ຊາບຊຶມ ແລະ ໝູນໃຊ້ມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XII ຂອງພັກ ເຂົ້າໃນການແກ້ໄຂ ສາຍພົວພັນລະຫວ່າງ ປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ຢູ່ຫວຽດນາມ
ວກ.ອອນໄລ - ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XII ຂອງພັກ, ບົນພື້ນຖານກຳນົດການຍູ້ແຮງ ພາລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່ຢ່າງຮອບດ້ານ ຄົບຊຸດ, ຢືນຢັນສືບຕໍ່ຊາບຊຶມ ແລະ ແກ້ໄຂສາຍພົວພັນໃຫຍ່ 9 ປະການ ຂອງພາລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່ ໃຫ້ໄດ້ເປັນຢ່າງດີ, ໃນນັ້ນ ມີສາຍພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ. ລະອຽດກວ່າອີກຄື, ໃນ 6 ໜ້າທີ່ຈຸດໜັກໃຈກາງ ຂອງສະໄໝກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XII, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ໄດ້ກຳນົດໃຫ້ສຸມໃສ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ແລະ ເສດຖະກິດ, ໃນນັ້ນປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງຖືກຈັດຢູ່ແຖວໜ້າ. ການກຳນົດດັ່ງກ່າວໃຫ້ເຫັນທີ່ຕັ້ງ ແລະ ຄວາມສຳຄັນ ຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ແລະ ສາຍພົວພັນລະຫວ່າງສອງດ້ານນັ້ນ.
ປະຕິຮູບການບໍລິຫານປະກອບສ່ວນປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ. (ພາບ: TTXVN)
1- ໃນ 30 ປີແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ທີ່ຜ່ານມາ, ຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ນັບມື້ນັບໄດ້ກຳນົດວ່າເປັນຄວາມພົວພັນພື້ນຖານ ແລະ ສຳຄັນອັນດັບໜຶ່ງ ໃນວິວັດການແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະເທດຊາດ, ເປັນເນື້ອໃນທີ່ສຳຄັນໃນບັນດາທັດສະນະ ແນວທາງ ນະໂຍບາຍປ່ຽນແປງໃໝ່ຂອງພັກແລະລັດ. ຍິ່ງກວ່ານັ້ນ, ຮັບຮູ້ແລະແກ້ໄຂຄວາມພົວພັນນີ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ ຍັງເປັນຂອດບຸກທະລຸໃນທິດສະດີຂອງພັກ ກ່ຽວກັບກິດຈະການປ່ຽນແປງໃໝ່ກ້າວຂຶ້ນສູ່ສັງຄົມນິຍົມ ຢູ່ຫວຽດນາມ.
ມາຮອດປະຈຸບັນ, ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງໃໝ່ໂດຍພື້ນຖານກ່ຽວກັບການນຳພາຂອງພັກ, ການຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານຂອງລັດ ໃນການແກ້ໄຂຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ. ແກ້ໄຂຜ່ານຜ່າໄດ້ສ່ວນຫຼາຍທັດສະນະ ແລະ ວິທີເຮັດ ທີ່ເຄີຍມີຢູ່ໃນຫຼາຍທົດສະວັດກ່ອນໜ້ານີ້, ເຊັ້ນ ການເນັ້ນໜັກເກີນຄວນເຖິງບົດບາດຂອງການເມືອງທີ່ມີຕໍ່ເສດຖະກິດ; ຖືການເມືອງເປັນປັດໄຈຕັດສິນຊີ້ຂາດຕໍ່ເສດຖະກິດ ແລະ ທຸກຂົງເຂດຂອງຊີວິດສັງຄົມ; ຄວາມຮັບຮູ້ແບບງ່າຍດາຍກ່ຽວກັບການກະທົບຂອງການເມືອງຕໍ່ເສດຖະກິດ; ການເມືອງແຊກແຊງເລິກເກີນຄວນເຂົ້າໃນວິວັດການເສດຖະກິດ; ການເມືອງກະທົບໃສ່ເສດຖະກິດດ້ວລະບົບຄຳສັ່ງການບໍລິຫານ, ອັດຕະວິໄສຂອງອົງການນຳພາ, ຄຸ້ມຄອງຂັ້ນຕ່າງໆ...
ພ້ອມນັ້ນ, ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງໃໝ່ໂດຍພື້ນຖານກ່ຽວກັບການນຳພາຂອງພັກ, ການຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານຂອງລັດ ຈາກການຄຸ້ມຄອງໂດຍກົງດ້ວຍແຜນການ ເປັນການນຳພາ ຄຸ້ມຄອງດ້ວຍນະໂຍບາຍ; ຈາກການບັນຊາ ຄວບຄຸມໂດຍກົງ ເປັນການຄຸ້ມຄອງ ດັດສົມໂດຍທາງອ້ອມ ໂດຍຜ່ານບົດບາດຂອງນະໂຍບາຍ, ສ້າງສິ່ງແວດລ້ອມປະຊາທິປະໄຕ, ເສລີພາບ, ເປັນເຈົ້າການ, ຮັບຜິດຊອບດ້ວຍຕົນເອງຍິ່ງກວ່າອີກໃຫ້ຜູ້ຜະລິດ, ທຸລະກິດ; ປ່ຽນແປງແບບວິທີການກະທົບຂອງການເມືອງໃສ່ເສດຖະກິດໂດຍຜ່ານບົດບາດຂອງລະບຽບກົດໝາຍ ນະໂຍບາຍ...
