ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ: ພັກທີ່ເປັນຕົວແທນຂອງ
“ສິນທຳ ແລະ ອາລະຍະທຳ”
“ສິນທຳ ແລະ ອາລະຍະທຳ”
ວກ. - ຂໍ້ພິນິດວິທະຍາທີ່ວ່າ “ພັກຂອງເຮົາແມ່ນສິນທຳ, ແມ່ນອາລະຍະທຳ” ຕາມແນວຄິດຂອງໂຮ່ຈີມິນ ຖືກຕີຄວາມຈາກມິຕິ ແລະ ແງ່ມຸມຕ່າງໆ. ບົດຄວາມນີ້ປະກອບສ່ວນຊີ້ແຈ້ງສັກສີທາງ “ສິນທຳ” ແລະ “ອາລະຍະທຳ” ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ແລະ ສະມາຊິກແຕ່ລະຄົນຂອງພັກ; ຜ່ານນັ້ນ, ຢືນຢັນລັກສະນະນຳໜ້າ, ເປັນແບບຢ່າງ, ບົດບາດນຳພາ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບ ໃນການກຳອຳນາດການປົກຄອງ ກໍ່ຄືທາດແທ້ຂອງພັກມາກຊິດທີ່ແທ້ຈິງ.
ລຸງໂຮ່ ກັບ ນັກຮົບແຂ່ງຂັນຍິງຢູ່ພາກເໜືອຫວຽດນາມ _ ຮູບແຕ້ມ: ຂໍ້ມູນຂ່າວສານ
“ສິນທຳ” ແລະ “ອາລະຍະທຳ” ແມ່ນແນວຄວາມຄິດທາງປັດຊະຍາ, ວັດທະນະທຳ, ຈະລິຍະສາດ,... ນອກຈາກຄຸນຄ່າທາງສັງຄົມທົ່ວໄປແລ້ວ ຍັງມີຄຸນຄ່າສະເພາະເນື່ອງຈາກຂໍ້ກຳນົດກົດລະບຽບຂອງຊົນຊັ້ນ ແລະ ເງື່ອນໄຂສະເພາະທາງປະຫວັດສາດ. ສຳລັບພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ, ເມື່ອເວົ້າເຖິງ “ການສ້າງພັກທາງດ້ານຄຸນສົມບັດ”, ຄຸນສົມບັດສິນທຳຢູ່ທີ່ນີ້ແມ່ນ ຄຸນສົມບັດສິນທຳປະຕິວັດ ເຊິ່ງແຕກຕ່າງຈາກຄຸນສົມບັດສັກດິນາ, ຄຸນສົມບັດຂອງຊົນຊັ້ນນາຍທຶນ... ຄຸນສົມບັດສິນທຳປະຕິວັດປະກອບດ້ວຍຫຼັກການແລະມາດຕະຖານທີ່ສະທ້ອນເຖິງທາດແທ້ຂອງພັກ, ມີຜົນໃນການຄວບຄຸມການເຄື່ອນໄຫວຂອງທົ່ວພັກ ແລະ ສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຄົນ, ມີລັກສະນະແຜ່ຫຼາຍ ແລະ ມຸ່ງເນັ້ນທິດທາງສິນລະທໍາທາງສັງຄົມ ເພື່ອປະຕິບັດເປົ້າໝາຍທີ່ວາງໄວ້ ແລະ ອຸດົມການທີ່ສູງສົ່ງ ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ. ຄຸນສົມບັດສິນທຳປະຕິວັດເປັນແກ່ນຂອງວັດທະນະທຳການເມືອງ, ວັດທະນະທໍາການປົກຄອງ. ເມື່ອເວົ້ມເຖິງ “ອາລະຍະທຳ” ໃນກໍລະນີນີ້ ແມ່ນເວົ້າເຖິງລະດັບການນຳພາ, ຄຸ້ມຄອງຂອງພັກການເມືອງໜຶ່ງ, ຂອງລັດໜຶ່ງ, ກວ້າງກວ່ານັ້ນແມ່ນ ບັນດາອັດຕະພາບປົກຄອງປະເທດ, ເຊິ່ງວັດຜົນໃນດ້ານຄວາມເໜືອກວ່າ, ຄວາມກ້າວໜ້າ, ການກ້າວຂ້າມຄວາມຖົດຖອຍ ແລະ ຄວາມຫຼ້າຫຼັງ. ເມື່ອເວົ້າ “ພັກຂອງເຮົາແມ່ນສິນທຳ, ແມ່ນອາລະຍະທຳ” ແມ່ນໄດ້ລວມເຖິງຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ອາລະຍະທຳຂອງທົ່ວພັກ ແລະ ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ອາລະຍະທຳຂອງສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຄົນ; ສະແດງໃນທາດແທ້, ເປົ້າໝາຍ, ພາລະກຳ, ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວ, ແບບວິທີການນຳພາ ແລະ ກຳອຳນາດຂອງພັກ, ຄຸນລັກສະນະ ພາລະໜ້າທີ່ ແລະ ການກະທຳຂອງສະມາຊິກພັກ.
1. ທາດແທ້ຕົ້ນຕໍແມ່ນ “ແກນກາງ” ທີ່ປະກອບເປັນສັກສີ “ສິນທຳ” ແລະ “ອາລະຍະທຳ” ຂອງພັກການເມືອງ ເຊິ່ງຖ້າແຍກອອກຈາກ “ແກນກາງ” ນັ້ນກໍໝາຍເຖິງການເສື່ອມເສຍທາງດ້ານສິນທຳ ແລະ ຂັດກັບອາລະຍະທຳ. ນີ້ແມ່ນການພິຈາລະນາທາງດ້ານຄຸນສົມບັດສິນທຳ ແລະ ອາລະຍະທຳ ຈາກເປົ້າໝາຍທີ່ມຸ່ງໄປເຖິງ, ເປົ້າໝາຍຂອງການຮັບໃຊ້, ອາໄສສິ່ງດັ່ງກ່າວ ກຳນົດການເຄື່ອນໄຫວຂອງພັກການເມືອງ ເພື່ອຊຸກຍູ້ຄວາມກ້າວໜ້າ ແລະ ອາລະຍະທຳ ຫຼືຮັກສາແລະປ້ອງກັນການຖົດຖອຍ, ຕໍ່ຕ້ານອາລະຍະທຳ;ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດສາທາລະນະ ຫຼືຜົນປະໂຫຍດສ່ວນຕົວ; ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນສ່ວນໃຫຍ່ ຫຼື “ຜົນປະໂຫຍດກຸ່ມ” ຂອງກອງກຳລັງປົກຄອງສ່ວນນ້ອຍ.
ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມແມ່ນພັກຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ, ກອງກຳລັງນຳໜ້າຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ, ປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານ ແລະ ຂອງຊາດຫວຽດນາມ; ຜູ້ແທນທີ່ຈົງຮັກພັກດີຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ, ປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານ ແລະ ຂອງຊາດ. ທາດແທ້ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ຮັບການຢືນຢັນບໍ່ພຽງແຕ່ຜ່ານຖ້ອຍຖະແຫຼງທາງການເມືອງ, ແຕ່ທີ່ສຳຄັນກວ່ານັ້ນ ຄືການກະທຳທາງການເມືງອ ດ້ວຍຄວາມເປັນເອກະພາບກັນ ລະຫວ່າງຄວາມຮູ້ແລະການກະທຳ, ລະຫວ່າງຄຳເວົ້າແລະການກະທຳ. ຕັ້ງແຕ່ເລີ່ມກໍ່ຕັ້ງຂຶ້ນແລະຕະຫຼອດຂະບວນການປະຕິວັດ, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ປະກາດຢ່າງເປີດເຜີຍເຖິງທາດແທ້ຂອງຕົນທີ່ຕິດພັນກັບຈຸດປະສົງໃນການສ້າງປະເທດຫວຽດນາມໃຫ້ເປັນເອກະລາດ, ປະຊາທິປະໄຕ, ຮັ່ງມີເຂັ້ມແຂງ, ເປັນສັງຄົມທີ່ມີຍຸຕິທຳແລະອາລະຍະທຳ, ບໍ່ມີການຂູດຮີດມະນຸດອີກຕໍ່ໄປ, ການປະຕິບັດລະບອບສັງຄົມນິຍົມຢ່າງສຳເລັດຜົນ ແລະ ໃນທີ່ສຸດແມ່ນລະບອບບກອມມູນິດ. ທາກແທ້ແລະຈຸດປະສົງດັ່ງກ່າວຢືນຢັນພາລະກຳຂອງພັກແມ່ນ ຮັບໃຊ້ປະເທດຊາດ, ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ, ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດສູງສຸດຂອງຊາດ-ປະເທດຊາດ, ເພື່ອຄວາມກ້າວໜ້າທາງສັງຄົມ, ສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນລັດທິຮັກຊາດທີ່ແທ້ຈິງ ກັບລັດທິສາກົນທີ່ຜ່ອງໃສຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ, ປະກອບສ່ວນທີ່ສົມກຽດເຂົ້າພາລະກິດສັນຕິພາບ, ເອກະລາດແຫ່ງຊາດ, ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ຄວາມກ້າວໜ້າທາງສັງຄົມ ຂອງປະຊາຊົນໂລກ. ການປົດປ່ອຍຊາດ, ການປົກປ່ອຍຊົນຊັ້ນ, ການປົດປ່ອງສັງຄົມ ແລະ ການປົດປ່ອຍມະນຸດ ແມ່ນພາລະກິດອັນສູງສົ່ງ, ເປັນຕົວແທນຂອງສິນທຳ ແລະ ອາລະຍະທຳ, ກົງກັນຂ້າມກັບລັດທິລ່າເມືອງຂຶ້ນ, ກັນກົດຂີ່ຂູດຮີດ, ຄວາມອະຍຸຕິທຳ, ການຢຽບຢ່ຳສັກສີຄວາມເປັນມະນຸດ ເປັນສິ່ງຜິດຈັນຍາບັນ ໄຮ້ອາລະຍະທຳ. ເປັນຕົວແທນຂອງ “ສິນທຳ” ແລະ “ອາລະຍະທຳ”, ເພາະວ່າ ນອກເໜືອຈາກຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາດ-ປະເທດຊາດ, ການນຳເອົາຊີວິດຄວາມເປັນຢູ່ທີ່ອິ່ມໜຳສຳລານ, ເສລີພາບແລະຄວາມຜາສຸກມາໃຫ້ປະຊາຊົນ, ຄວາມກ້າໜ້າທາງສັງຄົມ ແລະ ຄວາມສີວິໄລມາໃຫ້ມະນຸດຊາດແລ້ວ, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມບໍ່ມີຜົນປະໂຫຍດອື່ນໃດ,
ການປະກາດຢ່າງເປີດເຜີຍກ່ຽວກັບທາດແທ້, ຈຸດປະສົງ ແລະ ພາລະກຳຂອງພັກ ບໍ່ພຽງແຕ່ມີຄວາມໝາຍສ້າງທຸງຊີ້ນຳ ສ່ອງແສງທາງ, ເປັນເອກະພາບການກະທຳຢູ່ພາຍໃນພັກ, ເຕົ້າໂຮມກອງກຳລັງຂອງຊາດ ແລະ ຄວາມສາມັກຄີສາກົນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງເປັນພື້ນຖານໃຫ້ປະຊາຊົນຕິດຕາມກວດກາພັກດ້ວຍການປະຕິບັດຕົວຈິງ. ນັ້ນແມ່ນຄຸນສົມບັດສິນທຳ ແລະ ຄວາມຊອບທຳຂອງພັກມາດຊິດທີ່ແທ້ຈິງ. ນີ້ແມ່ນຄວາມແຕກຕ່າງຢ່າງສິ້ນເຊີງກັບຫຼາຍພັກໃນໂລກ, ບໍ່ວ່າຈະເອີ້ນວ່າພັກແຮງງານ (Labour Party) ຫຼືພັກແຫ່ງຊາດ (Nation Party),... ແຕ່ໃນຄວາມເປັນຈິງແລ້ວ ພັກເຫຼົ່ານັ້ນບໍ່ໄດ້ສະທ້ອນເຖິງທາດແທ້ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ, ບໍ່ເປັນຕົວແທນຜົນປະໂຫຍດຂອງປະເທດຊາດແລະປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານ. ມັນເປັນເລື່ອງທົ່ວໄປໃນລະບອບປະຊາທິປະໄຕແບບພະຫຸນິຍົມຕາເວັນຕົກ ທີ່ພັກການເມືອງແຕ່ລະພັກ ເປັນຕົວແທນຜົນປະໂຫຍດຂອງກຸ່ມໃດກຸ່ມໜຶ່ງໂດຍສະເພາະ ເຊິ່ງໃນຫຼາຍກໍລະນີ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດທີ່ເຫັນແກ່ຕົວຂອງຝ່າຍກຸ່ມຕົນເອງ ເຂົາເຕັມໃຈເສຍສະລະຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນຜູ້ອກແຮງງານສ່ວນໃຫຍ່.
2. “ສິນທຳ” ແລະ “ອາລະຍະທຳ” ຂອງພັກສະແດງອອກກ່ອນອື່ນໝົດໃນການຍຶດໝັ້ນລັດທິມາກ-ເລນິນ ແລະ ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ, ເສີມຂະຫຍາຍມູນເຊື້ອອັນດີງາມຂອງຊາດ, ດູດຊຶມແກ່ນສານທາງປັນຍາຂອງມະນຸດຊາດ, ກຳແໜ້ນກົດເກນພາວະວິໄສ, ທ່າອ່ຽງຂອງຍຸກສະໄໝ ແລະ ພຶດຕິກຳຕົວຈິງປະເທດ ເພື່ອວາງກຳນົດໂຄງການການເມືອງ ແລະ ແນວທາງປະຕິວັດທີ່ຖືກຕ້ອງ ສອດຄ່ອງກັບຄວາມປາຖະໜາຂອງປະຊາຊົນ. ນີ້ແມ່ນສິນທຳ ແລະ ອາລະຍະທຳ ຈາກທັດສະນະການວາງແຜນກຳນົດທິດທາງການເມືອງ ການຊື່ສັດຕໍ່ພື້ນຖານອຸດົມຄະຕິທີ່ໄດ້ເລືອກ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນການສືບທອດ ແລະ ເສີີມຂະຫຍາຍບັນດາຄຸນຄ່າດັ້ງເດີມຂອງຊາດ ແລະ ດູດຊຶມແກ່ນສານວັດທະນະທຳຂອງມະນຸດ.
ການຍຶດໝັ້ນໃນຄວາມຈົງຮັກພັກດີ ແລະ ຈິດໃຈສ້າງສັນ “ແມ່ນສິນທຳ, ແມ່ນອາລະຍະທຳ” ເຊິ່ງແຕກຕ່າງຢ່າງສິ້ນເຊິງກັບການອະນຸລັກນິຍົມ, ແນວຄິດຄຳພີຕາຍຕົວ ຫຼືລັດທິສວຍໂອກາດທາງການເມືອງ. ໃນສະຖານະການທີ່ຫຍຸ້ງຍາກແລະທ້າທາຍເມົ່ານັ້ນ ຈຶງຈະຮູ້ວ່າ ອັນໃດແມ່ນການຍຶດໝັ້ນ, ອັນໃດແມ່ນຕາມທ່າອ່ຽງ ແລະ ສວຍໂອກາດທາງການເມືອງ. ໃນເວລາທີ່ລະບອບສັງຄົມນິຍົມໃນສະຫະພາບໂຊວຽດ ແລະ ບັນດາປະເທດເອີຣົບຕາເວັນອອກ ພັງທະລາຍລົງ, ພັກກອມມູນິດຫຼາຍພັກໄດ້ປະຖິ້ມຄຳປະຕິຍານເດີມຂອງຕົນ, ທໍລະຍົດຕໍ່ລັດທິມາກ-ເລນິນ. ບົນຈິດໃຈຍຶດໝັ້ນແລະປະດິດສ້າງ, ຕັ້ງແຕ່ເມື່ອເລີ່ມຕົ້ນຂະບວນການປ່ຽນແປງໃໝ່, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມຢືນຢັນຢ່າງຂັດເຈນວ່າ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ຈິນຕະນາການແມ່ນ ເພື່ອແນໃສ່ແກ້ໄຂຜ່ານຜ່າຄວາມຄິດທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ, ເພີ່ມພູນແນວຄວາມຄິດທີ່ຖືກຕ້ອງ ກ່ຽວກັບຍຸກສະໄໝ, ກ່ຽວກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ, ການໝູນໃຊ້ຢ່າງປະດິດສ້າງແລະການພັດທະນາ, ແຕ່ບໍ່ແມ່ນການຫ່າງເຫີນຈາກບັນດາມູນຫຼັກຂອງລັດທິມາກ-ເລນິນ. ການປ່ຽນແປງໃໝ່ບໍ່ແມ່ນການປ່ຽນເປົ້າໝາຍສັງຄົມນິຍົມ, ແຕ່ເພື່ອເຮັດໃຫ້ເປົ້າໝາຍນັ້ນເປັນຈິງຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ດ້ວຍແນວຄວາມຄິດທີ່ຖືກຕ້ອງກ່ຽວກັບສັງຄົມນິຍົມ, ຮູບແບບ, ບາດກ້າວ ແລະ ມາດຕະການທີ່ເໝາະສົມ(1). ນີ້ແມ່ນບັນດາແນວຄິດປ່ຽນແປງໃໝ່ ທີ່ດຳເນີນການດ້ວຍແຮງຈູງໃຈດ້ານສິນທຳ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຈິດໃຈແຫ່ງການຍຶດໝັ້ນ ແລະ ການປະດິດສ້າງ, ຄັດຄ້ານຕ້ານກັບລັດທິອະນຸລັກນິຍົມ, ແນວຄິດຄຳພີຕາຍຕົວ ແລະ ການສວຍໂອກາດທາງການເມືອງ.
ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນແລະເສີມຂະຫຍາຍຮີດຄອງປະເພນີອັນດີງາມຂອງຊາດ ແລະ ການດູດຊຶມແກ່ນສານທາງປັນຍາຂອງມະນຸດ ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄຸນສົມບັດສິນທຳ ແລະ ລະດັບຄວາມຄິດຂອງພັກປະຕິວັດບັນລຸເຖິງຄວາມສູງສົ່ງທາງປັນຍາ ດ້ວຍຈິດໃຈວິພາກວິທີ, ສືບທອດຄຸນຄ່າທາງປະຫວັດສາດຂອງຊາດ ແລະ ຮຽນຮູ້ອາລະຍະທຳຂອງມະນຸດ. ນັ້ນແມ່ນທັດສະນະຄະຕິທາງວິທະຍາສາດທີ່ມີຕໍ່ມໍລະດົກໃນອະດີດຂອງບັນພະບຸລຸດຂອງເຮົາ ແລະ ມໍລະດົກວັດທະນະທຳຂອງມະນຸດຊາດ ດ້ວຍຈິດໃຈແຫ່ງການສືບທອດ, ການປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ການພັດທະນາ. ມັນແຕກຕ່າງຈາກລັດທິຄຳພີ, ການເຮັດຕາມແບບເບົ້າຂອງພາຍນອກ ໂດຍບໍ່ຄຳນຶງເຖິງລັກສະນະຂອງຊາດ-ປະເທດຊາດ, ການມັນຖືລັກສະນະແຜ່ຫຼາຍທົ່ວໄປເປັນເດັດຖານ ໂດຍບໍ່ສົນໃຈຕໍ່ລັກສະນະສະເພາະ. ມັນກໍ່ກົງກັນຂ້າມກັບຄວາມຄິດທີ່ຜິດສິນທຳ, ລັດທິຊາດນິຍົມສຸດຂົ້ວ, ຊາດນິຍົມຄັບແຄບ. ການດູດຊຶມພູມປັນຍາ, ແກ່ນແທ້ທາງວັດທະນະທຳ ແລະ ຜົນສຳເລັດຂອງອາລະຍະທຳມະນຸດ ແມ່ນການຮູ້ຈັກ “ຢືນຢູ່ເທິງບ່າຂອງຍັກ” ເພື່ອໃຫ້ພັກຜູ້ກຳອຳນາດການປົກຄອງ ແລະ ປະຊາຊົນຫວຽດນາມເຕີບໃຫຍ່ເຂັ້ມແຂງກວ່າເກົ່າ. ສິ່ງນີ້ແຕກຕ່າງຈາກລັດທິໂດດດ່ຽວ, ແຍກຊາດອອກຈາກໂລກ ເຊິ່ງບໍ່ພຽງແຕ່ກີດຂວາງຄວາມສາມາດໃນການດູດຊຶມແກ່ນສານທາງວັດທະນະທຳ ແລະ ອາລະຍະທຳຂອງມະນຸດເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງສູນເສຍໂອກາດໃນການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບໂລກ ແລະ ສົ່ງເສີມພະລັງອ່ອນຂອງວັດທະນະທຳຫວຽດນາມຢູ່ໃນໂລກ.
ການກຳແໜ້ນກົດເກນພາວະວິໄສ ແລະ ທ່າອ່ຽງການເຄື່ອນໄຫວປະຕິບັດຕົວຈິງ ເພື່ອກຳນົດໂຄງການການເມືອງ ແລະ ແນວທາງທີ່ສອດຄ່ອງກັບຄວາມມຸ່ງມາດປາຖະໜາຂອງປະຊາຊົນ ແມ່ນມີທັງສິນທຳແລະອາລະຍະທຳ. ຄວາມຖືກຕ້ອງແລະປະດິດສ້າງຂອງແນວທາງການເມືອງໄດ້ຮັບປະກັນດ້ວຍລະດັບຄວາມຄິດ ແລະ ຄຸນນະພາບທາງສິນທຳ. ຫາກລະດັບຂອງຄວາມຄິດເປັນເງື່ອນໄຂ “ຈຳເປັນ”, ແຮງຈູງໃຈທາງດ້ານສິນທຳກໍ່ເປັນເງື່ອນໄຂ “ພຽງພໍ” ສຳລັບການກຳນົດແນວທາງ ແລະ ວິທີການນຳພາທີ່ຖືກຕ້ອງແລະປະດິດສ້າງ. ເວົ້າຢ່າງອື່ນ ຄຸນສົມບັດ “ເຫັນແກ່ສ່ວນລວມ, ບໍ່ເຫັນແກ່ສ່ວນຕົວ”, ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາດ-ປະເທດຊາດ, ເພື່ອຄວາມສຸກຂອງປະຊາຊົນ, ລົບລ້າງຜົນປະໂຫຍດພາກສ່ວນແລະຜົນປະໂຫຍດສ່ວນຕົວທີ່ບໍ່ຊອບທຳທັງໝົດ,... ມີຜົນໃນການປ້ອງກັນພະຍາດເຈດຈຳນົງສ່ວນຕົວ, ຫຼີກລ່ຽງຄວາມຜິດພາດ, ຈາກນັ້ນ ວາງແນວທາງແລະວິທີການປະຕິວັດທີ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ປະດິດສ້າງ. ປະທານໂຮ່ຈີມິນມີຄວາມຄິດເຫັນທີ່ເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບບັນຫານີ້ວ່າ: ຄົນທີ່ມີຈັນຍາບັນມັກຈະດູດຊຶມຄວາມຈິງໄດ້ງ່າຍກວ່າ, “ຖ້າເຮົາເປັນຄົນເຫັນແກ່ສ່ວນລວມບໍ່ເຫັນແກ່ສ່ວນຕົວ, ຂໍ້ບົກພ່ອງຂອງເຮົາຈະໜ້ອຍລົງເລື້ອຍໆ, ແຕ່ຄຸນສົມບັດທີ່ດີ... ຈະນັບມື້ນັບຫຼາຍຂຶ້ນ”(2).
3. “ສິນທຳ” ແລະ “ອາລະຍະທຳ” ຂອງພັກຍັງສະແດງອອກໃນລະດັບການຈັດຕັ້ງທີ່ແໜ້ນແຟ້ນ, ຄວາມເປັນເອກະພາບທາງດ້ານເຈດຈຳນົງແລະການກະທຳ, ການຖືເອົາຫຼັກການລວມສູນປະຊາທິປະໄຕເປັນຫຼັກການຈັດຕັ້ງພື້ນຖານ. ນີ້ແມ່ນຄວາມແຕກຕ່າງພື້ນຖານລະຫວ່າງພັກປະຕິວັດທີ່ແທ້ຈິງ ກັບພັກຝ່າຍທີ່ເປັນຕົວແທນຂອງກຸ່ມຜົນປະໂຫຍດແຕ່ລະກຸ່ມໃນລະບອບປະຊາທິປະໄຕແບບພະຫຸນິຍົມ. ເວົ້າຢ່າງອື່ນ, ນີ້ແມ່ນສິນທຳແລະອາລະຍະທຳຈາກທັດສະນະວິທະຍາສາດການຈັດຕັ້ງ ຂອງພັກການເມືອງແບບໃໝ່.
