ພາບປະກອບ (ພາບ: vfpress)
ຜົນສຳເລັດແລະຂໍ້ຈຳກັດຈຳນວນໜຶ່ງຂອງຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ໂດຍສັງເກດຈາກແງ່ມູມນະໂຍບາຍ.
ໃນຂະບວນວິວັດການຫັນປະເທດເປັນອຸດສາຫະກຳ ທັນສະໄໝ, ລັດຖະບານຂອງຫຼາຍປະເທດໃນໂລກໄດ້ປະກາດໃຊ້ບັນດານະໂຍບາຍທີ່ສຳຄັນ ແນໃສ່ຊຸກຍູ້ການພັດທະນາຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ໃຫ້ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງໄວ. ອາໃສສິ່ງດັ່ງກ່າວນັ້ນ, ຢູ່ບາງປະເທດຄື ຈີນ, ສ.ເກົາຫຼີ, ມາເລເຊຍ, ຄວາມໄວແລະມູນຄ່າຂອງການແລກປ່ຽນຊື້ຂາຍເຕັກໂນໂລຊີໃນຊຸມປີທີ່ຜ່ານມາມໍ່ນີ້ ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງແຂງແຮງ ແລະ ສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງຕັ້ງໜ້າຕໍ່ຄວາມໄວແລະຄຸນນະພາບການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ ຂອງບັນດາປະເທດເຫຼົ່ານີ້.
ສຳລັບຫວຽດນາມ, ການພັດທະນາຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ແມ່ນແຜນນະໂຍບາຍທີ່ຖືກຕ້ອງ ຊຶ່ງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ຢືນຢັນໃນບັນດາມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ IX, X, XI ແລະໄດ້ຢືນຢັນຄືນໃໝ່ໃນເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XII. ທີ່ຜ່ານມາມໍ່ນີ້, ມະຕິສະບັບທີ 11-NQ/TW, ວັນທີ 3 ມິຖຸນາ 2017, ໄດ້ຮັບການຮັບຮອງໂດຍກອງປະຊຸມຄັ້ງທີ 5 ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກສະໄໝທີ XII ວ່າດ້ວຍການບູລະນະລະບຽບກົດໝາຍເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳນົດທີສັງຄົມນິຍົມ ທີ່ໄດ້ເນັ້ນໜັກເຖິງທິດທາງບູລະນະລະບຽບກົດໝາຍເພື່ອປ່ຽນແປງໃໝ່, ພັດທະນາຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ຢ່າງແຂງແຮງແລະຄົບຊຸດ ເຊິ່ງເປັນໜຶ່ງໃນບັນດາວິທີແກ້ໄຂທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອພັດທະນາບັນດາປັດໄຈຕະຫຼາດແລະບັນດາປະເພດຕະຫຼາດຢ່າງຄົບຊຸມ ແນໃສ່ເປົ້າໝາຍສ້າງປະຖົມປັດໄຈທີ່ໝັ້ນຄົງໃຫ້ແກ່ການສ້າງພື້ນຖານເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳນົດທິດສັງຄົມນິຍົມຢ່າງສຳເລັດຜົນ ແລະ ຂັບເຄື່ອນພື້ນຖານເສດຖະກິດນັ້ນຢ່າງຄົບຊຸດ, ລຸລ່ວງ; ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການລະດົມແລະຈັດແບ່ງ, ນຳໃຊ້ບັນດາແຫຼ່ງພະລັງຢ່າງມີປະສິດທິຜົນທີ່ສຸດ ເພື່ອຊຸກຍູ້ເສດຖະກິດ-ສັງຄົມໃຫ້ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງໄວແລະໝັ້ນຄົງຍືນຍົງ.
ຜົນສຳເລັດທີ່ແນ່ນອນຈຳນວນໜຶ່ງ
ແຜນນະໂຍບາຍຂອງພັກກ່ຽວກັບການຊຸກຍູ້ກໍ່ຕັ້ງແລະພັດທະນາຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ໄດ້ຮັບການເຊື່ອມຊຶມຢ່າງເຂັ້ມງວດ ແລະ ຫັນເປັນນິຕິກຳຢ່າງທັນການ ດ້ວຍບັນດານະໂຍບາຍແລະກົດໝາຍຂອງລັດ. ໃນສິບກວ່າປີທີ່ຜ່ານມາ, ຫວຽດນາມປະຕິບັດການສ້າງຕັ້ງສິ່ງແວດລ້ອມນິຕິທຳທີ່ສະດວກພໍສົມຄວມໄດ້ໃນເບື້ອງຕົ້ນ ເພື່ອຊຸກຍູ້ການເຄື່ອນໄຫວຂອງຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ, ເຊັ່ນ ກົດໝາຍວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ (ປີ 2013), ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການມອບໂອນເຕັກໂນໂລຊີ (ປີ 2006, ສະບັບປັບປຸງປີ 2017), ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຊັບສິນທາງປັນຍາ (ປີ 2005, ສະບັບປັບປຸງປີ 2009), ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍເຕັກໂນໂລຊີສູງ (ປີ 2008), ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຄຸນນະພາບຜະລິດຕະພັນສິນຄ້າ (ປີ 2006), ໂຄງການພັດທະນາຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ຮອດປີ 2020,... ໃນນັ້ນ, ສິ່ງສຳຄັນເປັນພິເສດແມ່ນ ບັນດາຂໍ້ກຳນນົກກົດລະບຽບທີ່ກ້າວໜ້າກ່ຽວກັບການຊຸກຍູ້ການເຄື່ອນໄຫວຄົ້ນຄວ້າແລະປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ, ຊັບສິນທາງປັນຍາ ແລະ ມອບໂອນເຕັກໂນໂລຊີ. ການນຳໃຊ້ນະໂຍບາຍເຫຼົ່ານັ້ນຢ່າງທັນການ ໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງຕັ້ງໜ້າເຖິງບັນດາຝ່າຍ ການສະໜອງ, ຄວາມຕ້ອງການ ແລະ ມືກາງ ຂອງຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ.