ກິດຈະການປ່ຽນແປງໃໝ່ຢູ່ຫວຽດນາມ ບໍ່ແມ່ນໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍການປ່ຽນແປງໃໝ່ ໃນຂົງເຂດການເມືອງ, ແລະກໍ່ບໍ່ແມ່ນ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ພ້ອມບາດດຽວກັນ ໃນສອງຂົງເຂດການເມືອງ ແລະ ເສດຖະກິດ. ບັນຫາແມ່ນຢູ່ທີ່, ການເມືອງກຳນົດທິດນັບມື້ນັບຈະແຈ້ງ ໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດ; ນະໂຍບາຍຫັນປ່ຽນກົນໄກ ແລະ ໂຄງສ້າງເສດຖະກິດ ນັບມື້ນັບສອດຄ່ອງກັບຄວາມຕ້ອງການພາວະວິໄສ ຂອງພາກຕົວຈິງ; ສ້າງປະຖົມປັດໄຈໃຫ້ແກ່ ການປົດປ່ອຍກຳລັງການຜະລິດສັງຄົມ, ສ້າງຄວາມເຕີບໂຕເສດຖະກິດ, ຍົກສູງທ່າ ແລະ ກຳລັງ ຂອງປະເທດຊາດ; ເສີມຂະຫຍາຍຈິດໃຈປະດິດສ້າງ, ລັກສະນະຕັ້ງໜ້າການເມືອງ ຂອງປະຊາຊົນ.
2- ແຕ່ວ່າ, ຍັງມີຫຼາຍບັນຫາທິດສະດີ ແລະ ພຶດຕິກຳ ໃນຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບຮູ້ ແລະ ແກ້ໄຂຢ່າງຖືກຕ້ອງ ທັນການ, ເພື່ອແນໃສ່ຊຸກຍູ້ໃຫ້ການປ່ຽນແປງໃໝ່ກ້າວໄປຂ້າງໜ້າ. ນັ້ນແມ່ນບັນຫາພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດ ກັບການເປີດປະຊາທິປະໄຕ, ກໍ່ສ້າງສັງຄົມທີ່ມີຍຸຕິທຳ ສີວິໄລ, ພັດທະນາວັດທະນະທຳ, ຮັບປະກັນສະຖຽນລະພາບທາງການເມືອງ ສັງຄັມ ແລະ ປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ; ພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດ ກັບຄວາມຕ້ອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເນື້ອໃນ ແລະ ແບບວິທີການນຳພາຂອງພັກ, ກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍ; ຍູ້ແຮງການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ທັນສະໄໝ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ລະບົບການເມືອງ... ນັ້ນແມ່ນບັນຫາຮັບຮູ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ ແລະ ແກ້ໄຂຢ່າງສົມເຫດສົມຜົນ ລັກສະນະຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ຕໍ່ກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງແນໃສ່ກຳນົດຄວາມຮັບປະກັນການເມືອງ ໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດ; ປະຕິບັດສິດເປັນເຈົ້າ ແລະ ຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ. ການຍົກສູງຄວາມສາມາດນຳພາ, ກຳອຳນາດຂອງລັດ ຕ້ອງຕອບສະໜອງໄດ້ກັບຄວາມຕ້ອງການພັດທະນາເສດຖະກິດ.
ສາເຫດພາວະວິໄສຂອງສະພາບການດັ່ງກ່າວເທິງນີ້ ແມ່ນຍ້ອນວ່າ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ, ລະບົບການເມືອງໃນເງື່ອນໄຂພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳນົດທິດສັງຄົມນິຍົມ, ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງ ອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ, ເປີດກວ້າງ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍປະຊາທິປະໄຕ,... ແມ່ນບັນດາບັນຫາທີ່ໃໝ່ອ່ຽມ, ຫຍຸ້ງຍາກ, ສັບສົນທາງດ້ານທິດສະດີ ແລະ ພຶດຕິກຳ, ມັນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຕ້ອງທັງເຮັດ ທັງສະຫລຸບປະສົບການ ພັດທະນາທິດສະດີ. ການຜັນປ່ຽນຢ່າງໄວວາ ສັບສົນ ແລະ ຄາດຄະເນຍາກ ຂອງສະພາບການໂລກ; ການທຳລາຍຂອງບັນດາອິດທິກຳລັງສັດຕູ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນໃນຂົງເຂດແນວຄິດ ການເມືອງ.
ສາເຫດອັດຕະວິໄສຂອງສະພາບການເທິງນີ້ ແມ່ນຍ້ອນຄວາມຊັກຊ້າໃນການປ່ຽນແປງໃໝ່ຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ, ລະບົບການເມືອງ, ລະບຽບກົດໝາຍການເມືອງ ໃນເວລາທີ່ການປ່ຽນແປງໃໝ່ນັບມື້ນັບເຂົ້າສູ່ລວງເລິກ. ການຫັນເປັນລະອຽດກ່ຽວກັບກົນໄກ “ພັກນຳພາ - ລັດຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານ - ປະຊາຊົນເປັນເຈົ້າ” ຍັງບໍ່ທັນຕອບສະໜອງໄດ້ກັບຄວາມຕ້ອງການ ຂອງການພັດທະນາເສດຖະກິດ. ພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກພາກສ່ວນໜຶ່ງທີ່ບໍ່ໜ້ອຍ ຖືກເຊື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸນສົມບັດ ແລະ ແບບແຜນດຳລົງຊີວິດ; ຄວາມຖ່ວງດຶງຂອງປະເພນີ, ຄວາມຊິນເຄີຍທີ່ບໍ່ດີ ແລະ ຜົນປະໂຫຍດທີ່ບໍ່ຊອບທຳ; ວຽກງານຄົ້ນຄວ້າທິດສະດີຍັງຖືກຈຳກັດ, ວຽກງານແນວຄິດ, ວຽກງານຈັດຕັ້ງ ພະນັກງານ, ວຽກງານອົບຮົມສຶກສາ ກໍ່ສ້າງພະນັກງານ ກໍ່ຖືກຈຳກັດ, ຍັງບໍ່ທັນຕອບສະໜອງໄດ້ກັບຄວາມຕ້ອງການ…, ຊຶ່ງເປັນສິ່ງກີດຂວາງການພັດທະນາເສດຖະກິດ.
