພາຍໃນແລະຕ່າງປະເທດ, ບັນຫາວິສາຫະກິດແຫ່ງລັດ, ບັນຫາສິດສ້າງຕັ້ງສະມາຄົມ, ບັນຫາຈັດຊື້ຈັດຈ້າງພາກລັດ. ບັນຫາເຫຼົ່ານັ້ນຖືກສະຫະລັດອາເມຣິກາ “ສັບຊ້ອນ” ສຳເລັດແລ້ວ ຫຼືສຳເລັດໂດຍພື້ນຖານ ຢູ່ໃນບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີທີ່ໄດ້ເຊັນກັນກັບ ບັນດາປະເທດກຳລັງເຈລະຈາສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ, ເຊັ່ນ ເປຣູ ຊີເລ ສິງກະໂປ ອົດສະຕຣາລີ ນູແວນເຊລັງ ຫຼືກັບ ການາດາ ແລະ ເມັກຊິກ ຢູ່ໃນສັນຍາການຄ້າເສລີອາເມຣິກາເໜືອ (NAFTA).

ໃນພາກຕົວຈິງ, ເຂົ້າຮ່ວມໃນສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ, ຫວຽດນາມຈະຕ້ອງປະຕິຮູບລະບຽບກົດໝາຍຕ່າງໆ ໃຫ້ບັນລຸມາດຕະຖານທີ່ອາດຈະຍອມຮັບໄດ້. ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ກໍ່ຈະບໍ່ຊ່ວຍການເລີກລ້າງບັນດາມາດຕະການ ຕ້ານການຂາຍທຸ່ມຕະຫຼາດ/ຕ້ານການອຸດໜູນ, ບັນດາມາດຕະການປ້ອງກັນຕໍ່ກັບສິນຄ້າສົ່ງນອກຂອງຫວຽດນາມ ທີ່ສະຫະລັດກະລັງນຳໃຊ້ຢູ່. ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ວາງກຳນົດພື້ນຖານນິຕິກຳອັນຈະແຈ້ງ, ບໍ່ຍອມຮັບຕໍ່ການໃຫ້ບຸລິມະສິດ ການປະພຶດພິເສດໃຫ້ແກ່ບໍ່ວ່າວິສາຫະກິດໃດໆ. ສຳລັບວິສາຫະກິດແຫ່ງລັດ, ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມເສດຖະກິດຂ້າມປາຊີຟິກ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຕ້ອງເປີດເຜີຍ ໂປ່ງໃສ ແລະ ປະພຶດຕໍ່ຢ່າງສະເໝີພາບ. ຖ້າຫາກບໍ່ມີການກຳນົດທິດຢ່າງຈະແຈ້ງ ເປັນເອກະພາບ ກໍ່ຄືບັນດາແຜນການສັບຊ້ອນທັນທີນັບແຕ່ເວລານີ້, ກຳລັງໜີບໃນການປະຕິບັດສັນຍາກໍ່ອາດຈະເປັນອຸປະສັກໃຫ້ແກ່ການສວຍໃຊ້ໂອກາດໃໝ່.

ບົດຮຽນແຫ່ງການເຂົ້າຮ່ວມໃນອົງການການຄ້າໂລກ ຫຼືໃນບັນດາສັນຍາການຄ້າອື່ນ ເຄີຍຖືກຜູ້ຊ່ຽວຊານກ່າວເຖິງເໝືອນດັ່ງຄຳກ່າວເຕື່ອນໜຶ່ງ ເຊິ່ງໃນເມື່ອຂະແໜງການຕ່າງໆຖືກເສຍຫາຍຍ້ອນບໍ່ມີການກະກຽມເປັນຢ່າງດີໃຫ້ແກ່ການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດ. ສິນຄ້າສົ່ງນອກຂອງຫວຽດນາມເວົ້າລວມ ແລະ ສິນໃນນ້ຳເວົ້າໂດຍສະເພາະ ອາດຈະໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຍ້ອນພາສີ, ແຕ່ຕໍ່ກັບບັນດາມາດຕະການທີ່ “ບໍ່ຂຶ້ນກັບພາສີ”, ພິເສດແມ່ນບັນດາຮົ້ວປ້ອງກັນທີ່ຫຼາຍປະເທດປະກາດໃຊ້, ຖ້າຫາກວິສາຫະກິດຫວຽດນາມບໍ່ຕອບສະໜອງໄດ້ກັບມາດຕະການເຫຼົ່ານັ້ນ ກໍ່ຈະຖືກປັດເຂ່ຍອອກຈາກ “ເກມ”, ນັ້ນເປັນສິ່ງທີ່ອາດຈະເປັນໄປໄດ້ໂດຍສິ້ນເຊີງ.

