ຍົກສູງກຳລັງແຮງຊ້ອນແຝງທາງ ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີຂອງຊາດ ໃນສະພາບການຍູ້ແຮງການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ທັນສະໄໝ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນນັບມື້ນັບກວ້າງຂວາງເລິກເຊິ່ງ
ວກ. - ຕໍ່ໜ້າການຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງກ້າວກະໂດດຂອງ ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ໃນສະຕະວັດທີ XXI, ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ພ້ອມກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງຕ່າງໆ ໄດ້ກາຍເປັນປັດໄຈສົ້ນເຂົ້າທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ ຂອງກຳລັງການຜະລິດທັນສະໄໝ, ເປັນກະແຈຕັດສິນຄວາມໄວໃນການພັດທະນາ ແລະ ຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນ ຂອງແຕ່ລະປະເທດ. ສຳລັບຫວຽດນາມ, ຊຶ່ງເປັນປະເທດທີ່ພວມຢູ່ໃນໄລຍະແຫ່ງການຍູ້ແຮງ ການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ທັນສະໄໝ, ການຍົກສູງກຳລັງແຮງຊ້ອນແຝງທາງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ມີຄວາມໝາຍສຳຄັນທີ່ສຸດ ຕໍ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນໃນສະພາບການທີ່ການໂລກາພິວັດ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນນັບມື້ນັບກວ້າງຂວາງເລິກເຊິ່ງ.
ພາບປະກອບ (ພາບ: TTXVN)
ສະພາບຄວາມເປັນຈິງຂອງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີຂອງຫວຽດນາມ
ໃນພາລະກິດສ້າງສາ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ, ພັກ ແລະ ລັດຫວຽດນາມຍາມໃດກໍ່ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງການພັດທະນາວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ. ມະຕິສະບັບເລກທີ 20-NQ/TW, ລົງວັນທີ 31 ຕຸລາ 2012, ຂອງກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 6 ສະໄໝທີ XI ວ່າດ້ວຍ “ການພັດທະນາວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ເພື່ອຮັບໃຊ້ພາລະກິດການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ທັນສະໄໝ ໃນເງື່ອນໄຂເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳນົດທິດສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ” ໄດ້ຢັ້ງຢືນທັດສະນະພັດທະນາ ແລະ ນຳໃຊ້ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ເປັນນະໂຍບາຍອັນດັບໜຶ່ງ, ເປັນໜຶ່ງໃນບັນດາກຳລັງຊຸກດັນທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ ເພື່ອພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ; ເປັນເນື້ອໃນໜຶ່ງທີ່ຕ້ອງໄດ້ບຸລິມະສິດລົງທຶນກ່ອນກ້າວໜຶ່ງ ໃນການເຄື່ອນໄຫວຂອງບັນດາຂະແໜງການ, ຂັ້ນຕ່າງໆ. ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ເປັນກຳລັງຊຸກດັນທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ ເພື່ອພັດທະນາກຳລັງການຜະລິດທັນສະໄໝ, ເສດຖະກິດພູມປັນຍາ, ຍົກສູງສະມັດຕະພາບ, ຄຸນນະພາບ, ປະສິດທິຜົນ ແລະ ກຳລັງແຮງແຂ່ງຂັນຂອງພື້ນຖານເສດຖະກິດ; ປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ, ຮັບປະກັນການປ້ອງກັນຊາດ ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ.
ເພາະສະນັ້ນ, ການພັດທະນາວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ແຫຼ່ງບຸກຄະລາກອນຄຸນນະພາບສູງ ຖືກກຳນົດວ່າເປັນໜຶ່ງໃນສາມການບຸກທະລຸຍຸດທະສາດ ຂອງແຜນຍຸດທະສາດການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມໄລຍະ 2011 - 2020 ທີ່ຕ້ອງສຸມໃສ່ປະຕິບັດ. ລາຍງານຕີລາຄາຜົນສຳເລັດຂອງການປະຕິບັດໜ້າທີ່ພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 5 ປີ (2011 - 2015) ແລະ ທິດທາງ, ໜ້າທີ່ພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 5 ປີ (2016 - 2020) ທີ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XII ຂອງພັກໄດ້ຮັບຮອງນັ້ນ ກໍ່ໄດ້ກຳນົດໜຶ່ງໃນບັນດາໜ້າທີ່, ວິທີແກ້ຕົ້ນຕໍ ເພື່ອສຳເລັດບັນດາເປົ້າໝາຍການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 5 ປີ (2016 - 2020), ນັ້ນຄື ຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງແຫຼ່ງບຸກຄະລາກອນ ແລະ ເພີ່ມທະວີກຳລັງແຮງຊ້ອນແຝງທາງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ.
