ໝູນໃຊ້ແນວຄິດ ໂຮ່ຈີມິນ ກ່ຽວກັບການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ
ໃນພາລະກິດຍູ້ແຮງຢ່າງຮອບດ້ານ, ເປັນລະບົບຄົບຊຸດ
ຕໍ່ພາລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່, ເຊື່ອມໂຍງ ແລະ ພັດທະນາປະເທດຊາດ
ໃນພາລະກິດຍູ້ແຮງຢ່າງຮອບດ້ານ, ເປັນລະບົບຄົບຊຸດ
ຕໍ່ພາລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່, ເຊື່ອມໂຍງ ແລະ ພັດທະນາປະເທດຊາດ
ວກ - ໂຮ່ຈີມິນ ເປັນນັກແນວຄິດຜູ້ທໍາອິດໃນປະຫວັດສາດຫວຽດນາມ ທີ່ໄດ້ກໍານົດທີ່ຕັ້ງ, ຖານະ, ບົດບາດ ຂອງເພດຍິງເທົ່າທຽມກັບເພດຊາຍ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍເປັນໜຶ່ງໃນບັນດານັກແນວຄິດ, ຜູ້ນໍາທີ່ພົ້ນເດັ່ນຂອງໂລກ ເຊິ່ງເວລາໃດກໍໄດ້ເຊີດຊູ ແລະ ມີການປະກອບສ່ວນອັນໃຫຍ່ຫຼວງໃນພາລະກິດປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ. ບັນຫາການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ ແມ່ນໜຶ່ງໃນພາກສ່ວນທີ່ເປັນເອກະພາບ, ສອດຫ້ອຍໃນແນວຄິດ ໂຮ່ຈີມິນ, ເຊິ່ງສະແດງອອກຢ່າງຈະແຈ້ງໃນແນວຄິດມະນຸດສະທໍາທີ່ສູງສົ່ງ ແລະ ຄຸນສົມບັດອັນຜ່ອງໃສ ຂອງເພິ່ນ.
ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ພົບປະກັບຜູ້ແທນແມ່ຍິງບັນດາຊົນເຜົ່າແຂວງຮ່າຢາງ ທີ່ໄດ້ເດີນທາງມາຢ້ຽມຢາມນະຄອນຫຼວງຮ່າໂນ້ຍ (ປີ 1963) _ແຫຼ່ງພາບ: hochiminh.vn
ບາງທັດສະນະພື້ນຖານໃນແນວຄິດ ໂຮ່ຈີມິນ ກ່ຽວກັບການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ
ໜ້າທີ່ການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ ຕິດພັນກັບພາລະກິດປະຕິວັດ, ຕິດພັນກັບການປົດປ່ອຍຊາດ, ການປົດປ່ອຍຊົນຊັ້ນ ແລະ ການປົດປ່ອຍມະນຸດ. ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ຮັບຮູ້ໄດ້ແຕ່ຫົວທີເຖິງບົດບາດຂອງແມ່ຍິງໃນປະຫວັດສາດ ແລະ ພຶດຕິກໍາການປະຕິວັດ, ຈາກນັ້ນ ໄດ້ກໍານົດຢ່າງສະເໝີຕົ້ນສະເໝີປາຍວ່າ: ແມ່ຍິງແມ່ນກຳລັງການປະຕິວັດທີ່ສຳຄັນ. ຢູ່ໃນບົດນິພົນ ເສັ້ນທາງປະຕິວັດ, ເພິ່ນກ່າວວ່າ: ແມ່ຍິງກວມເອົາຈຳນວນຫຼາຍໃນກຳລັງປະຊາຊົນ, ແຕ່ພັດຖືກກົດໜ່ວງ ແລະ ທົນທຸກທໍລະມານຢ່າງໜັກໜ່ວງ ສະນັ້ນ ເວລາໃດເຂົາເຈົ້າກໍມີຈິດໃຈຕໍ່ສູ້ປະຕິວັດຢູ່ຕະຫຼອດເວລາ. ພາລະກິດປະຕິວັດຈະບໍ່ອາດປະສົບຜົນສຳເລັດໄດ້ ຖ້າຫາກບໍ່ມີແມ່ຍິງເຂົ້າຮ່ວມ. “ຖ້າບໍ່ປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ ກໍບໍ່ອາດປົດປ່ອຍອີກເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງມະນຸດຊາດ” (1), ຍ້ອນແນວນັ້ນ, ການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ ຈຶ່ງແມ່ນໜ້າທີ່ອັນຈຳເປັນຂອງການປະຕິວັດຫວຽດນາມ, ແມ່ນຄວາມຕ້ອງການພາວະວິໄສຂອງສັງຄົມ ແລະ ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການໃນການພັດທະນາປະເທດຊາດ.
ຕາມທັດສະນະຂອງ ໂຮ່ຈີມິນ, ພາລະກິດປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ ບໍ່ແມ່ນວຽກງານການປະຕິວັດຂອງສະເພາະແມ່ຍິງເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຫາກຕິດພັນກັບການປະຕິວັດເພື່ອປົດປ່ອຍປະຊາຊົນ, ປົດປ່ອຍຊົນຊັ້ນ, ປົດປ່ອຍມະນຸດ. “ແມ່ຍ່າແມ່ຍິງກໍນອນຢູ່ໃນປະຊາຊົນ. ຖ້າທັງໝົດປະເທດຊາດໄດ້ຮັບອິດສະຫຼະພາບ, ແນ່ນອນວ່າເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ຮັບອິດສະຫຼະພາບເຊັ່ນກັນ. ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ຖ້າປະເທດຊາດຍັງຕົກຢູ່ໃນສະພາບການເປັນຂ້າທາດ ແມ່ນເຂົາເຈົ້າ ແລະ ລູກສາວຂອງເຂົາເຈົ້າ ກໍຈະມີຊີວິດຢູ່ໃນສະພາບການເປັນຂ້າທາດນັ້ນຄືກັນ”(2). ເສັ້ນທາງການປະຕິວັດຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະຊີບ ແມ່ນເສັ້ນທາງໜຶ່ງດຽວທີ່ຖືກຕ້ອງເພື່ອໃຫ້ແມ່ຍິງສາມາດປົດປ່ອຍຕົນເອງອອກຈາກການເປັນຂ້າທາດ, ການກົດຂີ່ຂູດຮີດຂອງລະບອບສັກດິນາ ແລະ ລ່າເມືອງຂຶ້ນ. ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຕ້ອງຢືນຢູ່ບົນຫຼັກໝັ້ນຊົນຊັ້ນກຳມາຊີບ ເພື່ອຕໍ່ສູ້ປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ. ເວລາໃດເພິ່ນກໍຕຳນິຕິຕຽນ ຕໍ່ບັນດາທັດສະນະແບ່ງແຍກການຕໍ່ສູ້ປົດປ່ອຍແມ່ຍິງອອກຈາກພາລະກິດປະຕິວັດລວມ: “ບໍ່ມີຫຍັງທີ່ເປັນອັນຕະລາຍ ແລະ ຜິດພາດອັນໃຫຍ່ຫຼວງໄປກວ່າການກັງວົນນຳແຕ່ການຍາດສິດທິຂອງແມ່ຍິງພຽງຢ່າງດຽວ, ຫາກບໍ່ເຂົ້າຮ່ວມໃນການຕໍ່ສູ້ຊົນຊັ້ນ ແລະ ການຕໍ່ສູ້ປົດປ່ອຍຊາດ. ແມ່ຍິງພຽງແຕ່ສາມາດບັນລຸເຖິງຄວາມເທົ່າທຽມກັນກັບເພດຊາຍໄດ້ ກໍຕໍ່ເມື່ອປະເທດຊາດຂອງພວກເຮົາຍາດໄດ້ເອກະລາດ ແລະ ອິດສະຫຼະພາບ, ບັນດາຊາວຜູ້ອອກແຮງງານ ກຳມະກອນ, ຊາວກະສິກອນ ຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກການຂູດຮີດຂອງນາຍທຶນ ແລະ ເຈົ້າທີ່ດິນ”(3).
