ການປະຕິວັດເຕັກໂນໂລຊີ ຄັ້ງທີ 4: ໂອກາດ ແລະ ຄວາມທ້າທາຍ ຕໍ່ເປົ້າໝາຍການເຕີບໂຕແບບຍືນຍົງ ຂອງຫວຽດນາມ
ວກ. - ຄວາມສຳນຶກ ການປະຕິວັດເຕັກໂນໂລຊີ ຄັ້ງທີ 4 (FIR) ໄດ້ປາກົດຕົວຄັ້ງທຳອິດໃນ “ແຜນປະຕິບັດການຍຸດທະສາດເຕັກໂນໂລຊີສູງ” ຂອງລັດຖະບານ ເຢຍລະມັນ ທີ່ໄດ້ຮັບຮອງຜ່ານເມື່ອປີ 2012. ມາຮອດດຽວນີ້, ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ມີຜົນກະທົບຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງ ທາງດ້ານເສດຖະກິດ, ສັງຄົມ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ ໃນທຸກລະດັບ - ທົ່ວໂລກ, ພາກພື້ນ ແລະ ແຕ່ລະປະເທດ. ສຳລັບຫວຽດນາມ, ຕ້ອງມີບັນດານະໂຍບາຍດັດສົມທາງດ້ານເສດຖະກິດ - ສັງຄົມ ເພື່ອແກ້ໄຂຄວາມທ້າທາຍ ແລະ ສວຍໃຊ້ໂອກາດ ໂດຍການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ນຳມາໃຫ້.
ພາບປະກອບ (ພາບ: vfpress)
1- ໃນປະຫວັດສາດແຫ່ງການພັດທະນາເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ອຸດສາຫະກຳ, ມະນຸດຊາດຮ່ວມເປັນສັກຂີພະຍານ ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ສາມຄັ້ງ: ທ້າຍສະຕະວັດທີ XVIII ດ້ວຍການປະດິດສ້າງເຄື່ອງຈັກອາຍນ້ຳ, ທ້າຍສະຕະວັດທີ XIX ດ້ວຍພະລັງງານໄຟຟ້າ, ທ້າຍສະຕະວັດທີ XX ດ້ວຍບົດບາດຂອງເອເລັກໂຕຣນິກ, ເຕັກໂນໂລຊີຂໍ້ມູນຂ່າວສານ ແລ ການຜະລິດອັດຕະໂນມັດ. ດຽວນີ້ ໂລກພວມເວົ້າເຖິງການເລີ່ມຕົ້ນຂອງ ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ດ້ວຍສະຕິປັນຍສະເໝືອນ, ຍຸກດິຈິຕອນ ການຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງກ້າວກະໂດດ ຂອງບັນດາເຕັກໂນໂລຊີສະຫະວິທະຍາການ, ສະຫະສາຂາວີຊາຊີບ, ຂ້າມວິຊາຊີບ ທີ່ເຮັດໃຫ້ເສັ້ນຂີດຂັ້ນ ລະຫວ່າງບັນດາຂົງເຂດການຄົ້ນຄວ້າສະເພາະວິຊາແບບດັ້ງເດີມ ຈາງຫາຍໄປ, ເຊັ່ນ ຟີຊິກ, ເຕັກນິກດິຈິຕອນ ແລະ ຊີວະວິທະຍາ. ຄວາມໄວໃນການພັດທະນາເພີ່ມຂຶ້ນຕາມຕົວເລກກຳລັງ ແລະ ຂະໜາດຂອງການປະທົບຂອງບັນດາເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່ສະໄໝປະຈຸບັນ ໄດ້ແລະພວມເຮັດໃຫ້ທຸກຂົງເຂດຂອງຊີວິດເສດຖະກິດ - ສັງຄົມ, ທຸກລະບົບການຜະລິດ, ການຄຸ້ມຄອງ ແລະ ການບໍລິຫານ ຕ້ອງມີການປ່ຽນແປງໄປ.
ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ນຳມາຊຶ່ງໂອກາດ ແລະ ຄວາມທ້າທາຍໃຫຍ່ຫຼວງທີ່ສຸດ. ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ຈະເຮັດໃຫ້ສິ່ງທີ່ເປັນໄປບໍ່ໄດ້ ກາຍເປັນສິ່ງທີ່ເປັນໄປໄດ້. ສະມັດຕະພາບ, ຄຸນນະພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນ ຊອງຜະລິດຕະພັນ, ບໍລິການ ເພີ່ມຂຶ້ນ; ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍການຄ້າຫລຸດລົງ ຈະເຮັດໃຫ້ລາຍໄດ້ທົ່ວໂລກເພີ່ມຂຶ້ນ, ຊຸກຍູ້ຄວາມໄວ ແລະ ຄຸນນະພາບຂອງການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ, ຍົກສູງຄຸນປະໂຫຍດໃຫ້ແກ່ຊີວິດສ່ວນຕົວ.