ໃນການປະຕິບັດສັນຍາການຄ້າເສລີ, ຄວາມຂັດແຍ່ງທາງຜົນປະໂຫຍດເກີດຂຶ້ນສະເໝີ ຍ້ອນໂອກາດຂອງຂະແໜງການນີ້ ອາດຈະເປັນສິ່ງທ້າທາຍຕໍ່ກັບຂະແໜງການອື່ນ ແລະ ກົງຂ້າມ. ນີ້ກໍ່ເປັນສິ່ງທີ່ເຄີຍເກີດຂຶ້ນຢູ່ໃນລະບົບເສດຖະກິດ ເຖິງວ່າຫວຽດນາມຈະເຂົ້າຮ່ວມໃນສັນຍາການຄ້າເສລີ ຫຼືບໍ່ກໍຕາມ. ແຕ່ເມື່ອຄິດລວມແລ້ວ, ຜົນປະໂຫຍດທີ່ໄດ້ຮັບຈາກບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີ ສຳລັບຫວຽດນາມແມ່ນໃຫຍ່ຫຼວງ, ເຖິງວ່າໂອກາດແລະສິ່ງທ້າທາຍຂອງແຕ່ລະວິສາຫະກິດຈະແຕກຕ່າງກັນ, ມັນຂຶ້ນກັບຂະໜາດ, ຂະແໜງສິນຄ້າ, ຕະຫຼາດສົ່ງນອກ ແລະ ຄູ່ແຂ່ງ. ວິສາຫະກິດຫວຽດນາມກໍ່ຕ້ອງປະເຊີນໜ້າກັບຄວາມສ່ຽງທີ່ນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນ ຍ້ອນບັນດາການຟ້ອງຮ້ອງ ກ່ຽວກັບການປົກປ້ອງການຄ້າ, ຕ້ານການອຸດໜູນ, ການປ້ອງກັນ, ຕ້ານການຂາຍທຸ່ມຕະຫຼາດ ຢູ່ບັນດາຕະຫຼາດທີ່ຈະພ້ອມກັບຫວຽດນາມເຂົ້າຮ່ວມໃນສັນຍາການຄ້າເສລີ. ບັນດາຮົ້ວກັ້ນບັງທາງເຕັກນິກໃນການຄ້າ ແລະ ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການກັກກັນ ຂອງຕະຫຼາດເຫຼົ່ານີ້ ກໍ່ຈະເພີ່ມຂຶ້ນ.

ດ້ວຍຈຳນວນທຶນຈົດທະບຽນເມື່ອສ້າງຕັ້ງວິສາຫະກິດສະເຫຼ່ຍ 6 ຕື້ໂດ່ງ/ວິສາຫະກິດ (ບໍ່ເຖິງ 3 ແສນໂດລາສະຫະລັດ/ວິສາຫະກິດ), ວິສາຫະກິດຂອງຫວຽດນາມສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ ນ້ອຍທີ່ສຸດ, ບໍ່ອາດບືນຕົວອອກສູ່ພາກພື້ນໄດ້, ດັ່ງນັ້ນ ແຕ່ກ່ອນມາ ເຂົາບໍ່ເຄີຍເອົາໃຈໃສ່ເຖິງການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດ. ໃນຊຸມປີມໍ່ໆຜ່ານມານີ້, ແຕ່ລະປີມີປະມານ 50.000 - 60.000 ວິສາຫະກິດຕ້ອງຢຸດບໍ່ເຄື່ອນໄຫວອີກ ຍ້ອນຫຼາຍສາເຫດ, ແຕ່ມີສາເຫດເລິກເຊິ່ງໜຶ່ງຄື ວິສາຫະກິດຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ຫຼາຍພໍຄວນ ບໍ່ສາມາດທົນຕໍ່ໄດ້ກັບກຳລັງໜີບຂອງການເຊື່ອມໂຍງ. ນີ້ແມ່ນຄ່າເສຍຫາຍທີ່ຕ້ອງຊຳລະເມື່ອພວກເຮົາ “ເປີດປະຕູ” ຕະຫຼາດ. ຫວຽດນາມຕ້ອງກຽມຄວາມພ້ອມ ຍ້ອນວ່າບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີຮຸ່ນໃໝ່ ຈະມີມາດຕະຖານຕ່າງໆທີ່ສູງກວ່າຄວາມອົດທົນ ຂອງບັນດາກຸ່ມທີ່ຖືກເສຍຫາຍໂດຍງ່າຍ (ຊາວກະສິກອນ, ວິສາຫະກິດການກະເສດ, ວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍ) ແລະ ບັນດາເປົ້າໝາຍສັງຄົມທີ່ຖືກກະທົບກະເທືອນໄວ (ຜູ້ອອກແຮງງານ, ຄົນເຈັບປ່ວຍ,...).