ທຸກປີ, ລັດໄດ້ໃຊ້ງົບປະມານຈຳນວນໜຶ່ງເພື່ອລົງທຶນເພີ່ມທະວີອຸປະກອນເຄື່ອງປະກອບໃຫ້ບັນດາຫ້ອງທົດລອງ, ພື້ນຖານການຜະລິດທົດລອງ ຂອງບັນດາສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າ, ມະຫາວິທະຍາໄລ. ກ່ຽວກັບນະໂຍບາຍພາສີແລະສິນເຊື່ອ, ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ການເຄື່ອນໄຫວວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ໄດ້ຮັບບຸລິມະສິດພາສີ 6 ປະເພດ (ພາສີລາຍໄດ້ທຸລະກິດ, ພາສີລາຍໄດ້ສ່ວນບຸກຄົນ, ພາສີມູນຄ່າເພີ່ມ, ພາສີສົ່ງອອກນຳເຂົ້າ ແລະ ພາສີທີ່ດິນ). ການເຄື່ອນໄຫວຄົ້ນຄວ້າແລະປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີໄດ້ຮັບທຶນອຸດໜູນ (ໃຫ້ທຶນອຸດໜູນ 100% ຫຼືອຸດໜູນຕາມກົນໄກທຶນປະກອບ) ຈາກງົບປະມານຂອງລັດ ໂດຍຜ່ານກອງທຶນພັດທະນາວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີແຫ່ງຊາດ, ກອງທຶນປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີແຫ່ງຊາດ. ນອກຈາກນັ້ນ, ລັດຍັງມີນະໂຍບາຍຊ່ວຍເຫຼືອທາງອ້ອມ ໂດຍຜ່ານການພັດທະນາໂຄງສ້າງພື້ນຖານ, ມອບສິດເປັນເຈົ້າຕົນເອງຮອບດ້ານໃຫ້ບັນດາອົງການວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີແຫ່ງລັດ, ມອບກຳມະສິດຜົນສຳເລັດແຫ່ງວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ໃຫ້ແກ່ອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງ, ອົບຮົມກໍ່ສ້າງແລະນຳໃຊ້ບຸກຄະລາກອນວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ, ຊຸກຍູ້ການຫັນຜົນງານການຄົ້ນຄວ້າເປັນສິນຄ້າ, ສົ່ງເສິມວິສາກະກິດຫັກລາຍໄດ້ທີ່ຈະເສຍພາສີ ເພື່ອສ້າງກອງທຶນພັດທະນາວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ຂອງວິສາຫະກິດ. ກົນໄກນີ້ແມ່ນບັງຄັບສຳລັບວິສາຫະກິດແຫ່ງລັດ (ຕ້ອງຫັກ 3% - 10% ຂອງລາຍໄດ້ທີ່ຈະເສຍພາສີລາຍໄດ້ວິສາຫະກິດ ເພື່ອສ້າງກອງທຶນພັດທະນາວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ຂອງວິສາຫະກິດ) ແລະມີລັກສະນະສົ່ງເສີມ, ຕາມທີ່ສົມຄວນສຳລັບວິສາຫະກິດນອກພາກລັດ (ມີສິດຫັກຕາມອັດຕາສ່ວນທີ່ເໝາະສົມ, ສູງສຸດແມ່ນ 10% ຂອງລາຍໄດ້ທີ່ຄິດໄລ່ຈະເສຍພາສີລາຍໄດ້ວິສາຫະກິດ ເພື່ອສ້າງກອງທຶນນີ້).
ຫຼາຍເຕັກໂນໂລຊີ, ເຄື່ອງປະກອບໂດຍນັກວິທະຍາສາດພາຍໃນປະເທດອອກແບບ, ຜະລິດ ມີຄຸນນະພາບດີ, ລາຄາສຳເລັດຮູບຕ່ຳແຂ່ງຂັນໄດ້ ໄດ້ກາຍເປັນສິນຄ້າ ເຊິ່ງໄດ້ຕອບສະໜອງໃນຂັ້ນຕົ້ນໃຫ້ແກ່ຄວາມຕ້ອງການຂອງຕະຫຼາດ ແລະ ບັນດາຂະແໜງການ, ຂົງເຂດເຊັ່ນ ຮ້ານຂຸດເຈາະ ຕາມດ໋າວ 05 - ຮ້ານຂຸດເຈາະນ້ຳມັນອາຍແກັສຍົກຕົວຂຶ້ນດ້ວນຕົນເອງທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງຫວຽດນາມ ທີ່ມີນ້ຳໜັກທັງໝົດປະມານ 18.000 ໂຕນເຫຼັກ, ມີຄວາມສາມາດເຄື່ອນໄຫວໃນລະດັບນ້ຳ 120 ແມັດ ແລະຂຸດເຈາະເລິກ 9 ກມ., ອັດຕາສ່ວນຜະລິດພາຍໃນກວມຫຼາຍກວ່າ 40%, ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຜະລິດປະຢັດໄດ້ 10% - 15%, ສ້າງການບຸກທະລຸໃນຂະແໜງການນ້ຳມັນອາຍແກັສ ແລະ ພາໃຫ້ຫວຽດນາມກາຍເປັນໜຶ່ງໃນສາມປະເທດອາຊີ ແລະ ໃນສິບປະເທດໃນໂລກ ທີ່ເປັນເຈົ້າໃນການອອກແບບແລະຜະລິດຮ້ານຂຸດເຈາະນ້ຳມັນອາຍແກັສ; ຜະລິດເຄື່ອງປະກອບການກໍ່ສ້າງຕິດຕັ້ງ ແລະ ຂັບເຄື່ອນ ບັນດາໂຮງງານໄຟຟ້າພະລັງຄວາມຮ້ອນ, ໂຮງງານໄຟຟ້ານ້ຳຕົກ; ຜະລິດເຄື່ອງຍົມທີ່ມີກຳລັງແຮງເຖິງ 5 ເມກະວັດ, ເຄື່ອງ ຕົວບິນ ທີ່ມີກຳລັງແຮງເຖິງ 6 ເມກະວັດ, ອຸປະກອນໝໍ້ແປງໄຟຟ້າ 500 ກິໂລໂວນ; ບັນດາແນວພັນພືດມີສະມັດຕະພາບສູງ ຄຸນນະພາບດີ; ບັນດາສາຍພັນວັກຊີນທີ່ເຄີຍໃຊ້ ໃຫ້ແກ່ຄັນແລະສັດລ້ຽງ ທີ່ມີລາຄາຕ່ຳ ປ່ຽນແທນໃຫ້ແກ່ການນຳເຂົ້າ;...