3- ກ່ຽວກັບທິດທາງແກ້ໄຂຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ໃນຊຸມປີຕໍ່ໄປ: ກ່ອນອື່ນໝົດ, ຕ້ອງຮັບຮູ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງກ່ຽວກັບບັນຫາທີ່ມີລັກສະນະກົດເກນຄື, ເສດຖະກິດ, ພິຈາລະນາຈົນສຸດແລ້ວ ເປັນສິ່ງຕັດສິນຊີ້ຂາດການເມືອງ, ການຜັນປ່ຽນທຸກຢ່າງຂອງການເມືອງລ້ວນແຕ່ເປັນການສ່ອງແສງຂອງການຜັນປ່ຽນເສດຖະກິດ, ໂດຍຍ້ອນເສດຖະກິດຊີ້ຂາດ. ຕ້ອງເລີ່ມຈາກສະພາບການເສດຖະກິດເພື່ອຕີລະຄາສະພາບການການເມືອງ, ຈາກພຶດຕະກຳແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດເພື່ອຕີລາຄາພຶດຕິກຳແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ການເມືອງພັດມີບົດບາດກຳນົດທິດ, ນຳໜ້າພາທາງໃຫ້ແກ່ເສດຖະກິດ (ໂດບຜ່ານກົນໄກ, ນະໂຍບາຍ); ພຽງແຕ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງເທົ່ນັ້ນ ຈຶ່ງສາມາດຊຸກຍູ້ການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ (ບົນພື້ນຖານບັນດາກົດເກນພາວະວິໄສຂອງເສດຖະກິດ ແລະ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ).
ຕ້ອງຕັ້ງຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ໃນທ່າອຽງແຫ່ງການພັດທະນາຂອງຍຸກສະໄໝ; ສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ; ສືບຕໍ່ແກ້ໄຂຜ່ານຜ່າ “ລັກສະນະເກີດເອງຂອງກຳມະສິດນ້ອຍ” ຂອງສັງຄົມກະສິກຳນ້ອຍ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງການພັດທະນາ ແລະ ປະຕິບັດ “ການພັດທະນາແບບຫຍໍ້ສັ້ນ”. ກຳນົດຄວາມຮຽກຮ້ອງໃໝ່ຕ່າງໆ ຈາກສາຍພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ; ປະຕິບັດການກຳນົດທິດພັດທະນາແບບຍືນຍົງ ໃນແຜນຍຸດທະສາດພັດທະນາເສດຖະກິດ - ສັງຄົມ; ປະຕິບັດປະຊາທິປະໄຕໃນການເຄື່ອນໄຫວເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງ; ຮັກສາເອກະລາດ, ອຳນາດອະທິປະໄຕໃນວິວັດການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ; ກໍ່ສ້າງພື້ນຖານວັດທະນະທຳໃໝ່ໃນລະດັບ ແລະ ຮາກຖານຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ.
ຕ້ອງຕັ້ງຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງໃນຄວາມພົວພັນສັດຈະວິພາກກັບບັນດາຄວາມພົວພັນອື່ນ ໃນວິວັດການປ່ຽນແປງໃໝ່; ຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ຕ້ອງໄດ້ຮັບຮູ້ແລະແກ້ໄຂ ເປັນແບບດຽວກັບເປົ້າໝາຍ ແລະ ເງື່ອນໄຂຂອງການແກ້ໄຂຄວາມພົວພັນອື່ນ ຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່. ແກ້ໄຂຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ຕາມທິດສ້າງຕັ້ງແລະປັບປຸງບູລະນະລະບຽບກົດໝາຍເສດຖະກິດ - ການເມືອງ - ສັງຄົມທີ່ເປັນເອກະພາບ, ກົມກຽວ; ກໍ່ສ້າງເສດຖະກິດຕະຫຼາດທີ່ທັນສະໄໝ - ການເມືອງປະຊາທິປະໄຕ - ສັງຄົມມີຄວາມຍຸຕິທຳ, ສີວິໄລ.
ຕ້ອງເລືອກເອົາ ແລະ ໝູນໃຊ້ບັນດາວິທີວິທະຍາສາດໃນການແກ້ໄຂຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ. ການກຳນົດວິໄສທັດສັດຈະວິພາກດ້ວຍວິທີການລະບົບ ຖືກຖືວ່າເປັນມາດຕະຖານໜຶ່ງ ຂອງຄວາມສາມາດນຳພາ ຄຸ້ມຄອງ ແລະ ຄົ້ນຄວ້າທິດສະດີກ່ຽວກັບຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ພັດທະນາວັດທະນະທຳ, ສ້າງສິ່ງແວດລ້ອມແຫ່ງຄວາມເປັນເຈົ້າການ, ປະດິດສ້າງ ຕໍ່ໜ້າການຜັນປ່ຽນຢ່າງໄວວາຂອງເສດຖະກິດ ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ.