ການຈັດຕັ້ງທີ່ແໜ້ນແຟ້ນ, ຄວາມເປັນເອກະພາບທາງດ້ານເຈດຈຳນົງແລະການກະທຳ ແລະ ລະບຽບວິໄນເຂັ້ມງວດ ເຮັດໃຫ້ພັກເຂັ້ມແຂງ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງລະດັບແລະຄວາມສາມາດຂອງພັກການເມືອງແບບໃໝ່. ກ່ອນທີ່ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມກຳເນີດຂຶ້ນ, ຢູ່ຫວຽດນາມ, ມີຫຼາຍອົງການການເມືອງປະກົດຕົວຂຶ້ນ, ຕາມຫຼັກໝັ້ນ ແນວຄິດການເມືອງທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ການຈັດຕັ້ງຫຼົມແຫຼວ ບໍ່ແໜ້ນແຟ້ນ, ປ່ອຍໃຫ້ພວກສືບລາຊະການລັບຂອງຝຮັ່ງເຂົ້າມາທຳລາຍພາຍໃນ; ສະມາຊິກຂາດຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມທາງດ້ານຄວາມຄິດ, ບໍ່ສອດຄ່ອງກັນໃນການກະທຳ,... ດັ່ງນັ້ນ ອົງການເຫຼົ່ານັ້ນຈຶ່ງຄ່ອຍໆຕົກໃນຄວາມອ່ອນແອ, ຖືກແບ່ງແຍກແລະແຕກທະລາຍ. ໃນໂລກ, ພັກການເມືອງຫຼາຍພັກຈັດຕັ້ງຕາມແບບສະໂມສອນ ສະມາຄົນ, ການຮັບສະມາຊິກຕາມແບບ “ຕີກອງຂຶ້ນທະບຽນ”, ຂາດຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງຫຼັກການຈັດຕອງ ແລະ ລະບຽບວິໄນ, ເຮັດໃຫ້ສະມາຊິກພັກມີຄວາມລັ່ງເລໃຈ, ເອນອຽງ, ປ່ຽນຫຼັກໝັ້ນເມື່ອປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ແມ່ນກະທັ້ງເຕັມໃຈ “ຫັນທຸງ” ເຂົ້າຮ່ວມພັກອື່ນ. ກົງກັນຂ້າມ, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ, ອີງບົນພື້ນຖານຫຼັກການລວມສູນປະຊາທິປະໄຕ, ທົ່ວພັກເປັນເອກະພາບທາງດ້ານເຈດຈຳນົງແລະການກະທຳ, ຜູ້ຄົນນັບລ້ານເປັນໜຶ່ງດຽວ, ສ້າງກຳລັງແຮງທີ່ຊະນະເລີດ, ບໍ່ພຽງແຕ່ສາມາດຕ້ານແລະຕໍ່ສູ້ຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ກັບການໂຈມຕີທຳລາຍຈາກພາຍນອກເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງປ້ອງກັນ ສະກັດກັ້ນ ແລະ ຈຳກັດຄວາມສ່ຽງຈາກການເສື່ອມໂຊມຢູ່ພາຍໃນ ຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນ, ຈາກໄລຍະໄກໄດ້.
ຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງພັກຖືກສ້າງຂຶ້ນດ້ວຍການຈັດຕັ້ງທີ່ແໜ້ນແຟ້ນ, ອີງໃສ່ບັນດາຫຼັກການການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງພັກມາກຊິດທີ່ແທ້ຈິງ, ຖືເອົາຫຼັກການລວມສູນປະຊາທິປະໄຕເປັນຫຼັກການພື້ນຖານ. ການຈັດຕັ້ງແໜ້ນແຟ້ນສະແດງເຖິງລະດັບວິທະຍາສາດການຈັດຕັ້ງ ຂອງພັກການເມືອງແບບໃໝ່, ອະນຸຍາດໃຫ້ມີການປະຕິບັດຄຳຕັດສິນໃຈທາງການເມືອງໄດ້ດີທີ່ສຸດ, ຄວາມເປັນເອກະພາບລະຫວ່າງແນວທາງການຈັດຕັ້ງແລະແນວທາງການເມືອງ, ເຮັດໃຫ້ “ມີຄວາມຄ່ອງຕົວທັງແນວຕັ້ງແລະແນວນອນ”, “ເຫັນດີເຫັນພ້ອມກັນລະຫວ່າງເທິງແລະລຸ່ມ”, ຮັບປະກັນໄຊຊະນະຂອງການປະຕິວັດຫວຽດນາມ. ແຫຼ່ງຂອງຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງອົງການຈັດຕັ້ງນັ້ນແມ່ນອີງໃສ່ບັນດາຫຼັກການການຈັດຕັ້ງ, ກົນໄກການດຳເນີນງານ, ວິໄນແບບຕື່ນຕົວສະໝັກໃຈ, ຮັບປະກັນການປ່ຽນກຳລັງແຮງຂອງແຕ່ລະບຸກຄົນ ເປັນກຳລັງແຮງລວມໝູ່, ກຳລັງແຮງພາຍນອກ ເປັນກຳລັງແຮງພາຍໃນ, ກຳລັງແຮງຂອງແຕ່ລະອົງປະກອບ ເປັນກຳລັງແຮງສັງລວມ. ການປະຕິບັດຫຼັກກາລວມສູນປະຊາທິປະໄຕຢ່າງແທ້ຈິງແລະເຂັ້ມງວດ ເຮັດໃຫ້ສະຕິປັນຍາ ແລະ ຄວາມສາມາດຂອງແຕ່ລະອົງຄະນະພັກແລະສະມາຊິກພັກໄດ້ຮັບການປຸກລະດົມ, ເຄົາລົບນັບຖື ແລະ ສົ່ງເສີມຢ່າງເຕັມທີ່; ອຳນາດການເມືອງໄດ້ຮັບການເຕົ້າໂຮມລວມສູນຢ່າງຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ, ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບ, ມີອຳນາດໃນການຕັດສິນໃຈ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດນະໂຍບາຍທັງໝົດ ຢ່າງສຳເລັດຜົນ; ປ້ອງກັນຄວາມເປັນເປັນໄປໄດ້ຂອງການລວມສູນອາດຍາສິດ, ອຳນາດບາດໃຫຍ່ ແລະ ຜະເດັດການ ກໍ່ຄືລົບລ້າງຄວາມສ່ຽງຂອງອະນາທິປະໄຕ ເສລີນິຍົມ ທີ່ເຮັດໃຫ້ພັກແຕກແຍກ. ການປະຕິບັດຫຼັກການລວມສູນປະຊາທິປະໄຕຢ່າງເຂັ້ມງວດ ຍັງຈຳເປັນຕ້ອງຮັກສາລະບຽບວິໄນ. ສະມາຊິກພັກທຸກຄົນຕ້ອງບໍ່ເວົ້າ, ຂຽນ ຫຼືກະທຳການທີ່ຂັດຕໍ່ໂຄງການການເມືອງ, ກົດລະບຽບ ແລະ ຂໍ້ບັງຄັບຂອງພັກ; ການລະເມີດວິໃນທັງໝົດຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບການຈັດການຢ່າງເຂັ້ມງວດຈາກເທິງຫາລຸ່ມ ໂດຍບໍ່ມີຂໍ້ຍົກເວັ້ນ. ລະບຽບວິໄນທີ່ເຄັ່ງຄັດຂອງພັກເປັນພື້ນຖານຂອງການຮັກສາລະບຽບວິໄນ ແລະ ກົດໝາຍຂອງປະເທດ ເພື່ອສ້າງສັງຄົມທີ່ມີອາລະຍະທຳ.
