ການສ້າງແລະປັບປຸງສະຖາບັນໃຫ້ສົມບູນແບບ
ເພື່ອການພັດທະນາປະເທດຢ່າງວ່ອງໄວແລະຍືນຍົງ
ໃນໄລຍະໃໝ່
ເພື່ອການພັດທະນາປະເທດຢ່າງວ່ອງໄວແລະຍືນຍົງ
ໃນໄລຍະໃໝ່
ວກ. - ສະຖາບັນແມ່ນໜຶ່ງໃນປັດໄຈທີ່ມີບົດບາດຕັດສິນຕໍ່ການພັດທະນາປະເທດໂດຍລວມ ຫຼືໃນແຕ່ລະດ້ານຂອງຊີວິດເສດຖະກິດ-ສັງຄົມໂດຍສະເພາະ. ສະຖາບັນທີ່ເໝາະສົມຈະສ້າງແຮງຈູງໃຈໃນການພັດທະນາ, ສະຖາບັນທີ່ບໍ່ເໝາະສົມຈະຂັດຂວາງການພັດທະນາ. ບັນຫາແມ່ນ ການຮັບຮູ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ ແລະ ສ້າງສະຖາບັນການພັດທະນາທີ່ເໝາະສົມ ແລະມີປະສິດທິພາບ. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ໄດ້ເນັ້ນໜັກເຖິງທິດທາງສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ຈິນຕະນາການ, ສ້າງແລະປັບປຸງສະຖາບັນທີ່ສົມບູນແບບ ເພື່ອພັດທະນາຢ່າງຍືນຍົງກ່ຽວກັບເສດຖະກິດ, ການເມືອງ, ວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມ, ສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະອື່ນໆ, ແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ແລະອຸປະສັກທັນທີທັນໃດ; ປຸກລະດົມຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນ ແລະ ຊັບພະຍາກອນ, ສ້າງກຳລັງຊຸກຍູ້ການພັດທະນາປະເທດຢ່າງວ່ອງໄວ ແລະ ຍືນຍົງ.
ສະຫາຍເລຂາທິການໃຫຍ່ ຫງວຽນ ຝູ ຈ້ອງ ພົບປະກັບຜູ້ມີສິດເລືອກຕັ້ງນະຄອນຮ່າໂນ້ຍ ພາຍຫຼັງກອງປະຊຸມຄັ້ງທີ 5, ສະພາແຫ່ງຊາດຫວຽດນາມຊຸດທີ XV _ພາບ: TTXVN
ຄວາມຮັບຮູ້ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ກ່ຽວກັບການສ້າງແລະ
ປັບປຸງສະຖາບັນທີ່ສົມບູນແບບ ເພື່ອການພັດທະນາຢ່າງໄວວາແລະຍືນຍົງ
ຢູ່ຫວຽດນາມ, ແຕ່ເລີ່ມດຳເນີນການປ່ຽນແປງໃໝ່, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ໄດ້ກຳນົດການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະເທດຢ່າງຮອບດ້ານ, ໃນນັ້ນ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດເປັນຈຸດໃຈກາງ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍ່ດຳເນີນການປ່ຽນແປງໃໝ່ດ້ານການເມືອງເທື່ອລະກ້າວ; ສົມທົບການປ່ຽນແປງໃໝ່ເສດຖະກິດ ກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ດ້ານການເມືອງ ແລະ ການປະຕິບັດນະໂຍບາຍສັງຄົມ; ການປ່ຽນແປງໃໝ່ດ້ານການເມືອງຕ້ອງສອດຄ່ອງກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ດ້ານເສດຖະກິດ ຕາມແຜນທີ່ເສັ້ນທາງທີ່ເໝາະສົມ. ໃນການປ່ຽນແປງໃໝ່ດ້ານເສດຖະກິດ, ໃຫ້ສຸມໃສ່ການປັບປຸງບູລະນະສະຖາບັນເສດຖະກິດການຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ; ໃນການປ່ຽນແປງໃໝ່ດ້ານການເມືອງ ໃຫ້ສຸມໃສ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ແບບວິທີການນຳພາຂອງພັກ, ກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ, ຂະຫຍາຍປະຊາທິປະໄຕພາຍໃນພັກ ແລະ ໃນສັງຄົມ ຕິດພັນກັບການເພີ່ມທະວີລະບຽບວິໄນສັງຄົມ. ພິເສດ, ເລີ່ມແຕ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XI, ພັກໄດ້ກຳນົດການພົວພັນ “ລະຫວ່າງການປ່ຽນແປງໃໝ່ດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ດ້ານການເມືອງ” ແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາການພົວພັນສຳຄັນ ທີ່ຕ້ອງໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂຢ່າງດີ ໃນສະໄໝຂ້າມຜ່ານໄປສູ່ສັງຄົມນິຍົມ.
ນັບແຕ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ VI (ປີ 1986), ຄວາມຮັບຮູ້ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ກ່ຽວກັບສະຖາບັນທາງເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມ ໄດ້ຮັບການປັບປຸງ ແລະ ບູລະນະໃຫ້ສົມບູນແບບຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ. ເຖິງກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XI (ປີ 2011), ພັກໄດ້ກຳນົດວ່າ ການປັບປຸງສະຖາບັນທາງເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມໃຫ້ສົມບູນແບບ ເຊິ່ງຈຸດສຸມແມ່ນການສ້າງສະພາບແວດລ້ອມແຫ່ງການແຂ່ງຂັນທີ່ຍຸຕິທຳ ແລະ ການປະຕິຮູບດ້ານບໍລິຫານ ເປັນການບຸກທະລຸທາງຍຸດທະສາດ. ແຕ່ວ່າ, ຈົນເຖິງກ່ອນກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XI, ການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະສະຖາບັນທາງເສດຖະກິດ ຕົ້ນຕໍແມ່ນພັດທະນາຕາມລວງກວ້າງ (ຕົ້ນຕໍແມ່ນອີງໃສ່ຊັບພະຍາກອນທີ່ດິນ, ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ, ຊັບພະຍາກອນບຸກຄົນລະດັບຕ່ຳ; ເຕັກໂນໂລຊີຊັ້ນຕ່ຳ...). ເຖິງຢ່າງນັ້ນກໍຕາມ, ຄວາມເໝາະສົມຂອງລະດັບສະຖາບັນທາງເສດຖະກິດຕະຫຼາດໃນໄລຍະນີ້ ໄດ້ສ້າງກຳລັງໜູນສຳຄັນ ເພື່ອຊ່ວຍປະເທດຊາດພັດທະນາ ແລະ ບັນລຸໄດ້ບັນດາຜົນງານອັນໃຫຍ່ຫຼວງ, ມີຄວາມໝາຍປະຫວັດສາດ ແລະ ໄດ້ຮັບການຮັບຮູ້ຈາກສາກົນ. ດ້ານອື່ນ, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XI ຂອງພັກຍັງຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງຂໍ້ຈຳກັດພື້ນຖານ ຂອງສະຖາບັນການພັດທະນາຕາມລວງກວ້າງ, ສົ່ງຜົນໃຫ້ແຮງຜັກດັນການພັດທະນາຂອງປະເທດຫຼຸດລົງຢ່າງຫຼາຍ. ຈາກນັ້ນ, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XI ໄດ້ກຳນົດຈຸດໝາຍ ແລະ ຄວາມຈຳເປັນພາວະວິໄສແລະຮີບດ່ວນ ຂອງການປ່ຽນໄປສູ່ຮູບແບບການເຕີບໂຕ - ການພັດທະນາທາງເລິກ; ອີງໃສ່ຊັບພະຍາກອນທາງວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີເປັນຫຼັກ.