ຕ້ອງກຳແໜ້ນບັນດາທັດສະນະ ທີ່ມີລັກສະນະຊີ້ນຳ ຕໍ່ການແກ້ໄຊຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ. ພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳນົດທິດສັງຄົມນິຍົມ ແມ່ນໄດ້ນຳໃຊ້ບັນດາກົດເກນຂອງເສດຖະກິດຕະຫຼາດ ເພື່ອປົດປ່ອຍກຳລັງຜະລິດ, ສ້າງຕັ້ງພື້ນຖານເສດຖະກິດ ຂອງລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ເທື່ອລະກ້າວ ແລະທັງໄດ້ຮັກສາ, ຢຶດໝັ້ນທາດແທ້ຂອງລະບອບສັງຄົມນິຍົມ, ຮັບປະກັນບັນດາຄຸນຄ່າທີ່ດີງາມ ຂອງລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ຊຶ່ງໄດ້ຖືບົດບາດບັນຊາພາທາງ ແລະ ຄ່ອຍໆເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນໃນແຕ່ລະບາດກ້າວພັດທະນາ ຂອງປະເທດຫວຽດນາມ. ຮັບປະກັນໃຫ້ບັນດາຮູບການກຳມະສິດ, ບັນດາພາກສ່ວນເສດຖະກິດລ້ວນແຕ່ສະເໝີພາບກັນໃນຕະຫຼາດ ແລະ ຕໍ່ໜ້າກົດໝາຍ ເພື່ອປຸກຕື່ນແຫຼ່ງພະລັງສັງຄົມຕ່າງໆ ໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດ ແລະ ສັງຄົມ.
ແກ້ໄຂຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ຢ່າງຄົບຊຸດ ເຖິງຖອງ, ມີການສືບທອດ, ມີບາດກ້າວ, ດ້ວຍຮູບການແລະວິທີການປະຕິບັດທີ່ເໝາະສົມ, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການເປັນເຈົ້າການ ຕັ້ງໜ້າເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ກໍ່ສ້າງລະບົບເສດຖະກິດທີ່ເປັນເອກະລາດ ເປັນເຈົ້ນຕົນເອງ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດຫວຽດນາສັງຄົມນິຍົມ; ຍົກສູງຄວາມສາມາດກຳອຳນາດຂອງພັກ, ຄວາມສາມາດຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານຂອງລັດ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍສິດເປັນເຈົ້າຂອງປະຊາຊົນ ໃນເງື່ອນໄຂເສດຖະກິດຕະຫຼາດ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ. ຂະບວນການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງ ຕ້ອງຮັບປະກັນຄວາມເຂົ້າແກັບເຂົ້າເກຍກັນ, ຖືກຕ້ອງຕາມລຳດັບດຳເນີນການ ຊຶ່ງສະແດງອອກຢູ່ທີ່ຂອບເຂດ, ລະດັບ ແລະ ຈັງຫວະຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ບັນດາຂົງເຂດເສດຖະກິດ ການເມືອງ ວັດທະນະທຳ ສັງຄົມ ການປ້ອງກັນຊາດ ແລະ ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ ຢ່າງເຂົ້າແກັບເຂົ້າເກຍກັນ.
ແກ້ໄຂບັນດາສາຍພົວພັນ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ - ຄວາມໝັ້ນທ່ຽງ - ການພັດທະນາ ຢູ່ໃນເສດຖະກິດແລະການເມືອງ ຢ່າງຖືກຕ້ອງ ແລະ ກົມກຽວ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ແມ່ນເຮັດໃຫ້ການເມືອງ ແລະ ເສດຖະກິດສອດຄ່ອງນຳກັນ, ເຮັດໃຫ້ການປະຕິບັດເປົ້າໝາຍເສດຖະກິດ ກໍ່ເປັນການປະຕິບັດເປົ້າໝາຍການເມືອງ, ເຮັດໃຫ້ການເມືອງມີລະດັບແລະຄວາມສາມາດພຽງພໍ ເພື່ອກຳນົດທິດ ແລະ ດັດສົມເສດຖະກິດຕາມຈຸດປະສົງຂອງຕົນ. ຄວາມໝັ້ນທ່ຽງທາງດ້ານການເມືອງ-ສັງຄົມ ແມ່ນຮັກສາທ່າສົມດຸນ (ທຽບຖານ) ລະຫວ່າງບັນດາພາກສ່ວນຂອງເສດຖະກິດ ການເມືອງ ສັງຄົມ, ສ້າງຄວາມຕິດຕໍ່ ເປັນເອກະພາບ ໝັ້ນຄົງໃນລັກສະນະສົມບູນ. ການປ່ຽນແປງໃໝ່ - ຄວາມໝັ້ນທ່ຽງ - ການພັດທະນາທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງມີຄວາມພົວພັນຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນນຳກັນ, ສ້າງປະຖົມປັດໄຈໃຫ້ກັນແລະກັນຄົງຕົວ ແລະ ຂະຫຍາຍຕົວ.
ຕ້ອງທຳຄວາມກະຈ່າງແຈ້ງບັນດາຄວາມຕ້ອງການກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ສອດຄ່ອງເໝາະສົມ ທີ່ຕ້ອງມີລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ, ທຳຄວາມກະຈ່າງແຈ້ງກ່ຽວກັບຄວາມຕ້ອງການ ແລະ ລັກສະນະຈຳເປັນ ຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ທີ່ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງການ ປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ; ທຳຄວາມກະຈ່າງແຈ້ງກ່ຽວກັບບັນດາໄລຍະ ແລະ ບາດກ້າວ ຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ; ເສີມຂະຫຍາຍບັນດາປັດໄຈທີ່ຕັ້ງໜ້າ, ຊຸກຍູ້ແລະຈຳກັດບັນດາປັດໄຈຫຍໍ້ທໍ້ ທີ່ເປັນອຸປະສັກຕໍ່ຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ. ແກ້ໄຂຢ່າງຖືກຕ້ອງ ຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ແມ່ນເພື່ອແນໃສ່ນຳເອົາຄຸນນະພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນ ມາໃຫ້ການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ.
