ວຽກງານແນວຄິດຕໍ່ໜ້າຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການ
ໃນການກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍ ຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸນສົມບັດ
ສິນທຳ, ວີຖີຊີວິດໃນສະພາບການໃໝ່
ໃນການກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍ ຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸນສົມບັດ
ສິນທຳ, ວີຖີຊີວິດໃນສະພາບການໃໝ່
ວກ. - ເພື່ອປະກອບສ່ວນສຳຄັນ ເຂົ້າໃນການກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍ ຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ ໃນພະນັກງານສະມາຊິກພັກ ໃນປະຈຸບັນ, ຈຳເປັນຕ້ອງເພີ່ມທະວີວຽກງານແນວຄິດ, ການຕໍ່ສູ້ຕ້ານລັດທິເອກະຊົນ, ຕ້ານ “ພະຍາດ” ສວຍໂອກາດ ແລະຜົນປະໂຫຍດນິຍົມ. ໃນນັ້ນ, ຕ້ອງປະຕິບັດບັນດາວິທີແກ້ໄຂທີ່ມີລັກສະນະພື້ນຖານ ແລະຮອບດ້ານເຊັ່ນ ສ້າງແລະປະຕະບັດຢ່າງເຂັ້ມງວດ ການຝຶກອົບຮົມແລະບຳລຸງສ້າງ ຄຸນນະທຳ ສິນທຳ ແລະວິຖີຊີວິດ ໃຫ້ແກ່ພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ; ຕໍ່ສູ້ຢ່າງເດັດດ່ຽວກັບ ແນວຄິດຝືນວັດທະນະທຳ, ຜິດຈັນຍາບັນ; ປະຕິບັດປະຊາທິປະໄຕຢ່າງກວ້າງຂວາງ, ເປັນປົກກະຕິ ແລະ ປະຕິບັດການຕິຊົມຕົນເອງແລະຕິຊົມ ຢ່າງເຂັ້ມງວດ...
ສະຫາຍເຈິ່ນກວັກເວື້ອງ, ກຳມະການກົມການເມືອງ, ຜູ້ປະຈຳການຄະນະເລຂາທິການສູນກາງ ແລະ ບັນດາການນຳຂອງພັກແລະລັດ ຢ້ຽມຊົມການວາງສະແດງ “95 ປີແຫ່ງໜັງສືພິມປະຕິບັດຫວຽດນາມ” _ແຫຼ່ງ: Vietnamplus.vn
ບົດບາດຂອງຄຸນສົມບັດສິນທຳແລະວິຖີຊີວິດ ໃນຊີວິດສັງຄົມ
ຄຸນສົມບັດສິນທຳແມ່ນຮູບແບບໜຶ່ງຂອງສະຕິສັງຄົມ, ແມ່ນການລວມກັນຂອງຫຼັກການ, ກົດລະບຽບ, ມາດຕະຖານໃນການພົວພັນລະຫວ່າງຄົນກັບຄົນ, ລະຫວ່າງບຸກຄົນແລະສັງຄົມ. ຍ້ອນມີຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ຜູ້ຄົນຈຶ່ງບໍ່ເຮັດສິ່ງທີ່ຂັດກັບຄຸນຄ່າທົ່ວໄປຂອງສັງຄົມ ເຊິ່ງຖືກກຳນົດໄວ້ໃນມາດຕະຖານ; ຊ່ວຍໃຫ້ສັງຄົມຮັກສາສະຖຽນລະພາບ ແລະພັດທະນາຢ່າງເປັນລະບຽບ, ບັນດາການພົວພັນທາງສັງຄົມໄດ້ຮັບການຄວບຄຸມຢ່າງກົມກຽວ. ການສະແດງອອກທີ່ຊັດເຈນທີ່ສຸດຂອງສິນທຳແມ່ນ ການປະຕິບັດຕາມມາດຕະຖານທາງສິນທຳ ໂດຍແຮງກະຕູ້ນຂອງມະໂນທຳ ສຳນຶກໃນຕົນເອງ ແລະ ໜ້າທີ່ອັນສັກສິດ, ດັ່ງນັ້ນຈຶງໄດ້ປ່ອຍພະລັງງານພາຍໃນທັ້ງໝົດອອກມາສູງສຸດ ເພື່ອຮັບໃຊ້ອຸດົມການປະຕິວັດ, ຮັບໃຊ້ປະເທດຊາດ-ປະຊາຊົນ, ອຸທິດຕົນເພື່ອຄຸນຄ່າທີ່ຖືກຕ້ອງ, ລວມທັງການເສຍສະຫຼະຊີວິດ. ຄຸນສົມບັດສິນທຳແມ່ນສິ່ງຊ່ວຍຊູ, ຄ້ຳຈູນພອນສະຫວັນໃຫ້ພັດທະນາຕາມທິດທາງທີ່ຖືກຕ້ອງ, ຮັບໃຊ້ຈຸດປະສົງທີ່ສູງສົ່ງ ເພື່ອພັດທະນາຄົນແລະສັງຄົມ. ປັດໄຈທີ່ສະແດງຄຸນນະທຳສິນທຳຂອງມະນຸດຢ່າງຈະແຈ້ງແມ່ນວິຖີຊີວິດ, ແມ່ນຂະບວນການສ້າງແລະສະແດງຄຸນຄ່າທາງສິນທຳພາຍນອກຂອງແຕ່ລະບຸກຄົນ(1). ວິຖີຊີວັດຂອງມະນຸດກໍແມ່ນຂະບວນການປະຕິບັດບັນດາຄຸນຄ່າທາງວັດທະນະທຳ ໂດຍຜ່ານການ ດຳລົງຊີວິດ.
ຊາວຫວຽດນາມໃຫ້ຄວາມສຳຄັນທີ່ສຸດຕໍ່ຄຸນສົມບັດສິນທຳແລະວິຖີຊີວິດ. ສິນທຳຖືວ່າເປັນໜຶ່ງໃນສາມຄຸນຄ່າຄື ຄວາມຈິງ - ຄວາມດີ - ຄວາມງາມ ທີ່ຜູ້ຄົນມັກມຸ່ງຫວັງ. ວິວັດທະນາການປະຫວັດສາດ - ວັດທະນະທຳຂອງຊາດ ຕັ້ງແຕ່ຍຸກສະໄໝ ຮຸ່ງເວືອງ ຈົນເຖິງຍຸກສະໄໝ ໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ເປັນສັກຂີພະຍານຄົນຫຼາຍຮຸ່ນສືບທອດກັນ ຮ່ວມແຮງຮ່ວມໃຈກັນໃນການປ້ອງກັນແລະຕ້ານໄພທຳມະຊາດ ແລະ ຕ້ານການຮຸກຮານຈາກຕ່າງປະເທດ ເພື່ອສ້າງສາແລະປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ. ຂະບວນການນີ້ໄດ້ຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມໃຫ້ປະຊາຊົນຫວຽດນາມມີມູນເຊື້ອຈະລິຍະທຳທີ່ດີງາມເຊັ່ນ: “ນ້ຳໃຈຮັກຊາດອັນແຮງກ້າ, ເຈດຈຳນົງຂອງຊາດໃນການສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງຕົນເອງ, ຄວາມສາມັກຄີ, ສະຕິຊຸມຊົນໃນການເຊື່ອມຕໍ່ບຸກຄົນ - ຄອບຄົວ - ບ້ານ - ປະເທດ; ຄວາມເມດຕາກະລຸນາ, ຄວາມອະນຸໂລມຜ່ອນຜັນ, ເຄົາລົບຄວາມຮັກອາລົມ ຄຸນທຳ, ມີຄວາມດຸໝັ່ນ ປະດິດສ້າງໃນການອອກແຮງງານ; ຄວາມລະອຽດອ່ອນໃນພຶດຕິກຳ, ຄວາມລຽບງ່າຍໃນການດຳລົງຊີວິດ”(2).
ໂດຍສືບທອດສິ່ງທີ່ດີງາມໃນຄຸນສົມບັດສິນທຳຂອງຊາດ, ປະທານໂຮ່ຈີມິນໄດ້ປະດິດສ້າງຄຸນສົມບັດໃໝ່ ທີ່ສອດຄ່ອງກັບຄວາມເປັນຈິງ, ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການໃນການພັດທະນາຂອງສັງຄົມຫວຽດນາມ ແລະຄວາມກ້າວໜ້າຂອງສັງຄົມມະນຸດ, ນັ້ນແມ່ນຄຸນສົມບັດປະຕິວັດ, ຄຸນສົມບັດເພື່ອຜົນປະໂຫຍດລວມຂອງພັກ, ຂອງຊາດ, ຂອງມະນຸດຊາດ (3). ຄຸນສົມບັດປະຕິວັດກຳນົດທິດທາງໃຫ້ຜູ້ຄົນດັດປັບພຶດຕິກຳຕົວເອງ ເພື່ອຜ່ານຜ່າການລໍ້ລວງທຸກຢ່າງ, ເອົາຊະນະລັດທິເອກະຊົນ, ຮູ້ຈັດຕັ້ງຜົນປະໂຫຍດຂອງພັກ, ຂອງປະເທດແລະຂອງປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານ ຢູ່ເທິງແລະກ່ອນຜົນປະໂຫຍດສ່ວນຕົວຂອງຕົນເອງ ເຊິ່ງສູງທີ່ສຸດແມ່ນ “ເຫັນແກ່ຜົນປະໂຫຍດສ່ວນລວມ, ບໍ່ເຫັນແກ່ຜົນປະໂຫຍດສ່ວນຕົວ”(4). ປະທານໂຮ່ຈີມິນເຄີຍຕັກເຕືອນແລະຮຽກຮ້ອງໃຫ້ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມຕ້ອງສົມກັບ “ແມ່ນຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ແມ່ນອະລິຍະທຳ”; “ສະມາຊິກພັກແລະພະນັກງານທຸກຄົນ ຕ້ອງເຊື່ອມຊຶມຄຸນສົມບັດປະຕິວັດ ຢ່າງແທ້ຈິງ, ຕ້ອງດຸໝັ່ນ ປະຢັດ ຊື່ສັດ ທ່ຽງທຳ, ເຫັນແກ່ສ່ວນລວມບໍ່ເຫັນແກ່ສ່ວນຕົວ. ຕ້ອງຮັກສາພັກໃຫ້ສະອາດປອດໃສ, ຕ້ອງສົມກັບເປັນຜູ້ນຳ, ຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ຂອງປະຊາຊົນ”(5). ປະທານໂຮ່ຈີມິນໄດ້ສ້າງແລະຖ່າຍທອດລະບົບທັດສະນະກ່ຽວກັບຄຸນສົມບັດປະຕິວັດ ແລະ ປະທານໂຮ່ຈີມິນເອງກໍເປັນແບບຢ່າງທີ່ສະຫວ່າງ ໃສແຈ້ງກ່ຽວກັບການປະຕິບັດຄຸນສົມບັດປະຕິວັດນັ້ນ. ບັນດາມາດຕະຖານຄຸນສົມບັດທີ່ປະທານໂຮ່ຈີມິນຊີ້ອອກມານັ້ນ ໄດ້ກາຍເປັນມາດຕະຖານຄຸນສົມບັດໃນສັງຄົມຫວຽດນາມໃນຍຸກປະຈຸບັນ.