ຫຼັງຈາກ 5 ປີແຫ່ງການຜັນຂະຫຍາຍມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XI ຂອງພັກ, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XII (ປີ 2016) ໄດ້ສະຫຼຸບວ່າ ການຫັນປ່ຽນສະຖາບັນທາງເສດຖະກິດຕະຫຼາດໄປສູ່ການພັດທະນາຕາມລວງເລິກ ໂດຍອີງໃສ່ວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຢີ ແລະ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງເປັນຕົ້ນຕໍ ຍັງມີຂໍ້ບົກຜ່ອງຫຼາຍຢ່າງ ແລະ ປະສິດທິພາບບໍ່ທັນສູງ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ການປ່ຽນແປງໃໝ່ທາງດ້ານການເມືອງບໍ່ທັນສອດຄ່ອງກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ດ້ານເສດຖະກິດ, ຄວາມສາມາດແລະປະສິດທິພາບຂອງລະບົບການເມືອງກໍ່ບໍ່ທຽບເທົ່າລະດັບວຽກງານ. ສິ່ງດັ່ງກ່າວສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການອັນຍິ່ງໃຫຍ່ແມ່ນ ການສ້າງສະຖາບັນເພື່ອການພັດທະນາຢ່າງຄົບຊຸດ ແລະ ເລິກເຊິ່ງ, ຮັບປະກັນການພັດທະນາປະເທດຢ່າງວ່ອງໄວ ແລະ ຍືນຍົງ.
ໃນການພົວພັນຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກັບສະຖາບັນທາງເສດຖະກິດ, ສະຖາບັນທາງການເມືອງຂອງປະເທດກໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ ແລະ ປັບປຸງຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ ກັບເງື່ອນໄຂຕົວຈິງ, ຄວາມຕ້ອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ປັບປຸງໃຫ້ສົມບູບແບບ. ຈາກຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບບັນດາເສົາຄ້ຳແນວທາງ: ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມເປັນໃຈກາງ, ການກໍ່ສ້າງພັກເປັນກຸນແຈ, ການພັດທະນາວັດທະນະທຳແມ່ນພື້ນຖານຈິດໃຈສັງຄົມ, ຄວາມຮັບຮູ້ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ກ່ຽວກັບສະຖາບັນທາງການເມືອງນັບມື້ນັບຈະແຈ້ງ, ບົນພື້ນຖານນັ້ນ, ສະຖາບັນທາງການເມືອງຂອງປະເທດໄດ້ຮັບການເພີ່ມເຕີມໃຫ້ສົມບູນແບບຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ຕອບສະໜອງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງການປ່ຽນແປງໃໝ່ການສ້າງສາ ແລະ ພັດທະນາປະເທດຊາດ.
ດ້ວຍບົດບາດເປັນປັດໄຈສຳຄັນໃນການຮັບປະກັນຄວາມສຳເລັດ ຂອງຂະບວນການປ່ຽນແປງໃໝ່, ວຽກງານກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ເປັນພິເສດ ຈາກພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ. ກ່ອນອື່ນໝົດ, ພັກມີຄວາມຮັບຮູ້ໃໝ່ກ່ຽວກັບພາລະກິດຂອງຕົນ, ເປັນກອງກຳລັງນຳໜ້າຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ແມ່ນກອງກຳລັງນຳໜ້າຂອງປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານ ແລະ ຂອງຊາດຫວຽດນາມ, ເປັນຜູ້ຕາງໜ້າທີ່ຈົງຮັກພັກດິຕໍ່ຜົນປະໂຫຍດຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ, ປະຊາຊົົນຜູ້ອອກແຮງງານ ແລະ ຂອງຊາດ. ໃນ 3 ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງໃກ້ນີ້, ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກໄດ້ດຳເນີນກອງປະຊຸມຄັ້ງທີ 4 ເພື່ອອອກມະຕິສະເພາະກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງພັກ; ໃນນັ້ນ ວາງອອກບັນດາແຜນນະໂຍບາຍໃໝ່ ກ່ຽວກັບວຽກງານການກໍ່ສ້າງພັກໃນຂົງເຂດແນວຄິດ, ການຈັດຕັ້ງ, ການກວດກາ, ການຂົນຂວາຍປະຊາຊົນ ແລະ ຂົງເຂດອື່ນໆ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ພັກໄດ້ເນັ້ນໜັກເຖິງຄວາມຈຳເປັນຕ້ອງເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດກຳອຳນາດໃນເງື່ອນໄຂໃໝ່. ບົນພື້ນຖານຄວາມຮັບຮູ້ ແລະ ຕີລາຄາບົດບາດ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບ ແລະ ປະສິດທິຜົນຂອງການນຳພາ ແລະ ການກຳອຳນາດຂອງພັກ; ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ສ້າງ ແລະ ນຳກົດລະບຽບແລະລະບອບກ່ຽວກັບການເຄື່ອນໄຫວຂອງອົງການຈັດຕັ້ງພັກແລະຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງສະມາຊິກພັກ ຫຼາຍສະບັບໄປປະຕິບັດ; ການພົວພັນຂອງອົງການຈັດຕັ້ງພັກແລະສະມາຊິກພັກ ກັບປະຊາຊົນ; ກ່ຽວກັບການທີ່ປະຊາຊົນເຂົ້າຮ່ວມວຽກງານກໍ່ສ້າງພັກ; ກ່ຽວກັບລະບອບປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ລະບຽບວິໄນພາຍໃນພັກ ແລະອື່ນໆ.
ຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ ຂອງຫວຽດນາມ ທີ່ເລີ່ມຕົ້ນແຕ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ VII ຂອງພັກ ໄດ້ຮັບການເພີ່ມເຕີມແລະປັບປຸງໃຫ້ສົມບູນແບບຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ. ບົນພື້ນຖານນັ້ນ, ຮູບແບບການຈັດຕັ້ງ, ກົງຈັກ, ກົນໄກການເຄື່ອນໄຫວຂອງແບບລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ ຂອງປະຊາຊົນ, ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອປະຊາຊົນ, ຕາມຫຼັກການນັບຖືກົດໝາຍ, ໄດ້ຮັບການກໍ່ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງໃຫ້ສົມບູນແບບເທື່ອລະກ້າວ. ລະບອບປະຊາທິປະໄຕສັງຄົມນິຍົມໄດ້ຮັບການກຳນົດວ່າ ເປັນເນື້ອແທ້ຂອງລະບອບ, ເປັນທັງເປົ້າໝາຍແລະກຳລັງຂັບເຄື່ອນການພັດທະນາປະເທດ. ປະຊາທິປະໄຕຕິດພັນກັບລະບຽບວິໄນ ແລະ ກົດຂໍ້ບັງຄັບ ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການຫັນເປັນນິຕິກຳ ແລະ ໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງໂດຍກົດໝາຍ.
ຄວາມຮັບຮູ້ຂອງພັກກ່ຽວກັບສັງຄົມ ກໍ່ໄດ້ຮັບການຊີ້ແຈງຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ ໃນຂະບວນການປ່ຽນແປງໃໝ່. ການພົວພັນລະຫວ່າງການເຕີບໂຕດ້ານເສດຖະກິດ ແລະການພັດທະນາວັດທະນະທໍາ, ການສ້າງຄົນ, ການປະຕິບັດຄວາມກ້າວໜ້າແລະຄວາມຍຸດຕິທໍາທາງສັງຄົມ ໄດ້ຮັບການຖືເປັນສຳຄັນ. ຜູ້ຄົນຖືກຖືວ່າເປັນທັງເປົ້າໝາຍ ແລະ ກຳລັງຂັບເຄື່ອນການພັດທະນາ, ດັ່ງນັ້ນ ຜູ້ຄົນແມ່ນຈຸດໃຈກາງຂອງຍຸດທະສາດ ແລະ ນະໂຍບາຍການພັດທະນາທັງໝົດ. ຄວາມສຸກຂອງປະຊາຊົນແມ່ນເປົ້າໝາຍສູງສຸດຂອງພັກ ແລະຂອງລະບອບ. ເພື່ອບັນລຸເປົ້າໝາຍດັ່ງກ່າວ, ໃນການວາງນະໂຍບາຍ ແລະການແກ້ໄຂນະໂຍບາຍສັງຄົມນັ້ນ, ມະນຸດຕ້ອງໄດ້ວາງຢູ່ໃນການພົວພັນໂດຍລວມທີ່ແໜ້ນແຟ້ນ ແລະສົມເຫດສົມຜົນ. ເປັນຄັ້ງທຳອິດ, ທີ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XII ຂອງພັກ, ພັກໄດ້ກຳນົດແນວທາງ “ຄຸ້ມຄອງການພັດທະນາສັງຄົມ”, ວາງບັນດານະໂຍບາຍກ່ຽວກັບວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມແລະມະນຸດ ໃນສາຍພົວພັນທີ່ແໜ້ນແຟ້ນ, ດ້ວຍວິໄສທັດ ແລະ ກຳນົດທິດຍຸດທະສາດລວມ ແລະ ວິທີການແກ້ໄຂທີ່ຄົບຊຸດ.
ຄວາມຮັບຮູ້ໃໝ່ກ່ຽວກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ເສັ້ນທາງກ້າວໄປສູ່ສັງຄົມນິຍົມ ຢູ່ຫວຽດນາມ ໄດ້ກາຍເປັນພື້ນຖານສຳຄັນ ສຳລັບການປະກາດໃຊ້ລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013, ໃນນັ້ນມີ ຫຼາຍຈຸດໃໝ່ກ່ຽວກັບລະບອບການເມືອງ, ສິດທິມະນຸດ, ສິດແລະພັນທະພົນລະເມືອງ, ລະບອບເສດຖະກິດ, ກ່ຽວກັບການຈັດຕັ້ງ, ກົງຈັກຂອງລັດ ແລະອື່ນໆ. ຄຽງຄູ່ກັບລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013, ລະບົບກົດໝາຍໄດ້ຮັບການສ້າງຂຶ້ນ ແລະ ປະກາດໃຊ້, ໂດຍພື້ນຖານໄດ້ກວມເອົາບັນດາຂົງເຂດຊີວິດສັງຄົມ ທີ່ຕ້ອງການດັດປັບ. ລະບົບກົດໝາຍທີ່ນັບມື້ນັບສົມບູນແບບ ເປັນພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ການເຄື່ອນໄຫວຢ່າງສະດວກດີ ຂອງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ, ໃຫ້ແກ່ການກໍ່ສ້າງ, ປັບປຸງ ແລະ ຍົກສູງປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງລະບົບການເມືອງ ແລະ ການປະຕິບັດການປົກປັກຮັກສາສິດ ແລະ ພັນທະຂອງບັນດາອົງການ ແລະ ພົນລະເມືອງ.
ຈາກການສະຫຼຸບສັງລວມພຶດຕິກຳຕົວຈິງ ຂອງຂະບວນການປ່ຽນແປງໃໝ່, ກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາປະເທດຊາດ, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກ ໄດ້ຖອດຖອນບົດຮຽນໃຫຍ່ 5 ປະການ, ໃນນັ້ນມີບົດຮຽນສຳຄັນຄື: ບຸລິມະສິດການກໍ່ສ້າງສະຖາບັນການພັດທະນາທີ່ຄົບຊຸດ, ຮັບປະກັນຄວາມກົມກຽວລະຫວ່າງການຢຶດໝັ້ນ ແລະ ການປ່ຽນແປງໃໝ່, ການສືບທອດ ແລະ ການພັດທະນາ; ລະຫວ່າງການປ່ຽນແປງໃໝ່ທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແລະການປ່ຽນແປງໃໝ່ທາງດ້ານການເມືອງ, ວັດທະນະທໍາ, ສັງຄົມ; ລະຫວ່າງການປະຕິບັດຕາມກົດເກນຕະຫຼາດ ແລະການຮັບປະກັນທິດທາງສັງຄົມນິຍົມ; ລະຫວ່າງການເຕີບໂຕດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ການພັດທະນາວັດທະນະທຳ, ຜູ້ຄົນ, ແກ້ໄຂບັນຫາສັງຄົມ, ປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມ; ລະຫວ່າງການພັດທະນາເສດຖະກິດ, ສັງຄົມ ແລະ ການຮັບປະກັນການປ້ອງກັນປະເທດ ແລະຄວາມໝັ້ນຄົງ; ລະຫວ່າງເອກະລາດ, ຄວາມເປັນເຈົ້າຕົນເອງ ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ; ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນຢ່າງແທ້ຈິງ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດພະລັງຂັບເຄື່ອນຂອງຜູ້ຄົນ, ວັດທະນະທຳ, ການສຶກສາ-ການຝຶກອົບຮົມ, ວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ໃນການພັດທະນາປະເທດຢ່າງມີປະສິດທິພາບ.
ຈາກພຶດຕິກຳຕົວຈິງຂອງການກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາປະເທດ, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກ (ປີ 2021) ໄດ້ວາງ “ວິໄສທັດ ແລະ ທິດທາງການພັດທະນາ” ຂອງປະເທດໃນໄລຍະໃໝ່, ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຕ້ອງຍູ້ແຮງການປ່ຽນແປງໃໝ່ຈິນຕະນາການພັດທະນາ, ນຳເອົາການປ່ຽນແປງໃໝ່ທີ່ຄົບຊຸດຮອບດ້ານ ຂຶ້ນສູ່ລະດັບໃໝ່, ພັດທະນາ ທັງເສດຖະກິດ, ການເມືອງ, ວັດທະນະທໍາ, ສັງຄົມ ແລະສິ່ງແວດລ້ອມ ຢ່າງວ່ອງໄວ,ຍືນຍົງ ແລະຄົບຊຸດ ເພື່ອປະສົບຄວາມສຳເລັດໃນການປະຕິບັດເປົ້າໝາຍ “ປະຊາຊົນຮັ່ງມີ, ປະເທດຊາດເຂັ້ມແຂງ, ມີປະຊາທິປະໄຕ, ຍຸດຕິທໍາ ແລະ ອາລະຍະທຳ”. ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XIII ຂອງພັກໄດ້ກຳນົດຢ່າງເປັນທາງການວ່າ ຈະສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ຈິນຕະນາການຢ່າງແຂງແຮງ, ສ້າງແລະປັບປຸງສະຖາບັນໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອການພັດທະນາແບບຍືນຍົງໃນດ້ານເສດຖະກິດ, ການເມືອງ, ວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມ, ສິ່ງແວດລ້ອມ,... ແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກແລະອຸປະສັກທັນທີທັນໃດ; ປຸກຕື່ນຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນ ແລະ ຊັບພະຍາກອນທັງໝົດ, ສ້າງພະລັງຂັບເຄື່ອນໃໝ່ ເພື່ອການພັດທະນາຢ່າງວ່ອງໄວ ແລະ ຍືນຍົງຂອງປະເທດ.