4- ກ່ຽວກັບວິທີແກ້ໄຂຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງໃນຊຸມປີຕໍ່ໜ້າ: ກ່ອນອື່ນ, ຕ້ອງຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ. ສືບຕໍ່ຄົ້ນຄວ້າທ່າອຽງແຫ່ງການເຄື່ອນເໜັງ, ພັດທະນາຂອງຍຸກສະໄໝປະຈຸບັນ ແລະ ຈຸດພິເສດຂອງຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງ ຢູ່ຫວຽດນາມ ອີງບົນຄວາມຮັບຮູ້ໃໝ່ກ່ຽວກັບທິດສະດີຂອງລັດທິມາກ - ເລນິນ ແລະ ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ ກ່ຽວກັບເສັ້ນທາງກ້າວຂຶ້ນສູ່ສັງຄົມນິຍົມຢູ່ຫວຽດນາມ. ສະຫລຸບສັງລວມພຶດຕິກຳ ແລະ ພັດທະນາທິດສະດີຢ່າງເປັນປະຈຳ, ຄົ້ນເຜີຍແລະຄາດຄະເນບັນຫາໃໝ່ກ່ຽວກັບຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ເພື່ອຈະມີແຜນນະໂຍບາຍ, ມາດຕະການແກ້ໄຂຢ່າງຖືກຕ້ອງ ທັນການ. ຍູ້ແຮງການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ທາບທາມທິດສະດີ ກໍ່ຄືບົດຮຽນປະສົບການ ຂອງບັນດາປະເທດພັດທະນາ ແລະ “ປະເທດປະກອບອາຊີບໃໝ່” ທີ່ສຳເລັດຜົນຕາມເສັ້ນທາງ “ພັດທະນາແບບຫຍໍ້ສັ້ນ”. ມີໂຄງການໂຄສະນາ, ອົບຮົມສຶກສາໃນພັກ ແລະ ໃນປະຊາຊົນ ກ່ຽວກັບຜົນສຳເລັດແລະຂໍ້ຈຳກັດຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ, ໂອກາດແລະສິ່ງທ້າທາຍ ຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ໃນໄລຍະໃໝ່; ຄົ້ນເຜີຍບັນດາປັດໄຈໃໝ່, ທະວີຄູນບັນດາແບບຢ່າງທີ່ດີເດັ່ນ ໃນການແກ້ໄຂຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ.
ສຸມໃສ່ກໍ່ສ້າງ ແລະ ບູລະນະລະບຽບກົດໝາຍເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳນົດທິດສັງຄົມນິຍົມ, ລະບຽບກົດໝາຍການເມືອງປະຊາທິປະໄຕ, ອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ, ລະບຽບກົດໝາຍ “ພັກນຳພາ - ລັດຄຸ້ມຄອງ - ປະຊາຊົນເປັນເຈົ້າ”. ປ່ຽນແປງໃໝ່ວຽກງານການຈັດຕັ້ງ, ພະນັກງານ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ; ພັດທະນາວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ, ສຶກສາ-ກໍ່ສ້າງ ແລະວັດທະນະທຳ ຕາມຄວາມຕ້ອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ ໃນຕົ້ນສະຕະວັດທີ XXI, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ.
ຮັບຮູ້ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍ ບັນດາປັດໄຈນຳໜ້າພາທາງຢ່າງທັນການ, ຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມ, ສ້າງຄວາມຕ້ອງການ, ສ້າງເງື່ອນໄຂ,... ໃຫ້ບັນດາປັດໄຈຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ທີ່ມີຕໍ່ການປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ, ເຊັ່ນ ການກໍ່ຮ່າງສ້າງຕົວຂອງລະບຽບກົດໝາຍເສດຖະກິດຕະຫຼາດ; ຂະບວນວິວັດການຈັດວາງໂຄງສ້າງຄືນໃໝ່ ແລະ ຫັນປ່ຽນຕົວແບບການເຕີບໂຕ; ຄວາມຕ້ອງການຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງເສດຖະກິດມະຫາພາກ; ປ່ຽນແປງໃໝ່ການກໍ່ສ້າງ ແລະ ປະຕິບັດກົດໝາຍ ເພື່ອແນໃສ່ສ້າງສິ່ງແວດລ້ອມແຫ່ງການແຂ່ງຂັນ ທີ່ສະເໝີພາບ ໂປ່ງໃສ ລະຫວ່າງບັນດາວິສາຫະກິດ ໃນທຸກພາກສ່ວນເສດຖະກິດ; ປ່ຽນແປງໃໝ່ວຽກງານວາງແຜນກຳນົດ ແຜນການ, ບໍລິຫານການພັດທະນາເສດຖະກິດ ຕາມກົນໄກຕະຫຼາດ; ປະຕິບັດນະໂຍບາຍການເງິນ ເງິນຕາ ເພື່ອແນໃສ່ຮັບປະກັນການພັດທະນາຢ່າງແຂງແຮງຂອງລະບົບເສດຖະກິດ; ສ້າງຕັ້ງບັນດາປະເພດຕະຫຼາດຢ່າງຄົບຊຸດ ແລະ ຂັບນຳຕະຫຼາດເຫຼົ່ານັ້ນຢ່າງທະລຸໂລ່ງ; ສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ບູລະນະນະໂຍບາຍທີ່ດິນ; ຍູ້ແຮງການຫັນລັດວິສາຫະກິດເປັນຫຸ້ນສ່ວນ; ປະຕິບັດຄວາມສະເໝີພາບຢ່າງແທ້ຈິງ ລະຫວ່າງບັນດາພາກສ່ວນເສດຖະກິດ...