ປະທານໂຮ່ຈີມິນສອນວ່າ, ສຳລັບພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ “ແມ່ນກົກເຄົ້າ, ສຳຄັນທີ່ສຸດ. ຖ້າບໍ່ມີຄຸນສົມບັດປະຕິວັດ, ຄວາມສາມາດຈະບໍ່ມີປະໂຫຍດ”(6). ເພິ່ນເວົ້າວ່າ: “ຄືກັນກັບແມ່ນ້ຳຕ້ອງມີແຫຼ່ງຈຶ່ງມີນ້ຳ, ຖ້າບໍ່ມີແຫຼ່ງແມ່ນ້ຳຈະບົກແຫ້ງ. ຕົ້ນໄມ້ຕ້ອງມີກົກຮາກ, ບໍ່ມີຮາກຕົ້ນໄມ້ຈະຫ່ຽວແຫ້ງ. ນັກປະຕິວັດຕ້ອງມີຄຸນສົມບັດ, ບໍ່ມີຄຸນສົມບັດ ເຖິງວ່າຈະມີຄວາມສາມາດພຽງໃດກໍບໍ່ນຳພາປະຊາຊົນໄດ້. ຍ້ອນວ່າ ຢາກປົດປ່ອຍຊາດ, ການປົດປ່ອຍມະນຸດຊາດແມ່ນວຽກງານທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່, ແຕ່ຕົນເອງບໍ່ມີສິນທຳ ບໍ່ມີພື້ນຖານ, ຕົນເອງໄດ້ເສື່ອມໂຊມເສຍທາດ ຈະເຮັດອີຫຍັງກໍບໍ່ໄດ້”(7). ເພິ່ນໄດ້ຢືນຢັນ: “ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງປະສົບຜົນສຳເລັດຫລືລົ້ມເຫຼວ, ສາເຫດຫຼັກມາຈາກການທີ່ພະນັກງານຈະເຊື່ອມຊຶມຄຸນສົມບັດປະຕິວັດຫຼືບໍ່”(8). ຂາດຄຸນສົມບັດແມ່ນສາເຫດຂອງປະກົດການຫຍໍ້ທໍ້ເລວຊາມຢູ່ໃນພັກແລະໃນສັງຄົມ. ເພິ່ມຊີ້ແຈງວ່າ: “ຍ້ອນຂາດຄຸນສົມບັດປະຕິວັດ, ຂາດຄວາມຮັບຜິດຊອບ ຈຶງມີການກະທຳຜິດເຊັ່ນ ການລັກໂລບຊັບສິນສາທາລະນະ, ການສິ້ນເປືອງເງິນແລະວັດຖຸສິ່ງຂອງ ຂອງລັດແລະຂອງລວມໝູ່, ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍຕໍ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດແລະວັດທະນະທຳ ເພື່ອປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນ”(9). ເພິ່ນໄດ້ກ່າວເຕືອນວ່າ: “ຕໍ່ໜ້າມວນຊົນ, ມັນບໍ່ຄືກັບເຮົາຂຽນຄຳວ່າ “ກອມມູນິດ” ຢູ່ໜ້າຜາກ ເຮົາຈະໄດ້ຮັບຄວາມຮັກແພງຈາກພວກເຂົາ. ມວນຊົນພຽງແຕ່ຮັກແພງຜູ້ທີ່ມີຄຸນລັກສະນະດີແລະສິນທຳເທົ່ານັ້ນ”(10); “ຊາດໜຶ່ງ, ພັກໜຶ່ງ ແລະ ແຕ່ລະຄົນ, ມື້ວານນີ້ຍອດຢ້ຽມຍິ່ງໃຫຍ່, ມີແຮງດຶງດູດທີ່ດີ, ບໍ່ແນ່ນອນໃນມື້ນີ້ແລະມື້ອື່ນຍັງຈະໄດ້ຮັບຄວາມຮັກແພງແລະການຍ້ອງຍໍຈາກທຸກຄົນ, ຖ້າຫົວໃຈຂອງພວກເຂົາບໍ່ບໍລິສຸດອີກຕໍ່ໄປ, ຖ້າຕົກຢູ່ໃນລັດທິເອກະຊົນ”(11).
ເພື່ອໃຫ້ການໝູນໃຊ້ຄຸນສົມບັດປະຕິວັດເຂົ້າໃນຊີວິດ, ເໝາະກັບແຕ່ລະສະຖານະການສະເພາະ, ປະທານໂຮ່ຈີມິນໄດ້ມີຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການສະເພາະສຳລັບແຕ່ລະເປົ້າໝາຍ. ພະນັກງານ, ສະມາຊິກພັກມີມາດຕະຖານທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ອາໄສແລະເຮັດວຽກຢູ່ໃນສະພາບແວດລ້ອມທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ແຕ່ວ່າທຸກຄົນລ້ວນແຕ່ມີຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການທົ່ວໄປຄື ຕ້ອງສົມກັບເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງປະຊາຊົນ - ເປັນຜູ້ທີ່ທັງຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ, ທັງນຳພາປະຊາຊົນປະຕິບັດແນວທາງ, ແຜນນະໂຍບາຍຂອງພັກ, ນະໂຍບາຍ ກົດໝາຍຂອງລັດ ເພື່ອກໍ່ສ້າງສັງຄົມໃຫ້ “ປະຊາຊົນຮັ່ງມີ, ປະເທດຊາດເຂັ້ມແຂງ, ມີປະຊາທິປະໄຕ, ຍຸດຕິທຳແລະສີວິໄລ”. ການປະຕິວັດແມ່ນພາລະກິດຂອງທົ່ວປວງຊົນ, ແຕ່ພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກຕ້ອງເປັນແບບຢ່າງໃຫ້ປະຊາຊົນເຊື່ອຖື, ປະຊາຊົນຮັກແພງ, ປະຊາຊົນເຮັດຕາມ.
ສາມາດຢັ້ງຢືນໄດ້ວ່າ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳແມ່ນຮາກຖານຂອງມະນຸດຕະຫຼອດການ, ເຖິງແມ່ນວ່າ ມາດຕະຖານດ້ານສິນທຳຈະມີລັກສະນະປະຫວັດສາດ - ສະເພາະກໍຕາມ. ໃນວິວັດການປະຕິບັດພາລະກິດນຳພາການປະຕິວັດຫວຽດນາມ ເພື່ອຕໍ່ສູ້ເພື່ອເປົ້າໝາຍ ເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນເປັນພິເສດ ຕໍ່ການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກ, ຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມຖັນແຖວພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ, ຕໍ່ສູ້ປ້ອງກັນແລະກີດກັ້ນປະກົດການເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ, “ການປ່ຽນແປງຕົນເອງ”, “ການຜັນປ່ຽນຕົນເອງ” ຢູ່ພາຍໃນ, ຖືວ່ານີ້ແມ່ນວຽກງານຫຼັກ, ມີລັກສະນະຕັດສິນຊີ້ຂາດຕໍ່ການຢູ່ລອດຂອງພັກແລະຂອງລະບອບການເມືອງ. ນີ້ແມ່ນບັນຫາພື້ນຖານ ຍາວນານ, ທັງແມ່ນຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການອັນຮີບດ່ວນໃນແນວຮົບແນວຄິດ - ວັດທະນະທຳຂອງພັກໃນປະຈຸບັນ.