ໃນເງື່ອນໄຂປະເທດຍັງມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍ, ແຕ່ຍ້ອນໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ຂອງພັກ ແລະ ລັດ, ຄວາມມານະພະຍາຍາມຂອງກຳລັງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ, ໃນຊຸມປີທີ່ຜ່ານມາ, ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີຫວຽດນາມໄດ້ມີຄວາມກ້າວໜ້າຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຕັ້ງໜ້າ, ປະກອບສ່ວນຕົວຈິງເຂົ້າໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ. ກຳລັງແຮງຊ້ອນແຝງ ແລະ ລະດັບວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ຂອງຫວຽດນາມໄດ້ຮັບການຍົກສູງຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ; ຈຳນວນບົດຄວາມ ຜົນງານທາງວິທະຍາສາດທີ່ລົງພິມໃນລະດັບສາກົນ ແລະ ການປະດິດຂອງຄົນຫວຽດນາມ ເຖິງວ່າຍັງໜ້ອຍ ແຕ່ກໍໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນທຸກປີ. ການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດຕໍ່ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ກໍ່ໄດ້ຮັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ເທື່ອລະກ້າວ. ລະບົບກົດໝາຍກ່ຽວກັບວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ປັບປຸງໃຫ້ສົມບູນ. ຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ໄດ້ເປັນຮູບເປັນຮ່າງຂຶ້ນ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍຄຸນປະໂຫຍດເບື້ອງຕົ້ນ. ການເຄື່ອນໄຫວຮ່ວມມືສາກົນໃນຂົງເຂດຈຳນວນໜຶ່ງໄດ້ຮັບການຍູ້ແຮງ ແລະ ແລະເປັນເຈົ້າການກວ່າແຕ່ກ່ອນ ຊຶ່ງໄດ້ປະກອບສ່ວນຍົກສູງຄວາມສາມາດ, ລະດັບຂອງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີຢູ່ໃນປະເທດ. ຄວາມໄວໃນການປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີ, ຄວາມສາມາດດ້ານເຕັກໂນໂລຊີ ຂອງຊາດ ແລະ ຂອງວິສາຫະກິດ ໄດ້ຮັບການເພີ່ມທະວີ; ຊ່ອງຫວ່າງໃນການຈັດອັນດັບຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນ, ຄວາມສາມາດປ່ຽນແປງປະດິດສ້າງທົ່ວໂລກ ແລະ ບາງຂົງເຂດວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີທ່າແຮງ ລະຫວ່າງຫວຽດນາມ ແລະ ບັນດາປະເທດໃນພາກພື້ນ ໄດ້ຮັບການຫຍໍ້ສັ້ນເຂົ້າພໍຄວນ. ຕາມອົງການຊັບສິນທາງປັນຍາແຫ່ງໂລກ (WIPO) ແລະ ເວທີປາໄສເສດຖະກິດໂລກ (WEF), ປີ 2015 ດັດຊະນີການປ່ຽນແປງປະດິດສ້າງທົ່ວໂລກຂອງຫວຽດນາມ ເພີ່ມຂຶ້ນ 19 ຕຳແໜ່ງ, ເປັນອັນດັບທີ 52 ໃນຈຳນວນ 141 ປະເທດທີ່ເຂົ້າຮ່ວມການຈັດອັນດັບ; ດັດຊະນີການແຂ່ງຂັນທົ່ວໂລກເພີ່ມຂຶ້ນ 12 ຕຳແໜ່ງ, ເປັນອັນດັບທີ 56 ໃນຈຳນວນ 140 ປະເທດ.
ໃນເວລາທີ່ຜ່ານມາ, ວິທະຍາສາດ ເຕັກນິກ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ໄດ້ປະກອບສ່ວນຍົກສູງປະສິດທິພາບແຮງງານກະສິກຳ, ກໍ່ສ້າງຊົນນະບົດໃໝ່, ພາໃຫ້ຫວຽດນາມກາຍເປັນປະເທດແຖວໜ້າ ໃນການສົ່ງນອກເຂົ້າ ແລະ ຜະລິດຕະພັນການກະເສດ, ອາຫານທະເລບາງປະເພດ. ທາງດ້ານອຸດສາຫະກຳ ແລະ ບໍລິການ, ກຳລັງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີໃນປະເທດ ມີຄວາມສາມາດໃນການອອກແບບ ແລະ ກໍ່ສ້າງໂຮງໄຟຟ້ານ້ຳຕົກຂະໜາດໃຫຍ່; ຜະລິດເຄື່ອງກົນຈັກພະລັງນ້ຳ ແລະ ເຄື່ອງຍົກຂະໜາດໃຫຍ່ໂຕທີ່ສຸດ; ສ້າງຮ້ານເຈາະນ້ຳມັນທີ່ສາມາດຍົກຕົວເອງຂຶ້ນເທິງທະເລເລິກ 90 ແມັດ ແລະ 120 ແມັດ; ເປັນປະເທດທີ່ຢູ່ອັນດັບທີສາມໃນອາຊີ ແລະ ໃນ 10 ປະເທດຊັ້ນນຳຂອງໂລກ ກ່ຽວກັບການພັດທະນາເຕັກໂນໂລຊີຂຸດຄົ້ນນ້ຳມັນໃນຫິນຮ້ອນ; ສ້າງແນວປູກທີ່ມີປະສິດທິພາບສູງ; ນຳໃຊ້ດາວທຽມສື່ສານໄລຍະໄກ ແລະ ດາວທຽມສຳຫຼວດໄລຍະໄກ; ເປັນເຈົ້າເຕັກໂນໂລຊີຕໍ່ກ່ຳປັ່ນ, ກໍ່ສ້າງກິດຈະກຳໃຕ້ດິນ, ຕຶກຄ້ຳຟ້າ, ສະພານຂຶງ, ທາງດ່ວນ ໄດ້ຕາມມາດຕະຖານສາກົນ; ໄດ້ຮັບຜົນສຳເລັດໃນການປູກຖ່າຍຫຼາຍອະໄວຍະວະ ແລະ ຜະລິດວັກຊີນ;... ການເພີ່ມທະວີການປະຍຸກໃຊ້ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ກໍ່ໄດ້ປະກອບສ່ວນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ຂະຫຍາຍເຂດເສດຖະກິດຈຸດສຸມ, ເສີມຂະຫຍາຍທ່າໄດ້ປຽບ ແລະ ຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນຂອງທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ, ປົວແປງລະບົບໂຄງສ້າງພື້ນຖານຢູ່ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ, ເຂດຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍ.
ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ຫວຽດນາມກໍໄດ້ມີບາດກ້າວຂະຫຍາຍຕົວໃນການຄົ້ນຄວ້າພື້ນຖານ, ສ້າງປະຖົມປັດໃຈເພື່ອສ້າງໃຫ້ມີບາງຂົງເຂດວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່, ຄື ວິທະຍາສາດຈັກກະວານ, ຊີວະແພດ, ນາໂນ, ນິວເກຼຍ; ບາງຂົງເຂດວິທະຍາສາດ - ທຳມະສາດ ຄື ຄະນິດສາດ, ຟີສິດທິດສະດີ,... ໄດ້ບັນລຸລະດັບສູງໃນພາກພື້ນອາຊຽນ. ສັງຄົມສາດ ແລະ ມະນຸດສະຍະສາດ ໄດ້ສະໜອງຫຼັກຖານທິດສະດີໃຫ້ແກ່ການກຳນົດແນວທາງ, ແຜນນະໂຍບາຍ, ນະໂຍບາຍພັດທະນາປະເທດຊາດ, ປັບປຸງບູລະນະກົດໝາຍ, ສ້າງປະຖົມປັດໃຈໃຫ້ແກ່ການປ່ຽນແປງໃໝ່ຈິນຕະນາການເສດຖະກິດ, ຢັ້ງຢືນປະຫວັດສາດແຫ່ງການກໍ່ຕັ້ງ ແລະ ຂະຫຍາຍຕົວຂອງຊາດ, ອະທິປະໄຕແຫ່ງຊາດ ແລະ ຜືນແຜ່ນດິນອັນຄົບຖ້ວນ, ຮັບປະກັນບັນດາລະບົບຄຸນຄ່າ ແລະ ເອກະລັກວັດທະນາທຳຫວຽດນາມ.
ອາດຈະເວົ້າໄດ້ວ່າ, ໃນເງື່ອນໄຂທີ່ຂະໜາດ ແລະ ກຳລັງແຮງຊ້ອນແຝງທາງເສດຖະກິດຍັງຕ່ຳ (ປີ 2015, ຈີດີພີ ຂອງຫວຽດນາມບັນລຸ 193,4 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ, ລາຍໄດ້ສະເລ່ຍຕໍ່ຫົວຄົນບັນລຸ 2.109 ໂດລາສະຫະລັດ), ຫວຽດນາມໄດ້ມີຄວາມກ້າວໜ້າທາງດ້ານລະດັບແລະສິ່ງແວດລ້ອມແຫ່ງການພັດທະນາວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ທີ່ໜ້າຊົມເຊີຍ ທຽບກັບບັນດາປະເທດທີ່ມີຂະໜາດເສດຖະກິດທຽບເທົ່າຫວຽດນາມ.
ແຕ່ວ່າ, ຄຽງຂ້າງກັບບັນດາຜົນສຳເລັດທີ່ໄດ້ຮັບນັ້ນ, ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ຍັງຕ້ອງປະເຊີນໜ້າກັບຄວາມຈຳກັດ, ສິ່ງຄົງຄ້າງຕ່າງໆ.
ກ່ຽວກັບກຳລັງແຮງຊ້ອນແຝງທາງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ, ເຖິງວ່າຖັນແຖວພະນັກງານວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ໄດ້ຂະຫຍາຍຕົວທາງດ້ານປະລິມານກໍ່ຕາມ, ແຕ່ກໍ່ຍັງບໍ່ທັນຕອບສະໜອງໄດ້ກັບຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການທາງດ້ານຄຸນນະພາບ; ຍັງຂາດແຄນທາງດ້ານໝູ່ຄະນະວິທະຍາສາດທີ່ແຂງແຮງ, ສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດ, ມະຫາວິທະຍາໄລລະດັບພາກພື້ນແລະສາກົນ; ຍັງຂາດແຄນທາງດ້ານພະນັກງານຊັ້ນນຳຂະແໜງການທີ່ມີຄວາມສາມາດນຳພາທິດທາງຄົ້ນຄວ້າໃໝ່ ຫຼື ຊີ້ນຳການຜັນຂະຫຍາຍບັນດາໜ້າທີ່ແຫ່ງຊາດ ໃນລະດັບພາກພື້ນ ແລະ ສາກົນ; ຍັງຂາດແຄນທາງດ້ານພື້ນຖານວັດຖຸເຕັກນິກ ແລະ ອຸປະກອບການວິໄຈທີ່ຄົບຊຸດ. ລະດັບວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີຂອງຫວຽດນາມເບິ່ງລວມ ຍັງຫຼ້າຫຼັງທຽບກັບໂລກ, ນັບທັງທຽບກັບກຸ່ມປະເທດນຳໜ້າໃນພາກພື້ນອາຊຽນ. ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ກໍຄືແຫຼ່ງບຸກຄະລາກອນຄຸນນະພາບສູງ ຍັງບໍ່ທັນກາຍເປັນກຳລັງໜູນຕົ້ນຕໍ ໃຫ້ແກ່ການເຕີບໂຕ ແລະ ການຈັດວາງໂຄງປະກອບເສດຖະກິດຄືນໃໝ່. ນີ້ກໍ່ແມ່ນສິ່ງທ້າທາຍຕໍ່ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ໃນເມື່ອຫວຽດນາມພວມຢູ່ໃນວິວັດການເຊື່ອມໂຍງຢ່າງຮອບດ້ານເຂົ້າກັບພາກພື້ນ ແລະ ສາກົນ.