ບັນດາວິສາຫະກິດໃນປະເທດໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຫຼາຍກວ່າເກົ່າກ່ຽວກັບການລົງທຶນປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີ, ພັດທະນາແລະປົກປັກຮັກສາຊັບສິນທາງປັນຍາຂອງວິສາຫະກິດ ເພື່ອຮັກສາທ່າໄດ້ປຽບໃນການແຂ່ງຂັນຢູ່ທີ່ຕະຫຼາດ. ທ່າທີ່ຂອງວິສາຫະກິດຕໍ່ກັບເຕັກໂນໂລຊີທີ່ໄດ້ຮັບການປະດິດອອກມາໃນປະເທດ ໄດ້ມີການຫັນປ່ຽນຕາມທິດທາງທີ່ຕັ້ງໜ້າ. ຫຼາຍວິສາຫະກິດຊອກຫາໄດ້ເຕັກໂນໂລຊີແລະເຄື່ອງປະກອບພາຍໃນປະເທດທີ່ສອດຄ່ອງ ເພື່ອປ່ຽນແປງໃໝ່ແລະເປີດກວ້າງການຜະລິດ. ນອກຈາກຄວາມສາມາດຫາຊື້ໄດ້ເຕັກໂນໂລຊີແລະອຸປະກອນທີ່ມີຄຸນນະພາບດີ ດ້ວຍລາຄາຖືກກວ່າຕັ້ງຫຼາຍເທົ່າທຽບກັບເຕັກໂນໂລຊີນຳເຂົ້າ, ບັນດາວິສາຫະກິດຍັງໄດ້ຮັບຄຳປຶກສາ, ການບໍລິການຫຼັງການຂາຍທີ່ຈຳເປັນ ແລະ ການຮັບປະກັນຍົກລະດັບ, ດັດແປງເຕັກໂນໂລຊີຕາມຄວາມຕ້ອງການ.
ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງການບໍລິການ ໃຫ້ຄຳປຶກສາ, ກວດພິສູດ, ປະເມີນຜົນ, ຕີລາຄາ, ກ້າເບ້ຍສ້າງເຕັກໂນໂລຊີ, ເປັນມືກາງໃນການມອບໂອນເຕັກໂນໂລຊີ ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການສົ່ງເສີມສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນແລະພັດທະນາ. ໃນທົ່ວປະເທດມີ 8 ສະຖານທີ່ແລກປ່ຽນເຕັກໂນໂລຊີຢູ່ ຮ່າໂນ້ຍ, ນະຄອນໂຮ່ຈິມິນ, ດາໜັ້ງ, ກວ໋າງນິງ, ຮາຍຟ່ອງ, ບັກຢາງ, ຖ້າຍບິ່ງ, ເງ້ອານ, ມີ 50 ສວນກ້າເບ້ຍສ້າງເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ວິສາຫະກິດວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ. ຕານ່າງບັນດາສູນປະຢຸກໃຊ້ແລະມອບໂອນນະວັດຕະກຳວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີຮັບໃຊ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຢູ່ 63 ແຂວງ-ກຳແພງນະຄອນ ກໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ລົງທຶນຍົກລະດັບ. ບັນດາຕະຫຼາດເຕັກໂນໂລຊີແລະເຄື່ອງອຸປະກອນ, ສະຖານທີ່ແລກປ່ຽນເຕັກໂນໂລຊີ, ຈັດຕັ້ງເຫດການເຊື່ອມຕໍ່ການສະໜອງ-ຄວາມຕ້ອງການເຕັກໂນໂລຊີ, ວັນບຸນເລີ່ມຕົ້ນດ້ານເຕັກໂນໂລຊີ ໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງຂຶ້ນໃນແຕ່ລະໄລຍະ ເຊິ່ງໄດ້ດຶງດູດການເຂົ້າຮ່ວມຂອງນັກລົງທຶນເຕັກໂນໂລຊີ, ວິສາຫະກິດ, ສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດ, ມະຫາວິທະຍາໄລຢູ່ໃນແລະຕ່າງປະເທດ ເປັນຈຳນວນຫຼາຍ, ຍອດມູນຄ່າການແລກປ່ຽນ, ຊື້ຂາຍເຕັກໂນໂລຊີ ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງແຮງໃນທຸກປີ (ຍອດມູນຄ່າການແລກປ່ຽນ, ຊື້ຂາຍເຕັກໂນໂລຊີ ໃນໄລຍະ 2011 - 2015 ບັນລຸຫຼາຍກວ່າ 13.700 ຕື້ດົ່ງ, ເພີ່ມຂຶ້ນທົບ 3 ເທົ່າທຽບກັບໄລຍະ 5 ປີກ່ອນ). ພື້ນຖາຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບເຕັກໂນໂລຊີແລະຜູ້ຊ່ຽວຊານເຕັກໂນໂລຊີ ໄດ້ຮັບການກໍ່ຕັ້ງໃນເບື້ອງຕົ້ນ, ຊ່ວຍໃຫ້ບັນດາວິສາຫະກິດເຂົ້າເຖິງຂໍ້ມູນຂ່າວສາມເຕັກໂນໂລຊີ, ເຊື່ອມຕໍ່ຄວາມຕ້ອງການກັບແຫຼ່ງສະໜອງເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ຜູ້ຊ່ຽວຊານ ທີ່ປຶກສາ (ຊອຟແວຖານຂໍ້ມູນນີ້ໄດ້ອັບເດດເກືອບ 1.000 ປະເພດແຫຼ່ງສະໜອງເຕັກໂນໂລຊີຢູ່ໃນແລະຕ່າງປະເທດ; ເກືອບ 10.000 ວິສາຫະກິດການຜະລິດ ແລະ ຜູ້ຊ່ຽວຊານເຕັກໂນໂລຊີ 200 ຄົນ).