ໃນດ້ານເສດຖະກິດ, ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ຈະກະທົບຢ່າງແຂງແຮງເຖິງການຜະລິດ, ຊຸກຍູ້ພື້ນຖານເສດຖະກິດໂລກ ຫັນໄປສູ່ເສດຖະກິດພູມປັນຍາ - “ສະຫຼາດ”. ຜົນສຳເລັດໃໝ່ຂອງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ໄດ້ນຳໃຊ້ເພື່ອເພີ່ມປະສິດທິພາບຂອງຂະບວນວິວັດການຜະລິດ, ແຈກຢາຍ, ແລກປ່ຽນ, ການບໍລິໂພກ ແລະ ການຄຸ້ມຄອງ, ບໍລິຫານ... ໃນດ້ານໂຄງປະກອບຂະແໜງການເສດຖະກິດ, ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ພວມເຮັດໃຫ້ລັກສະນະລະຫວ່າງອຸດສາຫະກຳ, ບໍລິການ ແລະ ກະສິກຳ “ຈາງຫາຍໄປ”. ໃນດ້ານການບໍລິໂພກ, ປະຊາຊົນໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດ ໂດຍອາໄສການເຂົ້າເຖິງໄດ້ກັບຜະລິດຕະພັນ ແລະ ບໍລິການໃໝ່ຫຼາຍຢ່າງ ທີ່ມີຄຸນນະພາບດີກວ່າ ລາຄາຕ່ຳກວ່າ.
ໃນດ້ານການຜະລິດ, ໃນເວລາຍາວນານ, ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ມີຜົນກະທົບທີ່ຕັ້ງໜ້າ. ດ້ວຍການເພີ່ມທະວີການຫັນເປັນອັດຕະໂນມັດ ແລະ ນຳໃຊ້ດິຈິຕອນ ໃນຂະບວນວິວັດການຜະລິດ, ເຮັດໃຫ້ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ, ແຮງງານທຳມະດາ ເສຍທ່າໄດ້ປຽບໄປເທື່ອລະກ້າວ; ການຜະລິດຄ່ອຍໆຖືກຍົກຍ້າຍໄປສູ່ບັນດາປະເທດພັດທະນາ ພ້ອມດ້ວຍແຮງງານທີ່ມີທັກສະ ແລະ ວິຊາສະເພາະສູງ ເປັນຈຳນວນຫຼາຍ. ເສດຖະກິດໂລກກ້າວສູ່ໄລຍະ ການເຕີບໂຕອີງໃສ່ກຳລັງແຮງເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ ເປັນຕົ້ນຕໍ່, ປ່ຽນແທນໃຫ້ແກ່ການເຕີບໂຕອີງໃສ່ບັນດາປັດໄຈສົ້ນເຂົ້າທີ່ດັ້ງເດີມເປັນຕົ້ນຕໍ່.
ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ກໍ່ພວມແຕ້ມແຜນທີ່ໂລກຄືນໃໝ່, ດ້ວຍການຫຼຸດຜ່ອນອຳນາດຂອງບັນດາປະເທດທີ່ອີງໃສ່ການຂຸດຄົ້ນຊັບພະຍາກອນເປັນຕົ້ນຕໍ່ ແລະ ການເພີ່ນກຳລັງແຮງຂອງບັນດາປະເທດທີ່ອີງໃສ່ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ ເປັນຕົ້ນຕໍ່. ສຳລັບວິສາຫະກິດ, ເຕັກໂນໂລຊີສູງພາໃຫ້ປົວແປງຄຸນນະພາບ, ຄວາມໄວ ຫຼືລາຄາ, ເພີ່ມທະວີຄວາມປົ່ງໃສ, ການເຂົ້າຮ່ວມຂອງຜູ້ບໍລິໂພກທີ່ກໍ່ສ້າງຂຶ້ນບົນພື້ນຖານບັນດາເຄືອຂ່າຍເຄື່ອນທີ່ ແລະ ເຄືອຂ່າຍຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ພາໃຫ້ບໍລິສັດຕ້ອງກຳນົດຄືນໃໝ່ວິວັດການອອກແບບ, ຕະຫຼາດ ແລະ ວິວັດການສະໜອງບັນດາຜະລິດຕະພັນ, ການບໍລິການ. ພາຍໃຕ້ການກະທົບຂອງການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4, ຜູ້ຊື້ນັບມື້ນັບກາຍເປັນໃຈກາງຂອງພື້ນຖານເສດຖະກິດ.
ການກະທົບເຖິງສັງຄົມ, ໃນບັນດາທົດສະວັດທີ່ຜ່ານມາມໍ່ນີ້, ຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບທາງດ້ານລາຍໄດ້ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງໄວ, ແລະ ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ຈະເພີ່ມທະວີທ່າອຽງນີ້ຕື່ມອີກ ຍ້ອນຜົນກຳໄລຈາກທັກສະສູງ ແລະ ວິວັດການຫັນເປັນດິຈິຕອນ, ຫັນເປັນອັດຕະໂນມັດ ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງໄວ. ໃນເວລານັ້ນ, ຜົນກຳໄລຂອງທັກສະງ່າຍດາຍຖືກປ່ຽນແທນ ແລະ ຫຼຸດລົງຢ່າງໄວ. ນີ້ແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາສາເຫດຕົ້ນຕໍ່ ທີ່ພາໄປເຖິງການເພີ່ມຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບໃນທົ່ວໂລກ.