ພາລະກິດປົດປ່ອຍແມ່ຍິງມີຂອບເຂດກວ້າງຂວາງທີ່ສຸດ, ນັບແຕ່ໃນຄອບຄົວຈົນເຖິງສັງຄົມ, ທັງໃນດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ການເມືອງ. ການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ, ໃນຄວາມໝາຍກວ້າງ ແມ່ນການເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດ, ຄວາມອາດສາມາດຂອງແມ່ຍິງ, ຍົກສູງຖານະບົດບາດຂອງແມ່ຍິງໃນທຸກດ້ານຂອງຊີວິດທາງສັງຄົມ. ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ກ່າວວ່າ, ຕ້ອງການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ ກ່ອນອື່ນໝົດຕ້ອງປົດປ່ອຍພວກເຂົາອອກຈາກການຜູກມັດທາງດ້ານແນວຄິດ “ອະຄະຕິທາງເພດ”, ອອກຈາກຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳໃນຄອບຄົວຂອງຕົນເອງ. ເພິ່ນກ່າວປະນາມຢ່າງແຂງແຮງໃນທັດສະນະ “ຜູ້ຍິງຕ້ອງວົກວຸ້ນຢູ່ແຕ່ເຮືອນຄົວ”, ກໍຈາກສິ່ງນີ້ເອງ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຖານະພາບຂອງແມ່ຍິງໃນຄອບຄົວ ແລະ ສັງຄົມຖືກຫຼຸດຕ່ຳລົງ. ເພິ່ນໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງການຍົກໃຫ້ເຫັນ ບັນດາແບບຢ່າງຂອງແມ່ຍິງ ໃນປະຫວັດສາດ ແລະ ລະດົມສົ່ງເສີມໃຫ້ແມ່ຍິງຫວຽດນາມ ເຂົ້າຮ່ວມໃນຂະບວນການສິດທິຂອງແມ່ຍິງໃນໂລກຢ່າງກ້າຫານກວ່າເກົ່າ. ເມື່ອປະເທດຊາດບ້ານເມືອງຍາດໄດ້ເອກະລາດ ເພິ່ນໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຕັ້ງໜ້າໃນການຮ່າງ ແລະ ປະກາດໃຊ້ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການສົມລົດ ແລະ ຄອບຄົວ, ຖືອັນນັ້ນເປັນ “ກົດໝາຍແຫ່ງການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ”. ເພິ່ນກ່າວປະນາມບັນດາປາກົດການເລືອກປະຕິບັດຕໍ່ແມ່ຍິງ, ຄວາມຮຸນແຮງໃນຄອບຄົວ, ຕຳນິຕິຕຽນທັດສະນະຄະຕິແບບງ່າຍດາຍແລະຮູບການ ກ່ຽວກັບການປະຕິບັດຄວາມເທົ່າທຽມກັນຢູ່ໃນຄອບຄົວ.
ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ໃຫ້ຄວາມສຳນຶກກ່ຽວກັບບົດບາດຂອງແມ່ຍິງ ຢູ່ໃນຄອບຄົວ ແລະ ຢູ່ໃນສັງຄົມແບບບໍ່ຈຳກັດ, ບໍ່ປະຫັດປະຫານກັນ, ແຕ່ຫາກມີຄວາມເປັນເອກະພາບ, ເຕີມເຕັມເຊິ່ງກັນແລະກັນ. ໃນຄອບຄົວ, ແມ່ຍິງທີ່ໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍແລ້ວນັ້ນ ເນື້ອແທ້ແມ່ນການປະຕິບັດພາລະບົດບາດ ຂອງການເປັນແມ່, ເປັນເອື້ອຍ ແລະ ເປັນພັນລະຍາໃນສາຍພົວພັນຄວາມເທົ່າທຽມກັນກັບເພດຊາຍ ໃນຄອບຄົວຕົນເອງ ໄດ້ດີກວ່າເກົ່າ. ບົດບາດຂອງແມ່ຍິງໃນສັງຄົມ ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນໄດ້ສະແດງອອກໃນບົດບາດຂອງເຂົາເຈົ້າ ຢູ່ໃນຄອບຄົວຂອງຕົນ ດ້ວຍຖານະທີ່ຄອບຄົວເປັນແກ່ນສານຂອງສັງຄົມ. ການປະຕິບັດພາລະບົດບາດທຳມະຊາດຂອງຄົນເປັນແມ່ໄດ້ດີ; ຕັ້ງໜ້າສ້າງສາຄອບຄົວທີ່ອີ່ມໜຳສຳລານ, ມີຄວາມເທົ່າທຽມ, ມີຄວາມກ້າວໜ້າ ແລະ ມີຄວາມຜາສຸກ ກໍແມ່ນບົດບາດທາງສັງຄົມຂອງເພດຍິງເຊັ່ນກັນ. ການໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍທາງສັງຄົມ ເປັນເງື່ອນໄຂເພື່ອໃຫ້ແມ່ຍິງສາມາດສ້າງສາຄອບຄົວ, ປະກອບສ່ວນເພື່ອໃຫ້ເພດຊາຍຍົກສູງເຊີດຊູ ແລະ ເຄົາລົບໃນສິດທິຂອງແມ່ຍິງ. ດັ່ງນັ້ນ, ການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງນັບແຕ່ໃນຄອບຄົວ ຕ້ອງຕິດພັນກັບການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງໃນດ້ານສັງຄົມ ແລະ ຍົກສູງຖານະບົດບາດ ຂອງແມ່ຍິງໃນສັງຄົມ. ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ຕັກເຕືອນແມ່ຍິງໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມວຽກງານທາງສັງຄົມ ແລະ ຮ່ວມເປັນເຈົ້າຂອງປະເທດຊາດ. ນັ້ນແມ່ນສິດຜົນປະໂຫຍດ, ພ້ອມກັນນັ້ນກໍເປັນຄວາມຮັບຜິດຊອບອັນໃຫຍ່ຫຼວງທີ່ແມ່ຍິງຕ້ອງໄດ້ “ຮັບເອົາດ້ວຍຄວາມຫ້າວຫັນ”.
ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ເອົາໃຈໃສ່ທີ່ສຸດຕໍ່ຄວາມສະເໝີພາບລະຫວ່າງຍິງຊາຍ, ຖືສິ່ງນັ້ນເປັນເນື້ອໃນພື້ນຖານໃນການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງທາງດ້ານສັງຄົມ. ໃນເວລາຍົກເຖິງບັນດາເປົ້າໝາຍທາງດ້ານສັງຄົມ, ຢູ່ໃນໂຄງການການເມືອງໂດຍຫຍໍ້, ຍຸດໂທບາຍໂດຍຫຍໍ້ (ປີ 1930), ເພິ່ນໄດ້ຍົກໃຫ້ເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງເຖິງເປົ້າໝາຍຂອງສິດສະເໝີພາບລະຫວ່າງຍິງຊາຍ. ພາຍຫຼັງການປະຕິວັດເດືອນສິງຫາປະສົບຜົນສຳເລັດ, ລັດຖະທຳມະນູນສະບັບທຳອິດ ເຊິ່ງຮຽບຮຽງໂດຍການຊີ້ນຳຂອງປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ, ໄດ້ລະບຸໄວ້ຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າ: “ແມ່ຍິງມີສິດເທົ່າທຽມກັບເພດຊາຍໃນທຸກດ້ານ”. ເພິ່ນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ທຸກຂະແໜງການ, ທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ ທັງໝົດຕ້ອງສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ແມ່ຍິງມີສ່ວນຮ່ວມ ໃນທຸກຂົງເຂດຂອງຊີວິດສັງຄົມ, ເພື່ອໃຫ້ແມ່ຍິງສາມາດເສີມຂະຫຍາຍສິດທິ ແລະ ຄວາມສາມາດໃນການເປັນພົນລະເມືອງຂອງຕົນໃນສັງຄົມ.
ການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງທາງດ້ານເສດຖະກິດ ເປັນເງື່ອນໄຂທີ່ມີຄວາມໝາຍຕັດສິນຊີ້ຂາດຂາດ ໃນການບັນລຸຄວາມສະເໝີພາບລະຫວ່າງຍິງຊາຍ. ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ຕີລາຄາແມ່ຍິງເປັນຄືກຳລັງແຮງງານທີ່ສຳຄັນ, ດ້ວຍເຫດນັ້ນ, ຈຸດສຸມຂອງການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແມ່ນຕ້ອງປົດປ່ອຍກຳລັງແຮງງານຂອງແມ່ຍິງ, ສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ແມ່ຍິງສາມາດເຂົ້າຮ່ວມ ໃນທຸກຂົງເຂດທາງດ້ານເສດຖະກິດ ດ້ວຍຄວາມສະເໝີພາບເທົ່າທຽມກັບເພດຊາຍ, ອັນນັ້ນກໍເປັນການປົດປ່ອຍກຳລັງແຮງງານທາງສັງຄົມ. ການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງທາງດ້ານເສດຖະກິດ ບໍ່ພຽງແຕ່ສ້າງບັນດາກາລະໂອກາດ ໃຫ້ແມ່ຍິງໄດ້ເສີມຂະຫຍາຍຄວາມສາມາດ ແລະ ສະຕິປັນຍາຂອງຕົນເອງເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງເປັນການຕອບສະໜອງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການ ຂອງພື້ນຖານເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດ ໃນພາລະກິດການສ້າງສັງຄົມນິຍົມທີ່ມີຄວາມຕ້ອງການດ້ານຊັບພະຍາກອນມະນຸດທີ່ນັບມື້ນັບຫຼາຍ. ເພິ່ນໄດ້ບອກເຕືອນໃຫ້ຜູ້ນໍາຂອງບັນດາໜ່ວຍງານຕ່າງໆ ຮັບຮູ້ເຖິງສິດສະເໝີພາບລະຫວ່າງຍິງຊາຍໃນດ້ານແຮງງານ, ການຜະລິດຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ເຖິງການແບ່ງໜ້າທີ່ວຽກງານໃຫ້ມີຄວາມເໝາະສົມ ກັບກຳລັງແຮງງານຂອງແມ່ຍິງ, ຕ້ອງເບິ່ງແຍງສະພາບເງື່ອນໄຂຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງແມ່ຍິງ ແລະ ລູກຫຼານຂອງເຂົາເຈົ້າ ເພື່ອໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມອຸ່ນອ່ຽນໃຈໃນການຜະລິດ.
ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ຕີລາຄາສູງຕໍ່ກຳລັງທາງດ້ານການເມືອງຂອງແມ່ຍິງ ແລະ ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຢ່າງສຸດຂີດໃນການຕໍ່ສູ້ປົດປ່ອຍແມ່ຍິງທາງດ້ານການເມືອງ. ການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງທາງດ້ານການເມືອງ, ຕາມທັດສະນະຂອງເພິ່ນແລ້ວ, ຕ້ອງເລີ່ມຕົ້ນຈາກການປະກອບຄວາມຮູ້ທາງດ້ານທິດສະດີໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ, ຈັດຕັ້ງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມຕື່ນຕົວຕັ້ງໜ້າເຂົ້າຮ່ວມຕໍ່ສູ້ ເພື່ອປົດປ່ອຍໃຫ້ແກ່ຕົນເອງ. ແມ່ຍິງໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍທາງດ້ານການເມືອງ ສະແດງອອກຕົວຈິງຢູ່ໃນສິດເຂົ້າຮ່ວມບັນດາການເຄື່ອນໄຫວທາງດ້ານການເມືອງ, ການເຂົ້າຮ່ວມໃນບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງທາງການເມືອງ, ກາຍເປັນພະນັກງານນຳພາ, ຄຸ້ມຄອງ ບົນພື້ນຖານຄວາມສະເໝີພາບເທົ່າທຽມກັບເພດຊາຍ. ຕະຫຼອດໄລຍະຂະບວນວິວັດນຳພາການປະຕິວັດ, ເວລາໃດປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ກໍເອົາໃຈໃສ່ໂຄສະນາເຜີຍແຜ່, ປຸກສະຕິຕື່ນຕົວຂອງແມ່ຍິງ, ນຳພາແມ່ຍິງເຂົ້າຮ່ວມໃນວຽກງານການປະຕິວັດຢ່າງຕັ້ງໜ້າ, ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ການເຊີດຊູຄວາມເປັນແບບຢ່າງຂອງແມ່ຍິງ ແລະ ບັນດາຂະບວນການເຄື່ອນໄຫວຕ່າງໆ ຂອງແມ່ຍິງ. ຈາກບັນດາແມ່ຍິງຮຸ່ນທຳອິດທີ່ເຂົ້າຮ່ວມໃນສະມາຄົມຊາວໜຸ່ມປະຕິວັດຫວຽດນາມ ເຊິ່ງເພິ່ນເປັນຜູ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ ໄປຈົນເຖິງບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງຂອງແມ່ຍິງທີ່ກໍາເນີດຂຶ້ນໃນໄລຍະຂອງຂະບວນການຕໍ່ສູ້ເພື່ອຍາດເອົາອຳນາດການປົກຄອງ ແລ້ວຕໍ່ຈາກນັ້ນ ກໍເປັນຄັ້ງທຳອິດໃນປະຫວັດສາດທີ່ແມ່ຍິງຫວຽດນາມ ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມການປ່ອນບັດເລືອກຕັ້ງສະພາແຫ່ງຊາດໃນທົ່ວປະເທດ, ມີຕົວແທນໃຫ້ເພດຍິງຂອງຕົນ ຢູ່ໃນອົງການທີ່ມີອຳນາດສູງສຸດຂອງປະເທດ, ແມ່ນໝາກຜົນທີ່ມີຊີວິດຊີວາຂອງຂະບວນການຮັບຮູ້ ແລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແນວຄິດປົດປ່ອຍແມ່ຍິງທາງດ້ານການເມືອງຂອງປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ.