ບັນດາຂໍ້ຈຳກັດແລະສາເຫດ
ເຖິງວ່າຄວາມສາມາດບົ່ງຊ້ອນຂອງຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີຍັງໃຫຍ່ຫຼວງທີ່ສຸດ, ແຕ່ໃນສະພາບທີ່ພື້ນຖານເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳນົດທິດສັງຄົມນິຍົມ ຢູ່ປະເທດເຮົາພວມເປັນຮູບເປັນຮ່າງຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ, ລະດັບການພັດທະນເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ແລະ ວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ຂອງຫວຽດນາມຍັງຕ່ຳ ທຽບກັບລະດັບລວມຂອງພາກພື້ນແລະໃນໂລກ, ຍ້ອນແນວນັ້ນ ຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ຈຶ່ງຍັງບໍ່ສາມາດຫັນເຂົ້າສູ່ໄລຍະແຫ່ງການພັດທະນາແບບຄົບຖ້ວນແລະສົມບູນໄດ້. ມະຕິສະບັບທີ 11-NQ/TW, ວັນທີ 3 ມິຖຸນາ 2017, ໄດ້ຮັບການຮັບຮອງໂດຍກອງປະຊຸມຄັ້ງທີ 5 ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກສະໄໝທີ XII ວ່າດ້ວຍການບູລະນະລະບຽບກົດໝາຍເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳນົດທິດສັງຄົມນິຍົມ, ກໍ່ໄດ້ສັງເກດຢ່າງກົງໄປກົງມາວ່າ ຕະຫຼາດບາງປະເພດ (ໃນນັ້ນມີຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ) ຍັງ “ເປັນຮູບເປັນຮ່າງແລະຂະຫຍາຍຕົວຊ້າ”.
ການເປັນຮູບເປັນຮ່າງແລະຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຊັກຊ້າ ຂອງຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ຢູ່ປະເທດເຮົາແມ່ນຍ້ອນຫຼາຍສາເຫດ ພາວະວິໄສແລະອັດຕະວິໄສ. ດ້ວຍທາດແທ້ຂອງຕະຫຼາດປັດໄຈການຜະລິດ, ການພັດທະນາຂອງຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ບໍ່ນອນຢູ່ນອກການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມລວມຂອງປະເທດ, ຂະໜາດແລະປະສິດທິຜົນການເຄື່ອນໄຫວຂອງຕະຫຼາດ ຂຶ້ນກັບຂະໜາດແລະລະດັບການພັດທະນາຂອງພື້ນຖານເສດຖະກິດ. ກໍ່ຄືຫຼາຍປະເທດກຳລັງພັດທະນາທີ່ມີລາຍໄດ້ສະເລ່ຍຕໍ່ຫົວຄົນໃນລະດັບປານກາງຕ່ຳ, ຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີຢູ່ຫວຽດນາມບໍ່ຫຼີກລ່ຽງຄວາມຈຳກັດ, ຂໍ້ຂາດຕົກບົກພ່ອງຕ່າງໆໄດ້.
ເຖິງວ່າຈະມີຄວາມຈະເລີນຂຶ້ນໜ້ອຍໜຶ່ງກໍ່ຕາມ, ແຕ່ແຫຼ່ງສະໜອງເຕັກໂນໂລຊີຢູ່ໃນປະເທດເບິ່ງລວມຍັງຢູ່ໃນຮູບແບບບົ່ມຊ້ອນ, ຄວາມສາມາດສະໜອງສິນຄ້າເຕັກໂນໂລຊີຫຼາຍປະເພດ, ຄຸນນະພາບດີ ແລະ ລາຄາສົມເຫດສົມຜົນໃຫ້ຕະຫຼາດ ຍັງຖືກຈຳກັດ. ປີ 2016, ຈຳນວນໃບຮ້ອງຂໍຈົດທະບຽນປົກປ້ອງຂໍ້ຄິດປະດິດສ້າງແລະວິທີແກ້ໄຂມີປະໂຫຍດຂອງຫວຽດນາມແມ່ນ 886 ໃບ; ຈຳນວນໃບຮັບຮອງການປົກປ້ອງແມ່ນ 190 (76 ຂໍ້ຄິດປະດິດສ້າງ ແລະ 114 ວິທີແກ້ໄຂມີປະໂຫຍດ). ສາເຫດຕົ້ນຕໍແມ່ນຍ້ອນຄວາມຊັກຊ້າໃນການປ່ຽນແປງໃໝ່, ຄວາມຄິດຢ້ານຫັນປ່ຽນ ຂອງບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີຂອງລັດ, ການເຄື່ອນໄຫວຂາດການກຳນົດທິດຕະຫຼາດ ແລະ ກະທົບຕອບຢ່າງຊັກຊ້າກັບຄວາມຕ້ອງການເຕັກໂນໂລຊີທີ່ນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນຂອງຕະຫຼາດ; ໂຄງສ້າງພື້ນຖານການຄົ້ນຄວ້າແລະຜະລິດທົດລອງຍັງບໍ່ທັນຕອບສະໜອງໄດ້ກັບຄວາມຕ້ອງການ; ຮູບແບບຮ່ວມມືລັດ-ເອກະຊົນໃນການຄົ້ນຄວ້າ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີ ຍັງບໍ່ໄດ້ເປີດກວ້າງ. ສິ່ງດັ່ງກ່າວໄດ້ພາໄປເຖິງສະພາບຄວາມຈິງຄື, ບັນດາວິສາຫະກິດເຄີຍເລືອກເອົາວິທີນຳເຂົ້າເຕັກໂນໂລຊີແລະເຄື່ອງອຸປະກອນຈາກຕ່າງປະເທດ ເຖິງວ່າຄວາມຈຸເຕັກໂນໂລຊີນຳເຂົ້າເບິ່ງລວມຢູ່ໃນລະດັບປາງກາງຂອງໂລກ. ກຸ່ມສິນຄ້າທີ່ຫວຽດນາມນຳເຂົ້າຫຼາຍທີ່ສຸດໃນປີ 2016 ແມ່ນເຄື່ອງຈັກ-ເຄື່ອງປະກອບ (28 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ). ຕົ້ນກຳເນີດຂອງເຄື່ອງຈັກ, ເຄື່ອງປະກອບນຳເຂົ້າຕົ້ນຕໍແມ່ນມາຈາກປະເທດຈີນ (35%), ອັດຕາສ່ວນນຳເຂົ້າຈາກບັນດາປະເທດກ້າວໜ້າທາງດ້ານເຕັກໂນໂລຊີແມ່ນຍັງຕ່ຳ (ຍີ່ປຸ່ນ - 17%, ອີຢູ - 12%, ສະຫະລັດອາເມລິກາ - 4.5%).