ແຕ່, ກໍ່ຕ້ອງເຫັນຄວາມຈິງໜຶ່ງທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍສິ່ງທ້າທາຍຕໍ່ບັນດາປະເທດກຳລັງພັດທະນາ ທີ່ຫວຽດນາມບໍ່ແມ່ນນອກປະເດັນ, ໃນເມື່ອຈຳນວນຄົນທີ່ມີລາຍໄດ້ຕ່ຳ ກວມສ່ວນຫຼາຍໃນພົນລະເມືອງ ແລະ ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ເຂົ້າເຖິງ, ບໍ່ໄດ້ຊົມໃຊ້ຜົນປະໂຫຍດໂດຍກົງ ຈາກຂະບວນວິວັດການເຕີບໂຕນີ້, ພິເສດແມ່ນປະຊາຊົນຢູ່ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ, ເຂດຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍ. ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳທັນສະໄໝ ອາດຈະເຮັດໃຫ້ຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບ ແລະ ການຜັນແຍກຮັ່ງມີ-ທຸກຍາກ ນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນ ຍ້ອນເຄື່ອງຈັກ ແລະ ສະຕິປັນຍາທຽມ ປ່ຽນແທນໃຫ້ແກ່ກຳລັງຄົນ ແລະ ສ້າງແຮງດັນຕໍ່ຕະຫຼາດແຮງງານ. ຄວາມຕ້ອງການແຮງງານຄ່າແຮງຕ່ຳ ທັກສະຕ່ຳ ຈະຖືກປ່ຽນແທນດ້ວຍຄວາມຕ້ອງການກ່ຽວກັບກຳລັງຄົນທີ່ມີລະດັບສູງ ແລະ ຖ້າຫາກບໍ່ມີວິທີແກ້ໄຂສັງລວມ ເພື່ອຍົກສູງທັກສະຂອງຜູ້ອອກແຮງງານແລ້ວ ບັນດາປະເທດກຳລັງພັດທະນາຄືຫວຽດນາມຈະຕ້ອງປະເຊີນໜ້າກັບສະພາບການເຫຼືອແຮງງານ ແລະ ໄພວ່າງງານ. ຄຽງຂ້າງກັບບັນຫາອະນຸຮັກລະບົບນິເວດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ, ຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບ ຈະເປັນບັນຫາສັງຄົມທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ຊຶ່ງບັນດາປະເທດຕ້ອງປະເຊີນໜ້າ ໃນຂະບວນວິວັດການຂຸດຄົ້ນບັນດາທ່າໄດ້ປຽບ ຂອງການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ເພື່ອການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ.
ກະແສຟອງແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີສູງ ໄປຄຽງຄູ່ກັບການເຊື່ອມໂຍງ ແລະ ການເປີດເສລີຂອງການຄ້າທົ່ວໂລກ ຈະສ້າງເປັນແຮງໜີບແຂ່ງຂັນທີ່ແຮງທີ່ສຸດ ຕໍ່ກັບບັນດາວິສາຫະກິດ, ບັງຄັບໃຫ້ບັນດາວິສາຫະກິດຕ້ອງກວດຄືນຕົວແບບທຸລະກິດ; ປົວແປງແບບວິທີລຳລຽງສະໜອງຜະລິດຕະພັນ, ການບໍລິການ; ປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ ເພື່ອຄ່ອງຕົວກັບການປ່ຽນແປງຢ່າງລຽນຕິດ ຂອງຕະຫຼາດ. ຄວາມທ້າທາຍຕໍ່ວິສາຫະກິດ, ພິເສດແມ່ນວິສາຫະກິດຂະໜາດນ້ອຍແລະຂະໜາດກາງ, ນັ້ນແມ່ນຄວາມຂາດເຂີນວິໄສທັດຍາວນານ, ຂາດແຫຼ່ງການເງິນ, ຂໍ້ມູນຂ່າວສານ ແລະ ແຫຼ່ງແຮງງານຄຸນນະພາບ ທັກສະສູງ ເພື່ອດຳເນີນການປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີ.
ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ກໍ່ຈະສ້າງແຮງໜີບຕໍ່ບັນດາອົງການອຳນາດສາທາລະນະ. ຍຸກດິຈິຕອນ ດ້ວຍບັນດາເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່, ພື້ນຖານການບໍລິຫານຈັດການໃໝ່ທີ່ປ່ຽນແປງຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ ອະນຸຍາດໃຫ້ປະຊາຊົນໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງກວ້າງຂວາງກວ່າເກົ່າ ເຂົ້າໃນບັນດາການເຄື່ອນໄຫວວາງກຳນົດນະໂຍບາຍ, ພ້ອມກັນນັ້ນ, ບັນດາອົງການອຳນາດສາທາລະນະ ອາດຈະອິງໃສ່ພື້ນຖານໂຄງລ່າງເຕັກໂນໂລຊີດິຈິຕອນ ເພື່ອຍົກລະດັບລະບົບຕິດຕາມກວດກາ ແລະ ບໍລິຫານປົກຄອງສັງຄົມຕາມແບບ ລັດຖະບານເອເລັກໂຕຣນິກ, ຕົວເມືອງສະຫຼາດ... ຍ້ອນແນວນັ້ນ ກົງຈັດບໍລິຫານລັດຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ດັດແປງຕາມທິດໂປ່ງໃສ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນ. ບັນດາຜູ້ວາງນະໂຍບາຍ ແລະ ກົດໝາຍ ກໍ່ຕ້ອງປ່ຽນແປງໃໝ່ຈິນຕະນາການ, ຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມຍົກສູງຄວາມສາມາດ, ຮ່ວມມືຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ກັບຂົງເຂດວິສາຫະກິດ ແລະ ບັນດາກຳລັງສັງຄົມ ເພື່ອສາມາດປັບປ່ຽນຢ່າງໄຫວພິບ ແລະ ຄ່ອງຕົວກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ຕ່າງໆ, ເຂົ້າໃຈຮັບຮູ້ໄດ້ສະພາບການໃໝ່ ຈຶ່ງສາມາດດັດສົມການປ່ຽນແປງໃນການເຄື່ອນໄຫວເສດຖະກິດ, ສັງຄົມໃຫ້ແທດເໝາະ. ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ບັນດາສິ່ງທ້າທາຍຈາກການກະທົບຂອງກະແສຟອງເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່, ເຕັກໂນໂລຊີສູງ ຕໍ່ກັບບັນຫາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ແລະ ໃນພາກພື້ນ ກໍ່ຕ້ອງມີວິທີແກ້ໄຂທີ່ສັກສິດ ເພື່ອຮັບມືຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ, ພິເສດແມ່ນ ອາດຊະຍາກຳເຕັກໂນໂລຊີສູງ, ອາວຸດຊີວະພາບ, ອາວຸດອັດຕະໂນມັດ... ທີ່ມີຜົນກະທົບຂ້າມຊາດ.
2- ເພື່ອເປັນເຈົ້າການຮັບມືກັບບັນດາການກະທົບຂອງການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4, ເກັບກຳໂອກາດ ແລະ ຜ່ານຜ່າສິ່ງທ້າທາຍ, ຫວຽດນາມໄດ້ ແລະ ພວມຕັ້ງໝັ້ນປະຕິບັດທັດສະນະ ຈັດວາງຄືນໃໝ່ໂຄງປະກອບເສດຖະກິດ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ຕົວແບບການເຕີບໂຕ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບການເຕີບໂຕ, ຍົກສູງສະມັດຕະພາບແຮງງານ ແລະ ກຳລັງແຮງແຂ່ງຂັນຂອງລະບົບເສດຖະກິດ; ແກ້ໄຂຢ່າງກົມກຽວລະຫວ່າງເປົ້າໝາຍສະເພາະໜ້າ ແລະ ເປົ້າໝາຍຍາວນາມ, ລະຫວ່າງການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ ແລະ ການປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ, ປະຕະບັດຄວາມສະເໝີພາບທາງສັງຄົມ, ຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພ ແລະ ສະຫວັດດີການສັງຄົມ, ຮັດແຄບຄວາມແຕກໂຕນກັນລະຫວ່າງຮັ່ງມີ-ທຸກຍາກ ແລະ ຍົກສູງຊີວິດຄວາມເປັນຢູ່ດ້ານວັດຖຸ ແລະ ຈິດໃຈຂອງປະຊາຊົນ.
ໃນສະພາບທີ່ຂະໜາດຂອງພື້ນຖານເສດຖະກິດ ແລະ ບັນດາແຫຼ່ງພະລັງຖືກຈຳກັດ, ລັດຖະບານຍັງຄົງບຸລິມະສິດໃຫ້ແກ່ການຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງແຫຼ່ງກຳລັງຄົນ ແລະ ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນທາງດ້ານວິທະຍາສາດ - ເຕັກໂນໂລຊີ ຊຶ່ງຖືວ່ານີ້ເປັນໜຶ່ງໃນສາມການບຸກທະລຸຍຸດທະສາດ. ສຳລັບກຸ່ມຄົນທີ່ມີລາຍໄດ້ຕ່ຳໃນສັງຄົມ, ລັດຖະບານໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ປະຕິບັດຢ່າງຄົບຊຸດ ຫຼາຍນະໂຍບາຍ, ວິທີແກ້ໄຂສ້າງວຽກເຮັດງານທຳ, ລາຍໄດ້ ໂດຍຜ່ານການບຳລຸງສ້າງອາຊີບ ແລະ ຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານສິນເຊື່ອ; ເອົາໃຈໃສ່ເປັນສຳຄັນເຖິງການຝຶກອົບຮົມວິຊາອາຊີບ ໃຫ້ຊາວໜຸ່ມຊົນນະບົດ, ຊາວນາ, ຄົນໃນຄອບຄົວທຸກຍາກ, ໃກ້ຈະທຸກຍາກ, ຄົນພິການ, ຄົນຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍ ແລະ ແຮງງານຜູ້ຍິງ. ຄຽງຂ້າງບັນດາໂຄງການແຫ່ງຊາດ ກ່ຽວກັບການຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດ ແລະ ພັດທະນາເຕັກໂນໂລຊີ ເພື່ອຍົກສູງກຳລັງບົ່ມຊ້ອນ, ລະດັບວິທະຍາສາດ - ເຕັກໂນໂລຊີໃນປະເທດ ຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ການພັດທະນານັ້ນ, ລັດຖະບານກໍ່ໄດ້ໃຊ້ງົບປະມານ ເພື່ອລົງທຶນໃນບັນດາໂຄງການຊ່ວຍເຫຼືອປະຢຸກໃຊ້ ນະວັດຕະກຳຂອງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ຊົນນະບົດ, ເຂດພູດອຍ, ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ, ເຂດຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍ. ນະໂຍບາຍເຕີບໂຕສີຂຽວກໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ກວ່າແຕ່ກ່ອນ ໂດຍຜ່ານບັນດາມາດຕະການເພີ່ມທະວີການຕິດຕາມກວດກາ, ກວດກາບັນດາແຫຼ່ງມົນພິດສິ່ງແວດລ້ອມ ໃນການເຄື່ອນໄຫວຜະລິດອຸດສາຫະກຳ.
ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ພວມເກີດຂຶ້ນຢ່າງໄວຕາມຕົວເລກຄູນ ແລະ ມີການກະທົບຢ່າງແຮງເຖິງຫວຽດນາມ, ທັງການກະທົບສະດວກດີ ກໍ່ຄືການກະທົບທີ່ບໍ່ດີ. ຖ້າຫາກນຳໃຊ້ໂອກາດໄດ້ເປັນຢ່າງດີ ແລະ ຜ່ານຜ່າສິ່ງທ້າທາຍໄດ້, ຫວຽດນາມຈະສາມາດຮັດແຄບຄວາມແຕກໂຕນທາງດ້ານການພັດທະນາກັບບັນດາປະເທດຈະເລີນກ້າວໜ້າ ແລະ ປະຕິບັດໄດ້ ເປົ້າໝາຍກາຍເປັນປະເທດອຸດສາຫະກຳຕາມທິດທັນສະໄໝ ໂດຍໄວ; ກົງຂ້າມ, ຄວາມແຕກໂຕນທາງດ້ານການພັດທະນາກັບບັນດາປະເທດຈະເລີນກ້າວໜ້າ ຈະສືບຕໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນ. ເພື່ອແກ້ໄຂຄວາມທ້າທາຍ, ສວຍໃຊ້ໂອກາດໄດ້ເປັນຢ່າງດີ, ຫວຽດນາມຕ້ອງປະຕິບັດເປັນຢ່າງດີໂຄງການດຳເນີນງານຄູ່: ສືບຕໍ່ແກ້ໄຂບັນດາບັນຫາທີ່ພົວພັນເຖິງເສດຖະກິດ, ສັງຄົມ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ ທີ່ຍັງຄົງຄ້າງແຕ່ໄລຍະການເຕີບໂຕຮ້ອນກ່ອນໜ້ານີ້; ສວຍໃຊ້ໂດຍໄວ ບັນດາໂອກາດ ແລະ ຜ່ານຜ່າຄວາມທ້າທາຍຕ່າງໆທີ່ປະກົດຂຶ້ນ ທີ່ພົວພັນເຖິງການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ໃນຂອບເຂດທົ່ວໂລກ. ແຜນການຈັດວາງໂຄງປະກອບເສດຖະກິດຄືນໃໝ່ ຕິດກັບການຫັນປ່ຽນຕົວແບບເຕີບໂຕ ຕ້ອງປະກອບດ້ວຍບັນດາເນື້ອໃນທີ່ພົວພັນເຖິງສອງກຸ່ມດັ່ງກ່າວນີ້, ໃນນັ້ນ ຕ້ອງກຳນົດບັນດາໂອກາດ ແລະ ຄວາມທ້າທາຍ ທີ່ພົວພັນເຖິງການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ເໝືອນດັ່ງເນື້ອໃນຈຳເປັນ ຂອງການໄຈ້ແຍກສະພາບການ ເພື່ອດັດສົມເລກຄາດໝາຍຂອງແຜນການພັດທະນາໄລບະກາງ ແລະ ໄລຍະຍາວ, ພິເສດແມ່ນແຜນການລົງທຶນກໍ່ສ້າງໂຄງສ້າງພື້ນຖານຂະໜາດໃຫຍ່, ກ່ອນອື່ນແມ່ນ ອິນເຕີເນັດ, ຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ການສື່ສານ… ເພີ່ມທະວີຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້ຂອງບັນດາອົງການຄົ້ນຄວ້າກຳນົດນະໂຍບາຍ ກໍ່ຄືຂົງເຂດວີສາຫະກິດ (ໂດຍສະເພາະແມ່ນບັນດາວິສາຫະກິດໃນຂະແໜງການພະລັງງານ, ຂຸດຄົ້ນຊັບພະຍາກອນ, ອຸດສາຫະກຳການຜະລິດ ຍ້ອນວ່າບັນດາຂະແໜງການນີ້ອາດຈະຖືກຜົນກະທົບຫຼາຍ) ແລະ ຂົງເຂດທະນາຄານກ່ຽວກັບການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4 ເພື່ອຊ່ວຍດັດສົມແຜນການທຸລະກິດ ແລະ ລົງທຶນ, ຜ່ານສິ່ງດັ່ງກ່າວນັ້ນ ເພື່ອຊ່ວນກີດກັ້ນໜີ້ສິນເສຍ ທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ.