ຮັບຮູ້ ແລະ ກຳຈັດຢ່າງທັນການຕໍ່ບັນດາປັດໄຈອຸປະສັກຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ທີ່ມີຕໍ່ການປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ, ເຊັ່ນ ຂໍ້ຈຳກັດກ່ຽວກັບຄວາມສາມາດນຳພາຂອງພັກ, ຄວາມສາມາດຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານຂອງລັດ ໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດ; ສະພາບການຜັນແຍກຮັ່ງມີທຸກຍາກ, ມົນພິດສິ່ງແວດລ້ອມ, ໄພສັງຄົມ; ລະດັບຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນໃນໂລກຍັງຕ່ຳ; ຊັບພະຍາກອນເສດຖະກິດຍັງຖືກຟຸມເຟືອຍ; ແຮງງານກະສິກຳຍັງກວມສ່ວນຫຼາຍ ໃນໂຄງປະກອບແຮງງານສັງຄົມ; ລັດວິສາຫະກິດເຄື່ອນໄຫວບໍ່ມີປະສິດທິຜົນ; ຕະຫຼາດບາງປະເພບຫາກໍ່ກຳເນີນເກີດໃໝ່, ຍັງບໍ່ທັນພັດທະນາ; ລະບົບລະບຽບກົດໝາຍ ແລະ ລະບຽບການບໍລິຫານທີ່ຈຳເປັນສຳລັບເສດຖະກິດຕະຫຼາດ ຍັງບໍ່ທັນສົມບູນ ຫຼືຍັງບໍ່ທັນມີປະສິດທິຜົນ; ຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບລະຫວ່າງບັນດາພາກສ່ວນເສດຖະກິດຍັງມີຢູ່; ຄວາມສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ຄວາມຟຸມເຟືອຍຍັງບໍ່ຖືກກີດກັ້ນ ແລະ ແກ້ໄຂຜ່ານຜ່າ; ຫຼາຍປະແທດ, ຫຼາຍອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ ຍັງບໍ່ທັນຮັບຮອງວ່າຫວຽດນາມມີພື້ນຖານເສດຖະກິດຕະຫຼາດ...
ພ້ອມນັ້ນ, ເສີມຂະຫຍາຍຜົນສຳເລັດຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ເພື່ອຊຸກຍູ້ການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ, ເຊັ່ນ ການປັບປຸງບູລະນະບັນດາຂໍ້ກຳນົດ, ກົດລະບຽບ, ຂັ້ນຕອນການດຳເນີນງານ ເພື່ອປ່ຽນແປງໃໝ່ແບບວິທີການນຳພາຂອງພັກ ຕໍ່ກັບການເຄື່ອນໄຫວຂອງລະບົບການເມືອງ; ແກ້ໄຂຜ່ານຜ່າສະພາບການທັງຮວມສິດເຮັດຕາງ ທັງປ່ອຍປະລະເຫຼີງການນຳພາ, ຄຸ້ມຄອງທາງດ້ານເສດຖະກິດ ຂອງພັກແລະລັດ; ສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ແບບວິທີການນຳພາ, ຄຸ້ມຄອງທາງດ້ານເສດຖະກິດຂອງພັກແລະລັດ; ກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ; ກໍ່ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານ ລັດຖະກອນທີ່ປອດໃສ, ມີຄວາມສາມາດຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ; ກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະພື້ນຖານປະຊາທິປະໄຕສັງຄົມນິຍົມ; ກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະລະບຽບກົດໝາຍ ເພື່ອປະຕິບັດສິດເປັນເຈົ້າຂອງປະຊາຊົນ; ເສີມຂະຫຍາຍປະຊາທິປະໄຕໄປຄຽງຄູ່ກັບເຊີດຊູຄວາມຮັບຜິດຊອບ, ລະບຽບວິໄນ.
ຄົ້ນເຜີຍແລະແກ້ໄຂບັນດາເນື້ອໃນປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ທີ່ເປັນອຸປະສັກຕໍ່ການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ, ເຊັ່ນ ລະບົບປະຊາທິປະໄຕສັງຄົມນິຍົມທີ່ຍັງບໍ່ທັນສົມບູນແບບ; ກຳລັງແຮງແຫ່ງມະຫາສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດ ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຮັບການເສີມຂະຫຍາຍຢ່າງພຽງພໍ; ວຽກງານກໍ່ສ້າງພັກຍັງມີຈຸດອ່ອນຂໍ້ຈຳກັດຫຼາຍຢ່າງ; ການກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ ຍັງບໍ່ທັນທັນກັບຄວາມຕ້ອງການພັດທະນາເສດຖະກິດ ແລະ ພັດທະນາປະເທດ; ພາລະບົດບາດວິຈານສັງຄົມຂອງແນວໂຮມປະເທດຊາດຫວຽດນາມ ແລະ ຂອງບັນດາອົງຄະນະມະຫາຊົນ ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຮັບການປະຕິບັດຢ່າງຄົບຖ້ວນເທື່ອ; ວຽກງານການຈັດຕັ້ງ ພະນັກງານ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວນະໂຍບາຍ ຍັງບໍ່ທັນທັນກັບຄວາມຕ້ອງການພັດທະນາເສດຖະກິດ...
ການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ຕ້ອງຕິດແໜ້ນກວ່າອີກກັບການເປີດປະຊາທິປະໄຕ; ການປະຕິຮູບລະບຽບການຕ້ອງຕິດກັບການປະຕິຮູບກົດໝາຍ. ສົມທົບການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ, ໃນນັ້ນ ປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດເປັນຈຸດໜັກໃຈກາງ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງເປັນທີ່ສຳຄັນ, ສຸມໃສ່ປະຕິຮູບບັນດາຂອດວຽກ, ບັນດາແງ່ມຸມການເມືອງ ທີ່ຍັງເປັນສິ່ງຜູກມັດ ແລະ ເປັນອຸປະສັກ ຕໍ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດ. ກຳນົດບັນດາຂອດບຸກທະລຸ ໃນການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ, ຂະຫຍາຍທິດສະດີກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ໃຫ້ສອງຄ່ອງກັບແຕ່ລະໄລຍະ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ຕ້ອງໄດ້ດຳເນີນຢ່າງຄົບຊຸດ, ມີລະບົບ ແລະ ມີຈຸດໜັກ, ຈຸດສຸມ. ຮັບປະກັນສະຖຽນລະພາບທາງການເມືອງ, ເປັນເຈົ້າການປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງການປະຕິຮູບເສດຖະກິດ.