ບັນດາທິດທາງຕົ້ນຕໍໃນການກໍ່ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງສະຖາບັນໃຫ້ສົມບູນແບບ
ເພື່ອການພັດທະນາຢ່າງວ່ອງໄວແລະຍືນຍົງ ໃນໄລຍະໃໝ່
ໃນກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XIII (ປີ 2021), ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ໄດ້ວາງເປົ້າໝາຍຮອດປີ 2030, ຫວຽດນາມຈະກາຍເປັນປະເທດກຳລັງພັດທະນາ ທີ່ມີອຸດສາຫະກຳທັນສະໄໝ, ມີລາຍໄດ້ປານກາງສູງ; ຮອກປີ 2045 ຈະກາຍເປັນປະເທດທີ່ພັດທະນາແລ້ວ, ມີລາຍໄດ້ສູງ. ເພື່ອບັນລຸເປົ້າໝາຍເຫຼົ່ານີ້, ປະເທດຕ້ອງຫັນປ່ຽນຢ່າງແຂງແຮງສູ່ການພັດທະນາຕາມລວງເລິກ, ອີງໃສ່ຊັບພະຍາກອນມະນຸດຄຸນນະພາບສູງ, ອີງໃສ່ວິທະຍາສາດແລະເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະດິດສ້າງ. ສິ່ງດັ່ງກ່າວຮຽກຮ້ອງໃຫ້ກໍ່ສ້າງ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດສະຖາບັນການພັດທະນາຢ່າງວ່ອງໄວ ແລະ ຍືນຍົງ, ໃນນັ້ນ ຮັບປະກັນຄວາມຄົບຊຸດລະຫວ່າງສະຖາບັນການເມືອງ, ສະຖາບັນເສດຖະກິດ, ສະຖາບັນສັງຄົມ ແລະ ສະຖາບັນປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ, ການເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ. ໃນສະພາບຄວາມຕ້ອງການພັດທະນາຢ່າງວ່ອງໄວ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສະພາບແວດລ້ອມສາກົນ ທີ່ມີການປ່ຽນແປງຢ່າງສັບສົນ ແລະ ບໍ່ສາມາດຄາດເດົາໄດ້, ມີໂອກາດໃຫຍ່ຫຼາຍຢ່າງກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງທ້າທາຍບໍ່ໜ້ອຍ ເຊິ່ງໄດ້ວາງຄວາມຕ້ອງການກ່ຽວກັບການພົວພັນສັດຈະວິພາກ ໃນສະຖາບັນການພັດທະນາຄື: ສະຖາບັນການເມືອງມີບົດບາດຊີ້ນໍາ “ກ້າວໄປກ່ອນ”; ສະຖາບັນເສດຖະກິດມີບົດບາດເປັນໃຈກາງ; ສະຖາບັນສັງຄົມມີບົດບາດໃນການດັດສົມຄວາມກົມກຽວທາງສັງຄົມ, ສະຖາບັນປົກປ້ອງສິ່ງແວດລ້ອມນິເວດວິທະຍາ ມີບົດບາດໃນການຮັບປະກັນການພັດທະນາທີ່ກົມກຽວກັບທໍາມະຊາດ. ຄວາມຖືກຕ້ອງ, ສົມເຫດສົມຜົນ ແລະ ຄົບຊຸດໃນສະຖາບັນການພັດທະນາແມ່ນເງື່ອນໄຂ ເພື່ອຮັບປະກັນການພັດທະນາປະເທດຊາດ ຢ່າງວ່ອງໄວ ແລະຍືນຍົງ.
ສືບຕໍ່ຍູ້ແຮງການປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ປັບປຸງສະຖາບັນທາງການເມືອງໃຫ້ສົມບູນແບບ
ໃນສະພາບການພັດທະນາໃໝ່, ສະຖນບັນການເມືອງ (ສະແດງອອກກ່ອນອື່ນໝົດໃນບົດບາດການນຳພາ ແລະການກຳອຳນາດຂອງພັກ) ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການປ່ຽນແປງໃໝ່ທີ່ມີ “ການກ້າວໜ້າ”, ການວາງແນວທາງ, ສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນໃນການກໍາແໜ້ນທ່າອ່ຽງການພັດທະນາຂອງໂລກ ແລະຄວາມຕ້ອງການພັດທະນາພາວະວິໄສຂອງປະເທດ, ເພື່ອກຳນົດແນວທາງ, ຍຸດທະສາດ, ເປົ້າໝາຍ, ຮູບແບບການພັດທະນາ ທີ່ມີຫຼັກຖານວິທະຍາສາດ-ພຶດຕິກຳຕົວຈິງທີ່ຖືກຕ້ອງ, ຮັບປະກັນໃຫ້ປະເທດພັດທະນາຢ່າງວ່ອງໄວແລະຍືນຍົງ. ການປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ການປັບປຸງບູລະນະສະຖາບັນການເມືອງໃຫ້ສົມບູນແບບ ຈະສຸມໃສ່ບັນດາເນື້ອໃນຕົ້ນຕໍດັ່ງນີ້: ຍົກສູງບົດບາດ ແລະຄວາມສາມາດນຳພາ ແລະກຳອຳນາດຂອງພັກ ຕໍ່ລະບົບດານເມືອງ; ຍົກສູງຄວາມສາມາດໃນການກຳນົດທິດທາງ ແລະວາງຍຸດທະສາດ ແລະນະໂຍບາຍການພັດທະນາ, ຄວາມສາມາດໃນການຄາດຄະເນ ແລະດັບປັບຍຸດທະສາດການພັດທະນາ; ການກຳນົດ, ການສ້າງ, ການປະຕິບັດ, ການປົກປ້ອງ ແລະການເຊີດຊູຄຸນຄ່າມະນຸດ, ຄຸນຄ່າຂອງພົນລະເມືອງ, ຄຸນຄ່າສັງຄົມ, ຄຸນຄ່າຊຸມຊົນ, ຄຸນຄ່າຂອງຊາດ; ໂດຍສະເພາະບັນດາຄຸນຄ່າປະຊາທິປະໄຕ, ຄວາມຄິດປະດິດສ້າງ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ສັງຄົມ, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງການພັດທະນາໃໝ່. ນີ້ແມ່ນກຳລັງຂັບເຄື່ອນພາຍໃນອັນດັບຕົ້ນ ຂອງການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ. ບົນພື້ນຖານກຳນົດຢ່າງຈະແຈ້ງແລະຄົບຊຸດ ບັນດາໜ້າທີ່ ແລະ ວຽກງານຂອງແຕ່ລະອົງການ, ຜັນຂະຫຍາຍການກໍ່ສ້າງລະບົບການເມືອງທີ່ມີລັກສະນະເຄື່ອນໄຫວທີ່ມີປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນ.
ກ່ຽວກັບພັກ: ສືບຕໍ່ຍົກສູງຄວາມສາມາດຂອງພັກ ໃນການນຳພາ, ກຳອຳນາດ ແລະ ກຳນົດຍຸດທະສາດການພັດທະນາປະເທດ, ພັກເປັນຕົວແທນທີ່ແທ້ຈິງໃຫ້ແກ່ “ສະຕິປັນຍາ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ອາລະຍະທຳ” (ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ). ນີ້ແມ່ນປັດໄຈຕັດສິນຊີ້ຂາດ ເຖິງການນຳພາການສ້າງສະຖາບັນ ແລະ ປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນ ສະຖາບັນການພັດທະນາທີ່ວ່ອງໄວແລະໝັ້ນຄົງ. ຈຳເປັນຕ້ອງປັບປຸງສະຖາບັນໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອໃຫ້ພັກສາມາດປະຕິບັດພາລະບົດບາດ ແລະ ພາລະກິດຂອງຕົນເປັນຢ່າງດີ ຕາມທີ່ໄດ້ກຳນົດໄວ້ ໃນລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013: “ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ - ກອງກຳລັງນຳໜ້າຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ແມ່ນກອງກຳລັງນຳໜ້າຂອງປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານ ແລະ ຂອງຊາດຫວຽດນາມ, ເປັນຜູ້ຕາງໜ້າທີ່ຈົງຮັກພັກດີຕໍ່ຜົນປະໂຫຍດຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ, ປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານ ແລະ ຂອງທົ່ວທັງຊາດ..., ແມ່ນກຳລັງນຳພາລັດ ແລະ ສັງຄົມ; ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມຜູກພັນສະໜິດແໜ້ນກັບປະຊາຊົນ, ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ, ຍອມຮັບການຕິດຕາມກວດກາຂອງປະຊາຊົນ, ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ປະຊາຊົນໃນການຕັດສິນໃຈຂອງຕົນ; ບັນດາອົງການພັກ ແລະ ສະມາຊິກ ຂອງພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ເຄື່ອນໄຫວໃນຂອບເຂດຂອງລັດຖະທຳມະນູນ ແລະ ກົດໝາຍ”. ສິ່ງດັ່ງກ່າວຮຽກຮ້ອງໃຫ້ພັກສືບຕໍ່ຍູ້ແຮງການປ່ຽນແປງໃໝ່ເນື້ອໃນ, ແບບວິທີ ແລະ ກົນໄກການນຳພາລະບົບການເມືອງ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ນຳພາ ແລະ ກຳອຳນາດລັດ (ສອດຄ່ອງກັບແຕ່ລະສາຂາອຳນາດ ນິຕິບັນຍັດ, ບໍລິຫານ, ຕຸລາການ).