ວິສາຫະກິດແມ່ນເຈົ້າພາບທີ່ສຳຄັນຂອງຕະຫຼາດເຕັກໂນໂລຊີ, ແຕ່ສ່ວນຫຼາຍຍັງບໍ່ທັນມີວິໄສທັດໄລຍະຍາວ, ຂາດບຸກຄະລາກອນລະດັບສູງ ແລະ ບໍ່ມີຄວາມເຂັ້ມແຂງທາງການເງິນ ເພື່ອດຳເນີນການປ່ຽນແປງໃໝ່, ຍົກລະດັບເຕັກໂນໂລຊີ. ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ພວກເຮົາຂຸດຄົ້ນບໍ່ໄດ້ຫຼາຍກ່ຽວກັບໂອກາດແຫ່ງການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດສາກົນໃນການພັດທະນາຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ; ດຶງດູດບໍ່ໄດ້ຫຼາຍກ່ຽວກັບບໍລິສັດຂ້າມຊາດທີ່ມີຊັບສົມບັດເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ພ້ອມແລ້ວທີ່ຈະໂອນເຕັກໂນໂລຊີໃຫ້ບັນດາວິສາຫະກິດພາຍໃນປະເທດ ຫຼືມາຕັ້ງພື້ນຖານຄົ້ນຄວ້າແລະພັດທະນາຢູ່ຫວຽດນາມ; ຂາດການເຊື່ອມຕໍ່ການຜະລິດລະຫວ່າງບັນດາວິສາຫະກິດທີ່ມີການລົງທຶນຈາກຕ່າງປະເທດ ກັບວິສາຫະກິດພາຍໃນປະເທດ, ລະຫວ່າງບັນດາວິສາຫະກິດໃຫຍ່ ກັບວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະນ້ອຍ.
ບັນດາສະຖານທີ່ແລກປ່ຽນເຕັກໂນໂລຊີ, ມືກາງເຕັກໂນໂລຊີ ມີບົດບາດນັບມື້ນັບສຳຄັນໃນການເຊື່ອມຕໍ່ການສະໜອງແລະຄວາມຕ້ອງການ, ແຕ່ວ່າ, ປະສິດທິຜົນໃນການເຄື່ອນໄຫວແລະລັກສະນະມືອາຊີບຂອງບັນດາການຈັດຕັ້ງນີ້ຍັງຕ່ຳ. ບັນດາຊ່ອງລະດົມທຶນໃຫ້ແກ່ການລົງທຶນປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີຂອງວິສາຫະກິດ ຍັງຖືກຈຳກັດ; ວິສາຫະກິດວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີທີ່ໄດ້ຈົດຊື່ໃນກະດານຕະຫຼາດຫຼັກຊັບນັ້ນ ມີຈຳນວນໜ້ອຍທີ່ສຸດ. ຍ້ອນເຕັກໂນໂລຊີເປັນສິນຄ້າປະເພດພິເສດ, ດັ່ງນັ້ນ ການປະເມີນຄ່າ, ການກຳນົດລາຄາ ຫຼືຄົ້ນເຜີຍການລະເມີດວິໄນຕະຫຼາດ ຕ້ອງມີຜູ້ຊ່ຽວຊານແລະກົງຈັກວິຊາຊີບຈຶ່ງປະຕິບັດງານໄດ້ ແຕ່ໃນພາກຕົວຈິງຍັງບໍ່ຕອບສະໜອງໄດ້ກັບຄວາມຕ້ອງການນີ້. ຄວາມຂາດເຂີນກ່ຽວກັບຂໍ້ມູນເຕັກໂນໂລຊີ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານເຕັກໂນໂລຊີ ຫຼືລະດັບຄວາມເຊື່ອຖືຂອງຂໍ້ມູນຂ່າວສານຍັງບໍ່ທັນສູງ ທີ່ອາດຈະພາໃຫ້ເກີດຄວາມສ່ຽງໃຫ້ແກ່ບັນດາຝ່າຍທີ່ເຂົ້າຮ່ວມຕະຫຼາດ ກໍ່ເປັນຂໍ້ຈຳກັດໜຶ່ງທີ່ກີດຂວາງການພັດທະນາຂອງຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ຢູ່ຫວຽດນາມ.
ສືບຕໍ່ບູລະນະກົນໄກ, ນະໂຍບາຍຊຸກຍູ້ພັດທະນາຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ
ສຳລັບຕະຫຼາດທີ່ຍັງໜຸ່ມນ້ອຍຄືຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີນີ້, ຈາກແງ່ມູມການຄຸ້ມຄອງລັດ, ພວກເຮົາເຫັນວ່າ ບໍ່ສາມາດມີພື້ນຖານກົດໝາຍຄົບຊຸດໃນທັນທີທັນໃດເພື່ອຂັບເຄື່ອນຕະຫຼາດ ແຕ່ຕ້ອງປັບປຸງແລະບູລະນະເທື່ອລະກ້າວ. ສິ່ງສຳຄັນແມ່ນການຕີລາຄາຢ່າງຖືກລະດັບ ຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນ, ທ່າແຮງ ແລະ ຂໍ້ຈຳກັດຕ່າງໆຂອງຕະຫຼາດ ເພື່ອດັດແປງນະໂຍບາຍຢ່າງທັນການໃຫ້ສອດຄ່ອງເໝາະສົມ. ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ຕ້ອງເອົາໃຈຢ່າງເໝາະສົມເຖິງບັນຫາປະຕິບັດ ແລະ ຮັບປະກັນການປະຕິບັດກົດໝາຍ, ຍົກສູງຄວາມສາມາດຕິດຕາມກວດກາ, ປະເມີນຄ່າ, ໄຈ້ແຍກ, ຄາດຄະເນຕະຫຼາດ ເພື່ອມີການກະທົບຕອບດ້ວຍນະໂຍບາຍຢ່າງໄວແລະທັນການ.