ວິທີແກ້ສຳລັບໄລຍະສະເພາະໜ້າ

ເພື່ອປະຕິບັດບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີ, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດ, ໃນເວລາສະເພາະໜ້າ ຕ້ອງສຸມໃສ່ບາງວຽກງານທີ່ຮີບດ່ວນລຸ່ມນີ້:

ທາງດ້ານເສດຖະກິດ

ການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບເສດຖະກິດໂລກຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຕ້ອງຍອມຮັບ “ກົດລະບຽບການຫຼິ້ນ” ແລະ “ວິທີການຫຼິ້ນ”. ປ່ຽນແປງໃໝ່ລະບຽບກົດໝາຍຕ້ອງເປັນຂອດບຸກທະລຸ, ຕິດແໜ້ນລະຫວ່າງການປ່ຽນແປງໃໝ່ລະບຽບກົດໝາຍໃນປະເທດ ກັບລະບຽບກົດໝາຍການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດ ຢ່າງເໝາະສົມ ກົມກຽວ... ຄວາມເປັນຈິງໄດ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ ສິ່ງແວດລ້ອມແຫ່ງການທຸລະກິດໄດ້ຮັບການປັບປຸງບໍ່ຫຼາຍພໍທໍ່ໃດ ແລະ ການເປີດເສລີຕໍ່ພາຍນອກ ຍັງບໍ່ທັນໄປຄຽງຄູ່ກັບການເປີດເສລີຕໍ່ບັນດາແຫຼ່ງພະລັງພາຍໃນ. ບໍ່ມີລະບົບກົດໝາຍທີ່ສອດຄ່ອງ, ບໍ່ມີສິ່ງແວດລ້ອມແຫ່ງການທຸລະກິດ ກໍ່ຈະບໍ່ສາມາດຂຸດຄົ້ນໄດ້ທ່າດີຂອງບັນດາສັນຍາການຄ້າເສລີ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ ຕ້ອງມີກົງຈັກອາຊີບ ດ້ວຍພາລະໜ້າທີ່ທີ່ຈະແຈ້ງ ເພື່ອປະຕິບັດການຕິດຕາມ ກວດກາ ຕີລາຄາຄວາມສາມາດຂອງກົດໝາຍ ແລະ ລະບຽບກົດໝາຍ.

ການປະຕິຮູບລະບຽບກົດໝາຍສິ່ງແວບລ້ອມແຫ່ງການທຸລະກິດ ຕ້ອງມີບາດກ້າວເດີນທີ່ສອດຄ່ອງ, ແຕ່ຕ້ອງຕັ້ງຢູ່ໃນຄວາມພົວພັນລະບົບ: ວຽກງານກ່ອນຕ້ອງເປີດທາງໃຫ້ແກ່ວຽກງານຫຼັງ, ບໍ່ສ້າງຄວາມຂັດແຍ່ງທາງດ້ານກົດໝາຍ ແລະ ຄວາມບໍ່ສອດຄ່ອງທາງດ້ານນະໂຍບາຍ. ດ້ວຍຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຕ່ຳ, ແຫຼ່ງພະລັງຖືກຈຳກັດ, ເສດຖະກິດຫວຽດນາມ “ມີລັກສະນະພິເສດສະເພາະ”, ເຮັດຄືແນວໃດໃຫ້ລະບົບເສດຖະກິດນີ້ເຂົ້າເຖິງກັບບັນດາມາດຕະຖານ ຮີດຄອງທຸລະກິດອັນດີງາມຂອງໂລກ ເຊິ່ງບັນດາປະເທດທີ່ກ້າວເດີນກ່ອນຕ້ອງເສຍເວລາຫຼາຍປີຈຶ່ງສ້າງຂຶ້ນມາໄດ້.