ໃນການຄຸ້ມຄອງການເຄື່ອນໄຫວວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ, ເຖິງວ່າໄດ້ມີຄວາມມານະພະຍາຍາມຫຼາຍຢ່າງໃນການປ່ຽນແປງໃໝ່ກົນໄກຄຸ້ມຄອງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ກໍ່ຕາມ, ແຕ່ຫວຽດນາມກໍ່ຍັງບໍ່ທັນມີທິດທາງບຸລິມະສິດທີ່ສອດຄ່ອງ, ຍັງບໍ່ທັນມີນະໂຍບາຍ ແລະ ວິທີແກ້ທີ່ເໝາະສົມ ເພື່ອສ້າງການບຸກທະລຸໃນບັນດາຂົງເຂດທີ່ຫວຽດນາມມີທ່າແຮງ, ເພາະສະນັ້ນ ຈຶ່ງຍັງບໍ່ທັນມີບັນດາຂົງເຂດວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ທີ່ເປັນປາຍແຫຼມ, ທີ່ບັນລຸລະດັບທັນສະໄໝ ທີ່ມີຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນຢ່າງສະເໝີພາບກັບພາກພື້ນ ແລະ ສາກົນ. ການສ້າງໂຄງປະກອບໂຄງການ, ກຳນົດໜ້າທີ່, ເກນກຳນົດການຄັດເລືອກ ແລະ ແບບວິທີການຜັນຂະຫຍາຍບັນດາໜ້າທີ່ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ຕາມກົນໄກໃໝ່ນັ້ນ ຍັງສັບສົນຫຼາຍ. ຫວຽດນາມຍັງຂາດເຂີນທາງດ້ານພື້ນຖານຂໍ້ມູນສະຖິຕິແຫ່ງຊາດທີ່ໜ້າເຊື່ອຖື, ຄົບຊຸດ ກ່ຽວກັບວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ການປ່ຽນແປງປະດິດສ້າງ; ຍັງຊັກຊ້າໃນການສ້າງຕັ້ງລະບົບການປະເມີນທີ່ເປັນອິດສະລະ ແລະ ປະມວນດັດຊະນີປະເມີນຜົນການເຄື່ອນໄຫວວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ; ການລະດົມບັນດາແຫຼ່ງພະລັງສັງຄົມ, ບັນດາວິສາຫະກິດ ເພື່ອລົງທຶນເຂົ້າໃນຂົງເຂດວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ກໍ່ບໍ່ໄດ້ຕາມຄວາມປະສົງ. ການເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງການຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດ ແລະ ການບຳລຸງສ້າງພະນັກງານ, ລະຫວ່າງຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ຕະຫຼາດ, ລະຫວ່າງນັກວິທະຍາສາດ ແລະ ວິສາຫະກິດ ກໍຍັງອ່ອນຫຼາຍ.