ໃນໄລຍະຍາວ, ຫວຽດນາມຕ້ອງຫັນປ່ຽນໂດຍໄວ ຈາກຂໍ້ດີປຽບທຽບລະດັບຕ່ຳ ມາເປັນຂໍ້ດີປຽບທຽບລະດັບສູງກວ່າ ແລະ ຕ້ອງມີຂໍ້ດີປຽບທຽບຫຼາຍຮູບຫຼາບແບບ. ຢາກໄດ້ຄືແນວນັ້ນ ຕ້ອງສົມທົບຫຼາຍປັດໄຈພ້ອມບາດດຽວ, ເຊັ່ນ ທີ່ຕັ້ງທາງພູມິສາດທີ່ສະກວດດີ, ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດທີ່ມີພ້ອມ ແລະ ແຫຼ່ງກຳລັງຄົນທີ່ອຸດົມສົມບູນ, ໃນນັ້ນແຫຼ່ງກຳລັງຄົນເປັນປັດໃຈຫຼັກແຫຼ່ງ. ພົນລະເມືອງຫວຽດນາມຫຼາຍກວ່າ 70% ດຳລົງຊີວິດຢູ່ເຂດຊົນນະບົດ, ໃນອະນາຄົດອັນໃກ້ນີ້, ບັນດາຂົງເຂດນີ້ຍັງມີບົດບາດສຳຄັນຕໍ່ພື້ນຖານເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດ. ແຕ່, ຕ້ອງສືບຕໍ່ລົງທຶນພັດທະນາໃນລະດັບເຂັ້ມຂົ້ນກວ່າອີກ ເພື່ອແນໃສ່ປະຢຸກໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີສູງ, ເພີ່ມສະມັດຕະພາບ, ຄຸນນະພາ ແລະ ຄຸນຄ່າເພີ່ນສູງກວ່າອີກ.
ຍົກສູງຄວາມສາມາດຮັບເອົາເຕັກໂນໂລຊີ, ສົ່ງເສີມການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ, ຊຸກຍູ້ການສ້າງຕັ້ງບັນດາກຸ່ມອຸດສາຫະກຳການເຊື່ອມໂຍງ; ໃຫ້ບຸລິມະສິດແກ່ການລົງທຶນພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານ ຕິດກັບການປັບປຸງລັກສະນະເຊື່ອມຕໍ່ (ເປີດກວ້າງລະດັບຄວາມປົກຫຸ້ມ, ເພີ່ມຄວາມໄວໃນການເຂົ້າເຖິງອິນເຕີເນັດ ແລະ ລົດລາຄາການນຳໃຊ້ອິນເຕີເນັດ); ພັດທະນາຕະຫຼາດທຶນໄລຍະຍາວ ແລະ ຊຸກຍູ້ການພັດທະນາຂອງບັນດາກອງທຶນກ້າສ່ຽງ ຕິດກັບພັດທະນາເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ປະດິດສ້າງ. ປະຕິບັດນະໂຍບາຍອຸດສາຫະກຳທີ່ສອດຄ່ອງ ເພື່ອເພີ່ມທະວີການເຊື່ອມຕໍ່ຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ລະຫວ່າງຂົງເຂດເສດຖະກິດພາຍໃນປະເທດ ກັບຂົງເຂດທີ່ມີການລົງທຶນໂດຍກົງຈາກຕ່າງປະເທດ (FDI), ພິເສດແມ່ນ ມີບັນດາມາດຕະການເພື່ອຊ່ວຍໜູນໃຫ້ບັນດາວິສາຫະກິດເລີ່ມຕົ້ນໃໝ່ ແລະ ວິສາຫະກິດທີ່ພວມເຄື່ອນໄຫວຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ໃນບັນດາຂົງເຂດປະຢຸກໃຊ້ ແລະ ພັດທະນາເຕັກໂນໂລຊີ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ເຕັກໂນໂລຊີ, ອຸດສະຫະກຳສະໜັບສະໜູນ ທີ່ຕິດກັບພວງພະນັງມູນຄ່າທົ່ວໂລກ; ຊຸກຍູ້ການຮ່ວມມືຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ລະຫວ່າງລັດ, ຂົງເຂດວິສາຫະກິດ ແລະ ບັນດາມະຫາວິທະຍາໄລເຕັກໂນໂລຊີ ເພື່ອຊຸກຍູ້ການພັດທະນາບາງຂະແໜງການເລືອກເຟັ້ນ, ພິເສດແມ່ນເຕັກໂນໂລຊີຂໍ້ມູນຂ່າວສານ. ປະຕິບັດການປະຕິຮູບການສຶກສາກໍ່ສ້າງ ຢ່າງແຂງແຮງ ຕາມທິດໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອຢ່າງແຂງແຮງແກ່ບັນດາຂະແໜງການວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ດ້ວຍລະບຽບກົດໝາຍ ແລະ ນະໂຍບາຍທີ່ມີປະສິດທິຜົນ. ເພີ່ມທະວີການໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ເພື່ອຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້ຂອງຊາວໜູ່ມ, ແນະນຳນັກຮຽນເຂົ້າຮຽນໃນບັນດາຂະແໜງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ; ບຳລຸມຫຼໍ່ລ້ຽງບັນດາທັກສະທາງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ. ສົ່ງເສີມການຮ່ຳຮຽນຕະຫຼອດຊີວິດ, ຮ່ຳຮຽນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ບົນພື້ນຖານສວຍໃຊ້ບັນດາເຕັກໂນໂລຊີການຮ່ຳຮຽນໃໝ່ ອີງໃສ່ອິນເຕີເນັດ. ມີກົນໄກເພື່ອສົ່ງເສີມການເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່ງວິສາຫະກິດ ແລະ ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງການສຶກສາກໍ່ສ້າງ.