ລະບຽບກົດໝາຍບໍລິຫານຕ້ອງມີຂໍ້ມາດຕາທີ່ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ບັນດາອົງການ ແລະ ຕຳແໜ່ງການບໍລິຫານ ຕ້ອງມີຄວາມຮັບຜິດຊອບສຸດທ້າຍ ຕໍ່ຄວາມຜິດຖານການບໍລິຫານ ໃນຂອບເຂດສິດຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານຂອງຕົນ. ດັ່ງນັ້ນ, ຂັ້ນຕອນການບໍລິຫານກໍ່ຕ້ອງໄດ້ຫັນເປັນນິຕິກຳ ແລະ ຕ້ອງໄດ້ປະຕິບັດຢ່າງເຂັ້ມງວດ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ ກໍ່ຕ້ອງມີຖັນແຖວພະນັກງານ ຂ້າລັດຖະກອນທີ່ມີຄວາມສາມາດ, ໄດ້ຮັບການອົບຮົມສຶກສາຕາມມາດຕະຖານ, ມີຄຸນສົມບັດຈັນຍາບັນ.

ກົດໝາຍການຄ້າ ແລະ ບັນດາກົນໄກ ນະໂຍບາຍຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານ ຕ້ອງໄດ້ຮັບການເພີ່ມເຕີມ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະ ເພື່ອແນໃສ່ສ້າງເງື່ອນໄຂອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ການປະຕິບັດການຄ້າ. ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍພາສີຂາອອກ-ຂາເຂົ້າ ກໍ່ຕ້ອງໄດ້ປັບປຸງໃຫ້ມີຄວາມເປັນເອກະພາບ ຄົບຊຸດກັບຂໍ້ກຳນົດຂອງລັດຖະທຳມະນູນ ແລະ ບັນດາປະມວນກົດໝາຍປັດຈຸບັນ; ສອດຄ່ອງກັບຄຳໝັ້ນສັນຍາ ແລະ ຂໍ້ກຳນົດກົດໝາຍຕ່າງໆ ທີ່ຫວຽດນາມໄດ້ລົງລາຍເຊັນ ຫຼືກຳລັງເຈລະຈາ ກໍ່ຄືກັບແຜນຍຸດທະສາດປະຕິຮູບລະບົບພາສີ ໄລຍະ 2011 - 2020 ທີ່ໄດ້ຜ່ານອະນຸມັດ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຕ້ອງແກ້ໄຂສິ່ງຄົງຄ້າງ ປຶກຕັນ ສັບສົນຕ່າງໆ, ຮັບປະກັນລັກສະນະເປັນເອກະພາບ ຄົບຖ້ວນ ຄົບຊຸດ ແລະ ປະຕິບັດໄດ້.