ກ້າວເຂົ້າສູ່ໄລຍະ 2016 - 2020, ຫວຽດນາມພວມເຊື່ອມໂຍງຢ່າງກວ້າງຂວາງເລິກເຊິ່ງເຂົ້າກັບເສດຖະກິດໂລກ, ຜົນກະທົບຫຼາຍດ້ານຂອງໂລກາພິວັດ, ການເປີດເສລີການຄ້າ ແລະ ການຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງແຂງແຮງທີ່ສຸດຂອງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີໃນໂລກ ຈະນຳມາຊຶ່ງໂອກາດອຳນວຍ ພ້ອມທັງສິ່ງທ້າທາຍທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ໃຫ້ບັນດາປະເທດທີ່ໄປຕາມຫຼັງຄືປະເທດຫວຽດນາມ. ການເຈລະຈາເພື່ອເຂົ້າຮ່ວມບັນດາສັນຍາການຄ້າເສດລີພະຫຸພາຄີ ຄື ສັນຍາຄູ່ຮ່ວມມືຂ້າມປາຊີຟິກ (TPP), ສັນຍາການຄ້າເສດລີຫວຽດນາມ - ອີຢູ (EVFTA), ເຂົ້າຮ່ວມປະຊາຄົມເສດຖະກິດ ອາຊຽນ (AEC) ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ຫວຽດນາມມີໂອກາດເຂົ້າໃນຕະຫຼາດອັນກວ້າງຂວາງ ແຕ່ກໍ່ພາໃຫ້ລະບົບເສດຖະກິດ, ບັນດາຂະແໜງເສດຖະກິດ ແລະ ບັນດາວິສາຫະກິດຂອງຫວຽດນາມ ຕ້ອງແຂ່ງຂັນຢ່າງເຄັ່ງຮ້ອນກັບພາຍນອກ. ຕົວແບບການເຕີບໂຕທີ່ອີງໃສ່ການລົງທຶນເພີ່ມເຕີມ, ແຮງງານລາຄາຖືກ ແລະ ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດທີ່ບໍ່ທົດແທນນັ້ນ ບໍ່ເໝາະສົມອີກ. ຖ້າຫາກບໍ່ມີວິທີການພັດທະນາແບບບຸກທະລຸ, ພິເສດແມ່ນອີງໃສ່ປັດໄຈວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ການປ່ຽນແປງປະດິດສ້າງ, ຫວຽດນາມຈະພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການພັດທະນາຕໍ່ໄປ, ຊ້ຳບໍ່ໜຳ ຍັງພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການຜ່ານລະດັບປະເທດທີ່ມີລາຍໄດ້ປານກາງລະດັບຕ່ຳ ໃນອະນາຄົດອັນໃກ້. ບັນຫານີ້ກໍ່ເປັນສິ່ງທ້າທາຍທີ່ໄຫຍ່ທີ່ສຸດຕໍ່ກຳລັງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂບຊີຫວຽດນາມ.
ວິທີແກ້ໄຂ ເພື່ອຍົກສູງກຳລັງແຮງຊ້ອນແຝງທາງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີແຫ່ງຂາດ
ເພື່ອໃຫ້ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີກາຍເປັນໄມ້ງັດທີ່ແທ້ຈິງ ຂອງວິວັດການຈັດວາງໂຄງປະກອບເສດຖະກິດຄືນໃໝ່ ຕິດກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ຕົວແບບການເຕີບໂຕ, ຍົກສູງສະມັດຕະພາບ ຄຸນນະພາບ ປະສິດຕິຜົນ ແລະ ຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນ ຂອງລະບົບເສດຖະກິດ, ຂອງບັນດາຂະແໜງເສດຖະກິດ ແລະ ວິສາຫະກິດ ໃນເວລາຕໍ່ໜ້ານັ້ນ ຕ້ອງຜັນຂະຫຍາຍບັນດາວິທີແກ້ທີ່ສຳຄັນ ກ່ຽວກັບການພັດທະນາກຳລັງແຮງຊ້ອນແຝງທາງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ດັ່ງລຸ່ມນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ກຳນົດຢ່າງຖືກຕ້ອງເໝາະສົມ ໜ້າທີ່ອັນສຳຄັນຂອງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ, ເລີ່ມຈາກພຶດຕິກຳ ແລະ ແກ້ໄຂໄດ້ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການອັນຮີບດ່ວນ ຂອງພຶດຕິກຳແຫ່ງການພັດທະນາປະເທດ, ຂອງແຕ່ລະຂະແໜງການ ຂົງເຂດ ແລະ ວິສາຫະກິດ. ວິສາຫະກິດຕ້ອງເປັນເຈົ້າພາບນຳໜ້າໃນການປະຢຸກໃຊ້ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີ, ແລະ ເຮັດໃຫ້ຜົນງານວິໄຈກາຍເປັນສິນຄ້າ.
ສືບຕໍ່ສຸມໃສ່ການຄົ້ນຄວ້າປະຢຸກ ຫຼືຄົ້ນຄວ້າພື້ນຖານຕາມທິດປະຢຸກ ເພື່ອຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ຄວາມຕ້ອງການຂອງວິສາຫະກິດ ແລະ ບັນດາຂະແໜງການຕົ້ນຕໍ; ຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ວິວັດການຈັດວາງໂຄງປະກອບເສດຖະກິດຄືນໃໝ່ ບົນພື້ນຖານພັດທະນາບັນດາຂະແໜງການ, ບັນດາຂົງເຂດທີ່ນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີຊັ້ນສູງ, ສ້າງໃຫ້ມີຄຸນຄ່າເພີ່ມສູງ ເພື່ອປ່ຽນແທນບັນດາຂະແໜງເຕັກໂນໂລຊີຊັ້ນຕ່ຳ, ຄຸນຄ່າເພີ່ມຕ່ຳ ໃຫ້ໄດ້ເທື່ອລະກ້າວ.
ຜັນຂະຫຍາຍຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ບັນດາໂຄງການແຫ່ງລັດກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີ, ພັດທະນາເຕັກໂນໂລຊີຊັ້ນສູງ, ພັດທະນາຜະລິດຕະພັນແຫ່ງຊາດ ເພື່ອຍົກສູງກຳລັງແຮງຊ້ອນແຝງທາງເຕັກໂນໂລຊີຂອງຊາດ ແລະ ຂອງວິສາຫະກິດ ຂຶ້ນຢ່າງໄວ, ຫລຸດຜ່ອນລະດັບຂຶ້ນຕໍ່ກັບເຕັກໂນໂລຊີນຳເຂົ້າ, ພັດທະນາບັນດາເຄື່ອງໝາຍການຄ້າອຸດສາຫະກຳທີ່ລືຊື່ ຂອງຫວຽດນາມ. ມີກົນໄກລົງທຶນພິເສດ ເພື່ອຜັນຂະຫຍາຍໂຄງການວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ຂະໜາດໃຫຍ່ຈຳນວນໜຶ່ງ ທີ່ຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ການປ້ອງກັນຊາດ, ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ ຫຼືມີຜົນກະທົບຢ່າງແຂງແຮງເຖິງປະສິດທິພາບ, ຄຸນນະພາບ ແລະ ກຳລັງແຮງແຂ່ງຂັນຂອງຜະລິດຕະພັນ, ສິນຄ້າທີ່ມີເຄື່ອງໝາຍການຄ້າຫວຽດນາມ.
ພັດທະນາວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ທີ່ຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ການກະເສດ ແລະ ຊົນນະບົດ, ເສີມຂະຫຍາຍ ແລະ ຂຸດຄົ້ນທ່າໄດ້ປຽບຂອງການກະເສດເຂດຮ້ອນ; ຂະຫຍາຍບັນດາຂະແໜງອຸດສາຫະກຳທີ່ມີລະດັບວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີສູງ ແລະ ມີອັດຕາສ່ວນຄຸນຄ່າໃນປະເທດສູງ, ບັນດາຂະແໜງການບໍລິການທີ່ມີທ່າແຮງ. ສືບຕໍ່ເພີ່ມທະວີການປະຢຸກໃຊ້ຄວາມກ້າວໜ້າທາງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ເພື່ອຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາບັນດາເຂດເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ເຂດເສຖະກິດຈຸດສຸມ, ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ, ເຂດຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍ.
ທີສອງ, ບຳລຸງສ້າງ ແລະ ພັດທະນາຖັນແຖວພະນັກງານວິທະຍາສາດທີ່ເຂັ້ມແຂງ, ພ້ອມນັ້ນກໍມີມາດຕະການປຸກລະດົມ, ສົ່ງເສີມນັກວິທະຍາສາດ ແລະ ວາງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຕໍ່ກັບນັກວິທະຍາສາດ; ບຳລຸງສ້າງ, ນຳໃຊ້ຄົນເກັ່ງໃຫ້ໄດ້ເປັນຢ່າງດີ ໂດຍສົມທົບກັບຄວາມຮຽກຮ້ອງກ່ຽວກັບຄວາມຊື່ສັດສຸຈະລິດ ແລະ ຄຸນສົມບັດໃນການຄົ້ນຄວ້າ.
ກໍ່ສ້າງແລະຜັນຂະຫຍາຍແຜນການບຳລຸງສ້າງ, ອົບຮົມສຶກສາ, ສ້າງແຫຼ່ງພະນັກງານວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີທີ່ມີຄວາມເກັ່ງກ້າສາມາດ ນັບແຕ່ຂັ້ນມະຫາວິທະຍາໄລ ແລະ ເໜືອມະຫາວິທະຍາໄລ. ມີນະໂຍບາຍອັນລະອຽດກ່ຽວກັບການນຳໃຊ້, ນຳໃຊ້ເປັນພິເສດ ສຳລັບພະນັກງານວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ, ພີເສດແມ່ນ ຕໍ່ກັບສາມເປົ້າໝາຍພະນັກງານຄື ນັກວິທະຍາສາດນຳໜ້າຂະແໜງການ, ນັກວິທະຍາສາດທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍເປັນປະທານໜ້າທີ່ແຫ່ງຊາດທີ່ສຳຄັນເປັນພິເສດ, ນັກວິທະຍາສາດໜຸ່ມທີ່ມີພອນສະຫວັນ.
ຂຸດຄົ້ນ, ນຳໃຊ້ຖັນແຖວນັກຮຽນນັກສຶກສາ, ນັກສຶກສາຄົ້ນຄວ້າ, ຜູ້ຝຶກງານເຕັກນິກ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານທາງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ທີ່ກຳລັງຮ່ຳຮຽນ ແລະ ເຮັດວຽກຢູ່ຕ່າງປະເທດ ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ. ຊ່ວຍເຫຼືອ ແລະ ສົ່ງພະນັກງານ, ກຸ່ມພະນັກງານວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ໄປເຮັດວຽກ ແລະ ຝຶກງານຕາມກຳນົດເວລາ ຢູ່ບັນດາສະຖາບັນວິທະຍາສາດ, ມະຫາວິທະຍາໄລ, ວິສາຫະກິດທີ່ຕ່າງປະເທດ.
ມີກົນໄກ, ນະໂຍບາຍທີ່ເໝາະສົມ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນ ເພື່ອດຶງດູດນັກວິທະຍາສາດຫວຽດນາມຢູ່ຕ່າງປະເທດ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານຕ່າງປະເທດ ເຂົ້າຮ່ວມການເຄື່ອນໄຫວວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ຢູ່ຫວຽດນາມ. ອອກແບບ ແລະ ນຳໃຊ້ຂໍ້ກຳນົດມາດຕະຖານກ່ຽວກັບຈັນຍາບັນ ໃນການຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດຕາມກົດທົ່ວໄປລະຫວ່າງປະເທດ.