ກຳມະການສູນກາງພັກ, ປະທານສະຫະພັນແມ່ຍິງຫວຽດນາມ ຮ່າທິງາ ຢ້ຽມຢາມຖາມຂ່າວ ແລະ ປຸກລະດົມໃຫ້ກຳລັງໃຈບັນດາພະນັກງານຍິງ, ນັກຮົບໂຮງໝໍພາກສະໜາມ ຊັ້ນ 2 ເລກ 3 ກ່ອນຈະເດີນທາງໄປປະຕິບັດໜ້າທີ່ຜູ້ຕ່າງໜ້າປະຈຳສະຫະປະຊາຊາດຢູ່ເບັນຕິວ (Bentiu), ພາກໃຕ້ປະເທດຊູດານ _ຮູບພາບ: TTXVN
ເພື່ອເຮັດໃຫ້ເພດຍິງສາມາດບືນຕົວກ້າວຂຶ້ນເປັນເຈົ້າການທາງດ້ານການເມືອງຢ່າງໜັກແໜ້ນ, ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ເວລາໃດກໍໄດ້ປຸກສະດົມ ແລະ ສ້າງທຸກເງື່ອນໄຂໃຫ້ແມ່ຍິງມີຄວາມຫ້າວຫັນກະຕືລືລົ້ນໃນການສຶກສາຮໍ່າຮຽນ ແລະ ການຍົກສູງລະດັບຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດ. ເມື່ອປຸກລະດົມການເຄື່ອນໄຫວຂະບວນການດັບສູນ “ໄພໂງ່ຈ້າ”, ເພິ່ນໄດ້ຍົກໃຫ້ເຫັນ: ພາຍໃຕ້ລະບອບເກົ່າ, ແມ່ຍິງຖືກຈຳກັດຮັດແຄບ, ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຕ້ອງໄດ້ໄປໂຮງຮຽນຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະ ນັ້ນກໍເປັນໂອກາດເພື່ອໃຫ້ເພດຍິງເທົ່າທຽມກັບເພດຊາຍ. ເພິ່ນຍັງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຢ່າງສຸດຂີດເຖິງວຽກງານຂອງພະນັກງານຍິງ, ຕຳນິຕິຕຽນຢ່າງເຄັ່ງຄັດຕໍ່ບັນດາທ່າທີທີ່ມີອະຄະຕິ, ແນວຄິດຄັບແຄບຂອງພະນັກງານນຳພາຕໍ່ກັບການກໍ່ສ້າງ, ບຳລຸງ ແລະ ການນຳໃຊ້ພະນັກງານຍິງ.
ການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງໃນທຸກດ້ານ, ນັບແຕ່ໃນຄອບຄົວຈົນເຖິງສັງຄົມ, ທັງໃນດ້ານເສດຖະກິດ, ການເມືອງ ແລະ ວັດທະນະທຳ - ແນວຄິດ ໄດ້ສະແດງອອກເຖິງລັກສະນະຮອບດ້ານ ແລະ ເຖິງຖອງໃນແນວຄິດຂອງ ໂຮ່ຈີມິນ ກ່ຽວກັບການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ, ຮັບປະກັນໃຫ້ແມ່ຍິງມີສິດທິເທົ່າທຽມຢ່າງແທ້ຈິງ ແລະ ໝັ້ນແກ່ນ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຂອງແມ່ຍິງຢ່າງສູງສຸດຢູ່ໃນທຸກດ້ານຂອງຊີວິດສັງຄົມ.
ການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ ແມ່ນການປະຕິວັດທີ່ຍືດເຍື້ອຍາວນານ “ຂ້ອນຂ້າງໃຫຍ່ຫຼວງ ແລະ ຫຍຸ້ງຍາກລໍາບາກ”. ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ອະທິບາຍວ່າ: ຍ້ອນຄວາມອະຄະຕິທາງເພດ ໄດ້ “ຝັງເລິກຢູ່ໃນຫົວສະໝອງຂອງທຸກຄົນ, ທຸກຄອບຄົວ, ທຸກຊັ້ນຄົນໃນສັງຄົມ”(5), ຍ້ອນແນວນັ້ນ ເປົ້າໝາຍຂອງການປະຕິວັດປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນສັດຕູຂອງຊາດແລະຊົນຊັ້ນເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງເລິກເຊິ່ງກວ່ານັ້ນອີກຄື ມັນໄດ້ຄົງຕົວຢູ່ໃນທຸກຄົນທັງໝົດ, ນັບທັງພະນັກງານປະຕິວັດຈຳນວນຫຼາຍທີ່ເຄີຍໄດ້ເອົາຊະນະຈັກກະພັດລ່າເມືອງຂຶ້ນ ແລະ ນັບທັງຢູ່ໃນພາກສ່ວນແມ່ຍິງເອງ. ທີ່ກອງປະຊຸມພະນັກງານສົນທະນາຮ່າງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການສົມລົດ ແລະ ຄອບຄົວ (ເດືອນຕຸລາ 1959), ເພິ່ນໃຫ້ເອົາໃຈໃສ່ວ່າ ການປະຕິບັດຈະມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍ, ສະນັ້ນ “ຍັງຕ້ອງໄດ້ໂຄສະນາອົບຮົມຢ່າງຍາວນານ ຈຶ່ງຈະປະຕິບັດໄດ້ດີ”(6). ການຕໍ່ສູ້ປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ ບໍ່ຢຸດຢູ່ພຽງແຕ່ໃນໂຄງການການເມືອງ, ແນວທາງເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງຕ້ອງຜ່ານການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຢ່າງຄ່ອງແຄ້ວ ແລະ ມີສິລະປະໃນການນຳພານຳອີກ,... ນີ້ແມ່ນການປະຕິວັດແນວຄິດທີ່ດຸເດືອດ, ຫຍຸ້ງຍາກສັບສົນ ແລະ ຍືດເຍື້ອຍາວນານ, “ກຳລັງອາວຸດຂອງການປະຕິວັດດັ່ງກ່າວນີ້ ແມ່ນຄວາມກ້າວໜ້າທາງການເມືອງ, ເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ ແລະ ກົດໝາຍ. ຕ້ອງເຮັດການປະຕິວັດໃນແຕ່ລະຄົນ, ແຕ່ລະຄອບຄົວ ຕະຫຼອດຮອດທົ່ວປວງຊົນ”(7). ເພິ່ນໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ໃນການປະຕິບັດລະບົບບັນດາມາດຕະການ, ວິທີການ: ໂດຍຜ່ານກົດໝາຍ, ການສຶກສາອົບຮົມ, ການຕໍ່ສູ້ທາງດ້ານແນວຄິດ, ໂດຍຜ່ານອົງການຈັດຕັ້ງຂອງແມ່ຍິງ, ໂດຍຜ່ານທັງໝົດລະບົບການເມືອງໃນພາລະກິດປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ.