ສະຖານະການທາງຄຸນສົມບັດສິນທຳແລະວິຖີຊີວິດ ໃນໝູ່ພະນັກງານ, ສະມາຊິກພັກ ໃນປະຈຸບັນ
ປະຈຸບັນ, ພະນັກງານແລະສະມາຊິກພັກສ່ວນຫຼາຍ ໄດ້ຕັ້ງໝັ້ນໃນຈຸດໝາຍ ອຸດົມການເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ຕິດພັນກັບລັດທິສັງຄົມນິຍົມ, ເສີມຂະຫຍາຍລັດທິຮັກຊາດ, ເຊີດຊູຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ພັກ, ຂົນຂວາຍ ອົບຮົມສຶກສາແລະຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນປະຕິບັດໂຄງການການເມືອງ ແນວທາງຂອງພັກ, ນະໂຍບາຍ ກົດໝາຍຂອງລັດ. ພະນັກງານນຳພາ ຄຸ້ມຄອງສ່ວນໃຫຍ່ ມີຄວາມຮັບຮູ້ຈະແຈ້ງ ກ່ຽວກັບພັນທະແລະຄວາມຮັບຜິດຊອບ, ມີສະຕິໃນການຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມດ້ານຄຸນລັກສະນະ ສິນທຳ ແລະ ຮັກສາຄວາມສາມັກຄີພາຍໃນ; ຍົກສູງຄວາມສາມາດດ້ານວິຊາສະເພາະ ແລະຄວາມາມາດນຳພາ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນຄວາມສາມາດຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ, ເຂົ້າເຖິງແລະແກ້ໄຂເປັນຢ່າງດີ ບັນດາໜ້າທີ່ຂອງສະໄໝແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່ແລະເຊື່ອມໂຍງສາກົນ. ພະນັກງານຫຼັກແຫຼ່ງຫຼາຍຄົນ ໃນບັນດາຂັ້ນ, ຂະແໜງການ ໄດ້ສະແດງອອກຢ່າງຈະແຈ້ງເຖິງຄວາມຕັ້ງຕໍ່ບໍລິສຸດ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບ, ຂະຫຍັນຂັນເຄື່ອນ, ປະດິດສ້າງ, ກ້າຄິດ ກ້າເຮັດ, ມີວິທີເຮັດວຽກແບບປະຊາທິປະໄຕ, ມີຄວາມຕັດສິນໃຈ, ຄວາມກ້າຫານທາງການເມືອງ ໃນການປະຕິບັດພາລະ ໜ້າທີ່. ພວກເຂົາຍຶດໝັ້ນຄຸນສົມບັດປະຕິວັດສະເໝີ, ຊື່ສັດ ລຽບງ່າຍ ໃກ້ຊິດກັບປະຊາຊົນ, ໄດ້ຮັບຄວາມໄວ້ເນື້ອເຊື່ອໃຈຈາກປະຊາຊົນ; ແມ່ນກຳລັງຫຼັກແຫຼ່ງ, ມີແຮງດຶງດູດປະຊາຊົນໃນບັນດາຂະບວນການແຂ່ງຂັນຮັກຊາດ, ຍູ້ແຮງການພັດທະນາເສດຖະກິດ - ສັງຄົມ, ປະສົບຄວາມສຳເລັດທີ່ສຳຄັນຫຼາຍຢ່າງ ໃນພາລະກິດການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະເທດ. ຫຼາຍຄົນໃນຈຳນວນນັ້ນ ໄດ້ກາຍເປັນແບບຢ່າງໃນການຮຽນຮູ້ ແລະປະຕິບັດຕາມແນວຄິດ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ ແລະແບບແຜນໂຮ່ຈີມິນ.
ໂດຍທົ່ວໄປ, ໃນທຸກໆດ້ານຂອງຊີວິດສັງຄົມ, ການກໍ່ສ້າງຜູ້ຄົນໃໝ່ແລະສັງຄົມໃໝ່ໄດ້ບັນລຸຜົນສຳເລັດທີ່ສຳຄັນ. ຄວາມຂະຫຍັນຂັນເຄື່ອນ, ຄວາມປະດິດສ້າງຂອງບັນດາຊັ້ນຄົນປະຊາຊົນ ໄດ້ຮັບການເສີມຂະຫຍາຍ, ປະຊາທິປະໄຕສັງຄົມນິຍົມນັບມື້ນັບໄດ້ຮັບການເປີດກວ້າງ, ວຽກງານຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ ມີການຜັນປ່ຽນຢ່າງຈະແຈ້ງ, ນຳເອົາສິດແລະຜົນປະໂຫຍດຕົວຈິງມາໃຫ້ປະຊາຊົນ. ຊີວິດວັດທະນະທຳວັດຖຸແລະຈິດໃຈຂອງປະຊາຊົນໄດ້ຮັບການຍົກສູງຂຶ້ນຢ່າງຈະແຈ້ງ. ມະຫາຊົນສ່ວນໃຫຍ່ເຊື່ອໝັ້ນຕໍ່ການນຳພາຂອງພັກ, ເບີກບານມ່ວນຊື່ນກັບຜົນສຳເລັດຂອງປະເທດ. ຄວາມສາມັກຄີ, ຄວາມຮັກແພງຊ່ວຍເຫຼືອຊຶ່ງກັນແລະກັນ, ຈິດສຳນຶກກ່ຽວກັບຄຸນຄ່າທາງມູນເຊື້ອປະຫວັດສາດຂອງຊາດ, ການຮັກສາແລະເສີມຂະຫຍາຍເອກະລັກວັດທະນະທຳຂອງຊາດ ໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືເອົາໃຈໃສ່ ຈາກປະຊາຊົນທຸກຊັ້ນວັນນະ. ປະຊາຊົນນັບມື້ນັບຫຼາຍ ມີຄວາມສົນໃຈຮຽນຮູ້ແຜນນະໂຍບາຍ ມະຕິຂອງພັກ, ນະໂຍບາຍ ກົດໝາຍຂອງລັດ ແລະຕັ້ງໜ້າເຂົ້າຮ່ວມການເຄື່ອນໄຫວສັງຄົມ. ບັນດາຂະບວນການເຄື່ອນໄຫວມຸ່ງໄປສູ່ກົກເຄົ້າ, ອາສາສະໝັກ, ສ້າງບ້ານເກີດເມືອງນອນທີ່ຮັ່ງມີເຂັ້ມແຂງ ແລະຄອບຄົວທີ່ຖືກຕ້ອງປອງດອງກັນ, ຂະບວນການ “ປວງຊົນສະມັກຄີກັນກໍ່ສ້າງຊີວິດວັດທະນະທຳ” ໄດ້ຮັບການຕອບສະໜອງຈາກປະຊາຊົນທຸກຊັ້ນຄົນ. ນັບຕັ້ງແຕ່ການກຳເນີດຂອງພັກຈົນເຖິງປະຈຸບັນ, ຄຸນສົມບັດປະຕິວັດ ເມື່ອໄດ້ຮັບການອົບຮົມສຶກສາຢ່າງເລິກເຊິ່ງ, ມີຄວາມໝາຍກຳນົດທິດທາງການປະພຶດຂອງມະນຸດ, ໄດ້ນຳມາເຊິ່ງການປ່ຽນແປງທີ່ມີລັກສະນະປະຕິວັດ ໃນການອອກແຮງງານ, ການຜະລິດແລະການຕໍ່ສູ້, ໃນການເຮັດວຽກແລະຊີວິດປະຈຳວັນ ຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຄົນ, ປະກອບສ່ວນໂດຍກົງ ເຂົ້າໃນການຮັບປະກັນໄຊຊະນະຂອງການປະຕິວັດຊາດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນ ແລະ ບັນດາຜົນສຳເລັດອັນໃຫຍ່ຫຼວງ ມີຄວາມໝາຍປະຫວັດສາດ ຂອງສະໄໝແຫ່ງການປ່ຽນແປງໃໝ່.
ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ສະພາບການເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດໃນພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກພາກສ່ວນໜຶ່ງ ກໍໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຫຍໍ້ທໍ້ເຖິງພາລະກິດການປະຕິວັດຂອງພັກ. “ສະພາບການເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ ຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກພາກສ່ວນໜຶ່ງທີ່ບໍ່ນ້ອຍ ແລະ ພະຍາດອາດຍາສິດ, ການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ການໃຊ້ຈ່າຍຟຸມເຟືອຍ ຍັງບໍ່ທັນຖືກຍູ້ຖອຍ. ອາຊະຍາກຳແລະຄວາມຊົ່ວຮ້າຍທາງສັງຄົມ ຍັງສັບສົນຢູ່; ສິນລະທຳທາງສັງຄົມມີຂໍ້ເສຍທີ່ຮ້າຍແຮງ. ປະຊາທິປະໄຕສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ກຳລັງແຮງແຫ່ງຄວາມສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດ ຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບການສົ່ງເສີມຢ່າງເຕັມສ່ວນ; ລະບຽບວິໄນບໍ່ເຄັ່ງຄັດ”(12).
ມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 4 ສະໄໝທີ XII “ກ່ຽວກັບການເພີ່ມທະວີການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກ; ກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ, ບັນດາປະກົດການ “ປ່ຽນແປງຕົນເອງ”, “ຜັນປ່ຽນຕົນເອງ” ຢູ່ພາຍໃນ” ໄດ້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນແຈ້ງ ບັນດາປະກົດການຂອງການເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ ໃນພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກພາກສ່ວນໜຶ່ງທີ່ບໍ່ນ້ອຍ. ສະພາບການເສື່ອມໂຊມນີ້ ໄດ້ກໍ່ໃຫ້ເກີດຜົນເສຍຫາຍໃນຫຼາຍດ້ານ: ການສູນເສຍຊັບສິນ, ເງິນທຶນຂອງລັດແລະປະຊາຊົນ; ເຮັດໃຫ້ພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກຈຳນວນໜຶ່ງເສື່ອມຄຸນເສຍທາດ; ສົ່ງຜົນກະທົບບໍ່ດີເຖິງບົດບາດການນຳພາຂອງພັກ ແລະການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດ; ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມເຊື່ອຖືຂອງປະຊາຊົນຕໍ່ພັກແລະລະບອບການເມືອງ; ເຮັດໃຫ້ພາຍໃນຂອງພັກແລະກົງຈັກຂອງລັດອ່ອນເພຍລົງ, ກາຍເປັນໄພຂົ່ມຂູ່ຕໍ່ສະຖຽນລະພາບທາງດ້ານການເມືອງ ແລະ ການຢູ່ລອດຂອງພັກແລະລະບອບການເມືອງ. ການເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸນສົມບັດສິນທຳແລະວິຖີຊີວິດ ບໍ່ພຽງແຕ່ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຄວາມໝັ້ນຄົງ, ການພັດທະນາຂອງແຕ່ລະບຸກຄົນ, ຄອບຄົວ ແລະສັງຄົມເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງສົ່ງຜົນກະທົບຫຍໍ້ທໍ້ເຖິງຮູບພາບຊອງປະຊາຊົນ, ປະເທດຫວຽດນາມໃນເວທີສາກົນອີກນຳ. ນີ້ແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາອຸປະສັກທີ່ກີດຂວາງການພັດທະນາຂອງສັງຄົມ ແລະກິດຈະການປ່ຽນແປງໃໝ່ປະເທດ. ສາເຫດທີ່ເລິກເຊິ່ງ ພື້ນຖານຂອງສະຖານະການປະຈຸບັນນີ້ແມ່ນ ການຂາດການຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ຕົກຢູ່ໃນລັດທິເອກະຊົນນິຍົມ, ຖືກລໍ້ລວງດ້ວຍຜົນປະໂຫຍດທາງວັດຖຸ, ເງິນຄຳ, ຊື່ສຽງ. ສ່ວນອື່ນອີກ ແມ່ນຍ້ອນຄວາມຈົ່ງຈຽມ, ຫຼີກລ່ຽງ, ເມີນເສີຍ, ຄວາມບໍ່ສົນໃຈນຳ, ຄວາມຄິດຢ້ານຕຳກັນ, ລັງເລໃຈໃນການຕິຊົມ ກີດກັ້ນການເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸນສົມບັດສິນທຳ ໃນຫຼາຍອົງການຈັດຕັ້ງພັກ, ໂດຍສະເພາະ ສະພາວະທີ່ເຫັນຖືກບໍ່ປົກປ້ອງ, ເຫັນຜິດບໍ່ຕໍ່ສູ້. ດັ່ງນັ້ນ, ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການທີ່ວາງອອກມາແມ່ນ ຄວນມີມາດຕະການແກ້ໄຂທີ່ເຂັ້ມງວດແຂງແຮງກວ່າອີກ ໃນການປ້ອງກັນ, ຕ້ານ ແລະສະກັດກັ້ນອາການເສື່ອມເສີຍທາງດ້ານຄຸນສົມບັດສິນທຳ ແລະວິຖີຊີວິດຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ. ນີ້ແມ່ນໜ້າທີ່ຂອງລະບົບການເມືອງທັງໝົດ, ຂອງທົ່ວພັກ, ທົ່ວປວງຊົນ ເຊິ່ງນຳໜ້າໂດຍວຽກງານແນວຄິດ.
ເພີ່ມທະວີວຽກງານແນວຄິດ, ຕໍ່ສູ້ຕ້ານລັດທິເອກະຊົນ, ພະຍາດສວຍໂອກາດໃນທາງປະຕິບັດ,
ຍູ້ຖອຍຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸນສົມບັດສິນທຳ ແລະວິຖີຊີວິດ
ເພີ່ມທະວີວຽກງານແນວຄິດແມ່ນມາດຕະການທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອອົບຮົມສຶກສາຄຸນສົມບັດປະຕິວັດໃຫ້ພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ. ລັດທິມາກ-ເລນິນ ແລະແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນໄດ້ຊີ້ແຈງຄວາມສຳຄັນພິເສດ ຂອງວຽກງານແນວຄິດ ຕໍ່ຄວາມເປັນເອກະພາບທາງດ້ານແນວຄິດ - ໜຶ່ງໃນແຫຼ່ງພະລັງແຫ່ງຄວາມສຳເລັດຂອງການປະຕິວັດ. ວ.ອີ. ເລນິນ ເຄີຍຕັກເຕືອນວ່າ: “ພວກເຮົາຕ້ອງບໍ່ລືມວ່າ ຖ້າບໍ່ມີພື້ນຖານແນວຄິດຮ່ວມກັນ ຈະບໍ່ສາມາດມີຄວາມເປັນເອກະພາບ”(13); ຄວາມເປັນເອກະພາບທາງດ້ານແນວຄິດ ແມ່ນການເຜີຍແຜ່ແນວຄວາມຄິດບາງຢ່າງທີ່ແນ່ນອນ - ແນວຄິດຂອງຊົນຊັ້ນທີ່ນຳໜ້າ; ແມ່ນການກຳນົດຂອບເຂດຂອງແນວຄິດ (14). ປະທານໂຮ່ຈີມິນກໍໄດ້ຢືນຢັນວ່າ: “ການອົບຮົມສຶກສາແນວຄິດແລະການນຳພາແນວຄິດແມ່ນວຽກທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງພັກ, ຕ້ອງເດັດດ່ຽວຕ້ານກັບນິໄສເບິ່ງເບົາແນວຄິດ”(15).
ຜ່ານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຫຼາຍຄັ້ງ, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມໄດ້ອອກມະຕິແລະຄຳສັ່ງແນະນຳທີ່ສຳຄັນຫຼາຍສະບັບ(16) ເພື່ອກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກ, ກໍ່ສ້າງຜູ້ຄົນໃໝ່ແລະສັງຄົມໃໝ່, ກໍ່ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກທີ່ທັງ “ແດງ”, ທັງ “ຊຳນານ”. ການຍູ້ແຮງການປະຕິບັດມະຕິ, ຄຳສັ່ງແນະນຳຂອງພັກໃນລະບົບການເມືອງທັງໝົດ ໄດ້ສ້າງໃຫ້ມີການປ່ຽນແປງທີ່ສຳຄັນ ໃນຄວາມຮັບຮູ້ຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ. ພິເສດແມ່ນ, ຂະບວນການປະຕິບັດຄຳສັ່ງເລກທີ 03-CT/TW ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ “ກ່ຽວກັບການສືບຕໍ່ຍູ້ແຮງການຮຽນຮູ້ ແລະປະຕິບັດຕາມແບບຢ່າງຄຸນສົມບັດໂຮ່ຈີມິນ” ຕິດກັບການປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 4 ສະໄໝທີ XI ກ່ຽວກັບ “ບາງບັນຫາຮີບດ່ວນກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງພັກໃນປະຈຸບັນ”; ຄຳສັ່ງເລກທີ 05-CT/TW ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ“ກ່ຽວກັບການຍູ້ແຮງການຮຽນຮູ້ແລະປະຕິບັດຕາມແນວຄິດ, ຄຸນສົມບັດ ແລະແບບແຜນໂຮ່ຈີມິນ; ມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 4 ສະໄໝທີ XII “ກ່ຽວກັບການເພີ່ມທະວີການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກ; ກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດ, ວິຖີຊີວິດ, ບັນດາປະກົດການ “ປ່ຽນແປງຕົນເອງ”, “ຜັນປ່ຽນຕົນເອງ” ຢູ່ພາຍໃນ” ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມຕັດສິນໃຈກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດ, ວິຖີຊີວິດ, ບັນດາປະກົດການ “ປ່ຽນແປງຕົນເອງ”, “ຜັນປ່ຽນຕົນເອງ” ຢູ່ພາຍໃນ ແລະ ນຳມາເຊິ່ງຜົນງານເບື້ອງຕົ້ນທີ່ດີ.
ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມແມ່ນພັກດຽວທີ່ກຳອຳນາດລັດ ແລະຮັບຜິດຊອບຕໍ່ບັນດາບັນຫາໃຫຍ່ທັງໝົດຂອງຊາດ. ດັ່ງນັ້ນ, ເພື່ອຕໍ່ສູ້ກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ ແມ່ນຕ້ອງເພີ່ມທະວີການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກຍິ່ງກວ່າອີກ.
ກ່ອນອື່ນໝົດ, ພວກເຮົາຕ້ອງເລີ່ມຈາກບັນຫາການຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້.
ຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບຄວາມສຳຄັນ ແລະບົດບາດທີ່ຕັ້ງ ຂອງວຽກງານແນວຄິດໃນວຽກງານກໍ່ສ້າງປັບປຸງພັກ ເພື່ອຄວາມເປັນເອກະພາບທາງດ້ານແນວຄິດໃນທົ່ວພັກ ທົ່ວປວງຊົນ, ເຊິ່ງປະທານໂຮ່ຈີມິນໄດ້ຈັດມັນຢູ່ໃນຕຳແໜ່ງສູງສຸດ: “ວຽກງານນຳພາແນວຄິດແມ່ນສຳຄັນທີ່ສຸດ”(17). ຕາມເພິ່ນແລ້ວ, ເພື່ອປັບປຸງການຈັດຕັ້ງ ກ່ອນອື່ນຕ້ອງປັບປຸງທາງດ້ານແນວຄິດ, ເພາະວ່າ ມີບາງຄົນເຂົ້າພັກແລ້ວແຕ່ແນວຄິດຍັງຢູ່ນອກພັກ. ໃນສະໝອງຂອງພວກເຂົາ ຍັງມີສິ່ງເສດເຫຼືອຂອງຊົນຊັ້ນຂູດຮີດ; ເຂົາຍັງບໍ່ທັນຮູ້ວ່າ ແນວຄິດກຳມາຊີບແມ່ນຫຍັງ, ພັກແມ່ນຫຍັງ(18).
ການປະສານສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນລະຫວ່າງ “ການສ້າງ” ແລະ “ການຕ້ານ” ແມ່ນບັນຫາທີ່ມີລັກສະນະຫຼັກການ ໃນການກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍ ຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸມສົມບັດ, ວິຖີຊີວິດ ແລະບັນດາປະກົດການຫຍໍ້ທໍ້ເລວຊາມອື່ນໆ. ດັ່ງນັ້ນ, ຕ້ອງສ້າງແບບຢ່າງດ້ານຈັນຍາບັນແລະວິຖີຊີວິດເປັນລະບົບອ້າງອີງ ເພື່ອຊີ້ນຳຜູ້ຄົນໃຫ້ປັບຕົວ, ໃນນັ້ນ ແນວຄິດ, ຄຸນສົມບັດ, ແບບແຜນໂຮ່ຈີມິນ ເປັນແບບຢ່າງທີ່ພົ້ນເດັນ ຂອງລະບົບອ້າງອີງນັ້ນ. ເມື່ອຄົ້ນຄວ້າກ່ຽວກັບປະທານໂຮ່ຈີມິນ, ເຖິງວ່ານັກວິທະຍາສາດໃນປະເທດແລະຕ່າງປະເທດຈະເຂົ້າຫາເພິ່ນໃນຫຼາຍແງ່ມຸມທີ່ຕ່າງກັນຄື: ນັກຮົບປະຕິວັດທີ່ມີຊື່ສຽງ, ຜູ້ນຳທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່, ນັກວັດທະນະທຳທີ່ໂດດເດັ່ນ, ວິລະຊົນປົດປ່ອຍຊາດ... ແຕ່ລ້ວນແຕ່ໄດ້ຍອມຮັບວ່າ, ແນວຄິດ ຄຸນສົມບັດສິນທຳ ແລະແບບແຜນ ແມ່ນຄຸນຄ່າທີ່ພົ້ນເດັ່ນ, ສົດໃສທີ່ສຸດ ໃນຊີວິດແລະພາລະກິດຂອງເພິ່ນ.
ການປ້ອງກັນແລະຍູ້ຖອຍຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸນສົມບັດສິນທຳ ແລະວິຖີຊີວິດ ແມ່ນບັນຫາພື້ນຖານທີ່ຕ້ອງໄດ້ເຮັດເປັນປະຈຳໃນໄລຍະຍາວ, ທັງແມ່ນບັນຫາຮີບດ່ວນທີ່ຕ້ອງໄດ້ດຳເນີນດ້ວຍມາດຕະການທີ່ຮຸນແຮງ, ມີປະສິດທິຜົນ, ບໍ່ອັດຕະວິໄສຕໍ່ຜົນທີ່ໄດ້ຮັບໃນເບື້ອງຕົ້ນ. ເມື່ອຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸນສົມບັດສິນທຳແລະວິຖີຊີວິດໄດ້ກາຍເປັນ “ຮ້າຍແຮງແລະແກ່ຍາວ”, ເມື່ອມັນໄດ້ເລັດລອດເຂົ້າໃນພະນັກງານຂັ້ນຍຸດທະສາດ, ເຮັດໃຫ້ຄວາມເຊື່ອຖືຂອງປະຊາຊົນຫຼຸດລົງ, ການປ້ອງກັນແລະຍູ້ຖອຍມັນຕ້ອງໄດ້ເຮັດດ້ວຍວິທີແກ້ໄຂພິເສດ.
ປະຊາຊົນມີຖານະບົດບາດສຳຄັນທີ່ສຸດໃນການຕໍ່ສູ້ກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ ແລະຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ເລວຊາມອື່ນໆ. ລະບອບການເມືອງຂອງພວກເຮົາແມ່ນລະບອບປະຊາທິປະໄຕ - ລະບອບເປັນເຈົ້າຂອງປະຊາຊົນ, ປະຊາຊົນເປັນເຈົ້າຂອງ - ດັ່ງນັ້ນ ການລະດົມແລະເຕົ້າໂຮມປະຊາຊົນ ໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກ ມີບົດບາດສຳຄັນທີ່ສຸດ. ປະທານໂຮ່ຈີມິນກຳນົດວ່າ: “ກໍ່ສ້າງດ້ານແນວຄິດ, ການເມືອງ, ການຈັດຕັ້ງ, ນັ້ນແມ່ນແນວທາງ ກໍ່ສ້າງພັກ. ນັ້ນບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນວຽກງານຂອງພັກແລະສະມາຊິກພັກເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງແມ່ນຂອງປະຊາຊົນຫວຽດນາມທັງໝົດອີກດ້ວຍ. ປະຊາຊົນຊ່ວຍກໍ່ສ້າງພັກດ້ວຍວິທີ: ເຂົ້າໃຈພັກ, ສະໜັບສະໜູນພັກ, ຕອບສະໜອງຕໍ່ການຮຽກຮ້ອງຂອງພັກ, ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ພັກຮູ້ແຈ້ງສະພາບການໃນ ໝູ່ປະຊາຊົນ”(19). ເພິ່ນຢືນຢັນວ່າ: ເມື່ອພາຍໃນພັກແລະນອກພັກຮູ້ແຈ້ງສະຖານະການ ແລະເຂົ້າໃຈໜ້າທີ່ຢ່າງຈະແຈ້ງ, ຄວາມຄິດຈຶ່ງເປັນເອກະພາບ; ແນວຄິດເປັນເອກະພາບ, ການປະຕິບັດຈຶ່ງເປັນເອກະພາບ. ຖ້າຢູ່ພາຍໃນພັກແລະນອກພັກແຕ່ເທິງລົງຮອດລຸ່ມ, ຈາກພາຍໃນສູ່ພາຍນອກ, ມີແນວຄິດເອກະພາບແລະການກະທຳທີ່ເປັນເອກະພາບ, ໜ້າທີ່ເຖິງວ່າໜັກ, ວຽກງານເຖິງວ່າຍາກແລະສັບສົນກໍຕາມ, ພວກເຮົາກໍຈະຊະນະຢ່າງແນ່ນອນ.
ທີສອງ, ຍົກສູງທາດແທ້ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນຂອງພັກ, ກຳນົດລະບອບທີ່ເຂັ້ມງວດໃນການຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ ສຳລັບພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ.
ປະຕິບັດການຕິຊົມຕົນເອງແລະຕິຊົມຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນໃນການດຳເນີນຊີວິດຂອງຄະນະພັກ ແລະອົງການນຳທຸກຂັ້ນ. ໃນເມື່ອດຳເນີນການຕິຊົມຕົນເອງແລະຕິຊົມຢູ່ໃນພັກ, ຕ້ອງມີການເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຕັ້ງໜ້າແລະມີປະສິດທິຜົນ ຂອງບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ. ຄວນມີແຜນການ, ກົນໄກແລະສະຖາບັນ ເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ປະຊາຊົນເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດ ແລະ ສິດໃນການຕິດຕາມກວດກາ, ສິດໃນການປະກອບຄຳເຫັນຕໍ່ອົງການຈັດຕັ້ງພັກ, ສະມາຊິກພັກ. ຕ້ອງປະຕິບັດຢ່າງເຂັ້ມງວດຕາມລະບຽບການກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ສະມາຊິກພັກບໍ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ເຮັດ; ຂໍ້ກຳນົດເລກທີ 101-QĐ/TW, ລົງວັນທີ 7 ມິຖຸນາ 2012, ຂອງຄະນະເລຂາທິການສູນກາງ, “ກ່ຽວກັບຄວາມຮັບຜິດຊອບເປັນແບບຢ່າງຂອງພະນັກງານ, ສະມາຊິກພັກ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ພະນັກງານການນຳຫຼັກທຸກຂັ້ນ”; ຂໍ້ກຳນົດເລກທີ 55-QĐ/TW, ລົງວັນທີ 19 ທັນວາ 2016, ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ, “ກ່ຽວກັບບາງວຽກງານທີ່ຕ້ອງເຮັດທັນທີ ເພື່ອເພີ່ມທະວີບົດບາດເປັນແບບຢ່າງຂອງພະນັກງານ, ສະມາຊິກພັກ”; ຂໍ້ກຳນົດເລກທີ 08-QĐi/TW, ລົງວັນທີ 25 ຕຸລາ 2018, ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງ, ກ່ຽວກັບ “ຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນການເປັນແບບຢ່າງຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ, ກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນ ກຳມະການກົມການເມືອງສູນກາງ, ກຳມະການຄະນະເລຂາທິການສູນກາງ, ກຳມະການຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງ”. ຜ່ານນັ້ນ, ດ້ານໜຶ່ງ, ປັບປຸງຊື່ສຽງຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ; ດ້ານອື່ນ, ນຳເອົາວຽກງານຕິຊົມຕົນເອງແລະຕິຊົມເຂົ້າເປັນລະບຽບແທ້ໆ, ໃຫ້ກາຍເປັນແນວປະຕິບັດແລະຈັນຍາບົນທີ່ດີໃນພັກແລະທົ່ວສັງຄົມ.