“ສິນທຳ” ແລະ “ອາລະຍະທຳ” ຂອງພັກຍັງສະແດງອອກໃນການຮັກສາຄວາມສາມັກຄີເປັນເອກະພາບຢູ່ໃນພັກ, ປະຕິບັດການຕິຊົມຕົນເອງແລະຕິຊົມ, ອົງການຈັດຕັ້ງພັກທັງໝົດແລະສະມາຊິດພັກທຸກຄົນເຄື່ອນໄຫວໃນຂອບເຂດຂອງລັດຖະທຳມະນູນແລະກົດໝາຍ, ຮັດແໜ້ນສາຍພົວພັນໃກ້ຊິດແບບເລືອດເນື້ອລະຫວ່າງພັກແລະປະຊາຊົນ. ຄວາມສາມັກຄີເປັນເອກະພາບອີງບົນພື້ນຖານຂອງຄວາມຮັບຮູ້ຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ແລະ ການກະທຳຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ຕາມໂຄງການການເມືອງ, ແນວທາງການເມືອງ ແລະ ການປະຕິບັດຫຼັກການລວມສູນປະຊາທິປະໄຕ. ໃນເມື່ອສ້າງແນວທາງ ແລະ ແຜນນະໂຍບາຍນັ້ນ ຕ້ອງປະຕິບັດປະຊາທິປະໄຕຢ່າງກວ້າງຂວາງ ເສີມຂະຫຍາຍສະຕິປັນຍາຂອງໝູ່ຄະນະ, ແຕ່ເມື່ອໄດ້ມີການຕັດສິນໃຈທາງການເມືອງແລ້ວ ບັນດາອົງການພັກແລະສະມາຊິກພັກຕ້ອງເຊື່ອຟັງ ແລະ ປະຕິບັດຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ຜູ້ໃດເວົ້າແລະເຮັດສິ່ງທີ່ຂັດຕໍ່ມະຕິ. ສິ່ງທີ່ກົງກັນຂ້າມກັບຄວາມສາມັກຄີເປັນເອກະພາບນັ້ນແມ່ນການແບ່ງແຍກ, ຝັກຝ່າຍ, “ຜົນປະໂຫຍໝູ່ພວກ” ເປັນອັນຕະລາຍທີ່ປະເມີນບໍ່ໄດ້, ຍູ້ພັກໄປສູ່ຄວາມອ່ອນແອ ແລະ ການແຕກແຍກ. ການຕິຊົມຕົນເອງແລະຕິຊົມແມ່ນກົນໄກປ້ອງກັນ, ການກວດສອບຕົນເອງແລະແກ້ໄຂຂໍ້ບົກພ່ອງທີ່ເກີດໃໝ່, ປ້ອງກັນຄວາມເປັນໄປໄດ້ທີ່ຈະປ່ຽນເປັນຂໍ້ບົກພ່ອງທີ່ຮ້າຍແຮງ. ສິ່ງນີ້ແຕກຕ່າງຈາກການສະແດງອອກຂອງອັດຕະວິໄສ, ຄວາມພຶງພໍໃຈ, ການຂາດຄວາມເຂັ້ມງວດກັບຕົນເອງ ແລະ ສະຫາຍ, ຈາກນັ້ນ ຈະເກີດຂໍ້ບົກພ່ອງຂຶ້ນ. ການຄຸ້ມຄອງສັງຄົມອາລະຍະໄດ້ກຳນົດໃຫ້ປະຊາຊົນທຸກຄົນຕ້ອງປະຕິບັດຕາມລັດຖະທຳມະນູນແລະກົດໝາຍຢ່າງເຂັ້ມງວດ; ໃນນັ້ນ, ອົງການຈັດຕັ້ງພັກແລະສະມາຊິກພັກຕ້ອງເປັນແບບຢ່າງ, ບໍ່ໃຫ້ຜູ້ໃດຢູ່ເໜືອກົດໝາຍ ແລະ ຢືນຢູ່ນອກດົດໝາຍ. ລະບຽບກົດໝາຍແມ່ນສິນທຳຂັ້ນຕ່ຳ, ຖ້າພົນລະເມືອງໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ເຮັດໃນສິ່ງທີ່ກົດໝາຍບໍ່ໄດ້ຫ້າມ, ພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກຈະໄດ້ເຮັດສະເພາະສິ່ງທີ່ກົດໝາຍອະນຸຍາດເທົ່ານັ້ນ. ການໃກ້ຂິດຕິດແທດແບບອິນຊີກັບປະຊາຊົນ, ເສີມຂະຫຍາຍສິດເປັນເຈົ້າຂອງຂອງປະຊາຊົນ, ອີງໃສ່ປະຊາຊົນເພື່ອກໍ່ສ້າງພັກ ບໍ່ເປັນພຽງຂໍ້ກຳນົດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງເປັນພັນທະທາງສິນທຳຂອງອົງການຈັດຕັ້ງພັຫ ແລະ ສະມາຊິກພັກທັງໝົດ ເມື່ອໄດ້ກຳນົດພາລະກິດຮັບໃຊ້ປະເທດຊາດ, ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ, ເອົາຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມ ແລະ ການສະໜັບສະໜູນຂອງປະຊາຊົນ ເປັນພື້ນຖານທາງການເມືອງສຳລັບການດຳລົງຄົງຕົວ ແລະການເຄື່ອນໄຫວຂອງພັກ.
4- “ສິນທຳ” ແລະ “ອາລະຍະທຳ” ຂອງພັກຍັງສະແດງອອກໃນເນື້ອໃນທີ່ສຳຄັນຄື ຄຸນລັກສະນະ ພາລະໜ້າທີ່ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງສະມາຊິກພັກ. ເມື່ອສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຄົນເຂົ້າໃຈແລະປະຕິບັດຕາມມາດຕະຖານ “ສິນທຳ” ແລະ “ອາລະຍະທຳ” ເຂົາຈະກາຍເປັນປັດໄຈທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ ໃນການສ້າງພັກທີ່ປອດໃສແລະໝັ້ນຄົງເຂັ້ມແຂງຢ່າງແທ້ຈິງ. ເວົ້າຢ່າງອື່ນ, ນີ້ແມ່ນການພິຈາລະນາສັກສີທາງ “ສິນທຳ” ແລະ “ອາລຍະທຳ” ຂອງພັກຜ່ານສະມາຊິກ - ປັດໄຈ “ເຄື່ອນເໜັງ” ທີ່ປະກອບກັນເປັນອົງການຈັດຕັ້ງພັກ.
ຄຸນລັກສະນະຂອງສະມາຊິກພັກກອມມູນິດສະແດງອອກຢ່າງລວມສູນໃນຄຸນສົມບັດທາງສິນທຳ, ລະດັບການສຶກສາ ແລະ ລັກສະນະນຳໜ້າ ທີ່ຄູ່ຄວນກັບບົດບາດການນຳພາ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບ ໃນການກຳອຳນາດການປົກຄອງ. ຄຸນລັກສະນະນັ້ນຊ່ວຍໃຫ້ສະມາຊິກພັກເຮັດຫຼ້ອນບົດບາດນຳໜ້າ, ເປັນແບບຢ່າງ, “ສະມາຊິກພັກໄປກ່ອນ, ຊາວບ້ານໄປຕາມຫຼັງ”; ຕະຫຼອດຊີວິດສູ້ຊົນເພື່ອຈຸດປະສົງແລະອຸດົມການຂອງພັກ, ວາງຜົນປະໂຫຍດຂອງປະເທດຊາດ, ຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ແລະ ປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານ ເໜືອຜົນປະໂຫຍດສ່ວນຕົວ; ການສ້າງລະບຽບວິໄນແບບຕື່ນຕົວສະໝັກໃຈ, ປະຕິບັດຕາມໂຄງການການເມືອງ, ກົດລະບຽບ, ມະຕິຂອງພັກ ແລະ ກົດໝາຍຂອງລັດ ຢ່າງເຂັ້ມງວດ. ເພື່ອບັນລຸພາລະກິດການນຳພາ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນການກຳອຳນາດການປົກຄອງຂອງຕົນ, ສະມາຊິກພັກຕ້ອງສູ້ຊົນແລະຝຶກຝົນຕະຫຼອດຊີວິດໃນທຸກດ້ານ, ໂດຍກຳນົດເປັນມາດຕະຖານສະເພາະດ້ານ ລະດັບການສຶກສາ, ລະດັບທິດສະດີ, ຄວາມສາມາດນຳພາ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ, ໃກ້ຊິດຕິດແທດກັບປະຊາຊົນ, ປະຕິບັດຕາມອົງການ, ຮັກສາວິໄນເຄັ່ງຄັດ, ຮັກສາຄວາມສາມັກຄີເປັນເອກະພາຍໃນພັກ. ໃນຖານະສະມາຊິກຂອງພັກທີ່ກຳອຳນາດການປົກຄອງ, ຍິ່ງດຳລົງຕຳແໜ່ງສູງ ຍິ່ງຕ້ອງເປັນແບບຢ່າງ ໃນການອົບຮົມສຶກສາ ແລະ ຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມ ໃຫ້ໄດ້ມາດຕະຖານສູງ ທັງດ້ານລະດັບການສຶກສາ, ຄວາມສາມາດ ແລະ ຄຸນສົມບັດສິນທຳ. ຄຸນລັກສະນະຂອງສະມາຊິກພັກ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຄົນ ຕື່ນຕົວສະໝັກໃຈປະຕິບັດລະບຽບວິໄນ, ປູກຝັງຄຸນສົມບັດປະຕິວັດຕະຫຼອດຊີວິດ, ຝຶກຝົນແບບແຜນແລະວິທີການດຳລົງຊີວິດປະຈຳວັນ, ທັງໃນການເຄື່ອນໄຫວລັດຖະການ ແລະ ໃນຊີວິດປະຈຳວັນ, “ກວດກາຕົນເອງ”, “ແກ້ໄຂຕົນເອງ” ຢ່າງເປັນປະຈຳ ເພື່ອປ້ອງກັນຄວາມສ່ຽງຂອງການເສື່ອມໂຊມປ່ຽນທາດ.