ຄຽງຂ້າງກັບບັນດາວິທີແກ້ໄຂທາງເສດຖະກິດແລະສັງຄົມດັ່ງກ່າວເທິງນີ້, ໃນແງ່ນະໂຍບາຍວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ, ເພື່ອຈະສາມາດກຳໂອກາດ, ຜ່ານຜ່າຄວາມທ້າທາຍຂອງການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳທັນສະໄໝ ຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ການເຕີບໂຕແບບຍືນຍົງ, ຫວຽດນາມຕ້ອງເປັນເຈົ້າການກະກຽມບັນດາມາດຕະການຮັບມືດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ກຳນົດບັນດາທິດທາງເຕັກໂນໂລຊີ, ບັນດາຂະແໜງການເຕັກໂນໂລຊີອຸດສາຫະກຳທີ່ຫວຽດນາມຄວນບຸລິມະສິດການພັດທະນາໃນໄລຍະກາງ ແລະ ໄລຍະຍາວ ເພື່ອເດີນລັດໄປຂ້າງໜ້າບັນດາທ່າອຽງເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່ ໃນໂລກ (ອີງໃສ່ສະຕິປັນຍາສະເໝືອນ, ຍຸກດິຈິຕອນ, Internet of Things); ປ່ຽນແປງໃໝ່ການກຳນົດໜ້າທີ່ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີລະດັບຊາດ ທີ່ສອດຄ່ອງກັບທ່າອຽງພັດທະນາການຄົ້ນຄວ້າສະຫະວິທະຍາການ ແລະ ຂ້າມວິຊາການ ຊີວະວິທະຍາ, ຟີຊິກ ແລະ ເຕັກນິກດິຈິຕອນ.
ທີສອງ, ຫັນປ່ຽນຈຸດໜັກຂອງນະໂຍບາຍວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ, ຈາກບ່ອນລົງທຶນໃຫ້ແກ່ການເຄື່ອນໄຫວຄົ້ນຄວ້າ - ຜັນຂະຫຍາຍ (R&D) ເປັນຕົ້ນຕໍ່ ມາເປັນການລົງທຶນໃຫ້ແກ່ການຫັນຜົນງານການ R&D ເປັນການຄ້າ ເປັນສຳຄັນ; ຖືເອົາວິສາຫະກິດເປັນໃຈກາງຂອງລະບົບການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງແຫ່ງຊາດ.
ສຸມໃສ່ຍົກສູງຄວາມສາມາດຮັບເອົາເຕັກໂນໂລຊີ ຂອງວິສາຫະກິດ; ຈ່າຍງົບປະມານທີ່ເໝາະສົມໃຫ້ແກ່ການນຳເຂົ້າ ແລະ ເປັນເຈົ້າເຕັກໂນໂລຊີທີ່ທັນສະໄໝຂອງໂລກ. ພ້ອມນັ້ນ ກໍ່ສຸມໃສ່ລົງທຶນໃຫ້ແກ່ການຄົ້ນຄວ້າປະຢຸກໃຊ້ ເພື່ອຍົກຄວາມສາມາດເຕັກໂນໂລຊີໃນປະເທດຂຶ້ນຢ່າງໄວ, ຍົກລະດັບການອອກແບບ, ຜະລິດ, ນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີ ໃນບັນດາຂະແໜງການ, ຂົງເຂດທີ່ບຸລິມະສິດ.