ທີສາມ, ຮັບປະກັນພາຫະນະ ເຄື່ອງມື ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມເຮັດວຽກທີ່ສະດວກດີ ໃຫ້ແກ່ພະນັກງານວິທະຍາສາດ; ລົງທຶນກໍ່ສ້າງໂຄງສ້າງພື້ນຖານດ້ານວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ, ອຸປະກອນການວິໄຈ, ຫ້ອງການທົດລອງ, ແຫຼ່ງພະລັງການສື່ຂ່າວ ແລະ ການເງິນ; ສ້າງສິ່ງແວດລ້ອມວິຊາການທີ່ກ້າວໜ້າ, ສົດໃສ.
ລົງທຶນກໍ່ສ້າງໃໝ່ ຫຼືຍົກລະດັບສະຖາບັນວິທະຍາສາດ, ມະຫາວິທະຍາໄລຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ທຳການຄົ້ນຄວ້າວິໄຈຕາມແບບຢ່າງກ້າວໜ້າຂອງໂລກ. ເສີມຂະຫຍາຍປະສິດທິຜົນການເຄື່ອນໄຫວຂອງບັນດາເຂດເຕັກໂນໂລຊີສູງ, ເຂດກະສິກຳນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີສູງ, ເຂດເຕັກໂນໂລຊີສື່ສານລວມສູນ.
ກວດຄືນສະພາບທີ່ເປັນຢູ່ ເພື່ອລົງທຶນຢ່າງມີການເລືອກເຟັ້ນ, ຍົກລະດັບໂຄງສ້າງພື້ນຖານເຕັກນິກ, ຫ້ອງການທົດລອງ ທີ່ເປັນຈຸດໜັກ, ເຄື່ອງປະກອບອຸປະກອນທີ່ຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ການຄົ້ນຄວ້າວິໄຈ, ໂຄງສ້າງພື້ນຖານການສື່ສານ ແລະ ສະຖິຕິວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ແຫ່ງຊາດທີ່ທັນສະໄໝ.
ຊ່ວຍເຫຼືອພັດທະນາບັນດາທິມງານນັກຄົ້ນຄວ້າໜຸ່ມທີ່ມີຄວາມສາມາດຊ້ອນແຝງ, ບັນດາວິສາຫະກິດເລີ່ມຕົ້ນການທຸລະກິດປ່ຽນແປງປະດິດສ້າງ ທີ່ມີຄວາມສາມາດເຕີບໂຕໄວ. ພັດທະນາລະບົບນິເວດແຫ່ງການປ່ຽນແປງປະດິດສ້າງ ແລະ ເລີ່ມຕົ້ນການທຸລະກິດຢ່າງສົດໃສ.
ທີສີ່, ສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ກົນໄກເຄື່ອນໄຫວວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ຕາມທິດລົບລ້າງສິ່ງກີດຂວາງຕ່າງໆ, ປົດປ່ອຍຄວາມສາມາດປະດິດສ້າງທີ່ຊ້ອນແຝງ ໃຫ້ມັນຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງສຸດຂີດ, ເປີດກວ້າງສິດເປັນເຈົ້າຕົນເອງ ໄປຄຽງຄູ່ກັບການປະເມີນຜົນການເຄື່ອນໄຫວຄົ້ນຄວ້າຢ່າງເປີດເຜີຍ, ໂປ່ງໃສ.
ມອບສິດເປັນເຈົ້າ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບດ້ວຍຕົນເອງຫຼາຍທີ່ສຸດ ໃຫ້ບັນດາອົງການວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ພາກລັດ ໃນການເຄື່ອນໄຫວ, ການຈັດຕັ້ງກົງຈັກ ແລະ ບັນຈຸກຳລັງຄົນ, ການຄຸ້ມຄອງການເງິນ - ຊັບສິນ ແລະ ການຮ່ວມມືສາກົນ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ນຳໃຊ້ກົນໄກການປະເມີນທີ່ເປັນອິດສະລະ ແລະ ເປີດເຜີຍ, ໂປ່ງໃສ ເພື່ອຕີລາຄາຜົນງານແຫ່ງການປະຕິບັດໜ້າທີ່ຂອງອົງການວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ.
ເພີ່ມທະວີການເຊື່ອມສຳພັນລະຫວ່າງສະຖາບັນວິທະຍາສາດ, ມະຫາວິທະຍາໄລ ກັບວິສາຫະກິດ. ພັດທະນາຂະຫຍາຍບັນດາຊ່ອງທາງການເງິນຊ່ວຍເຫຼືອວິສາຫະກິດ, ພິເສດແມ່ນວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງ ແລະ ຂະໜາດນ້ອຍ, ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ວິສາຫະກິດເຫຼົ່ານີ້ ລົງທຶນປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີ, ດັດແປງ ຫຼືປ່ຽນແທນເຕັກໂນໂລຊີ, ເຄື່ອງຈັກອຸປະກອນທີ່ຫຼ້າຫຼັງ ໂດຍຜ່ານບັນດາກອງທຶນແຫ່ງຊາດເພື່ອວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ. ຜັນຂະຫຍາຍກົນໄກ ຊັກຄ່າສ້າງກອງທຶນ ເພື່ອພັດທະນາວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ຂອງວິສາຫະກິດ ໃຫ້ໄດ້ຮັບປະສິດທິຜົນ.