ສືບຕໍ່ປັບປຸງສະຖາບັນປະຊາທິປະໄຕພາຍໃນພັກໃຫ້ສົມບູນແບບ, ປະຕິບັດຫຼັກການລວມສູນປະຊາທິປະໄຕ, ໝູ່ຄະນະນຳພາ, ບຸກຄົນຮັບຜິດຊອບ ຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ພິເສດແມ່ນພະນັກງານຂັ້ນສູງ, ຫົວໜ້າສຳນັກງານ ອົງການ. ປະຊາທິປະໄຕໃນພັກຕ້ອງກາຍເປັນສັນຍາລັກຂອງປະຊາທິປະໄຕໃນລະບົບການເມືອງ ແລະ ໃນສັງຄົມ. ການປັບປຸງສະຖາບັນການຄວບຄຸມອຳນາດພາຍໃນພັກໃຫ້ສົມບູນແບບ ຕິດພັນຢ່າງຄົບຊຸດກັບສະຖາບັນການຄວບຄຸມອຳນາດໃນລະບົບລັດ ແລະ ຈາກສັງຄົມ.
ປັບປຸງບູລະນະສະຖາບັນການນຳຂອງພັກ ກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານ, ສະມາຊິກພັກ, ລັດຖະກອນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນພະນັກງານຂັ້ນຍຸດທະສາດ, ທີ່ເປັນ “ຜູ້ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ” ຢ່າງແທ້ຈິງ, ຕິດພັນກັບປະຊາຊົນ, ຖືຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ, ຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາດ-ປະເທດຊາດ ສູງກວ່າຜົນປະໂຫຍດສ່ວນບຸກຄົນ, ມີຄຸນນະພາບແລະຄວາມສາມາດຢ່າງພຽງພໍ ເພື່ອປະຕິບັດໜ້າທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.
ກ່ຽວກັບລັດ: ຍູ້ແຮງການກໍ່ສ້າງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍສັງຄົມນິຍົມ - ລັດຄຸ້ມຄອງ - ບໍລິຫານການພັດທະນາທີ່ແທ້ຈິງ “ຂອງປະຊາຊົນ, ໂດຍປະຊາຊົນ, ເພື່ອປະຊາຊົນ”, ເຄົາລົບກົດໝາຍ, ດ້ວຍກົງຈັກທີ່ກະທັດລັດຮັດກຸມ, ມີປະສິດທິພາບ ແລະປະສິດທິຜົນ. ປັບປຸງບູລະນະສະຖາບັນຄວບຄຸມອຳນາດໃຫ້ສົມບູນແບບ, ເດັດດ່ຽວຕໍ່ສູ້ປ້ອງກັນ ແລະ ຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ການລ່ວງອຳນາດ, ຜົນປະໂຫຍດຂອງກຸ່ມ, ລັດທິທຶນນິຍົມໝູ່ພວກ, ພະຍາດອາດຍາສິດ ແລະ ການຫ່າງເຫີນຈາກປະຊາຊົນ. ກໍ່ສ້າງການບໍລິຫານທີ່ເປີດເຜີຍ, ໂປ່ງໃສ, “ຊື່ສັດສຸຈະລິດ - ມີວິໄນ - ການກະທຳ - ການປະດິດສ້າງ - ປະສິດທິຜົນ”. ຍົກສູງຄວາມສາມາດສ້າງກົດໝາຍ, ກົນໄກ, ນະໂຍບາຍ, ຄວາມສາມາດຊີ້ນຳການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ; ຍົກສູງຄວາມສາມາດ “ຕອບສະໜອງ” ນະໂຍບາຍ ໃນສະພາບການປ່ຽນແປງຢ່າງສັບສົນ ແລະ ວ່ອງໄວໃນໂລກ ແລະ ພາກພື້ນ. ສືບຕໍ່ປັບປຸງບູລະນະສະຖາບັນການຄຸ້ມຄອງລັດໃນທຸກຂົງເຂດ ຕາມຫຼັກການຂອງລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍ; ກໍ່ສ້າງລະບົບອຳນາດການປົກຄອງ ຈາກສູນກາງລົງຮອດຮາກຖານ (ທັງຊົນນະບົດ ແລະ ຕົວເມືອງ) ຕາມທິດທາງກະທັດລັດ, ມີປະສິດທິພາບແລະປະສິດທິຜົນ; ກໍ່ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານ ລັດຖະກອນ ພະລາກອນທີ່ “ມີຄຸນສົມບັດ - ມີຄວາມສາມາດແທ້ຈິງ”, ເປັນ “ຜູ້ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ” ຢ່າງແທ້ຈິງ.
ສືບຕໍ່ຄົ້ນຄວ້າທິດສະດີ ແລະ ສະຫຼຸບສັງລວມພຶດຕິກຳ ເພື່ອສ້າງຍຸດທະສາດ ແລະ ປັບປຸງບູລະນະລະບົບນະໂຍບາຍການຮ່ວມມື ແລະ ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ໃນໄລຍະໃໝ່ (ທົ່ວໄປ ແລະ ສະເພາະແຕ່ລະຂະແໜງການ). ໃນສະພາບການສາກົນ ແລະ ພາກພື້ນ ທີ່ສັບສົນ ແລະ ມີການປ່ຽນແປງຫຼາຍຢ່າງທີ່ຄາດເດົາບໍ່ໄດ້, ຮຽກຮ້ອງຕ້ອງເປັນເຈົ້າການໃນການປັບປ່ຽນງຍຸດທະສາດການຮ່ວມມື ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ຢ່າງຕັ້ງໜ້າ ແລະ ທັນການ, ທັງດ້ວຍວິໄສທັດໄລຍະຍາວ ແລະ ການຕອບໂຕ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ, ຊ່ວຍຫຼຸດຜົນກະທົບທາງລົບ ຕໍ່ການພັດທະນາຂອງປະເທດ; ມີມາດຕະການເພື່ອປົກປ້ອງຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາດ-ປະເທດຊາດ. ຊຸກຍູ້ການເຂົ້າຮ່ວມໃນການພົວພັນຫຼາຍຝ່າຍ ແລະ ສອງຝ່າຍ; ເຂົ້າຮ່ວມໃນລະບົບຕ່ອງໂສ້ການຜະລິດ ແລະຕ່ອງໂສ້ຄຸນຄ່າທົ່ວໂລກ. ປັບປຸງກົນໄກ, ນະໂຍບາຍ ແລະ ວິທີແກ້ໄຂໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອປະຕິບັດສົນທິສັນຍາ ແລະ ຄຳໝັ້ນສັນຍາສາກົນຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.