ກ່ຽວກັບການປະຕິຮູບ ແລະ ຊ່ວຍເຫຼືອວິສາຫະກິດ

ຕາມບົດລາຍງານການສຳຫຼວດໃນປີ 2011 ໃຫ້ເຫັນວ່າ, 95% ໃນຈຳນວນ 2.500 ວິສາຫະກິດທີ່ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມການສຳຫຼວດໃນ 10 ແຂວງ ແມ່ນວິສາຫະກິດຂະໜາດນ້ອຍສຸດ, ອັດຕາສ່ວນນີ້ບໍ່ມີການປ່ຽນແປງໃນປີ 2014, ສ່ວນຫຼາຍນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີຫຼ້າຫຼັງກວ່າທຽບກັບລະດັບປານກາງຂອງໂລກ ປະມານ 2 - 3 ຮຸ່ນ. ໃນນັ້ນ, 75% ຈຳນວນເຄື່ອງຈັກ, ສາຍເຕັກໂນໂລຊີ ແມ່ນຂຶ້ນກັບຮຸ່ນຂອງປີ 1960 - 1970; 75% ຈຳນວນເຄື່ອງຈັກເຄື່ອງປະກອບໄດ້ຫັກຄ່າຫຼຸ້ຍຫ້ຽນໝົດແລ້ວ; 50% ແມ່ນເຄື່ອງແປງໃໝ່. ພຽງແຕ່ 30% ໃນຈຳນວນວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍ ມີຄວາມສາມາດເຂົ້າເຖິງທຶນໃຫ້ກູ້ຢືມຂອງທະນາຄານ ເຊິ່ງພາໃຫ້ບັນດາວິສາຫະກິດໃນຂົງເຂດນີ້ ບໍ່ມີກຳລັງການເງິນພຽງພໍ ເພື່ອລົງທຶນໃຫ້ແກ່ເຄື່ອງຈັກ ເຕັກໂນໂລຊີ. ຄວາມຫວັງກ່ຽວກັບການລົງທຶນຈາກພາຍນອກຈະມອບໂອນເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ສົ່ງຜົນກະທົບແຜ່ລາມນັ້ນ ບໍ່ກາຍເປັນຄວາມຈິງ. ໃນຂົງເຂດທີ່ມີການລົງທຶນໂດຍກົງຈາກຕ່າງປະເທດ, ພຽງ 5% ຈຳນວນວິສາຫະກິດມີເຕັກໂນໂລຊີສູງ, 80% ມີເຕັກໂນໂລຊີປານກາງຕ່ຳ, ແລະຈຳນວນສັນຍາມອບໂອນເຕັກໂນໂລຊີ ເຄັດລັບເຕັກໂນໂລຊີ ກໍ່ໜ້ອຍທີ່ສຸດ.

ບັນດາສູນວິຊາການ, ບັນດາສະມາຄົມ ຕ້ອງມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຊ່ວຍເຫຼືອວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍ, ວິສາຫະກິດທີ່ຫາກໍສ້າງຕັ້ງໃໝ່ ໃນການກໍ່ສ້າງບຸກຄະລາກອນ, ບຳລຸງສ້າງພະນັກງານຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານ, ການຕະຫຼາດ, ສະໜອງຂໍ້ມູນຂ່າວສານກ່ຽວກັບຕະຫຼາດ ກໍ່ຄືສິ່ງແວດລ້ອມແຫ່ງການລົງທຶນ, ລະບຽບວິທີການບໍລິຫານ. ພິເສດ, ບັນດາສູນວິຊາການເຫຼົ່ານີ້ ຕ້ອງຊ່ວຍເຫຼືອວິສາຫະກິດເຂົ້າເຖິງແຫຼ່ງທຶນ ໂດຍຜ່ານການສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກັບ ກອງທຶນຄ້ຳປະກັນສິນເຊື່ອວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍ ຢູ່ທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ບັນດາກອງທຶນການເງິນອື່ນສຳລັບຂົງເຂດວິສາຫະກິດນີ້. ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການອັນຮີບດ່ວນທີ່ຕັ້ງອອກມາຄື ຕ້ອງຜັນຂະຫຍາຍການໝູນໃຊ້ບັນດາລະບົບຄຸ້ມຄອງສິ່ງແວດລ້ອມໂດຍໄວ, ເຊັ່ນ ISO 14.000, HACCP, ປະຕິບັດການຄຸ້ມຄອງດີ (GMP), ປະຕິບັດການປູກຜັງລ້ຽງສັດດີ (GAP).

ຕ້ອງມີກົດໝາຍຊ່ວຍເຫຼືອວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍ, ເຊື່ອມຕໍ່ວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍ ກັບພວງພະນັງຄຸນຄ່າທົ່ວໂລກ. ແກ້ໄຂບັນຫາອັດຕາແລກປ່ຽນ, ອັດຕາດອກເບ້ຍເງິນກູ້, ສ້າງເງື່ອນໄຂອຳນວຍໃຫ້ບັນດາວິສາຫະກິດ ອາດຈະເຂົ້າເຖິງບັນດາແຫຼ່ງທຶນເງິນກູ້ຂອງທະນາຄານໄດ້ສະດວກ. ບໍ່ພຽງແຕ່ບັນຫາຫລຸດອັດຕາດອກເບ້ຍເງິນກູ້ລົງເທົ່ານັ້ນ ຫາກສິ່ງສຳຄັນແມ່ນຕ້ອງດັດແປງລະບຽບຂັ້ນຕອນໃຫ້ກູ້ຢືມ, ສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ວິສາຫະກິດບໍ່ພຽງແຕ່ໃນການຈຳນອງເທົ່ານັ້ນ ຫາກຕ້ອງຫັນໃສ່ການຊ່ວຍເຫຼືອໃຫ້ວິສາຫະກິດປະດິດສ້າງ, ມີໂຄງການແຜນການຜະລິດທຸລະກິດ ແລະ ຂົງເຂດທີ່ມີຄສາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນ.