ຍູ້ແຮງການພັດທະນາຕະຫຼາດເຕັກໂນໂລຊີ ຕາມທິດພັດທະນາເຄືອຂ່າຍບັນດາອົງການບໍລິການເຕັກນິກ, ເປັນສື່ກາງ, ການຖ່າຍໂອນ, ການໃຫ້ຄຳປຶກສາ, ປະເມີນຜົນ ແລະ ກຳນົດລາຄາເຕັກໂນໂລຊີ. ກໍ່ຕັ້ງ ແລະ ເຊື່ອມຕໍ່ບັນດາສູນແລກປ່ຽນເຕັກໂນໂລຊີແຫ່ງຊາດ ຢູ່ບັນດານະຄອນໃຫຍ່ ກັບບັນດາສູນປະຢຸກໃຊ້ຄວາມກ້າວໜ້າທາງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ຢູ່ທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ. ຂະຫຍາຍລະບົບພື້ນຖານຂໍ້ມູນເຕັກໂນໂລຊີແຫ່ງຊາດ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານເຕັກໂນໂລຊີ, ເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງການສະໜອງ - ຄວາມຕ້ອງການກ່ຽວກັບຜະລິດຕະພັນວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່.
ທີຫ້າ, ຍູ້ແຮງການຮ່ວມມື ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ຊຸກຍູ້ການຮ່ວມມືໃນການຄົ້ນຄວ້າລວມກັນ ເພື່ອຍາດແຍ່ງເອົາແຫຼ່ງພະລັງ ແລະ ຄວາມຮູ້ຂອງບັນດາປະເທດຈະເລີນພັດທະນາ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍ່ຍົກສູງກຳລັງແຮງ ແລະ ລະດັບການຄົ້ນຄວ້າໃນປະເທດ ຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ ເພື່ອສາມາດເຂົ້າຮ່ວມການຮ່ວມມືກັບຄູ່ຮ່ວມຕ່າງປະເທດຢ່າງສະເໝີພາບ ແລະ ຕ່າງຝ່າຍຕ່າງມີຜົນປະໂຫຍດໃນຍາວນານ.
ເພີ່ມທະວີການຄົ້ນຄວ້າຮ່ວມກັນກັບບັນດາຄູ່ຮ່ວມມືຍຸດທະສາດ, ເປີດກວ້າງການຮ່ວມມືທາງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີລະດັບຊາດ ກັບບັນດາປະເທດຈະເລີນພັດທະນາໃນໂລກ. ຊ່ວຍໜູນການເຄື່ອນໄຫວພົວພັນຮ່ວມມື, ແລກປ່ຽນທາງວິຊາການກ່ຽວກັບວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີລະດັບພາກພື້ນ ແລະ ສາກົນ. ຂະຫຍາຍ ແລະ ຍົກສູງປະສິທິຜົນການເຄື່ອນໄຫວຂອງເຄືອຂ່າຍຜູ້ຕາງໜ້າວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີຫວຽດນາມຢູ່ຕ່າງປະເທດ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນຢູ່ບັນດາພື້ນທີ່ຈຸດສຸມ.
ປະເທດຫວຽດນາມພວມຢືນຕໍ່ໜ້າບັນດາໂອກາດອຳນວຍ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍໃໝ່ ໃນສະຖານະພາບເຊື່ອມໂຍງສາກົນຢ່າງຮອບດ້ານ ແລະ ທ່າອຽງແຂ່ງຂັນທົ່ວໂລກທີ່ອີງໃສ່ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ການປ່ຽນແປງປະດິດສ້າງ. ກວ່າເວລາໃດໝົດ, ກຳລັງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ຕ້ອງຕັ້ງໜ້າພະຍາຍາມປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ກ້າວໜ້າບືນຕົວຂຶ້ນ ເພື່ອກະທົບຢ່າງແຮງເຖິງປະສິທິພາບແຮງງານ, ຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນຂອງຊາດ ແລະ ຂອງວິສາຫະກິດ, ເຖິງລະດັບຄວາມໄວ ແລະ ຄຸນນະພາບແຫ່ງການເຕີບໂຕຂອງລະບົບເສດຖະກິດ, ປະກອບສ່ວນເຮັດໃຫ້ຫວຽດນາມກາຍເປັນປະເທດອຸດສາຫະກຳຕາມທິດທັນສະໄໝໂດຍພື້ນຖານ ໂດຍໄວ ຄືດັ່ງເປົ້າໝາຍທີ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XII ຂອງພັກໄດ້ກຳນົດໄວ້./.
ໂດຍ ຈູ ງອກແອັງ
ກຳມະການສູນກາງພັກ, ລັດຖະມົນຕີກະຊວງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ
--------------------------
ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 883 (ເດືອນພຶດສະພາ 2016)