ເພື່ອປະຕິບັດສຳເລັດພາລະກິດປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ, ຕ້ອງປະສານສົມທົບຢ່າງເປັນລະບົບຄົບຊຸດບັນດາມາດຕະການ, ບັນດາປັດໄຈພາຍໃນ ແລະ ພາຍນອກ, ໃນນັ້ນ ປັດໄຈພາຍໃນເປັນສິ່ງຕັດສິນ ເຊັ່ນວ່າ “ກະໂຕແມ່ຍິງເອງຕ້ອງເປັນຜູ້ບືນຕົວຂຶ້ນ”. ປັດໄຈພາຍນອກແມ່ນສະພາບແວດລ້ອມທາງສັງຄົມ, ແມ່ນທັດສະນະ ແລະ ແນວທາງຂອງພັກ ແລະ ນະໂຍບາຍຂອງລັດ, ແມ່ນການເອົາໃຈໃສ່ໃນການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງລະບົບການເມືອງທັງໝົດ. ປັດໄຈພາຍໃນຕົ້ນຕໍແລ້ວແມ່ນກຳລັງແຮງພາຍໃນ ແລະ ສະຕິປັນຍາທີ່ຈະບືນຕົວຂຶ້ນຂອງກະໂຕແມ່ຍິງເອງ. ແມ່ຍິງຫວຽດນາມ ເວລາໃດກໍມີສິດ ແລະ ສົມກັບຄວາມພາກພູມໃຈໃນບົດບາດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ບັນດາການປະກອບສ່ວນອັນສຳຄັນຂອງຕົນເອງ, ເໝືອນດັ່ງ ແປດຕົວອັກສອນຄຳທີ່ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ມອບໃຫ້: “ອົງອາດກ້າຫານ, ບໍ່ຍອມຈຳນົນ, ຊື່ສັດບໍລິສຸດ, ເກັ່ງວຽກເຮືອນວຽກຄົວ”. ຈາກຈິດໃຈຄືແນວນັ້ນ, ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ເວລາໃດກໍປຸກລະດົມ ໃຫ້ແມ່ຍິງສາມາດເອົາຊະນະແນວຄິດຕີຕໍ່າຕົນເອງ, ຊ່ວຍໃຫ້ແມ່ຍິງຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກແນວຄິດທີ່ພໍໃຈນຳແຕ່ໂຊກຊາຕາຂອງຕົນກັບຊີວິດຄອບຄົວ, ດ້ວຍ “ຄວາມສຸກທີ່ຄັບແຄບ”, ປຸກລະດົມພວກເຂົາເຈົ້ານຳເອົາບັນດາຄວາມສາມາດຂອງຕົນເຂົ້າຮ່ວມ ແລະ ປະກອບສ່ວນໃຫ້ແກ່ບັນດາວຽກງານທາງສັງຄົມ. ແມ່ຍິງຕ້ອງມີມານະສູ້ຊົນ, ສຶກສາຮໍ່າຮຽນ, ເຊື່ອໝັ້ນຕົນເອງ, ປົດປ່ອຍຕົນເອງທາງດ້ານອາລົມ, ຈິດໃຈ, ສະຕິປັນຍາ ແລະ ການກະທຳ. “ຕ້ອງການເຮັດຫຼ້ອນໜ້າທີ່ອັນສະຫງ່າງາມນັ້ນ, ແມ່ຍິງພວກເຮົາຕ້ອງລົບລ້າງແນວຄິດຈິດໃຈຕີຕໍ່າຕົນເອງ ແລະ ແນວຄິດເອື່ອຍອີງ; ຕ້ອງມີຄວາມຕັ້ງໝັ້ນໃນການສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງດ້ວຍຕົນເອງ, ກໍ່ຮ່າງສ້າງຕົວດ້ວຍຕົນເອງ, ຕ້ອງຍົກສູງທາງດ້ານລະດັບການເມືອງ, ວັດທະນະທຳ ແລະ ເຕັກນິກຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ”(8). ເພິ່ນໄດ້ປຸກຕື່ນລັກສະນະເຄົາລົບນັບຖືຕົນເອງ ແລະ ຄວາມສາມາດໃນມານະພະຍາຍາມບືນຕົວຂຶ້ນຂອງແມ່ຍິງ, ປຸກລະດົມໃຫ້ແມ່ຍິງຕໍ່ສູ້ກັບໂຕເອງເພື່ອບືນຕົວຂຶ້ນ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການປິ່ນປົວພະຍາດອະຄະຕິຂອງຄົນອື່ນ. “ກ່ຽວກັບພາກສ່ວນຕົນເອງ, ເອື້ອຍນ້ອງແມ່ຍິງບໍ່ຄວນນັ່ງລໍຖ້າແຕ່ລັດຖະບານ, ລໍຖ້າແຕ່ພັກອອກຄຳສັ່ງປົດປ່ອຍໃຫ້ແກ່ຕົນເອງ ຫາກຕ້ອງມີຄວາມຕັ້ງໝັ້ນໃນການສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງດ້ວຍຕົນເອງ ແລະ ຕ້ອງຕໍ່ສູ້”(9). ເພິ່ນຍາມໃດກໍໄດ້ລະດົມສົ່ງເສີມ ແລະ ປຸກ ລະດົມໃຫ້ແມ່ຍິງຕ້ອງເຮັດແນວໃດ ເພື່ອໃຫ້ທຸກຄົນລ້ວນແຕ່ເຫັນໄດ້ເຖິງຄວາມສາມາດ ແລະ ການປະກອບສ່ວນຂອງແມ່ຍິງ, ເວລານັ້ນແມ່ຍິງຈະໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງ ແລະ ສະເໜີຊື່ເຂົ້າສະໝັກຮັບເລືອກຕັ້ງ ເຂົ້າໃນບັນດາຕຳແໜ່ງທີ່ສົມຄູ່.