ຄວນຮູ້ວ່າ ການເມືອງຕ້ອງສະແດງອອກເຖິງຄວາມຕ້ອງການຂອງກົດເກນເສດຖະກິດ ເພື່ອໝູນໃຊ້ມັນ, ໃນແຕ່ລະບາດກ້າວແຫ່ງການພັດທະນາເສດຖະກິດ ການເມືອງຕ້ອງປູທາງໃຫ້ເສດຖະກິດ ດ້ວຍການປ່ຽນແປງໃໝ່ແນວທາງ ນະໂຍບາຍເສດຖະກິດ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ການຈັດຕັ້ງແລະພະນັກງານ. ແນວທາງ, ນະໂຍບາຍ, ການຈັດຕັ້ງແລະພະນັກງານ ສອດຄ່ອງກັບບາດກ້າວພັດທະນາເສດຖະກິດທີ່ມີລັກສະນະກົດເກນ ແມ່ນການເມືອງໄດ້ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດນຳພາໃຫ້ເສດຖະກິດຂະຫຍາຍຕົວ. ໃນເງື່ອນໄຂນັ້ນ, “ການເມືອງບໍ່ອາດຈະບໍ່ຄອງຕຳແໜ່ງແຖວໜ້າທຽບກັບເສດຖະກິດ”, ຄືດັ່ງທີ່ ວ.ອີ. ເລນິນ ເຄີຍໄດ້ເນັ້ນ. ຕຳແໜ່ງແຖວໜ້າຂອງການເມືອງສະແດງອອກຢູ່ທີ່ຄຸນນະພາບຂອງແນວທາງ ນະໂຍບາຍ; ຢູ່ທີ່ຄຸນນະພາບການຈັດຕັ້ງກໍ່ສ້າງ ແລະ ຈັດວາງພະນັກງານ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນຜູ້ນຳໜ້າ; ຢູ່ທີ່ປະສິດທິຜົນເສດຖະກິດ ສັງຄົມ; ຢູ່ທີ່ການປົວແປງຊີວິດຄວາມເປັນຢູ່ດ້ານວັດຖຸ ແລະ ຈິດໃຈຂອງປະຊາຊົນ.
ໃນໄລຍະທີ່ເສດຖະກິດຕະຫຼາດໄດ້ຫັນເປັນທັນສະໄໝຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ ດ້ວຍລະດັບນັບມື້ນັບສູງຄືປະຈຸບັນນີ້, “ຕຳແໜ່ງແຖວໜ້າ” ຂອງການເມືອງຍັງສະແດງອອກຢູ່ທີ່ທ່າທີ່ການເມືອງຕໍ່ປັນຍາຊົນ ກ່ຽວກັບການພັດທະນາວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ, ສຶກສ-ກໍ່ສ້າງ ແລະ ການຮ່ວມມືຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ລະຫວ່າງວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ, ສຶກສ-ກໍ່ສ້າງ ກັບການພັດທະນາເສດຖະກິດ. ການຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຄົບຊຸດຂອງບັນດາຂົງເຂດເຫຼົ່ານີ້ ເຮັດໃຫ້ຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນຂອງປະເທດເພີ່ມຂຶ້ນ ຊຶ່ງເປັນເຄື່ອງວັດແທກຄຸນນະພາບການເມືອງແຖວໜ້າທຽບກັບເສດຖະກິດ.
ຄວນເຫັນແຈ້ງຈຸດພິເສດຂອງຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງ ຢູ່ຫວຽດນາມໃນປະຈຸບັນ. ຫັນສູ່ເສດຖະກິດເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳນົດທິດສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ແມ່ນບາດກ້າວຄືບໜ້າທີ່ສຳຄັນ, ມີຄວາມໝາຍຕັດສິນຊີ້ຂາດ ຕໍ່ການກໍ່ສ້າງສາຍພົວພັນເສດຖະກິດໃໝ່ ຊຶ່ງແຕກຕ່າງຢ່າງຂາດຂັ້ນກັບກ່ອນໜ້ານີ້ທາງດ້ານທາດແທ້ ແລະບົດບາດຕັດສິນຊີ້ຂາດຂອງມັນ ຕໍ່ກັບການເມືອງຢ່າງພາວະວິໄສ, ພ້ອມນັ້ນ ການເມືອງກໍ່ມີລັກສະນະເປັນເຈົ້າການ ປະດິດສ້າງ ໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດດີກວ່າເວລາໃດໝົດ.