ມະຕິສະບັບທີ່ 11-NQ/TW ໄດ້ກຳນົດແຈ້ງທິດທາງປ່ຽນແປງໃໝ່, ພັດທະນາຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ຢ່າງແຂງແຮງແລະຄົບຊຸດ ດ້ວຍວິທີເຂົ້າເຖິງແບບຍຸດທະສາດ, ກະທົບຢ່າງຮອບດ້ານເຖິງບັນດາປັດໄຈທີ່ປະກອບເປັນຂອງຕະຫຼາດ, ການສະໜອງເຕັກໂນໂລຊີ, ຄວາມຕ້ອງການເຕັກໂນໂລຊີ, ຂໍ້ກຳນົດກ່ຽວກັບມືກາງ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມນິຕິທຳ ເພື່ອໃຫ້ຕະຫຼາດເຄື່ອນໄຫວຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ. ໃນນັ້ນ, ວິສາຫະກິດຖືກກຳນົດວ່າເປັນ “ກຳລັງທີ່ສຳຄັນໃນການພັດທະນາ ແລະ ນຳໃຊ້ວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ”, ເພາະສະນັ້ນ ຕ້ອງສຸມໃສ່ຍົກສູງຄວາມສາມາດຮັບເອົາເຕັກໂນໂລຊີຂອງວິສາຫະກິດ. ບູລະນະນະໂຍບາຍນຳເຂົ້າເຕັກໂນໂລຊີ ໄປຄຽງຄູ່ກັບຍູ້ແຮງການຄົ້ນຄວ້າປະຢຸກໃຊ້ເພື່ອຍົກສູງລະດັບການອອກແບບ, ຜະລິດຢູ່ໃນປະເທດ. ດ້ານອື່ນ, ສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ກົນໄກຄຸ້ມຄອງການເຄື່ອນໄຫວວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ຢ່າງແຂງແຂງແລະຄົບຊຸດ; ບູລະນະຂໍ້ກຳນົດກ່ຽວກັບການລົງທຶນແບບສ່ຽງໄພ, ປະຕິບັດກົນໄກຮ່ວມມືລັດ-ເອກະຊົນ ໃນການຜັນຂະຫຍາຍບັນດາໂຄງການຄົ້ນຄວ້າ-ພັດທະນາ ແລະ ປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີ. ເພີ່ມທະວີການປົກປ້ອງແລະປະຕິບັດກຳມະສິດຊັບສິນທາງປັນຍາ, ພັດທະນາພື້ນຖານຂໍ້ມູນແຫ່ງຊາດກ່ຽວກັບເຕັກໂນໂລຊີ, ຜູ້ຊ່ວຍຊານເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ການບໍລິການຕ່າງໆກ່ຽວກັບທີ່ປຶກສາ, ກວດພິສູດ, ເປັນມືກາງ, ກຳນົດລາຄາຜະລິດຕະພັນວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ.
ແນວທາງທີ່ຖືກຕ້ອງນີ້ຂອງພັກໄດ້ຫັນເປັນນິຕິກຳຢ່າງທັນການ ໃນກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການມອບໂອນເຕັກໂນໂລຊີ (ສະບັບປັບປຸງ) ທີ່ຫາກໍ່ໄດ້ສະພາແຫ່ງຊາດຮັບຮອງຜ່ານໃນວັນທີ 19 ມິຖຸນາ 2017. ກົດໝາຍມີໝວດສະເພາະໜຶ່ງ (ໝວດທີ IV) ກຳນົດກ່ຽວກັບບັນດາມາດຕະການສົ່ງເສີມການມອບໂອນເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ພັດທະນາຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ, ຂີດໝາຍບາດກ້າວປ່ຽນແປງໃໝ່ທີ່ສຳຄັນ ໃນຈິນຕະນາການນະໂຍບາຍກ່ຽວກັບບົດບາດຂອງລັດ ແລະ ວິສາຫະກິດ ທີ່ເປັນບັນດາເຈົ້າພາບທີ່ສຳຄັນຂອງຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ. ບັນດາທິດທາງປ່ຽນແປງໃໝ່ຕົ້ນຕໍມີດັ່ງນີ້:
ທີໜຶ່ງ, ບູລະນະກົນໄກ, ນະໂຍບາຍຊຸກຍູ້ບັນດາແຫຼ່ງສະໜອງເຕັກໂນໂລຊີ.
ສົ່ງເສີມການນຳເຂົ້າ, ຖອດລະຫັດ, ເປັນເຈົ້າເຕັກໂນໂລຊີສູງ, ເຕັກໂນໂລຊີທັນສະໄໝ, ເຕັກໂນໂລຊີສະອາດ ຮັບໃຊ້ບັນດາເປົ້າໝາຍຍຸດທະສາດ, ແຜນກຳນົດ, ແຜນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຂອງຊາດ, ຂອງຂະແນງການ, ພາກ, ທ້ອງຖິ່ນ. ຍົກສູງຄວາມສາມາດອອກແບບ, ຜະລິດເຄື່ອງຈັກ ເຄື່ອງປະກອບການຜະລິດຢູ່ຫວຽດນາມ. ບຸລິມະສິດການມອບໂອນເຕັກໂນໂລຊີ ເພື່ອສ້າງໃຫ້ມີຜະລິດຕະພັນແຫ່ງຊາດ, ຜະລິດຕະພັນຈຸດໜັກ, ຜະລິດຕະພັນທີ່ສຳຄັນ ຈາກຜົນສຳເລັດຂອງການຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີໃນປະເທດ. ລັດມີກົນໄກຊື້ສິ່ງປະດິດນະວັດຕະກຳທີ່ໄດ້ນຳໃຊ້ຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ເພື່ອມອບໂອນໃຫ້ວິສາຫະກິດນຳໃຊ້ ແລະ ເຜີຍແຜ່ໃຫ້ສາທາລະນະຊົນ. ສະໜັບສະໜູນເງິນທຶນ ຫຼື ຊື້ຜົນງານວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ທີ່ອົງການຈັດຕັ້ງ, ເອກະຊົນລົງທຶນຄົ້ນຄວ້າດ້ວຍຕົນເອງ ໃນກໍລະນີຜົນງານດັ່ງກ່າວນຳມາເຊິ່ງຜົນປະໂຫຍດອັນໃຫຍ່ຫຼວງໃຫ້ແກ່ປະເທດຊາດແລະປະຊາຄົມ. ມີກົນໄກສະໜັບສະໜູນເງິນທຶນໃຫ້ບັນດານັກວິທະຍາສາດຂອງສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າ, ມະຫາວິທະຍາໄລ ທີ່ດຳເນີນການຄົ້ນຄວ້າປະຢຸກ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີຢູ່ວິສາຫະກິດ.