ໃນເງື່ອນໄຂແຫຼ່ງພະລັງຖືກຈຳກັດ, ນະໂຍບາຍຊ່ວຍເຫຼືອວິສາຫະກິດເລີ່ມຕົ້ນການທຸລະກິດ ບໍ່ຄວນເຮັດແບບລວມໆ, ກະແຈກກະຈ່າຍ, ພຽງແຕ່ເພີ່ມຈຳນວນວິສາຫະກິດເລີ່ມຕົ້ນການທຸລະກິດເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ສິ່ງສຳຄັນແມ່ນ ຕ້ອງລວມສູນໃສ່ບັນດາວິສາຫະກິດເລີ່ມຕົ້ນການທຸລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ ທີ່ມີຄວາມສາມາດເຕີບໂຕໄວ. ຍ້ອນວ່າ ນີ້ແມ່ນວິທີແກ້ເພື່ອສ້າງໃຫ້ມີກຳລັງວິສາຫະກິດທີ່ແຂງແຮງ, ບືນຕົວຂຶ້ນ ແລະ ແຂ່ງຂັນໄດ້ໃນຕະຫຼາດໂລກ.
ທີສາມ, ສືບຕໍ່ໃຫ້ ບຸລິມະສິດແກ່ການຍົກສູງຄຸນະພາບຂອງແຫຼ່ງກຳລັງຄົນ. ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນແກ່ການຍົກສູງລະດັບຂອງພະນັກງານເຕັກນິກ, ຄຸ້ມຄອງເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ຄຸ້ມຄອງ ບໍລິຫານວິສາຫະກິດ; ມີນະໂຍບາຍສົ່ງເສີມການຍົກຍ້າຍແຮງງານລະດັບສູງ ຈາກສະຖາບັນວິທະຍາສາດ, ໂຮງຮຽນມະຫາວິທະຍາໄລ ມາເຮັດວຽກໃນຂົງເຂດວິສາຫະກິດ; ຍົກສູງຄຸນນະພາບການສຶກສາກໍ່ສ້າງມະຫາວິທະຍາໄລ, ວິທະຍາໄລ, ອາຊີວະສຶກສາ, ຮັບປະກັນການສະໜອງສົ້ນເຂົ້າດ້ານແຮງງານຄຸນະພາບສູງ ໃຫ້ແກ່ວິສາຫະກິດ.
ທີສີ່, ປ່ຽນແປງໃໝ່ຈິນຕະນາການ ແລະ ແບບວິທີຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານລັດ ອີງບົນພື້ນຖານເຕັກໂນໂລຊີເຕັກນິກສູງ ເພື່ອຫລຸດຜ່ອນລະບຽບການບໍລິຫານສຳລັບວິສາຫະກິດ, ຮັບປະກັນເປີດຄວາມໂປ່ງໃສຕໍ່ການເຄື່ອນໄຫວຂອງບັນດາອົງການລັດ. ຕ້ອງລົງທຶນໃຫ້ເຖິງລະດັບ ແລະ ເດັດດ່ຽວຜັນຂະຫຍາຍລະບົບລັດຖະບານເອເລັກໂຕຣນິກ ເພື່ອຫລຸດຜ່ອນຄ່າໃຊ້ຈ່າງສັງຄົມ, ສ້າງເງື່ອນໄຂອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນ ແລະ ວິສາຫະກິດ.
ທີຫ້າ, ໃນສະພາບແວດລ້ອມລວມຂອງໂລກທີ່ມີການເຊື່ອມໂຍງ ແລະ ຂຶ້ນຕໍ່ຊຶ່ງກັນແລະກັນ, ຕ້ອງມີການເຊື່ອມຕໍ່ຄວາມພະຍາຍາມລວມ ດ້ວຍການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງທຸກປະເທດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ໃນລະດັບພາກພື້ນ ແລະ ທົ່ວໂລກ. ໃນການຮັບມືກັບການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ຄັ້ງທີ 4, ຫວຽດນາມຕ້ອງຂຸດຄົ້ນຢ່າງດີ ບັນດາຊ່ອງສາຍການຮ່ວມມື ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ເປັນເອກະພາບກ່ຽວກັບທັດສະນະ ແລະ ແຜນການດຳເນີນງານລວມ ກັບບັນດາປະເທດ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ ໃນພາກພື້ນ ແລະໃນໂລກ, ພ້ອມກັນເກັບກຳໂອກາດ ແລະ ຜ່ານຜ່າສິ່ງທ້າທາຍ ເພື່ອພັດທະນາແບບຍືນຍົງ, ຮັດແຄບຄວາມແຕກໂຕນທາງດ້ານການພັດທະນາ ລະຫວ່າງບັນດາປະເທດ ແລະ ສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ປະຊາຊົນທຸກຄົນໄດ້ເຂົ້າເຖິງຢ່າງສະເໝີພາບ ແລະ ໄດ້ຊົມໃຊ້ຜົນປະໂຫຍດ ໝາກຜົນ ຂອງການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳ ແລະ ເຕີບໂຕແບບຍືນຍົງ./.
ໂດຍ ຈູ ງອກ ແອງ,
ກຳມະການສູນກາງພັກ,
ລັດຖະມົນຕີກະຊວງວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ
---------------------------
ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບເລກທີ 891 (ເດືອນມັງກອນ 2017)