ສືບຕໍ່ໜູນໃຊ້ແນວຄິດ ໂຮ່ຈີມິນ ເພື່ອເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດ
ແລະ ຖານະຂອງແມ່ຍິງໃນການປະຕິວັດໄລຍະປັດຈຸບັນ
ແນວຄິດ ໂຮ່ຈີມິນ ກ່ຽວກັບການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ ແມ່ນລະບົບບັນດາເນື້ອໃນທີ່ສະແດງເຖິງວິໄສທັດທາງດ້ານການເມືອງ, ວິໄສທັດທາງດ້ານປັດຊະຍາມະນຸດສາດ ແລະເປັນການປະກອບສ່ວນອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງເພິ່ນ ຕໍ່ກັບການພັດທະນາແມ່ຍິງຫວຽດນາມ. ໝູນໃຊ້ແນວຄິດ ໂຮ່ຈີມິນ ໃນການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງໃນສະພາບກາປັດຈຸບັນນີ້ ເປັນບັນຫາທີ່ມີຄວາມໝາຍສຳຄັນທັງໃນດ້ານທິດສະດີ ແລະ ພຶດຕິກຳ, ມີທີ່ຕັ້ງສໍາຄັນພິເສດ ເຊິ່ງແນໃສ່ເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງຂອງທົ່ວປວງຊົນ ເພື່ອປະຕິບັດສໍາເລັດພາລະກິດຍູ້ແຮງຢ່າງຮອບດ້ານ, ເປັນລະບົບຄົບຊຸດ ຕໍ່ພາລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່, ການເຊື່ອມໂຍງ ແລະ ການພັດທະນາປະເທດ.
ໂດຍເຊື່ອມຊຶມແນວຄິດ ໂຮ່ຈີມິນ, ໃນຕະຫຼອດໄລຍະຂອງຂະບວນວິວັດນຳພາການປະຕິວັດ, ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ເວລາໃດກໍໄດ້ກຳນົດບົດບາດ ແລະ ທີ່ຕັ້ງຂອງແມ່ຍິງຢ່າງຖືກຕ້ອງ; ຖືສຳຄັນວຽກງານປຸກລະດົມໃຫ້ກຳລັງໃຈແມ່ຍິງ, ພາລະກິດປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ; ເອົາໃຈໃສ່ກໍ່ສ້າງ, ບຳລຸງ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຂອງແມ່ຍິງໃນທຸກຂົງເຂດວຽກງານ.
ພາຍຫຼັງທີ່ພັກກອມມູນິດຫວຽດນາມ ໄດ້ກຳເນີດເກີດຂຶ້ນ, ເພື່ອເຕົ້າໂຮມ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງຂອງແມ່ຍິງຫວຽດນາມທຸກຊັ້ນຄົນ, ພັກໄດ້ຊີ້ນຳສ້າງຕັ້ງບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງແມ່ຍິງຂຶ້ນ ເຊັ່ນ: ສະຫະພັນແມ່ຍິງອິນດູຈີນຕໍ່ຕ້ານຈັກກະພັດ (ປີ 1930), ສະຫະພັນແມ່ຍິງປະຊາທິປະໄຕ (ປີ 1936), ຄະນະແມ່ຍິງກູ້ຊາດ (ໄລຍະ 1941-1945) ແລະ ສະຫະພັນແມ່ຍິງຫວຽດນາມ (ວັນທີ 20 ຕຸລາ 1946) ແນໃສ່ກໍ່ສ້າງແກ່ນສານຄວາມສາມັກຄີ, ຈັດຕັ້ງແມ່ຍິງເຂົ້າໃນບັນດາຂະບວນການເຄື່ອນໄຫວປະຕິວັດ, ເບິ່ງແຍງດູແລຊີວິດການເປັນຢູ່ ແລະ ສູ້ຊົນປະຕິບັດຄວາມສະເໝີພາບທາງເພດ, ເພື່ອພາລະກິດປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ. ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ, ສະຫະພັນແມ່ຍິງຫວຽດນາມ ໄດ້ເຕີບໃຫຍ່ເຂັ້ມແຂງຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ເຮັດໜ້າທີ່ເຕົ້າໂຮມແມ່ຍິງຫວຽດນາມ ເປັນຈໍານວນຫຼວງຫຼາຍໃນທຸກຊັ້ນຄົນໄດ້ເປັນຢ່າງດີ, ປົກປ້ອງສິດ ຜົນປະໂຫຍດອັນຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ ແລະ ຜົນປະໂຫຍດອັນຊອບທຳຂອງແມ່ຍິງ; ສູ້ຊົນເພື່ອການພັດທະນາຂອງແມ່ຍິງ ແລະ ຄວາມສະເໝີພາບທາງເພດ; ກາຍເປັນຂົວຕໍ່ທີ່ໝັ້ນແກ່ນລະຫວ່າງພັກກັບແມ່ຍິງທຸກຊັ້ນຄົນ; ຕັ້ງໜ້າເຂົ້າຮ່ວມບັນດາຂະບວນການເຄື່ອນໄຫວ ແນໃສ່ຍົກສູງບົດບາດ, ຖານະຂອງແມ່ຍິງຫວຽດນາມ ໃນລະບົບການເມືອງ, ໃນທຸກດ້ານຂອງຊິວິດສັງຄົມ ແລະ ໃນເວທີສາກົນ.
ປະຕິບັດແຜນນະໂຍບາຍ, ແນວທາງຂອງພັກ ແລະ ນະໂຍບາຍ, ກົດໝາຍຂອງລັດ, ວຽກງານສະຫະພັນແມ່ຍິງ, ຂະບວນການແມ່ຍິງ ແລະ ບົດບາດຍິງ-ຊາຍ ສາມາດບັນລຸໄດ້ຜົນສຳເລັດທີ່ໃຫຍ່ຫຼວງ. ແມ່ຍິງຫວຽດນາມມີບາດກ້າວເຕີບໃຫຍ່ຂະຫຍາຍຕົວ ແລະ ພັດທະນາຢ່າງເຂັ້ມແຂງ, ມີການປະກອບສ່ວນຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງໃນບັນດາຂົງເຂດເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ - ສັງຄົມ, ວິທະຍາສາດ - ເຕັກໂນໂລຊີ, ການກໍ່ສ້າງພັກ, ອຳນາດປົກຄອງ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງສາກົນ. ແມ່ຍິງບັນດາຊົນເຜົ່າ, ເຊື່ອຖືສາສະໜາ, ກຳມະກອນ, ຊາວກະສິກອນ, ປັນຍາຊົນ, ນັກທຸລະກິດ, ໃນຖານະຕຳແໜ່ງຂອງຜູ້ນຳພາ, ຄຸ້ມຄອງ ຫຼື ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານ... ໄດ້ມີຄວາມສາມັກຄີ, ແຂ່ງຂັນເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງພາຍໃນ, ເຂົ້າຮ່ວມໃນການປະຕິບັດສຳເລັດຈຸດໝາຍພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງປະເທດ.