ທີສອງ, ບູລະນະກົນໄກ, ນະໂຍບາຍຊຸກຍູ້ຄວາມຕ້ອງການເຕັກໂນໂລຊີ.
ສຶກສາກໍ່ສ້າງ, ຝຶກອົບຮົມຍົກສູງຄວາມສາມາດເປັນເຈົ້າເຕັກໂນໂລຊີຂອງວິສາຫະກິດ; ຊຸກຍູ້ການຮ່ວມມືແລກປ່ຽນກຳລັງຄົນທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງ ລະຫວ່າງບັນດາສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າ, ມະຫາວິທະຍາໄລ ກັບວິສາຫະກິດ. ວິສາຫະກິດໄດ້ນຳໃຊ້ກອງທຶນພັດທະນາວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ຂອງວິສາຫະກິດເພື່ອລົງທຶນ, ເປັນທຶນປະກອບ, ຮັບທຶນປະກອບ ລົງທຶນໃຫ້ແກ່ການປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີ, ກ້າເບ້ຍສ້າງເຕັກໂນໂລຊີ, ເລິ່ມຕົ້ນການປະດິດສ້າງ, ຫັນນະວັດຕະກຳວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີຂອງວິສາຫະກິດເປັນສິນຄ້າ. ວິສາຫະກິດ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງ, ເອກະຊົນລົງທຶນ ຫຼືປະຕິບັດການເຄື່ອນໄຫວຖອດລະຫັດເຕັກໂນໂລຊີ ຈະໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນເງິນທຶນ, ຄ້ຳປະກັນເງິນກູ້, ສະໜັບສະໜູນອັດຕາດອກເບ້ຍເງິນກູ້ ຈາກກອງທຶນປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີແຫ່ງຊາດ ແລະ ບັນດາສະຖາບັນສິນເຊື່ອ. ສົ່ງເສີມການນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່, ຜະລິດຕະພັນໃໝ່ທີ່ຜະລິດຢູ່ຫວຽດນາມ ໃນບັນດາໂຄງການລົງທຶນທີ່ໄດ້ໃຊ້ງົບປະມານແຫ່ງລັດ, ບຸລິມະສິດໃນການຈັດຊື້ຈັດຈ້າງ, ການສະໜອງຜະລິດຕະພັນ ການບໍລິການສາທາລະນະ. ສົ່ງເສີມການຂຸດຄົ້ນ, ນຳໃຊ້ຜົນງານວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ຄວາມຄິດເຕັກໂນໂລຊີ ຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ວິສາຫະກິດວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ການເລີ່ມຕົ້ນປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ.
ທີສາມ, ບູລະນະກົນໄກ, ນະໂຍບາຍພັດທະນາບັນດາສະຖາບັນສື່ກາງຂອງຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ .
ລັດລົງທຶນກໍ່ສ້າງໂຄງສ້າງພື້ນຖານເຕັກນິກ, ພື້ນຖານຂໍ້ມູນຂ່າວສານກ່ຽວກັບເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ຜູ້ຊ່ຽວຊານເຕັກໂນໂລຊີ; ສະໜັບສະໜູນການເຄື່ອນໄຫວຂອງຕະຫຼາດແລກປ່ຽນເຕັກໂນໂລຊີແຫ່ງຊາດ, ສູນສະໜັບສະໜູນການເລີ່ມຕົ້ນເຕັກໂນໂລຊີແຫ່ງຊາດ ໃນໄລຍະ 5 ປີຕົ້ນແຫ່ງການເຄື່ອນໄຫວ; ສະໜັບສະໜູນການກໍ່ສ້າງບຸກຄະລາກອນໃຫ້ອົງການຈັດຕັ້ງສື່ກາງ; ຍົກສູງຄວາມສາມາດຂຸດຄົ້ນຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບເຕັກໂນໂລຊີ, ກຳມະສິດຊັບສິນທາງປັນຍາ, ຜົນງານວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ໃຫ້ແກ່ອົງການຈັດຕັ້ງສື່ກາງຂອງຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ. ຍູ້ແຮງການເຄື່ອນໄຫວປະກາດ, ສະແດງ, ແນະນຳເຕັກໂນໂລຊີ ໂດຍຜ່ານບັນດາຕະຫຼາດ-ຕະຫຼາດນັດເຕັກໂນໂລຊີ, ງານວາງສະແດງເຕັກໂນໂລຊີ, ຈຸດເຊື່ອມຕໍ່ການສະໜອງ-ຄວາມຕ້ອງການເຕັກໂນໂລຊີ, ສະຖານທີ່ແລກປ່ຽນເຕັກໂນໂລຊີ. ລັດໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອວິສາຫະກິດ, ອົງການຈັດຕັ້ງ, ບຸກຄົນທີ່ມີເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່ທີ່ສ້າງຂຶ້ນມາໃນປະເທດ ໃນການປະກາດ, ສະແດງ, ແນະນຳເຕັກໂນໂລຊີ, ເຂົ້າຮ່ວມຕະຫຼາດນັດເຕັກໂນໂລຊີ ຢູ່ໃນແລະຕ່າງປະເທດ. ປະກາດບັນຊີລາຍຊື່ເຕັກໂນໂລຊີທີ່ໄດ້ສ້າງຂຶ້ນມາດ້ວຍງົບປະມານຂອງລັດ ໃນໜ້າເວັບໄຊຂອງອົງການຄຸ້ມຄອງລັດກ່ຽວກັບວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ; ສົ່ງເສີມວິສາຫະກິດ, ອົງການຈັດຕັ້ງ, ບຸກຄົນ ປະກາດເຜີຍແຜ່ເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່ທີ່ຕົນປະດິດຂຶ້ນມາ. ຂຸດຄົ້ນ, ສະໜອງຂໍ້ມູນຂ່າວສານກ່ຽວກັບເຕັກໂນໂລຊີ ໃຫ້ວິສາຫະກິດ, ສະມາຄົນວິສາຫະກິດ, ສະມາຄົມຂະແໜງອາຊີບ, ສະຫະກອນ, ອົງການບໍລິການຊັບສິນທາງປັນຍາ, ດຳເນີນການລົງທຶນ, ສົ່ງເສີມການຄ້າ.