ຄວນເຫັນວ່າ ພື້ນຖານເສດຖະກິດຂອງປະເທດເຮົາ ມາຮອດປະຈຸບັນຍັງບໍ່ທັນສົມບູນແບບ, ບໍ່ທັນສະໄໝ (ກຳລັງກໍ່ສ້າງພື້ນຖານວັດຖຸ - ເຕັກນິກອຸດສາຫະກຳ), ແຕ່ພັດຖືກແຮງກົດດັນຂອງເສດຖະກິດໂລກ ທີ່ມີລະດັດພັດທະນາທີ່ສູງກວ່າ. ທາດແທ້ເສດຖະກິດນີ້ຕ້ອງໄດ້ສະແດງອອກໃນໂຄງສ້າງເສດຖະກິດ, ໃນຄວາມໄວແຫ່ງການເຄື່ອນໄຫວ, ຄຸນນະພາບ, ປະສິດທິຜົນ, ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານເສດຖະກິດ. ດັ່ງນັ້ນ, ຕ້ອງເຫັນບົດບາດຕັດສິນຊີ້ຂາດຂອງເສດຖະກິດ ຕໍ່ກັບການເມືອງ ແລະ ລັກສະນະເປັນເຈົ້າການ ປະດິດສ້າງຂອງການເມືອງ ໃນການຊຸກຍູ້ພັດທະນາເສດຖະກິດ ໂດຍຜ່ານການກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງສ້າງສັນພັດທະນາ, ໃນການດັດສົມຜົນປະໂຫຍດຕ່າງໆ. ລັກສະນະເປັນເຈົ້າການ ປະດິດສ້າງຂອງການເມືອງຍັງສະແດງອອກຢູ່ທີ່ ການໃຫ້ຄວາມສຳຄັນແກ່ພາກສ່ວນທີ່ດີເດັ່ນໃນປະຊາຊົນ ສັງຄົມ. ຍິ່ງກວ່ານັ້ນ, ລັກສະນະເປັນເຈົ້າການ ປະດິດສ້າງຂອງການເມືອງ ຍັງໄດ້ສະແດງອອກໃນການຕີລາຄາລະດັບ, ຄຸນນະພາບຂອງການກໍ່ສ້າງ ແລະ ປະຕິບັດພື້ນຖານປະຊາທິປະໄຕສັງຄົມນິຍົມ, ຍົກສູງລະດັດຄວາມຮູ້ຂອງປະຊາຊົນ, ພັດທະນາຜູ້ຄົນຫວຽດນາມ ຊຶ່ງເປັນພື້ນຖານອັນໝັ້ນຄົງຍືນຍົງຂອງການພັດທະນາເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງ.
ຄວນຖືເອົາຄວາມປະດິດສ້າງຂອງແນວທາງ, ນະໂຍບາຍເປັນກຳລັງໜູນຕົ້ນຕໍໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາໃນທຸກຂົງເຂດຂອງຊີວິດສັງຄົມ, ກ່ອນອື່ນແມ່ນໃນຂົງເຂດເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງ. ພາລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່ຈະບັນລຸຄວາມສຳເລັດໄດ້ກໍຕໍ່ເມື່ອມີວິໄສທັດກວ້າງໄກ ແລະ ຄວາມຕັດສິນໃຈສູງ ຂອງບັນດານັກການເມືອງນຳໜ້າປະເທດ, ພ້ອມກັບບັນດານັກທຸລະກິດນຳໜ້າວິສາຫະກິດ. ຄວາມສູງສົ່ງທາງການເມືອງສະແດງອອກຢ່າງລະອຽດໃນຄວາມປະດິດສ້າງ, ໃນການດຶງດູດຜູ້ເກັ່ງກ້າສາມາດ, ກໍ່ຄືໃນເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງ. ອຳນາດທາງການເມືອງຕ້ອງອີງບົນຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳທີ່ມີຄວາມສາມາດແຜ່ລາມ ແລະ ຊຶມເລິກເຂົ້າໃນໃຈຊົນຊາດ, ໃນພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ ແລະ ປະຊາຊົນແຕ່ລະຄົນ.
ຄວນເຫັນວ່າ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ຢູ່ຫວຽດນາມໃນເວລານີ້ ພວມຢູ່ໃນບາດລ້ຽວທີ່ສຳຄັນ ໂດຍສັງເກດຈາກສະພາບການເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງໃນປະເທດ. ບາດລ້ຽວນີ້ມີຂະໜາດກວ້າງໃຫຍ່ທີ່ແນ່ນອນ ເມື່ອສັງເກດຈາກສະພາບການເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງໂລກ ທີ່ຫວຽດນາມພວມເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າໃນນັ້ນ. ເພາະສະນັ້ນ, ການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງຄັ້ງນີ້ ນອນຢູ່ໃນຄວາມພົວພັນສະໜິດແໜ້ນນຳກັນ ເໝືອນດັ່ງລະບົບໜຶ່ງທີ່ພວມເຄື່ອນເໜັງ ເພື່ອພ້ອມກັນບືນຕົວຂຶ້ນສູ່ລະດັບສູງໃໝ່. ການປ່ຽນແປງໃໝ່ໃນໄລຍະນີ້ ແລະ ໃນຕໍ່ໄປ ບໍ່ພຽງແຕ່ແນໃສ່ເປົ້າໝາຍເຕີບໂຕເສດຖະກິດເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງປ່ຽນແປງໃໝ່ບັນດາຂົງເຂດການເມືອງ ວັດທະນະທຳ ສັງຄົມ ແລະ ການພົວພັນສາກົນ ເພື່ອມຸ່ງສູ່ເປົ້າໝາຍການພັດທະນາ ຕາມທ່າອຽງຂອງຍຸກສະໄໝແຕ່ຕົ້ນສະຕະວັດທີ XXI ນັ້ນຄື ການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ, ກໍ່ສ້າງສາຍພົວພັນກົມກຽວ, ພັດທະນາເປັນເອກະສັນ ລະຫວ່າງບຸກຄົນແລະຊຸມຊົນ, ລະຫວ່າງມະນຸດແລະສິ່ງແວດລ້ອມທຳມະຊາດ. ຄວາມພົວພັນລະຫວ່າງປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ການເມືອງ ຄວນໄດ້ຕັ້ງຢູ່ໃນລະດັບສູງໃໝ່, ຄຸນນະພາບໃໝ່ ໃນແຜນຍຸດທະສາດ ແລະ ວິທີແກ້ຂອງພັກແລະລັດ; ໃນຄວາມຮັບຮູ້, ຄວາມຕັດສິນໃຈການເມືອງ ແລະ ການກະທຳປະຕິວັດຕົວຈິງຂອງທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນ./.
ຮສ. ປອ ເລມິງກວັນ,
ຮອງຫົວໜ້າກົມບັນດາໂຮງຮຽນພັກ,
ສະຖາບັນການເມືອງແຫ່ງຊາດໂຮຈີມິນ
---------------------------------
ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 887 (ເດືອນກັນຍາ 2016)