ຖືສຳຄັນການກໍ່ສ້າງຖັນແຖວປັນຍາຊົນຍິງ, ນັກທຸລະກິດຍິງ ເພື່ອຕອບສະໜອງກັບຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງການປະຕິວັດອຸດສາຫະກຳຄັ້ງທີສີ່ _ຮູບ: TTXVN
ໃນພາລະກິດການປະຕິວັດທີ່ສະຫງ່າງາມໃນການຍາດເອົາເອກະລາດແຫ່ງຊາດ, ປົດປ່ອຍປະເທດຊາດ, ສ້າງສາ ແລະ ປົກປັກຮັກສາປະເທດສັງຄົມນິຍົມຫວຽດນາມ ໄດ້ມີການປະກອບສ່ວນອັນສຳຄັນ ແລະການສູ້ຊົນເສຍສະຫຼະຂອງແມ່ຍິງຫວຽດນາມ. ພາລະກິດປ່ຽນແປງໃໝ່ສາມາດບັນລຸໄດ້ຜົນສຳເລັດອັນໃຫຍ່ຫຼວງ, ມີຄວາມໝາຍປະຫວັດສາດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່: ເຊິ່ງປະເທດຊາດຍັງບໍ່ເຄີຍມີພາລະກິດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່, ກຳລັງແຮງບົ່ມຊ້ອນ, ຖານະບົດບາດ ແລະ ຄວາມເຊື່ອໝັ້ນເທິງເວທີສາກົນຄືໃນປະຈຸບັນນີ້ ກໍມີບົດບາດສຳຄັນຂອງແມ່ຍິງຫວຽດນາມ. ແມ່ຍິງຫວຽດນາມ ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງກຳລັງຄວາມສາມາດ, ບົດບາດ ແລະ ຖານະຂອງຕົນໃນຄອບຄົວ ແລະ ສັງຄົມຢ່າງຈະແຈ້ງຫຼາຍກວ່າເກົ່າ; ໃນທຸກແງ່ມຸມທັງທາງດ້ານເສດຖະກິດ, ການເມືອງ, ວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມ, ການປ້ອງກັນຊາດ ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ ແລະ ການຕ່າງປະເທດ.
ເພື່ອສືບຕໍ່ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດ, ຖານະຂອງແມ່ຍິງຫວຽດນາມ ໃນໄລຍະການປະຕິວັດປັດຈຸບັນ, ປະຕິບັດແນວຄິດໂຮ່ຈີມິນ ກ່ຽວກັບການປົດປ່ອຍແມ່ຍິງ ຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ໃນບາງເນື້ອໃນພື້ນຖານດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:
ໜຶ່ງ, ເຮັດໃຫ້ແນວທາງ, ແຜນນະໂຍບາຍ ແລະ ບັນດານະໂຍບາຍໃຫຍ່ໆ ຂອງພັກ ຕໍ່ກັບແມ່ຍິງ, ຕໍ່ກັບຂະບວນການແມ່ຍິງ, ຕໍ່ກັບການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວຂອງສະຫະພັນແມ່ຍິງຫວຽດນາມ ຖືກກໍາແໜ້ນ ແລະ ລຸໂລ່ງໃນລະບົບການເມືອງທັງໝົດ, ຖືກຫັນເປັນອັນລະອຽດໃນກົດໝາຍ ແລະ ນະໂຍບາຍ. ລັດຕ້ອງມີນະໂຍບາຍທີ່ແທດຈິງກວ່າເກົ່າ ເພື່ອຮັບປະກັນສິດຜົນປະໂຫຍດອັນຊອບທຳໃຫ້ແກ່ແມ່ຍິງ, ມີມາດຕະການເພີ່ມທະວີການສ້າງວຽກເຮັດງານທຳ, ສ້າງໂອກາດຍົກສູງຄວາມຮູ້ ແລະ ການເລີ່ມຕົ້ນໃໝ່, ຫົວຄິດປະດິດສ້າງໃຫ້ແກ່ແມ່ຍິງ, ກໍ່ສ້າງ ແລະ ບຳລຸງພະນັກງານຍິງ, ສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ແມ່ຍິງ ສາມາດສົມທົບໄດ້ລະຫວ່າງພັນທະພົນລະເມືອງ ກັບພາລະບົດບາດທຳມະຊາດຂອງຄວາມເປັນແມ່ ແລະ ກໍ່ສ້າງຄອບຄົວຜາສຸກ.