ເພີ່ມທະວີວຽກງານທິດສະດີ, ອົບຮົມສຶກສາການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດແລະແບບດຳລົງຊີວິດໃຫ້ພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ ແລະ ມະຫາຊົນ ຕາມທີ່ໄດ້ກຳນົດໄວ້ໃນເອກະສານຂອງກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XII ຂອງພັກ: “ຍູ້ແຮງການໂຄສະນາ, ຮ່ຳຮຽນລັດທິມາກ - ເລນິນ, ແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ, ທັດສະນະ ແນວທາງຂອງພັກ, ນະໂຍບາຍ ກົດໝາຍຂອງລັດ ໃຫ້ເໝາະກັບແຕ່ລະເປົ້າໝາຍ ຕາມທິດທາງສະເພາະ, ແທດຈິງ ແລະມີປະສິດທິຜົນ”(20). ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວຽກງານອົບຮົມສຶກສາແລະປັບປຸງຄວາມຮູ້, ແນວຄິດ, ທິດສະດີ ຢ່າງມີແຜນການແລະເປັນປົກກະຕິ ໃຫ້ແກ່ພະນັກງານ, ສະມາຊິກພັກທຸກລະດັບ, ໂດຍສະເພາະລະດັບຍຸດທະສາດ. ເອົາໃຈໃສ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ເນື້ອໃນ, ໂຄງການຝຶກອົບຮົມ, ບຳລຸງສ້າງທິດສະດີ ຕາມທິດແທດຈິງ, ໄຫວພິບ, ສອດຄ່ອງກັບແຕ່ລະເປົ້າໝາຍຜູ້ຮຽນ. ຜ່ານການຮ່ຳຮຽນທິດສະດີ, ພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຄົນ ຕ້ອງຍົກສູງຈິດໃຈກວດກາຕົນເອງ ແລະແກ້ໄຂຕົນເອງ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ຕໍ່ໜ້າຂໍ້ຈຳກັດ, ຂໍ້ບົກພ່ອງຂອງຕົນ, ເຊັ່ນ ລະດັບທິດສະດີຕ່ຳ, ທິດສະດີນ້ຳເຕົ້າເປົ່າ, ຫ່າງເຫີນຈາກພຶດຕິກຳ, ເຫັນແກ່ຜົນປະໂຫຍດຂອງພາກສ່ວນຕົນເອງ, ທ້ອງຖິ່ນນິຍົມ.
ທີສາມ, ເພີ່ມທະວີວຽກງານໂຄສະນາດ້ວຍບັນດາຮູບການທີ່ຫຼາກຫຼາຍ, ມີຊີວິດຊີວາ, ແທດຈິງແລະມີປະສິທິຜົນ ໃນລະບົບການເມືອງແລະທົ່ວສັງຄົມ ກ່ຽວກັບການປະຕິບັດຄຳສັ່ງເລກທີ 05-CT/TW ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ “ກ່ຽວກັບການຍູ້ແຮງການຮຽນຮູ້ແລະປະຕິບັດຕາມແນວຄິດ, ຄຸນສົມບັດແລະແບບແຜນໂຮ່ຈີມິນ” ຕິດກັບການປະຕິບັດມະຕິກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 4 ສະໄໝທີ XII “ກ່ຽວກັບການເພີ່ມທະວີການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງພັກ; ກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານແນວຄິດການເມືອງ, ຄຸນສົມບັດ, ວິຖີຊີວິດ, ບັນດາປະກົດການ “ປ່ຽນແປງຕົນເອງ”, “ຜັນປ່ຽນຕົນເອງ” ຢູ່ພາຍໃນ”.
ຂໍກະແຈສູ່ຄວາມສຳເລັດຂອງການຮຽນຮູ້ແລະປະຕິບັດຕາມແນວຄວາມຄິດ, ຄຸນສົມບັດ ແລະແບບແຜນໂຮ່ຈີມິນແມ່ນ ການປະຕິບັດເປັນຢ່າງດີຂໍ້ກຳນົດກ່ຽວກັບການເປັນແບບຢ່າງຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຄົນ, ພິເສດແມ່ນ ພະນັກງານຂັ້ນສູງ. ດັ່ງນັ້ນ, ດ້ວຍຫຼາຍຮູບການ, ສ້າງການແຜ່ກະຈາຍຢ່າງແຂງແຮງຂອງບັນດາຄຸນຄ່າທາງຈະລິຍະທຳຂອງປະທານໂຮ່ຈີມິນ, ບັນດາຄຸນຄ່າທາງຈະລິຍະທຳດັ້ງເດີມອັນລ້ຳຄ່າຂອງຊາດ ໂດຍຜ່ານບົດຮຽນທີ່ມີຊີວິດຊີວາຂອງປະຫວັດສາດແລະຊີວິດຈິງ. ພ້ອມກັນນັ້ນກໍຕັ້ງໜ້າສ້າງວິຖີຊີວິດທາງວັດທະນະທຳ ແລະມາດຕະຖານຈະລິຍະທຳທາງສັງຄົມ ໃນສະໄໝແຫ່ງການຍູ້ແຮງການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ທັນສະໄໝ ແລະ ການຕັ້ງໜ້າ, ເປັນເຈົ້າການເຊື່ອມໂຍງສາກົນນັບມື້ນັບກວ້າງຂວາງເລິກເຊິ່ງ; ໃຊ້ມາດຕະຖານນັ້ນ ແລະຫາງສຽງສັງຄົມທີ່ສົດໃສ ພ້ອມກັບກົດໝາຍ ເພື່ອກີດກັ້ນແລະຍູ້ຖອຍ ພຶດຕິກຳທີ່ຜິດຈະລິຍະທຳ, ຝືນວັດທະນະທຳ. ສ້າງມາດຕະການລົງໂທດທີ່ຮັດກຸມພຽງພໍທີ່ຈະສົ່ງເສີມ, ກວດກາ, ຕິດຕາມກວດກາການປະຕິບັດ ກົດຂໍ້ບັງຄັບກ່ຽວກັບການເປັນແບບຢ່າງ ຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ, ເພື່ອໃຫ້ການຮ່ຳຮຽນແລະຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມ ຄຸນສົມບັດ, ວິຖີຊີວິດຄ່ອຍໆກາຍເປັນນິໄສທີ່ເລິກເຊິ່ງ ໃນການເຮັດວຽກແລະຊີວິດປະຈຳວັນ ຂອງແຕ່ລະຄົນ. ຈາກນັ້ນ, ຊ່ວຍສ້າງໃຫ້ແຕ່ລະບຸກຄົນ, ກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນ ນພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກແຕ່ລະຄົນ, ມີນິໄສໃນການປະຕິບັດຕາມຫຼັກຈະລິຍະທຳ, ຄວາມເປັນເອກະພາບຫວ່າງຄຳເວົ້າແລະການເຮັດວຽກ, ຄວາມດຸໝັ່ນ ປະຢັດ ຊື່ສັດທ່ຽງທຳ, ເຫັນແກ່ສ່ວນລວມບໍ່ເຫັນແກ່ສ່ວນຕົວ, ສ້າງຄວາມພົວພັນຮັກແພງລະຫວ່າງຄົນກັບຄົນ...
ທີສີ່, ຕໍ່ສູ້ຢ່າງເດັດດ່ຽວກັບບັນດາແນວຄິດຝືນວັດທະນະທຳ, ຜິດຈະລິຍະທຳ ທີ່ໄດ້ນຳເຂົ້າແລະເຜີຍແຜ່ໃນປະເທດ ພ້ອມກັບດ້ານລົບຂອງເສດຖະກິດຕະຫຼາດ, ໂລກາພິວັດ ແລະ “ການຫັນປ່ຽນໂດຍສັນຕິ” ຂອງບັນດາອິດທິກຳລັງສັດຕູ.
ໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດຕະຫຼາດແລະການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ນອກຈາກດ້ານທີ່ສ້າງກຳລັງຊຸກດັນໃໝ່ ໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາແລ້ວ ຍັງມີຂໍ້ເສຍອີກບາງປະການ ທີ່ເຮັດໃຫ້ຄຸນສົມບັດສິນທຳແລະວິຖີຊີວິດທາງສັງຄົມ ຕ້ອງປະເຊີນກັບຄວາມທ້າທາຍ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ລັດທິເອກະຊົນ, ລັດທິສະເຫວີຍສຸກ, ລັດທິຟຸມເຟືອຍ, ທັດສະນະຄະຕິບູຊາເງິນ, ບໍ່ຄຳນຶງເຖິງສິນທຳ. ບັນດາອິດທິກຳລັງສັດຕູອອກແຮງສວຍໃຊ້ການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ, ໂລກາພິວັດ ເພື່ອເຜີຍແຜ່, ສົ່ງອອກແນວຄິດທີ່ສົ່ງເສີມເສລີພາບສ່ວນບຸກຄົນຢ່າງສຸດຂົ້ວ, ທຳລາຍຈັນຍາບັນທາງສັງຄົມ, ວິຖີຊີວິດຂອງມະນຸດ, ສົ່ງຜົນກະທົບໃຫ້ມີການຫັນປ່ຽນພາຍໃນ. ດັ່ງນັ້ນ, “ການສ້າງ” ຕ້ອງຕິດແໜ້ນກັບ “ການຕ້ານ”, ຕໍ່ສູ້ຢ່າງເດັດດ່ຽວ, ກີດກັ້ນແຕ່ຕົ້ນ, ແຕ່ໄກ ບໍ່ໃຫ້ເກີດມີປັດໄຈໜໍ່ແໜງຂອງປະຕິການ, ຄວາມເສື່ອມໂຊມທາງດ້ານຄຸນສົມບັດ, ຜິດກັບມາດຕະຖານຄຸນສົມບັດປະຕິວັດ. ຕ້ອງສ້າງໃຫ້ພະນັກງານ, ສະມາຊິກພັກ ແລະປະຊາຊົນແຕ່ລະຄົນ ມີ “ຄວາມສາມາດກັ່ນຕອງ” ຕໍ່ຂໍ້ມູນຂ່າວສານທີ່ຫຼາກຫຼາຍຂອງສັງຄົມເປີດ; ຈັດການຢ່າງເຄັ່ງຄັດກັບການເຜີຍແຜ່ສິ່ງພິມທີ່ເປັນອັນຕະລາຍ, ປະຕິການ, ລ້າສະໄໝ ໃນພາຫະນະສື່ມວນຊົນທຸກປະເພດ; ຕັ້ງໜ້າໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ແບບຢ່າງ "ວຽກດີ, ຄົນເດັ່ນ” ຕາມທິດນຳ “ເອົາຄວາມງາມມາດັບຄວາມອັບປະລັກ”.