ພິເສດແມ່ນ ຈຳເປັນຕ້ອງສືບຕໍ່ຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ຜັນຂະຫຍາຍການກໍ່ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງໃນຕົວຈິງ ຮູບແບບການຈັດຕັ້ງຂອງລະບົບການເມືອງຫວຽດນາມ ໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບລັກສະນະ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການຂອງລະບອບ, ເງື່ອນໄຂຂອງພາລະກິດການກໍ່ສ້າງ ແລະພັດທະນາປະເທດຊາດ ໃນໄລຍະຕໍ່ໄປ. ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການແມ່ນກໍ່ສ້າງລະບົບການເມືອງທີ່ສະອາດ, ເຂັ້ມແຂງ, ກະທັດລັດຮັດກຸມ ແລະ ເຄື່ອນໄຫວຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ແລະປະສິດທິຜົນ; ກໍ່ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານ, ສະມາຊິກພັກ, ລັດຖະກອນ ພະລາກອນ, ໂດຍສະເພາະ ພະນັກງານລະດັບຍຸດທະສາດ, ຫົວໜ້າອົງການ ທີ່ມີຄຸນສົມບັດ, ຄວາມສາມາດ ແລະ ກຽດສັກສີຢ່າງພຽງພໍ ທຽບເທົ່າກັບໜ້າທີ່ວຽກງານ; ປະຕິບັດກົນໄກທີ່ວ່າ ພັກນຳພາ, ລັດຄຸ້ມຄອງ, ປະຊາຊົນເປັນເຈົ້າຂອງຢ່າງກົມກຽວ, ຮັບປະກັນປະສິດທິພາບ ແລະປະສິດທິຜົນ.
ສືບຕໍ່ຍູ້ແຮງການປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ປັບປຸງສະຖາບັນເສດຖະກິດຕະຫຼາດຕາມທິດສັງຄົມນິຍົມໃຫ້ສົມບູນແບບ, ສອດຄ່ອງກັບເງື່ອນໄຂ ແລະ ລະດັບການພັດທະນາຂອງຫວຽດນາມ, ຕາມທິດທາງທັນສະໄໝ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ.
ປັບປຸງບູລະນະສະຖາບັນກ່ຽວກັບການພົວພັນລະຫວ່າງລັດ, ຕະຫຼາດ ແລະ ສັງຄົມ ຕາມຫຼັກການ “ລັດເຂັ້ມແຂງ, ຕະຫຼາດມີປະສິດທິຜົນ, ສັງຄົມ (ວິສາຫະກິດ ແລະປະຊາຊົນ) ຂະຫຍັນຂັນເຄື່ອນ ແລະປະດິດສ້າງ”; ເພື່ອສ້າງການສະທ້ອນແລະສົ່ງເສີມກຳລັງແຮງຂອງລັດ, ຕະຫຼາດ ແລະ ສັງຄົມ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຈຳກັດ ແລະ ແກ້ໄຂຜ່ານຜ່າຄວາມຂາດເຂີນ, “ຄວາມລົ້ມແຫຼວ” ຂອງລັດ, ຕະຫຼາດແລະສັງຄົມ ໃນເງື່ອນໄຂສະເພາະຂອງຫວຽດນາມ. ລັດທີ່ເຂັ້ມແຂງບໍ່ແມ່ນລັດທີ່ “ໃຫຍ່” ໃນດ້ານກົງຈັກ ແລະ ມີພະນັກງານ ລັດຖະກອນ ຈຳນວນຫຼາຍ, ແຕ່ຕ້ອງເປັນລັດແຫ່ງອຳນາດກົດໝາຍທີ່ພັດທະນາ, ບໍລິຫານການພັດທະນາ, ມີຍຸດທະສາດການພັດທະນາທີ່ຖືກຕ້ອງ, ມີຄວາມເຂັ້ມແຂງທາງດ້ານການສ້າງກົດໝາຍ, ກົນໄກ ແລະ ນະໂຍບາຍການພັດທະນາ, ມີຄວາມເຂັ້ມແຂງທາງດ້ານຄຸນສົມບັດ ແລະ ຄວາມສາມາດ ຂອງຖັນແຖວພະນັກງານ ລັດຖະກອນ; ມີຄວາມເຂັ້ມແຂງທາງດ້ານການຄຸ້ມຄອງມະຫາພາກ, ຄວາມສາມາດໃນການຄຸ້ມຄອງ ແລະບໍລິຫານການພັດທະນາ, ມີຄວາມເຂັ້ມແຂງທາງດ້ານຄວາມສາມາດຕອບສະໜອງໂຍບາຍ ຕໍ່ການປ່ຽນແປງຂອງສະພາບແວດລ້ອມການພັດທະນາ ແລະອື່ນໆ.
ການປັບປຸງສະຖາບັນໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງເສດຖະກິດມະຫາພາກ ແມ່ນຄວາມຕ້ອງການທີ່ສໍາຄັນ ໄປຄຽງຄູ່ກັບການຮັກສາສະຖຽນລະພາບຂອງເສດຖະກິດມະຫາພາກ. ສ້າງແລະປະຕິບັດຮູບແບບ ແລະ ກົນໄກ ນະໂຍບາຍຫັນໄປສູ່ການພັດທະນາຕາມລວງເລິກ ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ (ທົ່ວໄປສໍາລັບເສດຖະກິດທັງຫມົດ ແລະສະເພາະແຕ່ລະຂະແໜງການ, ຂົງເຂດ). ການປັບປຸງສະຖາບັນໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອສົ່ງເສີມ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນ ຂອງການປັບໂຄງສ້າງເສດຖະກິດ, ການປັບໂຄງສ້າງວິສາຫະກິດ, ການປັບໂຄງສ້າງການລົງທຶນຄືນໃໝ່ (ໂດຍສະເພາະແມ່ນສະຖາບັນການລົງທຶນຂອງລັດ) ຕາມທິດເປີດເຜີຍ ໂປ່ງໃສ, ຍົກສູງຄວາມສາມາດແຂ່ງຂັນ, ຍົກສູງຄວາມຮັບຜິດຊອບ, ຫຼຸດຜ່ອນລະບຽບການບໍລິຫານ.
ການປັບປຸງສະຖາບັນໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອຊຸກຍູ້ການພັດທະນາບັນດາຂະແໜງ, ຂົງເຂດເສດຖະກິດ (ລັດ, ເອກະຊົນ, ລວມໝູ່) ຢ່າງຄົບຊຸດແລະມີປະສິດທິຜົນ, ເພື່ອສົ່ງເສີມບົດບາດເປົ້າໝາຍຂອງແຕ່ລະຂະແໜງການ ແລະ ອັດຕະພາບ. ກໍ່ສ້າງສະຖາບັນເຊື່ອມຕໍ່ບັນດາພາກສ່ວນເສດຖະກິດ (ເຊິ່ງມີການພົວພັນກັນໜ້ອຍຫຼາຍ), ກາຍເປັນອົງການອິນຊີທີ່ເຊື່ອມໂຍງເຖິງກັນ, ຊຸກຍູ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດຂອງປະເທດຢ່າງແຂງແຮງ. ຍົກສູງຄວາມເປັນເອກະລາດ - ເປັນເຈົ້າຕົນເອງ ຂອງພື້ນຖານເສດຖະກິດ, ຫຼຸດຜ່ອນການເພິ່ງພາຫຼາຍເກີນໄປ ໃນເງິນລົງທຶນໂດຍກົງຈາກຕ່າງປະເທດ ແລະ ຕະຫຼາດຕ່າງປະເທດ. ດັດປັບທິດທາງ, ຍຸດທະສາດ, ກົນໄກ ແລະ ນະໂຍບາຍດຶງດູດການລົງທຶນໂດຍກົງຈາກຕ່າງປະເທດ ເພື່ອຍົກສູງຄຸນນະພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນລວມ ຂອງການປະກອບສ່ວນ ເຂົ້າໃນການພັດທະນາລວມຂອງປະເທດ. ການປັບປຸງສະຖາບັນໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອຊຸກຍູ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດເອກະຊົນຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ທັງດ້ານຂະໜາດ ແລະ ຄຸນນະພາບ.
ການປັບປຸງສະຖາບັນໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອຊຸກຍູ້ຂະບວນການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳຕາມທິດທັນສະໄໝ; ພັດທະນາກະສິກຳ ແລະ ຊົນນະບົດຕາມທິດທັນສະໄໝ. ກໍ່ສ້າງແລະປະຕິບັດສະຖາບັນທີ່ໂດດເດັ່ນຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ເພື່ອຮັບແລະພັດທະນາວິທີການຜະລິດແລະທຸລະກິດໃໝ່ ຢ່າງວ່ອງໄວ (ທີ່ກໍາລັງກໍ່ຕົວ ແລະພັດທະນາຢ່າງໄວວາ ເຊັ່ນ ເສດຖະກິດດິຈິຕອນ, ເສດຖະກິດແບ່ງປັນ, ເສດຖະກິດໝູນວຽນ, ແອບພຼີເຄຊັນ ບລ໊ອກເຊນ (blockchain) ແລະອື່ນໆ). ຍູ້ແຮງການພັດທະນາ ແລະ ນຳໃຊ້ວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຢີ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ເຕັກໂນໂລຢີສູງ, ເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່, ການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີ 4, ນຳໃຊ້ເຂົ້າໃນການຜະລິດ, ທຸລະກິດ ແລະ ບັນດາຂົງເຂດອື່ນ ຂອງຊີວິດສັງຄົມ ຢ່າງເໝາະສົມແລະມີປະສິດທິຜົນ.
ຊຸກຍູ້ການປັບປຸງບູລະນະສະຖາບັນກຳມະສິດ, ລວມທັງສະຖາບັນທາງທີ່ດິນ. ສືບຕໍ່ປັບປຸງບູລະນະສະພາບແວດລ້ອມແຫ່ງການດຳເນີນທຸລະກິດ ຕາມທິດທາງເປີດເຜີຍ ແລະ ໂປ່ງໃສ; ຍູ້ແຮງການຫຼຸດຜ່ອນເງື່ອນໄຂ ແລະ ຂັ້ນຕອນການຜະລິດ, ທຸລະກິດ. ການປັບປຸງສະຖາບັນ, ກົນໄກ ແລະ ນະໂຍບາຍໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອຊຸກຍູ້ຂະບວນການຮ່ວມມືແລະການເຊື່ອມໂຍງການຜະລິດ ແລະການທຸລະກິດ ລະຫວ່າງບັນອັດຕະພາບ ຕາມທິດທາງແບ່ງປັນຄວາມຮັບຜິດຊອບ, ຜົນປະໂຫຍດ, ຄວາມສ່ຽງ ແລະອື່ນໆ ເພື່ອສ້າງລະບົບຕ່ອງໂສ້ການຜະລິດແລະທຸລະກິດ, ຕ່ອງໂສ້ຄຸນຄ່າແບບຍືນຍົງ; ເຂົ້າຮ່ວມໃນຕ່ອງໂສ້ການສະໜອງທົ່ວໂລກ.
ສືບຕໍ່ຍູ້ແຮງການປ່ຽນແປງໃໝ່ແລະປັບປຸງສະຖາບັນການພັດທະນາສັງຄົມໃຫ້ສົມບູນແບບ
ປັບປຸງບູລະນະສະຖາບັນ ແລະ ປະຕິບັດກົນໄກ ນະໂຍບາຍການພັດທະນາສັງຄົມ, ການຄຸ້ມຄອງການພັດທະນາສັງຄົມຢ່າງຄົບຊຸດ ໂດຍສຸມໃສ່ບັນດາເນື້ອໃນດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:
ປັບປຸງບູລະນະກົນໄກ ແລະ ນະໂຍບາຍຮັບປະກັນການແຈກຢາຍ, ດັດປັບກາລະໂອກາດການພັດທະນາ, ຜົນສຳເລັດ, ຜົນປະໂຫຍດຂອງການພັດທະນາ ລະຫວ່າງບັນດາຊົນຊັ້ນສັງຄົມ ແລະ ພາກພື້ນ ຢ່າງກົມກຽວ; ປັບປຸງກົນໄກ ແລະນະໂຍບາຍທີ່ສອດຄ່ອງກັນ ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກແບບຍືນຍົງ (ຕາມທິດທາງຫຼາຍດ້ານ); ປັບປຸງບູລະນະ ແລະ ຍົກສູງຄຸນນະພາບແລະປະສິດທິຜົນ ຂອງລະບົບປະກັນສັງຄົມ; ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງກຸ່ມຄົນດ້ອຍໂອກາດ, ຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍ ແລະ ເຂດທີ່ປະສົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ເພື່ອ “ບໍ່ປະໃຜໄວ້ເບື້ອງຫຼັງ”.
ການປັບປຸງບູລະນະກົນໄກແລະນະໂຍບາຍຢ່າງຄົບຊຸດ ເພື່ອແນໃສ່ຍົກສູງບົດບາດຂອງແນວໂຮມປະເທດຊາດ, ບັນດາອົງການການເມືອງ-ສັງຄົມ, ບັນດາອົງການສັງຄົມ-ວິຊາຊີບ, ບັນດາການຈັດຕັ້ງສັງຄົມ, ຊຸມຊົນທີ່ຢູ່ອາໄສ ໃນການເຂົ້າຮ່ວມການກໍ່ສ້າງພັກ-ລັດ ແລະໃນການເຄື່ອນໄຫວ “ປົກຄອງຕົນເອງ-ຄຸ້ມຄອງຕົນເອງ” ຕາມກົດໝາຍ, ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງສະມາຊິກ. ປະຕິບັດປະຊາທິປະໄຕສັງຄົມຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ, ພິເສດແມ່ນ ປະຊາທິປະໄຕຢູ່ຮາກຖານ; ການສ້າງແລະຜັນຂະຫຍາຍປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ກົນໄກຕິດຕາມກວດກາແລະວິຈານສັງຄົມ ຕໍ່ການເຄື່ອນໄຫວຂອງພັກ, ລັດ, ພິເສດແມ່ນ ບັນດາບັນຫາທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໂດຍກົງເຖິງແຜນການຂອງຊາດຊີວິດຂອງປະຊາຊົນ, ເຖິງສິດແລະຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ.
ປະຕິບັດສິດຂອງປະຊາຊົນໃນການເຂົ້າເຖິງຂໍ້ມູນຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ; ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງພັກແລະອົງການລັດ, ພະນັກງານແລະສະມາຊິກພັກ ຕ້ອງປະຕິບັດຄວາມຮັບຜິດຊອບ ໃນການອະທິບາຍລາຍງານ ຢ່າງເຂັ້ມງວດ; ຈັດການກັບການລະເມີດກົດໝາຍຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ເປີດເຜີຍ ແລະ ໂປ່ງໃສ (ບໍ່ມີເຂດຫ້າມ), ເພີື່ອຍົກສູງຄວາມໄວ້ວາງໃຈຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມຂອງສັງຄົມ ຕໍ່ການນຳພາຂອງພັກ ແລະ ການຄຸ້ມຄອງລັດ.
ປັບປຸງກົນໄກແລະນະໂຍບາຍແບບຄົບຊຸດໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອປົກປ້ອງສະພາບແວດລ້ອມນິເວດວິທະຍາ ແລະ ຮັບມືຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ກັບການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ
ຊາບຊຶມຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ແລະປະຕິບັດຢ່າງເຂັ້ມງວດ ຕາມທັດສະນະທີ່ວ່າ “ບໍ່ແລກປ່ຽນສະພາບແວດລ້ອມເພື່ອການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ”; ກຳນົດບັນຫາການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ນຳໃຊ້ຊັບພະຍາກອນຂອງປະເທດ (ເຊັ່ນ: ດິນ, ນ້ຳ, ແຮ່ທາດ...) ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນແລະຍືນຍົງ ແມ່ນເນື້ອໃນສຳຄັນຂອງຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດ.