ສອງ, ສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ ແລະ ເພີ່ມທະວີວຽກງານປຸກລະດົມແມ່ຍິງໃນສະພາບການໃໝ່. ຄະນະພັກ, ອໍານາດການປົກຄອງແຕ່ລະຂັ້ນ ຕ້ອງເພີ່ມທະວີການນໍາພາ, ຊີ້ນໍາວຽກງານແມ່ຍິງຢ່າງເປັນປະຈໍາ, ສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ສະຫະພັນແມ່ຍິງປະຕິບັດໄດ້ດີພາລະບົດບາດ, ໜ້າທີ່ຂອງຕົນ. ຕ້ອງສືບຕໍ່ປ່ຽນແປງໃໝ່ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ແບບວິທີການເຄື່ອນໄຫວຂອງສະຫະພັນແມ່ຍິງຫວຽດນາມ; ຫັນບັນດາຮູບການຈັດຕັ້ງ, ເນື້ອໃນ ແລະ ແບບວິທີການເຄື່ອນໄຫວຂອງສະຫະພັນໃຫ້ມີຫຼາຍຮູບຫຼາຍສີ ຕາມໄວອາຍຸ, ຂະແໜງການ, ອາຊີບ, ຄວາມຮັກມັກ, ເຂດແຂ້ວນ ຕິດພັນກັບສິດຜົນປະໂຫຍດ ແລະ ພັນທະ, ແນະນໍາໃຫ້ເພດຍິງທຸກຊັ້ນຄົນເຄື່ອນໄຫວຕາມຈຸດໝາຍປະຊາຊົນຮັ່ງມີ, ປະເທດຊາດເຂັ້ມແຂງ, ມີປະຊາທິປະໄຕ, ຍຸຕິທໍາ, ສີວິໄລ. ສະຫະພັນແມ່ຍິງຫວຽດນາມ ຕ້ອງປະສານສົມທົບເປັນປະຈໍາ, ຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ ແລະ ມີປະສິດທິຜົນ ກັບບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ ແລະ ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງການເມືອງ - ສັງຄົມ ໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ຂອງຕົນ. ຈັດຕັ້ງ, ບໍາລຸງ, ໂຄສະນາເຜີຍແຜ່, ປຸກລະດົມເພດຍິງທຸກຊັ້ນຄົນ ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດບັນດາຂະບວນການເຄື່ອນໄຫວປະຕິວັດ, ເບິ່ງແຍງດູແລຊີວິດການເປັນຢູ່, ການແກ້ໄຂ ແລະ ການປົກປ້ອງສິດຜົນປະໂຫຍດອັນຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ, ອັນຊອບທໍາຂອງແມ່ຍິງ; ພິເສດແມ່ນ ຖືສໍາຄັນການຝຶກອົບຮົມວິຊາຊີບ, ສ້າງວຽກເຮັດງານທໍາ, ການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ນໍາໃຊ້ວິທະຍາສາດ - ເຕັກນິກ, ພັດທະນາເສດຖະກິດ, ປົວແປງຊີວິດການເປັນຢູ່, ປົກປ້ອງສຸຂະພາບແມ່ຍິງ ແລະ ເດັກນ້ອຍ. ຖືສໍາຄັນການກໍ່ສ້າງຖັນແຖວປັນຍາຊົນຍິງ, ນັກທຸລະກິດຍິງ ຕິດພັນກັບການປະຕິວັດອຸດສາຫະກໍາຄັ້ງທີສີ່ ໂດຍຂະບວນການສັບຊ້ອນຄືນໃໝ່ໂຄງປະກອບເສດຖະກິດ ແລະ ຂະບວນວິວັດການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ. ປະກອບບັນດາຄວາມຮູ້ ແລະ ຄວາມສາມາດອັນຈໍາເປັນໃຫ້ແກ່ແມ່ຍິງໃນການຮັບມືກັບໄພພິບັດ, ການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ, ພະຍາດລະບາດຕ່າງໆ... ກໍ່ສ້າງ ແລະ ປະຕິບັດຍຸດທະສາດການພັດທະນາ ເພື່ອຄວາມກ້າວໜ້າຂອງແມ່ຍິງຮອດປີ 2030, ວິໄສທັດຮອດປີ 2045.
ສາມ, ສືບຕໍ່ຖືສໍາຄັນວຽກງານພະນັກງານຍິງ, ຕອບສະໜອງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງໜ້າທີ່ໃນສະພາບການໃໝ່. ດ້ວຍເຫດນັ້ນ, ຕ້ອງໄດ້ຍົກສູງຕື່ມອີກອັດຕາສ່ວນ ແລະ ຄຸນນະພາບຂອງຖັນແຖວພະນັກງານຍິງທີ່ເຂົ້າຮ່ວມໃນການນໍາພາ, ຄຸ້ມຄອງລັດ, ຄຸ້ມຄອງເສດຖະກິດ - ສັງຄົມ, ການຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດ; ມີແຜນການສະຫຼຸບສັງລວມ, ການວາງແຜນໃນໄລຍະຍາວຂອງການກໍ່ສ້າງ, ບໍາລຸງ, ນໍາໃຊ້, ເສີມຂະຫຍາຍຄວາມອາດສາມາດຂອງພະນັກງານຍິງ; ຖືສໍາຄັນການກໍ່ສ້າງຖັນແຖວພະນັກງານຍິງໃນການປະຕິບັດວຽກງານວິທະຍາສາດ - ເຕັກນິກ, ເສດຖະກິດ, ກົດໝາຍ, ບໍລິຫານ, ຄຸ້ມຄອງລັດ, ພະນັກງານຍິງທີ່ເປັນຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍ, ເຊື່ອຖືສາສະໜາ, ພະນັກງານຍິງທີ່ຢູ່ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ; ເອົາໃຈໃສ່ຂະຫຍາຍສະມາຊິກພັກທີ່ເປັນເພດຍິງ, ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງການບຳລຸງ ແລະ ຮັບເອົາບັນດານັກທຸລະກິດຍິງທີ່ເປັນເຈົ້າຂອງວິສາຫະກິດໃນຂົງເຂດພາກເອກະຊົນ ເຂົ້າເປັນສະມາຊິກພັກ. ການນຳໃຊ້, ສັບຊ້ອນ, ຈັດວາງພະນັກງານຍິງກໍຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ເຖິງບັນດາຈຸດພິເສດທາງດ້ານເພດ, ສັບຊ້ອນໃຫ້ເອື້ອຍນ້ອງແມ່ຍິງໃນບັນດາຂະແໜງການ, ສາຂາອາຊີບທີ່ແທດເໝາະ, ເພື່ອໃຫ້ເອື້ອຍນ້ອງແມ່ຍິງສາມາດເສີມຂະຫຍາຍສູງສຸດຄວາມອາດສາມາດ ແລະ ຄວາມຮັກມັກຂອງຕົນ. ລັດຕ້ອງມີນະໂຍບາຍບຸລິມະສິດ ແລະ ຕອບແທນຢ່າງເໝາະສົມ ຕໍ່ກັບພະນັກງານຍິງທີ່ເຄື່ອນໄຫວປະຕິບັດວຽກງານເປັນເວລາຫຼາຍປີ, ບັນດາພະນັກງານຍິງທີ່ປະຕິບັດວຽກງານຢູ່ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ, ເຂດຊາຍແດນ, ເກາະດອນ ແລະ ປະຕິບັດວຽກງານຢູ່ຕ່າງປະເທດ.
------------------
(1) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ສພຈ ການເມືອງແຫ່ງຊາດ ສື້ເຖິດ, ຮ່າໂນ້ຍ, 2011, ເຫຼັ້ມ 12, ໜ້າ 300.
(2) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 2, ໜ້າ 506.
(3) ເຢືອງທວາ: ລຸງໂຮ່ກັບຂະບວນການແມ່ຍິງຫວຽດນາມ, ສພຈ. ແມ່ຍິງ, 1982 ໜ້າ 16
(4) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 2, ໜ້າ 520 -521.
(5) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 7, ໜ້າ 342.
(6) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 12, ໜ້າ 301.
(7) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 7, ໜ້າ 342.
(8) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 13, ໜ້າ 59.
(9) ໂຮ່ຈີມິນ: ນິພົນຄົບຊຸດ, ປຶ້ມໄດ້ແນະນຳ, ເຫຼັ້ມ 12, ໜ້າ 301.
- ບົດນີ້ໄດ້ລົງພິມໃນວາລະສານກອມມູນິດ, ສະບັບທີ 962 (ເດືອນມີນາ 2021)