ທີຫ້າ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ຢ່າງແຂງແຮງວຽກງານຈັດຕັ້ງພະນັກງານ, ກໍ່ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານທີ່ມີຄຸນນະສົມບັດ ມີຄວາມສາມາດແລະມີຊື່ສຽງ, ແກ້ໄຂຢ່າງເຖິງຖອງຕໍ່ ກົນໄກ ຂໍ - ໃຫ້, “ການວິ້ງເຕັ້ນຫາຕຳແໜ່ງ”, “ການວິ້ງເຕັ້ນຫາອຳນາດ”, ກຳຈັດຜູ້ຄົນທີ່ເສື່ອມໂຊມ, ສວຍໂອກາດ, ໄຮ້ຄວາມສາມາດ ອອກຈາກພັກແລະກົງຈັກລັດ ຢ່າງເດັດຂາດ.
ຕ້ອງຮັບຮູ້ຢ່າງເຂັ້ມງວດກ່ຽວກັບບັນຫາທີ່ມີລັກສະນະຫຼັກການຄື: “ຄວາມສຳເລັດຫຼືຄວາມລົ້ມເຫຼວທັງໝົດເກີດຈາກພະນັກງານທີ່ດີຫລືບໍ່ດີ”, “ພະນັກງານແມ່ນກົກຮາກຂອງທຸກວຽກງານ”, ພະນັກງານຕ້ອງມີ “ຄວາມກ້າຫານຮັບຜິດຊອບ, ກ້າເຮັດວຽກ”. ເສີມຂະຫຍາຍປະຊາທິປະໄຕ, ເພີ່ມທະວີການຕິດຕາມກວດກາ, ວິພາກວິຈານ ແລະການປະກອບຄວາມຄິດເຫັນຂອງປະຊາຊົນ. ເຊີດຊູຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຜູ້ເປັນຫົວໜ້າຄະນະພັກ, ອຳນາດການປົກຄອງ, ແນວໂຮມປະເທດຊາດ, ອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນທຸກຂັ້ນ ໃນວຽກງານພະນັກງານ, ກໍຄືຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຜູ້ທີ່ແນະນຳພະນັກງານເຂົ້າຮັບຕຳແໜ່ງໃນຕຳ ແໜ່ງທີ່ແນ່ນອນ. ປ່ຽນແປງໃໝ່ວິທີການປະເມີນພະນັກງານອີງໃສ່ມາດຕະຖານ, ລະດັບການສຳເລັດໜ້າທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍ, ຖືເອົາປະສິດທິຜົນວຽກງານຕົວຈິງ ແລະຄວາມເຊື່ອຖືຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ ແລະປະຊາຊົນ ເປັນຕົວຊີ້ວັດ. ສ້າງນະໂຍບາຍຄ່າຕອບແທນແລະນະໂຍບາຍເງິນເດືອນທີ່ຍຸດຕິທຳ, ສົມເຫດສົມຜົນ, ຮັບປະກັນໃຫ້ພະນັກງານ ລັດຖະກອນ ມີພຽງພໍທີ່ຈະດຳລົງຊີວິດແລະມີຊີວິດການເປັນຢູ່ທີ່ດີ ດ້ວຍເງິນເດືອນທີ່ຖືກກົດໝາຍ.
ທີຫົກ, ປະຕິບັດການເປີດປະຊາທິປະໄຕໃນຊີວິດສັງຄົມ ຕາມຄຳສອນຂອງປະທານໂຮ່ຈີມິນ: “ການປະຕິບັດປະຊາທິປະໄຕຢ່າງກວ້າງຂວາງ, ດຳເນີນການຕິຊົມຕົນເອງແລະຕິຊົມຢ່າງເປັນປົກກະຕິແລະເຂັ້ມງວດ ແມ່ນວິທີດີທີ່ສຸດເພື່ອປັບປຸງແລະພັດທະນາຄວາມສາມັກຄີແລະເປັນເອກະພາບຂອງພັກ”(21).
ນີ້ແມ່ນກຸແຈອະເນກປະສົງເພື່ອແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກທຸກຢ່າງ. ຈຳເປັນຕ້ອງມີກົນໄກ, ກົດໝາຍຮັບປະກັນໃຫ້ອົງການທີ່ຖືກເລືອກຕັ້ງໂດຍປະຊາຊົນ ເປັນອົງການຕົວແທນ ຕາງໜ້າປະຊາຊົນຢ່າງແທ້ຈິງ ແລະພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ. ການເສີມຂະຫຍາຍສິດປະຊາທິປະໄຕ ກໍໝາຍຄວາມວ່າການປະຕິບັດສິດໃນການຕິດຕາມກວດກາຂອງປະຊາຊົນ ຕໍ່ບັນດາສຳນັກງານ, ອົງການຈັດຕັ້ງ, ພະນັກງານຂອງພັກແລະລັດ. ປະຊາທິປະໄຕຕ້ອງໄປຄຽງຄູ່ກັບການຮັກສາລະບຽບວິໄນ. ລົບລ້າງການສະແດງອອກຂອງປະຊາທິປະໄຕແບບຮູບນອກ ຫຼືມີສີສັນປະຊານິຍົມ. ມີແຕ່ປະຊາທິປະໄຕທີ່ແທ້ຈິງເທົ່ານັ້ນ ຈຶ່ງເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງຂອງມວນຊົນ, ຍູ້ຖອຍແລະເອົາຊະນະຄວາມສ່ຽງຂອງການທຸຈະລິດທີ່ຂົ່ມຂູ່ຊີວິດທາງສິນທຳຂອງສັງຄົມ.
ທີເຈັດ, ສຸມໃສ່ຍູ້ແຮງການປັບປຸງບູລະນະລະບົບກົດໝາຍ ແລະສ້າງຄວາມສຳນຶກໃນການປະຕິບັດຕາມກົດໝາຍໃນພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ ແລະປະຊາຊົນ.
ຕ້ອງຖືວ່າ ກົດໝາຍແລະຈະລິຍະທຳແມ່ນສອງດ້ານທີ່ຂາດບໍ່ໄດ້ ໃນການຄຸ້ມຄອງສັງຄົມ. ຕ້ອງຮີບດ່ວນໃນການກໍ່ສ້າງ, ເພີ່ມເຕີມ, ບູລະນະລະບົບກົດໝາຍໃຫ້ສົມບູນ, ແກ້ໄຂຂໍ້ບົກພ່ອງບາງຢ່າງໃນວຽກງານນິຕິບັນຍັດ, ບໍລິຫານ ແລະຕຸລາການ, ຍູ້ແຮງວຽກງານໂຄສະນາກ່ຽວກັບກົດໝາຍ, ຍົກສູງສະຕິໃນການຄົ້ນຄວ້າຮຽນຮູ້ ແລະປະຕິບັດຕາມກົດໝາຍຂອງພະນັກງານ ສະມາຊິກພັກ ແລະປະຊາຊົນ. ພະນັກງານມີຕຳແຫນ່ງຍິ່ງສູງ ເຂົາກໍຕ້ອງເປັນແບບຢ່າງໃນການເຄົາລົບແລະປະຕິບັດຕາມກົດຫມາຍສູງເທົ່ານັ້ນ.
ທີແປດ, ເອົາໃຈໃສ່ພັດທະນາຖັນແຖວພະນັກງານທີ່ເຮັດວຽກງານແນວຄິດ ແລະວຽກງານໂຄສະນາອົບຮົມ.
ວັນທີ 1 ສິງຫານ 2018, ໃນໂອກາດເຮັດວຽກກັບຄະນະໂຄສະນາອົບຮົມສູນກາງ, ສະຫາຍເລຂາທິການໃຫຍ່ຫງວຽນຝູຈ້ອງໄດ້ຢືນຢັນວ່າ: “ຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ອົບຮົມສຶກສາ, ບຳລຸງສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານໂຄສະນາອົບຮົມ ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການໃນສະພາບການໃໝ່ປະຈຸບັນ; ມີຄວາມຈົງຮັກພັກດີ, ຄວາມແນ່ວແນ່ໝັ້ນຄົງ, ຮູ້ວິທີການຈັດຕັ້ງວຽກງານ, ມີຄວາມກ້າຫານໃນການຕໍ່ສູ້, ມີລະດັບຄວາມສາມາດດ້ານວິຊາສະເພາະ ວິຊາຊີບ, ຕ້ອງເວົ້າໄດ້ເຮັດໄດ້, ຂົນຂວາຍຊວນເຊື່ອໄດ້, ບໍ່ຖືກຊື້ຈ້າງຈອບອອຍໂດຍອິດທິກຳລັງສັດຕູແລະຊົ່ວຮ້າຍ. ວິທີການຕ້ອງມີປະຊາທິປະໄຕ, ຈິງໃຈ, ບໍ່ບັງຄັບ ກົດໜີບ ຫຼືອອກຄຳສັ່ງ; ຕ້ອງມີຄວາມລະອຽດອ່ອນ, ເຂົ້າໄປໃນໃຈຂອງຜູ້ຄົນ”. ສະຫາຍເລຂາທິການໃຫຍ່ກໍໄດ້ເວົ້າວ່າຈະ “ບໍ່ມອບເໝົາທັງໝົດ” ວຽກງານໂຄສະນາອົບຮົມໃຫ້ຄະນະໂຄສະນາອົບຮົມຂັ້ນຕ່າງໆ, ແຕ່ບັນດາຄະນະພັກ, ອຳນາດການປົກຄອງ, ແນວໂຮມປະເທດຊາດ ແລະອົງການຈັດຕັ້ງປະຊາຊົນທຸກຂັ້ນ ຕ້ອງມີຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນການຊີ້ນຳນຳພາ ເພື່ອປະຕິບັດວຽກງານສຳຄັນນີ້ໃຫ້ສຳເລັດເປັນຢ່າງດີ.