ຄວາມອາດສາມາດຖືກຟ້ອງ ຫຼືຖືກຕອບໂຕ້ຈະເພີ່ມຂຶ້ນໃນເວລາຕໍ່ໜ້າ, ເພາະສະນັ້ນ ການກະກຽມ ແລະ ທຳຄວາມໂປ່ງໃສທາງດ້ານການບັນຊີ, ການຕິດຕາມຂ່າວສານ, ສົມທົບການແຈ້ງຂ່າວ, ພະນັກງານຊຳນານດ້ານກົດໝາຍ, ຂົນຂວາຍຕາມລະບຽງ, ການທູດ... ແມ່ນບັນຫາທີ່ວິສາຫະກິດຕ້ອງກຽມຄວາມພ້ອມ. ຕ້ອງເສີນຂະຫຍາຍບົດບາດຂອງຊາວຫວຽດນາມຢູ່ຕ່າງປະເທດ ໃນການເຮັດໃຫ້ສິນຄ້າຫວຽດນາມສາມາດເຂົ້າຢືນຢູ່ໄດ້ໃນແຕ່ລະຕະຫຼາດເລັກນ້ອຍ.

ປ່ຽນແປງໃໝ່ວຽກງານສື່ຂ່າວຕະຫຼາດ ແລະ ສົ່ງເສີມການຄ້າ

ຕ້ອງສ້າງໃຫ້ມີການຫັນປ່ຽນຢ່າງແຂງແຮງ ແນໃສ່ສົ່ງຂ່າວຢ່າງທັນການກ່ຽວກັບສະພາບການການເມືອງ, ຕະຫຼາດ, ນະໂຍບາຍ, ມາດຕະການຄຸ້ມຄອງການສົ່ງນອກ ນຳເຂົ້າ, ຮົ້ວກັ້ນບັງການຄ້າ.... ຕາມນັ້ນ, ຍູ້ແຮງການເຄື່ອນໄຫວສົ່ງເສີມການຄ້າ, ຊ່ວຍເຫຼືອວິສາຫະກິດໃນການຊອກຫາຄູ່ຮ່ວມການຄ້າ, ຊອກຫາຕະຫຼາດ ປະເພດສິນຄ້າໃໝ່, ແຊກຊືມເຂົ້າໃນບັນດາຊ່ອງສາຍຈັດຈຳໜ່າຍ, ເຂົ້າຮ່ວມງານສະແດງສິນຄ້າ ຕະຫຼາດນັດ... ຖືກຖືວ່າເປັນວຽກງານຕ່າງໆທີ່ຕ້ອງເຮັດທັນທີທັນໃດ. ນຳໃຊ້ເວັບໄຊສື່ຂ່າວການສົ່ງນອກຫວຽດນາມ (www.vnex.com.vn) ເພື່ອໂຄສະນາສົ່ງຂ່າວເຄື່ອງໝາຍການຄ້າຂອງວິສາຫະກິດ ໄປຍັງຄູ່ຮ່ວມການຄ້າຕ່າງປະເທດຢ່າງໄວທີ່ສຸດ ດ້ວຍຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຕ່ຳສຸດ.

ກະກຽມທາງດ້ານຊັບພະຍາກອນມະນຸດ

ໃນກຸ່ມອາຊຽນ, ຫວຽດນາມຖືກຈັດໃນອັນດັບເຄິ່ງທ້າຍ ຂອງຕາຕະລາງການພັດທະນາຊັບພະຍາກອນມະນຸດ. ເພື່ອປະກອບສ່ວນຊຸກຍູ້ໃຫ້ວິສາຫະກິດຫວຽດນາມ ເຂົ້າຮ່ວມໃນພວງພະນັງສະໜອງສິນຄ້າທົ່ວໂລກ, ຈຳເປັນຕ້ອງມີລະບົບການສຶກສາທັນສະໄໝ ເພື່ອຍົກລະດັບຊັບພະຍາກອນມະນຸດ ສ້າງແຫຼ່ງບຸກຄະລາກອນທີ່ມີຄວາມສາມາດ ແລະ ມີທັກສະອັນຈຳເປັນ ເພື່ອກຽມຄວາມພ້ອມເຮັດວຽກ.