ພັນທະຂອງສະມາຊິກພັກແມ່ນການເຮັດໃຫ້ທາດແທ້, ຈຸດປະສົງ ແລະ ພາລະກິດຂອງພັກ ກາຍເປັນວຽກງານສະເພາະ ທີ່ສະມາຊິກພັກຕ້ອງປະຕິບັດ ດ້ວຍມະໂນທຳ, ກຽດສັກສີ, ຄວາມຮັກແພງ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບ. ເມື່ອພິຈາລະນາພາລະໜ້າທີ່ຂອງສະມາຊິກພັກ, ສາມາດທີ່ຈະຕີລາຄາຄຸນສົມບັດສິນທຳປະຕິວັດ, ຄຸນສົມບັດ ແລະ ຄວາມສາມາດໃນການນຳພາ, ກຳອຳນາດການປົກຄອງຂອງພັກ. ກົດລະບຽບຂອງພັກໃນບັນດາກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຂອງພັກ ໄດ້ຜັນຂະຫຍາຍພັນທະສະມາຊິກພັກ ເປັນບັນດາໜ້າທີ່ຂອງສະມາຊິກພັກ ທີ່ຕິດພັນກັບຄວາມຮັບຜິດຊອບດ້ານການເມືອງສະເພາະ ເຊັ່ນ ກົດລະບຽບຂອງພັກ (ຮັບຮອງເອົາໂດຍກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ 11 ຂອງພັກ ໃນເດືອນມັງກອນ 2011) ລະບຸ 4 ໜ້າທີ່ຂອງສະມາຊິກພັກ(3). ນອກຈາກຂໍ້ກຳນົດຂອງກົດລະບຽບຂອງພັກແລ້ວ, ພັນທະ ໜ້າທີ່ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງສະມາຊິກພັກ ຍັງລະບຸໄວ້ໃນຂໍ້ບັງຄັບສະເພາະ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ຂໍ້ບັງຄັບກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ສະມາຊິກພັກບໍ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ເຮັດ (19 ຂໍ້), ຫຼື ລະບຸເຖິງການສະແດງອາການເສື່ອມເສຍທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ, “ການປ່ຽນແປງຕົນເອງ”, “ການຫັນປ່ຽນຕົນເອງ” ພາຍໃນ (27 ອາການ). ເມື່ອພິຈາລະນາຈາກຈັນຍາບັນການກຳອຳນາດການປົກຄອງແລ້ວ, ພັນທະດ້ານຈັນຍາບັນຂອງສະມາຊິກພັກ ລວມມີບັນດາວຽກງານທີ່ສະມາຊິກພັກຕ້ອງເຮັດ ດ້ວຍມະໂນທຳ ກຽດສັກສີ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອດທີ່ສະໝັກໃຈ, ສະແດງອອກຜ່ານການແກ້ໄຂການພົວພັນຂັ້ນພື້ນຖານ ເຊັ່ນ ກັບຕົນເອງ ກັບພັກ ກັບປະຊາຊົນ ກັບວຽກງານ. ກັບຕົນເອງ, ນັ້ນແມ່ນໜ້າທີ່ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນການຮໍ່າຮຽນດ້ວຍຕົນເອງເປັນປະຈຳ, ປັບປຸງຍົກສູງລະດັບແລະຄວາມສາມາດໃນທຸກດ້ານ; ປູກຝັງ, ຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມສິນທຳ ແບບແຜນ ວິຖີຊີວິດ ເພື່ອໃຫ້ສົມກັບບົດບາດນຳພາ ແລະ ກຳອຳນາດການປົກຄອງ, ປ້ອງກັນແລະຕໍ່ສູ້ຕ້ານບັນດາການລໍ້ລວງ, ປະກົດການແລະການກະທຳທີ່ທຳລາຍທາດແທ້ຂອງພັກປະຕິວັດທີ່ແທ້ຈິງ, ກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນ ຕໍ່ສູ້ກັບລັດທິເອກະຊົນ, ການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະ ຄວາມຫຍໍ້ທໍ້. ກັບພັກ, ນັ້ນແມ່ນຄຸນນະພາບຂອງຄວາມຈົງຮັກພັກດີຢ່າງແທ້ຈິງ ເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນໃນຈິດໃຈຕັ້ງໝັ້ນໃນລັດທິມາກ-ເລນິນ, ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ, ເປົ້າໝາຍ ແລະ ອຸດົມຄະຕິເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ; ເຄົາລົບແລະປະຕິບັດຕາມໂຄງການການເມືອງ, ກົດລະບຽບ ແລະ ແນວທາງຂອງພັກ; ປະຕິບັດບັນດາຫຼັກການການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງພັກ ຢ່າງເຂັ້ມງວດ; ເຫັນວ່າຖືກຕ້ອງແມ່ນຕ້ອງປົກປ້ອງ, ເຫັນວ່າຜິດແມ່ນຕ້ອງຕໍ່ສູ້ຢ່າງເດັດດ່ຽວ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ປົກປັກຮັກສາພື້ນຖານອຸດົມການຂອງພັກ, ບອກປັດບັນດາທັດສະນະທີ່ຜິດພາດແລະເປັນສັດຕູ. ກັບປະຊາຊົນ, ແມ່ນຕ້ອງຮັດແໜ້ນການພົວພັນໃກ້ຊິດແບບອິນຊີ ລະຫວ່າງພັກກັບປະຊາຊົນ, ເສີມຂະຫຍາຍສິດເປັນເຈົ້າຂອງຂອງປະຊາຊົນ, ອີງໃສ່ປະຊາຊົນເພື່ອກໍ່ສ້າງພັກ, ການເຄື່ອນໄຫວທັງໝົດຕ້ອງຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ, ເຮັດວຽກງານຂົນຂວາຍປະຊາຊົນ ແລະ ວຽກງານສັງຄົມໃຫ້ດີ, ຕໍ່ສູ້ຢ່າງເດັດດ່ຽວ ກັບປະກົດການອາດຍາສິດ, ຫ່າງເຫີນປະຊາຊົນ. ກັບວຽກງານ, ຕ້ອງປະຕິບັດຕາມທຸກວຽກງານທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍ; ສຸດອົກສຸດໃຈກັບວຽກງານ; ປະເຊີນກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍທັງໝົດຢ່າງກ້າຫານ; ຕັ້ງໜ້າຂະຫຍັນຂັນເຄື່ອນ, ມີຫົວຄິດປະດິດສ້າງ, ກ້າຄິດ, ກ້າເຮັດ, ກ້າຮັບຜິດຊອບ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດລວມ; ພະຍາຍາມແລະຕັດສິນໃຈສູງສຸດ ເພື່ອເຮັດສຳເລັດທຸກໜ້າທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍ.
5- ພັກມີຄວາມຮັບຮູ້ເປັນຢ່າງດີວ່າ, ເພື່ອນຳພາການປະຕິວັດຢ່າງສຳເລັດຜົນ, ພັກເອງຕ້ອງສະອາດແລະເຂັ້ມແຂງ. ຢາກໄດ້ຄືແນວນັ້ນ, ພັກຕ້ອງປ່ຽນໃໝ່ຕົນເອງແລະປັບປຸງຕົນເອງຢ່າງເປັນປະຈຳ ເຊິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ ຕ້ອງຕໍ່ສູ້ ລະຫວ່າງຄວາມກ້າວໜ້າ ກັບຄວາມຖົດຖອຍ, ລະຫວ່າງການປ່ຽນແປງໃໝ່ ກັບການອະນຸລັກຮັກສາເດີມ ຊັກຊ້າ, ລະຫວ່າງການປະຕິວັດ ກັບການກີດຂວາງ ແກ່ດຶງ. ນີ້ແມ່ນສິນທຳແລະອາລະຍະທຳ ຈາກທັດສະນະຂອງກົດເກນການເຄື່ອນໄຫວພາຍໃນຂອງພັກປະຕິວັດເພື່ອພະຍາຍາມປັບປຸງຍົກສູງຄວາມສາມາດນຳພາຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ຮັກສາແລະສົ່ງເສີມຄຸນສົມບັດທີ່ດີ, ຢືນຢັນຄວາມຊອບທຳຂອງການກຳອຳນາດການປົກຄອງ.