ທີສີ່, ບູລະນະສິ່ງແວດລ້ອມນິຕິທຳເພື່ອໃຫ້ຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີເຄື່ອນໄຫວຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.
ຮັບຮູ້ບັນດາສິດຄື ສິດທິກຳມະສິດ, ສິດທິນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ບັນດາເປົ້າໝາຍທີ່ຖືກຳມະສິດຊັບສິນທາງປັນຍາ ແລະ ສິດທິໃນຊັບສິນ. ບັນດາກອງທຶນໃນຂົງເຂດວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ອົງການສິນເຊື່ອ ໄດ້ຮັບສິດທິໃນຊັບສິນເປັນສິ່ງຄ້ຳປະກັນເງິນກູ້ ສຳລັບທຸລະກຳການລົງທຶນໃຫ້ແກ່ບັນດາໂຄງການວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ, ການເລີ່ມຕົ້ນປະດິດສ້າງ, ການຜະລິດ-ທຸລະກິດ ຈາກຜົນງານວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ. ຊຸກຍູ້ການຫັນຜົນງານວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີເປັນສິນຄ້າ ຕາມທິດມອບສິດກຳມະສິດຜົນງານວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີທີ່ໃຊ້ງົບປະມານແຫ່ງລັດ ໃຫ້ອົງການເຈົ້າຄຸ້ມຄອງ; ຮັບປະກັນຜົນປະໂຫຍດຂອງເຈົ້າຂອງກຳມະສິດ, ຜູ້ຂຽນຜູ້ແຕ່ງ, ອົງການເຈົ້າພາບ, ອົງການເປັນມືກາງ ແລະ ອົງການທີ່ເຂົ້າຮ່ວມການຫັນຜົນງານວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີເປັນສິນຄ້າ. ຮັບປະກັນໃຫ້ລະບົບປົກປ້ອງແລະປະຕິບັດສິດກຳມະສິດຊັບສິນທາງປັນຍາ ມີປະສິດທິຜົນແລະສົດໃສ; ຊຸກຍູ້ການປະເມີນຄ່າ, ກຳນົດລາຄາຊັບສິນທາງປັນຍາ ແລະ ປະກອບທຶນຫຸ້ນສ່ວນວິສາຫະກິດດ້ວຍຊັບສິນທາງປັນຍາ. ຄຽງຂ້າງມາດຕະການເກື້ອກູນພາສີປະຈຸບັນ, ເພີ່ມເຕີມນະໂຍບາຍພາສີພິເສດ ເພື່ອຊຸກຍູ້ການເຄື່ອນໄຫວມອບໂອນ, ນຳໃຊ້, ປ່ຽນແປງໃໝ່ເຕັກໂນໂລຊີ ສຳລັບບັນດາເປົ້າໝາຍໃໝ່, ເຊັ່ນອົງການຈັດຕັ້ງ ບຸກຄົນທີ່ລົງທຶນຊ່ວຍເຫຼືອການເລີ່ມຕົ້ນປະດິດສ້າງ ແລະ ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງມືກາງຂອງຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ; ອົງການຈັດຕັ້ງ, ບຸກຄົນທີ່ມອບໂອນເຕັກໂນໂລຊີຈາກຫວຽດນາມໄປຕ່າງປະເທດ; ອົງການຈັດຕັ້ງ, ບຸກຄົນທີ່ປະຕິບັດການເຄື່ອນໄຫວວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ, ມອບໂອນເຕັກໂນໂລຊີ, ຖອດລະຫັດເຕັກໂນໂລຊີຢູ່ວິສາຫະກິດ. ສົ່ງເສີມການມອບໂອນນະວັດຕະກຳເຕັກນິກກ່ຽວກັບແນວພັນ, ຜະລິດຕະພັນ, ຂັ້ນຕອນການຜະລິດ, ວິທີແກ້ໄຂດ້ານເຕັກນິກ, ວິທີແກ້ໄຂການຄຸ້ມຄອງໃນກະສິກຳ; ມອບໂອນເຕັກໂນໂລຊີໃຫ້ເຂດຊົນນະບົດ, ເຂດພູດອຍ, ເຂດທະເລ, ພື້ນທີ່ທີ່ມີເງື່ອນໄຂເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຫຍຸ້ງຍາກ, ຫຍຸ້ງຍາກພິເສດ.
ການບູລະນະກົນໄກ, ນະໂຍບາຍຊຸກຍູ້ພັດທະນາຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ເປັນບັນຫາສຳຄັນ, ແຕ່ການຮັບປະກັນໃຫ້ກົນໄກ, ນະໂຍບາຍໄດ້ປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນໃນພາກຕົວຈິງ ຍັງມີຄວາມສຳຄັນກວ່າອີກ. ຢາກໄດ້ຄືແນວນັ້ນ, ຈາກແງ່ມູມຄຸ້ມຄອງລັດ, ຕ້ອງເພີ່ມທະວີກົນໄກຕິດຕາມ, ຕິດຕາມກວດກາ, ຕີລາຄາ ການປະຕິບັດນະໂຍບາຍ, ຮັບຟັງ ແລະ ເຂົ້າໃຈຄວາມຕ້ອງການ, ທ່າອຽງພັດທະນາຂອງບັນດາເຈົ້າພາບທີ່ເຂົ້າຮ່ວມຕະຫຼາດ ເພື່ອດັດແປງຢ່າງທັນການ. ນີ້ກໍ່ແມ່ນປັດໄຈທີ່ສຳຄັນ ທີ່ຮັບປະກັນລັກສະນະປະຕິບັດໄດ້, ລັກສະນະເຫັນກ່ອນ ແລະ ລັກສະນະໝັ້ນຄົງຍືນຍົງ ຂອງນະໂຍບາຍ, ກະທົບຢ່າງມີປະສິດທິຜົນເຖິງການພັດທະນາຂອງຕະຫຼາດວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ຢູ່ປະເທດຫວຽດນາມ./.
ໂດຍ ຈູ ງອກ ແອັງ
ກຳມະການສູນກາງພັກ,
ລັດຖະມົນຕີກະຊວງວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ
-------------------------------
ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 897 (ເດືອນກໍລະກົດ 2017)