ການສ້າງຍຸດທະສາດ, ແຜນການ, ໂຄງການການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຕ້ອງປະກອບດ້ວຍເນື້ອໃນການປົກປັກຮັກສາຊັບພະຍາກອນທໍາມະຊາດ, ສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ຕອບສະໜອງຕໍ່ການປ່ຽນແປງຂອງດິນຟ້າອາກາດ. ການປ່ຽນແປງໃໝ່ຮູບແບບການເຕີບໂຕ ຕິດພັນກັບການປັບໂຄງປະກອບເສດຖະກິດຄືນໃໝ່ ຕາມທິດທາງການເຕີບໂຕ ແລະ ການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ (ມຸ່ງໄປເຖິງການກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາເສດຖະກິດສີຂຽວ, ການນຳໃຊ້ພະລັງງານສີຂຽວ, ການຜະລິດສີຂຽວ ແລະ ການບໍລິໂພກສີຂຽວ). ຈຳກັດ, ກ້າວໄປເຖິງການແກ້ໄຂໂດຍພື້ນຖານ ຕໍ່ສະພາບການທຳລາຍ ເຮັດໃຫ້ຊັບພະຍາກອນບົກແຫ້ງ, ສ້າງມົນລະພິດສິ່ງແວດລ້ອມ ຂອງບັນດາສະຖານທີ່ຜະລິດ, ສວນອຸດສາຫະກຳ, ເຂດຕົວເມືອງ ແລະ ຊົນນະບົດ. ສ້າງຍຸດທະສາດ ແລະ ປະະຕິບັດຢ່າງຄົບຊຸດແລະມີປະສິດທິຜົນ ວິທີແກ້ດ້ວຍໂຄງສ້າງ ແລະ ບໍ່ມີໂຄງສ້າງ ໃນການຮັບມືກັບການປ່ຽນແປງຂອງດິນຟ້າອາກາດຢູ່ທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ໃນແຕ່ລະຂົງເຂດ; ສູ້ຊົນທີ່ຈະບັນລຸເປົ້າໝາຍການປ່ອຍອາຍກ໊າດເຮືອນແກ້ວສຸດທິເປັນສູນພາຍໃນປີ 2050.
ຍົກສູງຄວາມສາມາດ ແລະຄວາມຮູ້ສຶກຮັບຜິດຊອບ ຂອງອັດຕະພາບທຸກຄົນ
ການສ້າງສະຖາບັນການພັດທະນາທີ່ມີຄຸນນະພາບ ແລະ ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ຈຳເປັນຕ້ອງປະຕິບັດບັນດາວິທີແກ້ໄຂ, ກົນໄກ ແລະ ນະໂຍບາຍພ້ອມກັນ ເພື່ອຍົກສູງຄວາມສາມາດຂອງທຸກອັດຕະພາບ ໂດຍຕິດກັບການພັດທະນາຕາມລວງເລິກ (ເຊັ່ນ: ຄວາມອາດສາມາດໃນການປະກາດໃຊ້ສະຖາບັນ, ນຳພາການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດສະຖາບັນ, ຄວາມສາມາດໃນການປະຕິບັດສະຖາບັນ...). ຕ້ອງສ້າງກົນໄກແລະລະບຽບລະບອບ ເພື່ອປະຕິບັດສະຖາບັນຢ່າງຈິງຈັງ “ເວົ້າຄວບຄູ່ກັບການກະທຳ” ແລະ “ເຄົາລົບກົດໝາຍ”. ການປະສານກັນລະຫວ່າງການປະກາດໃຊ້ ແລະ ການປະຕິບັດສະຖາບັນ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການປັບປຸງຂີດຄວາມສາມາດ, ຄຸນສົມບັດ ແລະ ຄວາມຮູ້ສຶກຮັບຜິດຊອບຂອງອັດຕະພາບທຸກຄົນ, ຕັ້ງແຕ່ບຸກຄົນຈົນເຖິງຜູ້ນຳທຸກຂັ້ນ. ຄຸນນະພາບຂອງສະຖາບັນ ແລະ ປະສິດທິພາບ, ປະສິດທິຜົນໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດສະຖາບັນຂອງອັດຕະພາບທຸກຄົນ ແມ່ນປັດໄຈຕັດສິນຊີ້ຂາດ ເພື່ອຮັບປະກັນການພັດທະນາປະເທດຢ່າງວ່ອງໄວ ແລະ ຍືນຍົງໃນໄລຍະໃໝ່.
ເພື່ອຍົກສູງຄວາມສາມາດ ແລະ ຄວາມຮູ້ສຶກຮັບຜິດຊອບຂອງທຸກອັດຕະພາບທີ່ເຂົ້າຮ່ວມການກໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາປະເທດ, ບັນຫາສຳຄັນແມ່ນຕ້ອງ ສືບຕໍ່ສ້າງແລະ ປັບປຸງບູລະນະສະຖາບັນການປະຕິບັດປະຊາທິປະໄຕສັງຄົມນິຍົມ ຕາມຈິດໃຈຂອງ ໂຄງການການເມືອງກໍ່ສ້າງປະເທດໃນສະໄໝຂ້າມຜ່ານຂຶ້ນສູ່ສັງຄົມນິຍົມ (ສະບັບເພີ່ມເຕີມ ແລະ ພັດທະນາປີ 2011) ແລະ ລັດຖະທຳມະນູນປີ 2013, ຮັບປະກັນອຳນາດລັດທັງໝົດເປັນຂອງປະຊາຊົນ. ປະຕິບັດຢ່າງຖືກຕ້ອງແລະມີປະສິດທິຜົນ ຕາມຄຳຂວັນທີ່ວ່າ “ປະຊາຊົນຮູ້, ປະຊາຊົນປຶກສາຫາລື, ປະຊາຊົນເຮັດ, ປະຊາຊົນກວດກາ, ປະຊາຊົນຕິດຕາມກວດກາ, ປະຊາຊົນຊົມໃຊ້”, ຜ່ານປະຊາທິປະໄຕໂດຍກົງ, ປະຊາທິປະໄຕຕົວແທນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ປະຊາທິປະໄຕຢູ່ຮາກຖານ. ປັບປຸງບູລະນະກົນໄກການພົວພັນ ແລະການດຳເນີນການ ລະຫວ່າງ ພັກນຳພາ, ລັດຄຸ້ມຄອງ, ແນວໂຮມປະເທດຊາດ ແລະ ບັນດາອົງການການເມືອງ-ສັງຄົມ ເພື່ອເປັນພື້ນຖານອັນໜັກແໜ້ນ ໃຫ້ແກ່ການປະຕິບັດ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດເປັນເຈົ້າຂອງຂອງປະຊາຊົນ. ສືບຕໍ່ຫັນເປັນຮູບປະທຳ ແລະປັບປຸງລະບົບນະໂຍບາຍແລະກົດໝາຍໃຫ້ສົມບູນແບບ ເພື່ອແນໃສ່ເຊີດຊູບົດບາດເປັນເຈົ້າຂອງ ແລະ ທີ່ຕັ້ງສູນກາງ ຂອງປະຊາຊົນ ໃນຍຸດທະສາດການພັດທະນາຂອງປະເທດ ແລະ ໃນພາລະກິດການສ້າງສາ ແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດທັງໝົດ, ພ້ອມທັງເສີມຂະຫຍາຍສະຕິປັນຍາ, ສິດ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບ ຂອງປະຊາຊົນ ໃນການເຂົ້າຮ່ວມການສ້າງພັກ, ສ້າງລັດ ແລະແນວໂຮມປະເທດຊາດ, ປະກອບສ່ວນໃນການຄຸ້ມຄອງສັງຄົມ./.
------------------------------
ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 1016 (ເດືອນມິຖຸນາ 2023)