***
ການກໍ່ສ້າງຄຸນສົມບັດປະຕິວັດເວົ້າສະເພາະ ແລະ ວັດທະນະທຳເວົ້າລວມ ແມ່ນການຕໍ່ສູ້ທີ່ຫຍຸ້ງຍາກ ຍາວນານ, ເຊິ່ງໄດ້ດຳເນີນຈາກບັນຫາຮາກເງົ້າຂອງຊີວິດສັງຄົມ ແລະກະທົບຕໍ່ຮູບຖານສະຕິສັງຄົມ. ສັງຄົມນັບມື້ນັບພັດທະນາ, ບັນດາບັນຫາວັດທະນະທຳ, ຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວິຖີຊີວິດ ຍິ່ງກາຍເປັນຫົວຂໍ້ທີ່ດຶງດູດຄວາມສົນໃຈຂອງສັງຄົມ, ມັນຮຽກຮ້ອງການເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງແຂງແຮງຂອງທັງລະບົບການເມືອງ ແລະສັງຄົມທັງໝົດ, ຄືທີ່ສະຫາຍເລຂາທິການໃຫຍ່, ປະທານປະເທດໄດ້ເນັ້ນໜັກໃນກອງປະຊຸມພະນັກງານທົ່ວປະເທດອອນໄລຂອງລັດຖະບານ ວັນທີ 30 ທັນວາ 2019: “ຮັດແໜ້ນລະບຽບວິໄນໃນການບໍລິຫານ, ດຳເນີນການກວດກາ ຊຸກຍູ້ເປັນປະຈຳ, ສ້າງການປ່ຽນແປງທີ່ເຂັ້ມແຂງໃນການບໍລິການສາທາລະນະ; ປັບປຸງຄຸນສົມບັດສິນທຳ, ວັດທະນະທຳ ແລະຄວາມເປັນມືອາຊີບ ຂອງພະນັກງານ, ລັດຖະກອນແລະພາລະກອນ. ຕັ້ງໝັ້ນແລະເດັດດ່ຽວໃນການຕໍ່ສູ້ປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ການໃຊ້ຈ່າຍຟຸມເຟືອຍ, ຄວາມຫຍໍ້ທໍ້ເລວຊາມ ຕິດກັບການຍູ້ແຮງການກໍ່ສ້າງແລະປັບປຸງບູລະນະກົດໝາຍ, ກົນໄກ, ນະໂຍບາຍ ເພື່ອບໍ່ສາມາດ ບໍ່ກ້າ ບໍ່ຕ້ອງການທີ່ຈະສໍ້ລາດບັງຫຼວງ”. ໃນກິດຈະການປ່ຽນແປງໃໝ່ໃນປະຈຸບັນ, ພວກເຮົາຕ້ອງເຊື່ອມໂຍງຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ແລະຜັນຂະຫຍາຍຢ່າງຄົບຊຸດ ບັນດາໜ້າທີ່: ການພັດທະນາເສດຖະກິດ - ສັງຄົມເປັນໃຈກາງ, ການກໍ່ສ້າງພັກເປັນກຸນແຈສຳຄັນ, ການພັດທະນາວັດທະນະທຳເປັນພື້ນຖານຈິດໃຈຂອງສັງຄົມ; ການຮັບປະກັນການປ້ອງກັນປະເທດ, ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບເປັນສຳຄັນ ເປັນປົກກະຕິ. ເຮັດໄດ້ຄືແນວນັ້ນຈຶ່ງປະສົບຄວາມສຳເລັດໃນການສ້າງສັງຄົມທີ່ "ປະຊາຊົນຮັ່ງມີ, ປະເທດຊາດເຂັ້ມແຂງ, ມີປະຊາທິປະໄຕ, ຍຸດຕິທຳ, ສີວິໄລ” ແລະ ກ້າວຂຶ້ນສູ່ສັງຄົມນິຍົມຢ່າງໝັ້ນຄົງ./.
--------------------------
(1) ເບິ່ງ: ຟ້າມຮົ່ງຕຸງ: “ການຄົ້ນຄວ້າກ່ຽວກັບວິຖີຊີວິດ: ບາງບັນຫາກ່ຽວກັບແນວຄວາມຄິດແລະວິທີເຂົ້າເຖິງ”, ວາລະສານວິທະຍາສາດມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດຮ່າໂນ້ຍ, ມະນຸດສາດແລະວິທະຍາສາດສັງຄົມ 23 (ປີ 2007).
(2) ເອກະສານກອງປະຊຸມຄັ້ງທີຫ້າ ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງ ສະໄໝທີ VIII, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 1998, ໜ້າ 56.
(3) ເບິ່ງ: ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດສື້ເຖິດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2011, ເຫຼັ້ມ 5, ໜ້າ 291, 292.
(4) ເບິ່ງ: ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 5, ໜ້າ 292; ເຫຼັ້ມ 6, ໜ້າ 290; ເຫຼັ້ມ 11, ໜ້າ 603; ເຫຼັ້ມ 13, ໜ້າ 90.
(5) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 622.
(6) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 14, ໜ້າ 400.
(7) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 5, ໜ້າ 292 - 293.
(8) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 9, ໜ້າ 354.
(9) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 14, ໜ້າ 29.
(10) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 6, ໜ້າ 16.
(11) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 672.
(12) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XII, ຫ້ອງການສູນກາງພັກ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2016, ໜ້າ 61.
(13) ວ.ອີ. ເລນິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ສພຈ. ການເມືອງແຫ່ງຊາດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2005, ເຫຼັ້ມ 5, ໜ້າ 336.
(14) ເບິ່ງ: ວ.ອີ. ເລນິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 7, ໜ້າ 530.
(15) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 8, ໜ້າ 279.
(16) ຄືດັ່ງໃນມະຕິເລກທີ 03-NQ/TW, ລົງວັນທີ 16 ກໍລະກົດ 1998, ຂອງກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 5 ສະໄໝທີ VIII, “ກ່ຽວກັບການສ້າງແລະພັດທະນາວັດທະນະທຳຫວຽດນາມທີ່ກ້າວໜ້າ, ເຂັ້ມຂົ້ນໄປດ້ວຍເອກະລັກຂອງຊາດ”; ມະຕິເລກທີ 10-NQ/TW, ລົງວັນທີ 2 ກຸມພາ 1999, ຂອງກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 6 (ເທື່ອທີ 2) ສະໄໝທີ VIII, ກ່ຽວກັບ “ບາງບັນຫາອັນພື້ນຖານແລະຮີບດ່ວນ ໃນວຽກງານກໍ່ສ້າງພັກໃນປະຈຸບັນ”; ມະຕິເລັກທີ 33-NQ/TW, ລົງວັນທີ 9 ມິຖຸນາ 2014, ຂອງກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 9 ສະໄໝທີ XI, “ກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງແລະພັດທະນາວັດທະນະທຳ ແລະ ຜູ້ຄົນຫວຽດນາມ ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການພັດທະນາປະເທດແບບຍືນຍົງ”; ມະຕິເລກທີ 04/NQ-TW, ລົງວັນທີ 21 ສິງຫາ 2016 ຂອງກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 3 ສະໄໝທີ X, “ກ່ຽວກັບການເພີ່ມທະວີການນຳພາຂອງພັກ ຕໍ່ວຽກງານປ້ອງກັນແລະຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ການໃຊ້ຈ່າຍຟຸມເຟືອຍ”; ຄຳສັ່ງເລກທີ 03-CT/TW, ອອກວັນທີ 14 ພຶດສະພາ 2011, ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ, “ກ່ຽວກັບການສືບຕໍ່ຍູ້ແຮງການຮຽນຮູ້ແລະປະຕິບັດຕາມແບບຢ່າງຄຸນສົມບັດສິນທຳໂຮ່ຈີມິນ”; ມະຕິເລກທີ 12-NQ/TW, ລົງວັນທີ 16 ມັງກອນ 2012, ຂອງກອງປະຊຸມສູນກາງພັກຄັ້ງທີ 4 ສະໄໝທີ XI, ກ່ຽວກັບ “ບາງບັນຫາອັນຮີບດ່ວນໃນການກໍ່ສ້າງພັກໃນປະຈຸບັນ”; ຄຳສັ່ງເລກທີ 05-CT/TW, ອອກວັນທີ 15 ພຶດສະພາ 2016, ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງ, “ກ່ຽວກັບການຍູ້ແຮງການຮຽນຮູ້ແລະປະຕິບັດຕາມແນວຄິດ, ຄຸນສົມບັດ, ແບບແຜນໂຮ່ຈີມິນ”; ມະຕິເລກທີ 35-NQ/TW, ລົງວັນທີ 22 ຕຸລາ 2018, ຂອງກົມການເມືອງສູນກາງກ່ຽວກັບ “ການເພີ່ມທະວີການປົກປ້ອງຮາກຖານແນວຄິດຂອງພັກ, ຕໍ່ສູ້ປະຕິເສດບັນດາທັດສະນະທີ່ຜິດພາດ, ເປັນປໍລະປັກໃນສະພາບການໃໝ່”…
(17) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 8, ໜ້າ 554.
(18) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 6, ໜ້າ 299 - 300.
(19) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 8, ໜ້າ 280 - 281.
(20) ເອກະສານກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ XII, ເອກະສານທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ໜ້າ 200.
(21) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມທີ່ໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 15, ໜ້າ 611.
* ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ ສະບັບທີ 946 (ເດືອນກໍລະກົດ 2020)