ການປ່ຽນແປງໃໝ່ຕົນເອງແລະປັບປຸງຕົນເອງນັ້ນ ກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນມາຈາກຄວາມຕ້ອງການຂອງພັກເອງ ເພື່ອແນໃສ່ເພີ່ມທະວີຄວາມຊອບທຳ, ປັບປຸງຍົກສູງຄວາມສາມາດນຳພາ, ຄວາມສາມາດກຳອຳນາດການປົກຄອງ ແລະ ກຳລັງແຮງສູ້ຮົບຂອງພັກ, ໃຫ້ສົມກັບຄວາມໄວ້ວາງໃຈແລະຄວາມຮັກແພງຂອງປະຊາຊົນ, ເໝາະສົມກັບ ສະພາບການໃໝ່ຂອງປະເທດ ແລະ ຍຸກສະໄໝ. ຄວາມຕ້ອງການພາວະວິໄສຮຽກຮ້ອງໃຫ້ພັກຜູ້ກຳອຳນາດການປົກຄອງ ຕ້ອງປັບປຸງຕົນເອງຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ ໂດຍຜ່ານການປ່ຽນແປງໃໝ່ຕົນເອງ ແລະ ປັບປຸງແກ້ໄຂຕົນເອງ, ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນ ຈະຖືກຄວາມເປັນຈິງກ້າວຜ່ານ, ບໍ່ທັນກັບກະແສການເຄື່ອນໄຫວຂອງໂລກ ແລະ ການປ່ຽນແປງຂອງຍຸກສະໄໝ. ການປ່ຽນແປງໃໝ່ຕົນເອງ ເອງ ແລະ ປັບປຸງຕົນເອງຂອງພັກ ຍັງເລີ່ມຈາກຄວາມຕ້ອງການສືບທອດແລະເສີມຂະຫຍາຍມູນເຊື້ອອັນດີງາມຂອງພັກທີ່ເປັນ “ສິນທຳແລະອາລະຍະທຳ” ທີ່ໄດ້ຮັບການກໍ່ສ້າງ ແລະ ຫຼໍ່ລ້ຽງໂດຍປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ແລະ ຜູ້ນຳຂັ້ນສູງຫຼາຍລຸ້ນຄົນ, ລວມທັງການເສຍສະຫຼະຊີວິດເລືອດເນື້ອຂອງນັກຮົບວິລະຊົນ. ກ້າວເຂົ້າສູ່ເສດຖະກິດການຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ, ການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ ແລະ ເຂົ້າໃກ້ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີ 4, ຖ້າພັກບໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ຕົນເອງ ບໍ່ປັບປຸງແກ້ໄຂຕົນເອງ, ພັກຈະບໍ່ສາມາດຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງພາລະກິດປະຕິວັດທີ່ມີຄວາມຕ້ອງການສູງກວ່າ, ຄວາມທ້າທາຍທີ່ຫຼາຍຂຶ້ນ. ຄວາມສ່ຽງແລະສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງທີ່ມີລັກສະນະຊັບຊ້ອນກວ່າ, ໄພຂົ່ມຂູ່ທີ່ອັນຕະລາຍຍັງປາກົດຂຶ້ນທຸກໆມື້, ທຸກໆຊົ່ວໂມງ, ດັ່ງນັ້ນ, ຖ້າຫາກບໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ຕົນເອງ ບໍ່ປັບປຸງແກ້ໄຂຕົນເອງເປັນປະຈຳ ຈະນຳໄປສູ່ຜົນສະທ້ອນທີ່ຄາດເດົາບໍ່ໄດ້, ໂດຍສະເພາະແມ່ນໄພຂົ່ມຂູ່ຕໍ່ຄວາມຢູ່ລອດຂອງລະບອບການປົກຄອງຈາກການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ຄວາມຫຍໍ້ທໍ້, ການຖົດຖອຍ ແລະ ປະກົດການ “ປ່ຽນແປງຕົນເອງ”, “ການຫັນປ່ຽນຕົນເອງ” ພາຍໃນ.
ການປ່ຽນແປງໃໝ່ແມ່ນການລົບລ້າງຄວາມຫຼ້າຫຼັງ, ຜ່ານຜ່າຂໍ້ບົກຜ່ອງ, ສ້າງຄຸນຄ່າໃໝ່, ມຸ່ງສູ່ຄວາມກ້າວໜ້າ, ຄວາມເໜືອກວ່າ ແລະ ຄວາມສົມບູນແບບຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ບົນພື້ນຖານການຍຶດໝັ້ນໃນຫຼັກໝັ້ນແລະຫຼັກການ. ໃນກາງຊຸມປີ 1980 ຂອງສະຕະວັດທີ່ຜ່ານມາ, ເມື່ອປະເທດຕົກຢູ່ໃນວິກິດການເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ການປ່ຽນແປງໃໝ່ກາຍເປັນຄວາມຈຳເປັນທາງສິນທຳສູງສຸດ ໃນການຂະຈັດອຸປະສັກຂອງກົນໄກແຜນການລວມສູນເກື້ອກູນ, ປົດປ່ອຍທ່າແຮງແລະກຳລັງແຮງທັງໝົດ ຂອງປະຊາຊົນ, ເຮັດໃຫ້ປະເທດພັດທະນາ. ການປ່ຽນແປງໃໝ່ເປັນຂະບວນການທີ່ຕໍ່ເນື່ອງ ບໍ່ມີຈຸດສິ້ນສຸດ, ເຣັດໃຫ້ພັກສົມບູນຍິ່ງຂຶ້ນ ທັງຄວາມຮັບຮູ້ທາງທິດສະດີ ແລະ ການປະຕິບັດຕົວຈິງ, ການຈັດຕັ້ງອົງກອນ ແລະ ບຸກຄະລາກອນ, ແບບແຜນວິທີນຳພາ ແລະ ວິທີການເຮັດວຽກ… ການປ່ຽນແປງໃໝ່ຈິນຕະນາການທິດສະດີມີບົດບາດສຳຄັນອັນດັບໜຶ່ງ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ທິດສະດີມີພະລັງພຽງພໍທີ່ຈະນຳພາ ແລະ ໄປຄຽງຄູ່ກັບການປະຕິບັດ, ເຮັດໃຫ້ແນວທາງການເມືອງມີຄວາມຊັດເຈນ, ມີຄວາມສາມາດຄາດຄະເນສູງ, ມີວິໄສທັດຍາວນານ. ບໍ່ຢຸດຢູ່ທີ່ຄວາມຮັບຮູ້ດ້ານທິດສະດີ, ການປ່ຽນແປງໃໝ່ຍັງສະແດງອອກໃນການປະຕິບັດຈິງ ແລະ ໃນການປະຕິບັດນັ້ນ ຄຸນສົມບັດສິນທຳປະຕິວັດໄດ້ຮັບການເປີດເຜີຍຢ່າງເຕັມທີ່ ແລະ ເປັນຄວາມຈິງ, ຮັບປະກັນຄຳເວົ້າສອດຄ່ອງກັບການກະທຳ, ແນວທາງ ແຜນນະໂຍບາຍໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ. ເພາະສະນັ້ນ, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ 13 ຂອງພັກໄດ້ເນັ້ນໜັກຄວາມຕ້ອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມະຕິຢ່າງແຂງແຮງ, ເຊື່ອມຕໍ່ການຕັດສິນໃຈທາງການເມືອງແຕ່ລະຄັ້ງ ກັບໂຄງການ, ແຜນການ, ມາດຕະການ ແລະ ການລະດົມແລະຈັດສັນຊັບພະຍາກອນເພື່ອປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.