ດ້ວຍແງ່ຫວັງແຫ່ງຄວາມສຳເລັດສັນຍາການຄ້າເສລີ 14 ສະບັບໃນເວລາຕໍ່ໜ້ານີ້, ຫວຽດນາມຈະມີຄວາມພົວພັນການຄ້າເສລີກັບ 55 ຄູ່ຮ່ວມ, ໃນນັ້ນ 15 ປະເທດເປັນສະມາຊິກຂອງກຸ່ມປະເທດ ຈີ 20. ນີ້ແມ່ນຮາກຖານອັນສຳຄັນ ເພື່ອໃຫ້ຫວຽດນາມເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນໃນລະດັບສູງໃໝ່, ເປີດເທສະແຫ່ງການຮ່ວມມືພັດທະນາອັນກວ້າງໃຫຍ່ໃນອະນາຄົດ. ຈະບໍ່ມີເສດຖະກິດຕະຫຼາດ ຖ້າຫາກບໍ່ມີຜູ້ຄົນທີ່ກຳແໜ້ນ ແລະ ຂັບເຄື່ອນໝູນໃຊ້ກົດເກນຂອງເສດຖະກິດຕະຫຼາດເປັນຢ່າງດີ. ນີ້ແມ່ນບົດຮຽນປະສົບການຂອງບັນດາ “ມັງກອນແຫ່ງອາຊີ” ທີ່ຫວຽດນາມຕ້ອງຮ່ຳຮຽນ. ເປັນອັນວ່າ, ການກະກຽມທາງດ້ານຊັບພະຍາກອນມະນຸດເພື່ອຕອບສະໜອງໃຫ້ແກ່ຄວາມຕ້ອງການປັດຈຸບັນແລະອະນາຄົດ ເປັນສິ່ງສຳຄັນຍິ່ງ./.

ໂດຍ ດຣ. ຫງວຽນບິກຖູຍ
ມະຫາວິທະຍາໄລການຄ້າ ຮ່າໂນ້ຍ

-------------------------
* ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 877 (ເດືອນພະຈິກ 2015)

ບົດຄວາມຫົວຂໍ້ດຽວກັນ

ການພັດທະນາກະສິກຳຂອງຫວຽດນາມ: ບັນຫາ ແລະ ວິທີແກ້ໄຂບາງຢ່າງ (26/04/2024)

ພັດທະນາການທ່ອງທ່ຽວຕິດພັນກັບການອະນຸຮັກແລະເສີມຂະຫຍາຍຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳ, ປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ຊຸກຍູ້ການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ ໃນສະພາບການໃໝ່ (02/03/2024)

ປັບປຸງຍົກສູງຄວາມສາມາດໃນການພະຍາກອນເພື່ອຮັບໃຊ້ການຄຸ້ມຄອງເສດຖະກິດມະຫາພາກຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ (26/02/2024)

ຟື້ນຟູນຂະແໜງການທ່ອງທ່ຽວພາຍໃຕ້ເງື່ອນໄຂຂອງການປັບຕົວທີ່ປອດໄພ ຍືດຫຍຸ່ນ ແລະການຄວບຄຸມການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19 ໄດ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ (26/01/2024)

ແກ້ໄຂການພົວພັນລະຫວ່າງການປ່ຽນແປງໃໝ່ຢ່າງຮອບດ້ານຄົບຊຸດ ແລະ ການກຳນົດຈຸດໜັກໃຈກາງ ໃນແນວທາງການປ່ຽນແປງໃໝ່ຂອງພັກ ໃນແຕ່ລະໄລຍະການພັດທະນາຂອງປະເທດ (10/01/2024)

ປະຕິບັດບັນດາມາດຕະການແກ້ໄຂຢ່າງຄົບຊຸດ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນ ເພື່ອເປີດແລະຊຸກຍູ້ການພັດທະນາຢ່າງແຂງແຮງ ຂອງຕະຫຼາດພາຍໃນປະເທດ ຕິດກັບຕະຫຼາດສົ່ງອອກທີ່ຫຼາກຫຼາຍ (20/12/2023)