ການປັບປຸງໝາຍເຖິງການດັດ, ແກ້ໄຂ, ສັບຊ້ອມ, ຈັດວາງໃໝ່ ໃຫ້ເປັນລະບຽບ, ແບບແຜນ, ຖືກກົດເກນ; ຄັດກອງ, ຂະຈັດປັດໄຈເສື່ອມໂຊມ, ເສຍຫາຍ, ເສຍທາດ; ດ້ວຍເຫດນີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ພັກເຂັ້ມແຂງ ແລະ ສະອາດກວ່າ. ການປັບປຸງແກ້ໄຂພັກໄດ້ດຳເນີນຢ່າງຮອບດ້ານ ນັບແຕ່ອຸດົມການການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ, ການຈັດຕັ້ງ ເຖິງພະນັກງານ. ໃນປະຫວັດສາດຂອງການປະຕິວັດຫວຽດນາມ, ຫຼັງຈາກໄຊຊະນະແຕ່ລະຄັ້ງ, ພັກໄດ້ດຳເນີນການປັບປຸງແກ້ໄຂ ເພື່ອຫຼີກລ່ຽງຄວາມຄິດອັດຕະວິໄສ, ຄວາມພຶງພໍໃຈ, ຄວາມມົວເມົາກັບໄຊຊະນະ, ບໍ່ລ່ວງຮູ້ເຖິງຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຂ້າງໜ້າ, ປ້ອງກັນພະຍາດ “ອວດອົ່ງກອມມູນິດນິຍົມ”; ໃນເມື່ອຂະບວນການປະຕິວັດເສື່ອມຖອຍລົງ ຍິ່ງຈຳເປັນຕ້ອງປັບປຸງແກ້ໄຂພາຍໃນ ເພື່ອຟື້ນຂວັນກຳລັງໃຈ, ປັບປຸງຖັນແຖວພະນັກງານ, ເພີ່ມທະວີການຈັດຕັ້ງຂອງພັກ ແລະອື່ນໆ ເພື່ອໃຫ້ແຕ່ລະອົງຄະນະພັກແລະສະມາຊິກພັກ ມີຄວາມກ້າແກ່ນເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນຕື່ມ ເພື່ອຜ່ານຜ່າຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ແລະ ປະສົບຜົນສຳເລັດໃນການປະຕິບັດວຽກງານ. ໃນເງື່ອນໄຂເສດຖະກິດຕະຫຼາດແລະການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ, ຄວາມສ່ຽງແລະສິ່ງທ້າທາຍພາຍໃນ ແລະ ພາຍນອກມີຄວາມກ່ຽວພັນກັນ ແລະ ພັດທະນາທີ່ສັບສົນ, ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ການກໍ່ສ້າງພັກຕ້ອງເຊື່ອມໂຍງຢ່າງໃກ້ຊິດກັບການເພີ່ມທະວີການປັບປຸງພັກ. ວຽກງານຮີບດ່ວນໃນການປັບປຸງແກ້ໄຂພັກໃນປະຈຸບັນແມ່ນ ຕໍ່ສູ້ກັບສະພາບການຊຸດໂຊມດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ, ບັນດາປະກົດການ “ປ່ຽນແປງຕົນເອງ”, “ຫັນປ່ຽນຕົນເອງ”; ປັບປຸງກົງຈັກໃຫ້ກະທັດລັດຮັດກຸມ, ຍົກສູງປະສິດທິພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນການເຄື່ອນໄຫວ ຂອງລະບົບການເມືອງ; ປະຕິບັດຕາມຫຼັກການຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ຮັດແໜ້ນລະບຽບວິໄນ, ນັບແຕ່ວິໄນດ້ານການເມືອງ, ວິໄນໃນອົງກອນ ເຖິງວິໄນການປາກເວົ້າ; ຈັດການກັບການລະເມີດຫຼັກການຂອງອົງກອນຢ່າງເຄັ່ງຄັດ, ມີລະບຽບວິໄນ, ດຳເນີນການກວດກາ ລົບລ້າງບັນດາກໍລະນີລະເມີດວິໄນ ສໍ້ລາດບັງຫຼວງຈາກພັກຢ່າງເດັດຂາດ, ເຮັດໃຫ້ພັກໝັ້ນຄົງເຂັ້ມແຂງ ແລະ ສະອາດປອດໃສ.
ພາຍໃຕ້ຄັນທຸງລັດທິມາກ-ເລນິນ ແລະ ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ, ໃນຕະຫຼອດ 93 ປີຜ່ານມາ, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ໄດ້ນຳພາປະຊາຊົນຫວຽດນາມ ແລະ ຊາດຫວຽດນາມ ຈາກໄຊຊະນະສູ່ໄຊຊະນະ, ສ້າງພາລະກິດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ - ພາລະກິດເພື່ອໃຫ້ປະເທດຊາດຍືນຍົງ, ປະຊາຊົນມີຄວາມຜາສຸກ, ປະເທດຈະເລີນພັດທະນາ, ເພື່ອມະໂນທຳແລະສັກສີຄວາມເປັນມະນຸດ. ໄຊຊະນະນັ້ນແມ່ນໝາກຜົນແຫ່ງການປະສົມປະສານກັນຂອງຫຼາຍປັດໄຈ, ກ່ອນອື່ນໝົດແລະສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ ກຽດສັກສີຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ - ພັກປະຕິວັດທີ່ “ແມ່ນສິນທຳ, ແມ່ນອາລະຍະທຳ” ດັ່ງທີ່ລຸງໂຮ່ສະຫຼຸບໄວ້./.
---------------------------
(1) ເບິ່ງ: ມະຕິກອງປະຊຸມຄັ້ງທີຫົກຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກສະໄໝທີ 6 (ເດືອນມີນາ 1989), ໃນ: ເອກະສານຄົບຊຸດຂອງພັກ, ສພຈ ການເມືອງແຫ່ງຊາດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2007, ເຫຼັ້ມ 49 (1988 - 1989), ໜ້າ 591.
(2) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ສພຈ ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິ້ດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2011, ເຫຼັ້ມ 5, ໜ້າ 291.
(3) 4 ໜ້າທີ່ຂອງສະມາຊິກພັກຄື:
1. ຈົງຮັກພັກດີຕໍ່ຈຸດປະສົງແລະອຸດົມການປະຕິວັດຂອງພັກຢ່າງແທ້ຈິງ, ປະຕິບັດໂຄງການການເມືອງ, ກົດລະບຽບພັກ, ມະຕິ ຄຳສັ່ງຂອງພັກ, ກົດໝາຍຂອງລັດ ຢ່າງເຂັ້ມງວດ; ສຳເລັດໜ້າທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍ; ປະຕິບັດຢ່າງຄົບຖ້ວນຕາມການມອບໝາຍ ແລະ ການຍົກຍ້າຍຂອງພັກ.
2. ບໍ່ຢຸດຢັ້ງໃນການສຶກສາອົບຮົມ, ຝຶກຝົນພັດທະນາຄວາມຮູ້ ຄວາມສາມາດໃນການເຮັດວຽກ, ຄຸນສົມບັດທາງການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດປະຕິວັດ, ມີວິຖີຊີວິດທີ່ດີ; ຕໍ່ສູ້ຕ້ານລັດທິເອກະຊົນ, ສວຍໂອກາດນິຍົມ, ພາກສ່ວນອາດຍາສິດ, ການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ການໃຊ້ຈ່າຍຟຸມເຟືອຍ ແລະ ບັນດາປະກົດການຫຍໍ້ທໍ້ອື່ນໆ. ປະຕິບັດຕາມຂໍ້ບັງຄັບຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ສະມາຊິກພັກບໍ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ເຮັດ.
3. ພົວພັນໃກ້ຊິດກັບປະຊາຊົນ, ເຄົາລົບແລະເສີມຂະຫຍາຍສິດເປັນເຈົ້າຂອງຂອງປະຊາຊົນ; ເບິ່ງແຍງຊີວິດການເປັນຢູ່ດ້ານວັດຖຸແລະຈິດໃຈ ແລະ ປົກປ້ອງສິດຜົນປະໂຫຍດທີ່ຊອບທຳຂອງປະຊາຊົນ; ຕັ້ງໜ້າໃນການເຂົ້າຮ່ວມວຽກງານມະຫາຊົນ, ວຽກງານສົງຄົມຢູ່ບ່ອນເຮັດວຽກ ແລະ ໃນຊຸມຊົນທີ່ຢູ່ອາໄສ; ໂຄສະນາຂົນຂວາຍຄອບຄົວ ແລະ ປະຊາຊົນປະຕິບັດແນວທາງ, ນະໂຍບາຍຂອງພັກ, ກົດໝາຍຂອງລັດ.
4. ເຂົ້າຮ່ວມໃນການກໍ່ສ້າງ, ປົກປ້ອງແນວທາງ, ນະໂຍບາຍ ແລະ ການຈັດຕັ້ງຂອງພັກ; ປະຕິບັດຕາມລະບຽບວິໄນ, ຮັກສາຄວາມສາມັກຄີເປັນເອກະພາບໃນພັກ; ດຳເນີນການຕິຊົມຕົນເອງແລະຕິຊົມຢ່າງເປັນປະຈຳ, ຊື່ສັດຕໍ່ພັກ; ເຮັດວຽກງານພັດທະນາສະມາຊິກພັກໃໝ່; ເຂົ້າຮ່ວມຊີວິດພັກ ແລະ ເສຍເງິນສະຕິພັກຕາມລະບຽບການ.
- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 1007 (ເດືອນກຸມພາ 2023)
